De wereld luistert A naar onzen K. R. O. i HONIG'S BOUILLONBLOKJES tha ns 6 voor IOcL De betere gerechtigheid Na den dood van Koningin Emma OP DEN RADIO-MISSIEDAG ZATERDAG 23 JUNI 1934 Zenders in alle deelen der aarde relayeeren het programma van den K. R. O. Eén jaar P.H.O.H.I.- uitzending Intensieve voorbereiding Stemmen uit de Missie i BEZOEKT EHGELAHDS GROOTSTE TENTOONSTELLING SAMEN UIT, SAMEN THUIS DE VERGIFTIGING TE NIEUWKOOP EMIL FIEDLER Liefdadig werk wordt voortgezet Het heeft dan toch geregend Een korte onderbreking van de droogte? ESPERANTO Een pionier onzer Haarlemsche Esperanto-af deeling 76.200 ONGEDEKT ^laar compensatie wordt gezocht PSEUDO-INGENIEUR ZOEKT SLACHTOFFERS Jongeman gedupeerd Een jaar lang heeft thans de K.R.O. eiken Zondag via den Phohi-zender voor onze landgenooten in de beide Indien en in den vreemde en in het bijzonder voor de missionarissen, haar werelduitzendingen verzorgd. Als symbolische afsluiting van dit eerste jaar heeft de K. R. O. tegen morgen, 24 Juni, een typisch Neder- landsch programma als wereldrelais aangeboden. Op dezen dag zal niet alleen in Ëuropa, maar ook in Ja pan, Amerika, Australië en Afrika de Nederlandsche uitzending te be luisteren zijn. Aan dit relais wordt deelgenomen door de Volgende landen in Europa: België, Duitsch - land, Frankrijk, Italië, Oostenrijk, Spanje, Zwitserland, terwijl het programma tevens door de Amerikaansche omroep-maatschappijen, de Columbia Broadcasting Company, door de Japansche omroepmaatschappij en door den zender Sydney in Australië zal worden over genomen. Te elfder ure meldden zich nog de stations Bari, Napels, Triest, Marseille er? Toulouse. Vooral de deelname van Japan maakt deze uitzending tot een wereldprimeur. Hoe komt dit wereldrelais tot stand? Ge deeltelijk gaat de overdracht langs kabels, spe ciale „muziekaders", welke naast de spreek- telefoonlijnen verbindingen vormen met Ber lijn, Weenen, Beromünster, Rome, Brussel. Parijs en Madrid. Deze stations zorgen elk voor het eigen relais. Daarnaast zendt de Rijkszen der het programma door den aether naar de buiten Europa gelegen zenders, die het elk weer relayeeren. Een typisch Nederlandsch programma heeft de K. R. O. voor deze uitzending opgemaakt. Na de aankondiging in Nederlandsch, Fransch, Duitsch, Engelsch, Spaansch, Italiaansch en Esperanto komt de Koninklijke Militaire Kape. onder leiding van kapitein-directeur C. L. Wal- ther Boer voor de microfoon met marschmu- ziek, oud-Nederlandsche dansen enz. Hiern volgt de Schola Cantorum onder leiding van Hubert Cuypers. Een causerie in Nederlands'ch Fransch, Duitsch, Engelsch en Esperanto over het Nederlandsch Juni-landschap is het vierde nummer van het programma, waarna Tholen en Van Lier „Het Hollandsche lied" ten ge- hoore brengen. De klokken van het Koninklijk Paleis te Amsterdam, bespeeld door Meester Vincent, klinken dan door den wereldaether. Het Hol- landsch vocaal kwartet Jo Vincent, sopraan; Suze Luger, alt; Louis van Tulder, tenor; Wil lem Ravelli, bas zingt drie Valerius-liederen en het Paaschlied van Alphons Diepenbrock, waarna marschmuziek van de Koninklijke Mi litaire Kapel en zang van de Schola Cantorum het programma besluiten. De werelduitzending vangt om kwart vóór één aan en duurt tot drie uur. Van drie tot vier wordt een relais gegeven van het K. R. O.- phohi-programma. De Nederlandsche luiste raars kunnen dan kennis nemen van het pro gramma, zooals dit eiken Zondagmiddag in het bijzonder voor de missionarissen, door den Phohi-zender wordt verspreid. Naast muziek en zang, resp. door het Hol- landsch Vocaal Kwartet en Jan van Riemsdijk, geeft Paul de Waart zijn journalistieke repor tage: „De wereld in vogelvlucht", terwijl ook de wekelijksche rubriek „Van en voor den Mis siepost" wordt verzorgd. Verder vermeld het programma een rede van Pater Lector J. Dito O.P..: „Een jaar op den wereldzender" en een korte causerie door prof. P. C. Groenen: „Het Nederlandsch Medisch Missie Comité". Van vier tot vijf geeft Paul de Waart, een ooggetuige, verslag van de plechtige onthulling te 's Hertogenbosch van het Kardinaal van Rossum-monument ter gelegenheid van den Nederlandschen Katholiekendag. Daar het uur van uitzending van het wereldprogramma 's middags van' kwart voor één tot drie door het tijds verschil zeer ongunstig voor Amerika uitkomt, wordt dit programma bij de eerste uitzending op gramofoonplaten vastgelegd en opnieuw uitgezonden door de Nederlandsche rijkszenders, speciaal voor West-Indië en Amerika, waar alle Amerikaansche zenders het relayeeren. Deze uitzending is natuurlijk niet bestemd voor de luisteraars hier te lande. Deze schake len weer in om tien minuten vóór acht voor de „navierlng" van den Radio Missiedag met een speciaal Radio-Missie-program.. Deze naviering blijft in „besloten kring", d. w. z. noch de wereld noch Indië luisteren meer mee. Van het programma noemen wij een hoorspel „Het sprekende kistje", samengesteld naar gegevens van Pater dr. B. Zuure W P. Wat een radio en wat de Missie-uitzendingen van den K. R. O. beteekenen voor den missio naris op zijn afgelegen missiepost brengt dat hoorspel op boeiende wijze voor de microfoon. Verder zal van 10.50 tot 11.35 een relais wor den gegeven van de stations, die het K. R. O.- wereldprogramma van 12.45 tot 3.00 uur heb ben overgenomen. Op him beurt hooren dan onze luisteraars, zij het telkens voor korte oogenblikken, de uitzending op dat moment van de stations, die 's middags het programma van den K.R.O. relayeerden. Radio-missiewedstrijd Tenslotte is als bijzondere attractie een radio-missie-wedstrijd georganiseerd. Deze wedstrijd wordt den luisteraars voor gezet in den vorm van een hoorspel. Het stuk speelt een eeuw geleden, in de huiselijke sfeer van een slempavond. Door de komst van Con- stantijn Rederijk wordt het echter een reciteer- avondje, want de met zich zelf ingenomen jon- Heel deze dag zal gewijd zijn aan den wereldomroep van den K. R. O., wiens baanbrekend werk groote waardeering verdient. De P.H.O.H.I.-zender, schakel tusschen K. R.O. en duizenden Missionaris-landgenooten geman laat zich gemakkelijk uitnoodigen voor te lezen en te declameeren uit een „groot werk", dat hij onderhanden heeft, en hetwelk fantastische beschouwingen levert op de toe komst. Zoo vernemen wij, dat de held van het boek een uitvinding heeft gedaan, waardoor geluiden uit de lucht kunnen worden opge vangen en weer worden uitgezonden. Natuur lijk weten wij, bevoorrechten van deze eeuw, wat deze uitvinding is, maar Rederijk en zijn gezelschap zijn er verbaasd, ofschoon niet stom-verbaasd over. Zoo gebeurt het dan ook, dat de voordracht enkele malen wordt onder broken, of dat Rederijk door ontroering blijft steken. Wie goed luistert kan de rijmwoorden de onderbrekingen geschieden alleen, toe valligerwijze, tijdens het reciteeren der verzen zelf vinden. Schrijft men deze niet gezegde rijmwoorden op, dan vormen de beginletters een woord, dat juist past in de opengelaten ruimte van den hieronder vermelden slagzin: „De Katholieke Radio-Omroep werd voor ons volk, en is thans ook voor duizenden landge nooten in de beide Indiën en in den vreemde een Bij de oplossingen, die men uiterlijk 7 Juli aan den K. R. O. kan inzenden, moet het vlag getje worden bijgesloten van het radio-missie speldje, dat 's morgens aan de kerken wordt verkocht. Een keur van prijzen met als hoofd prijs een Citroën „7" is voor goede oplossers beschikbaar gesteld. Zoo heeft de K. R. O. den dag van den 24en Juni voor haar vrienden en getrouwen tot een heuglijk gebeuren willen maken. Kosten noch moeiten zijn daartoe gespaard. Men kan zich nauwelijks een denkbeeld vormen welk een ont zaglijke voorbereiding deze wereld-missie-dag heeft gevorderd. Reeds in Januari van dit jaar werd met de organisatie een aanvang gemaakt en nog was dat niet vroeg genoeg, immers tot op den dag van gisteren kwamen van verschil lende buitenlandsche stations nog aanvragen binnen! Twee belangrijke dingen bereikt de K. R. O- met deze wereld-uitzending: De Nederlandsche stem en klank gaan door den geheelen wereld-aether. Een internationaal gebaar van beteekenis wordt gemaakt op radiogebied, ge tuigend van gezonde opvatting. Het baanbrekend werk van den K. R. O. verdient dan ook groote waar deering. Ter gelegenheid van het feit, dat de K. R. O. thans één jaar op den wereldzender zijn zegen rijken arbeid verricht ten dienste van missio- narissen-landgenooten, mocht het bestuur van den omroep van Zijne Eminentie den Kardinaal der Propaganda Fide, verschillende missie-bis schoppen en tal van missionarissen gelukwen- schen en blijken van erkentelijkheid ontvan gen. Deze brieven zeggen met weinige woorden, hoezeer deze uitzending aan haar doel beant woordt. Zoo schrijft Mgr. W. Bouter, Bisschop van Nellore (Britsch Indië): Het is werkelijk een genot voor ons te luisteren naar de Phohi-uitzendingen, die wij hier 's Zondagsavonds om ongeveer acht uur ontvangen. Het is alleen maar jammer, dat het zoo kort duurt, maar misschien is dit ook goed, want anders kregen wij waarschijnlijk heimwee U kunt er op rekenen, dat, als ik in Nel lore ben, iedere Zondagavond mij zal vin den onder uw luisteraars in de verre ge westen; en als ik niet thuis ben, dan zijn er andere Hollandsche fathers die luis teren Een van onze groote dagbladen, namelijk de Madres Mail, geeft ons iederen Zater dagavond het programma van de K. R. O. Phohi-uitzending, zoodat wij weten wat ons te wachten staat. Ons diner op Zondag avond moet er dikwijls onder lijden, want wij moeten vlug opschieten om op tijd te Pater Lector J. Dito O.P., de promotor van den K.R.O. als wereld-omroep UiSTEWT De wereld hoort den K.R.O.! Vlaggetjes geven de plaats aan waar de geregelde P.H.O.H.I.-uitzendingen des Zondags worden gehoord! zijn en te luisteren naar den K. R. O. Maar dit hebben wij er graag voor over. Uit den brief van Mgr. G. Brandsma, apos- tolisch-vicaris van Kisumu, halen wij aan: „Kort na mijn Bisschopswijding had ik het voorrecht voor het eerst als Bisschop mijn Diocesanen door de radio te mogen toespreken tijdens het wekelijksch Phohi- uurtje van den K. R. O. Van alle kanten uit mijn Diocees in Kisumu (O. Afrika) waren mijn Diocesanen naar verschillende luisterpunten samengekomen om mijn stem, de stem van hun nieuwen Bisschop, te hooren. Wat er toen in mij omging, is niet onder woorden te brengen. Eén ding heb ik toen vooral begrepen: het nut en de waarde van deze uitzendingen. Als ik binnenkort in mijn Missiegebied zal zijn aangekomen, zal ook ik tot de ge lukkigen behooren, die wekelijks één uur contact houden met het vaderland en zoo zal door middel van den K. R. O. de band hechter zijn dan ooit te voren. Een heel eenzame missionaris, Rev. P. Thiago Way, Seminario Sao Luiz, Maranho in Brazilië schrijft: met groote belangstelling volg ik voornamelijk het nieuws, dat op zoo'n bui tengewoon interessante wijze wordt gege ven Als U eens wist met hoeveel span ning ik altijd naar Huizen heb gezocht en wat het een genot voor me was, om U ein delijk via de Phohi te mogen hooren, Hol- landsch te hooren spreken en hoe ik me dankbaar gevoelde.. Ik werk hier als mis sionaris-Lazarist op het seminarie van de provincie Maranho in Noord-Brazilië; de dichtstbijzijnde Hollandsche confrater woont op twee dagen zeereis hier vandaan; ik ontvang geen kranten en veel brieven gaan verloren, zoodat ik mij soms geweldig ge- isoleerd voel. O, ja, doet U alles voor ons om het contact te onderhouden; er zal geen dankbaarder toehoorder zijn dan de een zame missionaris...." En tenslotte knippen wij uit een brief van Pater Peters uit de Afrikaansche Missie van Morogoro: „Programma en uitvoering zijn beide zeer goed; wy wonen juist onder den vijfden breedtegraad in het Tanganyika-gebied, en ons Vicariaat is Baga Moyo. In uw uitzen ding vernamen wij met pleizier wat U zei over onzen nieuwen Hollandschen Bisschop, want, als het God belieft, zal Morogoro De „Royal" wordt gehouden te Ipswich, van 3 tot en met 7 Juli a.s. - Meest uit gebreide en beste vee-tentoonstelling ooit gehouden. Vele nieuwigheden in ras- Inzendingen, landbouw-werktuigen en Grand Ring-programma. Vanuit Harwich kunt TJ Ipswich heel spoe dig bereiken. Verdere bijzonderheden wor den U gaarne op aanvraag toegezonden door den Secretaris van de Royal Show. 16, Bed ford Square, London W.C. 1. zijn residentie zijn (bedoeld is Mgr. Hil- horst, Red.). 24 Juni hopen wij naar U te luisteren.. Ik sluit hierbij in een foto van de Holland sche Missionarissen in Morogoro Mijn laatste woord is gelijk mijn eerste woord: dank." Zooals wij schreven: deze brieven zeggen meer dan welke uitvoerige beschouwing ook over de beteekenis van wat wij zouden kunnen noemen het „aether-missiewerk van den K. R. O." Dat dit werk allen steun verdient het behoeft geen betoog. De 24ste Juni 1934 zal niet slechts zijn de symbolische afsluiting van een eerste periode, maar de glorieuse in zet van een nieuwe phase, waarin groote dingen zullen worden volbracht. Een jongen en een meisje uit Dordrecht wa ren de ouderlijke woning ontvlucht, en aan het zwerven gegaan. Hij telde 18 en zij 17 lentes. De politie te Naaldwijk trof het stel daar aan. Na eenige informatie bleek, dat de vaders en moeders de thuiskomst van het tweetal wensch- ten. Daarop zijn zij op transport gesteld naar de ouderlijke woning. Naar ons bij iformatie is gebleken, zijn thans alle personen, die Zondag nadeelige gevolgen ondervonden van het gebruik van ijs, afkom stig van den ijsco-venter v. d. W. te Nieuwkoop en Noorden, hersteld of zoo goed als hersteld. De oorzaak van de vergiftiging is nog steeds niet vastgesteld. 5e Zondag na Pinksteren. Evangelie: Matth. 5, 20-24. U is, wat men noemt een behoorlijk christen. U houdt regelmatig ieder jaar uw Paschen. U is lid van een, mis schien zelfs twee katholieke vereenigingen. Deze vereeni- gingen schrijven voor hun leden jaarlijks een algemeene heilige Communie uit. Daar neemt u natuurlijk aan deel. Op denzelfden dag houden zij een feestavond met bal. Ook daar neemt u aan deel. Men moet de goede zaak immers steunen. Kortom u laat zich eigenlijk nooit onbe tuigd, wanneer er aan iets valt deel te nemen: zij het een protestvergadering, een lezing, een missie, of een bijzon dere kerkelijke plechtigheid. U gaat ook regelmatig iede ren Zondag naar de kerk. U zoudt zich een Zondag zonder heilige Mis niet kunnen voorstellen. Er zou iets aan ont breken. En eerlijk en oprecht ik moet zeggen, dat dit een zeer sympathieke trek in u is. Het veronderstelt namelijk bij u een flinke dosis plichtsbesef. En plichts besef tegenover God is een van de meest onontbeerlijke dingen voor een christen. U vervult in het algemeen nauw keurig al uw godsdienstige verplichtingen. En wat kunnen God en de Kerk meer van u verlangen? U eet op Vrijdag geen vleesch, zelfs niet wanneer u eens in een restaurant moet dineeren. U onderhoudt ook eerlijk de vastendagen. U heeft eigenlijk slechts één moeilijkheid, namelijk het biechten. Niet dat u, zooals bijvoorbeeld vele bekeerlin gen, een zekeren angst zoudt hebben voor de biecht. U is er immers van kindsbeen af aan gewend. Uw mdeilijk- heid bestaat hoofdzakelijk hierin, dat u soms met den besten wil van de wereld niet weet, wat u eigenlijk moet biechten, uitgenomen dan het vaste rijtje kleine gebreken, die u uit gewoonte weer wat dagelij ksche zonden deden begaan. Overigens is u een volmaakt correcte christen. Wanneer u nu nog één ding zoudt doen, namelijk de kerkelijke tienden betalen, dat beteekent dus tien procent van uw inkomen, van uw winsten, van uw salaris uittrek ken voor kerken, kerkelijke instellingen en godsdienstige doeleinden, en dat zonder één uitzondering, met een ge wetensvolle preciesheid ziet u, dan zoudt u de tweede gerechtigheid bereikt hebben, namelijk ik spot er nier, mee de moeizame gerechtigheid der farizeërs. Deze lieden gingen niet alleen op sabbat naar den tempel, maa; dagelijks, waarschijnlijk zelfs tweemaal per dag. Zij hiel den zich aan alle gebedstijden met pijnlijke nauwgezetheid. De voorschriften uit de wetten van Mozes en dat waren er niet weinig werden door hen stipt en letterlijk ver vuld. Een aan de wet getrouwe jood te zijn stelde hooge, zelfs zeer hooge eischen aan een mensch. Wat van een katholiek verlangd wordt, is kinderspel vergeleken bij de honderden voorschriften, die het leven van een ijverigen jood van 's morgens tot 's avonds vergezellen. En de fari zeërs hielden zich aan deze voorschriften. Ze deden eerder te veel dan te weinig. Ze vormden immers de kaste der, erkende ijveraars voor de wet. En zooals ik reeds zeide, het was bovendien niet goedkoop, een lid van deze kaste te zijn. Er behoorde heel wat tot de „gerechtigheid der farizeërs". Wanneer de „gerechtigheid", of met andere woorden het zedelijk-godsdienstige peil van slechts vijftig procent der hedendaagsche katholieken reikte tot aan de gerech tigheid der farizeërs, dan zouden onze kerken dagelijks niet éénmaal maar minstens tweemaal overvol moeten zijn. Hoeveel katholieken bestaan er echter, die het nooit zoover brengen met hun toewijding, dat ze van de zeven dagen eener week 'n uur één uur offeren aan de gemeenschappelijke godsdienstoefening dat is vijf en vijftig tot zestig uren in een heel jaar! Onder farizeërs zou zoo'n verwaarloozing der meest primitieve eischen van den godsdienst eenvoudig ondenkbaar geweest zijn. Laten dan de farizeërs den sabbat met hun bekrompen in acht nemen van voorschriften tot een «plaag gemaakt hebben, in christelijke landen daartegenover is de Zondag tot den dag geworden, waarop het meest uitdagend het lichaam gesteld wordt boven God. En is in veel katholieke provincies de Zondag niet te kenmerken als de dag, waarop gezondigd wordt door alcohol-misbruik? „Zoo uw gerechtigheid niet grooter is dan die van schriftgeleerden en farizeërs, zult ge het rijk der hemelen niet binnengaan" (Matth. 5,20). Onze gerechtigheid wordt er beslist niet grooter op, doordat wij ons dispenseeren van hun getrouwheid aan de wet en hun plichtsbetrach ting. Grooter wordt ze alleen, wanneer ze dieper wordt; wanneer, boven de vervulling van de letter der wet, hart en gesteltenis geleid worden door den geest van God. Hetgeen Christus in de farizeërs afkeurt, is niet, wat ze doen, maar waarom ze het doen. Namelijk: om ge zien te worden. Vroomheid was voor hen niet: een over vloeiend hart, maar een bewust arrangement. Men steeg erdoor in aanzien bij de menschen. Men ging behooren tot de prominenten der joodsche maatschappij. Wanneer men op straat of op de markt verscheen, maakten de menschen eerbiedig plaats, bogen en groetten. Of, als ze verderaf stonden, stootten ze elkander aan en zeiden: „Kijk, daar gaat een van die grooten. Bij hem vergeleken, zijn jij en ik maar armzalige zonen van Abraham." Lang zamerhand geloofden de menschen dat werkelijk; en ten slotte geloofden de farizeërs zelf ook, dat zij de uitverko renen van God waren. En opdat men nu zou kunnen zien, wie men voor had, maakten zij hun gebedskwasten dub bel zoo lang als gewone stervelingen. Wat Christus scherp en meedoogenloos veroordeelt, is de fagade-vroomheid, het coulissen-geloof, de godsdienst als dressuur, bedrijf, maaksel. Van binnenuit is de eenig juiste weg. Wanneer gij uw handen vouwt, omdat iemand ernaar kijkt, is dat boerenbedrog en misbruik van den godsdienst; wanneer ge uw handen vouwt, omdat uw hart denkt aan God, laat dan toekijken, wie wil. Verdacht is mij elke bidder, die nooit de neiging voelt, tusschen zijn eigen vier muren stil naast zijn stoel neer te knielen en te zeggen: „Onze Vader, die in den hemel zijt...." Verdacht is me de vrouw, die iederen Zondag te Communie en tweemaal naar de kerk gaat, terwijl het dienstmeisje met angst denkt aan het uur, waarop zij, die Christus ontvangen heeft, weer naar huis komt. Verdacht zijn me de chris tenen, die in moderne luxe voortleven, alsof er niets ge beurd was, terwijl millioenen broeders en zusters honger lijden. Verdacht is zulk christendom van een mensch, die zichzelf van de verplichtingen der broederliefde dispen seert, want hem ontbreekt het teeken, waaraan men de leerlingen herkennen moet. Eerst het omgevormde hart, de nieuwe geest; éérst het rijk Gods in de ziel, en dan in de neergeslagen oogen, in de gevouwen handen en gebogen knieën. Uiterlijke vroom heid kan een mensch aanleeren, zonder dat zijn binnenste wordt beroerd. Voor God echter heeft alleen waarde, wat komt uit een bewogen hart, ook al vertoont het dan geen fraai gepolijsten vorm. Niet wie de meeste kerkboeken bezit, maar wie de grootste liefde heeft tot God! Waaruit men in 's hemels naam niet moet besluiten, dat hij de beste mensch is, die de minste kerkboeken bezit. Alles is goed en schoon en heilig, wat uit een hart komt, dat God lief heeft. Tienduizend mark voor een kerk of een ander vroom doel schenken om in de krant te komen, beteekent minder, honderdmaal minder dan de kleine, bonte kiezel steen, dien een vierjarig kind stilletjes op het altaar legt, omdat God daar wel blij mee zal zijn. En daarom moet ieder, die het met zijn christendom eerlijk meent, die een echt en volledig christen, een om gevormde mensch, een Christusmensch wil worden, tel kens wanneer hij het gebed des Heeren bidt en de woor den uitspreekt: „Kome Uw rijk", op de eerste plaats aan zichzelf denken en aan zijn eigen hart. Niet aan de hei denen, die nog bekeerd, en de afvalligen, die tot boete gebracht moeten worden, aan de dwalende broeders enz., enz. ach neen: laten wij eerst denken aan ons eigen hart, en hoeveel er in dit hart nog heidensch is, ach nog zoo weinig omgevormd naar de blijde boodschap van God, en hoeveel daar nog te „bekeeren" valt, voordat het rijk Gods in onszelf woont. Iedere mensch heeft eigenlijk zijn kerkgeschiedenis. Ook zijn eigen geschiedenis van de menschwording van Christus. Vanaf het doopsel moet ik tezamen met Christus groeien langzaam maar gestadig word ik omgevormd. Steen voor steen wordt het rijk Gods in mij gebouwd. Meer en meer word ik van God en alle werkelijke vroomheid is tenslotte niets anders dan het eerlijke verlangen, dat God geheel bezit van mij moge nemen. Het is geen goed teeken voor ons, dat men heden van zooveel christenen zeggen kan: Hadden zij tenminste maar de gerechtigheid der farizeërs! H. M. de Koningin, bijgestaan door H.K.H. Prinses Juliana, wenscht geheel in den geest der over ledene te blijven werken „Nog heel vervuld van het verlies, dat het Nederlandsche Volk zoowel in het moeder land als in de Overzeesche Gewesten gele den heeft door het overlijden van de Ko ningin-Moeder, geven de Koningin en de Prinses Zich ten volle rekenschap van de plaats, welke de Koningin-Moeder in het leven en in het hart van ontelbaar velen heeft ingenomen en beseffen het groote ge mis, dat Haar ontslapen voor die velen be teekent. De Koningin wenscht daarom, in dezen bijgestaan door de Prinses, geheel in den geest van de Koningin-Moeder al datgene te doen, wat Haar beschikbare tijd en krachten zullen toelaten, ten einde aan allen, voor wie de Koningin-Moeder Haar medeleven en warme belangstelling betoond heeft, dit gemis, zooveel in Haar vermogen ligt, te vergoeden". In aansluiting met het bovenstaande kan ge» meld worden, dat Hare Majesteit reeds, wat de Stichtingen „Oranje Nassau's Oord" en .Ko ningin Emma Jubileum Fonds" betreft, geheel in de plaats van Haar Moeder treedt, terwijl ook het werk van de Commissie van Weldadig heid van Koningin Emma te Baam en te Soest wordt voortgezet. De Koningin heeft Prinses Juliana verzocht, en bereid gevonden, de leiding hiervan op Zich te nemen, binnen de grenzen en langs de lijnen, die de Koningin-Moeder Zich had gesteld. Na de langdurige rustperiode in den damp kring is plotseling in een betrekkelijk klein ge bied een sterke actie ontstaan in den vorm van een kleine stormdepressie, die in korten tijd tot ontwikkeling kwam en dicht langs ons land over de Noordzee trok. Deze depressie vertoonde een volkomen overeenkomst met de storm- depressies, die in den winter de zwaarste stor men over de Noordzee veroorzaken. Ook nu kwam het tot storm over het Engelsche Ka naal, ons land en de onmiddellijke omgeving. Het geheele stormgebied was echter niet groot. Deze depressie heeft ons na langen tijd van droogte eenigen regen gebracht. Behalve in ons land viel er regen in N.W.-Frankrijk, België, N.W.-Duitschland, de Britsche Eilanden en Skandinavië. Het is dus een betrekkelijk klein gebied, dat regen heeft gehad en men kan dus nog niet zeggen, dat deze regen een einde heeft gemaakt aan de langdurige periode van te wei nig neerslag. Waarschijnlijk hebben wij slechts te doen met een korte onderbreking van de droogte. (Nadruk verboden). Als een donderslag aan helderen hemel kwam het bericht van overplaatsing van onzen secretaris, den heer Vogels. Bijna 12% jaar heeft hij met bijna koortsachtigen ijver gewerkt om onze R. K. Esperanto-vereeniging te doen bloeien en groeien. Velen heeft hij in den loop der jaren zien komen, maar ook velen zien heengaan. De heer Vollaerts, ook een der stuw krachten der vereeniging, is naar beter oorden opgegaan. Onze Eere-voorzitter, de heer Hoo- geveen, is ons Goddank nog behouden gebleven en hij kan dan ook getuigen van de enorme werkkracht, die de heer Vogels aan den dag legde. Waarde collega en vriend, Wij danken u van harte voor wat u in het belang der Esperanto- vereeniging deed. Moge God Zijn rijksten zegen over u doen nederdalen en u veel geluk schen ken in uw nieuwen werkkring te Amersfoort! Namens het Bestuur, J. M. B. ELIAS, Voorz. P.S. Het adres van het secretariaat is thansf d. Vinnestraat 10. Ingediend is een wetsontwerp tot wijziging en verhooging van de begrooting van Economi sche Zaken voor 1933. Het eindcijfer wordt in totaal op een aantal posten van diversen aard verhoogd met f 215.600, waarvoor ge deeltelijk compensatie aanwezig is in den vorm van hoogere middelenopbrengst, n.l. f 139.400, zoodat ongedekt blijft f 76.200. Getracht zal worden bij een volgend wetsontwerp deze com pensatie aan te brengen. Dezer dagen verscheen in een Akensch dag blad een advertentie waarin een zich noemend ingenieur M. een man zocht tot controleering van kabels, die zich in ons land bevinden. Ge gadigden moesten zich komen voorstellen in een hotel te Aken. Toen een jonge man uit Kerkrade zich meldde, verlangde de ingenieur een borg stelling van 250 gulden. Op een nader bepaal den dag ontmoetten beiden elkaar aan het grenskantoor Pannesheide. De ingenieur ont ving 18 gulden en de rest zou later betaald worden. De man ontving tegelijkertijd een contract, dat de schoonste vooruitzichten be vatte. Oogenblikke-ijk zegde de Kerkraadsche jongeling zijn betrekking op. Eenige dagen later stuurde de ingenieur een telegram dat hij ziek was. Bij informatie bij de firma in Frankfort, die in het contract genoemd was, bleek, dat de ingenieur niet bekend is, zoodat de jonge man het slachtoffer is geworden van een bedrieger.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1934 | | pagina 5