De Zuid-Afrikaansche Unie De schrik van den Indischen Oceaan Het nieuws van heden HET VRAAGSTUK DER PROTECTORATEN Bankhervorming in België COSIJNS EN V. D. ELST TE BRUSSEL KAPER-KRUISER „EMDEN" DE BAROMETER VEREENIG DE KATHOLIEKE PERS, BUREAUX: NASSAULAAN 51 - TEL 13866 ABONNEMENTEN: voor Haarlem en Agentschappen per week 25 cent; per kwartaal f 3.25; per post, per kwartaal f 3.58 bij vooruitbetaling DAGBLAD UITCECEVEN DOOR DE N.V. DRUKKERIJ DE SPAARNESTAD, HAARLEM - TELEFOON 13866 VRIJDAG 24 AUGUSTUS 1934 Ochtendblad ZEVEN EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 18910 Advertentieprijzen: Per lossen regel 30 cf.; ingez. mededeelingen 50 cent; idem op pag. één 65 cent per regel. Bij contract sterk verlaagde prijzen. Voor de kleine annonces „Omroepers" zie de rubriek ,J\fen kan verwachten dat Enge land, trots moeilijkheden, de Unie ter wille zal zijn" De constitutie IJSVAL IJS EEN SPEELHOL TE DEN HAAG Het Weer IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIJ HET VERTREK VAN MGR. WILLEKENS NAAR JAVA Splitsing der banken in finan- cieele en industrieele instellingen Rentebeperking voor industriecrediet De Habsburg-kwestie Woensdagmiddag deed de Haagsche Politie een inval in een speelhol aan de Bierkade. Pe speeltafel wordt naar het politiebureau vervoerd Een Oostenrijksch keizerrijk nagestreefd Geestdriftige ontvangst bij aan komst op 't vliegveld Haeren. Receptie op het Natio naal Fonds Vliegtuig in de stratos feer Korte berichten Nasleep van den nazi putsch Een tweetal vonnissen. Zuivering op groote landgoederen Steidle naar Rome? De balans Twintig jaar geleden begon dit Duitsche oorlogsschip zijn kaap vaart en overal bracht zijn verschijnen grooten schrik teweeg De beschieting van Madras Japansche troepentrein verongelukt Tot ontsporing gebracht. Een groot aantal slachtoffers Uit Korea De nieuwe eed aan Hitier NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT (Van onzen Londenschen correspondent) De Zuid-Afrikaansche regeering heeft te Londen een voorstel aanhangig gemaakt tot overdracht van de protectoraten van Basutoland, Swaziland en (of) Bechuanaland aan de Unie. In de South-Africa Act van 1909, waarbij de TJie als zelfbesturend Dominion ingesteld werd, is de overdracht der drie protectoraten moge lijk gemaakt, terwijl tevens bepaald is onder welke voorwaarden zij kan plaats hebben. Hier door werd in beginsel erkend dat het zoowel in het belang van het nieuwe Dominion als van de drie protectoraatsgebieden kon zijn in dien laatstgenoemden met de Unie vereenigd werden. In 1909 evenwel was hiertoe de tijd niet rijp. De pas-ingestelde Unie had, zes jaren na een langdurigen en uitmergelenden oorlog, nog zooveel binnenlandsche problemen op te lossen, dat de regeering hieraan al haar krach ten zou hebben te geven. De verantwoordelijk heid van het bestuur van uitgestrekte inlan ders-gebieden kon zij onmogelijk op zich ne men. Zij moest haar sporen nog verdienen, niet alleen bestuurlijk, doch ook politiek. Maar dit was niet de eenige, en zeer zeker gegronde, reden, waarom de Britsche regeering in geen geval erin zou hebben toegestemd in 1909 het bewind over de protectoraten aan Zuid-Afrika af te staan. De inlanderspolitiek der Afrikaan- ders wijkt op belangrijke punten af van die der Engelschen, en zoolang op dit punt de re geering te Londen geen bevredigende verzeke ringen ontvangen had van die der Unie, zou zij van het gezag over de protectoraten zeker geen afstand doen. Hierbij kwamen ongetwij feld ook andere overwegingen. Het toestaan van den Dominion Status was voor Engeland niet geheel zonder risico. Bleef Zuid-Afrika loyaal dan zou de Britsche invloed in Zuid- Afrika grooter worden dan hij had kunnen zijn zoolang Transvaal en Oranje Vrijstaat als afhankelijke en dus ontevreden koloniën ble ven voortbestaan te midden van andere Brit sche gebieden, zooals de Kaapkolonie en Natal, waar een sterk Hollandsch element met de Stamgenooten in de veroverde gebieden sympa thiseerde. Aan den anderen kant bestond de mogelijkheid dat de Unie met haar Holland- sche, of in ieder geval niet-Engelsche, meer derheid haar autonomie gebruiken zou om zich steeds meer los te maken van Groot-Brittannië en het Rijk, en in dit geval zou het voor den Britschen invloed in Zuid-Afrika doodelijk zijn indien ook de protectoraten onder het gezag der Unie gestaan hadden. Thans, na 25 jaren, stelt Zuid-Afrika de over dracht der protectoraten voor en ofschoon in vele opzichten de omstandigheden veel gunsti ger geworden zijn dan in 1909, zijn zij in eeni ge andere opzichten nog gecompliceerder. De drie gebieden hebben onder Britsch be wind een halve eeuw van betrekkelijke wel vaart en rust doorgemaakt. Dit belet niet dat hun vereeniging met de Unie economische voor deden met zich zou brengen welke onbereik baar schijnen zoolang de protectoraten door politieke grenzen van Zuid-Afrika gescheiden zijn. Maar het vraagstuk is er niet alleen, en zelfs niet op de eerste plaats, een van econo- mischen aard. Het zijn de constitutioneele aspecten, wel ke den doorslag geven. En deze zijn hoogst gecompliceerd geworden tenge volge van de aanneming van het Statuut van Westminster in 1931 en van de Wet op den Status van Zuid-Afrika in 1934. Het Statuut van Westminster vervolmaakt de autonomie, wij mogen zelfs zeggen de Sou- vereiniteit, der Dominions. Het verleent hun het recht al die bepalingen, waardoor zij theo retisch nog aan het gezag van de Kroon, van Groot Brittannië of van het Rijk gebonden waren, in te trekken. Door de onlangs tot wet verheven South-African Status Act zijn, wat Zuid-Afrika betreft, eenige prerogatieven der Kroon afgeschaft geworden. Zoo had, volgens de wet van 1909, de koning het recht van veto en van opschorting ten aanzien van Unie-wet- ten, de positie der Inlanders betreffende. Dit recht kan hij (door zijn regeering) niet meer uitoefenen. Ofschoon op het oogenblik de be trekkingen tusschen Zuid-Afrika en Engeland vriendschappelijk zijn, en het kabinet-Hertzog nadrukkelijk de souvereiniteit van den gemeen- schappelijken koning erkent, kan de Zuid- Afrikaansche regeering thans de wet van 1909 naar welgevallen wijzigen (en in zekeren zin heeft zij dit reeds gedaan) zonder zich te be kommeren om de meening van de regeering en het parlement te Westminster. Door het Statuut van Westminster zijn de constitutioneele banden tusschen Engeland en Zuid-Afrika veel losser geworden zóó los zelfs dat de regeering-Hertzog ze geheel sla ken kan. Zij en het Zuid-Afrikaansche parle ment kunnen met de South-Africa Act van 1909 doen wat zij willen. Maar hieruit volgt dat ook de bepalingen betreffende de over dracht der drie protectoraten veel van haar waarde verloren hebben. Zij maakten deel uit van een wet, welke Zuid-Afrika plaatste in de positie van een integraal deel van het Brit sche Rijk. Van het oogenblik af waarop Zuid- Afrika het recht gekregen heeft uit het Rijk te treden, wordt den overdrachtsbepalingen haar constitutioneele grondslag ontnomen. Het is niet gebleken dat men zich in En geland officieel op dit standpunt stelt, maar er zijn toch alle redenen om aan te' nemen dat het onofficieel een zeer belang rijke rol speelt. Een Parlementaire Commissie, die onder lei ding van den Graaf van Selborne het over- drachtsvraagstuk bestudeerd heeft, heeft thans een voorloopig rapport uitgebracht. Hierin geeft zij te kennen dat noch het Statuut van West minster, noch de Statuswet van dit jaar, eenige verandering gebracht hebben in de grondbe ginselen, volgens welke de protectoraten be stuurd zullen moeten worden, nadat hun oevr- dracht heeft plaats gehad. Ofschoon de ko ning in inlanders-anagelegenheden geen op schortend veto meer heeft, iullen toch de waarborgen, welke in 1909 met betrekking tot de inlanders gesteld werden, van kracht blij ven. Zoo geeft bijvoorbeeld het Statuut van West minster de Zuid-Afrikaansche regeering niet het recht iets te veranderen aan de voorwaar den, waaronder overdracht der protectoraten zal plaats hebben. Een dier voorwaarden is dat zoowel de inlandsche als de Europeesche be volking zelf uitspraak zal doen nadat de Brit sche en Zuid-Afrikaansche regeeringen het in beginsel met elkaar eens geworden zijn. Aan gezien op het oogenblik te Londen weinig geest drift heerscht voor overdracht van gebied aan een Dominion, waar een streven bestaat zich zooveel mogelijk los te maken van het Rijk, is het niet onmogelijk dat de Britsche regeering zou voorstellen de beslissing geheel in handen te stellen van de bevolking die naar men hier beweert de overdracht niet wenscht. Sectie 151 van de wet van 1909 bepaalt dat het verzoek om overdracht aan den ko ning gedaan moet worden door de beide Huizen van het Unieparlement. Maar in dit parlement is beweerd geworden dat op zulk een verzoek de overdracht ook automatisch volgen moet. De commissie van Lord Selborne wijst erop dat deze opvatting geheel onjuist is. In de preambule van diezelfde sectie im mers wordt gezegd dat overdracht zal plaats hebben nadat overeenstemming bereikt is tus schen de regeeringen in Zuid-Afrika en te Westminster .De koning van Groot Brittannië kan geen Britsch gebied overdragen aan dan koning van Zuid-Afrika zonder toestem ming van de Britsche regeering. En de Britsche regeering kan haar toestemming slechts ver- leenen met goedkeuring van het Britsche par lement. Hieruit leide men niet af dat onoverkomelijke moeilijkheden aan overdracht in den weg staan. Men erkent hier dat het Zuid-Afrikaansche Inlandersdepartement voortreffelijk werk ge daan heeft, en dat een overeenkomst betreffen de de inlanders der protectoraten dus praktisch mogelijk is. Maar, gelijk Lord Selborne doet uitkomen: een duidelijk omschreven inboorlin gen-politiek heeft de Zuid-Afrikaansche regee ring nog steeds niet, en zoolang dit het geval is kan Engeland geen inlanders-gebieden aan de Unie afstaan. Maar afgezien hiervan zal men te Londen het Zuid-Afrikaansche voorstel zeker én den vriendschappelijksten geest over wegen. Sinds generaal Hertzog en generaal Smuts samen regeeren en hun partijen in elkaar opgegaan zijn, is het vertrouwen van Engeland in de loyauteit van Zuid-Afrika, ondanks de schijnbaar anti-Britsche „Status"-wet, aanmer kelijk toegenomen. De Unie en Engeland heb ben grooter gemeenschappelijke belangen dan ooit in de laatste vijftien jaren, en deze belan gen vormen een hechter band dan alle moge lijke constitutioneele waarborgen. En ten slot te: Zuid-Afrika koopt meer Britsche goederen dan eenig ander Dominion. Ondanks de vele moeilijkheden welke het overdrachts-probleem oplevert mogen wij dus aannemen dat Engeland het in zijn belang zal achten Zuid-Afrika zooveel mogelijk ter wille te zijn. H VERWACHTING: Zwakke tot matigen 1 Zuidwestelijke tot Noordwestelijken wind, half tot zwaar bewolkt, wellicht nog en- jj| kele lichte regenbuien, met kans op on- weer, weinig verandering in temperatuur. Verdere vooruitzichten: Zonnig, koel. ^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiii BRUSSEL, 23 Aug. (Per tel.) De Belgische minister van Financiën, Sap, ontving heden avond de persvertegenwoordigers, om hen in te lichten omtrent de eerste besluiten, welke de Belgische regeering met gebruikmaking van de haar verleende volmachten, heeft genomen. De besluiten hebben betrekking op een her vorming van het bankwezen. Intresten van kapitalen, welke door de Nationale Maatschappij voor credieten aan de industrie worden ver leend, mogen voortaan slechts 4 y, pet. bedragen. Verder vindt een wijziging in de structuur der banken plaats, ten einde de belangen van de spaarders te waarborgen. De banken zullen voor dit doel worden ingedeeld in financieele instellingen, welke deposito's in ontvangst ne men, en in industrieele instellingen, welke zich hoofdzakelijk bezighouden met het financieren van fabrieken en industrieele ondernemingen. Het in te voeren type deposito-banken zal meer klaarheid brengen in boeken en balansen. De deposito-banken zullen n.l. verplicht zijn, maandelijks haar stand van zaken bekend te maken door publicatie van de balans in het staatsblad. De depositobanken zullen haar kapitaal niet mogen beleggen in industrieele waarden, doch zullen daarvoor uitsluitend zijn aangewezen op staatspapieren. Op een desbetreffende vraag werd geantwoord, dat de groote banken geheel accoord gaan met het genomen besluit. Minister Sap deelde verder mede, dat binnen kort ook belangrijke maatregelen zullen worden genomen ten bate van den middenstand. WEENEN, 23 Aug. De leider der Oostenrijk- sche legitimisten, baron Wiesner, heeft tegen over persvertegenwoordigers verklaard, dat de Oostenrjjksche legitimisten geenszins denken aan het herstel der oude Oostenrijkscb-Hon- gaarsche monarchie, doch er naar streven een Oostenrijksch keizerrijk te stichten zonder eeni ge gedachte aan revisie. Tegenover deze gedachte waren aldus Wiesner de uitlatingen van dr. Schuschnigg en prins Starhemberg niet gericht. Woensdag vertrok van het Staatsspoorstation te Den Haag Mgr. Wittekens S.J. naar Java, uitgeleid door vele geestelijke autoriteiten BRUSSEL, 23 Aug. Hedenmiddag vond op het vliegveld Haeren de landing plaats van het vliegtuig, waarmee de stratosfeervliegers Cosijns en v. d. Eist uit Joego-Slavië naar Brussel terugkeerden. Talrijke vooraanstaande personen en een geestdriftige menigte heetten den vliegers welkom. Men zag o.m. den Minis ter van Staat, Francqui, president van het Na tionaal Fonds voor Wetenschappelijk Onder zoek, hetwelk den stratosfeertocht heeft gefi nancierd. De vliegers werden officieel geluk- gewenscht door den commandant der Belgische militaire luchtmacht, generaal Gaillieaux als vertegenwoordiger van Koning Leopold en door Minister Maistriau als vertegenwoordiger der Belgische regeering. Vervolgens had een receptie plaats in het gebouw van het Nationaal Fonds, waar Francqui den luchtvaarders het hun toegekende kruis van de Belgische Kroonorde overhandigde Aan de pers verklaarde ir. Cosijns na afloop, dat hij tijdens den tocht veel kou had geleden: dertien uur lang was de temperatuur in den gondel op het vriespunt. Cosijns verklaarde, evenals prof. Piccard van meening te zijn, dat het niet lang meer zal duren dat vliegtuigen zich zullen voortbewegen in de stratosfeer. De kleur van de stratosfeer was donkerblauw. Cosijns en van der Eist heb ben zich tijdens den tocht slechts met choco lade gevoed. Boven de Zwarte Zee woeden zware stormen. De scheepvaartverbindingen tusschen de Rus sische en de Turksche havens zijn verbroken. Acht personen zijn om het leven gekomen. In de kruitfabrieken van de „Hercules-Pow- der Company" te Kenville in New Jersey, waar rookloos kruit geproduceerd wordt, heeft een ontploffing plaats gehad. Een arbeider werd gedood, vier liepen zware brandwonden op en velen werden licht gewond. WEENEN, 23 Aug. (V.D.). De nationaal-so- cialisten Hetendorf en Strumpf zijn ieder tot acht jaren zware kerkerstraf veroordeeld, om dat zij op 25 Juli met 50 man in een dorpspost kantoor waren binnengedrongen om den direc teur te dwingen, zijn functie neer te leggen. Op talrijke groote landgoederen in Oosten rijk, aldus de .Reichspost", worden thans strenge zuiveringsacties doorgevoerd. Zoo heeft de stichting „Admontim Ennstal" alle em- ployé's en arbeiders, die betrokken geweest zijn bij de gebeurtenissen van Juli, op staanden voet ontslagen. Ook op de bedrijven van den grootgrondbezitter, vorst Liechtenstein, van Graaf Donnersbach en van Baron Bachhosen- Echt worden zuiveringsacties ten uitvoer ge legd, evenals op het landgoed van den groot sten opper-Oostenrijkschen grondbezitter, Graaf Lamberg. WEENEN, 23 Aug. Naar van welingelichte wordt medegedeeld kan thans elk oogenblik de door ontheffing uit zijn functie van Dr. Rinte- len vrijgekomen gezantschapspost te Rome be zet worden. Benoemd zal worden dr. Richard Steidle, thans consul-generaal in Triest en landsleider van de Heimwehren van Tirol. Of ficieel is hiervan nog geen bevestiging ont vangen. WEENEN, 23 Aug. (VD) Volgens het orgaan der Heimwehren zijn naar aanleiding van de gebeurtenissen op 25 Juli en volgende dagen tien personen opgehangen, 21 veroordeeld tot levenslange kerkerstraf en 39 tot zware Kerker straffen voor vele jaren, terwijl twee personen wegens het in het bezit hebben van ontplof bare stoffen eveneens zijn opgehangen. Sedert de eerste dagen van Augustus 1914 lagen de Engelsche en Duitsche vloter. tegenover elkaar, zonder dat het voorloo pig tot een zeeslag in grooten stijl zou komen. Alleen de Duitsche onderzee-booten waagden het tot aan de Engelsche kust hun uitvallen te ondernemen, soms tevergeefs, soms met suc ces bekroond. De „U. 9" hield het record door in twee uur tijds drie Engelsche pantserkrui sers tot zinken te brengen. Op de wereldzeeën zwierven acht Duitsche kruisers rond, op zichzelf aangewezen, daar iedere mogelijkheid ooit weer het vaderland te bereiken, natuurlijk volkomen ontbrak. Ten slotte is een vloot van ongeveer zeventig En gelsche, Fransche, Russische en Japansche oor logsschepen erin geslaagd deze acht Duitsche Kruisers onschadelijk te maken. Het Duitsche oorlogsschip, aldus verhaalt Ronald Dunhill, gepensionneerd officier der Britsche marine, dat aan de Engelsche handels vloot in de zeeën nabij Zuid-Azië de meeste schade heeft toegebracht, is ongetwijfeld de „Emden" geweest. De bemanning van dezen Duitschen kruiser heeft, onder kapitein-ter-aee Von Muller als commandant, den ongeiijken strijd zoo lang mogelijk weten vol te houden. Het moeilijke voor de „Emden" was, dat deze bodem nergens een steunpunt bezat. Het schip werd tot een nieuwen „vliegenden Hollander". Als zoodanig zal het in de geschiedenis van den zeeoorlog tusschen 1914 en 1918 blijven voortleven. Op den 14den Augustus 1914, des voormiddags te 7 uur, gaf het Admiraalschip van de Duit sche vloot het volgende vlagsignaal voor de „Emden" af: „Buitengaats gedetacheerd, goede reis en groot succes!" Van dat oogenblik af was het schip een eigen éénheid, doch tege lijkertijd op zichzelf aangewezen. Varende in den Indischen Oceaan moest de Duitsche krui ser maar zien den vijand zooveel mogelijk schade te berokkenen en telkens weer probeeren den dans te ontspringen. Dat kapitein-ter-zee Von Müller het in hem gestelde vertrouwen niet heeft beschaamd, heb ben de onbetwistbare resultaten afdoende be wezen. Het schip verscheen achtereenvolgens, volkomen onverwachts natuurlijk, voor Madras. Pondicherry en andere Engelsche havens in den Indischen Oceaan, die vervolgens beschoten werden, waarna het schip weer het ruime sop koos. Tal van Engelsche koopvaardijschepen werden door de „Emden" op haar kaapvaart buitgemaakt. De beschieting van Madras in den nacht van 22 op 23 September 1914 wekte onder de be volking natuurlijk de allergrootste ontsteltenis Een paar groote petroleumreservoirs van de „Burmah Oil Company" werden door treffers geraakt, gingen vervolgens in vlammen op. Toen men met afweergeschut uit de stad terugvuur- de, dempte de „Emden" haar schijnwerpers en verdween even plotseling in den donkeren nacht als de kruiser daaruit was opgedoken. Men moet het nochtans den Engelschen toe geven, dat zij de rechtmatigheid der door Von Müller toegepaste aanvalsmiddelen steeds volkomen hebben erkend. Wie had trouwens van den sportleven Engelschman iets anders durven verwachten? Ter eere van kapitein-ter-zee Von Müllei dient echter weer evengoed vermeld, dat hij de officieren en bemanning der door de „Emden" buitgemaakte Engelsche handelsschepen steeds met hoffelijkheid en op menschlievende wijze heeft weten te behandelen. Eindelijk was echter het geduld der Engel schen uitgeput geraakt. De gemengde vloot der Entente, zeventig schepen sterk, ging er op uit de acht Duitsche kruisers, waaronder zich ook de „Emden" bevond, te vernietigen. Maar voor het zoover was, liep op den 28sten October 1914 de „Emden" de haven van Poeloe Pingang binnen, viel het daar liggende Rus sische schip, den kruiser „Schemtschug". aan. vuurde twee torpedo's af, waarna de kruiser- zonk. Bij het verlaten van de haven stiet de „Emden" op het Fransche torpedoschip „Mous- quet", dat na een langen en verbitterden strijd ook in de diepte verdween, waarna de „Emden" onbeschadigd zee koos en verdween. Den lOen November 1914 ontmoette het Duit sche schip den Australischen kruiser „Sidney in de buurt van de Kokos-eilanden, waarbij de Britsche kruiser het voordeel had over verder- dragend geschut te beschikken. Achtereenvol gens werden een schoorsteen en een mast van de „Emden" door de „Sidney" weg geschoten, waarna aan boord brand uitbrak. Tenslotte schoot de „Sidney" ook den twee den en derden schoorsteen van het Duitsche schip weg, waarna commandant Müller zijn zwaargehavend schip op het strand moest zet ten. De „Sidney" verloor slechts vier dooden en had 12 gewonden, maar de „Emden" telde acht doode en gewonde officieren, benevens 111 ge- doode en gewonde manschappen. Van de „Emden" werden tenslotte 11 officie ren en 200 manschappen gevangen genomen onder wie zich 54 gewonden bevonden. Hiermede was het einde gekomen van de „Emden", den schrik van den Indischen Oceaan In Vaticaansche kringen staat men sceptisch tegenover aan Hitier toegeschreven plannen voor de uitvoering van het Rijksconcordaat. De Aartsbisschoppen van Argentinië, Brazilië, Chili en Peru vragen de regeeringen van Bolivia en Paraguay voor het a-s. Euch. Congres vrede te sluiten. Nasleep van den Nazi-putsch in Oostenrijk. Zuivering op groote landgoederen. De Nira-Ieider Johnson in een moeilijke positie. Zijn functie op het spel. Geestdriftige ontvangst der Belgische stratos- feervaarders te Brussel. Japansche troepentrein in Mandsjoekwo tot ontsporing gebracht. Vele slachtoffers. Mededeelingen van minister Sap over de bank hervorming in België. De oefeningen van de Lichte Brigade in Noord- Brabant uitstekend geslaagd. Moordaanslag te Oldenzaal. Een algemeen verbouwverbod voor den Bravo- aardappel voor den oogst 1935 te verwachten. Brand in een opslagplaats voor schoenen te Dongen. Uitbreiding der distributie van rundvleesch in blik tot Je mijnwerkers. New-Yorksche Beurs: Handel zeer beperkt, koersverschillen gering, slot zwakker. Waar de Christus waakt Op de hooge toppen van de Andes, boven de schoonste stad ter wereld Rio de Janeiro, troont hoog boven de wolken de groote figuur van een Christus met uitgebreide armen. Hij wacht ons. Hij noodt ook de vertegenwoordigers van et lage land over de Noordzee naar de droomverloren streken van Zuid Amerika waar in October de glorie van Zijn verheerlijking zal plaats vinden gedurende het Internationale Eucharistisch Congres. Christus wacht. Christus roept. Hij roept degenen die kunnen, om deel te hebben aan het Congres. Hij roept de andere om in den geest mee te meren de verheerlijking van den Christus Eucharisticus. Waar de Christus waakt en wacht! SJANGHAI, 23 Aug. Op ongeveer 50 K.M. van Imienko (100 K.M. te Z.O. van Charbin) is een Japansche troepen transporttrein tot ont sporing gebracht. De locomotief en vier wagons vielen van den dijk. Het aantal slachtoffers is onbekend, doch het moet zeer groot zijn. Vijf-en-zestig employé's van den Noord- Mandsjoerijschen Spoorweg (Sovjet-Rusland) zijn gearresteerd. Zij worden er van beschul digd indirect betrokken te zijn bij de recente spoorwegaanslagen Volgens een bericht uit Hsinkin heeft de re geering van Mandsjoekwo zich weer bereid verklaard de onderhandelingen te hervatten met Sovjet-Rusland over den Chineeschen Ooster spoorweg. CHARBIN, 23 Aug. (V.D.) Roovers hebben een door Koreanen bewoond dorp overvallen en bijna alle bewoners vermoord. Slechts drie dorpelingen konden ontsnappen. BERLIJN, 23 Aug. (V.D.). In het Rijksminis terie van Binnenlandsche Zaken zijn Donder dagmiddag de ambtenaren en beambten be- ëedigd volgens de gisteren gepubliceerde for mule, waarna een drievoudig Sieg-heil op Hitier werd uitgebracht. lr^ 1 v wviwimiiininiif in/i// s Stand op Vrijdag 1 uur v.m.: 756 Vorige stand: 756.7

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1934 | | pagina 1