UIT DEN OMTREK
2ie£ wdaal van den daa
f25 keerden wij heden
ONZE 306e UITKEERING
f 80090'-
PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND
uit
Het Geheim van
het open Raam
WOENSDAG 9 MEI 1934
KAMER VAN KOOPHANDEL
VOOR ZAANLAND
Nieuwe secretaris benoemd
RIJKSGARANTIE OP SUIKER.
BIETEN
Vischstroopers
HEEMSTEDE
SANTPOORT
NOORDWIJKERHOUT
VELSEN
VIJFHUIZEN
ZAANDAM
Burgeroorlog tusschen
roovers en zigeuners
ingevolge de voor onze abonnes geldende
gratis-ongevallenverzekering aan den heer
W. HEIJNE, Amstelveenscheweg 702, Amsterdam-
Zuid, wegens een aan hem overkomen verkeers
ongeval. 1
Dit is
I WAARMEDE THANS EEN TOTAAL BEDRAG VAN I
1 aan onze verzekerde abonné's is uitgekeerd.
I DIRECTIE VEREEN. KATH. PERS j
„Zou je denken f DrijtfcOp
dat Jack op z'n i
besluit terug
Roosevelt en de film
Het bekende kasteel
van Tarascon
Anti-moderne Liga in
China
Persdelict
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Detective-verhaal dooi
ANTHONIE GILBERT
In de Dinsdagavond gehouden vergadering
van de Kamer van Koophandel en Fabrieken
voor Zaanland te Zaandam is uit ruim 300 sol
licitanten tot secretaris der kamer benoemd de
heer drs. P. H. Wuyster te Steen wijk.
Naar wij vernemen zijn de aanvragen ter ver
krijging van Rijksgarantie op suikerbieten door
tie commissie inzake steun aan de suikerbie
tenteelt te Bergen op Zoom aan de aldaar be
kende adressen verzonden.
Onder de aandacht van hen, die geen aan
vraagformulier ontvingen, wordt gebracht, dat
zij, indien zij recht hebben op teelt van ga
rantiebieten, met spoed een formulier dienen
aan te vragen bij genoemde commissie, bij de
suikerfabriek of haren agent, daar niemand
garantie zal ontvangen indien zijn aanvraagfor
mulier niet op 26 Mei a.s. bij de Commissie te
Bergen op Zoom is ontvangen.
Het is noodig, dat de in het formulier ge
stelde vragen duidelijk en volledig zijn inge
vuld en onderteekend.
Met aanvragen, die na 26 Mei a.s. in Bergen
op Zoom inkomen zal de commissie geen reke
ning meer houden.
De gemeentepolitie te Velsen heeft een twee
tal personen op heeterdaad betrapt, die in een
roeiboot in de binnenhaven nabij de Cement
fabriek te Velsen-Noord bezig waren met het
lichten en te water brengen van een palingfuik,
terwijl zij reeds een vijfentwintig levende pa
lingen hadden bemachtigd.
Bij onderzoek bleek, dat zij zich schuldig
maakten aan vischstrooperij.
De fuik is in beslag genomen, terwijl de visch
weder is vrijgelaten in het water, waaruit zij af
komstig was.
Tegen genoemde personen, die in Velsen-
Noord woonachtig waren, is proces-verbaal op
gemaakt.
Gevonden voorwerpen Terug te bekomen
bij: Schutter, Valkenburgerlaan 2, zwarte jon
gensjas; Hoppezak, Binnenweg 137, pakje
waschgoed; C. J. van Dam, Heereweg 4, vier
jonge eenden; Bureau van Politie, vulpenhouder
en Ceintuur; B. Visser, Bleekersvaartweg 7,
sportriem; Assendelft, Postlaan 5, pakje haar
spelden; van der Putten. Kerklaan 13, passer;
A. IJtsma, Heerenweg 22, kerkboekje; A. Voor-
neveld. Lijsterbeslaan 10, paar kinder-hand-
schoenen; Couwenberg, Vijfheerenstraat 1, bril
met hoornen montuur; W. Schoo, Rijnstraat 64,
vulpotlood; E. Rot, Raadhuisstraat 88, heeren-,
horloge; Schutter, Valkenburglaan 2, kinder-*
schoen.
Excursie tuinlieden Donderdag (Hemel
vaartsdag) zullen de leden der onderlinge turn
liedenvereeniging „Aerdenhout en Omstreken'
een excursie maken naar Alsmeer.
Hier zal allereerst een bezoek worden gebracht
aan het veilinggebouw.
Na Aalsmeer zal ook nog een bezoek gebracht
Worden aan Schiphol.
Aanrijding Op de Heemsteedsche Dreef bij
het Julianaplein had een kleine aanrijding plaats
tusschen een vierwielig motor-rijtuig, komen
de uit de richting Bennebroek, die naar links
het Julianaplein wilde oprijden, terwijl juist
uit de richting Haarlem een ander vierwielig
motorrijtuig aan kwam rijden. De aanrijding
had plaats doordat eerstbedoeld motorrijtuig,
de van rechts komende, geen voorrang gaf. Een
der motorrijtuigen bekwam slechts geringe
schade. Persoonlijke ongelukken kwamen niet
voor.
Concert in Groenendaal Donderdagmiddag
(Hemelvaartsdag) van 3 tot 5 uur n.m. zal de
harmonie „Eensgezindheid", directeur de heer
Joh. Th. Betz, een concert geven in het wandel
bosch „Groenendaal".
Het volgende programma zal worden uitge
voerd:
1. „Per Aspera ad Astra", van G. Corryez; 2.
Ouverture Fantastique van A. Govaert; 3. Suite-
Ballet (in 5 deelen) van Fr. Popy; 4. Pensées
d'Automne van Ant. Fierolff; 5. Through Night
to Light, marsch van E. Lankien; 6. Pastorale-
suite van Th. Vlessing; 7. La Parade des Soldats
de Bois van G. Corryez; 8. Orphée aux Enfers
van J. Offenbach; 9. Finale.
Burgerlijke Stand Geboren: d. van C. J.
SmitDolle; z. van A. E. WarmerdamBots;
z. van G. van BuurenKonst; d. van J. M. v.
BerkelHencke; z. van A. J. ZwarterVossen
Ondertrouwd: J. L. Verbeek en E. G. J. Leu
ven; W. J. H. van Vessum en S. v. d. Swan;
J. Meijer en C. A. W. v. d. Vliet.
Getrouwd: F. W. Kotte en S. Verster; J.
Geels en C. A. Ch. v. d. Erf; J. v. Woudenberg
en C. v. d. Brink; A. F. G. Borst en P. H. M.
Schaap; A. Th. Lippits en C. H. Eygensteyn.
Overleden: J. M. V. Werkhoven, 31 j., ongeh.;
M. van Schagen, 79 jaar, wed. van Staveren;
M. Geijs, 17 jaar; J. D. Kopjes Nieman, 74 j.;
F. H. van Zee, 54 jaar; E. F. Bakker, 48 jaar,
echtg. Deelen.
Jaarvergadering „Vreemdelingenverkeer"
De vereeniging Heemstede en Bennebroek tot
bevordering van het vreemdelingenverkeer en
het vestigen van vreemdelingen in die gemeenten
hield haar jaarvergadering in Café-Restaurant
Boekenrode. Na een kort welkomstwoord van
den voorzitter Jhr. P. N. Quarles v. Ufford,
volgde het jaarverslag van den secretaris Ir. W.
J. A. Duynstee.
Met voldoening maakt dit verslag melding
van den steeds grooteren opbloei van Heemstede
De steeds toenemende nieuwe aanbouw mag wat
gehalte in uiterlijk betreft alle goedkeuring weg
dragen.
Ook Bennebroek gaat op dezelfde wijze snel
vooruit.
Hoewel dit alles niet uitsluitend het werk
der Vereeniging is heeft zij er toch een werk
zaam aandeel in gehad door het kioskwerk en
de uitgave van den gids, waarvan het in de be
doeling ligt zoo mogelijk ieder jaar een nieuwe
uitgave te doen verschijnen.
Daar de lichtreclame niet aan de verwach
tingen heeft voldaan, was deze met 1 Januari
reeds stopgezet.
Het jaarverslag van den penningmeester, den
heer D. v. d. Stam, sloot met een ruim batig
saldo, dat gedeeltelijk gereserveerd zal worden
voor de bloemententoonstelling in 1935. Als le
den der kascommissie werden benoemd de hee
ren D. Kikkert en Dr. Muller.
Als bestuursleden werden herkozen de heeren
N. Vos, G. W. Vaags, J. C. v. d. Weiden, K. J.
G. baron van Hardenbroek en Ir. W. J. A. Duyn
stee. Vervolgens gaf de heer E. Steger een uit
voerig verslag van het congres der A. N. V. V.
Als afgevaardigde naar het volgend congres
werd de heer E. Steger gekozen, met als plaats
vervanger Dr. E. A. M. Droog.
De mededeelingen betreffende het werkpro
gram van de vereeniging van het komende jaar
stonden in het teeken der a.s. tentoonstelling
Voor deze tentoonstelling ligt het in de bedoe
ling de Heemsteedsche Dreef dien tijd te ver
sieren. Hiervoor is een commissie benoemd be
staande uit de heeren N. Wildschut, A. Verspoor,
C. L. Kwak en E. Steger. Voorts is een commis
sie benoemd bestaande uit de heeren N. Vos, H.
J. Voors, Jos M. J. Braam en J. Preyde Gz. om
te bevorderen dat alle inwoners in dit najaar
hun tuinen met bloembollen zullen beplanten
waarvoor maatregelen zijn vastgesteld.
De medewerking heeft men zich verzekert
van de vereeniging voor bloembollencultuur.
Besloten werd een extra reclame op touw te
zetten voor toetreding van leden.
Na nog enkele zaken van meer intiemen aard
volgden rondvraag en sluiting.
De Westlaan. Naar wij vernemen heeft de
gemeente thans ernstige plannen ook de West
laan tusschen Hoofdstraat en Rijksweg te be
straten en zoo mogelijk te verbreeden.
Hiertoe zijn reeds onderhandelingen aange
knoopt met den eigenaar van het perceel op den
hoek der Hoofdstraat over een eventueele ont
eigening, in ruil voor ontheffing van een bouw-
verbod.
Weliswaar zijn de plannen nog in een begin
stadium, maar het heeft er allen schijn van,
dat in de toekomst de Westlaan niet langer
meer het beeld van Santpoort zal ontsieren.
Opbrengst bazar De bazar van het „Witte
Kruis" is een groot succes geworden. De op
brengst is ongeveer 1750 met inbegrip van
collecte en loterij.
Overtrding Crisis-Zuivelwet De Kanton
rechter te Leiden heeft den zuivelproducent A.
v. d. S„ uit Noordwijkerhout, wagens overtre
ding van de Crisis Zuivelwet overoordeeld tot
200.subs. 40 dagen. De Haagsche rechtbank
bevestigde dit vonnis.
Nieuw Raadslid De heer J. Padding heeft
zijn benoeming als gemeenteraadslid in de vaca
ture Jhr. Gevers van Khetel Spaland aange
nomen, zoodat de Raad nu weer voltallig is.
Burgerlijke stand Ondertrouwd: P. C. van
der Does en P. van Deudekom. P. Klootwijk en
W. J. Lafeber. S. Goes en J. Siewertsen. Th. W
Veer en A. M. Antonioli. H. Franken en C. J.
van Leeuwen. J. Kok en E. Zwart G. j. Knaa-
pen en A. C. van Alfen. D. Asjes en M. Maus.
J. Menzel en W. H. Kort. J. van Heijst en J.
W. Bresser. M. C. Zevenbergen en J. Velthuizen.
J. van Rijswijk en W. A. Duijn.
Doodeiijk ongeval. Men verzoekt ons mede
te deelen, dat de 23-jarige graanhandelaar W.
te Vijfhuizen, die verleden week Woensdagnacht
onder invloed van sterken drank een aanrijding
veroorzaakte met doodelijken afloop op den
Zijlweg te Haarlem, geen zoon is van den graan
handelaar Willemse te Vijfhuizen.
TUINDORP ROOSWYCK
De woongelegenheid in de Zaanstreek is er de
laatste tientallen jaren zeer op vooruitgegaan.
De houten huisjes met hun groene geveltjes in
den goeden ouden tijd hebben in deze streek
plaats gemaakt voor de frissche woonwijken.
Wie zich de moeite getroost van een wandeling,
auto- of fietstocht langs de prachtige, nieuwe
provinciale wegen langs Zaandam, Koog-Zaan
dijk, Wormerveer, Krommenie of andere ge
meenten in dit rijke industriegebied, ziet dat
hierin veel is veranderd. Het particulier initia
tief is hierbij te hulp gekomen om in de be
hoefte aan goede, moderne woningen te voor
zien. Deze bouwers leggen zich vooral toe op
het maken van betere arbeiders- en midden
standswoningen. Een dergelijken bouw zagen wij
in het centrum van Koog-Zaandijk nabij sta
tion,, R. K. kerk, scholen, overweg spoorlijn,
waar het bouwcomplex tuindorp Rooswyck ver
rijst, te midden van een landelijke omgeving.
Het plan van den bouwondernemer,- den heel
P. Zwart, zal bestaan uit 180 woningen, ver
deeld in vijf breede straten, alle uitkomende
op den parallelweg. De namen dezer straten
herinneren aan verschillende Zaansche per
soonlijkheden. De woningen zijn gebouwd voc
iedere beurs. De gedachte „buiten wonen" wint
meer en meer veld en Tuindorp Rooswyck is
een ideaal woonoord.
Wethouder Kelder ongesteld De wethouder
voor het onderwijs en geneeskundige zaken, die
eenige tijd rust moet houden, is heden in het
gemeentelijk ziekenhuis opgenomen.
Het pontveer aan den Hembrug Nu de pro
vinciale weg naar Alkmaar gereed is gekomen
is het verkeer dermate toegenomen, dat het
pontveer aan de Hembrug op de drukke uren
den toeloop van auto's en rijwielen absoluut
niet kan verwerken. Er wordt steeds meer met
verlangen naar een tweede punt uitgezien.
Op het oogenblik zijn drie nieuwe ponten in
aanbouw, waarvan een bij de Hembrug zal wor
den gebruikt en de derde als reserve voor de
Noordzee-kanaalponten zal fungeeren.
In de omgeving van Smyrna woedt een he
vige burgeroorlog tusschen roovers en zigeuners.
Zoowel de roovers als de zigeuners zijn vogelvrij
verklaarden, doch gewoonlijk zijn de zigeuners
die veel rijker zijn dan de roovers, het meest
gevreesd.
De moeilijkheden zijn ontstaan, doordat een
rooverbende een zigeunerkamp overviel, de
mannen en vrouwen met touwen vastbond en
met al hun geld, een groote som in goud. be
nevens een groot aantal paarden verdween.
De zigeuners deden, nadat zij zich van de
touwen hadden bevrijd, hun beklag bij de po
litie, doch zij vonden weinig sympathie. Zij
hebben nu aan alle roovers den oorlog ver
klaard. Reeds heeft eenige malen een samen,
treffen plaats gevonden en het leger roovers,
dat Anatolië bevolkt, verkeert in een staat van
alarm, daar de zigeunerbenden goed bewapend
zijn en verreweg de overhand hebben.
niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiim
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiimiimiiiiiimii
minium
Mijlen ver was het spitse kerktorentje van
het dorp Orlington een onfeilbare weg
wijzer. Zuidwaarts lagen verscholen ach
ter opgaand geboomte eenige villa's met uit
gestrekte weelderig aangelegde parken.
tWas zomer, en de vriendelijke landweg
naar het dorp lag zoo goed als verlaten. Slechts
één ruiter, wiens vurig en gitzwarte paard het
droge zand in stofwolken opjoeg, verstoorde de
eenzame stilte. Het was Jack Master, de eige
naar van een der villa's, een levenslustig jong-
mensch, wiens naam in de sportwereld een goe
den klank had; op dien mooien zomerdag zag
Jack er echter droefgeestig en wrevelig uit.
Toen hij het landgoed Gateway-House voorbij
reed, waar voor een open venster in het weel
derige salon een drietal personen aan een ge
zellige theetafel bijeen zaten, reed de jonge man
met afgewend hoofd en somberen blik voorbij.
Het kleine gezelschap op Gateway-House be
stond uit een heer van middelbaren leeftijd
een twintigjarige jonge dame en een jong-
mensch dat niet veel ouder kon zijn. 't Was de
eigenaar van Gateway-House, Sir William Dean,
met zoon en dochter.
Teen het drietal Jack Master zag voorbij
rijden, wendde de heer des huizes zich tot het
jonge meisje: „Je hebt Jack niet goed be
handeld, kindlief. Hij was een goede partij voor
je, maar je stoot hem telkens van je af."
De aldus aangesprokene schudde toornig het
blonde hoofdje.
„Vader heeft groot gelijk, Dory, dat hy je
houding tegenover Jack Master afkeurt," be
gon de jonge man. „Als je werkelijk afkeerig
van hem was, zou je hem niet altijd te woord
staan en hem daarna links laten liggen. Maar
denk er aan, zusje, hij zal jouw grillen en nuk
ken moe worden en dankomt het berouw."
„Dat zijn mijn zaken, Alfred," klonk het bits.
„Bemoei ik mij met de jouwe?"
De jonge man wendde zich tot zijn vader.
,Hebt u al gehoord, dat Jack bij de wedren
nen den lastigen vos van miss Beverton wil rij
den? Jack. die altijd zoo voorzichtig is? Ik
houd m'n hart vast bij de gedachte aan de
mogelijke gevolgen van dit waagstuk."
„Toch niet „Driftkop"?" vroeg Dory.
„Ja. het edele, maar onhandelbare paard van
die excentrieke miss. Ze heeft het hem ge
vraagd en om niet voor een lafaard te worden
aangezien, heeft hij er in toegestemd."
„Zie je wel, Dory," zei Sir William, „dat
komt nu van je grillen. Als je hem niet zoo
onaardig behandeld had, zou hij zich meer bij
ons hebben aangesloten en miss Beverton ver
meden hebben."
„Dus wordt het ten slotte nog mijn schuld!"
riep het jonge meisje.
„Ja, kind, als Jack een ongeluk overkomt...."
Dory kleurde en verbleekte beurtelings. Zij
beheerschte zich echter met geweld.
„Een ongeluk! Alsof Jack geen lastig paard
zou kunnen berijden, zonder een ongeluk te
krijgen."
„Hij kan alle paarden berijden uit den om
trek, behalve Driftkop," verzekerde Alfred.
„Maar je spreekt tegen je gemoed in, zusje
Enfin, morgenochtend wordt proef gereden.
Ik zal er naar toe gaan, vader, en Jack van z'n
voornemen trachten af te brengen."
„Doe dat, Alfred, ik hoop dat je zult slagen.
De wedstrijden zijn meen, ik, overmorgen."
Onder 't spreken wierp de heer des huizes
een steelschen blik op z'n dochter. Ze zat met
neergeslagen oogen en strakke gelaatsuitdruk
king naar de figuren op het zilveren theeblad
te staren.
„Dus morgenochtend," hernam de heer Dean,
„ga je naar het sportterrein, Alfred. Doe je
best Jack van z'n voornemen af te brengen,
maar ik heb weinig hoop dat je slagen zult."
„Mag ik meerijden, vader?" vroeg Dory met
geveinsde onverschilligheid.
„Ga je gang, kind; maar verijdel door je
nukken de zoo goed bedoelde poging van Al
fred niet."
Den volgenden morgen reden Alfred en Dory,
beiden te paard, de monumentale poort van
Gateway-House uit. Beiden schenen aan hun
gedachten den vrijen loop te willen laten. Dory
zag er bleek uit en vertoonde donkerblauwe
kringen onder de blijkbaar rood geschreide
cogen. Ze had ongetwijfeld een onrustigen
nacht doorgebracht.
Dicht bij het
sportterrein reed
ze rakelings langs
haar broeder. r,
komt, Alfred?"
„Ife geloof het nietKijk, daar staat Drift
kop al gezadeld. Twee stalknechten hebben
moeite hem in bedwang te houden."
De prachtige vos steigerde en rukte uit alle
macht aan de teugels. Op korten afstand ston
den miss Beverton en Jack Master. Alfred na
derde het tweetal en sprong uit den zadel. Dory
bleef te paard en beantwoordde met een don
keren blos Jack's begroeting. Ze zorgde dat
geen woord van het levendige gesprek, dat zich
tusschen Jack en Alfred ontspon, voor haar
verloren ging.
De voorspelling van d'r vader en d'r broeder
bleek juist te zijn. Jack was onverbiddelijk en
keerde ten laatste, Alfred's smeekingen en
waarschuwingen moede, z'n vriend den rug toe.
Dory werd doodsbleek en hield krampachtig
met de linkerhand de teugels, terwijl ze met
de rechter een blinkend voorwerp uit een fou-
draal haalde.
Eensklaps knalde een schot; in de volle
borst getroffen, steigerde Driftkop hoog op en
stortte daarna stuiptrekkend ter aarde.
De revolver ontglipte Dory's hand, haar paard
sprong verschrikt ter zijde en nog juist op tijd
kon Jack toeschieten, om het half bewuste-
looze meisje in z'n arm op te vangen.
Drie dagen later werd er in Gateway-House
feest gevierd, het verlovingsfeest van Dory Dean
en Jack Master.
President Roosevelt ziet graag een film en
dienovereenkomstig heeft hij na het aanvaar
den van zijn presidentschap, veertien maanden
geleden, in totaal reeds 83 hoofdfilms, 37 bij
films en meer dan 500 journaalfilms zien
afdraaien.
De president heeft hiermede het records ge
slagen ten opzichte van alle vroegere bewoners
van het Witte Huis, alhoewel ook de vroegere
president Coolidge een filmpje op zijn tijd niet
versmaadde.
De meeste films heeft president Roosevelt,
in de daarvoor speciaal ingerichte projectie
kamer op het Witte Huis, gezien. De films
varieeren van luchtige Mae West films tot op
voedkundige bijfilms. Onder de films was slechts
een Engelsche film, n.l. de Spooktrein met Jack
Hulbert.
Het mooie en aan touristen In de Provence
welbekende kasteel van Tarascon is aan den
Franschen staat verkocht voor 425.000 francs
en zal als museum worden ingericht.
Het kasteel vertoont groote gelijkenis met
het Pauselijk paleis te Avignon.
Hy bonsde met z'n hoofd tegen den wand
van de gang, die loodrecht stond op die waaruit
hy gevlucht was. Wat zijn we begonnen, wat zijn
we begonnen, jammerde hij. We komen er nooit
meer uit.
Oom, geef mij de lucifers. Ik moet zien wat
er aan de hand is. Ik stak een lucifer aan,
welke meteen weer werd uitgeblazen. Daar heb
je 't weer, fluisterde oom. Och, oom, U gelooft
toch niet aan dwaalgeesten of spoken? Deze
gang heeft natuurlijk verbinding met de lucht
wegen die we buiten zagen. Ik ging weer in de
gang, die naar de grafkamer voerde en streek
nogmaals een lucifer aan. Een oogenblik werd
de gang flauw verlicht. Wat bleek? Een kat had
ons den schrik op 't lijf gejaagd. Het beest was
waarschijnlijk binnen gewandeld om muizen
te zoeken.
Een paar vurige kattenoogen keken mü aan.
En meteen was het weer donker. De lucifer was
opgebrand. We zullen maar weer op zoek gaan,
oom. Ik kom bij U, en dan moeten we de gang
naar boven maar volgen. In gebukte houding
gingen wij verder, maar er begon geen licht te
schemeren. Ik begrijp er niets van, Bok, het licht
van buiten moest toch al in de gang binnen
dringen. 't Is me een raadsel, antwoordde ik.
Maar Bok, we zijn hier niet in dezelfde gang,
want ik kan rechtop staan. We moeten weer
terug....
Oom, ik zie licht, riep ik opgetogen. Loop
maar gerust door. Wij kwamen echter na een
nauw gangetje te zijn doorgekropen, in een nieu
we donkere ruimte, vanwaar twee nieuwe licht-
gangen door het gesteente naar de wand der
pyramide voerden. Ik had 't licht aan 't eind
van een dezer luchtkokers gezien. Dit drong
echter niet naar de donkere kamer, en we moes
ten er weer een lucifer aan wagen. Wat we toen
zagen, deed ons huiveren. In het midden van
de kamer, stond de steenen doodkist, Sarcofaag
is het geleerde woord, van den ouden Farao
Cheops, naar wien de pyramide was genoemd.
Ik zag ook nog, dat de wanden van fraaie tee-
keningen en schilderingen waren voorzien. Toen
doofde de lucifer....
Ik vond het niets prettig zoo in de nabijheid
van het doode lichaam van een koning, al had
dat er dan ook al eeuwen gelegen. En oom Sid
ney? Bok, hier moeten we niet zijn, ga mee.
We komen er hier niet uit, zei hij, en ik merkte
wel aan zijn stem, dat ook hij 't in die graf
kamer niet prettig vond. Maar waar moeten we
dan heen, oom? Weet U den weg? Laat ons hier
maar rustig blijven! Er zullen wel meer oezoe-
kers komen en dan zijn wij gered. Bovendien,
ik zou die sarcofaag ook wel eens willen zien en
desnoods den ouden koning er by. Misschien
kan ik ook naar boven klimmen en door het
luchtgat om hulp roepen. Dit laatste hield oom
er van terug, weg te gaan. Hij liet zich op zijn
hurken zakken en steunde tegen den muur.
Te Hangtsjau is door een groep Chmeezen,
die den Westerschen invloed op de Chineesche
vrouw willen tegengaan, een geheime „anti-
moderne Liga" gevormd, welker leden kleeding
naar de Westersche mode met zwavelzuur be
sproeien en biljetten uitdeelen met net op
schrift:
,Wees niet boos, dat uw mooie japonnen en
kleeren naar de buitenlandsche mode oedorven
worden. Ontwaak landgenooten. China bevindt
zich in crisis en wij twijfelen, of gij, vrouwen,
met uw vreemde mode wel beseft wat het zeg
gen wil slaaf te zijn van het buitenland."
BANDOENG, 8 Mei. Aneta.) De ex-voorzitter
van de P. N. I. te Bandoeng Soebagio, is in
preventieve hechtenis gesteld terzake van de
wijze waarop hij het tijdschrift „Loekita", het
welk in beslag werd genomen, redigeert.
A 11** °P dlt bIad z'Jn ingevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen f Oflflfl bij levenslange geheele ongeschiktheid tot werkendoor f 7^/1 bij een ongeval met f OCH bij verlies van een hand f 1 9C
£m.II" UDOHTiC S ongevallen verzekerd voor een der volgende ui tkeeringen O UU verlies van beide armen, beide beenen of beide oogen OU*- doodelijken afloop £iOU*m een voet of een oog# Lt*0*m
oij verlies van een f Cfk bi) een breuk van f Afk bij verlies van 'n
duim of wijsvinger O U*been of sum I Tl/«" anderen vinger
20.
Lestrange merkte met gefronste wenkbrouwen
op:
„Het is erg stoffig
„Zeker, maar niet modderig."
Lestrange sloeg plotseling zijn handen ln
elkaar.
„Stommerik die ik ben! Natuurlijk! Als de
moordenaar door het venster was binnengeko
men, moest hij voetstappen hebben achterge-
laten. Maar toch, hij kan zijn schoenen hebben
uitgedaan?"
„En dat, gezeten op een vensterbank van
hog geen vijf centimeter breedte? Als een
kip op stok?" vroeg Egerton een beetje iro
nisch.
„U vergeet de ladder, meneer."
„Zeker. Maar als u niet aanneemt, dat
Ascher zijn eigen venster heeft geopend een
theorie, die volgens mij te absurd is om er maar
°°k een oogenblik waarde aan te hechten,
moet u ergens een teeken vinden van een ge
welddadig verbreken van dien toegang. Welnu,
gelooft u niet, dat als een man, in den zenuw-
achtigen toestand, waarin Ascher verkeerde, een
geluid hoort aan zijn venster, hij het heele huis
in rep en roer zou brengen?"
„Als hij tenminste niet sliep."
„Slapen? Maar hy was niet eens begonnen
met zich uit te kleeden. Trouwens, tie dokter
houdt bij hoog en laag vol. dat hij onmiddellijk
gedood moet zijn. Aan het venster is niets bij
zonders te bekennen. Dat is mijn zesde en be
slissende punt. Ik heb het houtwerk nauwkeurig
onderzocht, ook den grendel nog eens nage
keken en ik heb er mijn reputatie vooi over,
dat de moordenaar niet langs het venster is
binnengekomen."
„Maar hoe dan wel?"
„Door de deur. En vier menschen hebben
hem zien binnenkomen. O, ik heb u toch ge
zegd, dat de waarheid ongeloofelijk was. Laat
mij u het laatste bewijs geven. Jules." De
kellner trad naar voren. „Help mij eens een
handje."
Hij greep den koffer bij een handvat, en de
kellner nam het andere.
„Ziezoo, licht nu eens op."
Jules, die zich nog goed herinnerde, hoe
zwaar de koffer den vorigen avond was ge
weest, spande al zijn krachten in en verloor
bijna zijn evenwicht.
„Lichter, nietwaar? Heel wat lichter! Weet
je waarom? Omdat er zooveel minder inzit.
Er zit zoowat niets meer in. Beryp je me?"
Lestrange knikte begrijpend. Maar nij deelde
op geen enkele wijze Egerton's afschuw.
Inderdaad, voor iemand die zich voortdurend
met allerlei misdaden bezig houdt, zou het
haast beleedigend geweest zijn, zijn persoon
lijke gevoelens bij een dergelijk drama te
uiten. Engelsche sentimentaliteit, vond hij. In
Frankrijk kennen de misdadigers geen halve
maatregelen. Evenals in den tijd, toen een dief
tegelijkertijd moordenaar was. leidde diefstal
volgens hem, gewoonlijk tot gewelddaden.
„U hebt gelijk," zei hy eerbiedig.
„De koffer is gesloten," ging Egerton door.
„Ik zou wel eens willen weten, of wy die kunnen
openen, het is een verduiveld lastig slot. Denkt
u, dat hij den sleutel bij zich heeft?"
Zij onderzochten het lichaam, zonder eenig
gevolg, maar toen Lestrange terugkwam met
een smid, gaf Egerton hem een tikje aan den
arm en wees naar een litteeken in den hals van
den doode, een litteeken, dat nog zeer versche
sporen droeg.
„Zou het niet mogelijk zijn," vroeg de
jongeman, „dat hij het aan een klein sta
len kettinkje om den hals droeg en dat men
het tamelijk ruw van den hals heeft getrokken,
waardoor de hals enkele schrammen heeft op-
geloopén?"
„Zeker, meneer, dat is best mogelijk."
Ze bleven rustig wachten tot de smid einde
lijk met zijn werk gereed was. Daar ging een
klein uur mee heen. In den koffer lagen groote
in leer gebonden boeken. „Encyclopaedia Britan-
nica", mompelde Egerton. Wat vellen bruin
papier en een heel oud laken. Dit laatste onder
zocht Lestrange uiterst zorgvuldig, en zooals hii
voorzien had, zat er bloed aan. Dit verklaarde
het ontbreken van bloedvlekken aan den koffer
zelf. Verder lagen er nog een paar kleeren in
die aan den dooden man behoorden, kleeren die
zeer waarschijnlijk in het koffertje hadden ge
zeten met de letters W. J. M. De koffer zelf
was groot en tamelijk hoog voor zijn lengte.
Er was geen bak in en het deksel was plat en
diep, terwijl leeren banden aan den voorkant
en op zy van het deksel om de kist liepen.
Burgoyne was met spanning naar voren ge
komen en keek nu tamelijk mistroostig naar
de waardelooze boeken, die op den grond
lagen.
„Hij bracht ook een klein valies mee," zei
Egerton langzaam, „en hij wou niet hebben, dat
iemand het van hem overnam. Ik overwoog
toen nog wat daar achter kon zitten. Het had
weer twee redenen. Als je een koffer meebrengt,
heb je heusch geen valies noodig en als er in je
valies niets zit dan ondergoed en schoenen,
weiger je niet dat de knecht of wie ook, het
even voor je naar boven draagt. De moorde
naar was bang, dat iemand het gewicht van
dat valies zou ontdekken."
„Bedoelt u, dat er ook de boeken in zaten
die zoo kostbaar waren?"
„Ik geloof," zei Egerton aarzelend, „dat er
alle boeken in zaten, die er maar ingestopt,
kunnen worden. Al de boeken, die er noodig
waren om het lyk ruimte te geven in den
koffer."
Dubois, wiens verstand maar zeer langzaam
werkte, viel den jongen Engelschman met luid
misbaar in de reden:
„Maar, meneer, wilt u daarmee zeggen,
meneer, dat de reiziger, die hier gisterenavond
met dien koffer en de boeken aankwam
„Heelemaal Sir Ascher niet was. Ik veronder
stel, dat het zijn moordenaar was. Hy vroeg
om een kamer met een brandtrap, om zich uit
de voeten te kunnen maken; en hij weigerde jou
om het valies van hem over te nemen om toch
vooral niet te laten merken hoe erg zwaar dit
was. Onder onze oogen is hij deze kamer bin
nengekomen en daarom weigerde hij natuurlijk
zjjn hoed af te zetten. Hij had gehoord, dat ik
eens bij Christie tegen Ascher had opgeboden,
en dus kon hij verwachten, dat ik zijn bedrog
zou ontdekken. Hij bleef ver van het vuur
zitten, opdat het licht niet op zijn gezicht zou
vallen; hij trok zijn schoenen uit, omdat men
die later zou kunnen aanwijzen als de schcenen.
die hij bij zijn binnenkomst had gedragen; hij
gaf bevelen, dat men hem niet zou storen, zelfs
niet voor een bezoeker, omdat hij wist, dat
Mr. Burgoyne hem op de hielen zat en hem
onmiddellijk zou herkennen. En hij wenschte
verder voor zichzelf zooveel mogelijk vrijen tijd
te hebben om weg te komen. Hij stak den
sleutel niet in zijn zak; hij gaf er de voorkeur
aan dien in den zak van den doode te stoppen.
Daarom zei ik daarstraks reeds, dat de mis
daad zoo verschrikkelijk was." Hij werd weer
erg bleek, alsof al het bloed uit zijn gezicht
wegliep en alle kracht uit zijn lichaam was ge
vloden.
Lestrange was onmiddellijk weer actief.
„Wij moeten naar elk station en elke haven
telegrafeeren," zei hij met veel gewicht.
Egerton glimlachte even.
„Wat telegrafeeren?"
„Het verhaal van den moord."
„Zullen ze dat niet spoedig genoeg door dB
krant te weten komen?"
„Het is toch best mogelijk, dat ze hem bij
snel ingrijpen te pakken krijgen."
„De man, die Ascher vermoord heeft?"
„Ja."
„Hoe zouden ze dien herkennen?"
„We zullen zijn signalement doorgeven." Toen
zweeg hy plotseling. „Ach ja....!"
„U weet niet, hoe u hem moet beschrij
ven, nietwaar? Daat zit hem de kneep. Nee, hij
heeft werkelijk vrij spel maar dat gaat mij ook
niet aan. Ascher was heelemaal mijn vriend
niet. Maar toch zou ik mezelf wel voor mijn
gezicht kunnen slaan."
„Omdat hij dood is?"
„Omdat zijn moordenaar mij als het ware
in de armen is geloopen en ik hem heb laten
ontsnappen."
„Hoe kon u dat weten?"
,Het behoort tot mijn vak, stemmen te her
kennen. Ik heb die van hem eenmaal gehoord.
Ik had moeten weten, dat het niet dezelfde is.
Maar ja, dan denk je niet aan zooiets en...."
Hij peinsde somber.
„Eén vraag, meneer," zei Lestrange, „zou
u de stem herkennen, welke u gisterenavond
hebt gehoord?"
(Wordt vervolgd)
