STAD SNIEUWS
LAATSTE NIEUWS
Wat de tonq streelt
TOESET
Dagbladreclame:
onmisbaar
GEBR. SERNÉ
VOOR BETER FRUIT
VRIJDAG 6 APRIL 1934
RECLAME-PAKKET
R.K. ORATORIUM-
VEREENIGING
De generale repetitie
De korting op wethouders
pensioenen
Karakter van het wet
houder spensioen
Aantasting van verkregen
rechten op grond van den
financieelen noodtoestand
NA ONTPLOFFING TE
HEEMSTEDE
De loodgieter had zich vergist
N.S.B. EN RECLAME
Politiek in de wachtkamer
ALS DE SCHOORSTEEN
BRANDT
Meldt dan het adres duidelijk
VAN ONZE RECHTBANK
Dienstbode-dievegge
De eerste keer
Hoe lang nog
Nederlandsche Bachvereeniging
De spaarzame Schotten
JANHAGEL
Rusland en China
Onderhandelingen over een
non-agressie-pact
Verboden
De strijd tegen de jeugd
organisaties
Schutzbunders uit
gewezen
In de oerwouden van
Columbia
Mr. Cornelisstr. 38-40, Tel. 15014
De overstroomingen in
Amerika
Aangespoelde lijken
Achter slot en grendel
MIJNCONFLICT IN AMERIKA
Jhr. ir. J. van Reigersberg
Versluijs
Lijk opgehaald
Locatelli slaat Eddie Cool
Pierre CharlesVon Porath
Tentoonstelling Speeltuinwerk
Vernield vliegtuig gevonden
LEERLINGEN-UITVOERING
Anny Donarius
Esperanto
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
['oortgezet, zoodat alle geruchten prematuur
ijn te achten. De opgewekte berichten uit het
jedrijfsleven, zooals de toeneming van den af
let van electrischen stroom en van het aantal
fprlorfon rttaerr\T>t! Miotran ««1»
1 p. Carbonade; 1 p. Gehakt (half om),
1 pond mager Spek; X pond Rookworst;
nnrïH vnnr -f 1
Meer dan anders heeft men met buitengewone
belangstelling naar de praestaties van ons
Katholiek Oratorium-koor uitgezien. Dit koor
moge reeds vele groote successen hebben geboekt,
het werd thans voor een ongewone, in menig
opzicht zware taak gesteld.
In „De Zondvloed" van Saint-Saëns heeft
het in elk deel een belangrijke rol te vervullen.
In het eerste het zeer bewerkte fragment, het
woord Gods: „ik zal den mensch verdelgen",
in het tweede het geheele verhaal van den
zondvloed, terwijl het orkest op imposante wijze
den ontzettenden regenval uitbeeldt en in het
derde de groote slotfuga.
Enkele malen stond het koor op de generale
repetitie nog eenigszins vreemd tegenover het
zoo menigmaal op den voorgrond tredend
orkestspel, doch aldra voegde het geheel en al
naar de intenties van den dirigent Hubert
Cuypers. Men kan niet anders verwachten, dan
dat het koor wederom zijn roem handhaaft. Het
heeft ook thans bij deze Fransche werken zijn
taak consciëntieus opgevat.
Doch niet alleen het koor zal op de uitvoering
van hedenavond uitblinken, want ook de
praestaties van de solisten en van het orkest
vielen op de generale repetitie bijzonder op.
Laten we thans volstaan met te vermelden,
dat reeds de solisten als solo-kwartet in „De
Zondvloed" en bovenal elk afzonderlijk in ..De
verloren zoon" van Debussy te hooren een waar
kunstgenot is. De klank mag weelderig, de uit
beelding der hoofdpartijen in laatstgenoemd
werk aangrijpend worden genoemd.
Het orkestspel (door het „Utrechtsche Stede
lijke") dient te worden geprezen. Het was op
vallend fraai en correct. Debussy's werk werd
schitterend gespeeld! Het orkest is met dit
genre volkomen vertrouwd.
Alles te saam genomen, kan men dus een
prachtige uitvoering verwachten van twee te
weinig uitgevoerde werken van twee groote
Fransche meesters.
Eenigen tijd geleden is door eenige leden
van den Haarlemschen gemeenteraad een voor
stel ingediend, waarbij B. en W. werden uitge-
noodigd een onderzoek in te stellen naar de
mogelijkheid om een korting toe te passen op
de pensioenen van oud-wethouders. Dit voorstel
werd in handen gesteld van B. en W. om prae-
sdvies.
In de rubriek „Vraag en Antwoord" van „De
Gemeenteraad," orgaan van de federatie van
bonden en centrales van R. K. Gemeenteraads
leden in Nederland, lezen wij het volgende over
dit onderwerp:
Natuurlijk kan een gemeente de bestaande
verordening op de pensioneering van wethou
ders ten allen tijde wijzigen en zelfs intrekken.
Groote moeilijkheid levert echter op de be
antwoording van de vraag, of een korting mag
worden toegepast op het pensioen, dat oud-
wethouders genieten.
Is dat uit moreel en juridisch gezichtspunt
geoorloofd?
Het zal bekend zijn, dat het karakter van het
pensioen, dat aan ambtenaren toekomt, onlangs
uitvoerig in de Staten Generaal is besproken
naar aanleiding van het later aangenomen
voorstel der Regeering om op de pensioenen van
gewezen Indische ambtenaren te korten. Wij
zullen de toen tusschen Regeering en Kamers
gewisselde stukken en beraadslagingen hier niet
behandelen, doch verwijzen er slechts naar ten
einde te memoreeren, hoe over de kwestie van
korting op pensioenen de meeningen van de
meest vooraanstaande staatslieden uiteenloo-
pen. Eenvoudig is de kwestie dan ook aller
minst.
Niettemin zullen wij zoo beknopt mogelijk en
kele inleidende gedachten naar voren brengen,
welke er toe kunnen bijdragen de gestelde vraag
te beantwoorden.
Men kan de vraag stellen of het wethouders
pensioen wel pensioen in de eigenlijke beteeke-
nis van het woord is. Wij gelooven, dat deze
vraag ontkennend moet worden beantwoord. Wij
zullen ons hier niet aan een definitie van het
begrip pensioen wagen. De een noemt het uit
gesteld loon, een contra prestatie dus voor ge-
presteerden arbeid; een ander kenschetst het
pensioen als resultaat van samenwerking van
publiek gezag en ambtenaren, om dezen bij
ouderdom en invaliditeit een voldoend levens
onderhoud te verzekeren. Uit dit laatste begrip
leidt men af, dat de tusschen de overheid en
haar ambtenaar bestaande verhouding van pu-
bliek-rechtelijken aard is, ook na pensioenee-
ling nog bestaat en dat de wetgever bevoegd is
alsnog wijzigingen in de pensioenen aan te
brengen, wanneer het algemeen belang zulks
vordert. Die wijzigingen kunnen dan zoowel ver
hoogingen als verminderingen inhouden. Zoo
zijn in 1920 in Indië op grond van de gestegen
kosten van levensonderhoud de pensioenen aan
zienlijk verhoogd.
Wanneer men let op de redenen waarom ver
schillende gemeenten een pensioenregeling voor
wethouders in het leven hebben geroepen, dan
zal men zien, dat dit niet is, om ook na het be
ëindigen van het wethoudersschap tusschen ge
meentebestuur en wethouder een band te doen
voortbestaan; dat dit ook niet is geschied om
den wethouder in geval van ouderdom of inva
liditeit een voldoend levensonderhoud te ver
zekeren.
Het wethouderspensioen is o.i. een premie,
welke hem in het vooruitzicht is gesteld op
grond van het aanvaarden en waarnemen van
een ambt, dat veel werk vereischt en waarvan
de duur onzeker is. De wethouder zal zich in
mindere mate aan zijn zaak of aan zijn beroep
kunnen geven en nu ontvangt hij daarvoor wel
iswaar wethoudersvergoeding, maar het kan bil
lijk zijn bij langdurige waarneming van het
wethoudersambt en vooral in grootere steden
hem nog eenig inkomen te verzekeren ook na
dat hij zijn ambt zal hebben neergelegd.
De geldende verordeningen op het wethou
derspensioen zijn echter bijna alle te ruim.
Men had aan het wethouderspensioen meer
het karakter van een wachtgeld moeten geven;
men had vooral ook bepalingen in het leven
moeten roepen, waarbij de aanspraken op het
„pensioen" zouden vervallen wanneer de oud-
wethouder lid van de Tweede Kamer der Sta
ten Generaal, van Gedeputeerde Staten, enz.
zou worden, of in het algemeen had men moe
ten bepalen, dat geen of minder „pensioen"
zou worden toegekend, wanneer de betrokken
functionaris ook na zijn aftreden een nader te
bepalen inkomen onverschillig uit welken
hoofde zou genieten, hetgeen gemakkelijk
met behulp van de aanslagen in de Rijnksin-
komstenbelasting ware vast te stellen.
Wij voelen er alles voor, een wethouder een
behoorlijke vergoeding te geven en eventueel
ook gedurende een bepaalde periode, nadat het
ambt is afgeloopen, nog te verleenen, maar het
toekennen van een levenslang pensioen aan
iemand, die maar betrekkelijk korten tijd wet
houder is geweest, gaat ons te ver.
Intusschen brengen deze beschouwingen ons
nog niet veel verder, want ze doen niet af aan
het feit, dat men den betrokken functionaris
bij verodening het recht op een bepaalde j aar
lij ksche uitkeering men noeme dit pensioen
of niet heeft gegeven.
Voor de toekomstige functionarissen kan men
de verordening wijzigen en men kan zelfs be
palen, dat wethouders in het geheel geen pen
sioen meer zullen ontvangen, maar kan men
ook de aanspraken van degenen, die reeds pen
sioen genieten, verminderen?
De boven gegeven beschouwing omtrent het
karakter van het wethouderspensioen in ver
gelijking met pensioen in de oorspronkelijke
beteekenis is voor de beantwoording der vraag
toch niet geheel zonder beteekenis. Zoo kan
men afgezien van de vraag, of het voor het
eigenlijk gezegd pensioen opgaat o.i. toch
niet volhouden, dat wethouderspensioen is uit
gesteld loon. Het is eerder een regeling tusschen
de gemeente en den wethouder, waarbij de ge
meente in het algemeen belang een geldelijke
tegemoetkoming in uitzicht stelt, teneinde ge
schikte krachten, die voor het waarnemen van
het ambt zich de noodige opofferingen moeten
getroosten, het ambt mogelijk of aantrekkelijk
te maken.
Dit pensioen moet voorkomen, dat alleen min
of meer financieel onafhankelijken het ambt
kunnen waarnemen. Ook al kan men hier dus
niet spreken van een contra prestatie, op grond
van bewezen diensten waartoe de overheid zou
zijn gebonden, zooals de privé schuldenaar,
daar blijft toch tegenover staan het feit, dat
den oud-wethouder in de pensioenverordening
een recht is gegeven. Alleen met een beroep op
een noodtoestand kan men o.i. aan dit recht
tomen.
Het beroep op den noodtoestand der Indi
sche financiën is wel het voornaamste argument
geweest om op de pensioenen der oud-Indische-
ambtenaren te korten. Het begrip noodtoe-
stand-van-een-land is echter bij de behande
ling van dit wetsontwerp niet voldoende ont
leed. Men moet het begrip „noodtoestand" hier
niet in absoluten zin nemen en het niet op
één lijn stellen met den toestand, waarin een
particulier verkeert, die veel meer schulden dan
bezittingen heeft.
Wanneer men voor den Staat het bestaan van
een noodtoestand eerst aanneemt, wanneer hij
in de absolute onmogelijkheid verkeert om nog
een paar millioen voor een of ander doel te
verkrijgen door het heffen van een belasting of
door te leenen dan zal men nog niet een nood
toestand kunnen aannemen, ook wanneer de
nood nog veel hooger gestegen is dan thans.
Niemand zal kunnen beweren, dat het den
Staat der Nederlanden absoluut onmogelijk was
het bedrag waarmede thans de Indische pen
sioenen zijn gekort, nog een of meer jaren te
blijven betalen.
Men moet het begrip „noodtoestand" hier in
meer relatieven zin nemen en men moet zich
afvragen waar haalt de Staat de noodige mid
delen? De middelen, welke de Staat noodig
heeft, moet de Staat putten uit de zakken van
de belastingbetalers. Hoe verder nu de crisis
om zich heen grijpt, des te meer heeft de Staat
noodig, des te hooger belasting heft hij, maar
des te minder kunnen de belastingbetalers, die
hun inkomsten toch al danig zien verminderen,
opbrengen.
Er zullen weinig gemeenten zijn, die ten slot
te het bedrag, dat noodig is voor de wethouders
pensioenen, strikt genomen niet kunnen beta
len, ofschoon noodlijdende gemeenten dicht bij
de grens dier absolute onmogelijkheid staan.
Desniettemin kan men zeggen, dat de financiën
van vele gemeenten in een noodtoestand ver-
keeren en wanneer nu werkelijk wethouders
pensioenen (levenslang) zijn toegekend, die het
doel toch feitelijk een goed deel voorbijschieten
dan kan men de vraag stellen, of nu waar
de billijkheid er zoo voor pleit een onrecht
vaardigheid zou worden begaan, indien op die
„pensioenen" een korting werd toegepast.
Men kan die vraag zeker niet voor alle ge
meenten tegelijk beantwoorden. Voor elke ge
meente moet men de kwestie beoordeelen en
daarbij letten zoowel op de bedragen die aldus
moeten worden uitgekeerd, als op de financieele
positie der gemeente.
In absoluten zin onaantastbaar achten wij
wethouderspensioenen niet, vooral niet, nu men
zij het achteraf tot de conclusie is moe
ten komen, dat deze „pensioenen" zoo vaak ten
onrechte worden toegekend en blijven toege
kend ook wanneer de oud-wethouder lid der
Staten Generaal, van Ged. Staten, enz. is ge
worden.
Wanneer verschillende bestaande pensioens
verordeningen thans zouden worden ontworpen,
zouden ze zeker als strijdig met het algemeen
belang worden aangemerkt.
Hoe of de Kroon (en eventueel de rechter)
zich zullen houden tegenover een besluit van
den gemeenteraad, waarbij een korting wordt
toegepast op het pensioen, dat oud-wethouders
genieten, wagen wij niet te voorspellen.
Het zal u bekend zijn, dat van regeerings-
zijde is gezegd, dat de kwestie der cumulatie
van inkomsten uit openbare ambten in onder
zoek is en dat de Regeering overweegt, in hoe
verre verdergaande cumulatie-beperkende be
palingen in het leven waren te roepen.
De geheele cumulatie-geschiedenis wordt sterk
overdreven voorgesteld, doch juist de wethou
ders-pensioenen en de cumulatie van deze pen
sioenen met andere inkomsten uit de openbare
kas bieden o.i. een punt van gerechtvaardigde
critiek.
Een gemeente, die een te ruime verordening
op de wethouderspensioenen heeft, zou kunnen
beginnen met deze te wijzigen.
Op 25 Juli van het vorig jaar had een tand
arts te Heemstede een loodgieter ontboden, om
de gasleiding in zijn laboratorium, die verstopt
was, door te blazen.
Deze had zich, na de hoofdkranen bij in-
en uitlaat te hebben dichtgedraaid, bediend van
een zuurstof-cylinder.
Toen het werk in vollen gang was, volgde
een ontploffing. De gasmeter sprong uiteen en
in de nabijheid van den meter stegen enkeie
decimeters hooge vlammen op.
De loodgieter moest zich Donderdagmiddag
voor de Haarlemsche Rechtbank verantwoorden.
De tandarts, als getuige gehoord, verklaarde,
dat in zijn laboratorium slechts weinig brand
baars aanwezig was.
De opzichter van het gasbedrijf te Bloemen-
daal zag den gasmeter uit elkaar liggen. Hij
verklaarde, dat de meter van gemeentewege
ontkoppeld had moeten worden. De loodgieter
had niet met zuurstof, maar met gecompri
meerde lucht moeten werken.
Verdachte deelde mede, dat hij gemeend had
door de beide hoofdkranen af te sluiten, de
gasleiding in het geheele huis „gasloos" te ma
ken. Hij wist niet, dat die in het laboratorium
afzonderlijk was aangesloten.
Volgens een getuige-deskundige had de lood
gieter zich van een niet-gebruikelijke methode
bediend.
Verdachte merkte hem op, dat een zijtak
verstopt was, waarop de getuige-deskundige
toegaf, dat hij dan juist had gehandeld.
De officier had dit geval willen voorleggen
aan het oordeel van de Rechtbank, omdat der
gelijke ongevallen meer voorkomen, meende,
dat van grove schuld geen sprake kan zijn en
requireerde tot vrijspraak.
De verdediger, mr. H. O. Drilsma, sloot zich
hierbij aan.
Uitspraak 19 April.
De N.S.B. heeft een nieuwe methode uitge
dacht, om leden te winnen. Zoo nu en dan zul
len we tot de verrassende ontdekking komen,
dat de plaats, die we willen innemen in wacht
lokalen voor tram en trein, belegd is met een
oranjekaartje en bij nadere beschouwing van
genoemd voorwerp, komen we tot het besef,
dat een onbekende voorganger van de door ons
uitgekozen zitplaats, lid is van de N.S.B. Pret
tige gewaarwording. Eigenaardige kennisma
king, waarbij de persoon, die zich aan ons wil
voorstellen, verdwenen is. Ook is het wel aardig
te lezen, dat voor ons ook een plaats in de
N.S.B. wordt gereserveerd, maar zoolang de
vastenbrief 1934 van onze Bisschoppen ons nog
in 't geheugen ligt, zal onze plaats wel ledig
blijven. Wij voor ons, houden niet van die op
dringerigheid. Van nu af, gaan we op zoek naar
oranjekaartjes, om anderen voor teleurstelling
en gevaar te behoeden.
Woensdagavond even voor zeven uur geraakte
in de Lijsterstraat in perceel 5 een schoorsteen
in brand.
Een vijftal minuten later werd de brandweer
ingelicht en haar assistentie ingeroepen.
Gelukkig voor de bewoners heeft een agent
van politie en enkele omwonenden kans gezien
uitbreiding te bezweren, want.... bijna drie
kwartier later was de babyspuit eindelijk ter
plaatse.
Bij informatie vernamen wij, dat op de sein-
zaal de straatnaam verkeerd was overgekomen.
Men had verstaan Leidschestraat.
Hierdoor kwam het, dat eerst deze straat is
afgezocht en men ten laatste nog eens bericht
kreeg, dat de brand in de Lijsterstraat was.
Men verzocht ons tevens er op te wijzen, dat
de straatnaam duidelijk moet worden opgege
ven, liefst met vermelding van de buurt waar
deze zich bevindt; b.v. Lijsterstraat in Vogel-
buurt of Leidschestraat bij Leidschevaart.
Hiermede kan het publiek er toe bijdragen,
dat de brandweer zoo spoedig mogelijk ter
plaatse aanwezig kan zijn.
Een dienstbode, wier verblijfplaats momen
teel niet is bekend, stal op 3 November van het
vorig jaar een gouden ring bij de menschen,
waar zij in dienstbetrekking was. Toen ze ver
trokken was, werd deze diefstal ontdekt.
Den len December d.a.v. haalde zij uit den
binnenzak van een jas, die de eigenaar hier
van bij wien zij huishoudelijke bezigheden
verrichtte in een kast had opgehangen, een
bankbiljet van 25.
De Officier van Justitie eischte voor deze
diefstalletjes negen maanden gevangenisstraf.
Uitspraak 19 April a.s.
In de maand Januari van dit jaar had J. F.
v. W., geboren te Mannheim, gedomicilieerd te
Rotterdam, en thans gedetineerd, met een ka
meraad dekens gestolen om deze te verkoopen
uit een des winters onbewoonde villa te Aer-
denhout.
De Officier requireerde, daar zijn vriend reeds
voor 9 maanden was opgeborgen en deze de
auctor intellectualis was, voor deze verdachte
zes maanden gevangenisstraf.
De verdachte vond deze straf wel wat hoog
voor den eersten keer.
Mr. Briët, de verdediger, bepleitte clementie.
Uitspraak 19 April a.s.
In de „Nieuwe Haarl. Courant" van Dinsdag
3 April stond een artikel „De zooveelste".
Nu was het een Taxi-chauffeur waartegen
proces-verbaal is opgemaakt, omdat de hand
en voetrem van de Taxi defect waren. Ik vraag
mij af: hoe is dit mogelijk? Volgens mijn mee
ning wordt toch elke taxi door een daartoe door
de gemeente bevoegden ambtenaar gekeurd. Is
het niet levensgevaarlijk! Haarlem is rijk geze
gend met taxi's waarvan een druk gebruik
wordt gemaakt. Men neemt toch in de meeste
gevallen een Taxi als men haast heeft! of oude
menschen om naar de kerk te gaan! Men zou
er den schrik van te pakken krijgen en zich er
niet meer in wagen, terwijl het toch een reuze
uitkomst is.
Het is te hopen dat men de keuring strenger
aan zal halen en dat anders maar veel proces
verbalen worden gemaakt, opdat hier een eind
aan komt, zoodat wij met het komende seizoen
kunnen zeggen:
In Haarlem is het veilig verkeer.
EEN ABONNÉ
De Nederlandsche Bachvereeniging zal den
20en April onder de auspiciën van de Haar
lemsche Bachvereeniging en de afd. Haarlem
van de Mij. tot bev. der Toonkunst in de ge
meentelijke concertzaal een uitvoering geven
van de Hohe Messe.
Als solisten zullen optreden Jo Vincent, An
nie Woud, Max Kloos, Louis van Tulder en
Louis Smithuysen. Anthon van der Horst is di
rigent; het Utrechtsch Stedelijk Orkest zal be
geleiden, x
Zes en tachtig jaren oud is lord Aberdeen
de marquees of Aberdeen an Tenair, zooals
zijn volledige titel luidde overleden en
met hem is d egrootmeester van den Schotschen
mop ten grave gedaald.
De Schotten zijn, dat weten wij allen, bezeten
van een ware zuinigheidsmanie, die zij trouwens
zelf als een van hun beste eigenschappen be
schouwen. Natuurlijk zijn ze in werkelijkheid
heelemaal niet zuiniger dan ieder ander volk,
maar ze hebben nu eenmaal in de oogen hun
ner Engelsche naburen in den loop der eeuwen
den naam gekregen, dat zij oerzuinig zijn en
zooals gezegd, ze schamen er zich volstrekt niet
over. Lord Aberdeen, zelf een geboren Schot,
heeft zich er geen oogenblik voor gegeneerd,
om Schotsche moppen te vertellen; zelfs voor
de radio tapte hij ze en ook heeft hij er een
groot aantal van in een bundeltje verzameld.
Ook van de hand van den Lord Provost, oftewel
eerste-burgemeester van Aberdeen, sir James
Taggart, is zulk een humoristische collectie ver
schenen.
Hoe zuinig de Schotten wel zijn?
MacLeod reisde uit Aberdeen naar Londen,
waar hij zich wilde laten opereeren. Bij elk
station stapte hij echter uit, liep naar den
stationschef en nam een kaartje tot het eerst
volgend station. De reden? MacLeod had geen
al te sterk hart. Men kan in zoo'n geval nooit
weten, of onderweg niet iets fataals gebeurt
en dan zou het zonde en jammer zijn voor het
kaartje heelemaal naar Londen.
Weet u, hoe Macpherson, natuurlijk woont hij
ook in Aberdeen, zijn landslieden van stottferen
geneest? Heel eenvoudig; hij laat ze intercom
munaal telefoneeren, zoodat elke minuut, dat
het gesprek langer duurt, extra geld kost. Dat
nooit, denkt elke zuinige Schot en meteen is hij
zijn stotterkwaal kwijt.
Dan zijn er tal van zuinige Schotsche vaders,
die wanneer een van hun kinderen een bril
noodig heeft, zulk een instrument uitsluitend
verstrekken op voorwaarde, dat zij er slechts
doorheen mogen kijken, wanneer er werkelijk
iets te zien valt.
Er zijn van die dagen, dat men in de straten
der Schotsche steden van 's ochtends tot
's avonds vrijwel niemand ziet, namelijk wanneer
er straatcollecten worden gehouden. En andere
dagen, dat men struikelt over de dichte men-
schenmenigte; men kan er op aan, dat dan een
huis-aan-huis collecte plaats vindt.
Wist u, dat boven de rivieren, aan welker
boorden de Schotsche steden zijn gelegen, nooit
ook maar één meeuw te bekennen is? Het
spreekt eigenlijk vanzelf de Schot werpt nooit
iets weg, waaraan een meeuw zich nog zou kun
nen vergasten.
Er waren eens drie Schotten, die te Londen
langs een schouwburg liepen, waar een gratis
voorstelling werd aangekondigd. Natuurlijk
stapten ze naar binnen. Tijdens de pauze ver
schenen allersnoezigste meiskes met collecte
schalen in de zaal, om geld op te halen voor
een liefdadig doel. Bij het zien der collectee-
rende meisjes viel onmiddellijk een der drie
Schotten flauw, waarop de beide anderen hem
voorzichtig naar buiten droegen.
En ook waren er eens twee Schotten, die om
een vol pond sterling gingen wedden, wie van
beiden het langst zou kunnen duiken. Wie het
eerst boven water kwam, zou moeten afschuiven.
Geen van beiden is ooit meer teruggezien.
De kleine Mclntyre viel eens in het water.
„Een pond sterling voor dengeen, die mijn
zoon redt," schreeuwde de ontstelde vader, die
zelf niet kon zwemmen. Met groote moeite
slaagde een Schotsche held er in, den
reeds bewusteloozen knaap weer aan den vasten
wal te brengen en hem door toepassing van
kunstmatige ademhaling de levensgeesten terug
te geven. „Half dood is mijn jongen," weeklaag
de de vader en hij gaf den redder dus ook
maar een half pond sterling als belooning.
Macintosh en Macdonald maakten midden in
den zomer, want dan is het het goedkoopst, een
reis door de Middellandsche Zee naar Egypte.
Het werd al heeter en dus kochten beiden op
Malta een palmbladwaaier, om zich verkoeling
te kunnen verschaffen. „Ik snap er geen sikke
pit van," verzuchtte Macintosh, toen zij te Cairo
waren aangekomen, „Mijn waaier is al heele
maal verfomfaaid en de jouwe lijkt nog splin
ternieuw." „Jij kunt ook niet met waaiers om
gaan," gaf Macdonald zijn reisgenoot tot be
scheid. „Ik heb het wel gezien. Als jij koelte
noodig hebt, beweeg je je waaier langs je ge
zicht heen en weer. Natuurlijk moet het ding
dan stuk gaan."
„Maar hoe doe jij het dan," vorschte Macin
tosh.
„Ik heb een prachtmethode ontdekt," blufte
Macdonald. „Als ik het warm heb, houd ik mijn
waaier stil voor mijn gezicht en beweeg mijn
hoofd snel heen en weer."
En nu is lord Aberdeen, de grootmeester van
den Schotschen mop dood. Maar zijn moppen
zullen blijven leven tot in lengte van dagen.
(Nadruk verboden)
Yiwgwiw, wiuvcii uail UUA gCUCCl flUil"
Ier invloed. Het aanbod had eenigermate de
overhand en de noteeringen lagen dientenge
volge over het geheel genomen iets beneden de
slotkoersen van gisteren. De zwakkere houding,
van degoederenmarkten had een ongunstigen
invloed. Staalfondsen liepen over de geheele
linie een kleinigheid terug, terwijl metaalfond
sen eenigen weerstand aan den dag legden.
Alleen American Smelting neigden tot reactie
Chemische waarden lagen verdeeld. Allier
■hwnlc.nl waren vast. Du
„DE ZEEUW" - Koudenhom 24 - Tel. 11780
Af deeling Banketbakkerij
MORGEN IS ONZE RECLAMEKOEK
35 CENT PER *4 POND
Voldersgracht 37 - Burgwal 60 - Cronjéstr. 18
Kennemerstraat 34 - Brouwersplein 7
SHANGHAI, 5 April. De Chineesche regeering
heeft haar ambassadeur Yen volmacht gegeven
voor het voeren van onderhandelingen met de
Sovjet-regeering over een Russisch-Chineesch
non-agressie-pact. De ambassadeur begeeft zich
dezer dagen naar Moskou om de onderhande
lingen te openen.
De „Germania" meldt:
De minister-president van Oldenburg, Joel,
heeft voorloopig den leden der confessioneele
jeugdorganisaties verboden gezamenlijk in net
openbaar te verschijnen. Ook vaardigde hij het
verbod uit van het dragen van uniformen, in
signes, vlaggen en zoo voort. Verboden is te
vens het in het publiek te koop aanbieden van
de bladen der confessioneele jeugdorganisaties
en het beoefenen van sport binnen het kader
dezer organisaties.
PRAAG, 5 April. In een herstellingsoord
van den Bond van Ziekenfondsen te Schoterad
in Zuid-Bohemen was een concentratiekamp
ingericht voor een deel der uit Oostenrijk ge
vluchte Schutzbundleden. Het kamp stond on
der toezicht van een voormalig vakvereenigings-
bestuurder en er heerschte een vrij strenge dis
cipline, terwijl bovendien de Tsjecho-Slowaak-
sche gendarmerie streng toezicht op het kamp
hield. Eenigen tijd geleden liepen dertien
Schutzbunders uit het kamp weg en liepen naar
de communisten over, waarna zij door de Roo-
de Hulp te Kladno werden ondergebracht.
Thans heeft de politie deze dertien emigranten
uit Tsjecho-Slowakije uitgewezen wegens ver
storing van de openbare rust en orde. Van
communistische zijde worden pogingen gedaan
om de dertien Oostenrijkers naar Moskou te
laten gaan.
KLEINE HOUTSTRAAT 115 (b. d. brug)
rondgezworven. Toen de Indianen hem aan
troffen, was hij geheel uitgeput. Hij kon zelfs
niet meer spreken. De vier metgezellen van den
directeur waren dood. Op het bericht van de
ontdekking van het toestel zond de maatschap
pij direct een extra-vliegtuig met een arts. De
lading goud en platina van het vernielde vlieg
tuig werd geheel geborgen.
NEW-YORK, 5 April (V.D.) In het door de
overstrooming van de Washita-rivier geteister
de streken zijn Donderdag de lijken geborgen
van 11 boeren en kinderen. Tal van personen
worden nog vermist. In het Noord Westen van
Wisconsin zijn nog negen lijken aangespoeld.
De rnaterieele schade in deze streek bedraagt
eenige millioenén dollars.
Groote bezorgdheid bestaat bij de bewoners
van Mississippi, aangezien de bovenloop van de
rivier van dien naam voortdurend wast. Ook
uit Texas komen berichten over overstroomin
gen binnen.
Bij de stad Menard zijn vier kinderen ver
dronken.
Onze Belgische correspondent seint ons:
Te Düdelingen in Luxemburg heeft de politie
vier Belgen aangehouden die bezig waren oor
logswapenen te koopen. Nadat proces-verbaal
was opgemaakt, werden de arrestanten weer in
vrijheid gesteld.
Na langdurige onderzoekingen is de Brussel-
sche politie er in geslaagd een aantal Italianen
en Polen aan te houden, die zich toelegden op
brandkast- en winkeldiefstallen, en die behalve
in België, cok in Nederland, Frankrijk en
Duitschland met succes „gewerkt" hebben.
BIRMINGHAM (Alabama), 5 April. (Reuter.)
De eigenaars van de steenkoolmijnen in Ala
bama hebben besloten de mijnen morgen te
sluiten. Zij willen afwachten wat hun protes
ten zullen uitwerken tegen de op 31 Maart
door de Nira bevolen salarisverhooging. Vijftien
duizend arbeiders worden door dezen maat
regel tot werkloosheid veroordeeld.
Te Den Haag is op 63-jarigen leeftijd over
leden jhr. ir. J. C. van Reigersberg Versluijs,
oud-lid van den Raad van Beheer van de
Ned.-Ind. Spoorweg Maatschappij. De thans
ontslapene was ridder in de Orde van den
Nederlandschen Leeuw.
Nabij Maashees is het lijk opgehaald van
den 19-jarigen A. van D. Het onder
zoek heeft uitgewezen, dat v. D. Dinsdag jJ.
bij werkzaamheden in een bosch bij Vierlings
beek onvoorzichtig met vuur was omgegaan,
waardoor een kleine boschbrand was ontstaan.
Sindsdien werd hij vermist.
De gewezen kampioen lichtgewicht van Euro
pa, de Italiaan Locatelli, die momenteel in
Amerika zijn geluk beproeft, doch tot nu toe
weinig succes had, heeft te Philadelphia een
mooie puntenoverwinning behaald op den Ame
rikaan Eddie Cool.
De return-match tusschen den gewezen Euro-
peeschen kampioen zwaargewicht den Belg Pierre
Charles en den Noorschen bokser Otto von Po
rath is vastgesteld op 28 Mei te Oslo.
Charles zal daarvoor te Brussel nog uitkomen
tegen den uit de Ver. Staten teruggekeerden
Zuid-Afrikaanschen bokser Max Corkindale,
A.s. Zaterdag en Zondag zal in de Gymnas
tiekzaal Nagtzaamstraat de jaarlijksche ten
toonstelling gehouden worden van het werk
door de kinderen op de verschillende winter-
cursussen vervaardigd. Zaterdag is de tentoon
stelling geopend van 411 uur n.m. en Zon
dag van 1211 uur n.m.
De officieele opening heeft plaats Zaterdag
3.30 n.m. door den zeereerw. heer pasotor Roo-
vers; daarna is van 4 uur af de tentoonstelling
geopend.
Wij willen op deze plaats nog eens ernstig
aansporen een bezoek te brengen aan deze
mooie tentoonstelling, de toegang is vrij voor
alle leden, donateurs, hunne huisgenooten en
alle verdere belangstellenden in ons mooie
speeltuinwerk.
Door Uw bezoek toont U waardeering voor
het vele lang niet makkelijke werk dat de da
mes en heeren van de verschillende commis
sies, geheel belangloos voor de schoolgaande
jeugd van onze parochie hebben verricht en
dat zij aangemoedigd door Uw steun en be
langstelling zeker met liefde zullen voortzetten.
Bovendien zijn er aan de bezoekers, verschil
lende zeer bijzondere verrassingen bereid,
daarvan verklappen wij echter niets; U moet
maar komen zien!
Zondagavond 9.30 uur heeft in de tentoonstel
lingszaal de trekking plaats van de groote 5 ct.
loterij, voor de aanschaffing van een draaimolen
op onzen speeltuin „Kindervreugd"; alle 50 prij
zen zijn op de tentoonstelling uitgestald en de
laatste loten zullen daar eveneens verkrijgbaar
zijn.
Wij hopen en vertrouwen, dat alles een groot
succes yoor het speeltuinwerk zal zijn,
CALI (Columbia), 5 April (V.D.) Goud-
zoekende Guaquero-Indianen hebben in het
departement Bolivarvalle het puin gevonden
van het sedert 10 Maart vermiste vliegtug van
een Amerikaansche platina-mijnbouwmaat-
schappij. Van de vijf inzittenden van het toe
stel was nog slechts de directeur der maat
schappij Newtono Marshall in leven. Deze had
drie weken lang in het moerassige oerwoud
A.s. Zondagmiddag om 2 uur zal in den
Schouwburg Jansweg een uitvoering gegeven
worden ten bate van de armen, door de piano-
en zangleerlingen van Anny Donarius. Zie ver
der advertentie in dit blad.
Op 15 April wordt een Regiontago (Streek-
dag) te Haarlem gehouden voor de districten
Noord- en Zuid-Holland. Reeds is deelneming
toegezegd uit Amsterdam, Den Haag, Gouda,
Bussum en Leiden.
Ook uit plaatsen buiten genoemde districten
worden deelnemers verwacht.
