IN EN OM HAARLEM
De Kerk van „Schoon Lier
SPORT EN WEDSTRIJDEN
MARIA-STICHTING
DINSDAG 12 JUNI 1934
En zijn Heilige
De Wethouderspensioenen
IEDEREN MIDDAG VAN
2-3 UUR POLIKLINIEK
St. Bonifatius
VELSEN
ZANDVOORT
ZILK
99
UIT DEN OMTREK
DAMMEN
Clubkampioenschappen
Haarlemsche Damclub
Haarlemsche Bond van post-
duivenliefhebbers
Postduivenver. „De Bonte Duif"
HONKBAL
Haarlemsche honkbal-competitie
In de legende
ZAANDAM
Het „Haarlem"-terrein weer
in gevaar
VOETBAL
TEIJLINGENS TIENJARIG
BESTAAN
Verliezers-ronde
Finale: Onze Gezellen I
Lisse I 62
DUIVENSPORT
Schoolnegentallen
gniniiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiviiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiivmiic
SuuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiniiiiiiiiiiiiitiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiH
Het wegenplan Dezer dagen heeft men de
eerste verbetering van den Middenduinerweg
ter hand genomen. Van de Burg. Enschedélaan
tot de Frans Netscherlaan wordt de weg ver
breed tot het dubbele van zijn oorspronkelijke
afmetingen. Het is te wenschen, dat hij dan te
vens van een behoorlijk wegdek wordt voorzien,
want thans is de toestand onhoudbaar voor de
omwonenden.
Ook de Westlaan is tijdelijk afgesloten en
krijgt klinkerbestrating, alsook voor het eerste
gedeelte de hoognoodige verbreeding.
Bij het kruispunt met den Rijksweg wordt
een fraai plantsoen met een ruim plein aange
legd, zoodat dit een der mooiste punten van
het dorp belooft te worden.
Tegelijk is een aanvang gemaakt met den
aanleg van de Broekbergenlaan, die van dit
pleintje recht naar den Hagelingerweg zal loo-
pen.
Deze laan wordt een belangrijke doorgang
voor de verbinding tusschen Haarlem en IJmui-
den, waardoor men de Hoofdstraat kan ver
mijden.
Op het oogenblik staan echter nog eenige
kostbare onteigeningen de geheele voltooiing
van deze laan in den weg.
Met den aanleg van den Velserbeekweg denkt
men binnenkort een aanvang te nemen.
Deze weg wordt eveneens een verbinding tus
schen den Hagelingerweg en den Rijksweg, doch
zal voor het verkeer van minder beteekenis zijn.
Aan de verbetering van de Hoofdstraat wordt
thans de laatste hand gelegd met de doortrek
king van het trottoir over het bewuste stukje
van den Slaperdijk, dat de gemeente voor een
flink prijsje van Rijnland heeft mogen koopen.
Wanneer over eenige weken al deze werk
zaamheden voltooid zullen zijn, heeft het oude
gedeelte van Santpoort-Dorp een grondige ge
daanteverwisseling ondergaan in een half jaar
tijd.
De werkloosheid. Zaterdag waren bij de
gemeentelijke arbeidsbeurs alhier ingeschreven
in totaal 2549 werkloozen.
Boven de 18 jaar bedroeg het aantal inge
schrevenen voor de volgende beroepen: bouw
vakarbeiders 361; metaalbewerkers 320: kan
toorpersoneel 27 mnl. en 5 vrl. bedienden; mu
sici 2; kunstschilders 1; huishoudelijk? beroe
pen 14 vrl. personen; diverse beroepen 1133 per
sonen; en zonder vakkennis 615 losse- en fa
brieksarbeiders.
Beneden de 18 jaar waren ingeschreven:
bouwvakarbeiders 3; metaalbewerkers 8: kan
toorpersoneel: 5 vrl. en 3 mnl.; huishoudelijke
beroepen: 9 vrl. personen; diverse beroepen: 6
personen en zonder vakkennis 37 losse- en fa
brieksarbeiders.
„Zeemeeuwen" Maandag hield de Zandv.
Voetbalvereeniging „Zeemeeuwen" een alge-
meene vergadering in Ons Huis. De voorzitter
opende de vergadering en dankte vooral voor
de groote opkomst der leden. De heer J Water
werd tot eerelid benoemd. Een voorstel om de
eereleden een toegangsbewijs te verschaffen
voor de interlandwedstrijden voor rekening der
kas werd aangenomen. Aangezien het niet al
tijd zeker is, dat de aangevraagde entreekaar-
ten worden toegestuurd, zullen de eereleden de
voorkeur hebben en het overige aantal kaar
ten onder de aanvragers worden verloot. De
secretaris gaf een chronologisch overzicht van
het afgeloopen seizoen. Na enkele vragen nog
beantwoord te hebben by de rondvraag, werd
de vergadering door den voorzitter gesloten.
Voetbalwedstrijd Hedenavond te 7 uur zal
op het „Zandvoort'-terrein een voetbalwedstryd
worden gespeeld tusschen het plaatseiyk elftal
der bakkersgezellen en een elftal, samengesteld
uit gemeentepersoneel, alhier, waaronder ver
schillende veteranen.
Autotocht Ouden van Dagen. Zoo zal dan
a.s. Donderdag 14 Juni de groote dag zyn aan
gebroken dat onze „Ouden van Oagen" een
mooien autotocht zullen maken naar den
Haagschen Dierentuin.
Laten we hopen dat het prachtig weer is en
dat de Oudjes veel genieten. Het comité ver
zoekt aan alle personen die meerijden te zor
gen dat ze a.s. Donderdag om half 1 uur gereed
zijn, dan zullen ze door de heeren autoryders
worden afgehaald. Oudjes van harte veel ple
zier hoor.
De St. Gommaruskerk te Lier
Schoon Lier" of „Lierken Pleizierken", zoo
als het verheeriykt wordt door zyn be-
roemdsten burger Felix Timmermans, is
niet alleen een weelderig Zuid-Brabantsch stad
je, waar de landelijke boerenbarok en de Bour
gondische hooggothiek hebben samengewerkt
om het stadsbeeld te stempelen tot een fraai en
onvergetelyk Zuidelijk geheel, maar Lier is cok
een bedevaartsoord van den heiligen Gomma-
ïus, die speciaal vereerd wordt tegen „de ge-
sletenheid", hoewel niemand u precies vertellen
kan, waarin die kwaal bestaat. Met oude won
den'en met ongelukkige liefden komt men naar
Sint Gommarus, die waakt over het christelijke
huwelyk en wiens wonderbron in het prachtige
Nethe-dal, aan den steenweg van Antwerpen
naar Lier, zomer en winter, by droogte en by
ijsgang, altijd heulwater heeft voor de krank
heden en vermoeienissen der menschheid.
Sint Gommarus is populair in Lier, en aan
hem is de hoofdkerk van het stadje gewijd. Be
zoekt gy op zomerreis de bekende Vlaamsch? en
Brabantsche steden met hun rijke kunstschat
ten: Brussel, Antwerpen, Brugge, Gent. dan
moet gy Lier met zijn Gommaruskerk en zyn
Begijnhof niet vergeten, want daar is veel
schoons te zien, en zoo u, als ons, het bijzondere
genoegen zou te beurt vallen, dat de Lierenaar
by uitstek, Felix Timmermans, uw geleider wil
zijn op uw rondgang langs de vele bezienswaar
digheden, dan zijt gy verzekerd van een vacan-
tiedag, die u nooit zal berouwen!
De Brabantsche gothiek, die zoo nauw aan
sluit by de klassieke Fransche bouwkunst der
13e eeuw, toont te Lier haar weelde! De groote
kerk der stad, ontworpen in 1377, toen de
lakenhandel groote welvaart aan de Lierenaars
verschafte en meer dan een eeuw later voltooid,
want de menschen hadden toen den tyd nog om
rustige dienaars der schoonheid te zyn, is wer
kelijk een voorbeeld van dien bouwstyl, ge
ïnspireerd door de kathedraal van Amiens, en
waarvan men nog vele overblyfselen vindt in
Zuid- en Noord-Brabant. De bouwmeester An-
dries Keldermans was trouwens werkzaam ge
weest aan de Sint Pieterskerk en het Stadhuis
te Leuven, aan de Sinte Gertrudis te Bergen op
Zoom, aan de Sinte Kathelyne en de Sint Kom-
oouts te Mechelen, aan de Sint Lieven te Zie-
rikzee. De mooie glasramen, helaas in den laat-
sten oorlog op sommige plaatsen deerlijk ge
schonden, toonen ons de kunst van een artistie-
ken hoogtyd der Nederlandsche cultuur en
brengen, evenals het merkwaardige drieluik,
toegeschreven aan Goswyn van der Weyden.
ons een belangrijk historisch feit in de herin
nering, dat zich te Lier heeft afgespeeld, nX
het huwelijk tusschen Philips den Schoonen en
Johanna van Castilië op 20 October 1496.
Ieder herinnert zich het makkelyke jaartal:
1500. Karei de Vijfde geboren te Gent. Maar dat
de ouders van den populairen keizer getrouwd
waren te Lier, dat wist men waarschynlyk niet.
Het moet een prachtige trouwdag geweest zyn
by de feestlievende bevolking van „Lierke Plei-
zierke" en vele herinneringen daaraan bleven
dan ook bewaard. Het beroemde drieluik, voor
stellende het huwelijk van Maria, 'de Boodschap
des Engels, en de opdracht in den tempel, toont
op het middenpaneel den Hoogepriester met
het gelaat van den Luikschen Bisschop, die Ma
ria en Joseph in den echt verbindt. Maria
draagt de trekken van Johanna van Castilië,
Joseph voert de gestalte van Philips den Schoo
nen.
Een andere historische herinnering verdient
ook een oogenblik aandacht. In de Sint Gom
maruskerk rust het gebeente van de tweede
echtgenoote van den Brabantschen dichter Cor
nells de Bie, een Catsiaansch moralist, dien
men vertegenwoordigd vindt in „Dichters der
Contra Reformatie". Deze echtgenoote kwam op
een zonderlinge wyze om het leven, zy onder
nam, zich onwel gevoelende, een bedevaart naar
Scherpenheuvel, teneinde aldaar genezing te
vinden. Doch .een toenmalig verkeersongeval,
n.l. het kantelen van een wagen, waarvan een
wiel brak, kostte haar het leven. Men vindt dit
incident uitvoerig medegedeeld in het lange
grafschrift, berijmd door haar dichterlijken
man, destyds notaris te Lier.
In deze kerk berusten de overblijfselen van
den patroon der stad, den heiligen Gommarus.
Te zyner eere werd door den Antwerpschen
beeldhouwer Jan van Milder (t 1638) een af
zonderlijk altaar gebouwd, waaronder de reliek
schrijn van Sint Gommarus is geplaatst. Ook
op den preekstoel vindt men den heilige afge
beeld, in zyn statiegewaad als hoveling van
Popijn van Herstal. De beeldhouwer is niemand
minder dan Artus Quellin, een der grootste kun
stenaars van den Brabantschen Barok, die ook
te Amsterdam heeft gewerkt.
De legende wil, dat de Heilige Gommarus ge
huwd was met een kwade vrouw, die haar per
soneel onderdrukte, en het zelfs op de warmste
dagen van het jaar niet te drinken gaf. Toen
stak Commarus zyn staf in den grond en er
ontsprong een wonderbare bron, nog heden ten
dage rijk vloeiende.
Door de welwillendheid van den heer Rasquin,
kerkmeester, of, zooals men te Lier zegt, lid van
de kerkfabriek, waren wij in de gelegenheid ook
een kykje te nemen in het kleine, maar fijne
kerkelyke museum, waar zich o.m. een copie be
vindt, door Albrecht Dürer gemaakt, van den
zweetdoek te Turijn, alsmede een „Chronologie
en choreografie van het klooster Nazareth", op
gesteld door Broeder Melchior van Sanden.
Deze kloosterkroniek, by ons weten nooit in
drukvorm gepubliceerd, is om meerdere redenen
de belangstelling van historici waard. Zij ver
haalt over het klooster, waarin de beroemde
middeleeuwsche mystieke, Beatrys van Naza
reth, haar verhandeling over de „Seven ma
nieren van Minne" schreef, onlangs in Nieuw
Nederlandsch overgebracht door Albert Helman
en later door Pater Dr. J. van Mierlo S. J. De
kroniek begint omstreeks 1470, tydens de re
geering der 13e Abdis en loopt tot het einde der
achttiende eeuw. Zy brengt verslag uit van de
teisteringen door beeldstormers en soldaten uit
den 80-jarigen oorlog, door Spaansche, Fransche
en Oostenryksche krygstroepen in de 17e en 18e
eeuw, doch geeft daarnaast in eenvoudige taal
een lof der kloosterlyke deugden van de zusters
en abdissen.
Nazareth, het beroemde klooster, werd door
Joseph II gesloten. Men weet, dat de Oosten
ryksche keizer, die over België regeerde en die
door Frederik van Pruisen spottend „mon frère
le sacristin" genoemd werd, zich bezighield met
een ietwat zonderlinge zorg voor kerken en
kloosters. Hy maakte ook een einde aan het
voortbestaan van Nazareth als Vrouwenkloos
ter, maar het gebouw ligt daar nog, tusschen
hooge boomen, op geringen afstand van de
bebouwde kom der stad. In de vorige eeuw
werd het bewoond door den populairen Tony
Eergman. schryver van „Emest Staes". die er
zyn liberale vrienden, met den letterkundigen
advocaat Julius Vuylsteke uit Antwerpen aan
het hoofd, gracielijk ontving. Zy arriveerden
met rijke equipages en heel Lier liep uit, als
er op „Nazareth" gasten werden verwacht.
Nu wy toch door Lier dwalen, moeten wy
Prof. Meyers, de bekende hoogleeraar in Bur
gerlijk Recht en Internationaal privaatrecht
aan de Universiteit te Leiden, heeft, op uitnoo-
diging van B. en W. van Haarlem, zyn advies
Begeven over de vraag of het geoorloofd is te
achten, alsnog wyziging te brengen in de pen
sioenen der wethouders, vallende onder de pen
sioensverordening van 14 Augustus 1919. Hy
schrijft, dat volgens de tegenwoordige recht
spraak van den Hoogen Raad er geen wettig
bezwaar bestaat om door wyziging der desbe
treffende verordeningen cumulatie van reeds
toegekende wethouderspensioenen met andere
inkomsten onmogelyk te maken. Wanneer de
grondslag van pensioenen of tractement uit
sluitend een verordening of een ander eenzydig
vastgesteld publiekrechtelijk overheidsbesluit is,
dan wordt door intrekking of wyziging van dit
besluit ook de grondslag aan het pensioen of
tractement ontnomen of dienovereenkomstig
gewijzigd. Van een privaatrecht wil de Hooge
Raad niets weten.
Niet alleen in Haarlem, maar ook in vele
andere steden van ons land, waar de rond de
jaren 1919 en 1920 vastgestelde royale wethou-
derspensioenverordeningen in uitgebreiden kring
kwaad bloed hebben gezet, zal deze uitspraak
thet belangstelling worden vernomen en tot
gevolg hebben, dat op vele plaatsen wijziging
der verordeningen, met terugwerkende kracht,
Zal worden overwogen.
Dat vragen van advies door het Haarlemsche
gemeentebestuur aan professor Meyers heeft
een voorgeschiedenis. Het is, begrypen wy de
zaak goed, in hoofdzaak een gevolg van de wei
gering der door Haarlem gepensionneerde wet
houders om van hun pensioen vrijwillig een
percentage af te staan ter leniging van den
hood der gemeentelyke schatkist.
Op de Begrooting worden voor wethouders
pensioenen jaarlyks de volgende bedragen uit
getrokken: mr. J. B. Bomans 1438; Wed. Joh.
de Breuk geb. Ratelband 1680; M. A. Reinalda
J 1313; mr. A. Bruch 2750; mr. J. N. J. E.
Heerkens Thyssen 3000; waar nu nog een be
drag van jaarlyks ongeveer 3000 by komt voor
tor. Slingenberg.
Laten wy hier direct opmerken, dat geen der
ingebrachte bezwaren het pensioen van de we
duwe wylen wethouder De Breuk geldt, noch
dat van den heer mr. Heerkens Thijssen. De
heer De Breuk toch heeft de gemeente Haarlem
vele jaren als wethouder gediend en op hoogen
leef tyd ontslag genomen en ook de heer mr.
Heerkens Thyssen heeft na een langen dienst-
tyd thans volop den pensioengerechtigden leef-
tyd bereikt. De pensioenverordening is voor
dergelyke gevallen gemaakt en beantwoordt dus
hier geheel aan haar doel. By elke bespreking
Wordt dit vooropgesteld en ook dat aan de
bedragen van deze pensioenen niet mag worden
getornd. Onjuist acht men het echter, dat jon
ge menschen voor het feit, dat zy gedurende
twaalf jaar of zooveel minder het niet den ge-
heelen mensch vragend baantje van wethouder
van Haarlem hebben waargenomen, en die on
der de verordening van 1919 vallen, hun geheele
leven jaarlyks 3000 pensioen uitbetaald krij-
gen, of zooveel minder als zy korter dan twaalf
jaar wethouder zyn geweest.
De practijk heeft nu wel geleerd, dat de mo
tieven, welke hebben gegolden voor zulk een
royale regeling van de wethouderspensioenen in
het jaar 1919 onjuist zyn gebleken.
De uitbreiding van het kiesrecht tot alge
meen kiesrecht, de invoering der evenredige
vertegenwoordiging en als gevolg daarvan de
snelle verplaatsing van politieken invloed onder
de verschillende maatschappelyke klassen, kon
den doen verwachten, zoo redeneerde men in
1919, dat, meer dan tot dusver, personen tot
regeeringsposities zouden worden geroepen, die
in het maatschappelyk leven economisch meer
afhankelijk zouden zyn. Wilde men by de keu-
Ze der besten niet stuiten op die economische
afhankelykheid, dan was het noodig om de po
sitie van den bestuurder zoo te maken, dat met
minder bezwaar de bezette positie in het econo
misch leven kon worden opgegeven voor het
aanvaarden van een bestuurstaak in de over
heidslichamen. De pensionneering van wethou
ders nu had tot doel de keuze uit de besten mo
gelijk te maken en werd dus gezien als een be
lang van de overheid. Was dat de motiveering
voor de in 1919 doorgevoerde wethouderspen
sioenregeling, een in 1928 ingestelde raadscom
missie om de toen geldende pensioenregeling
den heer Gerritsz, dat het verslag er van wel
in de kranten zou komen en dat de raad nu
maar moest afwachten. Toen de raad niets
hoorde, werd in een latere raadszitting aan
B. en W. opgedragen aan de gepensionneerde
wethouders uitdrukkelyk te vragen of zij vrij
willig een korting wilden aanvaarden. Het ant
woord, dat daarop kwam was meenen wij, wei
gerend, waarop in de raadszitting van 28 Fe
bruari j.l. door de heeren Bijvoet, Klein Schip
horst, Van Tetering, Klein en Visser een motie
werd ingediend, waarby B. en W. werden uitge-
noodigd een onderzoek in te stellen naar de
vraag, in hoeverre het geoorloofd is te achten
alsnog wijziging te brengen in de pensioenen der
wethouders, vallende onder de pensioensveror
dening van Augustus 1919.
Het resultaat was: het advies van prof.
Meijers. En ook heeft het college van B. en W.
thans een brief gekregen van drie der thans
gepensionneerde wethouders der gemeente, waar
in zij schryven te hebben overwogen, dat gron
den van billijkheid aangenomen kunnen wor
den voor de stelling, dat nu de omstandigheden
er toe hebben geleid, dat bijna ieder inkomen
uit de overheidskas verminderd is, ook het door
hen genoten pensioen eenige vermindering zal
hebben te ondergaan. Zy verklaren zich bereid
15 pCt. van hun pensioen te laten vallen. Eén
der oud-wethouders intusschen was ook nu nog
niet te vinden voor een vrijwillige verminde
ring.
B. en W. stellen den raad voor op dit aanbod
der drie wethouders in te gaan en den vierden
te vragen zich ook tot een verlaging van 15 pCt.
bereid te verklaren.
Naar wy hooren staat het echter zeer te be
zien of de raad op dit voorstel van B. en W.
zal ingaan.
Nu het eenmaal zóó is geloopen en het ad
vies van prof. Meyers op tafel ligt, gevoelt men
er méér voor, de verordening maar zóó te wijzi
gen, dat de royale regeling van 1919 geheel
uitgeschakeld wordt.
Uit wat de raadscommissie in 1928 reeds me
dedeelde blykt wel, dat de regeling van 1919 een
absolute vergissing is geweest en er is geen en
kele reden, zoo hoorden wy opmerken, om en
kele menschen, die in 1919 toevallig wethouder
waren, hun geheele leven van die vergissing te
laten profiteeren ten koste van de gemeentekas.
Bezwaren van wettelijken aard om die vergis
sing ongedaan te maken zyn' er volgens prof.
Meyers niet en ook bezwaren van moreelen
Sint Gommarus-medaillon (1642) aan den
preekstoel te Lier, een werk van Artus Quel
lin den Ouden, die ook het beeldhouwwerk
van het Amsterdamsche Raadhuis
vervaardigde.
aard kunnen moeilyk worden aangevoerd in dit
speciale Haarlemsche geval. Het betreft hier
uitsluitend menschen, die door het bedanken als
wethouder van Haarier in geen slechtere eco
nomische positie zyn gekomen en zeer zeker
niet gedupeerd zyn geworden door hun wethou
derschap.
Wij zullen afwachten wat de Raad morgen
beslist.
kopt de links-binnen over het hoofd van den
Haarlem-doelman keurig in (32).
Lustig strydt Lisse voort, maar het goede
verband is er uit, en al kogelt v. Zeist nog
tweemaal in de richting van het doel, de backs
of doelman duiken juist op tyd op. De restee-
rende tyd is dan geheel voor Onze Gezellen.
Met goede passes wordt de reehtsuiterst aan
'twerk gezet en uit deze goede voorzetten ont
staan dan nog drie verdiensteiyke doelpunten.
Tot het einde blyft Lisse moedig doorspelen.
Het blijkt echter tegen de beter spelende Haar
lemmers niet opgewassen.
In het K. S. A.-gebouw werd door den voor
zitter van Teylingen. den heer Rozema. een
passende speech afgestoken, waarby hij de
winnende clubs feliciteerde en de prijzen over
handigde.
Door bovenstaande bond wordt een wedvlucht
gehouden vanaf St. Sebastiaan, waarvan de
lossing plaats vindt op Vrijdag 22 Juni. Aan
deze .wedvlucht kan zoowel plaatselijk als na
tionaal worden deelgenomen door alle in
Haarlem en omstreken wonende liefhebbers
al of niet aangesloten by den Haarlemschen
Bond. De inkorving vindt plaats op Maandag
18 Juni, in het gebouw de Luchtgids, Franke-
straat te Haarlem. Het regelen der klokken
geschiedt in hetzelfde lokaal, evenals het in-
korven tusschen half 7 en 8 uur.
Inschryvingsbiljetten zyn verkrijgbaar by
de aangesloten vereenigir.gen alsmede aan het
secrtariaat van den Bond, Bakenessergracht
47, alwaar ook de noodige inlichtingen te ver-
krygen zyn.
Uitslag van de wedvlucht Orleans op Zondag
10 Juni 1934:
F. van Honschoten 16. F. Heerkens Thys
sen 2, 4, 10; Joh. L. Heemskerk 3; P. H. Brakel
5, 12; F. Kuyken 7; W. J. der Kinderen 8, 9;
J. Doombosch 11.
In het programma van de Haarlemsche com
petitie zyn voor Woensdagavond ingelascht de
volgende wedstrijden:
Kleverlaan: Haarlem III—Haarlem IL
Middenweg: E. D. O. III—E. I>. O. H.
St. Bonifatius, de apostel der Friezen, als
zoovele onzer geloofspredikers uit Enge
land overgestoken, kwam in dit land,
toen de strijd tusschen heiden en christenen
op het felst woedde. Toen hij te Dorestad (Wyk
by Duurstede) landde, had de wilde Radboud I,
koning der Friezen, juist Karei Martel ver
slagen, Utrecht genomen, de kerken in asch
gelegd en de kruisen neergehaald. Bonifatius
sprak met hen en kreeg vrijen doortocht. Dit
was al zijn eerste wonder, zeiden degenen die
den „onvreedzamen Radboud" kenden.
Het volgend jaar echter kwam Karei Martel
met zyn Franken weder uit het Zuiden en ver
sloeg de Friezen en Radboud trok zich terug
op zyn kasteel te Medemblik.
Bonifatius predikte langen tijd voor de Frie
zen; toen trok hij verder Duitschland in, om
ook daar het land te kerstenen.
In het jaar 755 keerde hij nog eens naar
Friesland terug en het was op dien tocht dat
hij en de zynen by Dokkum door heidenen wer
den vermoord.
Rond Dokkum leeft in den mond van 't volk
nog menige legende van den Heilige. Men ver
haalt dat zyn moordenaars meest mannen wa
ren van Murmerwoude, dat daarom nog Moor-
denaarswoude heet (in 't Friesch Moarmwald).
Hun nakomelingen herkent men nog wel aan
enkele dikke grijze haren op hun achterhoofd,
die aan den staart van een dier doen denken.
Toen het paard van Bonifatius de heidenen
uit het kreupelhout naderen zag met getrok
ken zwaarden en blinkende aksen, stygerde het
en wilde wegsnellen, maar zyn achterpooten
verzonken in den drassigen grond en de moor
denaars kwamen en sloegen den Heilige zoodat
de bijbel, die hy droeg, door midden werd ge
houwen. Maar o, wonder, geen enkele letter
daarvan was geschonden. Toen bevrijdde het
paard zich in 'n laatsten wanhoopsruk en op
die plek ontsprong een bron, de Bonifatius-
fontein.
De bron lag op de grens van twee weilanden,
opdat niemand zich dien put zou toeëigenen,
daar hy als het laatste geschenk van den Hei
lige aan Friesland werd beschouwd. Een
stroompje voerde het water langs de buiten
grachten van Dokkum en zoo naar de trek
vaart en bij den weg kon men het water putten.
Grijsbaarden verzekeren dat hét by de ergste
droogte steeds volop water gaf.
Een andere legende verhaalt dat de moorde
naars al het brood der christenen meenamen,
maar toen ze het wilden eten, was het in stee-
nen veranderd. Die steenen werden nog eeuwen
lang in Dokkum bewaard, zij hadden niet al
leen den vorm, maar ook de kleur van brood
en een oud schrijver verzekert dat hy den
broodsmaak proefde, toen hij er aan likte.
Ook den wijn roofden zij, maar toen ze dien
dronken werden zij als dol en sloegen op elkaar
in. Zoo zijn de meesten om het leven gekomen.
Vele jaren later werd een klooster gesticht
dicht by de plek waar de Heilige werd ver
moord, maar een droge tijd brak aan en het
water voor hit metselwerk begon te ontbreken.
Toen geschiedde een wonder. De Landgraaf
Abba reed naar het werk toen eensklaps de
hoefslag van zijn paard een bron deed ontwel
len. Dat is de Fetsepomp in de stad Dokkum.
Zij draagt, zegt men, de herinnering aan den
Heilige, ook in haar naam. Is Boni-facius niet
de goede Fetse?
J. R. W. S.
even het heerlijke Begijnhof bewonderen, een
afgesloten dorpje binnen de kom der stad.
Aan den ingang treft ons het wonderbare
Lievevrouwebeeld met het onderschrift:
O honing zoete beeld
van Hollant langs de baren
Der zee hier aangespoeld
en in ons stad gevaren
De huisjes op den hof hebben ieder hun eigen
r.aa'm: „In de vijf Wondekens" „Bij den En
gel Gabriël" „In de Zeven Weeën" enzoo-
voorts. Hier hangt de vredige stemmigheid van
een middeleeuwschen middag, doch rijker en
oller gemaakt door de weelde van den Barok.
Hier begrijpt men de warme, menscheltjke sfeer
aer boeken van Felix Timmermans, hun vroom
heid, hun humor hun vreugde aan net leven.
D.
Burgerlijke Stand. Geboren: Petrus Hen-
drikus, z. van F. Mandjes en M. C. Hohenstein;
Jan, z, van E. Zeeman en M. Zeulevoet; Johan
nes Siegmond, z. van H. Takken en A. Ken-
beek; Bart, z, van B. Aten en M. Heijbroek;
Han Theodcrus, z. van K. Pos en G. C. Slag
molen; Foppe, z. van F. Wiersma en R. Keij-
zer; Theoóoor, z. van J. Toelrooij en J. van
Tuyl; Quirina Deodata, d. van G. Blom en D.
P. Staal; Cornells, z. van F. Bruyn en M. van
der Werff.
Ondertrouwd: C. Dekker en S. van der Wei
de; P. Al en D. van Wensveen; J. Koomen en
L. Kox; K. Kat en A. W. de Groot; P. Zee
man en A. Stad.
Gehuwd: J. Kraay en T. Kraaij; J. Verhoef
en I. de Boer; J. de Jong en A. Vader; D.
Schuerman en G. Drysten.
Overleden: Cornelia van Leeuwen, 59 J., wed.
van M. Kesselaar; Bertus Cornells van Saane,
26 j., ongeh won. te Wormer; Wouter Kuyper,
71 j., geh. met G. Somer; Eefje Esselman, 59
jaar, wed. van J. Stroobach; Johannes Vet-
haak, 40 j., geh. met M. Groot overl. te Amster
dam; Dirk Slop, 50 j., ongeh. won. te Zaandijk;
Cornelia Jacoba de Vries, 76 j„ wed. van E. van
de Stadt.
Afstandsmarschen De agenten van poli
tie v. d. Kraan Bylinga, Korver en Eigendorp
hebben deelgenomen aan een 35 K.M. wandel
tocht van Amsterdam naar Aalsmeer en te
rug.
Zy hebben den weg afgelegd een uur binnen
den gestelden tyd en daarvoor een bronzen
medaille verworven.
Bedoelde politiemannen zullen ook deelne
men aan den 4-daagsche, die eind Juli wordt
gehouden.
Do»r motor aangereden In de Havenstraat
is de 11-jarige Richard Bus, terwyl hij met zijn
vriendje liep te wandelen, door een motorrij
wiel van den heer A. Hartog aangereden. Hy
kreeg daarby eenige hoofdwonden, welke in
het ziekenhuis moesten worden verbonden.
Gevonden voorwerpen Inlichtingen zijn te
bekomen aan het hoofdbureau van politie:
E.'en rijwielbelastingmerk; blauw wollen badpak
met baddoek; bruine portmonnaie met 35 cen
ten en postzegels; portemonnaie inh. een rij»
^ielbelastingmerk; zilveren ketting met kruisje;
klein rashondje; groene boeren jol postduif
gem. O.W. 33-No. 123; bankbiljet van ƒ10.
kinderportemonnaie met ritssluiting inh. 10 et.;
dameshorloge met zwart bandje; stofbril: auto-
oeddel; badmuts; foudraal van een muziek
instrument; witte alpinomuts; blauwe alpino
muts; hondenpenning No. 73; huiswerkboekje
t. n. van Annie de Vries Assendelft; dames-
taschje inh. kinderkleertjes en 2 sleutels aan
een ring; drie losse huissleutels; eenige cein
tuurs en drie ledige kinderportemonnaies.
voor wethouders te onderzoeken, kwam tot de
conclusie, dat de practyk leert, dat de goedbe
doelde maatregel niet anders dan minder goed
te verdedigen gevolgen heeft gehad. En, hoewel
erkennende, dat het theoretisch argument voor
de dadelyk na het aftreden als wethouder in
gaande pensioenen nog altyd zyn beteekenis
beeft, meende zy, dat de practyk ons hier in
Haarlem heeft geleerd, dat een behoorlyke be
zetting van het college van B. en W. niet be
hoeft af te stuiten op de onmogelykheid, dat de
besten zich ter beschikking stellen. Die commis
sie stelde dan ook verandering van de veror
dening voor en de verordening werd inderdaad
In 1928 gewyzigd, zy het zeer onvoldoende, zoo
dat een nieuwe herziening zéér wenschelyk is.
Ook aan de pensioenen van vroeger gepension
neerde wethouders werd niet geraakt. De Raad
vond dat goed, totdat de economische omstan
digheden, die bezuiniging op elk punt der ge
meentelyke huishouding noodig maakten, ook
Weer de aandacht vestigden op de pensioenen
Van de oud-wethouders. BÜ de begrooting vroeg
de heer Joh. Visser of B. en W. in de moeilyke
omstandigheden, waarin de gemeente ver
keert ook aanleiding konden vinden om aan
enkele van de oud-wethouders te vragen of zy
bereid waren vrijwillig te doen, wat anderen
onvrijwillig hebben gedaan, n.l. een gedeelte
van hun pensioen in de gemeentekas terugstor'
ten. Hierby bedoel ik niet, aldus de heer Visser,
de weduwe van den heer De Breuk, noch ook
degenen die reeds den pensioengerechtigden
leeftyd hebben bereikt.
De raadsvoorzitter meende toen dat zelfs die
vraag niet tot de betrokken personen kon wor
den gericht, omdat het hier een, volgens hem
absoluut vaststaand, recht gold. Het vrij scher
pe debat eindigde toen met de opmerking van
Uit een tweetal ons door de H. F. C. Haar-
lem toegezonden adressen aan den raad der
gemeente Haarlem blykt, dat het voortbestaan
van het bekende sportveld aan den Schoter-
weg wederom wordt bedreigd.
Onze lezers herinneren zich waarschynlyk
dat reeds eenige jaren geleden het „Haarlem"-
terrein als offer van het uitbreidingsplan
dreigde te vallen.
Het bestuur der H. F. C. Haarlem heeft het
gevaar toen kunnen afwenden. Thans echter
hebben B. en W. een nieuw uitbreidingsplan
„Noord" ingediend, hetgeen niets meer of
minder dan de verdwyning van het „Haar-
lem"-veld beoogt.
Wij hopen van harte dat men er ook thans
wederom in zal slagen het gevaar af te wen
den.
Het bestuur der H. F. C. Haarlem is van
zelfsprekend onmiddellyk in het geweer ge
komen.
Hopelyk vindt men een voor beide partyen
acceptabele oplossing.
Natuurlyk hopen heel sportlievend Haarlem
en duizenden daarbuiten, dat deze oplossing
het Haarlemveld een ongeschonden voortbe
staan verzekert.
9nls-oi-lofaniU. P..~ -ap
De laatste lustrumwedstryden zyn te Sassen-
heim onder groote belangstelling gespeeld.
Ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan werd
een H. Mis opgedragen door den Geestelijken
Adviseur, Kapelaan Westerkamp. Onder deze H.
Mis naderden alle leden ter H. Tafel. In bet
K. S. A.-gebouw had nog een plechtigheid plaats,
n.l. inwijding van het nieuwe vaandel, door Zus
ters van het St. Anna Gesticht vervaardigd. Ook
had daar een gezamenlyk ontbyt plaats,
Om 1 uur blies scheidsrechter v. Haasteren
Teylingen en S. J. C. in 't veld. Beide ploegen
waren onvoltallig, doch dit was geen beletsel
vc een goede party voetbal. Het was een ta-
melyk gelyk opgaande strijd, waarvan de rust
aanbrak met geiyken stand (11).
Na de rust weer hetzelfde spel, met af en toe
eenig S. J. C.-overwicht. Door een blessure van
Warmenhoven werd de opstelling eenige malen
gewyzigd. Dit werd oorzaak van het winnende
doelpunt voor S. J. C. De eindstand was alzoo
2X voor S. J. C„ dat daarmede den 3den prys
behaalde
Aanvankelijk wegen beide clubs goed tegen
elkaar op. Er wordt goed s mengespeeld, waar
door gevaarlyke situaties ontstaan voor de doel-
bewakers. Al spoedig hebben de Gezellen succes,
als de rechtsbinnen een goeden voorzet benut en
buiten bereik van Mens inschiet.
Niet ontmoedigd blijft Lisse standhouden. Het
duurt niet lang of v. Zeist scoort met een kei
hard schot den gelykmaker. Goed gestuwd door
spil en backs blyft Lisse eenige aanvallen on
dernemen, waarna de Gezellen aan hun kam-
pioens-vorm gaan denken. Eenige harde scho
ten weet Mens ten koste van een corner te
'teeren, maar een kogel van den midvoor biykt
nem te machtig en weer hebben de Gezellen
de leiding. Met dezen stand wordt gekeerd. Na
rust blijkt de kracht van O. G. over alle linies.
Spoedig weten zy den voorsprong te vergroo-
ten Diverse aanvallen worden met succes af
geslagen en als Lisse dan nog eens loskomt.
In ,,'t Hof van Holland" werden Maandag
avond j.l. de wedstrijden om de clubkampioen
schappen 1933—1934 der Haarlemsche Damclub
voortgezet.
Hieronder volgen de uitslagen:
Hoofdklasse: P. J. Byrij wint van C. Kool.
Tweede klasse: J. Otter wint van Th. Wessel-
man; Ph. G. Amelung Jr. wint van A. Kiel; F.
W. de Pater wint van A. Kiel.
Derde klasse: J. Merts wint van J. J. van
Toorn; I. Ravensbergen remise met J. Stammis.
Doordat het b.-negental van de H. B. S. Velsen
zich bereid verklaard heeft naar Alkmaar te
gaan kan dit jaar voor het eerst een deel
der wedstrijden in Alkmaar worden gespeeld.
Voor Woensdag a.s. luidt het programma:
2 uur: A.-negental van R. K. LyceumRyks
H. B. S. Alkmaar.
3 uur: B.-negental van R. K. LyceumB.-ne
gental R. H. B. S. Velsen.
4 uur: Winnaar Awinnaar B.
De wedstrijden worden gespeeld in het Ge-
meentelyk Sportpark.
