ZESDE NEDERLANDSCHE KATHOLIEKENDAG
Beschouwingen over het gezag
De Kerk ontving van Haar Stichter dubbele
macht: wijdings- en bestuursmacht
Het nieuws van heden
OVER DEN WENSCH DER
BISSCHOPPEN
r
vj
P. A. M. KAT
DE BAROMETER
VEREENIGDE KATHOLIEKE PERS
BUREAUX: NASSAUIAAN 51 - TEL. 13866
ABONNEMENTEN: voor Haarlem en
Agentschappen per week 25 cent;
per kwartaal f 3.25; per post, per
kwartaal f 3.58 bij vooruitbetaling
DAGBLAD UITCEGEVEN DOOR DE N.V. DRUKKERIJ DE SPAARNESTAD, HAARLEM - TELEFOON 13866
ZONDAG 24 JUNI 1934
Ochtendblad
De Overheid moet zich realiseeren,
dat zij haar gezag van God heeft
gekregen, om te voeren naar
het gestelde doel
Staatkundige eenheid
Rede prof. Vroom S. J.
Leiding geven
Dr. F. Vroom, S.J.
Intermezzo
M iddagvergadering
Het gezag in de Kerk
Dubbele macht
Christus' opdracht aan
de Kerk
Mgr. Dr. G. C. van Noort
Wie oefenen het uit?
De bestuursmacht
En sprekende over het behoud der eenheid,
Prof. mr. P. W. Kamphuisen
Gezag in den Staat
Gewetensvrijheid eerbiedigen
Aan Goddelijke wetten
onderworpen
Verkeerde mentaliteit
ACCOUNTANTSKANTOOR
Rust
DIT NUMMER BESTAAT UIT
ACHT BLADZIJDEN
Het Weer
i
K. N. S. M. FJORDEN-REIS
IL.
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ZEVEN EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 18810
Advertentieprijzen: Per lossen regel 30 ct.; ingez.
mededeelingen 50 cent; idem op pag. één 65 cent
per regel. Bij contract sterk verlaagde prijzen. Voor
de kleine annonces „Omroepers" zie de rubriek
De ochtendvergadering eindigde met de rede
van den zeereerw. Pater Dr. F Vroom S.J., die
het gezag beschouwdde in zijn algemeene as-
r.pecten.
Prof. VROOM ontwikkelde in deze rede, wel
ke van een hooggestemde intellectualiteit was
en misschier wel wat te academisch voor deze
vergadering eenige zeer belangrijke stellingen
Hij maakte onderscheid tusschen wilsgezag,
dat wel en dat niet bindend was onder ge
hoorzaamheid. Een wilsgezag is niet onder ge
hoorzaamheid bindend Bij een vereeniging, die
belangen van bijzonderer. aard behartigt en
strekt zich aan niet verder uit, dan in zoover
re de leden zich gebonden hebben. Bij eigen
lijke gemeenschappen, die den geheelen mensch
omvatten, bestaat persoonlijk wilsgezag, dat
onder gehoorzaamheid Binden kan. Het onder
scheid tusschen vereeniging en gemeenschap
wordt niet op de spits gedreven. Er bestaan
tusschenvormen van gemeenschappen en ver-
eenigingen, waarbij verhoudingen kunnen be
staan, die betrekking hebben op den gehee
len mensen. De heerschende opvattingen daar
omtrent zijn decadent, want daardoor wordt
aan een contract soms te weinig inhoud toe
gekend.
T.a.v. de bevoegdheid van den gezagsdrager
wat de middelen aangaat, kan deze Beschikken
over al datgene, wat noodig is om de bevoegd
heid te Kunnen uitoefenen.
De gezagsdrager moet leiding geven: de da
den zijn nooit abstract In een concrete wet
kan niet ir alles worden voorzien. Daarom
zijn deze arden vaak afhankelijk van den per
soonlijken wii van den gezangsdrager In zich
niet verplichte daden kunnen door den gezags
drager als verplichtend worden opgelegd.
De bevoegdheid strekt zich uit over heel het
gemeenschappelijk welzijn, doch er zijn be
grenzingen. Een element van begrenzing naar
binnen rust op de waarheid dat de gemeen
schap niet slechtswordt geconstitueerd door
leden, maar ook door lagere gemeenschappen
De menschelijke gemeenschap is geen orga
nisme, doch een organisch gestructueerd ge
heel, dat gedragen wordt door zelfstandige per
soonlijkheden. Daarom moeten de individueele
rechten en individueele ontplooiing worden
ontwikkeld en beschermd
De gezagsdrager in ondergeschikte gemeen
schappen moeten de onderdanen leiden tot de
hoogere gemeenschap. De gezagsdrager in noo-
gere gemeenschappen kan de verplichtingen
van de agere gemeenschappen krachtens zijo
gezag urgeeren. Als begrenzing naar buiten
moeten worden genomen de grenzen rond het
terrein, waarover de gemeenschap zich uit
strekt.
Gezag bestaat niet alleen krachtens het
doel, doch ook krachtens de voortbrenging
zelf. Het menschelijk gezag vindt zijn grond
in het deelgenoot zijn in het auctor zijn van
God.
T.a.v. het juridische gedeelte, zeide spr. in
verband met de gehoorzaamheid, dat deze niet
gebroken wordt, wanneer een bevel niet wordt
nagekomen om intrinsieke waarden van het be
vel, doch wie een bevel niet nakomt wegens het
subjectieve oordeel over den persoon van den
gezagsdrager, breekt de gehoorzaamheid wel.
Het contröle-recht kan wel blijven bestaan,
doch dan in den glans van den goeden wil om
te dienen en te gehoorzamen. Spr. wil geen con
flicten camoufleeren, doch bij de oplossing moet
wil om te dienen blijven bestaan.
Luid applaus beloonde den geleerden spreker
voor zijn betoog.
In het vrije middaguur had het uitvoerend co
mité de vriendelijke attentie om de pers aan een
lunch te vereenigen.
De voorzitter, jhr. P. van Meeuwen, presideer
de de tafel en richtte waardeerende woorden tot
de pers, die door den heer J. Thomassen met een
dankwoord werden beantwoord.
De Middagvergadering werd wederom bijge
woond door de bisschoppen, terwijl de zaal nog
voller was dan in den ochtend.
Baron VAN WIJNBERGEN opende de verga
lt ing met eei woord van welkom tot allen,
doch in het bijzonder tot Mgr .dr. van Noort, in
wien Amsterdam aan dezer Katholiekendag het
beste heeft gegeveft, wat het bezit.
Met deze begroeting verleende de voorzitter
het woord aan Mgr. VAN NOORT tot het hou
den zijner voordracht over
De geleerde inleider noemt het een dankbare
opdracht over het gezag in de Kerk te mogen
spreken. In den korten, hem toegemeten tijd wil
hij trachten de rijke stof te behandelen en dui
delijk maken, dat de Kerk het zichtbaar Gods
rijk is op aarde. Vele argumenten zijn daarvoor
aan te voeren, doch de voornaamste zijn wel, dat
het voortbestaan der Kerk gewaarborgd is tot
aan het einde der tijden en dat Christus aan
Zijn Kerk voor altijd jegeven heeft gezagheb
bende leiders in de Apostelen en hun wettige
opvolgers, die niet enkel recht op volgzaamheid
h°bben, maar ook op gehoorzaamheid in den vol-
sten zin van het woord.
Dit immers volgt, zegt spr., uit den aard der
Kerk. Zij is een volmaakte vereeniging, omdat
zij innerlijk volledig is en geen aanvulling van
buiten noodig heeft om haar taak zelfstandig
te vervullen.
Krachtens haar doel toch is de
Kerk de hoogste maatschappij,
zoodat zij in waardigheidsorde bo
ven elke maatschappij staat, ook
boven den staat. Zij alleen kan het
laatste en beslissende antwoord ge
ven op de vraag, hoe ver haar ge
zag gaat.
Een dubbele macht heeft de Kerk van naar
Stichter ontvangen. Zij kreeg de wijdingsmacht
en de bestuursmacht.
Door de wijdingsmacht kunnen de bestuur
ders de genademiddelen uitdeelen, hetgeen ge
schiedt door de Sacramenten. De wijdingsmacht
echter is geen gezag, zy maakt eerbiedwaardig,
maar verleent geen gezag en valt daarom Builen
den kring van een bespreking.
Heel anders staat het met de bestuursmacht,
die aan de Kerk gegeven is om de innerlijke
heiliging van de zielen voor te bereiden en de
genade-gaven vruchtbaar te maken.
In wezen en aard is dit een echt
gezag, waarbij men de volle aan
dacht moet geven aan de onder
scheiding van zedelijke bevoegd
heid en het denken en handelen
der menschen. Voor zoover het ge
zag het gelooven beheerscht is het
leergezag, terwijl het voor het
practisch handelen bestuursmacht is.
Spr. zet verder uiteen, wat men onder het
leergezag in de Kerk heeft te verstaan.
In wezen is het Godsryk een bovennatuur
lijke maatschappij met als grondslag de Chris-
teiyke openbaring. De bestuurders moeten de
bevoegdheid hebben vast te stellen, wat tot de
openbaring behoort en wie zich daar aan heb
ben te onderwerpen. Daarin heeft Christus zelf
voorzien door de opdracht: Gaat de wereld aoor
en predikt het Evangelie aan alle schepselen.
Wie geloofd zal hebben zal zalig worden, wie
niet gelooft, wordt verworpen.
XJit die opdracht kan de Kerk bindende
uitspraken geven over alle vraagstukken, die
behooren tot de leer over geloof en zeden,
over alle in de Christelijke openbaring be
grepen waarheden en daarbü nog, doch zulks
op de tweede plaats, over al zulke leer
stellingen, die niet ontkend of betwijfeld
kunnen worden zonder dat de openbaring
zelf gevaar lijdt.
Hierop beantwoordde spr. de vraag wie het
kerkelijk leergezag uitoefenen. Dat leergezag
is toevertrouwd alleen aan de van God gestelde
bestuurders en zy, die van deze een wettige
opdracht hebben ontvangen.
In het vervolg zijner rede zette de inleider
uiteen, hoe het leergezag wordt uitgeoefend,
waarbij er de nadruk op werd gelegd dat nooit
een onfeilbare uitspraak gegeven kan worden
door een ondergeschikten leeraar of instantie.
De volheid van het leergezag berust by het
Episcopaat en bij den Paus sprekende ex cathe
dra. Die volheid van leergezag kan nooit wor
den meegedeeld aan een lageren gezagsdrager,
doch ook alleen een onfeilbare uitspraak vraagt
een stemmig en algeheel geloof.
Spr. behandelt dan verder de z.g. voorloopige
uitspraken, die gegeven kunnen worden en die
in den regel in een bepaalde mate slechts bin
dende kracht hebben.
Als derde punt neemt spr. de vraag, wie aan
het leergezag der Kerk zijn onderworpen.
Aan dat leergezag zijn niet alleen de leden
der Kerk, d.w.z. alle gedoopten, onderworpen,
maar feitelijk alle menschen, wijl Christus ge
zegd heeft: „Predikt het Evangelie aan alle
volken."
In het tweede deel zijner inleiding stond spr.
uitvoerig stil by de eigeniyke bestuursmacht
der Kerk. Ook daar heeft men een dubbel
onderscheid en bij deze bestuursmacht is nooit
sprake van onfeilbaarheid. Dit gebied, verdui-
deiykt spr., wordt beheerscht door de vraag
wat rechtvaardig is en heilzaam.
Alle bestuursmacht in de Kerk komt van
God langs den weg van wettige aanstelling en
zending. Hierbij beschouwde de inleider eenige
practische kwesties en maakte hy duideiyk,
hoe de kerkelijke overheid niet alleen recht
heeft op gehoorzaamheid, maar ook op volg
zaamheid.
De vaak gehoorde uitdrukking,
zegt spr.De wensch van de bis
schoppen is voor den oprechten
Katholiek een bevel, is naar de
letter niet juist, maar naar den geest
is zij het voorzeker, zoodat men
ook de wenschen der bisschoppen
niet moet weerstreven, wijl zulks
niet past aan den goeden Katholiek.
Bij de uiteenzetting van het bestuursgezag in
engeren zin, vervolgde Mgr. van Noort zyn rede
letterlijk als volgt:
Wie geen vreemdeling is in Jeruzalem, kan
beseffen, dat het vraagstuk voor den bisschop,
ook voor de bisschoppen, een eisch van voor
zichtigheid wezen kan een eisch van voor
zichtigheid. het belang der geheele Katholieke
gemeenschap om ten slotte by uiterste nood
zaak in strikt gebiedenden of verplichtenden
vorm op te treden.
Het is immers prijzenswaardige voorzichtig
heid, zoo lang mogelijk rekening te houden met
de gevoeligheden van andersdenkende landge-
nooten, die al te spoedig van aanmatiging of
ongepaste inmenging spreken.
Eisch is het ook, voorzichtigen Katholieken,
die min of meer te goeder trouw verkeerde pa
den zijn ingeslagen, door mildheid van optreden
den terugweg minder pijniyk te maken. Waar de
ernstig denkende Katholiek beseft of vermoedt,
dat anderen bij dergelijke overwegingen aan den
vorm van raad of vermaan de voorkeur gege
ven is, zal hij dubbel reden hebben om den
wensch der overheid te aanvaarden, ofschoon
het ook dan nog waar blijft, dat van een echt
gebod, van de gehoorzaamheid in strikten zin,
niet mag worden gesproken.
Daarnaast dient echter met nadruk gezegd te
worden wat, geloof ik, ieder Katholiek zal aan
vaarden dat het alle grenzen van volgzaam
heid te buiten gaat een openiyke actie te voe-.
ren, die lynrecht tegen den wensch der over
heid indruischt.
Krachtens haar doel is de Kerk
de hoogste maatschappij, omdat
Zij in waardigheidsorde boven
elke maatschappij staat, ook
boven den Staat."
(Mgr. dr. G. C. van Noort)
zeiae Mgr.: „Indien in een land twee of meer
staatkundige partyen zyn, alle bereid om de
rechten van Godsdienst en Kerk zoo noodig te
verdedigen, heeft de Kerk niet het recht te
verordenen, dat haar kinderen zich by een be
paalde party zullen aansluiten".
Maar indien de feitelijke om
standigheden in eenig land van dien
aard zijn, dat staatkundige eenheid
noodig is, om de onbelemmerde
werkzaamheid der Kerk in dat land
duurzaam te waarborgen, heeft Zij
wel het recht om de Katholieken
zeer ernstig aan te sporen en ook te
verplichten, die eenheid te bewaren.
Ik zeg „ook te verplichten", want
ik zie geen enkelen grond, waarom
het RECHT der Kerk hier enkel tot
vermaan of leiding beperkt zou
worden.
Het recht der Kerk; want vooral by dergeiyke
dingen zal de overheid altijd te overwegen heb
ben, niet enkel hoever zy krachtens haar recht
gaan kan, maar ook, wat in de concrete om
standigheden voor de belangen, die zij te be
hartigen heeft, het meest vruchtbaar belooft
te wezen Zij is immers gehouden, evenals trou
wens alle overheid, om haar macht te gebrui
ker. tot nut en voordeel der gemeenschap, die
zy bestuurt.
Indien derhalve iemand iets tegen deze man-
nen heeft, laat hij voor God en om God vrij-
moedig spreken. Maar hy zy daarby zyn eigen
staat indachtig. Deze aanmaning tot beschei
denheid is ook hier in hooge mate op haar
plaats.
zyne rede samenvattend concludeerde de
inleider, dat binnen de grenzen van hun rechts
gebied de kerkeiyke gezagsdragers recht hebben
op gehoorzaamheid, wanneer zij bindend, en op
volgzaamheid wanneer zii slechts leidend op
treden. Alle aangelegenheden die uiteraard tot
het gebied van den godsdienst of de zedeiyk-
heid behooren, kan het kerkeiyk gezag zelf re
gelen. Alle zuiver profane aangelegenheden
vallen buiten het kerkelijk rechtsgebied. In
dingen, die uiteraard profaan zijn, maar by
welke feitelijk godsdienst of zedelijkheid inner
lijk betrokken zyn. kan de Kerk niet zelf re
gelend optreden, maar Zij kan wel haar on
derdanen verplichten, deze materie zoo te re
gelen, dat de belangen van godsdienst en ze-
deiykheid veilig worden gesteld.
In een s'otbetoog behandelde spr. nog de
ongepaste critiek op het kerkeiyk gezag, die
om haar funeste gevolgen vermeden moet wor
den.
De volgende inleider was Prof. mr. P. W
Kamphuisen die sprak over:
Mr. KAMPHUISEN, prof. in het staatsrecht
aan de R. K. Universiteit, wilde na de wijs-
geerige uiteenzetting van dr. Vroom, de meet
practische zyde behandelen van de kwestie:
het gezag in den staat.
De bemoeiingen van den staat hebben zich
de laatste 50 jaar vermenigvuldigd.
In de 19e eeuw zorgde de staat voor de rust
en de orde en deed niet meer. Een voorbeeld
hiervan .s de Armenwet die godsdienstige en
particuliere liefdadigheid voorop zet. De staat
moest alleen er voor zorgen, dat de armen nie:
gevaariyk werden voor orde en rust Tegen
woordig kan men zich afvragen of de staat
niet teveel ingrypt.
Wat zijn de natuuriyke grenzen van der
staat? Deze worden gevonden in het natuur
recht. In de laatste jaren wint dit begrip hot
langer hoe meer recht bij andersdenkenden
hoewel mer soms te veel wil bewijzen. In
groote lynen kunnen we een afgrenzing vinden
Bakkersstaking in geheel Griekenland. Politie
in de winkels.
Amnestievoorstel in het Saargebied betreffende
politieke en crisisdelicten.
Duitschland vlagt 28 Juni halfstoks als protest
tegen het Verdrag van Versailles.
Openlijke Belgische klacht over Frankrijks pro
tectionistische handelspolitiek.
Het Concours Hippique te Amsterdam. Luit. van
Strijdonck (België) wint den Grooten Prjjs van
Amsterdam.
De T.T.-motorwedstrijden op het circuit van
Drente.
H. M. de Koningin is Zaterdagavond naar
Zwitserland vertrokken.
Nieuwe korting op pensioenen van Landsdiena
ren in Indië wordt overwogen. Nieuwe regeling
zou echter niet vóór 1 Januari 1936 gelden.
Bende Rotterdammers, die veel op hun kerf
stok hadden, ontmaskerd.
Verandering in de structuur van den import-
handel van Duitsche goederen in Nederland.
Vcor de herdenking van het achtste eeuwfeest
van de abdij van Berne te Heeswijk is het
feestprogramma samengesteld.
G. C. D. d' Aumale baron van Hardenbroeck,
oud-lid der Eerste Kamer, overleden.
Verschenen is de Memorie van Antwoord in
zake de nadere wijziging van de Landbouw-
crisiswet 1933 en intrekking van de Tarwewet.
Belangrijke redevoeringen op den Zesden Ned.
Katholiekendag over het gezag, o.m. gehouden
door Mgr. dr. G. C. van Noort.
Een drietal plannen is gereed voor uitvoering
ingevolge het zestig-millioenen-werkverschaf-
fingsplan.
Deviezensmokkelaars in hooger beroep te Berlijn
opnieuw veroordeeld.
Bjj een motorongeluk in België is een dame
uit Haarlem gedood.
van de bevoegdheden. Om deze grenzen van de
staatsmacht te vinden moet men uitgaan van
het laatste doel van den staat, n.l. het alge
meen welzijn, waardoor de individuen het door
God gestelde doel kunnen bereiken.
In zooverre het individu gemeenschapswezen
is, moet de staat ook zorgen voor het indivi
dueele welzyn. Voor het persooniyke heil moet
de mensch zelf zorgen, hoewel de staat hem
daarby behulpzaam kan zijn door het schep
pen van de noodzakeiyke voorwaarden endoor
het verhinderen van gelegenheden, die het in
dividu schade doen.
De staat moet de gewetensvryheid eerbiedi
gen, waaruit soms conflicten kunnen ontstaan.
De moeiiykheid kan hier zyn, dat er een con
flict is tusschen een individu, dat niet anders
kan, en een staat, die ook niet anders kan.
De staat heeft het recht zyn gezag tot uiting
te brengen, als de gezagsdragers het goede
willen.
Andere grenzen van de staatsmacht zyn ge
legen in andere gemeenschappen, zooals Kerk
en gezin; waarop de staat alleen bepaalde rech
ten heeft. In theorie is de grens tusschen Kerk
en Staat gemakkeiyk te trekken, doch in de
practijk is dit zeer moeilük, want voor de uit
oefening van de taak heeft de Kerk ook stof-
felüke middelen noodig, terwijl de Staat reke
ning moet houden met geestelijke stroomingen.
Een andere beperking van de staatsmacht is
die ten opzichte van de wüze, waarop het gezag
moet worden uitgeoefend. De overheid is on
derworpen aan dezelfde goddeiyke en moreele
wetten als het individu.
Daarom mag de Staat byv. ook niet dwingen
tot sterilisatie tenzy in geval van straf. In
Nederland verkeeren we practisch niet in de
noodzakelijkheid ons tegen het gezag te verzet
ten, omdat apert onzedelijke wetten hier wel
nooit het Staatsblad zullen bereiken.
Niettegenstaande deze beperkingen omvat het
staatsgezag nog een groot gebied, waarop de
Staat recht heeft op gehoorzaamheid, daar de
Staat zyn gezag van God heeft.
Wü moeten niet alleen het staatsgezag ge
hoorzamen, maar ook eerbiedigen.
Al neemt men aan, dat niet alle maatregelen
even goed zyn en dat niet alle gezagsdragers
even eerbied-afdwingend zyn, toch moet dit
gezag worden geëerbiedigd.
Minstens even belangrijk is, dat
de overheid zich moet realiseeren,
dat zij haar gezag van God heeft
gekregen, niet om te doen wat zij
wil, maar om te voeren naar het ge
stelde doel.
Een mentaliteit, die zich misschien wel niet
tegen het gezag verzet, maar toch wel zooveel
mogeiyk er zich aan onttrekt, is verkeerd en ty
pisch Nederlandsch. Ook onder de gezagsdragers
komt deze mentaliteit voor; hierdoor wordt het
gezag neergehaald en dit is een van de groote
ongelukken van dezen tyd..
Meer macht geven aan de overheid zal niet
het geneesmiddel zijn, als de wil tot regeeren
en geregeerd worden niet aanwezig is.
OOSTERPARK 19 - AMSTERDAM - TEL. 53931
Na gedanen arbeid is het zoet rus
ten. Maar de rust is niet synoniem
met de luiheid. Wee hem, die meent
dat zijn rust moet bestaan in het vol
strekt niets doen. Dit worde overge
laten aan de zieken, die de volstrekte
luiheid noodig hebben om weer gezond
te worden. Zij zouden liever anders
willen; dat weet ge als ge ooit ziek ge
weest bent als het U verboden was te
zitten, te loopen, te lezen, te praten.
Neen, de rust is geen luiheid. Ook
niet onder de vacantie. Wie niet be
zig is, rust daarom nog niet. Wie be
zig is kan een weldoende rust genie
ten. Wanneer men zijn vacantie door
brengt met niets doen, dan maakt
men 't zich uiterst moeilijk om weer
aan den arbeid te gaan. Wanneer
men echter ook in zijn vacantie een
rustige bezigheid zoekt, dan behoeft
men de luiheid niet af te wennen,
wanneer de tijd van het werken weer
aanbreekt. Men kan zelfs vermoeien
de reizen maken en toch beweren
dat men rust genoten heeft, want de
ware rust is die, welke den geest van
de dagelijksche beslommeringen af
wendt en toespitst op andere zaken,
op andere bezigheden, die nieuwe en
frissche indrukken achterlaten, waar
van men nog lang kan nagenieten.
Dit alles wil niet zeggen, dat men niet
eens een uurtje luieren mag tijdens
den vrijen tijd, dien men vacantie
noemt. Het zal U zelfs goed doen van
tijd tot tijd eens lui te sluimeren
Maar doe het geen dagen en zeker
geen weken lang, want het zal U be
rouwen, als gij weer actief moet wor
den
IlllllllllllllllilllllllllllllllllllüllllllllllllllB
Verwachting: Meest matige wind uit EE
=5 oostelijke richtingen, aanvankelijk licht h
EE tot haifbewolkt, later toenemende be-
=E wolking, droog weer, behoudens kans op EE
EE onweer. Iets warmer.
Verdere vooruitzichten: toenemende kans EE
op onweer. EE
Het geneesmiddel moet inwendig zyn.
Vooreerst bij de regeerders, die hun taak
moeten opvatten in den geest van dienen
en liefhebben. Ook by de onderdanen moet
de crisis van het gezag worden genezen,
door den onderdanen by te brengen, dat het
van even groote hoogheid getuigt zich te
onderwerpen aan het burgeriyk gezag als
aan het gezag van God.
Deze christeiyke liefde zal de crisis van het
gezag kunnen oplossen en deze alleen.
Na deze rede deelde de voorzitter mede, dat
officieele vertegenwoordigers van het Nymeeg-
sche studentencorps by deze voordracht aan
wezig waren geweest.
(Vervolg op pag. 2)
naaimachines
eijlhouuiBr A'dam
inherstraat 125,
Naar de mooiste Fjorden
per Mailschip „SIMON BOLIVAR"
24 AUG.—4 SEPT.
Pryzen van ƒ90.— tot 200
KONINKL. NEDERL. STOOMBOOT MIJ.
AMSTERDAM
Stand op Zondag 1 uur v.m.: 764
Vorige stand: 763.9
