Amerika stelt terugkeer tot
plan-MacDonald voor
De oorlog in den Chaco en het
verdrag van Rio
ml
Het nieuws van heden
NORMAN DAVIS OVER
DE ONTWAPENING
TRANSFERCONFERENTIE
PAN-AMERIK. UNIE EN
VOLKENBOND
DE BAROMETER
VEREENIG DE KATHOLIEKE PERS
BUREAUX: NASSAULAAN 51 - TEL. 13866
ABONNEMENTEN: voor Haarlem en
Agentschappen per week 25 cent;
per kwartaal f 3.25; per post, per
kwartaal f 3.58 bij vooruitbetaling
WOENSDAG 30 MEI 1934
Ochtendblad
DACBLAD UITCECEVEN DOOR DE N.V. DRUKKERIJ DE SPAARNESTAD, HAARLEM - TELEFOON 13866
Russisch voorstel tot instelling van
een permanente vredes
conferentie
Litwinof openlijk aan
Fransche zijde
Davis spreekt
Litwinof
Het Weeriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniii|
DAG DER JEUGD IN OOSTENRIJK
Norman Davis
Litwinof aan het woord
Amerika's legersterkte
De Saarbesprekingen in
Genève
De uosienrijksche jeugd heeft dezer uagen op plechtige wijze haar gelofte
van trouw aan de regeering afgelegd. Bij deze gelegenheid werd een optocht
gehouden, tijdens welken volksdansen werden uitgevoerd, zooals onze foto laat
zien
Duitsch voorstel aanvaard door
Engelsche, Fransche en Zweed-
sche delegatie
Nederland en Zwitser
land ertegen
Smokkelhandel in China
bloeit
De Oceaanvlucht van
Codos en Rossi
De Joseph le Brix" vond prachtig
den weg
Herstel van den vrede?
De Lutinetoren
De Kerkstrijd in Duitsch
land
Openbaar optreden van confes-
sioneele jeugdorganisaties
te Trier verboden
NIEUWE HAARLE
COURANT
ZEVEN EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 18768
Advertentieprijzen: Per lossen regel 30 ct.; ingez.
mededeelingen 50 cent; idem op pag. één 65 cent
per regel. Bij contract sterk verlaagde prijzen. Voor
de kleine annonces „Omroepers" zie de rubriek
GENEVE, 29 Mei. De bijeenkomst van de
Hoofdcommissie der Ontwapeningsconferentie
werd vanmiddag om half vier geopend door
Henderson. Er bestond voor deze zitting groote
belangstelling.
Henderson begon met te verklaren, dat voor
de hoofdcommissie de tijd gekomen is om te
beslissen, of zij haar werkzaamheden zal
voortzetten. De huidige situatie is critiek. Er
moet evenwel aan worden herinnerd, dat de
conferentie tijdens haar zitting een aantal be
langrijke besluiten heeft genomen, o.a. inzake
de Duitsche rechtsgelijkheid. Henderson las de
desbetreffende verklaring in haar volledigen
tekst voor.
Spreker zeide, dat in de eerste plaats een
oplossing moet worden gevonden van het pro
bleem der nationale veiligheid als de basis van
alle ontwapeningskwesties. In de tweede plaats
moet aan den bewapeningswedloop op het ge
bied der luchtvloten een halt worden toege
roepen en in de derde plaats moet een inter
nationale controle in het leven worden geroe
pen op de vervaardiging van en den handel in
wapens.
Het door het Volkenbondsverdrag en de ver
dragen van Locarno bereikte veiligheidssysteem
is van aanzienlijke sterkte. Het is evenwel on
dermijnd door twijfel nopens zijn practische
toepassing. Het komt er thans op aan een al
gemeen vertrouwen te wekken in een effectieve
internationale actie tegen een aanvaller. Slechts
dan zal men van de landen kunnen verwach
ten, dat zij toestemmen in een vermindering
hunner bewapening. Tenslotte wekte Hender
son alle deelnemers op tot actieve medewer
king, om de conferentie tot een succesrijk eind
te brengen.
Norman Davis, de gevolmachtigde der Ver-
eenigde Staten, opende de rij der sprekers. Hij
constateerde, dat de groote verwachtingen,
waarmede de ontwapeningsconferentie eens
werd begroet, thans diep beschaamd zijn. Een
groote mogendheid heeft zich uit de conferen
tie teruggetrokken; de directe onderhandelin
gen hebben eveneens teleurgesteld en geen mo
gelijkheid geboden de groote moeilijkheden ter
zijde te stellen. Thans spreken zekere mogend
heden niet meer van een vermindering van
bewapening, maar ten hoogste nog van een be
perking, andere zelfs van een directe wape-
ningsvergrooting.
Er zijn intusschen slechts twee wegen om
veiligheid te verschaffen:
1. door een overweldigende superioriteit op
het gebied der bewapening, misschien gepaard
gaande met een rugdekking door bondgenoot
schappen. Dit systeem evenwel heeft eens ge
leid tot een bewapeningswedloop en voorts tot
een oorlog, welks gevolgen wü thans nog niet
te boven zijn en welks herhaling wij misschien
nimmer te boven zouden komen.
2). Bij de andere oplossing gaat het er om,
de definitieve krachten te versterken en de
aanvalskracht te verzwakken, m.a.w. de voor
uitzichten op een succesrijken aanvalsoorlog te
verminderen door een geleidelijke afschaffing
van die wapens, welke in het bizonder voor een
aanval geschikt zijn, d.i. de zware mobiele ar
tillerie, de tanks, de gaswapens en de bombar
dementsvliegtuigen. Deze ontwapeningsmethode
zou ook de vestingen en andere verdedigings
middelen een superioriteit verzekeren. De me
thode is in feite op 23 Juni 1932 door de con
ferentie bij resolutie aangenomen.
De Amerikaansche regeering is er van over
tuigd, dat slechts de tweede weg vrede en voor
uitgang op de wereld en de nationale veilig
heid in ieder land zou kunnen waarborgen.
Helaas domineert in Europa thans de tegen
overgestelde strooming. Een voortschrijden op
dezen weg zou weer voorwaarden scheppen als
die welke aan den wereldoorlog voorafgingen.
Wie deze politiek volgt, in plaats van veiligheid
te scheppen door een vermindering der bewa
peningen, laadt een zware verantwoordelijkheid
voor de toekomst op zich.
President Roosevelt heeft mij opgedragen de
houding en de politiek der Vereenigde Staten
als volgt samen te vatten:
Wij zijn bereid iederen practischen weg te
betreden, met het doel een algemeen ontwa
peningsverdrag tot stand te brengen en aldus
den algemeenen vrede en den vooruitgang der
wereld te dienen. Wij zijn voorts bereid mèt een
algemeene ontwapeningsconferentie eveneens te
onderhandelen over een algemeen niet-aan-
valspact en met andere naties te spreken over
alle problemen, welke zouden kunnen voort
vloeien uit de verdragen, welke wij hebben ge
sloten. De Vereenigde Staten hebben evenwel
niet de bedoeling deel te nemen aan de politieke
onderhandelingen en verdragen van Europee-
sche mogendheden, en zij zullen zich met geen
enkele overeenkomst inlaten, welke tot doel
zou kunnen hebben de gewapende macht der
V. S. voor de regeling van eenig geschil te la
ten optreden. De politiek der Vereenigde Staten
heeft het doel zich buiten iederen oorlog te
houden, doch op iedere wijze te helpen, wan
neer het er om gaat den oorlog te verhoeden."
De Vereenigde Staten zijn verder bereid door
een internationaal verdrag een effectief systeem
uit te werken voor de regeling der wapen-
fabricage en voor den handel in wapens en
munitie.
De president der Vereenigde Staten is er van
overtuigd, dat de vrede ter wereld wordt be
dreigd door de ongecontroleerde werkzaamheid
der wapenfabrieken en wapenhandelaars, en
het gaat er thans om door effectieve stappen
die krachten te controleeren en te onderdruk
ken, welke er materieel belang bij hebben wan
trouwen en tweedracht te zaaien.
Vervolgens verklaarde Davis, dat zijn land
bereid is over verdere bewapeningsverminde
ring te onderhandelen, hoewel zijn bewapening
reeds beperkt is. Dit geldt ook ten aanzien van
de bewapening ter zee, ofschoon Amerika het
noodig heeft geacht zijn vlootbouwprogram tot
de bij de verdragen vastgestelde grenzen uit te
voeren. Niettemin zou Amerika, wanneer an
dere staten daartoe eveneens bereid zouden
zijn, de vlootbewapening tot een geschikt peil
willen verlagen.
De conferentie moest het er thans eens over
worden, of men het doel eener gecontroleerde
ontwapening handhaaft of dat men zich te
vreden stelt met een eenvoudige begrenzing van
de bewapeningen, hetgeen bij den huidigen
hoogen stand der bewapeningen van zeer twij
felachtig nut zou zijn. Van noodlottige gevol
gen zou echter een ongecontroleerde bewape
ningswedloop zijn.
Norman Davis stelde voor terug te keeren
S Verwachting: Meest matige tot noord-
oostelijke of oostelijke wind, licht tot p
half bewolkt, droog weer, iets warmer
in 't zuiden.
Verdere vooruitzichten:
weer.
zonnig droog
^IIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIlllllllllililllllllllllllllillllllllllllllllllllllllfHi
tot de resoluties van 8 Juni 1933, dus tot de
aanneming van het plan-MacDonald ooor alle
naties, met inbegrip van Duitschland als basis
van een ontwapeningsconventie. Spreker zou
niet licht kunnen gelooven, dat Duitschland op
deze basis de besprekingen niet zou willen her
vatten.
Vervolgens werd het woord genomen dooi
den Russischen Volkscommissaris Litwinof, die
zich in spottende bewoordingen keerde tegen
degenen, die nog hopen dat de conferentie ten
slotte nog tot resultaten zal leiden, en den lof
trompet stak over de vroegere Russische be
moeiingen in de bewapeningskwestie.
De bestaande tegenstellingen werden nog
verscherpt door politieke gebeurtenissen. Enkele
staten voerden mondelinge en schriftelijke pro
paganda voor een expansie en een verovering
van vreemd gebied met wapengeweld. In dit
verband sprak Litwinof van een „op een oor
logstoestand gelijkende activiteit in naburige
staten". Kon men er zich over verwonderen,
dat staten, die belang hebben bij de handha
ving van den vrede, zich ernstig ongerust
maakten en nog veel meer talmden dan vroe
ger, alvorens tot ontwapening over te gaan?
Wat de gelijkgerechtigdheidskwestie betrof,
kwam het er volgens Litwinof zeer op aan, of
deze gelijkgerechtigdheid werd verleend aan een
vredelievenden staat of aan een staat, die een
militair veroveringsprogram vertegenwoordigde.
Vervolgens ging Litwinof over tot de Sovjet-
Russische voorstellen. Daar het thans niet meer
ging om entwapening doch alleen nog om de
verzekering van den vrede, moest er een andere
weg als die der conferentie worden gevonden.
Ongetwijfeld was een dergelijke weg het stelsel
der niet-aanvalsverdragen, hetwelk Rusland
reeds ver heeft uitgebouwd. Een andere weg
was die der regionale verdragen tot wederzijd-
sche hulpverleening volgens de Fransche voor
stellen.
Als belangrijkste Russische voorstel noemde
Litwinof het overgaan der ontwapeningsconfe
rentie in een permanente en op gezette tijden
bijeenkomende conferentie, welke geen andere
taak heeft den oorlog en zijn gevolgen te ver
hinderen. Zij zou dit kunnen doen met moreele.
economische, financieele of ook andere mid
delen. De Volkenbond zou slechts van een taak
worden ontlast.
De zitting was om half zeven afgeloopen. Bar-
thou zal morgen aan het woord komen.
WASHINGTON, 29 Mei. (V. D.) De staats
secretaris voor legerzaken, Dern, heeft Dinsdag
in de commissie voor militaire zaken van het
Representantenhuis verklaard, dat naar zijn
meening het bondsleger in zijn huidige samen
stelling de hem gestelde taak der landsverdedi
ging niet kan vervullen. Dern beval aan, het
Thompson-voorstel goed te keuren en het ef
fectief van het bondsleger van 130.000 tor
179.000 man te verhoogen.
GENEVE, 29 Mei. De leden der regeerings-
commissie van het Saargebied zijn, met uitzon
dering van den Saarlandschen vertegenwoor
diger Ehrenrodt, in Genève aangekomen.
Heden zijn de besprekingen tusschen de ver
tegenwoordigers van Berlijn, Parijs en Rome
over de Saarkwestie voortgezet. De Italianen
willen een bemiddelingsvoorstel uitwerken, dat
zij aan Duitschland en Frankrijk zullen over
leggen.
BERLIJN, 29 Mei. Blijkens een bericht van
het Duitsch Nieuwsbureau heeft de op 27 April
j.l. begonnen transfer-conferentie tusschen de
Duitsche Rijksbank en de buitenlandsche cre
diteurs, waarop door dr. Schacht werd aange
drongen tot opschorting van de transfer we
gens gebrek aan deviezen in Duitschland, tot
eenig resultaat gevoerd.
De Engelsche, Fransche en Zweedsche dele
gatie hebben hun instemming verleend met
een voorstel van de Duitsche Rijksbank. De
Zwitsersche en Nederlandsche gedelegeerden
zagen zich echter genoodzaakt hun goedkeuring
aan het voorstel te onthouden.
SHANGHAI, 29 Mei. (V. D.) Hoe hooger de
tariefmuren, hoe grooter de smokkelarij. Als de
Chineesche regeering in Nanking en Kanton den
grooten en voortreffelijk georganiseerden sluik
handel volkomen zou willen onderdrukken, zou
zij haar oorlogsvloot voor dit doel moeten ge
bruiken, want langs de vele duizenden mijlen
lange kust varen dagelijks duizenden jonken
met contrabande, zonder dat de douane dit kan
verhinderen.
Importeurs in China hebben berekend, dat
alleen in het afgeloopen jaar reeds ongeveer
134.000 t. suiker van Hongkong en Formosa
in China zijn binnengesmokkeld. Volgens de
„North China Daily News" hebben deskundigen
berekend, dat, vergeleken met de statistieken
van vorige jaren, de hoeveelheid dichter bij
200.000 ton ligt en het voor de douane ont
stane verlies, zeer laag geschat, 150.000 be
draagt. Gezien den toestand blijft niets anders
over dan een tariefherziening. De beschermen
de rechten op suiker vormen ongeveer 150 pet.
van den c.i.f. marktprijs.
Een met 2000 zakken geladen jonk brengt
den smokkelaars een winst op van ongeveer
5000. Op een geconfiskeerde lading verliezen
zij ongeveer 20.000, doch zij houden er reke-
ning mee, dat vier binnengesmokkelde ladingen
opwegen tegen het heele verlies. Daardoor
neemt de sluikhandel, die voor het grootste
gedeelte van Hongkong uitgaat, omdat aldaar
suiker van Formosa en Java zonder rechten
kan worden ingevoerd, steeds grooter vormen
aan.
NEW-YORK, 29 Mei. (Reuter.) De Oceaan
vlieger Codos acht het mogelijk, dat er zich
bij het vertrek van Le Bourget eenig verborgen
defect heeft voorgedaan, dat de verontrustende
trillingen heeft veroorzaakt, die de vliegers er
haast toe hadden gebracht te Quebec te lan
den, in plaats van regelrecht naar New-York
te koersen.
In Amerikaansche bladen wordt beweerd, dat
de „Joseph le Brix" eenige uren boven den
staat Maine heeft rondgekruist zonder den weg
te kunnen vinden, en dat Amerikaansche vlieg
tuigen het ten slotte weer op den goeden weg
zouden hebben gebracht. Codos wees er echter
nadrukkelijk op, dat zij sedert hun vertrek uit
Frankrijk zoo nauwkeurig hebben genavigeerd,
dat zij ondanks het feit, dat zij ten gevolge
van den wind zijn afgedreven, de Amerikaan
sche kust bereikten op minder dan dertig K.M.
afstand van het punt, waar zij hadden willen
uitkomen. Hij voegde er aan toe, dat het al
heel weinig waarschijnlijk is, dat zij, na uit de
mistbanken te voorschijn te zijn gekomen,
boven het vasteland den weg zouden verliezen.
De „Joseph le Brix" is op geheel normale wijze
op het vliegveld te New-York gedaald.
(Van een bijzonderen correspondent)
Ofschoon de oorlog tusschen Paraguay en
Bolivia, waarvan de inzet de petroleum
van den Noordelijken Chaco is, ondanks
de pogingen tot vredestichting van den Volken
bond en de pan-Amerikaansche Unie, met
hardnekkigheid zonder respijt voortduurt, is
niet te ontkennen, dat de zaak van den geor
ganiseerden vrede op het Zuid-Amerikaansche
continent aanzienlijke vorderingen maakt Het
is niet zonder belang daarop een ooger.biik het
licht te laten vallen.
Men zal zich herinneren, dat in October van
het vorige jaar Brazilië en Argentinië, bij ge
legenheid van een ontmoeting te Rio de Janei
ro van hun presidenten, dr. Getulio Vargas en
generaal Justo, een non-agressie en verzoe-
ningspakt sloten, waaraan, kort daarna, vier
andere Latijnsch-Amerikaansche republieken,
Uruguay, Chili, Paraguay en Mexico, haar ad-
haesie betuigden. Ook Peru verklaarde zich in
beginsel bereid de verdragsbepalingen te onder
schrijven, maar stelde zijn toetreding tot het
Pakt tot na de Pan-Amerikaansche Conferentie
uit. Dit accoord, dat het Pakt van Parijs het
Briand-Kellogg-verdrag tot uitgangspunt
nam, is voor een goed deel het werk van den
minister van Buitenlandsche Zaken van ce Ar-
gentijnsche republiek, Saavedra Lamns. Het
veroordeelt den aanvalsoorlog, het voorziet de
oplossing van conflicten tusschen de verdrag
sluitende mogendheden op vredige wijze en het
yerplicht de onderteekenaars geen annexaties
te erkennen, die niet langs den weg der onder
handeling tot stand gekomen zijn.
Dit Pakt bleef niet lang een zuiver Zuid-
Amerikaansch verdrag. Het stond allen mogend
heden ter onderteekening open en het ontving
weldra de adhaesie van een der groote Euro-
peesche rijken, van Italië, dat weliswaar geen
bezittingen in Zuid-Amerika heeft, maar aat in
dit werelddeel niettemin millioenen onderdanen
telt.
Ook uit het Noorden van Amerika kwam sym
pathieke belangstelling. De Pan-Amerikaansche
Conferentie gaf een krachtigen stoot aan de
ontwikkeling van het internationale recht op
het geheele Amerikaansche vasteland en zoo
krachtig lieten met name de Vereenigde Staten
van Noord-Amerika hun invloed gelden, cat de
laatste tegenwerpingen van verschillende repu
blieken overwonnen werden, zoodat op dit
oogenblik alle staten van Zuid-Amerika èn de
groote republiek van het Noorden het Pakt
hebben geteekend.
Dat ook de V. S. tot het Verdrag zijn toege
treden is natuurlijk van het grootste belang,
vooral voor de kleine Midden-Amerikaansche
republieken, die door de V. S. lange jaren meer
als vasallen dan als onafhankelijke staten be
schouwd zijn. De evolutie der denkbeelden in
Washington, een evolutie, die haar hoogtepunt
heeft gevonden in de verkiezing van den demo
craat Roosevelt tot de hoogste waardigheid,
heeft het mogelijk gemaakt, dat het Verdrag
van Rio de Janeiro door de Nieuwe Wereld in
haar geheel is kunnen aanvaard worden. Het
agressieve imperialisme van de republikemsche
partij in de V. S. is een verschijnsel, dat ver
moedelijk voorgoed tot het verleden behoort.
Ook de V. S. zijn thans afkeerig van het ge
bruik der wapenen om de verdediging van hun
rechten en aanspraken te onderstreepen.
De adhaesie van Italië wijst er evenwel dui
delijk óp, dat de mogelijkheden en de werkings
sfeer van het verdrag niet tot het Amerikaan
sche vasteland beperkt blijven, maar dat in dit
Pakt, waarvan de bewoordingen niet dubbel
zinnig zijn, gemakkelijk het uitgangspunt kan
gevonden worden van een universeel verdrag,
dat zelfs na dat van Parijs volstrekt niet zijn
zin en zijn nut verloren heeft. Als de ontwape
ningsconferentie met een definitief échec ein
digen mocht, ligt in dit verdrag, indien alle
Europeesche mogendheden toetreden, een waar
borg tot het behoud van den vrede, waarvan
men den invloed niet behoeft te overschatten,
maar die toch evenmin te minachten is. Als
het voornemen van president Roosevelt om een
universeel vredesverdrag voor te stellen, vasten
vorm mocht aannemen, zal het uitgaan van dit
Pan-Amerikaansche Verdrag, dat het Pakt van
Parijs completeert en dat opnieuw een schakel
toevoegt aan de keten, die den oorlog in ooeien
moet slaan.
Dat onder de staten, die aan het verdrag ad
haesie betuigd hebben, ook twee oorlogvoerende,
Paraguay en Bolivia, voorkomen, doet intus
schen wel wat zonderling aan. Het is duidelijk,
dat deze oorlog, vooral de voortzetting van den
oorlog, moeilijk met de verdragsbepalingen te
rijmen valt'. In de groote rede, die Saavedra
Lamas aan de verdediging der verdragsidee
wijdde, heeft de minister van Buitenlandsche
Zaken'der Argentijnsche republiek terecht op
gemerkt, dat, als het verdrag slechts vroeger
bestaan had, de vrede tusschen beide tcpublie-
ken zeer zeker bewaard zou zijn gebleven Maar
is het niet even logisch, dat de voortzetting van
den oorlog een bespotting van het Pakt is, dat
thans wel bestaat en waaraan de verantwoorde
lijke leiders van beide republieken niet zonder
geestdrift adhaesie betuigd hebben?
Als internationale verdragsverplichtingen nog
eenige beteekenis hebben, zullen de oorlog
voerende republieken, die daarenboven leden
van den Volkenbond zijn, zonder verwijl de
wapenen hebben neer te leggen om haar geschil
voor een hof van arbitrage te brengen, uat een
onpartijdig en bindend oordeel vellen kan. De
Volkenbond heeft Paraguay en Bolivia volop de
mogelijkheid geboden een wapenstilstand te
sluiten, eersten stap op een weg die naar demo
bilisatie, vredesluiting en verzoening leidt.
Het is begrijpelijk, dat de V. S., die het ver
drag „au sérièux" nemen, niet kunnen dulden,
dat twee Zuid-Amerikaansche republieken het
als een „vodje papier" beschouwen. En presi
dent Roosevelt stelt zich dan ook voor een Pan-
Amerikaansche conferentie te beleggen, die,
krachtens het nieuwe verdrag, een zeer ernstige
poging zal doen de oorlogvoerenden tot rede te
brengen. De president heeft de bijeenroeping
,_an die conferentie tot dusver uitgesteld, omdat
hy wilde afwachten welke resultaten de Vol
kenbondscommissie zou kunnen bereiken, maar
nu deze commissie onverrichterzake naar Euro
pa is teruggekeerd en de raad van den Vol
kenbond niet anders doen kan dan een échec
constateeren, is er geen reden meer langer te
dralen. Voor de eerste maal zal dan de wer
kelijke waarde van het Verdrag van Rio de
Janeiro getoetst kunnen worden. Dat de V. S.
zich reeds aangesloten hebben by de dolken-
bondsactie om uitvoer van wapenen naar Pa
raguay en Bolivia te beletten, wijst er op, dat
?,y hun verantwoordelijkheid terdege begrüpen.
Het Pakt van Rio opent gunstige perspectie
ven zoo niet voor een onmiddellijke gemeen-
schappeiyke actie, dan toch voor een harmo
nische samenwerking tusschen het Instituut
an Genève en de Pan-Amerikaansche Unie.
Toetreding van de V. S. tot den Volkenbond is
in de huidige omstandigheden niet te verwach
ten, maar wel is mogelijk, dat de Volkenbond
en de Pan-Amerikaansche Unie, die een steeds
krachtiger lichaam wordt, en waarvan de doel-
eindea op slot van zaken niet veel van de Ge-
neefsche verschillen, hun pogingen tot het be
houd van den vrede coördonneeren. In de eer
ste plaats door de redactie van een gemeen
schappelijke verklaring, waarin de rechten en
plichten der volken jegens elkaar omschreven
worden en waarin, indien mogelijk, de sancties
worden neergelegd, waaraan eep staat zich
blootstelt als hij zijn verplichtingen niet na
komt. Alleen zóó zullen de volken de noodza-
keiyke waarborgen voor hun veiligheid erlan
gen.
Het conflict van Leticia tusschen Columbia
en Peru is mede dank zy het Pakt van Rio
zonder verder bloedvergieten kunnen bygelegd
worden. Thans blüft de Chaco-oorlog over,
waaraan het verdrag zyn efficaciteit kan toet
sen. Doorstaat het dien toets, dan bestaat er
goede kans, dat de woorden van Cordeil Huil,
die in een kort geleden te Atlantic City ge
houden rede zeide, dat „als de een en twintig
republieken van Amerika voortgaan saam te
werken, zooals zy te Montevideo deden, zy
binnen tien of twaalf jaar op het geb ed van
vrede en beschaving resultaten zullen b"-eiken,
die de bewondering der wereld gaande ma
ken", bewaarheid worden.
Duitsch voorstel op de transfer-conferentie door
de Engelsche, Fransche en Zweedsche delega
tie aanvaard, doch door de Nederlanders en
Zwitsers verworpen.
Amerika stelt te Genève terugkeer tot het ont-
wapeningsplan-MacDonald voor. Voorstel van
Roosevelt inzake de wapenfabricage. Enkele
voorstellen van Litwinof, die zich geheel aan
Fransche zyde stelde.
Aan de Vlootconferentie-1935 zullen diploma
tieke besprekingen voorafgaan.
Rusland weigert de Kerenski-schulden aan
Amerika af te doen.
Bloeiende smokkelhandel in China, bevorderd
door hooge invoerrechten.
R. K. Slagerspatroons in congres bijeen te
Arnhem.
Deviezensmokkelaar aangehouden aan de grens
by Beek.
In Juni afhandeling van de Onnes-zaak?
Radio-distributie door de P. T. T.
Brand in een manufacturenhandel te Delft.
Volgende maand begin der handelsbesprekin
gen met Engeland?
Geen Eigenheimers naar België.
New-Yorksche Beurs: Zeer kalme handel, wei
nig omzet, koersen algemeen iets lager.
Allerlei sprookjes weven we nu weer
rondom en in den nog niet geplaat
sten Lutinetoren. Er zou reeds goud
en oude munten uit de oude zuig
stangen gekomen zijn. Met goud heet
daar voor het grijpen te liggen op
den bodem der zee en wie genoeg
vertrouwen heeft in het vinden ervan
speculeert mee. Speculeert mee, want
is zoo'n aandeel in de onderneming
niet als een klein loterijkansje. Er
zijn menschen, die de zaak zeer
ernstig riemen, er zijn anderen die
zelfs van beurszwendel durven spre
ken. Intusschen wordt met nauwge
zetheid de taak voortgezet en deze
nieuwe Lutine-toren is als een sym
bool van onzen droom naar goud.
We hopen op oude gouden ducaten,
we verlangen naar de vermeende
schatten onder zee, we hunkeren naar
het geld in den grond, maar het
waarachtige goud aan gezond levens
geluk dat we op 't oogenblik in
handen hebben tellen we niet. Ons
verlangen is bij den Lutinetoren die
vermeende vermogens aan de zee moet
ontworstelen.
TRIER, 29 Mei (V.D.). De regeeringspre-
sident van Trier, dr. Saassen, heeft een politie
verordening uitgevaardigd, waarbij den confes-
sioleelen jeugdorganisaties in het belang van
de openbare veiligheid en orde, ieder optreden
buiten de kerkeiyke en religieuze sfeer wordt
verboden. In het bijzonder wordt ieder optre
den in gesloten verband in het openbaar, het
uitoefenen van sport, met inbegrip van de
wandelsport in gesloten orde, verboden. Het
gemeenschappeiyk deelnemen aan openbare
bijeenkomsten van zuiver kerkelijk karakter
blüft toegestaan. Verboden s tenslotte ook nog
het dragen van uniformen of bondskleeding,
ook wanneer deze verborgen wordt gedragen
ondere andere kleedingstukken.
MUNCHEN, 29 Mei (V.D.) De eerste burge
meester van München heeft heden in den ge
meenteraad bekend gemaakt dat, hoewel in
vorige jaren bü de Sacramentsprocessie de open
bare gebouwen versierd werden, daar dit jaar
van zal worden afgezien, aangezien de nationale
kleuren vertoond zün. Er zullen dus geen vlag
gen e.d. op openbare gebouwen worden uitge
hangen.
Stand op Woensdag 1 uur v.m-: 755
.Vorige stand: 758
