De wijnbouw in Hongarije
f 75.665.-
Jiet mftaal van Jen dag
Ziet thans EEN DERDE DRUK het licht
BEAURAING EN BANNEUX:
keerden wij heden uit I
I O N Z E 252e U I T K E E R I N G
HET TOKA YER-GEBIED
Vu
WOENSDAG 11 OCTOBER
Zeventienhonderd jaar geleden
werd kier de wijnbouw door
de Romeinen ingevoerd
De legende van het
„vloeiend goud"
Snert-eten in Berlijn
Nog geen maand
na hef verschijnen van den eersfen druk
(Mr.) N(ijhoff) schrijft in DE CIDS van October 1933
over ASSELBERCS'
„Wel stof voor tien romans, de een al boeiender dan de ander"
De kluizenaar van de
zee"
De Mecklenburgs bijeen
ingevolge de voor onze abonné's geldende
gratis-ongevallen-verzekering aan den heer
BEERIS te Amersfoort, wegens een aan hem over
komen ongeval. Dit is
WAARMEDE THANS EEN TOTAAL BEDRAC VAN
1 aan onze verzekerde abonnes is uitgekeerd.
DIRECTIE VEREEN. KATH. PERS
Spaar de vogels
Nieuwe oliebronnen in
Rusland
Tegen de speelwoede
in Hongarije
Automobielen
Een nieuwe uitvinding
X
nsh\
I De bloemenhulde
De nestor der Mont-
Blanc-gidsen
Koopt Chineesche
goederen
Oud aquaduct weer in
gebruik gesteld
Een volledige „radio
krant"
Scholengebrek
Alle abonné's o£Se™ f3000.-*i*™l- EKSS f750.- M|j£r«5£ f250eLXöft X fSOAlT f40ÏÏKr w
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
HET GEVAL
LEAVENWORTH
DOOR ANNA K. GREEN
De warme zomerzon heeft de gouden drui
ven op de berghellingen rijp gestoofd.
Vroolijke liederen klinken van berg tot
berg; meisjesgegiehel verraadt menigen aardi-
gen kwinkslag. Zware, sappige druiven vallen
in de korfjes. De geur der rijpe vrucht vervult
de lucht. De herfstzon toovert sprookjespracht
boven de wouden, op de bergen..
Ligt eindelijk heel de oogst op groote hoopen,
dan wordt de mooiste en grootste druiventros
uitgezocht en aan een stok gehangen. De twee
mooiste meisjes mogen den stok op haar schou
ders dragen. Omstuwd door al de arbeiders en al
de arbeidsters, trekken zij naar den eigenaar
Van den wijngaard. Want aan hem behoort de
grootste druiventros van den oogst en aan hem
ook moet de tros dien zij aan haar stok meedra
gen, overhandigd worden.
De eigenaar neemt het geschenk dat het zin
nebeeld zijner waardigheid is, met eenige plech
tigheid aan en dan begint het feest. Een heele
os wordt aan het spit gebraden. Uitgezochte
spijzen verspreiden verleidelijke geuren. De
wijnvaten worden aangesproken. Op den maal
tijd volgt de dans. Er wordt gezongen. Een zi
geuner speelt op zijn viool. De dansvloer sid
dert onder de Czardas.
In het land van den Tokajer begint de drui
venpluk den 8en October. Er heeft dan tevens
een wijntentoonstelling en een wijnmarkt
plaats. De opening van de Tokajer wijnweek
wordt trouw bijgewoond door den Rijksbe
stuurder Horthy en de leden der Hongaarsche
regeering.
De druiven waaruit de wereldberoemde To
kajer geperst wordt, worden echter later ge
plukt, meestal in het begin van November. Het
is bekend hoe men die druiven aan de stokken
laat hangen tot ze in de herfstzon geheel ver
droogd zijn. Reeds meermalen kwam het voor
dat de eerste sneeuw viel voor de druiven ge
plukt waren.
Over heel de wereld zü n er op het oogenblik
ongeveer vijftien-honderd soorten wijndruiven
bekend. Daaronder hebben de soorten die in
Hongarije gekweekt worden, een goeden naam.
De wijnbouw heeft in Hongarije een geschie.
denis welke reeds zeventien-honderd jaren oud
Is. Het staat historisch vast dat de Romeinsche
Keizer Probus den wijnbouw in Transdanubië,
het Pannonië der Romeinen, heeft ingevoerd. Hij
Stelde zijn soldaten er bij te werk, maar dezen
waren daarmee alles behalve ingenomen en
Vermoordden Keizer Probus in het jaar 282.
Een sprekend bewijs voor den wijnbouw in
Transdanubië in de tijden der Romeinen werd
enkele jaren geleden geleverd door een Hon-
gaarschen archaeoloog, die in een ingestorten
wijnkelder uit den tijd der Romeinen onder een
vaas een „stuk" Romeinschen wijn vónd. In
zeventien-honderd jaren tijds namelijk was dat
gene wat eens wijn was, verdroogd en ineenge
krompen tot een stukje gelatine dat met een
pies in plakjes gesneden kon worden.
Sinds de opkomst van het Christendom wer
den de wijnsoorten bij voorkeur uit Italië en
Hongarije ingevoerd, voornamelijk de beroemde
„bacca d'oro" of „gouddruif" uit Napels die on
der den naam van „Bakator" nog altijd een
zeer bekende en zeer geliefde Hongaarsche wijn
is.
Voor de wereldwijde vermaardheid der Hon
gaarsche wijnen werd echter eerst in het jaar
1560 de grondslag gelegd. Het was in dit jaar
dat men voor het eerst de druiven verdrogen
liet alvorens ze te plukken.
Het Tokajer wijngebied omvat een-en-dertig
dorpen en gehuchten en vijfduizend hectaren
Natuurlijk deden hier geologen en ampelologen
herhaaldelijk allerlei onderzoekingen. Weten
schappelijk kon worden vastgesteld dat de bo
dem hier uit vulcanisch gesteente en voorna
melijk uit trachiet bestaat en dat de goede
eigenschappen der druiven op de eerste plaats
toegeschreven moeten worden aan den langdu-
rigen en warmen zonneschijn waarmee dit land
tot ver in den herfst gezegend wordt.
Een mfddeneeuwsche legende schrijft het
„vuur" van den Tokajer toe aan de aanwezig
heid van goud in den bodem. Dit goud zou door
den wijnstok opgezogen worden en in de drui
ven terecht komen. Vandaar dan ook de dich
terlijke naam van „vloeiend goud" zooals de To
kajer dikwijls genoemd wordt.
Een juweelenkistje dat vroeger in de Ween-
sche schatkamer der Habsburgers stond en
thans in het Hongaarsch nationaal museum is
ondergebracht, brengt deze legende in beeld.
Dit uit zuiver goud vervaardigde en met email-
Ie versierde juweelenkistje is een geschenk van
Prins Karl Batthyany, een zoon van Eugenius
van Savoje, aan Keizerin Maria Theresia.
In dit kistje ziet men een gouden hert zit
tende op een gouden heuvel. In zijn bek draagt
het hert twee natuurlijk volkomen verdroogde,
maar toch echte wijndruiven die geheel in een
fijn gouden filigraan verborgen zijn. Deze drui
ven werden zoo gevonden in het Tokajer.gebied.
Een bewijs dat de legende van het „vloeiend
goud" niet heelemaal op de fantasie van een
of anderen onbekenden „Lokalpatriot" berust..
Volledigheidshalve voegen wij hier aan toe
dat de wetenschap in het gouden filigraannet
om de beide druiven een zeldzaam soort
bladluis herkend heeft. Waarmee bewezen is
dat de wetenschap heelemaal niet zoo nuttig is
als men soms wel eens denkt!
Op Woensdag 25 October vindt in Berlijn
een gemeenschappelijke maaltijd plaats, waar
voor de geheele Nederlandsche kolonie wordt
uitgenoodigd. De vereeniging ,,Hollandia" or
ganiseert n.l. in „Deutscher Hof" een ge
meenschappelijke snertpartij. Wie betalen kan,
betaalt, wie meer dan een portie betalen kan,
betaalt ook voor hen, wier portemonnaie ledig
is. Zoo hoopt men, dat het ieder Nederlander
zal worden mogelijk gemaakt, zich aan de
erwtensoep met worst naar het beroemde
Nederlandsche recept te goed te doen.
De eenzame Fransche zeiler Aiain Gerbault,
bijgenaamd „de kluizenaar van de zee", is in
de kleine boot, die zijn naam draagt, uit Taboga
in Panama vertrokken, om zijn tweede reis
rondom de wereld voort te zetten.
Hij is voornemens te varen naar de Mar-
quesaz-eilanden, een afstand van 6000 K.M.,
tenzij gebrek aan water of een andere tegen
slag hem noodzaakt de Galapos-eilanden aan
te doen.
Hij heeft een maand in Taboga vertoefd en
arriveerde daar in Augustus vanuit Martinique
in West-Indië.
Met ingang van 1 Januari 1934 zullen Meck-
lenburg-Schwerin en Mecklenburg-Strelitz ver-
eenigd worden. De vereeniging gaat in het al
gemeen zoo te werk, dat Mecklenburg-Strelitz
aangepast wordt aan Mecklenburg-Schwerin.
Het vermogen en de schulden van Mecklenburg-
Strelitz gaan over op Mecklenburg-Schwerin.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiJiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiuimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiimimiH
- IflIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIHIIIIIIIM*
Als onderdeel van de door Mussolini gevoerde
actie om het vogelleven in Italië te herstellen,
zijn in de Borghesische tuinen 1000 vogels los
gelaten, welke in beslag waren genomen van
stroopers, die de dieren gevangen hadden, om
ze als zang- of lokvogels te verkoopen.
Op het boorterrein Mikojan te Lok-Batan,
nabij Bakoe (Sovjet-Unie) is vanuit een diepte
van 377 meter een sterke stroom gas naar bo
ven gekomen, welke een uur later overging in
een stroom petroleum.
Na vier uren had de fontein reeds 10.000 ton
olie gegeven, welke met zoo groote kracht naar
boven komt, dat het bovendeel van den boor
toren is weggeslingerd.
Kort geleden is gemeld over het beroemde
boorgat te Lok-Batan, waaruit de krachtigste
petroleum-fontein ter wereld was opgespoten.
De nieuwe bron bewijst echter, dat te Lok-
Batan niet alleen op groote diepten, maar ook
betrekkelijk dicht aan de oppervlakte reeds pe
troleum voorkomt.
De Hongaarsche minister van Binnenland-
sche Zaken heeft een strenge verordening uit
gevaardigd om het in verschillende clubs van
Boedapest meer en meer toenemende hazard
spel tegen te gaan en het vereenigingsleven te
bevrijden van de hazardspel-parasieten.
In casino's en clubs, waar net nazard-spel
voor leden is toegelaten, moeten alle personen
die van het hazardspel hun beroep maken, op
staanden voet als lid geroyeerd worden.
Volgens te Nizza gepubliceerde statistieken
zijn in Amerika de meeste automobielen in ge
bruik, terwijl in Europa Frankrijk aan de spits
staat.
De cijfers zijn als volgt:
Amerika 24.000.000; Frankrijk 1.800.000;
Engeland 1.300.000; Canada 1.000.000; Duitsch-
land 666.000; Spanje 159.000.
Mevrouw Vervliet was jarig. In het ele
gante salon wees de pendule 9 uur en
nog steeds was de heer des huizes binnen
z'n vier muien. Het uur van t ontbijt was van
daag verschoven en 't gezin week af van de ge
wone orde. De kinderen fluisterden met den
vader; de vader fluisterde met het personeel.
De voordeur ging telkens open en er werden
tal van bloemstukken binnen gebracht, welrie
kend, in vloeipapier en met linten.
Op de salontafel stonden vele geschenken.
Die van den echtgenoot in 't midden: nieu
we boeken, nieuw kristal, een nieuwen hoed en
een nieuw bankbiljet. Er omheen lagen die der
kinderen en ten slotte waren een aantal bloem
stukken van alle ongeveer denzelfden omvang
en een aantal doozen bonbons, de geschenken
van vrienden en kennissen.
De jarige kwam binnen, blij en opgewekt, be
zichtigde en prees alles en las de kaartjes aan
de bloemstukken. Bij een prachtig bouquet ro
zen, dat alle andere bloemstukken ver over
trof, bleef mevrouw Vervliet staan.
„Van wien komt dat?" vroeg ze.
„Wist ik het maar!" antwoordde haar man.
„Weer van dien onbekenden dweper. Er ligt een
kaart naast."
„Ja, er staat op: ,In trouwe stille bewonde
ring." „Toch wel aardig en eenvoudig gezegd.
En zulke prachtige rozen!"
De kinderen volgden met verzen en de moeder
luisterde ontroerd. Dan kwam het heerlijk ont
bijt, waarbij de jarige voortdurend blikken wierp
op het prachtige bouquet rozen van onbekende
herkomst.
„Dit bloemstuk wordt ieder jaar prachtiger,"
lachte zij.
„Waarschijnlijk om de groeiende vereering van
den gever aan te duiden," meende haar man.
„Wat kun jij vleien!"
„En wat zal die onbekende gever opkijken,
als hij je met je nieuwen hoed ziet," plaagde
nij.
„Denk je dat? Dan ga ik hem direct opzet
ten."
„Hij staat je prachtig. Ik heb niet voor niets
zooveel winkels met je bekeken. Eigenlijk moest
ik niet toestaan, dat je je niet voor mij, maar
voor dien onbekende maar opknapt. De kerel
maakt me jaloersch. Als ik hem vinden kon, zou
ik hem die kunsten wel afleeren."
„Och," lachte mevrouw Vervliet, „jullie man
nen zijn nog ijdeler dan de vrouwen.Jullie geven
om mooie kleeren, omdat je graag hebt, dat we
door vreemde oogen bewonderd worden."
„Heel aardig gevonden," meende haar echt
genoot, „maar nog eens, als ik dien sinjeur te-
Bij de door de Leunawerke te Halle ingestel
de proefnemingen tot vervaardiging van syn
thetische benzine heeft men o.a. ook een me
thode gevonden tot het vervaardigen als bij
product van propaangas, dat zeer veel warmte-
vermogen bezit en dat tot dusverre zeer weinig
bekend was. Het is een zwak riekend, kleurloos,
brandbaar gas, dat een veel hooger soortelijk
gewicht heeft dan het gewone kookgas en dat
onder een druk van ongeveer tien atmosferen
in stalen flesschen in vloeibaren vorm kan wor
den bewaard. Voor het gebruik wordt het dan
ontspannen tot één atmosfeer, waarna het even
als gewoon kookgas gebruikt kan worden. Eén
flesch bevat een brandwaarde van ongeveer
vijftig kubieke meter gewoon kookgas, hetgeen
dus voldoende zou zijn voor het verbruik van
een gezin in één tot drie maanden.
Men meent dat hier een mogelijkheid ligt tot
gebruik van dit gas in die plaatsen, waar ge
woon kookgas niet met loonende middelen naar
toe kan worden geleid, vooral in landelijke stre
ken.
f JE WEET NOG WEL OA TDp OUDE
5AM ONS WAARSOfUWE N/ET TE
djcut b/j ne t spookhuis te KD-
MENj TIET WA 5 GEVAARLIJK, ZE! M/J
IK DA(UT DAT NIJ DAT MAAR
VOOR DE ON AP ZEI. MAAN MIS-
SCH/EN WAÓ NU ZELF WEL OKU TER
\BJJ DE WAARHEID DAN N/jDACJT
HtJN IN EIK GEVAL NU AL Twec\
DAGEN WEG. HfT LAA117 H/j\
>ütZ/EN TOEN HU CU NO OUDER J
WAT DAT LKNT BETEEKEN-
DE !N DAT SPOOKHUIS. IK BEN ER t
BENIEUWD NAAR, OF HIJ IETS ONT-j
DEKT NEEFT.
U MOET WETEN,
MIJNHEER FLINT./E]
LB HENOCNEN DEN
KEN DAT DE BANK
RO O VERS U DttfOUDi
HUIS EEN SCHUIL
PLAATS GEVONDEN
HE35EH UHEBT
ZEKER OOK OEHOOt
VERDWENEN*
((XH.IKZOUNIET^
VEEL WAARDE HECH
TEN AAN AL DAT OE-
PRAAT. WAARSCHIJML/jA
DDE OUDE SAM VOOR
EEN PAAR RACEN UIT-
VISSCHEN DECAAN!Hl]
ISEEN BEETJE Z0N-]
DERUHQ.ZOOALS JE
WÉÉT.
NEEN MIJNHEER SANDY. IK BLUF BiJ
I N'N MEEN/NO, DAT ER IETS NET IN PEN
ÏHAAK IS. MENSCHEN ZOOALS DE OUDF
SAM, O AAN NIET UIT EHKOMEN Ml ET MEEL.
THUIS, 1QNDER QA THUM IETS O OVERKOMEN
IK WED, DAT, AID H1JFUET ZOOMEUWSOIE-
R/C GEWEEST was ON TE WETEN WATDA1
LICHT BETEEKENDE, ER.NIETS MET HEM
\ZOU ZUNJ GEBEURD.
gen kwam geloof ik niet, dat hij er wel bij zou
varen. Zeg me eens eerlijk: Heb je geen ver
moeden?"
„Geen flauw idee; maar je moet me niet voor
kinderachtiger houden dan ik zelf beken, Al-
bert. Een vrouw echter blijft altijd, vrouw. Ze
kijkt neg wel eens in den spiegel. En dan denk
je wel eens, dat je er alleen in eigen oogen
minder eced begint uit te zien en dat
anderen niet zoo onbarmhartig scherp toekijken,
en dan.... ja,
dan stellen zulke
prachtige rozen
je heelemaal ge
rust, zie je. En I
daarom zal ik i van den onbekende
straks op de ge- I I
zondheid van
dien onbekende gaan drinken."
Mijnheer Vervliet lachte stil voor zich heen.
Hij wist heel goed, dat z'n vrouw niet meer de
jeugdige, mooie vrouw was van vroeger. Maar
hij wist ook. hoe dat gekomen was; dat zij
trouw en met opofferende liefde z'n zorgen
deelde en voor hem en hun kinderen leefde.
En toen hij dien morgen de stad inging, was
z'n eerste gang naar den bloemenwinkel, waar
hij, gelijk al zooveel jaren, de bloemenhulde
van den onbekende betaalde.
Giuseppe Brocherel, de nestor ran alle Mont-
Blancgidsen, is te Courmayer op honderdjari
gen leeftijd overleden.
Talrijke vooraanstaande personen hebben on
der leiding van Bocherel den Mont-Blanc be
klommen.
Koning Victor Emmanuel II van Italië en
wijlen de hertog van Abruzzi, beide bekwame
Alpenisten, noemden hem hun vriend. Alle te
genwoordige Mont-Blancgidsen zijn door Boche
rel geoefend.
Het pas gevormde Chineesche Nationale Co
mité heeft een manifest gepubliceerd met als
kern de leuze: „Koopt Chineesche goederen."
De nadruk wordt gelegd op het belang van de
ontwikkeling der Chineesche katoenindustrie.
Er wordt op gewezen, dat China buitenland-
sche katoenen goederen moet koopen, omdat
de Chineesche fabrieken niet in staat zijn aan
de vraag te voldoen. Daarom zal een nationaal
katoen-comité worden opgericht, dat controle
moet uitoefenen op de ontwikkeling van de
Chineesche katoenindustrie.
Tenslotte wekt het manifest het Chineesche
volk op zijn uiterste kracht in te spannen oir
de herstelplannen der regeering eendrachtig te
steunen.
Het onder het bewind van den landvoogd
Pontius Pilatus gebouwde aquaduct is sedert
kort weer in gebruik gesteld, om het
groote tekort aan water in de oude binnenstad
van Jeruzalem aan te vullen.
Waterbouwkundigen zeggen dat het aquaduct
nog even bruikbaar is als voor 2000 jaar, toen
de landvoogd het liet aanleggen om dezelfde
droogte als thans heerscht, tegen te gaan.
Te Oporto zal binnenkort iederen avond een
volledige „radio-krant" worden uitgezonden.
Dit plan is uitgewerkt door een vooraanstaand
dagblad te Lissabon, dat daartoe zijn eigen
draadloos station gebruikt. Niet alleen zal be
langrijk nieuws worden uitgezonden, doch ook
een hoofdartikel, wetenswaardige berichten, een
feuilleton en advertenties, zoodat de aandach
tige luisteraar een complete avondeditie voor
gelezen krijgt.
In Portugal heerscht groot gebrek aan scho
len. Duizenden onderwijzers kunnen geen
werkgelegenheid vinden.
Ofschoon het onderwijs verplichtend is ge
steld, kan in Portugal nog 65 procent van de
bevolking lezen noch schrijven; duizenden kin
deren kunnen bij gebrek aan voldoende scho
len geen onderricht krijgen.
29
„En ik bleek van niet veel nut te zijn!"
Gryce glimlachte zuinig, maar zei niets. Ik
ging voort:
„Hebt u nagegaan, hoe Clavering den avond
waarop de moord is gepleegd, heeft doorge
bracht?"
„Ja! HÜ ging dien avond uit en toen men
hem den volgenden ochtend zijn ontbijt bracht,
lag hij nog in bed. Verder ben ik niets te weten
gekomen."
„Tenslotte hebt u niets ontdekt, dat hem in
verband zou kunnen brengen met den moord,
dan zijn opwinding en het feit, dat hij een brief
Van juffrouw Mary heeft ontvangen?"
„Juist."
„Nog een vraag: hoe laat keek hij den vol
genden dag de krant in?"
„Dat weet ik niet; maar men vertelde mij,
dat hij haastig de eetkamer verliet met een
Morning Post in de hand en naar boven ging,
zonder zijn eten aan te raken."
„Zoo, zoomompelde ik, „dat lijkt alsof
Gryce viel mij in de rede:
,Als Clavering iets met den moord te maken
had, zou hij niet eerst zijn diner besteld heb
ben, en dan pas de krant zijn gaan lezen, of hij
zou rustig door gegeten hebben."
„Dus u gelooft niet dat hij schuldig is?"
Gryce draalde en keek naar de kranten, die
uit mijn jas-zak staken. Eindelijk zei hij:
„Het is niet onmogelijk, dat wij nog overtui
gende bewijzen van zijn schuld krijgen."
Dit gezegde herinnerde mij er aan, waarvoor
ik bij hem gekomen was. Ik zei dus:
„Hoe bent u er achter gekomen, dat Clave
ring het vorig jaar ook in New-York was? Ook
door navraag in het Hoffman Hotel?"
„Neen, dat vernam ik door een bericht uit
Londen."
„Uit Londen?"
„Ja, ik heb er een correspondent, die mij zijn
hulp verleent wanneer dat noodig is."
„Hebt u hem dan den naam van Clavering
geseind?"
„Ja, in cijferschrift."
„En hebt u antwoord gekregen?"
„Ja, vanochtend."
Ik keek naar zijn bureau.
„Daar is het niet," zei hij. „Maar, als u even
in den binnenzak van mijn jas wilt kijken, dan
zult u er het bericht vinden."
Voordat hij zijn zin had kunnen afmaken,
had ik het al in mijn hand.
„Neem mij niet kwalijk," zei ik, „maar ik ben
zoo ongeduldig."
Hij lachte toegeeflijk.
„Lees maar eens, wat mijn vriend Brown ons
te vertellen heeft over Henry Ritchie Clave
ring, van Portland Place, Londen."
Ik hield het papier wat dichter bij het licht
en las het volgende:
Henry Ritchie Clavering is 43 jaar oud. Hij
is geboren te Hertfordshire, Engeland. Zoon
van wijlen Charles Clavering, oud-officier, en
van Helen Ritchie uit Dumfriesshire, Schot
land nog in leven. Zij wonen samen te Lon
den, Portland Place. H. R. C. is vrijgezel; 6
voet lang, breedgeschouderd. Donkere gelaats
kleur, regelmatige trekken, bruine oogen,
rechte neus. Loopt vlug en rechtop. Is zeer
gezien, vooral bij de dames. Zijn inkomen
wordt geschat op 3000 pond 'sjaars. In 1846
verliet hij 't huis van zijn oom en ging naar
Eton; van Eton naar Oxford, waar hij in '56
afstudeerde. In '55 stierf zijn oom; het ver
mogen van den overledene kwam aan zijn
vader, die in '57 stierf tengevolge van 'n val
van zijn paard. Korten tijd later gingen H. R.
C. en zijn moeder te Londen wonen. Heeft veel
gereisd, vooral in '60 met een familie Vander-
vort uit New-York. In '75 ging hij alleen naar
Amerika, maar na drie maanden werd hij
naar Engeland teruggeroepen door 'n ziekte
van zijn moeder. Men weet niet wat hij ge
durende dat verblijf in Amerika gedaan heeft.
De bedienden beweren, dat hij al in zijn
jeugd bijzonder populair was. Sedert eeni-
gen tijd is hij zwijgzaam geworden. Hij
wachtte ongeduldig op de postbestellingen uit
het buitenland. Men heeft in zijn papiermand
een enveloppe gevonden, die den naam Amy
Belden droeg, zonder adres. Hij schrijft veel
naar vrienden te Boston en New-York. Na
men onbekend, men veronderstelt dat het
bankiers zijn. Hij heeft het huis in laten
richten als om een vrouw te huisvesten. Dit
deel van het huis is nu gesloten. Hij is twee
maanden geleden weer naar Amerika vertrok
ken. Bericht zijn vrienden heel weinig. On
langs zijn er brieven van hem gekomen, die
in New-York gepost waren. Een brief was af-
gestempel te F., N. Y.
BROWN.
Ik liet het bericht uit mijn handen vallen. P.
was een kleine plaats in de burnt van R.
„Uw vriend is een reddende engel!" riep ik
uit. „Hij vertelt mij precies wat ik zoo graag
zou willen weten."
Ik nam mijn notitieboekje uit mijn zak en
noteerde wat mij het meest was opgevallen.
„Hiermee," riep ik uit, „heb ik binnen een
week het geheim van Henry Clavering opge
lost!"
„En wanneer zal ik nu eens de handen uit de
mouwen kunnen steken?"
„Zoodra ik zeker weet, dat ik op het goede
spoor ben."
„Hoeveel tijd denkt u daarvoor noodig te
hebben?"
„Niet lang; als ik van een ding zeker ben.."
„Wacht eens," viel de detective mij in de
rede, „misschien kan ik u nog wel van dienst
zijn."
Gryce wees naar het bureau dat in een hoek
van de kamer stond en vroeg mij, of ik de bo
venste la wilde open maken en hem de half
verbrande stukjes papier wilde brengen, die ik
daarin zou vinden. Snel deed ik wat hij mü
vroeg, en legde drie of vier stukjes papier voor
hem op de tafel.
„Dit is nog iets, dat Fobbs onder de kolen
heeft gevonden," legde Gryce uit. „U dacht, dat
hij alleen maar den sleutel gevonden had. Neen
hoor! Bij een nader onderzoek ontdekte hü dit."
Gretig boog ik mij over de verkleurde en ver
scheurde stukjes papier. Het waren er vier; het
was gewoon schrijfpapier dat in reepjes was
gescheurd. Bij een nauwkeuriger beschouwing
bleken ze beschreven te zijn en, wat nog be
langrijker was, bespat met bloed. Deze laatste
ontdekking deed mij zoo schrikken, dat ik de
stukjes papier neerlegde, en aan Gryce vroeg:
„Wat denkt u hier van?"
„Dat wilde ik u nu juist vragen."
Ik overwon mijn afkeer en nam ze weer op.
„Men zou zeggen, dat het stukjes zijn van een
ouden brief," zei ik.
„Inderdaad."
„En van een brief die te oordeelen naar de
blcedspatten, vóór mijnheer Leavenworth op de
schrijftafel lag, toen hij vermoord werd."
„Zeer juist."
,,Het schrift, voor zoover ik t kan zien, is dat
van een beschaafd man; het is echter niet het
handschrift van mijnheer Leavenworth, dat ik
den laatsten tijd vaak onder oogen gehad heb
en dus goed ken. Wacht eens!" riep ik plotse
ling uit. „Hebt u lijm?"
„Die kunt u op de schrijftafel vinden."
Ik was van plan, de stukjes naast elkaar op
te plakken en daarom keek ik er nog eens
zorgvuldig naar. om mii niet te vergissen in hun
volgorde. De taak was moeilijker dan ik ge
dacht had. De langste reep, die het beste be
waard was en waarop stond.... Heer Hor
vormde blijkbaar den linkerkant van den brief,
daarin kon men zich niet vergissen; terwijl de
rand van de volgende reep, die netjes met een
machine was afgesneden, den rechterkant
vormde. Ik plakte ze dus op een karton, op zoo'n
afstand van elkaar, als er tusschen geweest zou
zijn, wanneer het papier waarvan men ze had
afgescheurd, de af meting had gehad van nor
maal schrijfpapier. Ik bemerkte dadelijk, dat er
ten eerste nog twee reepen van dezelfde breed
te noodig zouden zijn om de ledige ruimte te
vullen; en ten tweede, dat de brief niet onder
aan de bladzij ophield en dat men dus op een
tweede vel had moeten schrijven. Toen bekeek
ik de derde reep; de bovenkant was ook machi
naal afgesneden en de plaats van de woorden
wees er op, dat ze tot het tweede blad behoor
de. Ook deze reep plakte ik op. De vierde was
bovenaan ook machinaal afgsneden, maar niet
aan den zijkant. Ik legde ze naast de derde; de
woorden sloten niet aan. Toen legde ik ze mid
denin en plakte ze daar op.
„Heel goed!" riep Gryce, „dat is werk."
Ik legde hst karton voor hem. maar hij zei:
„Laat het mij nog niet zien. Bekijk het eerst
zelf eens goed en vertel mii dan, wat u er van
denkt."
(Wordt vervolgd).
