De Hoogerhuis-hervorming
Zoekt gij betrouwbaar
Personeel
De roofoverval
Oyen. De Lutine-toren op transport. De mijnramp te Paturages.
te
VOORSTELLEN VAN
SALISBURY
DONDERDAG 17 MEI 1934
,J)e democratie wordt in deze
tijden belaagd door revolu-
tionnairen van rechts
en links"
„Lords" waarborg tegen
revolutie
NAAR DE MISSIE
Paters Missionarissen van de
H. Familie
Per vliegtuig naar Italië
Badplaatsenplaat in drie talen
Franciscus Liefdewerk
De godsdienstzin der oudere jon
gens gaat prachtig vooruit
Het gedrag der jongens
Bekeeringen
Geeft ons jongens en mede
werkers!
Notariaat
- ri_
FOTOREPORTAGE
Op uitnoodiging van de V V.V Friesland maakte een gezelschap journalisten Woensdag en Donderdag een trip door
Friesland. Op het stadhuis te Leeuwarden werd het gezelschap ontvangen door den burgemeester, den heer jhr. mr.
J. M. van Beijma (geheel rechts beneden)
De nieuwe toren voor de bergingswerken van den inhoud der .Lutine" heeft Woensdag de fabriek van de firma Jonker Zn.
te Amsterdam, waar deze werd geconstrueerd, verlaten. Het transport
De mijngas-ontploffing te Patu
rages in België heeft waar*
schijnltjk meer dan 40 slacht
offers geeischt. Familieleden
der slachtoffers wachten voor
de mijn op het reddingswerk
Pond, de Amerikaan, die met
den Italiaanschen aviateur Sa-
belli een nonstopvlucht New
York Rome ondernam, doek
in Ierland moest landen
In het huis van de landbouwers A. en P. Verhoeven te Oyen bij Oss werd Woensdagnacht een overval gepleegd, waarbij
de 67 'jarige A Verhoeven gedood werd en zijn broer ernstige verwondingen bekwam. De plaats van den overval
(Van onzen Londenschen correspondent)
Londen, 14 Mei 1934
Het Hoogerhuis heeft de vorige week uit
voerige discussies gevoerd over de voor
stellen tot zijn eigen hervorming, inge
diend door een zijner eigen leden, den Markies
van Salisbury.
De regeering staat neutraal ten opzichte van
het wetsontwerp dat vrij zeldzaam verschijn
sel in het Engelsche parlement een „private
bill", d. w. z. de vrucht van het initiatief van
een lid is. Zij heeft nog steeds geen beslissing
genomen ten aanzien van de vraag of hervor
ming van het Hoogerhuis noodzakelijk is, maar
zal gaarne de meening der verschillende par
tijen en groepen hooren. Dat zij zelf nog in
den loop dezer sessie hervormingsvoorstellen
doen zal, is uitgesloten. Lord Hailsham heeft
dit, namens haar, duidelijk genoeg te kennen
gegeven.
In het kort komen de voorstellen van Lord
Salisbury op het volgende neer:
Het aantal leden van het Hoogerhuis, dat
thans ruim 700 bedraagt, zal teruggebracht
worden tot iets meer dan 300, waarvan er 150
volgens het stelsel van evenredige vertegen
woordiging gekozen zullen worden door de
peers, terwijl de overigen benoemd zullen wor
den bij voorkeur door de Kroon.
De Parlementsacte, waarin bij de groote con-
stitutioneele crisis van 24 jaren geleden de be
voegdheden der Lords tegenover de Commons
vastgesteld werden, laat Lord Salisbury in be
ginsel onaangetast, maar terwijl in deze wet
bepaald wordt dat een door de Lords verwor
pen wetsontwerp wet wordt, wanneer het op
drie opeenvolgende sessies der Commons aan
genomen is geworden, stelt Lord Salisbury voor
dat er bovendien tusschen de eerste en de
laatste dier sessies algemeene verkiezingen
plaats gehad moeten hebben. Verder verdedig
de Lord Salisbury een wijziging van de wet
welke het Hoogerhuis van elke zeggenschap
over financieele aangelegenheden uitsluit.
De eerste indruk, dien Lord Salisbury's voor
stellen maken, is dat zij gematigd-reactionnair
zijn. Het suspensief veto van het Hoogerhuis
strekt zich uit over een tijdperk van ongeveer
twee jaren; het zou, door aanneming van het
voorstel betreffende algemeene verkiezingen
tusschen de eerste en derde aanneming van
een wetsontwerp door het Lagerhuis, praktisch
worden omgezet in een absoluut veto.
De voorsteller, en zij die hem steunden, stel
den zich vooral op het standpunt dat hervor
ming noodzakelijk is omdat onder de bestaande
verhoudingen de wettelijke waarborgen tegen
revolutie onvoldoende zijn. Engeland heeft geen
geschreven grondwet, en een voorstel tot af
schaffing der monarchie, der volksvertegen
woordiging en der weermacht zou hier op de
zelfde wijze behandeld worden als een wets
ontwerp tot verhooging of verlaging der werk-
loozen-uitkeeringen. Het is in Engeland even
gemakkelijk een wet van vitaal constitutioneel
belang ingrijpend te wijzigen, als een wet be
treffende de maximum snelheid van motor
vrachtwagens.
Er bestaan in Engeland geen constitutioneele
waarborgen meer tegen revolutionnaire pogin
gen van een regeering, welke over een meerder
heid in het Parlement beschikt. Zulk een meer
derheid kan vooral in een land waar een afge
vaardigde verkozen verklaard wordt ook wan
neer hij niet de absolute meerderheid der stem
men in zijn district heeft, vaak slechts de min
derheid van het volk vertegenwoordigen; zij
kan bovendien gelijk in 1931 te danken
zijn aan omstandigheden van zeer tijdelijken
aard. Sir Stafford Cripps, de socialistische lei
der die met dictatuursplannen omgaat, heeft
precies verteld hoe hij het zou aanleggen om
een volmaakt socialistischen staat te grond
vesten, en in de manier waarop hij dit doel
bereiken zou, is niets dat formeel onwettig zou
zijn. Zelfs het suspensief veto van het Hooger
huis, dat de uitvoering van al zijn plannen
minstens twee jaar lang zou kunnen opschor
ten, zou hij waardeloos kunnen maken door
den koning voor te stellen zooveel socialistische
peers te benoemen, dat hij ook in het House of
Lords de meerderheid kreeg. De koning zou
constitutioneel gehouden zijn de verlangde
peers-benoemingen te doen.
De democratie wordt in onzen tijd niet
bedreigd door gekroonde, adellijke en
geuniformde „tirannen", maar door revo-
lutionnairen n.l. door socialistische eener-
zijds en fascistische anderzijds. Het is met het
oog op deze bedreiging dat de positie van het
Hoogerhuis, als bewaker der constitutioneele
instellingen, versterking behoeft. Ook in mo-
reelen zin.
Die moreele versterking zou, volgens Lord
Salisbury, tot stand gebracht kunnen worden
door een veranderde samenstelling van het
Huis, terwijl hierdoor tevens uitbreiding zijner
bevoegdheden mogelijk zou worden. Het spreekt
vanzelf, dat in een democratisch land de macht
van een Huis, dat uitsluitend samengesteld is
uit leden van den erfelijken adel en enkele
Anglikaansche bisschoppen, uiterst beperkt zal
zijn, en alleen dan uitgebreid zal kunnen wor
den indien het lidmaatschap niet grootendeels
een kwestie blijft van „geboorte". Het is waar
dat eenige dozijnen peers gecreëerd zijn ge
worden om zuiver politieke redenen, en dus
feitelijk door de regeering „benoemd" gewor
den zijn tot lid van het Hoogerhuis, maar dit
verandert niets aan den zuiver héréditairen
aard van dit lichaam.
Voor de constitutioneele stabiliteit nu is het
ongetwijfeld wenschelijker dat het Hoogerhuis
grootere bevoegdheden krijgt dan dat het héré
ditair blijft. Of Lord Salisbury den juisten weg
insloeg, wordt door velen betwijfeld. Een Huis,
dat half uit héréditaire, half uit benoemde le
den bestaat, beschouwen velen terecht als een
tweeslachtig onding. Het Hoogerhuis heeft
eeuwen lang historische redenen van bestaan
gehad als een „Kamer van Peers". Heeft het
die redenen van bestaan verloren, dan kan er
ook geen enkele aanleiding zijn om den erfe
lijken adel de helft van de zetels in een her
vormd Huis toe te kennen. Als „stand" hebben
zij 't recht op wetgeving ten volle, of zij hebben
het in het geheel niet.
In strijd met wat volbloed-democraten gaar
ne beweren heeft het Hoogerhuis, vooral in
moderne tijden, bijna steeds voortreffelijk ge-
functionneerd. Men zegge niet: wat kan men
nu verwachten van een Kamer, wier leden geen
andere verdienste hebben dan dat zij in den
letterlijken of in den figuurlijken zin op een
voorvaderlijk kasteel het levenslicht aan
schouwden? De waarheid is dat het Hoogerhuis
zijn prestige veel beter heeft weten op te hou
den dan het Lagerhuis en dan de meeste volks
vertegenwoordigingen van het vasteland. Een
groot aantal personen hebben in dit lichaam
zitting, die in het geheel niet op een kasteel ge
boren werden, maar wegens hun politieke ver
diensten tot een „peerage" verheven werden.
Zij zijn dus wél héréditaire peers, doch niet
de toevallige nakomelingen, doch de „self
made" stamvaders van een adellijk geslacht.
Een ander punt dat men in aanmerking moet
nemen is, dat van de ruim 700 peers niet meer
dan 100 net werk in het Hoogerhuis doen, en
dat een paar honderd anderen daar zelden of
nimmer verschijnen. De tot oude geslachten
behoorende Peers, die aan de beraadslagingen
en stemmingen deelnemen, zijn meerendeels
mannen van hooge beschaving en ontwikkeling,
groot plichtsbesef en uitgebreide ervaring, en
zij behoeven niet, gelijk leden van het Lager
huis, kiezers en kiesdistricten te vriend te hou
den uit vrees van anders hun „zetel" te ver
liezen.
Dat een lichaam als het Hoogerhuis in-
druischt tegen het zuivere democratische
beginsel, kan bezwaarlijk ontkend wor
den; dat het desondanks meer wetgevende be
kwaamheid en meer verantwoordelijksbesef aan
den dag gelegd heeft, dan verscheidene repu-
blikeinsche parlementen, staat onomstootelijk
vast. Alleen de omstandigheid dat het als héré
ditair iicnaam niet de uitgebreidere bevoegd
heden genieten kan, welke een Tweede Kamer
in het algemeen belang moet bezitten, maakt
zijn hervorming noodzakelijk.
Lord Salisbury's voorstellen, die niet in stem
ming gebracht weiden, vonden bij zijn collega's
een zeer gemengde ontvangst. Lord Redesdale
(conservatief) verzette zich tegen elk ingrijpen
in het héréditaire beginsel. Hij zeide dat reeds
vroeger het Hoogerhuis door den wil des volks
afgeschaft, en daarna door den wil des volks
weder hersteld was; vernietigde het thans zich
zelf, dan zou het ook voor goed dood zijn. Lord
Snell (socialist) noemde het ontwerp den ge-
vaarlijksten revolutionnairen maatregel, die ooit
aan een Parlement voorgelegd werd, en een
„uitvloeisel van die fascistische gezagsaanma-
tiging, die over heel Europa een spoor van bloed
en wreedheid achtergelaten heeft." Lord Rea
ding (liberaal) verklaarde voorstander van her
vorming te zijn, doch het Huis in zijn bestaan-
den vorm te zullen steunen, zoolang geen doel
treffender voorstellen gedaan worden dan die
van Lord Salisbury. Lord Cecil, de jongere
broeder van Lord Salisbury, oefende kritiek uit
op diens wetsontwerp, doch verkondigde tevens
de stelling dat verzet van conservatieve peers
tegen hervorming het voorspel is van revolutie.
De kwestie van Hoogerhuis-hervorming is
alles behalve nieuw. Maar zij heeft in den loop
der laatste jaren een ander aspect gekregen.
Stond zij vroeger op het program der radicalen,
die het Hoogerhuis beschouwden als een tegen
den tijdgeest indruischend archaïsme, zij houdt
thans ook de gedachten bezig van diegenen
die in uitbreiding van de bevoegdheden van dit
Huis (een uitbreiding, die zonder ingrijpende
hervorming als praktisch onmogelijk geldt) 'een
noodzakelijken waarborg zien tegen revolution
naire pogingen en parlementaire staatsgrepen.
Terwijl wij hun standpunt ten volle deelen,
kunnen wij ons toch tevens vereenigen met
het oordeel van diegenen die volhouden dat
hervorming van het Lagerhuis niet minder
noodzakelijk is. Bij het bestaande kiesstelsel kan
een partij, die de minderheid der kiezers op
haar hand heeft, de meerderheid in het parle
ment krijgen. Dit is slechts voor 'n klein deel
het gevolg van het stelsel van districtsvertegen
woordiging, en voor een groot deel hieraan toe
te schrijven dat, gelijk wij reeds opmerkten, een
candidaat geen volstrekte meerderheid behoeft
te behalen om gekozen te worden. Neem aan
dat in een district uitgebracht worden: op den
conservatief 8000 stemmen, op den liberaal 7500
stemmen, op den socialist 6000 stemmen, op
den onafhankelijke 2000 stemmen, dan geldt de
conservatief als gekozen. Herstemmingen, gelijk
in ons land vóór de invoering van V., heb
ben niet plaats.
Hierdoor wordt de kans, dat een minderheid
onder omstandigheden, die haar gunstig zijn,
plotseling de macht in handen krijgt, onnoe
melijk vergroot.
Met het ss. „Flandria" zijn Woensdagmiddag
naar hun Missiegebied in Noord-Brazilië ver
trokken de Paters Missionarissen Kokke en Kox
van de Missionarissen van de H. Familie, Moe
derhuis Grave.
Ter gelegenheid van de wedstrijden om het
wereldkampioenschap voetballen zal door de
K.LM. bij voldoende belangstelling een extra
vlucht naar Italië ondernomen worden.
Aangezien het Nederlandsche elftal den
27sten Mei moet spelen, zal het vliegtuig den
26sten van Amsterdam naar Milaan vertrekken.
Verder kan de route nog niet met zekerheid
vastgesteld worden, daar deze afhangt van het
verloop der wedstrijden. Het K.L.M.-vliegtuig
gaat naar alle steden, waar het Nederlandsche
elftal speelt.
Na afloop van den laatsten wedstrijd, waar
in ons elftal meespeelt, keert het vliegtuig naar
Amsterdam terug.
De Algemeene Nederlandsche Vereeniging
voor Vreemdelingenverkeer, Lange Voorhout
102 's Gravenhage, heeft een nieuwe badplaat
senplaat in kleurendruk uitgegeven in de Duit-
sche, Engelsche en Fransehe taal, alsmede voor
België in Nederlandsch en Fransch.
Marinus van der Lubbe is een baken gewor
den voor onze jeugd!....
Zoo begint het jaarverslag over 1933 van het
Centraal Verbond van Sint Franciscus Liefde
werken.
En nadat een beschrijving is gegeven van
dezen zieligen mede-stichter van het Derde
Rijk, schrijft de secretaris:
Als bakenmeesters voor de hevigst bedreigde
jeugd hebben de medewerkers van het St.
Franciscus Liefdewerk zich opgeworpen!
Ongetwijfeld zien zij in den pathoiogischen
fantast van der Lubbe, qua persoon, qua milieu,
qua opvoeding, een al dan niet zwakke reminis
centie van een of meer hunner beschermelin
gen!
Dit voor oogen, vangen wij ons gewetens
onderzoek aan, dat antwoord dient te geven
op de vraag: Wat hebben wij, S.F.L.'ers, in 1933
voor ónze jongens gedaan?
Gememoreerd wordt het vertrek van kap. P.
M. Simons, den stichter van een locaal verband
te Den Haag.
In Maart verscheen het eerste nummer van
„De S.F.L.-Schakel", die nog veel medewerking
noodig heeft.
In 1933 sloten twee nieuwe afdeelingen zich
aan bij het Centraal Verband, n.l. Hoorn en
Den Haag, Kring IX. Mét het internaat der
Kruisvaarders van St. Jan, telde het Verband,
ultimo December, 24 afdeelingen.
Van een Landelijk Verband is nog steeds
niets gekomen.
De 23 afdeelingen telden te zamen 2395 steeds
trouw komende jongens, ingeschreven stonden
er echter 2913,
Het grootst aantal jongens is beneden 13
jaar, het aantal ontglipten, dat verleden jaar
aanmerkelijk verminderde, was bij die rubriek
het hoogst, n.l. 18% pet.
Bedroeg het percentage „ontglipte afzwaaiers"
in 1932 nog 26 pet., in 1933 daalde dit tot
17% pet. totaal generaal.
De directeuren werden bijgestaan door 209
medewerkers en 42 adspiranten (in 1932; 265 en
33 adspiranten, aldus aanmerkelijk meer).
In 9 afdeelingen assisteeren 51 dames bij de
opvoeding van de allerjongste boys.
In 1933 werden 22 pupillen gedoopt, 126 na
derden voor de eerste maal ter H. Tafel, 127
ontvingen het H. Vormsel.
Bovendien werden in eigen parochie 6, in de
Franciscushuizen voorbereide S.F.L.'ers ge
doopt; 49 werden daar tot de eerste H. Com
munie toegelaten; 47 plus „enkelen" werden
met hun medeparochiaantjes gevormd.
Interessant is de uitslag der gehouden en
quête over de huidige godsdienstige mentaliteit
en godsdienstige gedragingen der jongens.
De antwoorden op onze vragen over de hui
dige godsdienstige mentaliteit en godsdienstige
gedragingen der jongens verdeeld over drie
leeftijdsperioden zijn nog al bont en vaag!
Als algemeen uitgangspunt kunnen we het
antwoord nemen van één afdeeling: „van huis
uit slecht, doch door het S.F.L. verbeterd".
De S.F.L.-jongens beneden 13 jaar geven
reden tot tevredenheid; hun kern is goed; ze
zijn volgzaam. Eén afdeeling oordeelt echter,
dat hun godsdienstzin niet diep is en zich in
den regel bepaalt tot het uiterlijke. Volgens
een andere afdeeling steken de jongens van
openbare scholen ongunstig af bij hun kame
raadjes, die de katholieke scholen bezoeken.
Aan de meeste jongens tusschen 13 en 17
jaren wordt een ietwat minder gunstig brevet
uitgedeeld: het grootste deel geeft zorg, zij zijn
„minder" dan de jongens beneden 13 jaar. An
dere afdeelingen constateeren een vooruitgang;
achten ze over het algemeen goed.
De jongens boven 17 jaren, die dus ae moei
lijkste levensperiode doorgeworsteld hebben,
krijgen zelfs gunstige beoordeelingen. Een af
deeling, die vroeger blijkbaar gesukkeid heeft
met haar oudste jongens, constateert een voor
uitgang.
Acht huisgezinnen keerden tot de Kerk te
rug. Negen huwelijken werden gesaneerd en in
gezegend. Drie moeders gingen tot het Katho
liek geloof over. Zes vaders bekeerden zich.
Twee moeders en drie vaders werden gedoopt*
Twee moeders en één vader naderden voor de
eerste maal ter H. Tafel. Eén moeder en vier
vaders ontvingen het H. Vormsel, terwijl nog
een moeder met zeven kinderen onderricht
ontvangt in den Katholieken godsdienst.
In het verslag schrijft de secretaris vervol
gens:
Geeft ons jongens! Geeft ons medewerkers!
Geeft ons arbeiders in onzen, in uwen, ih
Christus' wijngaard!
Medewerkers. Het is toch God geklaaga, da'
er nog altijd een generatie opgroeit, die (ge'
deeltelijk althans), zich op haar sloffen eere-lid
waant der overwinnende Kerk van Christus,
doch gratieus bedankt voor het lidmaatschap
der strijdende Kerk; dié wél in de gelegenheid
gesteld wordt de materieele voordeelen van haar
relaties met de geestelijkheid op te strijken,
doch eertijds te lamlendig was, haar jonge fris*
sche krachten in dienst te stellen van de offers
vragende naastenliefde.
Kunnen de Priesters heden ten dage vaak nie'
meer komen in de gebroken gezinnen, waarin
de S.FJj.'er wél wordt toegelaten, de S.F.L.'er
kan vaak niet bereiken die families, waar de
Priesters nog altijd hóógst welkom zijn.
Laten zij, als tegenprestatie, voor het S.F-I*
de prachtkerels dier families ronselen, die het
S.FXi. kunnen, steunen en helpen!
Een vijf-minuten-preek van een pastoor, één
stormnovene van een kapelaan ter eere van den
vurigen St. Faulus, kunnen de afdeelingen vaD
het St. Franciscus Liefdewerk een groote etl
welkome schare van nieuwe medewerkers be
zorgen! Hier schuilt een paradox: het aposto
laat van den Priester, om het apostolaat vah
den leek In stand te houden!
Het verslag sluit met een uitspraak van PauS
Pius XI over den H. Giovanni Bosco.
Don Bosco, die een baken, een lichtend voor
beeld is voor de leden van het St. Franciscus
Liefdewerk.
Benoemd tot notaris binnen het arr 's
togenbosch, ter standplaats Oss, E. B. H.
Hoctin Boes, cand.-not. te Oss.
