Gezien en nooit
gevangen
DEZEESLANG
1 De zeeslang, het geliefde voorwerp in den komkommertijd, is al zoo oud als de wereld. Het zeemonster van Loch Ness
heeft alle gebruiken met voeten getreden en is op komen duiken in een tijd, waarin de wereld vol is van politiek
geharrewar en rampen en van gebrek aan nieuws piimiiiiiiiniii
1 geen sprake kan zijn
Duidelijk vertoont de kop van het monstergelijkenis met
een meerval
OP ZOEK NAAR EEN ONTBIJT
EEN BEETJE GROOT VOOR SCHOOTHONDJE!
S00.000 FRANCS GEWONNEN
De Stegosaurus zou zelfs King Kong partij kunnen geven
mHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiu
Als in 't hartje van den zomer
lader door de hitte lijdt,
Dan juist, door gebrek aan actie,
Hebben wij komkommertijd!
Maar thans bloeien
geen komkommers.
«v Desondanks, naar oud
Sfï recept,
Is 't berichtje van de
£*2^ zeeslang
ffgSjgCx: Zéér vroegtijdig
onderschept!
i&gzC' Zit men om copy
tób -<•- I verlegen
i Neen, een ieder
-I speelt zijn rol
En de kranten staan
S waarachtig
Van de rariteiten vol!
Vol van zwendel,
valsche munters,
Vol bedrog met mijn
■-< jgf^r en dijn
I» En dat blijkt nu voor
yf de zeeslang
Tè aanstekelijk te zijn!
MARTIN BERDEN
fantastische verhalen van zeelieden, ditmaal
moest men de waarheid wel aanvaarden. De
verklaringen van de opvarenden luidden een
stemmig. Bovendien werden teekeningen over
gelegd.
En het bleef hier niet bij. Nog hetzelfde jaar
nam de bemanning van het Engelsche oorlogs
schip „Plumper" ter hoogte van Oporto een
zeeslang waar en hetzelfde geschiedde aan
boord van de „Imogen" op 30 Maart 1856. Op
10 Februari zag de Franschman Riccard zelfs
twee zeeslangen, volgens zijn beschrijving lang
gerekte dieren met groote koppen. Op 2 Juli
1877 werd in de Middellandsche Zee een zee
slang gezien en wel ter hoogte van Sicilië door
de bemanning van het S. S. „Osbome" Van
af het s.s. „City of Baltimore" nam men op 28
Januari 1879 in de Golf van Aden een zeeslang
waar.
Tot driemaal achtereen werd in later jaren
Ik zag stuk voor stuk in een rij van verti
cale bochten alle deelen van een dierenlichaam
uit het water opduiken. Het kolossale beest
mat ongeveer 30 Meter. Zijn afgeplat slangen
lijf was gemiddeld 40 tot 80 c.M. dik, de reus
achtige kop mat ongeveer 5 Meter in door
snee. Het dier wierp uit den kop twee stralen
waterdamp omhoog zooals ook walvisschen doen
De onderdeden van den kop kon men moei
lijk onderscheiden. De huid was week, zwart
gekleurd met gele vlekken, terwij) de kop grijs
en geschubd bleek als bij een schildpad. Vin
nen en pooten werden niet waargenomen.
Op grond van dit rapport is het de Fransche
professor Giard geweest, die het in allen ernst
voor het bestaan vari den veel belasterden zee
slang heeft opgenomen. Zijn theorie luidt, dat
het geweldige reptiel zich uit den Tertiairen
tijd tot in onze dagen heeft gehandhaafd op
groote diepten van de Oceaan. Hij maakt een
vergelijking met de Afrikaansche Okapi, die men
ook reeds lang uitgestorven waande.
De laatste officieele ontmoeting met de zee
slang had plaats op 24 Mei 1907 niet ver van
od Iersche kust. Officieren, bemanning en pas
sagiers van het s.s. „Tampania" zagen, ongeveer
40 Meter van het schip verwijderd, tot tweemaal
toe een reusachtig dier uit het water opduiken.
Het stak zijn voorlichaam ongeveer twee en
halven M. recht omhoog uit de golven, 'n tien
tal Meters verder kwam de staart naar boven.
Dezer dagen heeft de trekking plaats gehad
van de eerste ronde der Fransche nationale
loterij. Een der hoofdprijzen werd gewonnen
door een man te Calais, Gratiën Marceau ge-
heeten, die aan zijn lot bijna vijfhonderddui
zend francs verdiende. Men zou meenen, dat
hiermee de zaak was afgedaan. Maar dit was
toch niet het geval. Toen n.l. aan Marceau de
prijs zou worden uitbetaald, vroeg men hem
naar zijn adres en moest de man tot zijn schan
de erkennen, dat hij nergens woonde, hetgeen
zijn onmiddellijke arrestatie tengevolge had. En
er hielp geen moeder of vader aan: Gratiën
Marceau werd tot veertien dagen veroordeeld
wegens landlooperij. Eerst daarna kon hij zijn
half millioen francs incasseeren.
