De Zuid-Afrikaansche Unie
De schrik van den Indischen Oceaan
Het nieuws van heden
HET VRAAGSTUK DER
PROTECTORATEN
Bankhervorming
in België
COSIJNS EN V. D. ELST
TE BRUSSEL
KAPER-KRUISER
„EMDEN"
DE BAROMETER
VEREENIG DE KATHOLIEKE PERS,
BUREAUX: NASSAULAAN 51 - TEL 13866
ABONNEMENTEN: voor Haarlem en
Agentschappen per week 25 cent;
per kwartaal f 3.25; per post, per
kwartaal f 3.58 bij vooruitbetaling
DAGBLAD UITCECEVEN DOOR DE N.V. DRUKKERIJ DE SPAARNESTAD, HAARLEM - TELEFOON 13866
VRIJDAG 24 AUGUSTUS 1934
Ochtendblad
ZEVEN EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 18910
Advertentieprijzen: Per lossen regel 30 cf.; ingez.
mededeelingen 50 cent; idem op pag. één 65 cent
per regel. Bij contract sterk verlaagde prijzen. Voor
de kleine annonces „Omroepers" zie de rubriek
,J\fen kan verwachten dat Enge
land, trots moeilijkheden, de
Unie ter wille zal zijn"
De constitutie
IJSVAL IJS EEN SPEELHOL TE DEN HAAG
Het Weer IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIJ
HET VERTREK VAN MGR. WILLEKENS NAAR JAVA
Splitsing der banken in finan-
cieele en industrieele
instellingen
Rentebeperking voor
industriecrediet
De Habsburg-kwestie
Woensdagmiddag deed de Haagsche Politie een inval in een speelhol aan de Bierkade.
Pe speeltafel wordt naar het politiebureau vervoerd
Een Oostenrijksch keizerrijk
nagestreefd
Geestdriftige ontvangst bij aan
komst op 't vliegveld Haeren.
Receptie op het Natio
naal Fonds
Vliegtuig in de stratos
feer
Korte berichten
Nasleep van den nazi
putsch
Een tweetal vonnissen. Zuivering
op groote landgoederen
Steidle naar Rome?
De balans
Twintig jaar geleden begon dit
Duitsche oorlogsschip zijn kaap
vaart en overal bracht zijn
verschijnen grooten
schrik teweeg
De beschieting van
Madras
Japansche troepentrein
verongelukt
Tot ontsporing gebracht. Een groot
aantal slachtoffers
Uit Korea
De nieuwe eed aan
Hitier
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
(Van onzen Londenschen correspondent)
De Zuid-Afrikaansche regeering heeft te
Londen een voorstel aanhangig gemaakt
tot overdracht van de protectoraten van
Basutoland, Swaziland en (of) Bechuanaland
aan de Unie.
In de South-Africa Act van 1909, waarbij de
TJie als zelfbesturend Dominion ingesteld werd,
is de overdracht der drie protectoraten moge
lijk gemaakt, terwijl tevens bepaald is onder
welke voorwaarden zij kan plaats hebben. Hier
door werd in beginsel erkend dat het zoowel
in het belang van het nieuwe Dominion als
van de drie protectoraatsgebieden kon zijn in
dien laatstgenoemden met de Unie vereenigd
werden. In 1909 evenwel was hiertoe de tijd
niet rijp. De pas-ingestelde Unie had, zes jaren
na een langdurigen en uitmergelenden oorlog,
nog zooveel binnenlandsche problemen op te
lossen, dat de regeering hieraan al haar krach
ten zou hebben te geven. De verantwoordelijk
heid van het bestuur van uitgestrekte inlan
ders-gebieden kon zij onmogelijk op zich ne
men. Zij moest haar sporen nog verdienen,
niet alleen bestuurlijk, doch ook politiek. Maar
dit was niet de eenige, en zeer zeker gegronde,
reden, waarom de Britsche regeering in geen
geval erin zou hebben toegestemd in 1909 het
bewind over de protectoraten aan Zuid-Afrika
af te staan. De inlanderspolitiek der Afrikaan-
ders wijkt op belangrijke punten af van die
der Engelschen, en zoolang op dit punt de re
geering te Londen geen bevredigende verzeke
ringen ontvangen had van die der Unie, zou
zij van het gezag over de protectoraten zeker
geen afstand doen. Hierbij kwamen ongetwij
feld ook andere overwegingen. Het toestaan
van den Dominion Status was voor Engeland
niet geheel zonder risico. Bleef Zuid-Afrika
loyaal dan zou de Britsche invloed in Zuid-
Afrika grooter worden dan hij had kunnen
zijn zoolang Transvaal en Oranje Vrijstaat als
afhankelijke en dus ontevreden koloniën ble
ven voortbestaan te midden van andere Brit
sche gebieden, zooals de Kaapkolonie en Natal,
waar een sterk Hollandsch element met de
Stamgenooten in de veroverde gebieden sympa
thiseerde. Aan den anderen kant bestond de
mogelijkheid dat de Unie met haar Holland-
sche, of in ieder geval niet-Engelsche, meer
derheid haar autonomie gebruiken zou om zich
steeds meer los te maken van Groot-Brittannië
en het Rijk, en in dit geval zou het voor den
Britschen invloed in Zuid-Afrika doodelijk zijn
indien ook de protectoraten onder het gezag
der Unie gestaan hadden.
Thans, na 25 jaren, stelt Zuid-Afrika de over
dracht der protectoraten voor en ofschoon in
vele opzichten de omstandigheden veel gunsti
ger geworden zijn dan in 1909, zijn zij in eeni
ge andere opzichten nog gecompliceerder.
De drie gebieden hebben onder Britsch be
wind een halve eeuw van betrekkelijke wel
vaart en rust doorgemaakt. Dit belet niet dat
hun vereeniging met de Unie economische voor
deden met zich zou brengen welke onbereik
baar schijnen zoolang de protectoraten door
politieke grenzen van Zuid-Afrika gescheiden
zijn. Maar het vraagstuk is er niet alleen, en
zelfs niet op de eerste plaats, een van econo-
mischen aard.
Het zijn de constitutioneele aspecten, wel
ke den doorslag geven. En deze zijn
hoogst gecompliceerd geworden tenge
volge van de aanneming van het Statuut van
Westminster in 1931 en van de Wet op den
Status van Zuid-Afrika in 1934.
Het Statuut van Westminster vervolmaakt
de autonomie, wij mogen zelfs zeggen de Sou-
vereiniteit, der Dominions. Het verleent hun
het recht al die bepalingen, waardoor zij theo
retisch nog aan het gezag van de Kroon, van
Groot Brittannië of van het Rijk gebonden
waren, in te trekken. Door de onlangs tot wet
verheven South-African Status Act zijn, wat
Zuid-Afrika betreft, eenige prerogatieven der
Kroon afgeschaft geworden. Zoo had, volgens
de wet van 1909, de koning het recht van veto
en van opschorting ten aanzien van Unie-wet-
ten, de positie der Inlanders betreffende. Dit
recht kan hij (door zijn regeering) niet meer
uitoefenen. Ofschoon op het oogenblik de be
trekkingen tusschen Zuid-Afrika en Engeland
vriendschappelijk zijn, en het kabinet-Hertzog
nadrukkelijk de souvereiniteit van den gemeen-
schappelijken koning erkent, kan de Zuid-
Afrikaansche regeering thans de wet van 1909
naar welgevallen wijzigen (en in zekeren zin
heeft zij dit reeds gedaan) zonder zich te be
kommeren om de meening van de regeering
en het parlement te Westminster.
Door het Statuut van Westminster zijn de
constitutioneele banden tusschen Engeland en
Zuid-Afrika veel losser geworden zóó los
zelfs dat de regeering-Hertzog ze geheel sla
ken kan. Zij en het Zuid-Afrikaansche parle
ment kunnen met de South-Africa Act van
1909 doen wat zij willen. Maar hieruit volgt
dat ook de bepalingen betreffende de over
dracht der drie protectoraten veel van haar
waarde verloren hebben. Zij maakten deel uit
van een wet, welke Zuid-Afrika plaatste in de
positie van een integraal deel van het Brit
sche Rijk. Van het oogenblik af waarop Zuid-
Afrika het recht gekregen heeft uit het Rijk
te treden, wordt den overdrachtsbepalingen
haar constitutioneele grondslag ontnomen.
Het is niet gebleken dat men zich in En
geland officieel op dit standpunt stelt,
maar er zijn toch alle redenen om aan
te' nemen dat het onofficieel een zeer belang
rijke rol speelt.
Een Parlementaire Commissie, die onder lei
ding van den Graaf van Selborne het over-
drachtsvraagstuk bestudeerd heeft, heeft thans
een voorloopig rapport uitgebracht. Hierin geeft
zij te kennen dat noch het Statuut van West
minster, noch de Statuswet van dit jaar, eenige
verandering gebracht hebben in de grondbe
ginselen, volgens welke de protectoraten be
stuurd zullen moeten worden, nadat hun oevr-
dracht heeft plaats gehad. Ofschoon de ko
ning in inlanders-anagelegenheden geen op
schortend veto meer heeft, iullen toch de
waarborgen, welke in 1909 met betrekking tot
de inlanders gesteld werden, van kracht blij
ven.
Zoo geeft bijvoorbeeld het Statuut van West
minster de Zuid-Afrikaansche regeering niet
het recht iets te veranderen aan de voorwaar
den, waaronder overdracht der protectoraten
zal plaats hebben. Een dier voorwaarden is dat
zoowel de inlandsche als de Europeesche be
volking zelf uitspraak zal doen nadat de Brit
sche en Zuid-Afrikaansche regeeringen het in
beginsel met elkaar eens geworden zijn. Aan
gezien op het oogenblik te Londen weinig geest
drift heerscht voor overdracht van gebied aan
een Dominion, waar een streven bestaat zich
zooveel mogelijk los te maken van het Rijk, is
het niet onmogelijk dat de Britsche regeering
zou voorstellen de beslissing geheel in handen
te stellen van de bevolking die naar men
hier beweert de overdracht niet wenscht.
Sectie 151 van de wet van 1909 bepaalt dat
het verzoek om overdracht aan den ko
ning gedaan moet worden door de beide
Huizen van het Unieparlement. Maar in dit
parlement is beweerd geworden dat op zulk
een verzoek de overdracht ook automatisch
volgen moet. De commissie van Lord Selborne
wijst erop dat deze opvatting geheel onjuist
is. In de preambule van diezelfde sectie im
mers wordt gezegd dat overdracht zal plaats
hebben nadat overeenstemming bereikt is tus
schen de regeeringen in Zuid-Afrika en te
Westminster .De koning van Groot Brittannië
kan geen Britsch gebied overdragen aan
dan koning van Zuid-Afrika zonder toestem
ming van de Britsche regeering. En de Britsche
regeering kan haar toestemming slechts ver-
leenen met goedkeuring van het Britsche par
lement.
Hieruit leide men niet af dat onoverkomelijke
moeilijkheden aan overdracht in den weg staan.
Men erkent hier dat het Zuid-Afrikaansche
Inlandersdepartement voortreffelijk werk ge
daan heeft, en dat een overeenkomst betreffen
de de inlanders der protectoraten dus praktisch
mogelijk is. Maar, gelijk Lord Selborne doet
uitkomen: een duidelijk omschreven inboorlin
gen-politiek heeft de Zuid-Afrikaansche regee
ring nog steeds niet, en zoolang dit het geval
is kan Engeland geen inlanders-gebieden aan
de Unie afstaan. Maar afgezien hiervan zal
men te Londen het Zuid-Afrikaansche voorstel
zeker én den vriendschappelijksten geest over
wegen. Sinds generaal Hertzog en generaal
Smuts samen regeeren en hun partijen in elkaar
opgegaan zijn, is het vertrouwen van Engeland
in de loyauteit van Zuid-Afrika, ondanks de
schijnbaar anti-Britsche „Status"-wet, aanmer
kelijk toegenomen. De Unie en Engeland heb
ben grooter gemeenschappelijke belangen dan
ooit in de laatste vijftien jaren, en deze belan
gen vormen een hechter band dan alle moge
lijke constitutioneele waarborgen. En ten slot
te: Zuid-Afrika koopt meer Britsche goederen
dan eenig ander Dominion.
Ondanks de vele moeilijkheden welke het
overdrachts-probleem oplevert mogen wij dus
aannemen dat Engeland het in zijn belang zal
achten Zuid-Afrika zooveel mogelijk ter wille
te zijn.
H VERWACHTING: Zwakke tot matigen 1
Zuidwestelijke tot Noordwestelijken wind,
half tot zwaar bewolkt, wellicht nog en- jj|
kele lichte regenbuien, met kans op on-
weer, weinig verandering in temperatuur.
Verdere vooruitzichten: Zonnig, koel.
^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiii
BRUSSEL, 23 Aug. (Per tel.) De Belgische
minister van Financiën, Sap, ontving heden
avond de persvertegenwoordigers, om hen in
te lichten omtrent de eerste besluiten, welke de
Belgische regeering met gebruikmaking van de
haar verleende volmachten, heeft genomen.
De besluiten hebben betrekking op een her
vorming van het bankwezen. Intresten van
kapitalen, welke door de Nationale Maatschappij
voor credieten aan de industrie worden ver
leend, mogen voortaan slechts 4 y, pet. bedragen.
Verder vindt een wijziging in de structuur der
banken plaats, ten einde de belangen van de
spaarders te waarborgen. De banken zullen
voor dit doel worden ingedeeld in financieele
instellingen, welke deposito's in ontvangst ne
men, en in industrieele instellingen, welke zich
hoofdzakelijk bezighouden met het financieren
van fabrieken en industrieele ondernemingen.
Het in te voeren type deposito-banken zal
meer klaarheid brengen in boeken en balansen.
De deposito-banken zullen n.l. verplicht zijn,
maandelijks haar stand van zaken bekend te
maken door publicatie van de balans in het
staatsblad.
De depositobanken zullen haar kapitaal niet
mogen beleggen in industrieele waarden, doch
zullen daarvoor uitsluitend zijn aangewezen op
staatspapieren. Op een desbetreffende vraag
werd geantwoord, dat de groote banken geheel
accoord gaan met het genomen besluit.
Minister Sap deelde verder mede, dat binnen
kort ook belangrijke maatregelen zullen worden
genomen ten bate van den middenstand.
WEENEN, 23 Aug. De leider der Oostenrijk-
sche legitimisten, baron Wiesner, heeft tegen
over persvertegenwoordigers verklaard, dat de
Oostenrjjksche legitimisten geenszins denken
aan het herstel der oude Oostenrijkscb-Hon-
gaarsche monarchie, doch er naar streven een
Oostenrijksch keizerrijk te stichten zonder eeni
ge gedachte aan revisie.
Tegenover deze gedachte waren aldus
Wiesner de uitlatingen van dr. Schuschnigg
en prins Starhemberg niet gericht.
Woensdag vertrok van het Staatsspoorstation te Den Haag Mgr. Wittekens S.J. naar
Java, uitgeleid door vele geestelijke autoriteiten
BRUSSEL, 23 Aug. Hedenmiddag vond op
het vliegveld Haeren de landing plaats van het
vliegtuig, waarmee de stratosfeervliegers
Cosijns en v. d. Eist uit Joego-Slavië naar
Brussel terugkeerden. Talrijke vooraanstaande
personen en een geestdriftige menigte heetten
den vliegers welkom. Men zag o.m. den Minis
ter van Staat, Francqui, president van het Na
tionaal Fonds voor Wetenschappelijk Onder
zoek, hetwelk den stratosfeertocht heeft gefi
nancierd. De vliegers werden officieel geluk-
gewenscht door den commandant der Belgische
militaire luchtmacht, generaal Gaillieaux als
vertegenwoordiger van Koning Leopold en
door Minister Maistriau als vertegenwoordiger
der Belgische regeering.
Vervolgens had een receptie plaats in het
gebouw van het Nationaal Fonds, waar Francqui
den luchtvaarders het hun toegekende kruis
van de Belgische Kroonorde overhandigde
Aan de pers verklaarde ir. Cosijns na afloop,
dat hij tijdens den tocht veel kou had geleden:
dertien uur lang was de temperatuur in den
gondel op het vriespunt.
Cosijns verklaarde, evenals prof. Piccard van
meening te zijn, dat het niet lang meer zal
duren dat vliegtuigen zich zullen voortbewegen
in de stratosfeer. De kleur van de stratosfeer
was donkerblauw. Cosijns en van der Eist heb
ben zich tijdens den tocht slechts met choco
lade gevoed.
Boven de Zwarte Zee woeden zware stormen.
De scheepvaartverbindingen tusschen de Rus
sische en de Turksche havens zijn verbroken.
Acht personen zijn om het leven gekomen.
In de kruitfabrieken van de „Hercules-Pow-
der Company" te Kenville in New Jersey, waar
rookloos kruit geproduceerd wordt, heeft een
ontploffing plaats gehad. Een arbeider werd
gedood, vier liepen zware brandwonden op en
velen werden licht gewond.
WEENEN, 23 Aug. (V.D.). De nationaal-so-
cialisten Hetendorf en Strumpf zijn ieder tot
acht jaren zware kerkerstraf veroordeeld, om
dat zij op 25 Juli met 50 man in een dorpspost
kantoor waren binnengedrongen om den direc
teur te dwingen, zijn functie neer te leggen.
Op talrijke groote landgoederen in Oosten
rijk, aldus de .Reichspost", worden thans
strenge zuiveringsacties doorgevoerd. Zoo heeft
de stichting „Admontim Ennstal" alle em-
ployé's en arbeiders, die betrokken geweest
zijn bij de gebeurtenissen van Juli, op staanden
voet ontslagen. Ook op de bedrijven van den
grootgrondbezitter, vorst Liechtenstein, van
Graaf Donnersbach en van Baron Bachhosen-
Echt worden zuiveringsacties ten uitvoer ge
legd, evenals op het landgoed van den groot
sten opper-Oostenrijkschen grondbezitter, Graaf
Lamberg.
WEENEN, 23 Aug. Naar van welingelichte
wordt medegedeeld kan thans elk oogenblik de
door ontheffing uit zijn functie van Dr. Rinte-
len vrijgekomen gezantschapspost te Rome be
zet worden. Benoemd zal worden dr. Richard
Steidle, thans consul-generaal in Triest en
landsleider van de Heimwehren van Tirol. Of
ficieel is hiervan nog geen bevestiging ont
vangen.
WEENEN, 23 Aug. (VD) Volgens het orgaan
der Heimwehren zijn naar aanleiding van de
gebeurtenissen op 25 Juli en volgende dagen
tien personen opgehangen, 21 veroordeeld tot
levenslange kerkerstraf en 39 tot zware Kerker
straffen voor vele jaren, terwijl twee personen
wegens het in het bezit hebben van ontplof
bare stoffen eveneens zijn opgehangen.
Sedert de eerste dagen van Augustus 1914
lagen de Engelsche en Duitsche vloter.
tegenover elkaar, zonder dat het voorloo
pig tot een zeeslag in grooten stijl zou komen.
Alleen de Duitsche onderzee-booten waagden
het tot aan de Engelsche kust hun uitvallen
te ondernemen, soms tevergeefs, soms met suc
ces bekroond. De „U. 9" hield het record door
in twee uur tijds drie Engelsche pantserkrui
sers tot zinken te brengen.
Op de wereldzeeën zwierven acht Duitsche
kruisers rond, op zichzelf aangewezen, daar
iedere mogelijkheid ooit weer het vaderland te
bereiken, natuurlijk volkomen ontbrak. Ten
slotte is een vloot van ongeveer zeventig En
gelsche, Fransche, Russische en Japansche oor
logsschepen erin geslaagd deze acht Duitsche
Kruisers onschadelijk te maken.
Het Duitsche oorlogsschip, aldus verhaalt
Ronald Dunhill, gepensionneerd officier der
Britsche marine, dat aan de Engelsche handels
vloot in de zeeën nabij Zuid-Azië de meeste
schade heeft toegebracht, is ongetwijfeld de
„Emden" geweest. De bemanning van dezen
Duitschen kruiser heeft, onder kapitein-ter-aee
Von Muller als commandant, den ongeiijken
strijd zoo lang mogelijk weten vol te houden.
Het moeilijke voor de „Emden" was, dat deze
bodem nergens een steunpunt bezat. Het schip
werd tot een nieuwen „vliegenden Hollander".
Als zoodanig zal het in de geschiedenis van
den zeeoorlog tusschen 1914 en 1918 blijven
voortleven.
Op den 14den Augustus 1914, des voormiddags
te 7 uur, gaf het Admiraalschip van de Duit
sche vloot het volgende vlagsignaal voor de
„Emden" af: „Buitengaats gedetacheerd, goede
reis en groot succes!" Van dat oogenblik af
was het schip een eigen éénheid, doch tege
lijkertijd op zichzelf aangewezen. Varende in
den Indischen Oceaan moest de Duitsche krui
ser maar zien den vijand zooveel mogelijk
schade te berokkenen en telkens weer probeeren
den dans te ontspringen.
Dat kapitein-ter-zee Von Müller het in hem
gestelde vertrouwen niet heeft beschaamd, heb
ben de onbetwistbare resultaten afdoende be
wezen. Het schip verscheen achtereenvolgens,
volkomen onverwachts natuurlijk, voor Madras.
Pondicherry en andere Engelsche havens in den
Indischen Oceaan, die vervolgens beschoten
werden, waarna het schip weer het ruime sop
koos. Tal van Engelsche koopvaardijschepen
werden door de „Emden" op haar kaapvaart
buitgemaakt.
De beschieting van Madras in den nacht van
22 op 23 September 1914 wekte onder de be
volking natuurlijk de allergrootste ontsteltenis
Een paar groote petroleumreservoirs van de
„Burmah Oil Company" werden door treffers
geraakt, gingen vervolgens in vlammen op. Toen
men met afweergeschut uit de stad terugvuur-
de, dempte de „Emden" haar schijnwerpers en
verdween even plotseling in den donkeren nacht
als de kruiser daaruit was opgedoken.
Men moet het nochtans den Engelschen toe
geven, dat zij de rechtmatigheid der door Von
Müller toegepaste aanvalsmiddelen steeds
volkomen hebben erkend. Wie had trouwens
van den sportleven Engelschman iets anders
durven verwachten?
Ter eere van kapitein-ter-zee Von Müllei
dient echter weer evengoed vermeld, dat hij de
officieren en bemanning der door de „Emden"
buitgemaakte Engelsche handelsschepen steeds
met hoffelijkheid en op menschlievende wijze
heeft weten te behandelen.
Eindelijk was echter het geduld der Engel
schen uitgeput geraakt. De gemengde vloot der
Entente, zeventig schepen sterk, ging er op uit
de acht Duitsche kruisers, waaronder zich ook
de „Emden" bevond, te vernietigen.
Maar voor het zoover was, liep op den 28sten
October 1914 de „Emden" de haven van Poeloe
Pingang binnen, viel het daar liggende Rus
sische schip, den kruiser „Schemtschug". aan.
vuurde twee torpedo's af, waarna de kruiser-
zonk. Bij het verlaten van de haven stiet de
„Emden" op het Fransche torpedoschip „Mous-
quet", dat na een langen en verbitterden strijd
ook in de diepte verdween, waarna de „Emden"
onbeschadigd zee koos en verdween.
Den lOen November 1914 ontmoette het Duit
sche schip den Australischen kruiser „Sidney
in de buurt van de Kokos-eilanden, waarbij de
Britsche kruiser het voordeel had over verder-
dragend geschut te beschikken. Achtereenvol
gens werden een schoorsteen en een mast van
de „Emden" door de „Sidney" weg geschoten,
waarna aan boord brand uitbrak.
Tenslotte schoot de „Sidney" ook den twee
den en derden schoorsteen van het Duitsche
schip weg, waarna commandant Müller zijn
zwaargehavend schip op het strand moest zet
ten. De „Sidney" verloor slechts vier dooden en
had 12 gewonden, maar de „Emden" telde acht
doode en gewonde officieren, benevens 111 ge-
doode en gewonde manschappen.
Van de „Emden" werden tenslotte 11 officie
ren en 200 manschappen gevangen genomen
onder wie zich 54 gewonden bevonden.
Hiermede was het einde gekomen van de
„Emden", den schrik van den Indischen Oceaan
In Vaticaansche kringen staat men sceptisch
tegenover aan Hitier toegeschreven plannen
voor de uitvoering van het Rijksconcordaat.
De Aartsbisschoppen van Argentinië, Brazilië,
Chili en Peru vragen de regeeringen van Bolivia
en Paraguay voor het a-s. Euch. Congres vrede
te sluiten.
Nasleep van den Nazi-putsch in Oostenrijk.
Zuivering op groote landgoederen.
De Nira-Ieider Johnson in een moeilijke positie.
Zijn functie op het spel.
Geestdriftige ontvangst der Belgische stratos-
feervaarders te Brussel.
Japansche troepentrein in Mandsjoekwo tot
ontsporing gebracht. Vele slachtoffers.
Mededeelingen van minister Sap over de bank
hervorming in België.
De oefeningen van de Lichte Brigade in Noord-
Brabant uitstekend geslaagd.
Moordaanslag te Oldenzaal.
Een algemeen verbouwverbod voor den Bravo-
aardappel voor den oogst 1935 te verwachten.
Brand in een opslagplaats voor schoenen te
Dongen.
Uitbreiding der distributie van rundvleesch in
blik tot Je mijnwerkers.
New-Yorksche Beurs: Handel zeer beperkt,
koersverschillen gering, slot zwakker.
Waar de Christus waakt
Op de hooge toppen van de Andes,
boven de schoonste stad ter wereld
Rio de Janeiro, troont hoog boven de
wolken de groote figuur van een
Christus met uitgebreide armen.
Hij wacht ons.
Hij noodt ook de vertegenwoordigers
van et lage land over de Noordzee
naar de droomverloren streken van
Zuid Amerika waar in October de
glorie van Zijn verheerlijking zal
plaats vinden gedurende het
Internationale Eucharistisch Congres.
Christus wacht. Christus roept.
Hij roept degenen die kunnen, om
deel te hebben aan het Congres. Hij
roept de andere om in den geest mee
te meren de verheerlijking van den
Christus Eucharisticus.
Waar de Christus waakt en wacht!
SJANGHAI, 23 Aug. Op ongeveer 50 K.M.
van Imienko (100 K.M. te Z.O. van Charbin)
is een Japansche troepen transporttrein tot ont
sporing gebracht. De locomotief en vier wagons
vielen van den dijk. Het aantal slachtoffers
is onbekend, doch het moet zeer groot zijn.
Vijf-en-zestig employé's van den Noord-
Mandsjoerijschen Spoorweg (Sovjet-Rusland)
zijn gearresteerd. Zij worden er van beschul
digd indirect betrokken te zijn bij de recente
spoorwegaanslagen
Volgens een bericht uit Hsinkin heeft de re
geering van Mandsjoekwo zich weer bereid
verklaard de onderhandelingen te hervatten met
Sovjet-Rusland over den Chineeschen Ooster
spoorweg.
CHARBIN, 23 Aug. (V.D.) Roovers hebben
een door Koreanen bewoond dorp overvallen
en bijna alle bewoners vermoord.
Slechts drie dorpelingen konden ontsnappen.
BERLIJN, 23 Aug. (V.D.). In het Rijksminis
terie van Binnenlandsche Zaken zijn Donder
dagmiddag de ambtenaren en beambten be-
ëedigd volgens de gisteren gepubliceerde for
mule, waarna een drievoudig Sieg-heil op Hitier
werd uitgebracht.
lr^ 1 v wviwimiiininiif in/i// s
Stand op Vrijdag 1 uur v.m.: 756
Vorige stand: 756.7