DINSDAG 14 AUGUSTUS 1934
Pastoor P. Th. Verwer
Pastoor A. v. Leipsig
Pastoor Th. P. Blom
Pastoor Sentenie
Pastoor G. Waterreus
Pastoor A. M. Heydeman
Pastoor J. M. v. d. Marck
Pastoor F. H.J.A. Cornet
Pastoor J. L. Speet te
Houtrakpolder
Pastoor L. G. v. Ruyven
Onverdroten zielenherder
Zielzorger en sociaal priester met
groote werkkracht
Nieuwkoops tweede bouw
pastoor
Een vaderlijke herder, vooral voor
de jeugd
Bevorderaar van kerkelijk schoon
Vooral het jeugdwerk gaat hem
ter harte
Beminde en ijverige liturgist
Beminde herder van Lijnden
Warm voorstander van den
x volkszang
Eerste zilveren priesterfeest
op Texel
Zwaagdyk maakt zich op om op den feest
dag van Maria ten Hemelopneming het zilveren
priesterfeest van zijn beminden herder, pastoor
Verwer, met den meest mogelijken luister te
vieren. Dankbaarheid vervult ieders hart, voor
de onverbroken zorgen aan hun zieleheil ge
wijd, voor de beslommeringen welke hun her
der zich getroostte voor het opkomend geslacht,
en de zorgen van hun herder bepaalden zich niet
alleen tot hun geestelijk welzijn. Zijn Priester-
hart klopte ook warm voor hun stoffelijke be
langen. Aan den L. T. B. en de Hanze had hij
zijn hart verpand. Ternauwernood had hij drie
jaren geleden zijn intrede in onze Parochie ge
daan, of hij nam de Jeugdorganisatie ter
hand. Hij rustte niet, voor de jeugd in al haar
geledingen georganiseerd was. Met de oprich
ting der Graal werd de kroon op het jeugd
werk gezet. Reikhalzend zien de ouders uit
naar de zoogenaamde Ouderavonden, waarop
sprekers van naam hun wenken gaven bij het
moeilijke werk der opvoeding. Vooral in de ja
ren, waarin de hartstochten beginnen op te
laaien. Maandelijks schaarde hij de gehuwde
mannen in de „Heilige Familie" om zich heen.
De bond voor groote gezinnen verheugde zich
in zijn volle sympathie. De eenvoud en reinheid
van zeden bewaarde hij angstvallig in zijn
parochie en onvervaard bezwoer hij door zijn
optreden het gevaar, wanneer een of ander
meisje zich vertoonde in een kleedij, welke an
deren tot ergernis kon strekken.
Onze herder bemint den luister van Gods
Huis. Niettegenstaande de geldelijke zorgen,
waaronder hij door vereenigingsgebouw en be
waarschool gebukt gaat, plaatste hij in ons lie
felijk bedehuis een artistiek uitgevoerd beeld
van de H. Theresia van het Kindje Jesus. Aan
doenlijk is steeds de kinderhulde op den feest
dag van het H. Hart. Jaarlijks bedenkt hij bij
het Veertigurengebed of den Biddag nieuwe
middelen om eerherstel te geven voor den
smaad, den Goddelijken Menschenvriend in
zijn Altaargeheim door een verdwaasde wereld
aangedaan.
Aan het vuur van zijn voor allen toeganke
lijk Priesterhart heeft Zwaagdijk te danken,
dat het gebleven is, wat het was! Katholiek
in merg en been, als zijn voorouders, arbeid
zaam, eenvoudig en rein van zeden, een volk,
dat den Priester als zijn grootsten weldoener
eert. Pastoor Verwer is de vierde herder der
Parochie van Sint ozef. Al zijn voorgangers
smaakten het voorrecht alhier hun zilveren
Priesterfeest te vieren. Zijn priesterfeest zal
stellig alle vorige in luister overtreffen, om
dat in onze dagen van malaise en zorgen schit
terender dan immer te voren blijkt, welk een
zegen een sociaal-voelend herder, een met alle
rangen en standen meelevend priester voor
een Parochie is. Op den feestdag van Maria
ten Hemelopneming zal geheel Roomsch Zwaag
dijk instemmen met de tonen van het bliide Te
Deum: ,,U o God danken wij, dat Gij ons zulk
een waren vader als zieleherder geschonken
hebt."
Pastoor Verwer werd den Sisten Augustus 1883
te Eindhoven geboren. Op zeer Jeugdigen leef
tijd vertrok hij naar Zierikzee, waar zijn roe
ping tot het Priesterschap ontwaakte. Uit het
ouderlijk gezin ontsproten twee kloosterlingen.
Een der zusters van den feesteling vertoeft als
Godgewijde Maagd in het klooster te Etten; de
tweede verliet vaderland en verwanten om in
het donkere Afrika 'Oeganda) haar leven in
den dienst des Heeren te slijten. Nog telt de
jubilaris onder zijn bloedverwanten twee pries
ters: de Augustijner Paters H. en N. Nieuwhof
zijn neven. De eerste is conrector aan het Gym
nasium te Eindhoven: de tweede leeraar aan het
Gymnasium te Venlo.
Pastoor Verwer bereidde zich aan de Semi
naries te Hageveld en Warmond tot het Priester,
schap voor en werd priester gewijd den 15den
Augustus 1909. Zijn plechtige eerste H. Mis
droeg hij op in de parochiekerk te Zierikzee,
waarvan de ontslapen herder van Wervershoof,
de Zeereerw. Heer Karskens, toenmaals pastoor
was.
Na een korte assistentie te Bovenkarspel was
de feesteling achtereenvolgens als kapelaan
werkzaam te Oudorp, Boskoop, Vlissingen, Am
sterdam en Den Haag. Om gezondheidsredenen
werd hij van daar overgeplaatst naar Bergen
als rector van het welbekende Retraitenhuis te
Bergen.
Als opvolger van pastoor Moes werd hij den
14den April 1931 met de zielzorg van de Parochie
van den H. Joseph alhier belast, waar hij door
zijn priesterlijken ijver, zijn onvermoeide zorgen
voor het geestelijk en stoffelijk welzijn zijner
kudde, zijn gemoedelijkheid en medeleven met
allen stormenderhand aller harten voor zich
won.
Pastoor Am. van Leipsig is 23 Januari 1882
te Delft geboren. Op 13-jarigen leeftijd ving hij
zün studies aan op het Seminarie Hageveld om
deze te vervolgen op het groot Seminarie te
Warmond. 15 Augustus 1909 is z.eerw. priester
gewijd.
Van September 1909 tot 1913 was hij kape
laan te Monster, van 1913 tot 1916 te Alphen
aan den Rijn, van 1916 tot 1917 te Leiden,
daarna tot 1920 te Sloten, vanwaar hij in 1920
werd overgeplaatst naar Haarlem-Noord om in
1923 een benoeming te ontvangen voor Wasse
naar vanwaar kapelaan Van Leipsig na een
zeer vruchtbaren werkkring in Januari 1930
werd benoemd tot pastoor te Beemster.
Pastoor van Leipsig heeft zich doen kennen
als een ijverig zielzorger met zeer groote werk
zaamheid. Hij interesseert zich zeer veel voor
het vereenigingsleven, de liturgie en andere za
ken, waardoor het godsdienstig leven bij de ka
tholieken kan bloeien en de ijver voor de ka
tholieke zaak in het geestelijk en openbare
leven kan toenemen. Zoo heeft hij o.a. in
Haarlem-Noord een R. K. Harmoniegezelschap
opgericht, dat hem thans bij zijn zilveren
priesterfeest zal komen huldigen.
Als pastoor van de Beemster doet pastoor
Van Leipsig zich kennen als een priester van
ongekende werkkracht, zoowel in het geestelijk
als het openbaar leven. Er is welhaast geen
zaak, waarmede het katholiek leven in zijn
parochie gediend is. of deze bloeit. Zijn liefde
voor de bevordering der liturgie is bü eiken
eeredienst duidelijk waarneembaar. Het vereeni
gingsleven staat in de Beemster dank zij zijn
goede zorgen op een zeer goed peil.
Er bestaat, dank zij de activiteit van den
pastoor in Beemster een samenwerking tus-
schen de verschillende standen welke een zegen
is voor de parochie. Het jeugdwerk staat er uit
stekend voor. Pastoor Van Leipsig weet de beste
medewerkers voor zijn „Jonge Wacht" met ijver
te bezielen en met liefde gaan de jongens naar
htm pastoor om naar zijn godsdienstige onder
richtingen te luisteren. Hij is een ijveraar voor
de Missie en zoo bestaat in de parochie ook
groote belangstelling en offerzin voor het mis
siewerk.
Geen wonder dat de parochie van de Beem
ster het feest van haar beminden pastoor op
luisterrijke wijze zal vieren.
Pastoor Theodorus Petrus Blom werd ge
boren te Amsterdam 27 November 1883, bezocht
het gymnasium der Jezuïeten aldaar, vervol
gens de beide seminaries van het bisdom Haar
lem en werd op 15 Aug. 1909 te Haarlem door
Mgr. A. J. Callier z.g. priester gewijd. Op den
zelfden dag reeds werd hij benoemd tot kape
laan te Assendelft, waar hij onder drie pastoors
is werkzaam geweest. Daarna was hij eenige
Jaren kapelaan aan de Rozenkranskerk te Am
sterdam en te Uitgeest en een tiental jaren te
Leiden.
Van hieruit volgde zijn benoeming tot
pastoor te Oud-Beijerland en na ongeveer vijf
Jaren te Nieuwkoop.
Speciaal als kapelaan heeft hij veel gedaan
voor de rijpere jeugd in patronaat, Maria-con-
gregatie, sport enz.
Na de oorlogsjaren heeft hij zich zeer ver
dienstelijk gemaakt voor de Oostenrijksche en
Hongaarsche kinderen, waarvoor hem nog een
onderscheiding ten deel viel. In Mei 1933 werd
hij benoemd tot pastoor in Nieuwkoop, waar
het zijn eerste werk is geweest maatregelen te
nemen tot den bouw van een nieuwe kerk met
pastorie, waar reeds twintig jaren en langer
naar is uitgezien en met welken bouw men
thans halverwege gevorderd is.
Pastoor Blom is een rustig denker, een door
tastend werker en een man vol van de heer
lijkste priester-ldealen, in wien de parochianen
veel vertrouwen stellen.
Moge God hem in staat stellen, nog veel in
het belang van Nieuwkoops katholieken en hun
zielenheil te doen.
Zes jaar geleden kreeg Pastoor Sentenie den
iangverwachten brief in handen, waarin hij de
benoeming tot pastoor zou vinden. De brief
bevatte ech.er niet alleen een benoeming tot
pastoor, maar tot stichter en bouwpastoor van
een nieuwe parochie tusschen de oude paro
chiekerken van Lisse en Sassenheim in.
Voorloopig zoii hij als assistent in de oude
St Agathaparochie werkzaam zijn, om vanuit
dezen observatiepost zijn nieuw arbeidsveld te
leeren kennen en de meest geschikte plaats
voor de nieuwe kerk uit te kiezen.
Tot dan toe hadden de katholieke bewoners
van het vlakke bollenland in de verte alleen
de torenspitsen van hun parochiekerken boven
de boomen uit zien steken, nu zouden zy
spoedig een kerk in hun midden hebben, want
de nieuwe herder zou wel spoedig voor de
schaapskooi zorgen.
Wie de nieuwe bouwpastoor was, wist men
onmiddellijk, en wat de nieuwe herder voor zün
kudde zou zijn, begreep een ieder toen de
schoolkinderen niet uitgeput kwamen over den
nieuwen kapelaan. In September werd de nood
kerk ingewyd en kon de pastoor het bestuur
over zijn parochie in handen nemen. De paro
chie werd gesteld onder de schutse van de
H.H. Engelbewaarders. De pastoor heeft dezt
patroonheiligen gekozen, omdat de nederzetting
halfweg tusschen Lisse en Sassenheim in, waar
zoo goed als alleen katholieken wonen, sinds
onheuglijke tijden „De Engel" heet. Niemand
weet echter, waarom de buurtschap dezen
naam neett gekregen. Eind Juli 1930 vierde
men het eerste groote parochiefeest, toen
Father van der Vlugt met een feeststoet langs
de muren van de nieuwe kerk onder en tus
schen de stellingen door naar de noodkerk
werd geleid, om er zyn eerste plechtige H. Mis
te vieren.
De stichting van de nieuwe parochie had
haar beslag gekregen iii een tijd, dat de uitbun
digheid van grooten voorspoed in de geheele
streek tot uiting kwam. Pastoor Sentenie liet
er geen gras over groeien. In tyden van voor
spoed mag men O. L. Heer zeker niet vergeten.
Op 15 Augustus zal de zeereerw. heer G. Wa
terreus, pastoor der St. Victorparochie te Noord-
wijkerhout, zijn 40-jarig priesterfeest vieren.
Zijn eerw. werd geboren te 'sGravenhage op
11 Maart 1870 en bezocht, na aldaar de lagere
school doorloopen te habben, het College te
Katwijk, studeerde vervolgens op „Hageveld"
en te Warmond en werd op 15 Augustus 1894
door Mgr. Bottemanne z.g. priester gewijd. Hij
ontving als eerste benoeming die van kapelaan
te Hoofddorp, waar hij twee jaar werkzaam
was; daarna stond hij vijf jaar te Kralingen,
vier jaar te Rotterdam aan de Kruiskade, waar
na hij om gezondheidsredenen 9 maanden ver-
biyf hield te Watergraafsmeer. Hierna volgde
zijn benoeming tot kapelaan aan de Duif te
Amsterdam, waar hij vier jaar werkzaam was,
toen zijn benoeming volgde als pastoor te Rhoon
bij Rotterdam. Na een verbiyf aldaar van
slechts één jaar werd zyneerw. benoemd tot
pastoor in Langendijk, waar hy twaalf jaar
werkzaam was, totdat eindelük in November
1923 zyn benoeming volgde tot pastoor der St.
Victorparochie te Noordwijkerhout.
Veel werd in die byna elf jaren door den
zeereerw. pastoor gedaan, vooral voor de ver
siering van het kerkgebouw. Zoo werd eenige
jaren geleden de beschildering, welke door tijd
en weersgesteldheid ernstig geleden had, geheel
gerestaureerd en werd de kerk voorzien van
een glazuren wandbetegeling, waardoor het in
wendige van deze oude kerk zeer werd verfraaid.
Ook werd een centrale verwarming aangelegd,
waardoor in den 'winter het interieur van de
kerk, dat voordien zeer veel van het weer te
ïyden had, in goeden staat bleef. Het is voor
de kerkgangers nu een aangenaam bedehuis.
Bij de parochianen staat z.eerw. als milddadig
bekend. Hy is als trouw ziekenbezoeker bekend
en bemind.
En nu maakt de parochie zich op om dit ju
bileum op feesteiyke wyze te herdenken.
Hoewel de jubilaris als zün uitdrukkeiyken
wil heeft te kennen gegeven geen uiteriyk feest
te willen, heeft zijn kapelaan, de weleerw. heer
A. F. Loerakker eén feestcommissie opgericht,
door wier zorgen de kerk feestelijk wordt ver
sierd. Door de diverse vereenigingen worden
langs de Kerklaan en by het patronaatsgebouw
eenige eerepoorten opgericht. Op 14 Augustus
des avonds omstreeks 7 uur, zal de jubilaris
aan den ingang van de versierde Kerklaan wor
den ingehaald door een stoet van bruidjes,
waarby de R.K. Harmonie St. Jeanne dArc
haar muzikale medewerking zal verieenen.
Daarna wordt een plechtig Lof gecelebreerd,
waarna de aanbieding geschiedt van t cadeau,
bestaande uit een som geld, van de parochianen.
Zoo zullen de parochianen van St. Victor op
waardige wyze dit jubileum van hun beminden
herder vieren.
De Z.E. jubilaris werd geboren te Amsterdam
op 19 Aoril 1884 en studeerde aan de Semina
ries Hageveld en Warmond.
Pastoor Heydeman was vier jaar kapelaan te
Velsen om in 1913 naar Rotterdam te worden
geroepen, waar Z.E. gedurende acht jaren,
naast de zware zielzorg veel en nuttig werk
heeft verricht op sociaal gebied. Een klein
denkbeeld van. de zware taak, die hij hier ver
richtte, kunnen we ons vormen, als wij na
gaan, dat tydens het kapelaanschap van Jen
jubilaris de organisatie van het vpreenigings-
leven nog niet zoo verdeeld was als tegenwoor
dig. Alles kwam hier op twee personen neer.
Rector Kok verzorgde het stadsgedeelte, terwijl
kapelaan Heydeman den linker-Maasoever „be
werkte". Inderdaad bewerkte. Want niet min
der dan 25 vereenigingen ressorteerden onder
zijn leiding, o.m. de R. K. Volksbond, de haven
arbeiders en de zorg voor de vrouweiyke jeugd.
Ieder, die met R. K. sociaal werk in aanraking
komt,' zal beseffen welk een pioniersarbeid in
Rotterdam door den jubilaris is verricht.
In 1921 werd de jubilaris naar Den Haag
overgeplaatst, waar hy eveneens gedurende acht
jaren zegenryk arbeidde. In Den Haag werd
Z.E. belast met de moeilijke zorg voor de ver
waarloosde jeugd. Het resultaat, dat hij be
reikte, culmineerde in de oprichting en bouw
van een prachtig huis voor het St. Franciscus
liefdewerk, welke arbeid evenwel onder groote
financieele moeiiykheden tot stand kwam. Ka
pelaan Heydeman slaagde er echter in, deze
moeiiykheden grooteiyks te overwinnen en al
dus voor zyn opvolgers een meer gemakkeiyk
begaanbaar pad af te bakenen.
Op 20 Juli 1929 volgde de benoeming van Pas
toor te Zuid-zype (Burgerbrug)Energiek werd
ook hier de nieuwe tyd ingeschakeld. De Graal
werd in zyn parochie opgericht, de kerk ge
restaureerd, terwyi Z.E. werd benoemd als voor
zitter van den Dekenalen Jeugdraad, in welke
functie Z.E. de belangen van het jeugdwerk niet
alleen in eigen parochie, maar in geheel het
Dekenaat yverig behartigde.
De parochianen waren het met hem eens en
vonden ook, dat er een mooie kerk moest komen.
Jan Stuyt z.g. ontwierp de plannen voor een
grootsche kerk in centraal bouw met een slan
ken klokketoren aan de Noord- en een flinke
pastorie aan de Zuidzyde.
In October 1931 kon de jubilaris den Bis
schop ontvangen voor de kerkconsecratie. Al
leen de campanilla staat nog slechts op de
groote teekening in de spreekkamer van de
pastorie, waar de bezoeker het grootsche ge
heel kan bewonderen, dat er langs den straat
weg zal staan, wanneer ook de klokketoren de
wacht by de kerk zal hebben betrokken.
De hulpkerk werd nu tot vereenigingsgebouw
ingericht, en het terrein achter de kerk volge
bouwd met scholen voor de vele „engeltjes",
die de Engelbewaarders in deze parochie on
der hun hoede hebben. Het onderwys en de
verdere godsdienstige vorming heeft de jubi
laris uitsluitend aan religieuzen toevertrouwd.
Inmiddels werd er ook gezorgd voor de geloo-
vigen in de Kaag, waar een zeer mooi bykerkje
werd gebouwd.
Pastoor Nicolaus Wilhelmus Sentenie is ge
boortig van Hpendam, waar hij op 13 Septem-
18 November 1933 volgde de overplaatsing als
Pastoor naar Monnikendam. Al kort na zijn
komst bleek, dat Z.E. ook in zijn nieuwe paro
chie op de eerste plaats de belangen van de
jeugd wilde behartigen. De Congregaties voor
jongens en meisjes werden opgericht resp. ge
reorganiseerd, het Clubhuis het werk van
Pastoor Spigt z.g. geconsolideerd, en de jeugd
van de straat in eigen Roomsch milieu gebracht.
Voor het katholieke vereenigingsleven toonde
hij daadwerkelijke belangstelling. Als herder der
zielen heeft Z.E. evenwel op de eerste plaats
het geesteiyke belang zyner parochianen op
het oog. Eenige weken geleden is, ondanks de
zware financieele zorgen, die Pastoor Heyde
man in zyn parochie heeft, een begin gemaakt
met de restauratie van de kerk.
Welke plannen Z.E. in zyn parochie nog ver
der wil verwezenlijken, wy weten het niet, doch
de eervolle priesterlyke loopbaan van Z. E. is
zeker een borg, dat Pastoor Heydeman nog
velen zegenrijken arbeid voor zijn parochanen
zal verrichten.
De parochie maakt zich thans op om het zil
veren Priesterfeest van haar herder te vieren
Pastoor Heydeman staat nog slechts kort te
Monnikendam, doch met geestdrift hebben zich
de parochianen achter het Kerkbestuur ver-
eenigd om op 15 Augustus hun Pastoor te hul
digen, en aldus uiting te geven aan hun gene
genheid en eerbied.
Mogen alle parochianen God danken voor
dit zegenryk en arbeidzaam Priesterleven, en
den Opperpriester vragen, dat Z.E. nog zeer
vele jaren zyn zegenrijke taak te Monnikendam
mag vervullen.
Pastoor J. M. van der Marck, die 29 September
1933 den algemeen geachten hoogeerw. pastoor
J. Zwart is opgevolgd, heeft zich gedurende
dezen tyd van zyn herderlijke bediening te
Zaandam doen kennen als een yverig en voort
varend priester.
Vooral op liturgisch gebied heeft hij daarvan
in menig opzicht doen blijken, en daarom streeft
hij er naar, ook in het uitwendige den luister
in Gods huis te vergrooten.
Toen de parochianen het denkbeeld opper
den, den priester by zyn zilveren jubileum te
eeren door de aanbieding van een stoffelyk
huldeblijk, heeft de zeereerw. jubilaris aan
stonds te kennen gegeven, dat men hem geen
beter geschenk zou kunnen geven dan een
fonds beschikbaar te stellen dat zou kunnen
dienen, om het inwendige van het kerkgebouw
te verfraaien.
De parochianen hebben dit zeer op prijs ge
steld.
Zaandam is voor den gewyden .Jubilaris zyn
tweede pastoraat.
Mei 1929 werd pastoor v. d. Marck benoemd
tot bouwpastoor te Schermer, waar ir een hulp
kerk op 29 September van datzelfde jaar de
Eerste H. Mis werd opgedragen.
Toen begonnen de voorbereidingen voor den
bouw van een parochiekerk, die aan alle e«schen
zou beantwoorden.
Het werk daaraan vorderde zoo gunstig, dat
het nieuwe kerkgebouw op het leest van St.
Michael twee jaar precies nadat de hulp
kerk in gebruik was genomen kon worden
geconsacreerd.
Vóór zyn benoeming tot pastoor was de zeer
eerw. heer Van der Marck kapelaan te Purme-
rend, Dordrecht, in de St. Jozefkerk te 'sGra
venhage 'en in de St. Magdalenakerk te
Amsterdam.
ber 1881 zyn pelgrimstocht begon. In zyn twin
tigste jaar begon hy de seminarie-studies te Ha
geveld in Voorhout. Acht jaar later, op het
eind van den theologischen cursus te Warmond,
ontving hy de priesterwyding.
Met veel enthousiasme zette hij een punt
achter de stille studiejaren en trok hy naar
Delft om er als assistent den herder van de
St. Hippolytus-parochie te gaan helpen.
In November 1909 kreeg hy een benoeming
tot kapelaan te Wateringen, waar hij vyf jaar
bleef. In zyn kapelaansjaren te Noordwyk, van
September 1913 tot Maartr 1917 heeft hy ty
dens den rumoerigen mobilisatietyd de geeste
lyke belangen behartigd van de te Noordwyk
ingedeelde katholieke militairen.
Hier ook heeft hij als aalmoezenier het Mo-
bilisatiekruis verdiend, dat by plechtige gele
genheden prijkt op het effen zwart van zyn
toog.
In Maart 1917 werd hij overgeplaatst naar de
St. Elisabeth-parochie aan de Mathenesselaan
te Rotterdam, welke parochie hy in September
1921 verliet om in de „Papegaai", de parochie
van St. Petrus en Paulus te Amsterdam, op
verhaal te komen, daar zyn gezondheid toen
veel te wenschen overliet.
In Amsterdam is de jubilaris een van de ver
schillende geestelyke adviseurs geweest, die met
Rector Jansen, den algemeenen geestelyken ad
viseur, de besturen der katholieke bonden by-
stonden.
Na zyn herstel zag hy zich in Augustus 1922
een kapelaansplaats toegewezen in de parochie
van O. L. Vrouw van Goeden Raad aan het
Bezuidenhout te 'sGravenhage, waar hij bleef
totdat de Bisschop hem de stichting van de
nieuwe parochie opdroeg.
De jubilaris is een joviaal man, die de kwink
slagen uit zijn mouw schudt en een ernstig
woord zoo kan zeggen, dat het steeds in goede
aarde valt.
De karaktertrek, die hem wel het meest doet
kennen als dén herder van zyn schapen, is zyn
liefde voor de kinderen.
Dageiyks kan men den jubilaris op het
kerkplein op en neer zien loopen, als hy na zyn
H. Slis een korte recreatie neemt.
De geheele schooljeugd komt, voordat zy de
kerk ingaat voor de kindermis, den pastoor
„goeden morgen" wenschen.
De herder kent hen allen by voor- en ach
ternaam en vergist zich nimmer. Zoo nu en
dan komen er een paar stilletjes terug, de kerk
uit, om den pastoor nog eens een hand te
geven.
Daelt omlaegh, gij Offerengelen:
Helpt me loof en bloemen strengelen
Tot festoenen; valt aan 't werk;
Ciert gewelf en koorpilaren;
Overkranst de hooge altaren.
Daelt omlaegh, o Offerengelen
Helpt me 's herders goudkrans strengelen
Op zyn zilv'ren feestgetij.
Zoo jubelen, met 'n kleine variant op Vondels
vers, de Katholieken van de Lynden op den
15den Augustus, den dag, waarop het 25 jaar
geleden zal zyn, dat hun beminde pastoor de
heilige priesterwyding mocht ontvangen.
De dagen van voorbereiding, tevens dagen
van spanning, zullen weldra voorby zyn! Groot
en klein, arm en rijk, heel de parochie ver
heugt zich, maakt zich gereed om den bemin
den pastoor een waardig feest te bereiden.
Immers, in den pastoor, den Godsgezant, eeren
wy den Christus, die voortleeft in den Priester.
Jezus wilde na zyn Hemelvaart z'n kinderen
niet als weezen achterlaten. „Zie," zoo sprak
Hy, „Ik ben met u tot aan de voleinding der
eeuwen." Christus is steeds by ons gebleven:
persoonlijk, onzichtbaar jn het H. Tabernakel,
onpersoonlijk, zichtbaar in het Priesterdom. Als
een tweeden Christus zullen wy onzen pastoor,
die voor 'n paar dagen ons verliet, inhalen in
onze parochie, wy allen zullen juichen en ju
belen, aan den Godsgezant eerbied en hulde
betuigen.
Hoeveel dank zyn wy God verschuldigd, dat
Hy zoo'n eminenten priester in ons midden
zond. Met van liefde kloppend hart bestiert hy
onze kleine, doch wat grenzen betreft groote
parochie. Elk onzer kent hy, elk onzer sticht
hy, elk onzer trekt hy door zyn eenvoud en
liefde
By ziekte of in droeve levensomstandigheden,
by een heuglyk familiefeest of by intieme vreug
de, pastoor Cornet is aanwezig om troostwoorden
te storten in het gebroken hart, om zich mede
te verheugen in het beschoren geluk. Dat echt
medeleven met de parochianen, dat is het ook
juist, waardoor die hechte band gesmeed is
tusschen den Herder en zyn kudde, de band,
zoo noodzakeiyk om grooten invloed te hebben
op het geesteiyk leven der hem toevertrouw
den
Ziet pastoor Cornet op de vergaderingen der
diverse vereenigingen! Reeds vóór den aanvang
is hij omringd door verschillende leden, die den
pastoor iets hebben te vragen of mee te deelen.
Die vertrouweiykheid, gemoedelijkheid, ze doet
weldadig aan en heeft een vèrstrekkenden in
vloed op de respectieve personen. Diezelfde
geest is waarneembaar als pastoor 'n onderwerp
heeft ingeleid en zijneerw. daarover de tongen
losmaakt. Ongedwongen kruisen de vragen en
antwoorden: ze vormen steeds weer méér band
tusschen leider en kudde.
Geen wonder, dat vooral ook de geestelyke
organisaties onder deze eminente leiding tot
hoogen bloei gekomen zyn. De beide congre
gaties voor jongens en meisjes als een
klein plantje begonnen, zyn onder pastoor
Cornet uitgedeid tot vereenigingen, die de halve
kerk vullen. Een enthousiaste geest heerscht in
beide congregaties, een geest, die biykbaar
overslaat op de grooten. Ziet eens met wat een
geestdrift het Aanbiddingsfeest en Veertiguren
gebed gevierd wordt! De rijkversierde kerk is
dan avond aan avond gevuld met geloovigen.
En hoe ging het in de dagen der H. Missie, door
den Pastoor zoo schoon voorbereid?
Er zit pit in, en dat danken we aan den
ZeerEerw. jubilaris, die met onverdroten ijver
steeds werkt aan het waarachtig heil, der hem
toevertrouwden. Het geesteiyk heil, ja ook het
stoffelijk heil heeft steeds zyn volle aandacht.
Bezit de jubilaris een groote liefde tot zyn
parochianen, een even groote liefde koestert
hy voor zyn kerk, het huis Gods. Dag in, dag
uit ziet men den jubilaris in zyn dierbaar be
dehuis met spiedend oog rondgaan, naarstig
zoekend of (dit zy tot z'n eere gezegd) met
weinig kosten niet hier of daar wat verfraaid
kan worden. Hoe heeft Pastoor Cornet ge
werkt, vaak onder moeiiyke omstandigheden,
om het Gods huis te maken tot 'n waardige
woonplaats voor den Algoede, maar tevens
tot li devote bidstelle voor ons. En is de jubi
laris daarin geslaagd? 'n Lief, devoot kerkje,
uit welks beschildering en aankleeding de
kunstenaar spreekt, staat in 't midden der Pa
rochie
Hebben wy dus redenen om feest te vieren?
Ellenlang zou ons artikel worden als we het
geheele werken en doen van onzen jubilaris
zouden willen schetsen!
We hebben slechts 'n greep gedaan, waaruit
de verhouding duidelyk spreekt.
Wij gaan dus op, in grooten getale, naar ons
lief kerkje om den God der Altaren onzen
dank te brengen voor de zegeningen ons ge
bracht door onzen beminden Pastoor Cornet.
Doch niet alleen storten wy dien dag 'n
dankgebed! wy voegen er aan toe 'n smeek
gebed:
Geve God u, gelukkigen jubilaris, een lang
leven, geve Hij u kracht uw zegenrijken ar
beid nog lang te verrichten, dat het goud u
eens siere.
Den 15den Augustus herdenkt onze beminde
pastor den dag, waarop hy voor vyf en twintig
jaar tot priester werd gewyd.
Pastoor J. L. Speet werd geboren te Leiden
22 April 1884 en priester gewyd op 15 Augustus
1909. Hy was achtereenvolgens kapelaan te
Heemstede; vanaf 1915 kapelaan aan de toen
pas opgerichte parochie van St. Liduina te Den
Haag.
Vervolgens werd hy kapelaan te Bloemendaal
waar hy met de zorg van het Provinciaal Zie
kenhuis belast werd. Hier heeft hy byzonder
geyverd voor de geestelyke belangen der ver
pleegsters en patiënten. Hij zorgde voor de ver
siering en verfraaiing van de kapel. Vooral wist
jubilaris, dat men zich hem zonder deze maar
hij te verkrijgen, dat het Ons-Heer in de kapel
bewaard mocht worden.
Ten slote volgde de benoeming tot kapelaan
aan de Rozenkranskerk, Obrechtstraat te Am
sterdam. Hij richtte daar in 1923 de Maria-
Congregatie op, stichtte de vereeniging voor de
bedevaart naar O. L. Vrouw ter Nood te Heiloo.
Onder zeer groote belangstelling vierde hy al
daar zijn koperen priesterfeest.
In Maart 1929 werd hij benoemd tot pastoor
van den Houtrakpolder. In deze kleine parochie
heeft Z. E. buitengewone energie aan den dag
gelegd. Vooreerst werd de verfraaiin van het
eenvoudig, intieme kerkgebouw ter hand geno
men, 't laatst niet 't minst, de kerk werd van
centrale verwarming voorzien.
Muziekkenner en -liefhebber vooral van den
Gregoriaanschen kerkzang, oonde hty zich
vooral als werker voor den volkszang. In dit
verband zij opgemerkt, dat met de geringe fi
nancieele middelen, welke hem ten dienste
stonden hy wist te verkrijgen cat de kerk werd
verrykt met een pneumatisch orgel. Vurig Ma-
ria-vereerder richtte hij hier, evenals in de vo
rige parochie te Amsterdam, een jongens- en
een meisjes-congregatie op. Ook richtte hy den
Eucharistischen bond op.
Op sociaal gebied gaf hy eveneens zyn beste
krachten, door het oprichten van een landarbei-
dersbond „Deus dedit", een afdeeling van „de
Graal" en en als geestelyk adviseur van den
L. T. B.
Een zeer ruimen blik te bezitten in de toe
komst van de parochie van St. Gertrudis, toon
de pastoor Speet door den bouw van de R. K.
parochiale school. Ondanks hardnekkigen te
genstand, deels van conservatieven, deels van
financieelen aard, vorderde het werk aanvanke-
lyk zeer langzaam. Zyn arbeid werd beloond!
De R. K. school bleek een zegen voor de jeugd.
Nam toch sinds haar opening het kerkbezoek
der kinderen niet alleen toe, vooral de veelvul
dige en dagelyksche H. Kindercommunie waren
het directe, zegenryke gevolg, evenals een
grondiger kennis van onzen H. godsdienst.
Wy zyn er van overtuigd, namens alle paro
chianen te spreken, als wy tot slot van dit ar
tikel den innigen wensch uitspreken, dat het
onzen zeereerwaarden heer pastoor gegeven
moge zyn, nog vele jaren te arbeiden in den
Houtrakpolder.
God geve den pastoor nog vele jaren van ge
zondheid, zegen en geluk tot eigen heil en tot
heil van hen, wiens Herder hy is.
Aan belangstelling zal het dien dag niet ont
breken, maar schenken wy hem vóór alles ons
hartelijk gebed.
De receptie is van 2 tot 3 uur.
H. F.
De Zeereerwaarde heer L. G. van Ruyven
werd geboren 10 Oct. 1884 te Poeldyk.
Na zijn priesterwijding, benoemd tot kape
laan te Volendam, en in 1915 tot kapelaan in
de St. Nicolaaskerk te Amsterdam. Den 29 Juni
1929 werd Zyn Eerwaarde pastoor te Den Burg
op Texel, waar 11 Juli d.a. v. door den Hoog
eerw. Deken van Schagen, de plechtige in
stallatie plaats had.
Gedurende de vijf jaar, die pastoor Van
Ruyven op Texel vertoeft, heêft hij zich hier
zeer bemind gemaakt, vooral door zyn vroom
heid en de goedheid van karakter. In alles
zoekt Z. E. steeds vrede in zyn parochie, ter
wijl hy zeer gastvrij is voor zyn vrienden.
Pastoor Van Ruyven plaatst zich nimmer op
den voorgrond, en dit blykt in alles uit zyn
werkzaamheden. Wel is gedurende zijn verbiyf
op Texel de bouw voltooid der R.K. school en
is voor den koster een nieuwe woning gebouwd,
doch pastoor van Ruyven bepaalt zich in
hoofdzaak tot verbetering van die zaken, die
ander zoo licht over het hoofd worden ge
zien. Zoo is onder zyn beheer de kerk gevoegd,
een omvangrijk werk, dat echter voor een
buitenstaander van niet veel beteekenls
schynt. Ook de kerkgewaden werden door
hem uitstekend in orde gebracht. Ook dit werk
straalt niet naar buiten uit, doch toont den
waren geest van den pastoor, die niet werkt
vor den dank van menschen.
Het is hier de eerste maal, dat hier, zoo lang
ook maar iemand zich kan herinneren, een
zilveren priesterfeest plaats heeft, niet alleen
te Den Burg, doch op het geheele eiland
Texel.
