1 IN EN OM HAARLEM!
Bloemendaals brandweer
IN EN OM DE GEVANGENIS
wm
ÉI
GAAN WIJ VOORBIJ?
DONDERDAG 26 APRIL 1934
Uit den Gemeenteraad
10-JARIG BESTAAN
182 maal uitgerukt
DE HEER BOES CANDIDAAT
VOOR WETHOUDER
EEN GEESTELIJK BUITEN
KANSJE!
ERNSTIGE AANRIJDING
Wielrijdster tegen auto gebotst
Halfwegsche Wielerbaan
Feestelijkheden
Overzicht van organisatie, be
stuur, werk en historie
Organisatie
Hij zal benoeming aanvaarden
Lezing R. Verwers
Een gunst bij goed gedrag
Magirus-spuit
Staf
Branden
KAMPEERBEPERKING TE
BLOEMENDAAL
Slechts 225 verggunningen
GEEN EIGEN APOTHEEK
Ziekenfondsen contracteeren met
apothekers
FILMNIEUWS
OM ACHT UUR AAN TAFEL
Society-drama
aiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiitiifiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiu
niiiiiiiiiiiiiiiiiiriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiioiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiniHiiiiiiniiiiiiuiiiiiiiiii;
Een niet zeer belangrijke raadszitting met
vuurwerk vóór en vuurwerk na.
Het eerste gold den burgemeester; het
tweede den scheidenden wethouder mr. Slin
genberg.
Bij den aanvang der vergadering wenschte
de heer Gerritsz den heer Maarschalk, namens
den raad, geluk met zijn herstel van gezond
heid. Zooals men weet, is de burgemeester
eenige weken afwezig geweest tengevolge van
een hem overkomen auto-ongeval. De voorzit
ter, wien het hartelijk applaus, waarmede de
raadsleden de woorden van den wethouder on
derstreepten, goed moet hebben gedaan, dankte
voor de vriendelijkheid en zeide verheugd te
zijn weer in het midden van den raad te wezen.
Met opgewektheid leidde hij de kalme raads
zitting. Hij ziet er goed uit, maar het loopen
schijnt hem nog moeilijk en pijnlijk te vallen.
Na eenige opmerkingen naar aanleiding van
de ingekomen stukken werden bijna alle agen
dapunten afgehamerd.
Evenals andere ziekenhuizen heeft ook het
St. Elisabeths-gasthuis gelegenheid gegeven
voor werkgevers om hunne inwonende dienst
boden kosteloos gedurende 6 weken te doen
verplegen tegen betaling van 10.'s jaars
voor elke dienstbode, die in hun dienst is. B.
en W. stelden nu voor, dat tarief van 10.
op 7.50 te brengen. Zij deelden hierbij mede,
dat één der ziekenhuizen in deze gemeente
reeds tot 7.50 is gegaan.
De heer Castricum vond dit geen motief om
ook de tarieven voor het Groote Gasthuis te
verlagen en wees daarbij op de jaarlijksche
subsidie, die door de gemeente moet worden
betaald om het nadeelig saldo te vereffenen.
De heer Wolzak, regent van het Groote Gast
huis, verklapte, dat deze dienstboden-abonne
menten voor het Groote Gasthuis een goed
zaakje zijn. De kosten van een verpleegdag in
het Groote Gasthuis bedragen f 67. Welnu, het
blijkt dat de dienstboden-abonnementen zooveel
opbrengen, dat elke verpleegdag voor 'n dienst
bode het Gasthuis ƒ10 ƒ11 opbrengt. Er kan
dus van het abonnement best wat af. Door de
verlaging van dat eene ziekenhuis had het
Groote Gasthuis dit jaar 120 abonnementen
minder gekregen.
Tenslotte las de burgemeester de mededee-
ling voor van den heer Slingenberg, waarbij hij
ingevolge zijn benoeming tot lid van Gedepu
teerde Staten ontslag neemt als lid van den
Raad en dus als wethouder van financiën.
De voorzitter voegde er vele vriendelijke
woorden aan toe, waarbij hij 't volle licht liet
vallen op de verdiensten van den heer Slingen
berg als bewaarder van de Haarlemsche schat
kist in een zeer moeilijk tijdsgewricht. Hij legde
er den nadruk op, dat de heer Slingenberg
geenszins een desolaten boel achterlaat, maar
een departement, dat in den kern gezond is.
Ook voor de vriendschappelijke samenwerking
in het college van B. en W. dankte de voor
zitter hem. De heer de Braai sloot zich bij
de hulde als nestor van den raad aan. Hij
eprak van een krachtig bewind en een beleid
dat voor alles gericht was op het belang der
gemeente. S.
De heer SlingenbeVp bedankte in een lange
toespraak. Aantrekkelijk was zijn uitlating dat
hij de benoeming tot lid van Gedeputeerde
Staten een half jaar geleden niet zou hebben
aanvaard, want als er 'n groot tekort zou zijn
op de gemeentefinanciën of als er nog ingrij
pende maatregelen noodig zouden zijn, zou hij
zijn post niet verlaten. Maar niemand zal nu
kunnen zeggen, dat hij een desolaten boel ver
laat, meende hij. De uitkomsten over 1933 zijn
van dien aard, dat dit jaar zeer waarschijnlijk
zonder nadeelig slot zal sluiten. Hij dankte
de raadsleden, die hem in zijn politiek hadden
gesteund, en ook de oppositie voor haar critiek.
Hij roemde het ambtenarencorps van Haarlem
en in het bijzonder de af deeling financiën; hij
noemde de laatste jaren van zijn ambtelijk
leven in Haarlem de moeilijkste, maar ook de
mooiste van zijn leven.
Hierna nam de heer Slingenberg van ieder
der raadsleden persoonlijk afscheid.
In de antichambre gebruikte hij zijn kopje
thee en gehoed en gejast, kon hü daar nog
juist hooren, dat de heer Peper het woord
kreeg om te vertellen, dat hij zich allerminst
bij de woorden van hulde aan het adres van
den heer Slingenberg aansloot. Het getuigde
van een gemis aan goeden smaak, dat wij
wel bij den communist Oversteegen, maar niet
bij den heer Peper hadden verwacht. De on
vriendelijkheid van den heer Peper was het
laatste dat de heer Slingenberg van den
Haarlemschen Raad hoorde en wij dachten 'n
oogenblik, dat hij nog even in de raadzaad zou
terugkeeren om er nog eens een zijner felle
filippica's aan het adres der communisten te
improviseeren, waarvan wij zoo dikwijls ge
noten hebben, maar hij liet ditmaal de over
winning aan den heer Peper en met een on
deugend lachje om de lippen verliet mr. Slin
genberg het Prinsenhof.
Wat in den Catechismus staat is natuurlijk
waar! Geen Katholiek, die daaraaan twijfelt,
't- Is alleen maar zoo jammer, dat de onveran
derlijke waarheden, daarin vastgelegd, dikwijls
veel te weinig tot ons spreken. Zoo zegt de Ca
techismus: „Het waardigste deel van den mensch
is de ziel, omdat de ziel een onsterfelijke geest
is, geschapen naar Gods beeld en gelijkenis"!
Zijn wij van deze groote waarheid werkelijk diep
overtuigd? Zoo ja, hoe komt het dan, dat ook
onder ons, Katholieken, er zoo velen zijn, die
practisch de zorg voor het lichaam hooger schij
nen te stellen dan de zorg voor hun onsterfelijke,
Gods gelijkenis dragende ziel? Voor vermeende
lichaamsschoonheid heeft men veel meer over
dan voor de waarachtige verrukkelijke schoon
heid der ziel. Om de gezondheid van het lichaam
maakt men zich angstig bezorgd; zijn ziel stelt
men tegelijkertijd roekeloos bloot aan allerlei
gevaren, ten koste dikwijls van het onschatbaar
leven der heiligmakende genade. Ja zelfs zijn er
onder ons, Katholieken, die met een beroep op
lichaamscultuur en hygiëne meedoen aan open
bare ergernissen, die ten verderve strekken aan
onschuldige zielen!
Katholieken, denkt aan de waarde van uwe
onsterfelijke ziel! De groote Meester heeft het
zoo krachtig gezegd, en dat woord moest altijd
tot ons blijven doorklinken: „Wat baat het den
mensch, heel een wereld te winnen, als hij scha
de lijdt aan zijn ziel!"
Hulde aan den R. K. Volksbond, afd. Haarlem.
Hij viert dit jaar zijn 45-jarig bestaan; het be
stuur heeft het voorgesteld en in de vergadering
is het met applaus begroet: dat negende lustrum
zal gevierd worden, door aan de leden te bieden
een extra-zielesterking! Dit zal gebeuren door 'n
grootsch opgezet triduum en ook, door de leden,
die daarvan gebruik willen maken, in de gelegen
heid te stellen, tegen een buitengewoon lage ver
goeding een retraite mee te maken.
Er worden dit jaar gehouden 4, zegge vier, re
traites! En dat tegen een vergoeding van f 2.50.
Een speciale commissie is ingesteld, om den le
den daarbij van dienst te zijn. Hieronder vindt
men de namen en adressen der volijverige leden
van die commissie.
Wat een heerlijk, geestelijk buitenkansje!
Leden van den R. K. Volksbond, grijpt het aan
met beide handen! Ziet het zoo te regelen, dat
ge van een der retraites gebruik maakt. U wor
den geboden drie dagen van restauratie van de
ziel, die in en door den omgang met de wereld
gemakkelijk wordt aangetast door allerlei kie
men van bederf. Drie dagen, gedurende welke
de ziel wordt ondergedompeld in den overvloed
van Gods genade, de vlekken worden wegge
spoeld en nieuwe krachten aan de ziel worden
toegevoerd!
De retraites worden gehouden te Bergen: 14
tot 17 Juli, 18 tot 21 Augustus, 8 tot 11 Septem
ber; te Noordwijkerhout: 21 tot 24 Juli.
Houdt bijtijds met deze data rekening! Dringt
U zelf, dringt ook anderen, om binnen te komen,
opdat het retraitehuis vol worde!
Rector J. B. M. TIMP,
Geest, adviseur van den R.K. Volksbond.
De leden van de retraite-commissie zijn: B.
Reijnders, voorzitter, Zomervaart 134; W. H. Du-
belaar, secretaris, Teslastraat 32; P. A. Puts,
penningmeester, Eemstraat 20; P. J. Alleman,
Romolenstraat 68r., W. A. Bosman, Preanger-
straat 26; J. A. Gortzak, Indischestraat 67.
Woensdagavond omstreeks 7 uur heeft te
Aerdenhout een aanrijding plaats gehad cus-
schen een auto en een wielrijdster.
Laatstgenoemde kwam van den Zwaluwen-
weg en moest de Nachtegalenlaan oversteken
om op het fietspad te komen
Eensklaps bemerkte zij een auto, die een
signaal gaf, waarvan de wielrijdster schrok.
Ze wist niet zoo spoedig wat te doen en vloog
tegen den auto op, met haar hoofd door de
voorruit heen.
Haar gezicht en handen zaten vol bloed.
Spoedig waren een dokter, de Eerste-hulp-
dienst en eenige agenten ter plaates.
Een verpleegster, die in een nabijzijnde villa
vertoefde, verleende direct de noodige assis
tentie.
Van de fiets van het slachtoffer bleef niet
veel over.
Den autobestuurder, die nog zoover mogelijk
uitweek om een ongeluk zooveel mogelijk te
voorkomen, heeft waarschijnlijk weinig schuld.
Zondagmiddag 29 April wordt op de wieler
baan aan de Marialaan te Halfweg een groote
nationale wedstrijd verreden. De hoofdschotel
voor dezen middag is een 2 uurs-koppelwed-
strijd, waaraan verschillende renners van naam
zullen deelnemen. Aanvang 2 uur 30.
Het jubileerende brandweerkorps van Bloemendaal.
De vreugdedans „Regina Coeli" in het Graalspel „Nu gaat de Heer voorbij", dat Woens
dagavond ook te Haarlem een succesvolle opvoering genoot.
Wij ontvingen het fraai uitgevoerde en uit
gebreide jubileumboek van de Vereeniging
Vrijwillige Brandweer „Bloemendaal", uitgege
ven ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan
van het brandweercorps.
In een inleiding herinnert de burgemees
ter van Bloemendaal, tevens voorzitter van
het eere-comité, Jhr. Mr. C. J. A. den Tex, aan
den bekenden, veelgenoemden „brand van Bij
voet op 17 Maart 1932", waarbij de brandweer
haar bestaansrecht bewezen heeft.
Er is echter een ander brandje gewteest, zoo
onbeduidend, dat naar ik meen de bui
tenwereld er niets van gemerkt heeft, aldus de
burgemeester. En toch heeft de brandweer zich
dien dag meer verdienste verworven tegenover
de Bloemendaalsche burgerij dan bij alle voor
gaande zware branden, want dit onschuldige
binnenbrandje was ontstaan in een der houten
huizen, die nog steeds als een potentieele
brandhaard in het hart van het dorp Bloemen
daal liggen; was de brandweer wat laks ge
weest, wat goed Hollandsch langzaam en eigen
wijs dan had de Bloemendaalsche winkelstraat
het dien dag zwaar te verantwoorden gehad.
De voorzitter en commandant van het corps,
de heer Joh. Meeuwig, beschrijft, hoe de V. V.
B. B. werkt en op w'elke wijze de leden worden
opgeroepen.
De gemeente Bloemendaal is verdeeld in 4
rayons n.l.: Vogelenzang, Aerdenhout, Over-
veen en Bloemendaal. In elk rayon zijn vol
doende manschappen en materiaal aanwezig,
om bij eventueelen brand dezen te kunnen be
strijden. De alarmeering geschiedt als volgt:
Ingeval van brand wordt de Politiepost Over-
veen opgebeld (13900). Deze op haar beurt
brengt de alarmschei in werking welke bij elk
lid der V. V. B. B. aanwezig is en dit alles werkt
zoo snel en doeltreffend, dat eenige minuten
van de melding het benoodigde materiaal en
manschappen op het terrein der brand aanwe
zig zijn.
Dank zij de welwillende medewerking van
ons gemeentebestuur is de V. V. B. B. in het
bezit van een Magirus-motorspuit, standplaats
garage Lansdorp te Bloemendaal en een Ford-
motorspuit, standplaats brandweergarage
Schulpweg Aerdenhout.
Vervolgens beschikt zij over zuurstofappara
ten, gasmaskers en lest best over ongeveer 50
manschappen die hunne opleiding verkregen
hebben door het houden van oefeningen, lezin
gen, cursussen en excursies. Bij de te houden
oefeningen zijn altijd één of twee leden der
Bloemendaalsche Reddingsbrigade, n.l. de hee-
De secretaresse van den Vrijz. Dem. Bond
schrijft ons:
De Vrijzinnig-democratische raadsfractie
heeft tot nog toe geen mededeelingen aan de
pers verstrekt over de
wethoudersvacature,
die zou ontstaan door
de benoeming van Mr.
Slingenberg tot lid
van Ged. Staten en
kan dus geenerlei ver
antwoordelijkheid dra
gen voor de in de cou
ranten verschenen be
richten.
Nu Mr. Singenberg
verklaard heeft zijn
benoeming als lid van
Ged. Staten te zullen
aanvaarden, heeft de
fractie over de wet
houdersvacature beraadslaagd en met algemee-
ne stemmen den heer A. G. Boes candidaat ge
steld.
De heer Boes heeft verklaard de candidatuur
te aanvaarden en heeft daaraan geenerlei be
perking van tijdsduur aan toegevoegd, zooals
ten onrechte in een der kranten vermeld stond
DE HEER A. G. BOES
De heer R. Verwers, leeraar aan de Acbdemie
voor Lich. Opvoeding te Amsterdam, houdt
Maandagavond in De Nijverheid voor de leden
van de Honkbalclub Haarlem een lezing over:
Honkbal voor Beginners.
ui.
Wat het uitstel van een vervolging of het
uitspreken van een voorwaardelijke ver
oordeeling beteekenen, wanneer het
iemand betreft, die in het geheel niet on
der de misdadigers gerekend mag worden,
dat kunnen misschien alleen zij beseffen, die
een dergelijk geval in hun naaste omgeving
hebben meegemaakt. Gered te worden van de
schande en het leed der gevangenis is niet al
leen voor den naast betrokkene een onbeschrij
felijke weldaad, maar ook voor zijn gezin, zijn
familie, voor allen, wier eer en geluk met het
zijne verbonden zijn. Dat het daarbij een voor
treffelijk middel is om herhaling van het mis
drijf te voorkomen, het ligt wel voor de hand
en bovendien is er de ervaring van de reclas-
seeringsinstellingen om het duidelijk aan te
toonen.
Niet altijd kan de rapporteur van de reclas-
seeringsvereeniging tot den rechter het verzoek
richten, den schuldige uit de gevangenis te
houden, terwijl er ook vele gevallen zijn, dat er
van zoo'n poging geen sprake is. Dan hebben
we met den gestrafte als gevangene te maken.
Het gevangenen-verlossen moet dan in zijn
hoogste beteekenis worden toegepast, namelijk
zoo, dat, mede door het celbezoek, het verblijf
binnen de zware muren den veroordeelde geen
kwaad, maar, integendeel, goed doet. In het bij
zonder de katholieke reclasseerder vindt hier
een schoone taak, die bijzonder veel tact, geduld
en toewijding vereischt. Het gaat hier dikwijls
om mensehenzielen, om veel meer dan een
maatschappelijk belang; om het eeuwig geluk
van den ingeslotene. Er kunnen in die kleine
sombere ruimte woorden gesproken worden, die
voor het innerlijk leven van den gevangene voor
het oogenblik en voor de geheele toekomst van
de grootste beteekenis zijn. En die woorden zul
len zelden geheel vergeefsch zijn, als de gevan
gene voelt, dat hij niet door een verwaanden
prediker wordt lastig gevallen, maar dat een
mensch als hij zich interesseert voor zijn hoog
ste belangen; dat waarachtige christelijke liefde
de drijfveer is, die den celbezoeker toenadering
met den vernederden naaste doet zoeken. Met
dat apostolaat zijn prachtige winsten aan ver
beterd ziëlelever geboekt.
Maar de celbezoeker laat het niet bij woorden.
Wanneer iemand een langere straf dan negen
maanden heeft „uit te zitten", wordt door de
reclasseeringsvereeniging over dien man (of die
vrouw) een rapport opgemaakt met de bedoe
ling, zoo mogelijk zijn straftijd te verkorten door
een vervroegde voorwaardelijke invrijheidstel
ling, waartoe de Overheid onder zekere voor
waarden bereid is.
Het is een gunst, die door den gevangene bij
goed gedrag verkregen kan worden, en die van
den reclasseerder nieuwen arbeid, nieuwe zor
gen vraagt. De terugkeer van den voorwaarde
lijk vrijgelatene in de maatschappij moet im
mers worden voorbereid; hij moet er een plaats
kunnen vinden, die voldoende zekerheid voor
een behoorlijk gedrag biedt; waar de oude ver
leiding niet aanwezig is en personen en omstan
digheden meewerken met zijn goeden wil. Daar
bij wordt de ontslagene dan onder toezicht van
de vereeniging gesteld, er wordt, zooals het heet,
patronaat over hem uitgeoefend en het is veelal
ook deze moreele leiding, die den goeden weg
voor den gewezen gevangene begaanbaar maakt.
Hij weet het: verzuimt hij zijn plicht, ont
houdt hij zich bij zijn voorwaardelijke vrijheid
niet van eenige wetsovertreding, dan gaan de
gevangenisdeuren weer voor hem open en de
opgeschorte straf wordt opnieuw zijn deel.
Vrees voor de cel is voor menigeen een doel
treffend middel om hervallen in het kwaad te
voorkomen, maar de katholieke reclasseerder
weet, dat zijn taak verder reikt: hij beschouwt
de uitoefening van zijn patronaat in de meeste
gevallen als een middel tot innerlijke verhef
fing.
Er is nog veel te zeggen over dit liefde
werk, maar verdere uitweidingen zouden
wellicht de aandacht verslappen bij hen,
die wij toch zoo gaarne tot intensiever
belangstelling in de reclasseering willen opwek
ken. En het is juist dat laatstgenoemde onder
deel van het werk, waarop wij in het bijzonder
willen wijzen, omdat wij daarvoor de hulp van
„buitenstaanders" noodig hebben.
Hopen en verwachten mag de reclasseerings
vereeniging, dat haar doel wordt begrepen, ge
waardeerd en gediend waar het kan. Iedereen
kan het beseffen, dat in een tijd als dezen, een
abnormalen tijd, zeer velen met de rechterlijke
macht in aanraking komen. De bemoeienis der
vereeniging wordt geweldig uitgebreid, omdat er
nu ook relatief meer zijn, die niet tot gevange
nisstraf veroordeeld worden en dus onder het
toezicht der reclasseerders komen te staan. Zoo
groot is dat getal geworden, dat het kleine
aantal werkende leden die taak niet zonder hulp
kan vervullen. Daarom vraagt de Haarlemsche
afdeeling der katholieke reclasseeringsvereeni
ging om toezichthouders. Zij zou gaarne verder
gaan en willen kloppen aan het hart van hen,
die voor dit liefdewerk een offer weten te bren
gen, en hen willen uitnoodigen om toe te tre
den- tot het bestuur van de vereeniging en deel
te nemen aan het celbezoek. In het algemeen
vraag zij om den steun, dien ook zij niet missen
kan om haar taak naar behooren te vervullen,
een steun, dien haar ten slotte alleen edel
moedige schenkers en trouwe donateurs kun
nen verleenen.
Het zou een mooi bewijs van belangstelling
in dit sociale, etische en charitatieve werk zijn,
als velen zich geroepen voelden om op een of
andere wijze aan het welslagen der reclassee
ring bij te dragen. Er is een tijd geweest, dat
ook de katholieke gevangenen afhankelijk wa
ren van de hulp eener zeer verdienstelijke,
maar toch altijd neutrale organisatie, die hun
in menig opzicht kon bijstaan, maar die toch
door haar aard niet de aangewezene was om
voor de allervoornaamste belangen van onze
geloofsgenooten op te komen.
In Haarlem beschikken wij nn reeds vijftien
jaren over een katholieke vereeniging en het
mag wel eens openlijk gezegd worden, dat zü
reeds veel goeds tot stand heeft mogen brengen
en ongetwijfeld door haar activiteit niet minder
kwaads heeft weten te voorkomen.*) En al kan
het niet anders of het belangrijkste deel van
haar werk moet door een beperkte groep erva-
renen worden uitgeoefend, dat werk mag toch
niet in zijn omvang en zijn resultaten tegen
gehouden worden door het gebrek aan mede
leven en deelname van buitenaf.
De gevallene is onze broeder of zuster; het
lot, dat dien geslagene heeft getroffen, zou ook
het onze kunnen zijn of dat van iemand die
ons lief is. En lief moet ons zijn iedere naaste,
ieder Godskind. Niemand beoordeele dus de
bemoeiingen der reclasseerings-instellingen van
een benepen standpunt, maar trachte daarin te
zien wat er mee bedoeld wordt: de opheffing
van den gevallen naaste. En ieder, die kan, hel-
pe om dit schoone en noodzakelijke liefdewerk
in een moeilijken tijd te doen slagen!
Het bestuur is samengesteld, zooals wij in
artikel I reeds vermeldden, uit de heeren: P.
K. J. Tervooren, arts, Mauritsstraat 9, voor
zitter; J. G. A. Klein, Kinderhuissingel 114,
secretaris, en mej. C. G. M. van Nooij, Konin
ginneweg 13, penningmeesteresse.
ren E. de Graaf en B. J. Kuil, als eerste hulp
bij ongelukken aanwezig.
De bosch- en duinbranden hebben altijd de
bijzondere aandacht der V. V. B. B. voorna
melijk omdat deze meestal uitbreken op plaat
sen onbereikbaar voor de spuit en wlaar ook
meestal geen water aanwezig is. Een foto toont
de V. V. B. B. in actie bij een duinbrand aan
het Bloemendaalsche strand, ongeveer een half
uur loopen van de Politiepost af, hier maakte
zij gebruik van een strandwagen.
De heer Meeuwig brengt tenslotte dank aan
allen, die aan het jubileerende brandweercorps
medewerking hebben verleend.
De voorzitter van de feestcommissie, de heer
N. v. Keulen, beschrijft in het kort de oprich
ting van het corps op 30 April 1924, op initia
tief van den tegenwoordigen voorzitter en com
mandant, en de eerste moeilijke jaren. Hij her
denkt tenslotte een drietal leden (de heeren
P. Lelyveld, H. van Oorschot Sr. en H. Dek
ker), die de vereeniging door den dood ontval
len zijn, en voorts ook den heer Ir. Brunings,
den eersten commandant (tot 1 April 1929) van
het corps.
De brandmeester, de heer J. J. Lansdorp,
geeft eenige interessante bijzonderheden over
het materiaal der brandweer, in het bijzonder
over den Magirus-wagen, die een 4 cyl. motor
van 34 P.K. bezit en een hoogedruk centrifu-
gaalpomp met een capaciteit van ruim 1000 L.
water per minuut bij een toerental van 1600
omwentelingen.
Totaal kunnen 4 slangen tegelijk aangesloten
worden, terwijl alle benoodigde hulpstukken en
verwisselstukken, aansluiting gevende op
brandputten in omliggende gemeenten (met
wie Bloemendaal een overeenkomst tot onder
linge hulp bij brand heeft gesloten), voorts
verbandkist, springzeil, 1000 meter slangen, zit
plaatsen voor 12 brandweerlieden, enz., enz
aanwezig zijn.
Indien w'aterleiding aanwezig is, wordt bij
brand gebruik gemaakt van de diverse brand
putten in de gemeente; een volledige kaart
dezer brandputten is in het bezit van den staf,
en op de Magirus-motorspuit zoowel als op de
Ford-spuit bevindt zich een exemplaar.
Indien geen brandputten aanwezig zijn, of de
afstand te ver is voor aansluiting met de mo
torspuit, dan wordt gebruik gemaakt van het
open water, en door middel van een aanzuig-
slang het benoodigde water verkregen. De
grootste aanzuighoogte bedraagt plm. 10 me
ter.
De Ford-motorspuit, gestationneerd te Aer
denhout, is in hoofdzaak uitgerust zooals de
Magirus.
De ondercommandant, D. J. v. Buuren, ver
meldt de functie en samenstelling van den staf
en de taak van ieder lid afzonderlijk.
B. en W. der gemeente Bloemendaal benoe
men de leden van den staf. Echter worden de
candidaten gekozen en ter benoeming aan B
Jhr. Mr. C. J. A. den Tex, burgemeester
van Bloemendaal en voorzitter van het
eere-comité.
en W. voorgedragen door de leden van het
corps zelf.
De staf bestaat uit vijf leden: commandant,
onder-commandant, secretaris, opzichter van
het materiaal en chauffeur-adviseur van het
rollend materiaal.
De secretaris, de heer H. J. Eichhom, geeft
een overzicht van de werking van bestuur en
leden, die met groot enthousiasme en kame-
raadschappelijken geest hun werk verrichten;
en van de gehouden bestuurs- en ledenverga
deringen, die altijd een vlot verloop hadden en
druk bezocht waren, wat niet van elke vereeni
ging gezegd kan worden.
De secretaris van den staf, de heer W. K.
Kempen, somt tenslotte de branden in Bloe
mendaal op; n.l. 3 groote: aan de Houtvaart-
kade te Aerdenhout op 4 Juli 1931 (drie villa's
in brand), in de lampekappenfabriek aan den
Kinheimweg te Bloemendaal op 20 Augustus
1931 en de brand in de Stoomwasscherij van de
firma Bijvoet te Bloemendaal op 17 Maart
1932.
Totaal hebben er 16 uitslaande branden, 33
binnenbranden, 43 schoorsteenbranden, 46
bosch- en duinbranden, 22 autobranden, 3
hooibranden en 19 alarmeeringen zonder dienst
in de afgeloopen 10 jaar plaats gehad, terwijl
elk rayon een maandelijksche oefening en het
geheele corps een algemeene jaarlijksche oefe
ning houdt.
Het belangwekkende, overzichtelijke boekje
is rijk geïllustreerd met photo's op de jubilee
rende vereeniging betrekking hebbende,
Tenslotte volgt hier nog een overzicht van de
feestelijkheden op 30 April ajs.:
12.30 uur opstelling van het jubileerende
corps bij de Brandweer-garage te Vogelenzang
(Leidschevaart)
1.45 uur opstelling van manschappen en ma
teriaal bij het oude Raadhuis.
2 uur ontvangst door het gemeentebestuur
ten Raadhuize (De Nagtegaal) te Overveen,
bij monde van den burgemeester.
35.30 uur receptie in Hotel „Roozendaal"
te Overveen.
8.30 uur aantreden voor de demonstratie bij
„Duin en Daal'V
9 uur demonstratie door de Vrijwillige Brand
eer. Fantastische verlichting (waterpartijen)
achter den vijver van „Duin en Daal", opgeluis
terd door muziek.
Het eere-comité bestaat uit de heeren: Jhr.
Mr. C. J. A. den Tex, burgemeester van Bloe
mendaal, voorzitter, C. F. Bierens de Haan, J.
Th. Bomwater, wethouder, C. J. v. d. Broek,
commandant Vrijw. Burgerwacht Haarlem, A.
Cassee, gemeenteraadslid, J. Dolleman, Ir. W.
J. Hartjens, A. Hiemstra, commissaris van po
litie, te Bloemendaal, P. Jongepier, directeur
gas- en waterleidingbedrijf, Dr. G. Kraus, ge
neesheer-directeur Prov. Ziekenhuis, J. v. Ol-
denburgh, directeur Prov. Electr. Bedrijf van
Noord-Holland, C. B. Posthumus Meyjes, Mr.
P. J. Prinsen Geerligs, A. J. Prinsenberg, wet
houder, H. Smidt van Gelder, Mr. Dr. J. F.
Veeren, gemeente-secretaris en E k van
Weel
De gelegenheid om te kampeeren aan het
Bloemendaalsche strand zal dit jaar heel wat
minder ruim zijn dan de vorige jaren. Er mag
dezen zomer alleen gekampeerd worden gedu-
rend de maanden Juli en Augustus. Ook zullen
niet meer dan 225 kampeervergunningen uitge
reikt worden.
Ge ruimen tijd geleden maakten wij melding
van een kwestie tusschen de Haarlemsche zie
kenfonds „Ziekenzorg" en de apothekers. Zie
kenzorg wenschte als gevolg daarvan een eigen
apotheek te stichten waartegen onmiddellijk
heftige protesten gehoord werden. Wij verne
men thans van dr. Roorda, dat voor de eerste
5 jaar een contract gesloten is tusschen de
Haarlemsche ziekenfondsen en de apothekers,
waardoor een goede samenwerking ten bate van
het publiek is gegarandeerd
Dat „Ziekenzorg" de idee van een eigen apo
theek heeft laten varen, is, zooals men weet,
het gevolg van in uitzicht gestelde financieele
zorgen. Door het gesloten contract heeft „Zie
kenzorg" een sluitend budget gekregen.
Deze onverkwikkelijke kwestie behoort nu
thans definitief tot het verleden.
George Kaufman en Edna Ferber hebben een
tooneelstuk geschreven .Dinner at eight", en
nadat het werk de eer te beurt was gevallen in
verschillende landen in eigen taal opgevoerd te
worden (in ons land is het ook ten tooneeie
gebracht als „Om acht uur aan tafel"), heeft
de filmindustrie een scenario laten maken van
dit wrange en bittere society-stuk, spelende te
New-York. Deze week kan men het resultaat
in het Luxor-Theater aanschouwen.
De Metro Goldwyn Mayer heeft er een ster
ren-productie van gemaakt en haar grootste
figuren de dramatische verwikkelingen laten
spelen. Wat zegt u er wel van dat John en
Lionel Barrymore, Marie Dressier, Wallace
Beery, Jean Harlow, Edmund Lowe en veie
anderen elkaar de eer gegund hebben van een
samenspel in één film? Men verzekert dan ook,
dat het een heele toer geweest is, al die groot
heden met hun nukken, wenschen en onaange
naamheden in vrede bij elkaar te houden.
Er is echter één Koningin in dit harde spel
van het leven in hoogere kringen, dat is Marie
Dressier. Zij geeft hier een creatie van een
oude vaudeville artiste op non-activiteit die
uitmunt door natuurlijkheid, maar vooral door
ongekunstelde, heerlijken humor. Zij zorgt er
voor, dat al die vervelende dialogen over twij
felachtige liefde, gentleman-bedrog en beleefd
heidsopstoppers met een frisch sausje begoten
worden. Zij plaatst geestige pointes zooals we
ze in het dagelijksche leven zoo smakelijk kun
nen savoureeren, zij zegt waarheden, die men
op een karton zou willen plakken en in de
werkkamer ophangen.
De menschen die om acht uur aan tafel moe
ten komen bij een deftige familie, maken in de
uren daarvoor zóóveel mee, dat alle eetlust voor
goed verdwenen is. Men kan niet verwachten,
dat dit stuk uit de society-wereld zoetsappig en
braaf is. Er komen mislukte levens in voor,
erger, al die levens zijn niet gaaf meer, geofferd
aan geld, liefde en verveling.
De film is echter typisch, knap van uitwer
king en niet zonder spanning. Het is weer eens
iets anders en men krijgt een goeden kijk op
het walchelijke society-leven van menschen, die
oogenschijnlijk boven duizenden anderen be
voorrecht zijn, maar in werkelijkheid tot en
met hun hersens in den modder zitten. Strikt
volwassenen zullen het sublieme spel van de
sterren kunnen waardeeren; daar lang niet alle
teksten het verhaal verduidelijken is het wel
raadzaam den inhoud van het programma te
voren nauwkeurig te lezen.
John Barrymore en Mary Dressier in dc
film „Om acht uur. aan tafel"
