Van der Lubbe's droevig einde
■K
Pelikaan-bemanning gehuldigd
Georg Lang over zijn plannen
Een onderhoud
met Mr. de Jongh
NEDERLAND GENOEMD IN
ALLE WERELDDEELEN
ZON, GEEN KUNSTLICHT
Passiespel voor het laatst
in oorspronkelijken
tekst
DONDERDAG 11 JANUARI
»,De Nazi's hebben hun rechtspraak
een eeuw achteruit gezet
Marinus niet normaal
De indruk bij de Amster-
damsche balie
4/.:
Mr. G. T. J. de Jongh, oud-vice-president
der Amsterdamsche rechtbank
Regeering teleur
gesteld
Bij Marinus' vader
Polen en Danzig
Sanjurjo geïnterneerd
HULDE AAN DE KRAN BEMANNING
De Pelikaan-bemanning is gistermiddag te Amsterdam in het
Koloniaal-Instituut gehuldigd
Het vertrouwen in eigen kunnen is
door deze prestatie vergroot
Medeleven van jong en
oud
Naar moderniseering?
Spanje en de H. Stoel
Betrekkingen voorloopig
ongewijzigd
De zaak-Stavisky
Rechters in staat van be
schuldiging
De Volkenbond 14 jaar
Twee „vaders" van het bonds-
statuut aan het woord
ANTI-REV. PARTIJ
Wijziging Program van Beginsel
Herinnering aan oude moordzaak
De Zaandamsche kermis
Naar aanleiding van de terecht
stelling van Marinus van der Lubbe,
de tragische figuur van het Rijks
dagbrandproces in Duitschland,
heeft een verslaggever van het
Persbureau Vaz Dias een onder
houd gehad met mr. G. T. J. de
Jongh, oud-vice-president en oud-
kinderrechter van de Arrondisse
mentsrechtbank te Amsterdam.
Naar men weet heeft mr. de Jongh
een belangrijk deel van dit proces
als toehoorder bijgewoond.
Op den grijzen rechtsgeleerde, die, toen de
verslaggever in zijn studeervertrek werd toege
laten, nog onkundig was van het feit der te
rechtstelling, maakt de mededeeling daarvan
een diepen indruk.
„Nu u mij echter op den man af vraagt,
of dit droeve einde voor Van der Lubbe een
verrassing voor mij is," aldus verklaarde Mr.
de Jongh vervolgens „moet ik daarop m
ontkennenden zin antwoorden. U dient in aan
merking te nemen, dat de Duitsche pers over
het verloop van dit proces geen juiste ver
slagen heeft gepubliceerd. Persoonlijk heb ik
geconstateerd, dat alles, wat in het nadeel der
verdachten naar voren kwam, door de Duit
sche kranten werd onderstreept, terwijl van
het materiaal, dat hen zou kunnen ontlasten,
eenvoudigweg geen notitie werd genomen.
Dientengevolge heeft het Duitsche volk waar
schijnlijk dan ook niet anders dan een veroor
deeling verwacht van alle verdachten.
Gedurende de zittingen, die ik persoonlijk
heb meegemaakt, was ik het meest bevreesd
voor het hoofd van Torgler; zijn vrijspraak
is dan ook voor het Duitsche volk een groote
teleurstelling geweest.
Voorbereid als het was op een dramatisch
slot, heeft het .om het aldus te zeggen
min of meer voldoening gekregen door de te
rechtstelling van Van der Lubbe.
Van Martinus' familie te Oegstgeest had ik
eenige kiekjes ontvangen, met de bedoeling om,
als het mij gelukken mocht ,in de gevangenis
tot hem te worden toegelaten, hem ook daar
mede wat op te beuren. Zondag 1.1. heb ik deze
foto's op verzoek der familie teruggezonden,
met een begeleidend schrijven, waarin ik haar
als mijn meening te kennen heb gegeven, dat
zij er op voorbereid moest zijn, dat het verzoek
om verzachting van straf, dat de Nederland-
sche regeering heeft doen indienen, wel geen
resultaat zou hebben.
Met Prof. Dr. A. H. de Hartogh, die in dezen
het initiatief heeft genomen, en nog enkele
andere heeren, heb ik een dag voor Kerstmis
eveneens een request tot gratie-verleenlng aan
Van der Lubbe verzonden. Dit request hebben
wij niet van een lang commentaar voorzien; in
onderling overleg hadden wij besloten daarbij
6lechts een artikel in te sluiten, dat ik over
den persoon van Van der Lubbe heb geschre
ven.
Pastor Voges, Duitsch predikant te Amster
dam, heeft dit artikel vertaald.
..Hoe is uw oordeel over de terechtstelling
zelve?"
„Ik keur deze, aldus Mr. de Jongh on
voorwaardelijk af en daarvoor heb ik goede
gronden. In de eerste plaats is naar mijn vaste
overtuiging Marinus van der Lubbe niet schul
dig aan hoogverraad, doch enkel aan brand
stichting. Doch zelfs indien hij zich aan hoog
verraad had schuldig gemaakt, zou men hem
niet ter dood hebben mogen brengen, omdat
ten tijde dat de brand in den Rijksdag gesticht
is, de doodstraf op hoogverraad nog niet van
toepassing was. Ik weet echter dat de Nationaal-
Socialisten in Duitschland te dien opzichte hun
eigen weg gaan; ook, al weten zt). dat de ge-
heele wereld het op dit punt met hen niet
eens is. In den tlld der Romeinen was een
dergelijke rechtspleging niet mogelijk.
Wat echter voor ml) ook van veel gewicht
ls. is het feit dat Van der Lubbe als een ab
normaal mensch moet worden gekwalificeerd,
ook al zou het moeilijk zijn, uit te maken, met
welk medisch etiket zijn geestesgesteldheid zou
dienen te worden aangeduid.
In elk beschaafd land aldus besloot mr.
de Jongh het onderhoud geldt abnormali
teit bij een delinquent als reden tot strafver
lichting. De Hitlerianen houden daar echter geen
rekening mee en hebben ook hierdoor hun
rechtspraak een eeuw achteruit gezet.
,,Van der Lubbe is vanmorgen om half
acht te Leipzig terechtgesteld"; als een loo
pend vuurtje verspreidde zich deze tijding
gisteren door de wandelgangen van het Paleis
van Justitie aan de Prinsengracht te Amsterdam.
Hoe men ook politiek georiënteerd moge
zijn, toch schokt een dergelijke tijding, een
landgenoot betreffende, altijd.
Dit was ook de indruk, dien wij opmerkten
onder de talrijke leden van de Amsterdam-
sche balie, die ln groepjes deze tijding be
spraken.
Het ls wel merkwaardig, zoo zeide een onzer
bekende strafpleiters, dat een man, afkomstig
uit een land waar de doodstraf al sedert lang
is afgeschaft en waar men over het algemeen
afwijzend staat tegen de herinvoering van deze
onherroepelijke straf, een der slachtoffers wordt
van de doodstraf ln Duitschland. De rechtmatig
heid van de toepassing van de doodstraf op Van
der Lubbe, zoo vervolgde hij, is bovendien vol-
gens de geldende moderne rechtsprincipes zeer
twijfelachtig.
In deze zaak komt wel sterk naar voren de
onherroepelijkheid van de straf, waar onze land
genoot Van der Lubbe de hoofdgetuige zou kun
nen zijn geweest bij een eventueel nader onder
zoek. Het staat n.l. vast deze meening hoor
den wij van verschillende verdedigers dat Van
der Lubbe niet alleen den brand heeft ge
sticht. De medewerking van de vier verdachte
communisten is in geen enkel opzicht bewezen.
Wat zou nu logischer zijn, dan dat de justitie al
het mogelijke in het werk stelde om de werke
lijke mededaders in handen te krijgen en te
doen veroordeelen? Hierdoor zou het aanzien van
de Duitsche politie en justitie belangrijk stij
gen. Voor een nieuw proces is echter de getuige
Van der Lubbe onmisbaar.
Algemeen was men van oordeel, dat ons be
staande strafstelsel voldoende waarborgen
biedt, om misgrepen, als in het proces Van der
Lubbe zijn gebeurd, te voorkomen.
Van verschillende zijden hoorden wij veront
waardigde opmerkingen over de geringe aan
dacht, die de Duitsche regeering heeft geschon
ken aan de interventie van de Nederlandsche
regeering inzake de ten uitvoerlegging van het
vonnis aan Van der Lubbe.
De executie van het vonnis deed opnieuw
weer de vraag rijzen, wat het lot zou zijn van
Dimitrof en de Bulgaren, die hoewel vrijge
sproken nog steeds in arrest zitten. Ook dit
is in strijd met ons Hollandsch rechtsgevoel, het
vonnis immers is in kracht van gewijsde (hoo-
ger beroep is noch mogelijk van de zijde van het
O.M., noch van den kant der verdachten). Zou
een geval als dit in Nederland zijn voorgekomen,
dan zouden de verdachten onmiddellijk in vrij
heid zijn gesteld.
Door deze zaak werd bi) de balie algemeen
het verlangen gevoeld, ons huidige strafstelsel
ten opzichte van de fundamenteele instellingen,
te handhaven en in geen geval over te gaan
tot herinvoering van de doodstraf.
Toen Woensdagmorgen een redacteur van
„De Telegraaf" te Oegstgeest bij de familie
van Van der Lubbe kwam, bleek, dat men daar
nog niets van de terechtstelling van Marinus
afwist. De heer Sjardijn was niet thuis, doch
wel diens vrouw, Van der Lubbe's halfzuster,
die veel van den jongen hield.
De droevige tijding, die zich allengs als een
loopend vuurtje had verspreid, bleek aan den
stedeling door de bulletins zelfs nog eerder be
kend geworden dan in het dorpshuisje, waar
de familie van den terechtgestelde woont
De verslagenheid was groot in dit gezin, waar
Marinus zeven jaren inwoondemenschen,
die hem kenden en van hem hielden, en voor
Bij navraag ter bevoegder plaatse
vernamen wij, dat het aan Van der
Lubbe voltrokken doodvonnis de
Nederlandsche Regeering, die alles
gedaan heeft wat mogelijk was om
de straf veranderd te krijgen, zeer
heeft teleurgesteld.
wie deze vonnisvoltrekking, juist nu de kans
groot geacht werd op een mildere straf, een
onverwachte slag is. „Wij hadden juist zoo'n
goede hoop," vertelde Sjardijn's vrouw ons,
„dat de straf nog gewijzigd zou worden, vooral
nu, behalve het gratieverzoek van de familie,
er een verzoek door onze regeering was inge
diend, voor een minder zware straf en het
ergste vind ik," zei de vrouw weenend, „nu dit
afschuwelijke vonnis is voltrokken enkele dagen
voor zijn verjaardag, dat ik hem heelemaal
niet meer gesproken heb en dat hij niemand
van de familie gezien of gesproken heeft al
dien tijd."
In de Dolhuisstraat te Dordrecht trof een
vertegenwoordiger van „Het Volk" den vader
var. v. d. Lubbe in zijn winkeltje aan. Hij was
nog onkundig van het lot, dat zijn zoon Marinus
getroffen had. Tusschen den ouden v. d. Lubbe
en zijn zoon is in den loop des jaren een ver
wijdering ontstaan, ook al doordat Marinus
niet thuis was. De vader reageerde op de ont
zettende mare niet merkbaar.
„Er is niets aan te doen," zei hij.
Marinus' broer Cor, die bij den vader in
woont en samen met den halfbroer Peute alles
had gedaan wat in zijn vermogen lag, was niet
thuis. Hij was gaan stempelen, waarschijnlijk
eveneens nog onkundig van het lot van zijn
broer. Peute kwam later. Hij was zeer onder
den indruk en zeide steeds gehoopt te hebben,
dat de verzoeken om gratie, die van alle kanten
in Duitschland binnenstroomden, hun uitwer
king niet gemist zouden hebben.
DANZIG, 10 Jan. (Reuter) De vertegenwoor
diger van Polen heeft heden in verband met de
onlangs te Warschau gevoerde besprexingen
tusschen den President van den Senaat van
Danzig en vertegenwoordigers der Poolsche re
geering het volgende medegedeeld:
Maarschalk Pilsoedski heeft verklaard, dat hij
de door president Rauschnig inzake het handels
verkeer tusschen Danzig en Polen opgestelde
principes voor betere betrekkingen tusschen
beide staten een geschikte basis acht.
Hü acht het verder gewenscht, dat door een
geleidelijke oplossing van de bestaande moeilijk
heden de economische betrekkingen tusschen
Danzig en Polen normaal worden gemaakt.
De Poolsche minister van Buitenlandsche Za
ken, Beek, heeft bij den Volkenbond voorstellen
ingediend om door rechtstreeksche onderhande
lingen de bestaande geschillen uit den weg te
ruimen,
CADIX, 10 Jan. (Reuter). De voormalige lei
der der Gtiardia Civil, generaal Sanjurjo, is
geïnterneerd in fort Santa Oatalina,
LA CORUNA, 10 Jan. (V.D.). Stakers heb
ben een brandbom geworpen en schoten ge
richt op eer auto, waarop zich tien arbeiders
bevonden. Negen arbeiders zijn ernstig ge
wond.
Bij de gisteren i het Kol. Instituut te Amster
dam gehouden installatie-vergadering van het
Pelikaan-comité, merkten wij onder de talrijke
aanwezigen op ir. Damme, directeur-generaal
P.T.T., Plesman, directeur K.L.M. en K.N.I.L
M„ ir. de Vogel, voorzitter van de Kon. Neder
landsche Vereeniging voor de Luchtvaart, Ede
Bergsma, voorzitter A.N.W.B., luitenant-kolonel
Wallaerdt Sacré, secretaris Kon. Ned. Vereeni
ging voor de Luchtvaart, luitenant-generaal
H. A. Seyffardt, chef van den Generalen Staf.
ir. Stephan en den heer Vattier Kraane, direc
teur en president-commissaris der Fokker
fabrieken. Verder had Soesterberg een deputa
tie afgevaardigd, terwijl ook de Indië-lucht-
pionier va a Weerden Poelman bij de plechtig
heid tegenwoordig was.
De Pelikaan-bemanning Smirnoff, Piet Soer.
Ch. H. van Beukering en H. J. Grossfeld werd
bij haar binnentreden langdurig toegejuicht.
De vliegers, die hun K. L. M.-uniform droe
gen, namen met hun dames op de eerste rij
plaats.
Na de rede van generaal Snijders was het
woord aan ir. Damme, directeur-generaal van
de P. T. T. Deze spr. wilde in het bijzonder
belichten de bijzondere beteekenis van de lucht-
verbinding met Indië voor het postvervoer. De
ontwikkeling van deze luchtverbinding is niet
altijd vlot en vanzelfsprekend geweest.
Er waren menigmaal inzinkingen en groote
moeilijkheden, die moesten worden overwon
nen. Vaak is geweifeld of men op den inge
slagen weg moest voortgaan. Waar eens echter
aarzeling bestond is thans de stemming wel
zeer gewijzigd. In breede kringen is er erken
ning. dat de belangrijke offers, die zijn ge
bracht gerechtvaardigd waren. Men is gaan in
zien, dat er een groot belang mee gediend werd.
(Van onzen bijzonderen correspondent)
Nu de verkiezingen zijn afgeloopen
en alle dorpelingen weten, welke
rol hun is toegewezen, bereidt heel
Oberammergau zich voor op het aanstaan
de drie-honderd-jarig jubileum van zijn
wereldberoemd passiespel. Naast de voor
naamste spelers ls de regisseur thans een
der meest vooraanstaande personen uit het
dorp. Reeds voor de derde maal draagt
Georg Lang de verantwoordelijkheid voor
de regie, en, het moet worden erkend, zij
is bij hem in veilige handen.
Georg Lang is een groote, sterke Beier, met
een glimlach en stralende oogen in zijn goedig
gezicht. Ook in Oberammergau doet de men-
schelijke natuur zich gelden; persoonlijke eer
zucht en kleine intrigues spelen ook in dit
idyllisch Alpendorp wel eens een rol. Maar
Georg Lang is eenvoudig van harte en ruim
van opvattingen; bi) hem geeft alleen het
spel der acteurs den doorslag. De uitvoerin
gen van dit Jaar zullen wederom bewijzen, dat
de leiding hem ten volle is toevertrouwd.
Georg Lang was in zijn atelier bezig, toen
ik hem kwam bezoeken. In zijn bombazijnen
pak leek hij meer een boer dan op een kunste
naar, maar reeds spoedig bleek, dat achter dit
eenvoudig uiterlijk een beeldhouwer met een
buitengewone kennis der kunstgeschiedenis
verborgen was.
Wij bespraken de opvattingen van Ulestrovic
en Milles in verband met den stijl van zijn
e.lgen sterke, eenvoudig gemodelleerde figuren,
die in het atelier overal verspreid stonden.
Spoedig kwam het gesprek natuurlijk op het
giiimiiiiiilllliii Georg Lang
George Lang die voor den derden\
keer de regie zal hebben bij het Pas-
siespel van Oberammergau, wanneer
binnenkort het derde eeuwfeest van
het Passiespel herdacht wordt, ver-
1 telt in nevenstaand artikel iets over
1 de voorbereiding der jubileum-viering
1 welke met Paschen een aanvang zal
nemen.
üMiiiiiimiiiiiiiiiiiiiHiHiiimiiiiiiiiniimiiiiNiiiiiiHiiiiiMiiiiiimimiiS
passiespel en op de verschillende problemen,
die daarmee in verband staan.
Toen ik de laatste maal, in 1930 een onder
houd had met George Lang, was deze vol van
zijn nieuwe belichtingsexperimenten. Trucs mo
gen er natuurlijk niet worden gebruikt bij het
passie-drama, maar Lang hoopte enkele nieuwe
effecten te kunnen verkrijgen door bi) som
mige tafereelen gebruik te maken van ge-
kleurd licht.
„De proefnemingen" zeide hij, „zijn totaal
mislukt. Wij hebben van alles geprobeerd
maar ten 6lotte moesten wij erkennen, dat
wij de natuur niet konden verbeteren.
Geen enkele verlichting ls bij het zonne
licht te vergelijken. Wij hebben dan ook
,alle kunstlicht afgeschaft. Het normale
spel van licht en schaduw, zoowel op zon
nige dagen als bij betrokken lucht zal op
ons openlucht-tooneel niet gewijzigd worden
door electrlsche lampen. Juist het weer
heeft altijd een hoofdrol gespeeld bij onze
opvoeringen en daaraan een absoluut eenig
karakter verleend.
Sommige Oberammergauers en vooral enkele
van de voornaamste spelers, dringen voort
durend aan op moderniseering van het spel.
Zoo wordt voorgesteld een hal te bouwen, die,
de toeschouwers tegen den regen kan bescher
men. Ik zal mij altijd blijven verzetten tegen
deze nieuwigheden. Het passiespel is altijd in
de openlucht uitgevoerd, onze voorouders kon
den het onder alle weersomstandigheden ge
nieten en waardeeren, waarom zouden wij nu
andere eischen moeten stellen.
In verband met de veranderingen, die sedert
de zestiende eeuw onze taal heeft ondergaan,
zouden eenige wijzigingen in den tekst kunnen
worden aangebracht."
Juist voor ik George Lang bezocht, had de
regisseur een conferentie gehad met dr. Weiss-
müller, den auteur van „de Gelofte", een too-
neelstuk, waarin een beeld wordt gegeven van
den oorsprong van de Oberammergausche pas
siespelen.
Dr. Weissmüller en Georg Lang lezen teza
men de tooneelen, waarbij alle noodelooze her
halingen worden gecoupeerd, om zoodoende het
wel wat al te langdurige drama eenigszins te
bekorten.
Dit jaar gaat aan het spel een proloog voor
af, die niet langer dan 10 minuten duurt.
Zij werd opgesteld door dr. Weissmüller. die
hierbij den raad heeft ingewonnen van George
Lang, alsmede van de voornaamste spelers.
Zooveel mogelijk zal men trachten den stijl van
deze voorrede geheel in overeenstemming te
brengen met het spel zelf.
De oorspronkelijke tekst van het spel,
zooals die werd geschreven door Daisen-
ber, zal ditmaal voor het laatst gebruikt
worden. Op veelvuldig verzoek zullen daarna
vele passages, die voor den modernen hoor
der verouderd zijn. geheel gewijzigd wor
den. Ook de muziek van Dealer zal door
een meer moderne compositie worden ver
vangen.
In Oberammergau bestaat nog veel verschil
van meening omtrent de wenschelijkheld van
deze moderniseering. maar de jongere generatie
zal ongetwijfeld langzamerhand het spel laten
aanpassen aan den smaak van het moderne
publiek.
De medewerking welke men thans ondervindt,
wordt gedragen door een algemeene sympathie.
De vorming van het Pelikaan-Comité is daar
van weer een uiting. Het wil de herleefde be
langstelling benutten om door fondsvorming
toekomstige moeilijkheden te overwinnen.
Spr. besloot met den wensch, dat de moeite
en zorg van het comité mogen gesteund worden
door een spontaan en eensgezind gehoor geven
aan den oproep, welke aan ons volk is gericht.
Kolonel van Wallaerdt Sacré, algemeen se.
cretaris van het uitvoerend comité deed hierna
eenige zakelijke mededeelingen. Getracht zal
worden de actie te decentraliseeren door het
oprichten van plaatselijke comité's.
Steun zal odk worden verleend aan de lucht
vaartkundige ontwikkeling van de jeugd.
Generaal Snijders verklaarde daarop het
Pelikaan-comité geïnstalleerd.
Om half vier ving in de groote aula van het
Koloniaal Instituut de huldigingsplechtigheid
van de Pelikaan-bemanning aan.
Als eerste spreker op deze receptie trad naar
voren mr. De Veer, chef van de Afdeeling
Luchtvaart van het Departement van Water
staat. Na de bemanning, die op het podium
stond geschaard, geluk te hebben gewenscht
met hun groote prestatie, zeide spr. te denken
aan die velen, die in vreemde landen gezorgd
hebben voor de gelegenheid om goed te landen,
voor weerberichten en verder die iets hebben
bijgedragen tot het welslagen van den tocht.
Allen zijn er trotsch op geweest voor u te kun
nen werken om den luchtweg te effenen (ap
plaus).
Ir. De Vogel, voorzitter van de Kon. Ver. voor
de Luchtvaart, zeide, dat er wel veel meed voor
noodig is geweest, toen de tocht van de „Zil
vermeeuw" mislukte, onmiddellijk de reis te
beginnen in een toevallig aanwezig vliegtuig.
Aan de twee uitersten van uw reis hebt ge de
hulde van de bevolking in ontvangst mogen ne
men, terwijl op uw reis, Nederland en Ned.-
Indië hebben meegeleefd met uw prestaties.
Toen de „Pelikaan" was neergestreken, ver
wachtte men, dat de bemanning moe zou zijn
en afgetobd. Hoe geheel anders kwam dat uit.
Een viertal gesoigneerde menschen stapte uit
de keurig met kransen en bloemen versierde
cabine, welke bloemen en kransen door tropisch
Nederland waren aangeboden. In plaats dat de
stoere bemanning hier bloemen kreeg, werden
de twee dames van het kleine gezelscnap met
bloemen door de „Pelikaan'-bemanning ver
eerd. Bij die gelegenheid moest ook een tele
gram beantwoord worden aan de K.L.M., waar
in stond .sein omstandig". Dit bracht comman
dant Smirnoff in verlegenheid, want hij had
niets omstandig te seinen, zeide hij. Ziedaar
een kleine schets van deze bemanning. Buiten
gewoon is spr. verheugd, deze mannen hier te
rug te zien. Namens de Kon. Ver. voor de
Luchtvaart bood spr. tenslotte een zilveren
exemplaar aan van de herinneringsmedaille
van de Vereeniging (applaus).
Luitenant-generaal Seyffardt, chef van den
Generalen Staf, kwam vervolgens hulde bren
gen namens het geheele officierskorps van het
Nederlandsche leger. Door uw prestatie, zoo
zeide spr., is de naam van Nederland weer ge
noemd in alle werelddeelen.
De heer De Kanter, algemeen voorzitter van
het Alg. Ned. Verbond, zeide, dat het doel van
den Bond is de Nederlandsch sprekende bevol
king zoo veel mogelijk te verbinden. Aan dat
doel hebt gij, bemanning van de „Pelikaan",
veel bijgedragen. Daarom bood spr. de zilveren
medaille aan van het Verbond met daarbij be-
hoorende oorkonde.
De heer Vattier Kraane, sprekende namens de
directie van de Fokker Fabrieken, herinnerde
eraan, dat hij de bemanning op Schiphol op
den avond van hun aankomst reeds had ver
welkomd. Hij was toen onkundig van het feit,
dat de echtgenoote van commandant Smirnoff
ziek was. Hjj was dan zeker korter geweest ln
zijn toespraak. Namens de Fokker Fabrieken
overhandigde spr. aan elk lid der bemanning
een enveloppe.
Luitenant-kolonel De Bast, commandant van
Soesterberg, had op den avond van de landing
van de „Pelikaan" op Schiphol vele gesprekken
over de mogelijkheid of onmogelijkheid van de
landing gehoord. Toen het vliegtuig neerstreek,
begreep hij de schitterende prestatie daarvan,
maar boven zijn begrip gaat, wat deze beman
ning op den geheelen tocht gedaan heeft. Na
mens het geheele personeel van de militaire
luchtvaartafdeeling wenscht hij Smirnoff en de
zijnen geluk.
De burgemeester van Enschede, de heer
Rueckert, verklaarde, dat er in Twenthe veel
bewondering is voor dezen vliegtocht en dat
daardoor het vertrouwen in eigen kunnen is
vergroot. De vrouwen van Twenthe hebben ech
ter ook gedacht aan de vrouwen van deze vlie
gers. Zij wenschen haar te huldigen. Er is op
dracht gegeven aan een van de Twentsche tex
tielfabrieken voor ieder een tafellaken met ser
vetten te weven als Twentsch product. Ter ge
legener tijd zullen deze blijken van belangstel
ling worden gezonden.
De burgemeester van Havelte, de heer Eg-
gink, was gekomen, om hulde te brengen in
liet algemeen aan de geheele bemanning, maar
om Soer in het bijzonder. Hij kwam om „onze
Piet" te huldigen. Spr. zich tot Soer wendende,
zeide:
Ik behoef U zeker niet te zeggen wat het
beteekent, dat Havelte den burgemeester af
vaardigt. De hulde komt van de geheele bevol
king." Spr. bood Soer een foto aan van de
Havelter Dorpsstraat, zooals die er voor 20
Jaar uitzag.
Nadat de heer Kalf namens de Aeroclub te
Rotterdam hulde heeft gebracht namens de
sportvliegers, zegt de voorzitter van de Ka
mer van Koophandel te Den Haag, dat deze
tocht bevestigd heeft de suprematie van de
Nederlandsche luchtvaart. Namens die Kamer
bood spr. een zilveren legpenning aan, die ge
geven wordt voor prestaties op het gebied van
handel, nijverheid en verkeer.
Ook den heer Plesman, directeur van de K.
L. M., overhandigde hij een dergelijken pen
ning.
Daarna bracht kolonel Ferwerda, comman
dant van den Marine Luchtvaartdienst hulde
MADRID, 10 Jan. (Reuter) Naar het mi
nisterie van Buit. Zaken mededeelt, bestaat
voorloopig geen plan tot wijziging van de
Spaansche betrekkingen met het Vaticaan. Het
bericht over een benoeming van een ambassa
deur bij den H. Stoel is dus onjuist gebleken.
namens dien Dienst en ook van dien in Ned.
Indië.
Nadat nog gesproken is door den voorzitter
van de Ned. Reisvereeniging en den voorzitter
van de Gecombineerde Besturen van de Unita-
tes en Bonden van de Nederlandsche Universi
teiten, is de .officieele huldiging ten einde.
Hierop kwam de openbare hulde. In de ves
tibule van het Kol. Instituut waren zeker nog
wel een paar honderd menschen die de beman
ning van de „Pelikaan" persoonlijk kwamen
gelukwenschen. Onder dezen waren nog vele li
chamen en vereenigingen die het woord richt
ten tot de bemanning van de „Pelikaan" en
geschenken overhandigden. Daartoe behoorden
allereerst hat personeel der K. L. M.. de offi
cieren van het 8ste Regiment, het Bestuur van
de Beurs voor den Diamanthandel, de Phila-
telistenvereeniging „Hollandia", het Bestuur
van het vliegveld SchouwenDuiveland, de
maatschappij „Shell" enz.
We dienen nog te vermelden dat de Pelikaan
bemanning ten huize van gezagvoerder Smir
noff aan de Beethovenstraat per auto werd af
gehaald en dat zij zoowel bij haar vertrek daar,
als onderweg, als ook bij aankomst aan het
K. I. groote belangstelling van de zijde der
Amsterdamsche bui-gerij ondervond.
In de hal van het koloniaal Instituut waren
de vele geschenken, die de Pelikaanbemanning
bij haar thuiskomst mocht ontvangen, tentoon
gesteld.
PARIJS, 10 Jan. (V. D.) De minister van
Justitie heeft besloten de rechters, die door na
latigheid verscheidene malen processen in een
der oplichtingszaken van Stavisky hebben ver
daagd, te dagen voor den hoogsten magistra-
tuur-raad. Tevens deelt de minister mede. dat
sancties zullen worden toegepast, nadat een on
derzoek zal zijn ingesteld, tegen die ministers,
die niet geprotesteerd hebben tegen die ver
dagingen.
PARIJS, 10 Jan. (V. D.) De directeur van het
Empire theater, Hayotte, tegen wien in verband
met de Stavisky-affaire een bevel tot inhechte
nisneming was uitgevaardigd, heeft zich. ver
gezeld van zijn verdediger, bij de politie aange
meld.
„Ik ben gelukkig voor de rechtbank te kunnen
verschijnen," aldus verklaarde Hayotte, „want
ik ben van plan openhartig te spreken, aange
zien ik zeker ben van mün onschuld."
LONDEN, 10 Jan. Ter gelegenheid van den
veertienden verjaardag van den Volkenbond zijn
aan United Press interviews verleend door lord
Cecil en generaal Smuts, die mét den Belgi
schen minister Hymans de eenige nog in leven
zijnde samenstellers zijn van het statuut van
den Volkenbond. Generaal Smuts verklaarde
zich, in verband met de hachelijke positie van
den bond, voorstander van geduld oefenen
meer dan van overhaaste pogingen voor een in
grijpende hervorming. Hiervoor zou waarschijn
lijk geen algemeene overeenstemming kunnen
worden gevonden en het uiteindelijk resultaat
zou een ineenstorting zijn van den Volkenoond.
En dit zou uitloopen op een internationale
chaos. Een hervorming moest in ieder geval
worden uitgesteld totdat de ontwapeningskwes
tie van de baan zou zijn. Voor de huidige crisis
zijn verantwoordelijk de gTOOte mogendheden
bulten den bond.
Lord Cecil was van meening, dat de in 1933
tegen den Volkenbond gerichte scherpe aanval
volkomen mislukt was.
(United Press)
Woensdag is in „Tivoli" te Utrecht een bui
tengewone huishoudelijke deputatenvergadering
gehouden der Anti-Revolutionnaire Partij, hoofd
zakelijk ter bespreking van de voorgestelde wij
zigingen van het Program van Beginsel.
De vergadering was druk bezocht. Na opening
door den voorzitter, het Tweede Kamerlid, den
heer J. Schouten, van Rotterdam, zette de ver
gadering zich aan de behandeling van de inge
diende voorstellen tot wijziging van het Program.
De besprekingen droegen een strikt vertrouwe
lijk karakter.
In de 's middags voorgezette vergadering heeft
de voorzitter onder lulde Instemming der aan
wezigen verwelkomd de heeren Dr. H. Colijn, mi
nister-president en Mr. J. A. de Wilde, minister
van Binnenlandsche Zaken, het lid van den
Raad van State, den oud-Gouvemeur-Generaal
A. W. F. I. Idenburg en het lid der Eerste Ka
mer, professor Mï. A. Anema.
Minister de Wilde heeft de vergadering kort
toegesproken, waarna de minister-president in
een uitvoerige toespraak een terugblik wierp op
het vervlogen Jaar 1933 en bij tal van verschijn
selen nader stilstond.
De toespraak van Dr. Colijn werd luide toege
juicht.
In een vijver nabij kasteel Bouvigne te Gin-
neken vonden eenige werklieden bij het uit
baggeren een ijzeren geldkistje. BU opening
bleek het kistje eenige papieren en doosjes te
bevatten.
De politie heeft vastgesteld, dat het geld
kistje afkomstig is uit een woning te Breda,
waar in 1929 een moord ls geschied, welke tot
nu toe niet kon worden opgehelderd.
De verpachting van 20 standplaatsen op de in
1934 te houden kermis heeft te zamen opge
leverd 9213 tegen 10938 in. 1933.
