STAD S NIE U W S
INCASSO-BANK n.v.
HANDELSCREDIETEN
%lch wat
SPAARNE
BAIMK
ZATERDAG 13 JANUARI
R. K. POLITIEBOND
„ST. MICHAEL"
Afscheid van vijf leden
N. Z.H.T. M.
Vervoersopbrengsten gedurende
December 1933/32
K.J.M.V. „ST. AUGUSTINUS"
Lezing over den gasoorlog
IN MEMORIAM RECTOR
ROOZEN
Alg. R.K. Ambtenaarsvereeniging
F1LMNIEUWS
REMBRANDT THEATER
Fra Diavolo
Willem van Oranje
CINEMA PALACE
Ein Lied geht um die Welt
LUXOR THEATER
My lips betray
33»'—
MUZIEK
H. O. V.
Zondagavondconcert
Muziekschool der afd. Haarlem
Mij. t/b der Toonkunst
„Zwei Herzen in drieviertel Takt"
Kap. f 3o.ooo.ooo.— Haarlem - Kruisweg 59 Reserve 9.300.000-
ACTIE TEGEN HET SPORT
FONDSENBAD
Op grond van algemeen belang
Comité van Kath. Actie
Graalagenda
Personalia
177
TREKJES No. 813
De duisternis, die licht bracht
Er kwam 'n specialist bü, <iie zich eveneens
fi. K
Van bovengenoemden bond moest een vijftal
leden, aan het einde van het afgeloopen jaar,
wegens het bereiken van den pensioen-gerech
tigden leeftijd, afscheid nemen. Het bestuur
meende, dat, waar het hier betrof leden, die den
bond mede hebben opgebouwd, dus de grondleg
gers van de afd. Haarlem en Omstr., het dit
niet zonder meer mocht laten voorbijgaan en
besloot daarom een extra feestelijke ledenver
gadering te beleggen.
Op Donderdagavond j.l. werd bedoelde verga
dering gehouden, in gebouw „St. Bavo", in de
Smedestraat waarop behalve de leden met hun
ne dames ook de scheidende leden t.w. de hee-
ren Zwartkruis, Komen, Glas, De Boer en Ver-
brugge met hunne dames aanwezig waren.
Na afhandeling van de gewone agenda, wer
den zü toegesproken, door den voorzitter, den
heer v. d. Hulst. In deze toespraak liet spr. uit
komen, dat drie van de genoemde leden, die
thans allen met de „stille trom" zijn verdwenen
uit het Haarlemsche Politiecorps, vanaf de op
richting lid zijn geweest en twee kort daarna
lid werden. Begonnen met zeven leden, telt de
afd. thans ruim vijftig leden, wat ook voor een
groot deel te danken is, aan de stoere werkers,
die thans afscheid van ons moeten nemen, al
dus spr. Spr. hoopte, dat zij nog vele jaren, met
hunne echtgenooten van hun welverdiend pen
sioen mogen genieten en getuige mogen zijn van
den groei en bloei van den bond, waarvan zij
zoovele jaren lid waren.
Verder werd nog het woord gevoerd, door den
bondsambtenaar, den heer Klein, die hun in
eenige welgekozen woorden toesprak en gaarne
namens het hoofdbestuur, hulde bracht aan die
mannen, die in 1916 den moed hadden, hun lid
maatschap van andere organisaties op te zeg
gen en besloten tot de oprichting van een R. K.
Politiebond.
Hierna verkregen achtereenvolgens de schei
dende leden het woord, die in de eerste plaats
dank brachten aan de Hoofd- en afdeelingsbe-
sturen voor alles wat deze voor den bond en hen
persoonlijk deden. Zü spraken de hoop uit, dat
„St. Michael" in de toekomst zal moge groeien
en bloeien.
Na afloop van dit officieele gedeelte bleef men
nog lang gezellig büeen, terwül door eenige le
den enkele nummers ten beste werden gegeven.
Een speciaal daarvoor gemaakt stukje, be
trekking hebbende op bedoelde leden, viel bü-
zonder in den smaak.
Voor het naar huisgaan, dankte de heer
Zwartkruis, namens het vüftal, voor deze niet
verwachte huldiging.
den mensch. Spr. legde er den nadruk op dat
het gebruik van chemische middelen in den
wereldoorlog in den letterlijken en figuurlijken
zin „niets nieuws onder de zon" was, want
reeds in400 jaar voor Chr. werden derge
lijke middelen toegepast bij oorlogen. De strijd
vraag is: wie heeft ze het eerst in den wereld
oorlog toegepast. Het staat vast dat de Duit-
schers dit het eerst op groote schaal gedaan
hebben.
De oorlog was n.l. na den slag aan de Marne
vastgeloopen in een loopgravenoorlog en men
moest zeer veel munitie verschieten, wilde men
eenig effect sorteeren. Daarom nam men zijn
toevlucht tot gassen. De eerste uitwerking op 22
April 1915 bü IJperen was ontzettend. De ge
allieerde troepen vluchtten in de grootste wan
orde en het resultaat was 5000 dooden, 12000
gewonden en 5000 krijgsgevangenen. De Duit-
schers wisten echter geen strategisch voordeel
te behalen van deze „Pyrrhus-overwinning". De
Pransche en Engeïsche legers gingen daarna
tot tegenaanvallen over, zoodat het gebruik
van chemische middelen een van de geducht-
ste strijdwapens werd, dat echter om algeheele
resultaten te hebben, vooral bü verrassing ge
bruikt moet worden. M enbegon toen ook het
gas te schieten, n.l. met mortieren en er wer
den ook beschermingsmiddelen tegen gas ont
worpen, zoodat het aantal dooden steeds min
der werd. Toen het mosterdgas, dat het ge-
vaarlükste is en overal doorheen dringt, het
terse werd toegepast, werden 12000 Engelschen
buiten gevecht gesteld.
Wat de gassen zelf betreft, deelde spr. mede,
dat het mosterdgas het meest in het brand
punt der belangstelling staat, omdat men tegen
mosterdgas nog geen afweermiddelen heeft ge
vonden. Het groot aantal invaliden in den
wereldoorlog is dan ook aan het gebruik van
mosterdgas te wijten. Phosgeen is het meest
gebruikt, men bemerkt het gas haast niet en
het openbaart zün vergiftige werkzaamheden
pas eenige uren later. Traangas is vrijwel on-
gevaarlük en wordt in vredestijd voor proef
nemingen gebruikt. Spr. memoreerde dat ver
schillende „opzienbarende" gassen ontdekt zün,
maar toonde aan dat men dit niet al te tra
gisch moet opvatten.
Spr. besloot zijn rede met er op te wijzen
dat vliegtuigen in een toekomstigen oorlog
waarschijnlijk het gevaarljkste en meest ge
bruikte wapen zullen zijn. Vandaar dan ook dat
Duitschland een luchtvloot eischt. Ook burger-
lüke vliegtuigen zullen dan eventueel voor oor
logsdoeleinden gebruikt worden.
Nadat eenige vragen uitvoerig beantwoord
waren, bleef men nog geruimen tüd gezellig
bijeen. De vroolüke stemming was echter reeds
tüdens de lezing aanwezig!
Ljnen: ScheveningenLeidenKatwijk
Noordwük (incl. stadslijn Leiden) opbrengst in
1933 f 91.878; per dagkm. in 1933 f 72.64.
Leiden (stat.)Haarlem (stat.) opbrengst in
1933 f 29.116; per dagkm. in 1933 f 31.31.
AmsterdamZandvoort opbrengst in 1933
f 78.514; per dagkm. in 1933 f 90.45.
StadsUjnen Haarlem opbrengst in 1933 f 47.561
per dagkm. in 1933 f 83.38.
Tram-Buslijnen en Veren in Waterland, op
brengst in 1933 f 26.412; per dagkm. in 1933
f 17.04.
Totalen f 273.481.
Opbrengst in 1932 van alle genoemde lijnen:
f 284.432, per dagkm. f 58.22.
De K. J. M. V. „St. Augustinus" hield Don
derdagavond een bijeenkomst in het café-res
taurant „Gebr. Brinkmann". De opkomst was
zeer groot.
De voorzitter, de heer J. v. d. Berg, herdacht
het overleden lid van de vereeniging, den heer
E. J. de Lange, en dankte allen voor de bij
de begrafenis betoonde kameraadschappelijkheid
en solidariteit. Hü verzocht allen dringend
aanwezig te zün in de H. Mis voor den over
ledene op Zondag a.s. in de kapel der Zusters
in de Koningstraat en in de H. Mis op den
daaropvolgenden Zondag in de kerk in de Paul
Krugerstraat.
Ook de Geesteljken Adviseur, kapelaan J. van
Houten, sprak eenige woorden ter nagedachte
nis van het overleden lid E. J. de Lange. Spr.
schetste hem als een der meest actieve en
trouwe leden, die zich als een van de eersten
heeft opgegeven voor de actiegnep en veel
heeft medegewerkt aan den groei van de ver
eeniging. Gedenkt hem in uwe gebeden, besloot
spreker
Nadat voor E. de Lange gebeden was, hield
de voorzitter zün aangekondigde lezing over
den gasoorlog, een zeer interessante en actueel,
maar ook een uitgebreid onderwerp.
Spr. zeide dat zün rede bedoeld was als een
anti-oorlogsrede en stipte even den politieker,
kant van den gasoorlog aan. Spr.' besprak ver
volgens eenige chemische strijdmiddelen, hun
gebruik in den wereldoorlog en gevolgen voor
De „Vereenigde Parochiebladen", orgaan van
de parochie te Overveen, schrijft na overname
van ons overlijdensbericht van rector Roozen,
het volgende:
In zoo verre de mare van Rector Roozen's
vrü plotselingen dood niet reeds Maandagavond
of Dinsdag op den dag, in onze parochie was
doorgedrongen, zal dit doodsbericht en levens
overzicht door velen van onze parochianen
met verwondering en ontsteltenis tevens, zijn
gelezen in de Nieuwe Haarlemsche Courant van
Dinsdagavond 1.1.
Velen immers in Overveen kenden hem zoo
goed als oud-Overveener, en de andere paro
chianen kenden hem minstens van aanzien,
door zjn dagelijksche aanwezigheid in onze
kerk.
Maar allen kenden hem bovendien uit zün
pennevruchten.
Rector Roozen, die sinds lang de kerkelüke
geschiedenis van ons Bisdom tot speciaal stu
dievak had gekozen, stelde bij de oprichting
van ons Parochieblad gaarne zijn tüd en be
kwaamheid op genoemd gebied disponibel tot
het beschrüven van de geschiedenis der
parochie Overveen. die hem geboren Over-
veener bovendien zoo na aan het harte
lag.
Ze zullen nu niet meer van zün hand ver
schenen: zjn pen ligt voor eeuwig stil! En hü
die ze hanteerde, behoort nu zelf tot de ge
schiedenis van het verleden. Moge hü echter
in de nagedachtenis onzer parochianen tot het
heden blijven behooren, opdat allen die hem
gekend hebben, niet zullen vergeten dikwijls
een bede te storten tot rust voor zijn pries-
terziel, die nu haar priesterlijke levens-verant
woording voor Gods Rechterstoel heeft afge
legd.
Moge hij de eeuwige rust en de zalige aan
schouwing van God reeds zün binnengegaan,
of anders, geholpen door onze gebeden, spoe
dig daartoe geraken!
Donderdag vergaderde de groep Gemeente
ambtenaren in Hotel „de Leeuwerik", alhier.
De voorzitter opende de vergadering met het
gebed, heette de aanwezigen hartelük welkom
en wenschte hun en hun gezinnen een gelukkig
en zalig Nieuwjaar. Hij hoopte, dat 1934 voor
hen geestelijk en lichamelijk een goed jaar
mocht zün.
Vervolgens een terugblik werpend op 1933.
moest hü constateeren, dat dit jaar met zwarte
letters zal blijven te boek staan.
Nadat eenige mededeelingen waren gedaan en
de ingekomen stukken waren behandeld, deed
de secretaris in een uitvoerig overzicht verslag
over het afgeloopen vereenigingsjaar.
In de vacature, ontstaan wegens het bedan
ken van den heer E. Steger, werd gekozen de
heer J. Steinhoff. De heer Renne, die periodiek
aftrad, werd herkozen, evenals de afgevaardig
den naar de Commissie van Overleg voor de
Ambtenaren.
Benoemd werden voorts de vertegenwoordi
gers in de verschillende Dienstcommissies.
Na een zeer geanimeerde rondvraag w'erd de
vergadering gesloten met den Christelijken groet,
waarna de leden nog eenigen tüd bijeen bleven
onder de doeltreffende leiding van de Commis
sie voor de attracties.
Het is dezen keer een büzonder programma.
Tot Maandag loopen Stan Laurel en Oliver
Hardy nog over het witte doek en daarna de
Willem van Oranje van G. J. Teunissen. Beide
films hebben we reeds besproken en de verschil
lende aantrekkelükheden c.q. eigenaardigheden
ervan belicht. Het zal dus voor velen niet moei-
lük vallen alsnog hun keus te bepalen. Gezien
het resultaat van de beide Amerikaansche ko
mieken, zal het succes in het begin van deze
tweede week nog wel aanhouden.
Het voorprogramma is natuurlük geheel nieuw
wat vooral aan de journaals te zien is. Daarin
is de aankomst van den „Postjager" zeker wel
het allerbelangrijkst. Juist door de pech, welke
deze mannen gehad hebben verdienen ze onge
twijfeld onze sympathie. Gingen de anderen
met toestellen, die zij door en door kenden, dit
drietal waagde onversaagd zün leven in een
„nieuwigheidje" en schroomden niet ondanks
pech en tegenslag, om in het toestel waarin zij
vertrokken ook weer thuis te komen. Voor deze
daad alleen reeds hebben wü groot respect.
Verder is er in 't programma een muzikale film
en op het tooneel de twee Harolds, die een keu
rig balanceernummer te zien geven, dat besloten
wordt met een solo-record-rijwielwedstrijd.
We hebben de schlagers uit deze film al ge
hoord op pathéfoon platen, een gedeelte is door
de radio uitgezonden, de slagersjongen hebben
we het lied dat door de wereld gaat hooren flui
ten en den bakkersknecht hebben we het zien
zingen.
Nu is dan de film in Cinema Paace en we
hebben er dus dubbel van genoten. Het voor
proefje is inderdaad gevolgd door een voortref-
felük menue.
„Ein lied geht um die Welt" is de film van
Joseph Schmidt, het is een zang-film en men
moet ze gaan bewonderen mede om de prachtige
opnamen van Venetië. Joseph Smidt heeft een
geweldig geluid en daar heeft de regisseur ge
bruik van gemaakt. Alle mogelijke liederen zingt
deze buitengewone tenor en het is een genot er
steeds naar te luisteren.
Er is ook nog een intrige in deze film, natuur
lijk, daar zouden wij niet buiten kunnen.
Er komt een aardig meiske in het verhaal voor
en zelfs de liefdes-smart van Paljasso ontbreekt
niet.
Ricardo, de kleine onoogelijke man met het
zeldzame geluid komt tenslotte tot de conclu
sie, dat zün hart niet aan een knap meisje,
maar aan 't publiek toebehoort. En dat verdrijft
de bitterheid en de hevige iefdessmart. Maar de
stem van Schmidtonvergetelijk.
Het voorprogramma geeft in het Orion-nieuws
de aankomst van „De Postjager" op Schiphol.
Een „kü'kje in het radioland" past zich goed
aan bij de hoofdfilm.
Op het tooneel Hertna Levden—Ruth. „Ein
Wiener Bild," een beschaafd optreden van twee
dames, waarvan er een zelfs een Hollandsch
liedje met een ondeugend accentje zingt. Kort
om: een goed programma, voor iedereen ge
schikt en dat wü gaarne aanbevelen.
Veel hoeven we over deze film niet meer te
zeggen, dat hebben we de vorige week al ge
daan. Daar komt nog bü, dat het feit alleen
dat deze eerste Amerikaansche Lilian Harvey
film, na een week gedraaid te hebben, nogmaals
voor een week wordt aangekondigd, reeds bewüs
genoeg is dat ze in den smaak van het publiek
is gevallen. Het spreekt trouwens vanzelf, dat de
vele bewonderaars van Lilian Harvey, die haar
telkens en telkens weer in haar Berlünsche films
hebben zien optreden, nu ook nieuwsgierig zün,
haar in een geheel nieuwe omgeving te zien. Dat
die hernieuwde kennismaking een aangename is,
N.V*
Sie und Er.
Ais bet diner nog niet klaar is,
ga ik naar een restaurant.
rleb nog naai tien minuutjes
geduld.
Heb je dan nog maar tien mi
nuten noodig?
Ja, dan ben ik klaar om met je
mee te gaan.
weten onze lezers al en hoeven we dus niet nog
maals te vertellen.
In het voorprogramma kregen we twee aar
dige twee-acters te zien: „De Hypnotiseur" en
„Yoo Hoo" beide van de bekende Amerikaansche
kluchtensoort, waarom je moet lachen, of Je wil
of niet, hoe onwaarschünlük dwaas ze ook ge
woonlijk zün.
Voorts kregen we nog een Terry Toon teeken
film „Toyland" die, daar ze heelemaal op Kerst
mis slaat, eigenlük wel wat laat kwam, maar
daarom in haar soort niet minder aardig was.
Ten slotte vermelden we nog het geluidsnieuws,
dat ditmaal weer zeer belangwekkend was.
De Haarlemsche Orkest-Vereeniging (diri
gent Frits Schuurman) geeft op Zondag 14
Januari des avonds om kwart over 8 in de ge
meenteconcertzaal een concert met als solist:
Samuel Brill, violoncel.
Het programma vermeldt Ouverture „Der
Freischütz" van C. M. v. Weber; In de steppen
van Midden-Azië" van A. Borodin; Rhafsodie
Georgienne voor violoncel en orkest van A.
Tscherefnin; l'Arlésienne suite No. 1 van G.
Bizet; Valse triste van J. Sibélius; Danse
Macabre van C. Saint-Saëns en ouverture „Le
Carnaval Romain" vn H. Berloz.
Ten einde de leden-bezoekers die Zondag j.l.
verhinderd waren het concert, dat aanvanke
lijk des avonds was vastgesteld en nu des mid
dags is gegeven, alsnog in de gelegenheid te
stellen dit concert in te halen, wordt het avond
concert van 14 Januari niet alleen voor volle
dige abonnementen en serie 2, ook toegankelük
gesteld voor houders van kaarten serie 3. Solist
op dit concert is Samuel Brill. Frits Schuurman
dirigeert.
Van de aangekondigde uitvoeringen, te geven
door leeraren van de Toonkunstschool alhier,
welke ten doel hebben de leerlingen in te lei
den tot het doen hooren van belangrijke wer
ken der muziek, om daardoor den lust tot
musiceeren te bevorderen, zal de 2e uitvoering
plaats hebben op Vrijdag 19 Januari a.s. des
avonds om uur 8 in het schoolgebouw, Nieuwe
Gracht 41.
Medewerkenden zün: de heeren Karei de
Jong, piano, Jos de Klerk, fluit en M. Adam,
Clarinet.
Het programma bevat werken van Bach,
Schumann en Brahms.
Gedurende de Kerstweek heeft in den Prin-
cesse Schouwburg te Den Haag de première
plaats gevonden van het nieuwste werk van
Robert Stolz: „Zwei Herzen im dreiviertel Takt"
(Die Geschichte eines verlorenen Walzers),
door Fritz Hirsch en de zünen. Robert Stolz
heeft deze operette vrij bewerkt naar de film
van dien naam, doch de muziek is geheel nieuw;
slechts het walsmotief is hier en daar gehand
haafd gebleven. Genoemde operette is te Den
Haag en te Rotterdam met succes ontvangen,
zoowel door de pers als door het publiek.
De première van Zwei Herzen im dreiviertel
Takt vindt plaats op Zaterdag 27 Januari in den
Stadsschouwburg, des avonds om acht uur.
Deze geschiedenis geheel en al gebaseerd op
liefde en muziek, speelt zich af in Weenen,
heden ten dage, en wel in de operettewereld.
Fritz Hirsch en Paul Harden zün hier twee
librettoschrijvers met een groote reputatie. Zij
hebben een zusje Hedi (Friedl Dotza), waar ze
zóóveel van houden, dat het voortdurend een
strüd tusschen hen is om haar het meest te
verwennen. In hun omgeving verkeert ook
Franz Gschwendtner (Albert May), een Heuri-
gensanger, de hian die zün liefdesliederen zingt,
buiten onder de groene boomen, wanneer de
jonge wün geschonken wordt. Hij gaat gebukt
onder een gebroken hart. De operettezangeres
Anny Hildebrandt (Elly Krasser) is het, waar
aan hü nog steeds denkt, en zü aan hem. Het
toeval breng- hen weer büeen in het huis van
Fritz en Paul Waldau? waar ook de directeur
van het Zentral Theater (Fritz Geiger) ver
schijnt en de bekoorlijke soubrette Mizzi (Claire
Clairy). De rol van Toni Hofer, de componist
die zijn wals heeft verloren, wordt vervuld door
Arno Velecky, die in deze rol (als partner van
Friedl Dotza) bü het gezelschap debuteert. Arno
Velecky is een Tsjechische tenor en was o.m.
verbonden aan het National Theater te Praag.
De operette heeft vele verrassende wendingen,
doch aan het einde van de voorstelling zün er
niet slechts twee, maar zün alle harten ver-
eenigd in het walstempo van de driekwartsmaat.
De operette bestaat uit drie bedrüven (13
tafereelen). Gerard Vroom ontwierp voor deze
gelegenheid fonkelnieuwe, moderne décors, bü-
gestaan door een bekende firma voor binnen
huisarchitectuur. Bekende Haagsche modehui
zen ontwierpen de toiletten voor Friedl Dotza,
Elly Krasser en Claire Clairy. Josef Ziegler
leidt het orkest. Fritz Hirsch heeft wederom
het artistiek geheel verzorgd.
Volgens de „O. H. Crt." heeft zich te Haar
lem een comité gevormd, dat een adres gericht
heeft tot den Minister van Binuenlandsche
Zaken, waarin geprotesteerd wordt tegen de
kapitaaalsvernietiging, die zal plaats hebben
door den bouw van het Sportfondsenbad op het
terrein van het v.m. Brongebouw. Men grondt
deze kapitaalsvernietiging op het bestaan van
Stoop's Bad, dat volgens adressanten reeds in
de behoeften voorziet. Ook tegen de ligging
van het gebouw hebben adressanten bezwaren,
die zü nader toelichten.
Een en ander zal, naar zü meenen, ten
gevolge moeten hebben, dat het raadsbesluit
om aan de N.V. Sportfondsenbad, Haarlem,
grond in voortdurende erfpacht uit te geven
en de gemeente als borg te verbinden voor de
richtige betaling van rente en aflossing der
door de vennootschap afgesloten geldleening,
zal worden vernietigd.
Het adres is onderteekend door een groot
aantal personen uit Haarlem en omgeving.
Daarnaast word nog een andere actie tegen
het Sportfondsenbad gevoerd.
In opdracht van onbekenden wordt door een
particulier recherche-bureau hier ter stede een
onderzoek ingesteld naar het aantal spaar-
briefhouders, dat niet aan zijn verplichtingen
voldoet. Vermoed wordt n.l. dat het krachtens
genoemd raadsbesluit vereischte aantal van 750
spaarders niet meer aanwezig zou zün of in
werkelijkheid nimmer aanwezig geweest is. Aan
de spaarbriefhouders wordt gevraagd of zü in
derdaad hun verplichtingen nakomen. Indien
mocht blüken, dat dit vermoeden juist is, dan
zou dit ofschoon er, naar men ons van be
voegde züde verzekerde, geen enkel verband
bestaat tusschen beide acties van invloed
kunnen zün op de beslissing van den Minister
op het adres van bovengenoemd comité.
Vernietiging van het raadsbesluit zou be-
teekenen, dat de aangekondigde aanbesteding
niet door kon gaan.
Van de zü'de der N.V. Sportfondsenbad ver
zekerde men uitdrukkelük, dat er zelfs nog een
overschot op het vereischte aantal spaarbrief
houders aanwezig is en dat de aanbesteding op
22 Januari a.s. absoluut doorgaat. Het argu
ment betreffende de ligging van het gebouw,
mende men, was gemakkelijk te ontzenuwen,
omdat zü, die thans bezwaren maken tegen de
ligging, vergeten, dat er vroeger ook een ge
bouw stond, waartegen niemand ooit protes
teerde en dat dit gebouw slechts afgebroken
werd om er een ander te plaatsen.
Maandag bestemd voor godsdienstige ver-
eenigingen. Geen andere vergaderingen uitschrij
ven.
Dinsdag 16 Januari 8 uur: Repetitie St. Cae-
cilia in Gebouw St. Bovo.
Woensdag 17 Januari 8.30 uur: Vergadering
van de Reddingsbrigade van het Kruisverbond
in he militairengebouw, Zoetestraat 14.
Donderdag 18 Januari 8 uur: Bestuursvergade
ring R. K. Reclasseeringsvereeniging in t Sint
Vincentiusgebouw, Nieuwe Groenmarkt 22.
8 uur: Cursus R. K. Esperantisten vereeniging
Abbé Richardson, waarna te 9 uur ledenverga
dering met conversatie bü Brinkmann.
Repetitie R. K. Oratorium-Vereeniging bü
Brinkmann.
8.15 uur: Sopranen.
9.30 uur: Tenoren en bassen.
Vrijdag 19 Januari 8.1 uur: Lezing voor de
leden van „Geloof en Wetenschap" in den Jans
schouwburg.
8.30 uur: Ledenvergadering van de Handels-
reizigersvereeniging „St. Christoffel" in „Cen-
Teneinde eikaars bezoek niet te hinderen of
te bemoeilüken wordt allen R. K. Vereenigingen
verzocht bü het uitschrijven van een vergade
ring vooraf overleg te plegen met het algemeen
secretariaat mej. W. van der Singel, Klever-
laan 194, telefoon 23608 en bü vaststelling hier
van onmiddelbjk mededeeling te doen.
voor deweek van 13 tot en met 20 Januari '34
Graalhuis St. Jeanne D'Arc, Spaarne 29
ZONDAG, 12 uur. Inwijdingscursus.
Van 3t ot 6 uur groote algemeene repetitie
voor de Ouderavonden, al degenen, die spreek
koren of dansen, moeten aanwezig zün. Nie
mand ontbreekt, afgesproken? Het zangkoor
wordt om 4 uur verwacht.
WOENSDAG-avond 8.15 uur Ouderavond in
de St. Jozefgezellenvereeniging, voor de Spaar-
ne-parochie.
VRIJDAG evenzoo voor de parochies van St.
Jozef en Johannes den Dooper.
Plaatsbespreken hiervoor is er in het Graal
huis Maandag-, Dinsdag- en Woensdagavond
van 7 tot 9 uur.
Graalhuis St. Veronica, Emmastraat
ZONDAG 2.30 uur: Repetitie voor het Kerst
spel. Niemand is afwezig, hè!
4.30 uur: Dadenclub de Justa's en Inwüdings-
cursus.
5 uur: Inkleedingscursus.
8 uur: Dadenclub de Troubadour.
WOENSDAG 7.30 uur: De Fiere Blüheid.
DONDERDAG: Ouderavond in de Leonardus-
zaal aan de Westergracht.
Graalhuis Stanislaus Kostka, Middenweg 116
ZONDAG 11.45: Dadenclub.
3.30 uur: Repetitie voor Oudersavond. Allen
moeten komen!
Na het Lof staat het clubhuis voor de leden
open.
Maandag, Dinsdag en Woensdag plaats bespre
ken voor den Oudersavond op Donderdag 18
Januari in de St. Jozefsgezellenvereeniging (voor
de parochies van St. Elis. en Barbara en St.
Lidwina).
Voor den Oudersavond op 21 Januari plaats
bespreken Vrüdag en Zaterdag van 7 tot 9 uur
en Zondags na de Hoogmis. Uitnoodigingskaar-
ten zün aan het clubhuis verkrijgbaar.
De Apologetische club gaat deze week nog niet
door, maar begint definitief 26 Januari (Vrü
dag)' om 8.15 uur. Geef je spoedig op, ook con-
greganisten zün van harte welkom.
Excelsior.
De heer W. M. van den Akker, alhier, is be
noemd als politie-agent bij het politiekorps te
's-Gravenhage (afdeeling motor-brigade).
Ik zat in den Nieuwjaarstüd knusjes bij mün
Moeder in Lisse. De kachel had een gezond
kleurtje, mijn pijpje smaakte uitstekend en ik
liet mij verder zonder eenige gewetenswroeging
door Moedertje vertroetelen, zooals alleen Moe
ders dat kunnen doen. En ik dacht er aan wat
een, groot voorrecht het voor mij is, dat O. L.
Heer deze toevlucht van rust en .nnige toewü-
ding totnutoe voor mij bewaard heeft. Hü zü
er voor geloofd en gedankt.
Ik werd opgeschrikt door de bel. Het was de
post, die een bosje brieven bracht, welke men
mij uit Hoorn had nagestuurd.
Eerst sneed ik ze allemaal open en toen keek
ik naar de afzenders Er waren een paar onbe
kenden bü. Een brief had heelemaal geen afzen
der op de envelop: ik haal den inhoud er uit;
een brokje postpapier met „voor een armen
student" er op entwee bankjes van f 100!!!
Gü begrijpt dat toen mün reeds zeer goede
bui nog een paar graadjes verder omhoog ging.
Ik pakte onverhoeds mijn Moeder beet, die niet
wist hoe ze.het had (ofschoon ze mün streken
tamelijk goed kent) en waaretnpel heb ik een
soort Duitsche polka met haar gedanst. Ik wou,
dat die onbekende weldoener (s.ster.s) ons eens
gezien had(den). Enfin ik neem deze gelegen
heid te baat om ze op deze wqze even te laten
weten, dat en hoe de zending ontvangen werd.
En moge God hem (haar, hen) zegenen.
Ja, het is alweer meerdere jaren geleden, dat
ik soms drie, vier Stichters per week er bij
kreeg. Toen was een week van geen onbekend
en van twee heel gewoon. Nu, zooals u aan het
cüfer boven mün stukjes zien kunt, is geen
heel gewoon en één soms weken lang onbe
kend.
Maar die zending tusschen de Nieuwjaars
brieven is een heel goed begin voor 1934. Moge
het goede voorbeeld navolging vinden.
FATHER LEFEBER.
St. Bonifacius-Missiehuis,
Hoorn, postrek. 120937.
Ik ben natuurlük altijd nog bereid zelf wat
goeds te komen halen of te komen bespreken.
Bijna alle bezoekers van het groote dansfeest
Waren vol bewondering voor de schitterende
zaalversiering.
Het was dan ook wèl de moeite waard.
In een der hoeken stond een champagne
tent, waarvan het witte latwerk was omslingera
met kunst-ranken en als het ware bezaaid me:
electrische licht-bolletjes in allerlei kleuren.
In 'n andere hoek had je 'n snoepkraam in
de vorm van 'n snoezig landhuisje en weer ver
derop 'n üstent vol spiegels en geslepen glas
blokjes.
Er was een overvloed van groen, bloemen
planten, wimpels, vaantjes en kleurige slingers
Op 't podium zat 'n orkest van eerste klas
musici, keurig in rok en voorzien van de beste
en meest moderne band-instrumenten.
Onophoudelijk kwamen nieuwe paren of groe
pen de zaal binnen en werden door de reeds
aanwezigen ontvangen met kreten van verba
zing, goedkeuring of hilariteit, al naar gelang
den aard van hun costumeering.
't Was 't groote maskerade-feest van een der
voornaamste amusementsvereenigingen uit de
Stad.
En tegen het aanvangsuur bewoog zich daar
de menigte als een levend mozaïek van kleuren
glans en schittering.
Hier liep 'n groep Arabieren.... daar 'n ge
zelschap in nationale kleederdrachtverderop
w'eer pierrots en pierrettes in zwart met goud
groen met zilver of wit met gekleurde vlakken.
Dan had je historische figuren, personen uit
bekende boeken of films en frappante naboot
singen van lui uit de wereld-politiek.
En allen passeerden in de meest voordeeligs
houding de vijf jury-leden, kunstenaars van ge
vestigde naam.
Een der dames-costuums trok wel zeer bijzon
der de aandacht. De draagster het was Mia
Verdaalen, dat wist de heele zaal binnen tien
minuten stelde voor een bronzen beeld
en de kleur van gelaat, armen, haar en kleeding
was zóó prachtig gelijk, dat er zelfs bij nauw
keurige beschouwing haast geen onderschei-,:
viel waar te nemen. En toen Mia daar doodstil,
met de slanke waterkruik op haar schouder,
voor de jury stond, ging er een spontaan ap
plaus door de groote zaal, waaraan ook de jury
leden zich niet konden onttrekken.
Mia liet de büvalsbetuigingen met een effen
gelaat over zich heen gaanaccepteerde de
meer directe complimentjes met 'n glimlachje
van bewuste meerderheid.
ZJb was 'n bekende verschijning bü dergelijke
feestenhad 'n aardig snuitje, danste uit
stekend en zag zich altijd omringd van 'li
zwerm aanbidders.
Bij 't begin van zoo'n bal was ze gewoonlijk
nogal gereserveerden liet 'n paar dozün
jongelui in twijfel, of er nog wel 'n dansje op
zou overschieten.... Zoo liet ze voelen, dat ze
niemand noodig had, om de avond door te
komen.... Verstandige jongemannen vonden
haar 'n verwaand nest.geblaseerd van 't
vele uitgaan, en lieten haar eenvoudig voor wie
ze was.
Na 't demasqué liet Mia zich meer „gaan"....
ze had de eereprijs voor 't fraaiste costuum en
werd van alle kanten gelukgewenscht en beju
beld.twintig, dertig jongelieden droegen
haar hoog door de zaal en bezongen haar als
de koningin van 't bal.
Dat nu eigenlük pas goed begon.
Er werd gehost, gebruld, gedronken, gespron
gen.... en op 't laatst was 't een uitgelaten
bende, die van geen ophouden scheen te weten.
En daar middenin Mia Verdaalen, hügend, ver
hit en dol....
Mia was nog geen twintigen 't kind van
'n gemakkelijke, te toegeeflijke moeder.... en
een vader, die alles van de luchtige kant op
nam.
Hü was als jongeman zóó in de dik-beklante
zaak van z'n vader gestapt en had weinig of
geen zorgen gekend. Bijna elke avond zat ie
in z'n sociëteit te schaken of pandoeren en
bekommerde zich er weinig om, hoe thuis de
boel rolde.
De verdaalden's deden maar net precies, soms
iets meer, dan ze volgens de Vüf Geboden ver
plicht warenen als 't zoo uitkwam, dan
werd er ook wel es nog iets gemakkelijker over
gedacht. Van Katholiek vereenigingsleven wis
ten ze niet veel af en debiteerden te dien op
zichte natuurlük de dikste domheden.
'n Slap, zorgeloos en zielloos gezin was t daar
En toen een der zoons met 'n ongeloovi?
meisje ging „scharrelen", opgedaan bü gelegen
heid van een of andere knal-fuif, zei moeder
Verpaalen dood-gemoedereerd„Nou ja, 't kan
tóch nooit wat worden met die twee, want ze
is niet eens Roomsch
't Werd natuurlük tóch waten toen was
't te laat om er nog iets tegen te doenErg
veel herrie werd er trouwens niet om ge
maakten ze besëften nauwelüks, dat 't met
Mia of een van de anderen ook wel es die kant
op zou kunnen gaan.
En zoo ging alles maar z'n gang bü de fami
lie Verpaalen. Uitgaan en vertering hielden ge-
lüke tred met de overvloedige inkomsten
Mia vlinderde van fuifjes naar bals.... van
bals naar concerten.... van concerten naar
dancings en cabaret-avonden.
Meneer Verpaalen had 'n „boekhouding" van
de meest primitieve vorm.... en bemerkte op
'n keer veel te laat, dat z'n zaak er niet meer
zoo florisant bü stond als vroeger. Er kw'amen
'n paar geweldige stroppen bü met huizen en
effecten't werd critieken hü ging spe-
culeeren, om de boel te reddenmaar 't liep
verkeerd af.... en de zaak, die door de te
royale uitgaven geen reserve had gemaakt, was
na twee k drie jaar op de flesch.
Verpaalen kreeg 'n baantje als reiziger
ze trokken in 'n klein huurhuisje en 't duurde
niet lang, of ook Mia moest mee verdie
nen.... kwam ergens klaar als winkeljuf
frouwMaar ze had niet de minste erva
ring en tobde van de eene zaak naar de andere
Er kwam in het nu nog maar kleine gezin 'n
toestand van gedruktheidmoedeloosheid en
elkaar minder verdragenMia werd 'n nuk
kig, ontevreden meisje, dat geen kracht en moed
had, om zich in de omstandigheden te schik
ken en de godsdienst zat er zóó dunnetjes
op, dat ook daarin naar geen enkel lichtstraaltje
werd gezocht.
Er kwam ruzie vanmet felle verwüten
over en weer.... en meer dan eens gingen ze
gedrieën zonder groet of woord de nacht in.
Mia lag dan soms uren te denken aan de
weelde en de feesten van vroeger....
't Werd er niet plezieriger op toen Mia leelük
aan haar oogen ging sukkelen.... 'n kwaak
waarvan de arts niet kon of Wilde zeggen hoe
het einde zou zün.
heel vaag uitliet. Mia kwam in 'n inrichting
voor oogziektenen voelde zich wreed-lang-
zaam blind worden.
Dat werd een jaar van angst, verschrikking,
van onbeschrüfelijk leed. 't Meisje had buien
van razende opstandigheid en wanhoop.... en
dan wilde ze 'n eind aan haar leven maken
'n leven van hopeloosheid en geheel afhanke
lijk zyn.
En zoo sleet ze thuis de eindelooze dagen
van moordende duisternisbü 'n moeder, die
zoo droef-weinig te zeggen wist.... omdat ze
haar kind niet gegeven had, wat nu zooveel
troost en berusting zou kunnen brengen....
Maar op 'n macht hoorde Mia haar moeder
biddenluidop en snikkendmeer dan
'n uur lang.... En in haar woorden was een
omkeer van 'n ziel en 'n levens-inzicht.
Mia lag ademloos te luisterentot er ook
bij haar iets braken zij de genade van 'n
oneindig barmhartige God op zich voelde af
komen als 'n engel van liefde en troost....
Moeder en kind zochten elkaar die nacht....
en samen vonden ze de weg, die ze gaan moes
ten....
En het kwam zóó piet Mia Verpaalen, dat ze
niet eens meer beklaagd wilde zyn.... wan',
met haar doode oogen zag ze nu datgene, w(aar-
voor haar levende oogen voorheen blind waren
geweest.
Ze werd een voorbeeld van godsvrucht en
berustingen als ze aan vroeger dacht, dan
was het met afkeer en schaamte.
Vrij spoedig kwam ze in aanraking met de
R. K. Vereeniging voor Blindenzorgen nu
begreep ze pas goed, wat anderen voor blin
den.... en blinden voor lotgenooten konden
zijn.... Ze kwam in 'n heel andere wereld...
in "n heel ander leven, dat haar bracht tot d°
blüde ervaring, dat ook die anderen zich niet
tot de meest beklagenswaardigen der maat
schappij gerekend wilden zien.... omdat ze
wisten, dat ze schepselen Gods waren.... en
dat éénmaal toch het eeuwige licht zou ko
men.... bestemd voor allen, die offers weten
te brengen en hun kruis dragen met de ge
vraagde bhjmoedigheid.het kruis, dat niet
door de menschen gebracht wordt....
En het Was de gelukkigste dag in Mia's jong
leven, toen eindelük haar vader, wiens koppig
heid ze na veel moeite en gebeden had over
wonnen, naast haar ter communiebank ging....
Met deze groote dag van genade kwam de zon
in het schamele huisje, waar voorheen enkel
donkerheid en wanhoop was geweest.
Met 'n enkel woord sprak ik in bovenstaand
verhaaltje van de R. K. Vereeniging voor Blin
denzorg.
En dit had 'n reden.
Buitenstaanders kunnen niet het duizendste
vermoeden van wat deze vereeniging tot stand
brengthoeveel blijheid en geluk zü brengt
in de „huizen van duisternis", waar de moeder,
de vader, of 'n kind het mooiste en sennonste
aller zintuigen, het licht, moet missen. Büna
'n uur heb ik met verbazing geluisterd naar wat
juffrouw Poelhekke me daarvan vertelde.... en
het is me niet uit 't hoofd te praten, dat deze
vereeniging een der mooiste is op charitatief
gebied.... en nog te weinig steun ondervindt
omdat ze te weinig bekend is. Op 20 en 21
Januari wordt ten bate van deze vereeniging
een uitvoering gegeven in den Stadsschouw
burg.... en 'n goeie, hoor! Het is een mooie
operette, van iemand, die er al meer met succes
voor het voetlicht heeft gebracht. Katholiek
Haarlemhandhaaf uw naam als de stad der
liefdadigheid't Is voor 'n schitterend
doeldat Weet u nu.... en 't is erg.... heel
erg noodig.
