ONTAARDING VAN DR SPORT
Md v&JmX mn den daa
PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND
12
Gelouterd
REACTIE IN ENGELAND
BAANTJES!
VRIJDAG 24 AUGUSTUS 1934
Is een terugkeer tot een eenvoudi
ger en gezonder standpunt ten
opzichte van de sport
noodzakelijk
Zeer kenmerkende uit
latingen
Nieuwe stratosfeer-
ballon in Rusland
Cartier-herdenking
Het grootste museum
van Spanje
Groote order voor de
luchtmacht der V.S.
Twee jaar verdwenen
zonder het te weten
Zwitsersche defensie
plannen
Vernietiging van
Zalala-woud
het
Geheimzinnige wilde
hond
van Francis I
„heb ik dien De bekentenis
Gevangenis als museum
Verkeerspolitie in auto
giro
Winkelsluiting
Turkije
m
Snelheidsrecords voor
legervliegtuigen
NAAR HET SPAANSCH
Het sportblad „The Field" schrijft:
,,Men mag bijna zeggen dat heden ten
dage het leven van een kampioen of toe
komstig kampioen niet onderscheiden kan wor
den van een leven dat geheel aan het (voet
bal)-spel gewijd is. Wordt dit niet door den
persoon zelf gefinancierd, dan is het professio
nalisme. Zelfs wanneer hij het wel persoonlijk
financiert, dan zfjn de opwinding, het jachten
en de schooierigheid („raffishness"; bedoeld
wordt blijkbaar de alles behalve voorname en
amateurachtige wijze, Waarop spelers zich laten
afjakkeren) van sport, gelijk zij in de open
bare arena door 20ste eeuwsche dagbladpubli-
citeit gemaakt is, van zoodanigen aard, dat de
pogingen om dei. top te bereiken en zich daar
te handhaven slechts slagen kunnen door er
el zijn krachten aan te schenken. Kortom: wij
en de wereld overdrijven het."
De „Universe", die de woorden van „The
Field" aanhaalt, voegt eraan toe:
„Het verschil tusschen amateur en profes
sional, dat moest neerkomen op het verschil
tusschen spel en werk, is inderdaad zoo klein
geworden dat men het ternauwernood meer
kan waarnemen."
Deze uitlatingen, de een van een sportblad,
de ander van een toonaangevend katholiek
weekblad, zijn kenmerkend voor de heftige
reactie, welke zich den laatsten tijd tegen den
sportwaanzin, die met sportzin niets meer uit
te staan heeft, begint te openbaren. Sport
wordt gelijk zoovele andere op zichzelf schoo-
ne en nuttige zaken op weerzinwekkende
Wijze uitgebuit voor en door eenige volks
bladen, die haar reusachtige oplagen voor
namelijk danken aan dat talrijke deel
van het publiek dat juist genoeg heeft
leeren lezen om sportberichten geestelijk te
kunnen verwerken.
„Wij wenschen onzerzijds niet te overdrij
ven," schrijft de „Universe", „maar het komt
ons toch voor dat een terugkeer tot een een
voudiger en gezonder standpunt ten opzichte
van sport noodzakelijk is. Wij zouden gaarne
zien dat onze katholieke scholen hierin voor
gingen, inplaats van zooals bij sommige
harer het geval schijnt te zijn mee te doen
in den wedstrijd."
De vorige maand vestigde de „Morning Post"
in een zeer ernstig en gedocumenteerd artikel
over „Den Moloch der Sport" de aandacht op
de excessen waartoe de sport-reclame der laat
ste jaren geleid heeft. De „Review of Reviews"
neemt met instemming passages uit dat arti-
Te Leningrad heeft een groep vooraanstaande
deskundigen het voorloopige plan van de Sov
jet-Russische stratosfeeronderzoekingen voor
het jaar 1934-1935 uitgewerkt. Gebaseerd op de
ondervindingen gemaakt door de stratosfeer-
vluchten in het buitenland en in de Sovjet-
Unie is thans een begin gemaakt met den bouw
van een nieuwen stratosfeerballon „Osach II",
die een hoogte van 25000 Meter moet kunnen
bereiken. De voorloopige berekeningen hebben
tot resultaat gehad, dat voor stratosfeerballons,
die zulk een hoogte moeten bereiken, een groo-
tere inhoud noodig is dan 25000 kubieke meter.
Verscheidene varianten van een stofballon
voor stratosfeertochten en den daarbij behoo
renden gondel zijn in overweging genomen. Het
doelmatigst lijkt een gondel met sluizen voor
reparaties aan de buitenzijde, observaties, proe
ven en eventueel noodzakelijke parachutespron
gen. Een groep ingenieurs en artsen uit Le
ningrad werkt ook aan het probleem van de
doelmatige kleeding voor stratosfeervaarders.
Diepgaande onderzoekingen van de stratos
feer teneinde een gunstig tijdstip voor de start
vast te stellen zullen gedaan worden. Voor dit
doel worden diverse onbemande ballons opge
laten, die o.a. zelfstandig radiopeilingen ver
richten.
kei over, en wijst er op haar beurt op dat de
pers de openbare belangstelling concentreert op
de zenuwen, de ziekten en de verwondingen
van de spelers; op de tranen van een juffrouw
die een internationalen of nationalen tennis
wedstrijd wint, op de prikkelbaarheid van
„Bunny" Austin (den tennisspeler), op de
slechte spijsvertering van Henry Cotton (den
golf speler), op „onverklaarbare incidenten in de
campagne van de Australische Expeditie
Macht" (een troep cricketers)
„Veelzeggende teekenen dat de hedendaag-
sche athletische razernij alle perken te buiten
gaat," schreef de „Morning Post", en de .Re
view of Reviews" beaamt het:
dat zij alle perken te buiten gaat, en
de nerveuse instabiliteit in de hand werkt welke
de vloek is van onze al te zelfbewuste planeet."
Het is dezer dagen (24 Augustus) vierhonderd
jaar geleden dat de Fransche zeevaarder Jacques
Cartier aan de kust van Canada landde. Dit
jubileum zal zoowel van Canadeesche als van
Fransche zijde op feestelijke wijze worden her
dacht. Reeds begin Juli opende de Kardinaal-
Aartsbisschop van Parijs deze feesten. De Ca
nadeesche delegatie, die voor de feesten in de
Fransche hoofdstad arriveerde, werd door de
Parijzenaars hartelijk verwelkomd. Ook in Ca
nada, voornamelijk te Gaspe, vinden feestelijk
heden plaats. Het aantal Fransche toeristen in
Canada is gedurende deze feestmaanden aan
merkelijk toegenomen.
Jacques Cartier werd geboren in 1491 te Saint
Malo in Bretagne. Vermoedelijk heeft Cartier
in zijn jongensjaren op Brazilië gevaren, doch
zekerheid hieromtrent heeft men niet. Van zijn
kennis van de Noordelijke zeeën maakte men
gebruik om te beproeven de Noord-Westelijke
doorvaart te vinden, waartoe hij in 1534 ver
trok. Hij bereikte Newfoundland en zeilde ver
volgens langs de Westkust van dit eiland, volg
de, na de eilanden ten Zuiden van de Bird
Rocks te hebben ontdekt, langs de kust van
Nieuw-Brunswijk, voer teen langs de kusten
van de provincie Quebec. Van hieruit keerde
hij door de straat Bell Islle naar den Atlanti-
schen Oceaan terug naar Frankrijk. In 1536
ondernam Cartier zijn tweeden tocht. Hij be
reikte toen de Golf van St. Laurens, voer de
gelijknamige rivier over tot aan een Indiaan-
sche nederzetting Hochelaga, op de plaats van
het tegenwoordige Montreal en keerde een jaar
later, in 1537, opnieuw naar Frankrijk terug.
Daar Cartier op zijn laatsten tocht vele ver
halen had opgevangen van een rijk land, Sa-
guenay, dat langs de Ottawa kon worden be
reikt, ondernam hij in 1451 zijn derden grooten
ontdekkingstocht, welke evenwel weinig resul
taat opleverde.
Jacques Cartier overleed in 1557. Het ge
boortehuisje van Cartier te Saint Malo bevindt
zich nog in oorspronkelijken staat.
in vergelijking tot de andere mogendheden.
De reorganisatie die men wil invoeren be
treft het oprichten van een soort burgerwach
ten, samengesteld uit de bewoners van de ver
schillende districten. Deze zullen in geval van
nood sneller gemobiliseerd kunnen worden dan
de troepen.
Behalve deze burgerwachten zullen organisa
ties worden opgericht voor het vernielen van
wegen, bruggen en telegraaflijnen by een vijan
delijken aanval, teneinde het oprukken van den
vijand zooveel mogelijk te belemmeren.
Het Palacio Nacional te Barcelona, waarin in
1929 de groote internationale kunsttentoonstel
ling werd gehouden, wordt in een museum voor
oude Spaansche kunst veranderd. Het zal het
grootste en tegelijk het modernste museum van
Spanje worden. De zalen worden volgens het
nieuwste principe der museumtechniek inge
licht. Deze zullen zooveel mogelijk een volledige
verzameling van middeleeuwsche fresco's be
vatten en eveneens een complete verzameling
van Spaansche middeleeuwsche plastiek.
2IIIIIMIIIIIIIIIIIIIII
!iiiiiiiiimmiimi£
De luchtvloot der Vereenigde Staten heeft
een order geplaatst voor 280 Wright Cyclone
motoren van 700 P.K. voor een totaalbedrag
van 1.705.733. Dit is de grootste order, die in
vredestijd door het luchtleger geplaatst werd.
De motoren zijn bestemd voor 81 tweemotorige
metalen Martins. Dit zijn bommenwerpers, die
een snelheid van 320 KM. per uur kunnen
halen.
Het Zwitsersche ministerie van Oorlog over
weegt plannen tot reorganisatie van het Zwit
sersche leger teneinde het hoofd te kunnen
bieden aan een aanval bij verrassing.
De legerautoriteiten hebben verklaard, dat
het Zwitsersche leger, dat geen tanks of zware
mitrailleurs heeft, vooral in gevaar komt bii
een plotselingen aanval van een kleine, goed
bewapende en gemotoriseerde strijdmacht.
Bovendien zijn de Zwitsersche soldaten in
het nadeel in verband met den korten oefentijd
Twee jaar geleden zat in een voorstad van
Londen een familie op een Zondagavond aan
tafel. Toen de maaltijd was afgeloopen ver
klaarde de vader een wandeling te willen ma
ken. Zijn vrouw wilde hem niet begeleiden; zij
was moe en verzocht hem niet te lang weg te
blijven. Hij verzekerde in een half uur terug te
zijn, daar hij slechts een straatje wilde om-
loopen. Hij kwam dien avond echter niet terug
Den volgenden morgen stelde zijn vrouw de
politie in kennis van zijn uitblijven, met het
gevolg, dat deze een onderzoek instelde. De
vrouw weersprak ten stelligste de vermoedens
van zelfmoord. De zaak ging goed en de ver
houding in de familie was uitstekend. Daar de
politie geen spoor kon vinden, besloot de vrouw
de zaak te verkoopen en bij haar ouders in de
stad te gaan wonen. Gebrek behoefde zij niet
te lijden, maar de gedachte aan wat haar man
zou zijn overkomen, achtervolgde haar als een
donkere schaduw.
Onlangs deed zich nu in een meubelmakers
werkplaats een merkwaardig geval voor. Een
der knechts legde plotseling zijn gereedschap
neer, drukte zijn handen tegen het hoofd en
riep vertwijfeld uit: „Waar ben ik? Hoe ben ik
hier gekomen? Dit is mijn werkplaats niet!
Wat beteekent dit allemaal?" Zijn collega's be
gonnen te lachen, maar merkten spoedig, dat
de man geen grapjes maakte, doch over het
geheele lichaam beefde. Zij raadden hem aan
naar huis te gaan, daar hij blijkbaar ziek was.
Hij ging echter naar zijn werkgever. Deze kon
geen andere inlichtingen geven, dan dat hij
twee jaar geleden bij hem om werk had ver
zocht. Hij had zijn arbeid goed gedaan. De man
vertelde nu, dat hijzelf een meubelmakerij had
gehad. Ook kon hij zijn woonplaats aangeven.
Het bleek de man te zijn, die twee jaar ge
leden op avondwandeling ging en door ver
standsverbijstering geheel was afgedwaald.
Altijd zijn de menschen kribbig
I En ze raken van hun stuk
Als er een belasting bijkomt,
Want dan praten ze van druk!
Maar nu is er toch eens eentje,
Waarvan zeker en terecht,
Met den besten wil ter wereld 1
Niet hetzelfde kan gezegd!
Die belasting slaat op omzet,
Want zij slaat den omzet dm.
Dit wil zeggen in procenten,
1 Anders ware het te dom! f
Dus van druk is er wel sprake,
Doch van drukte nog veel meer,
Want den omzet te belasten
Brengt veel handen in de weer.
En om bergen te verzetten,
't Zij dan bergen van papier,
Foliovellen en requesten,
Staten, nummers en kohier,
Daarvoor heb je menschen noodig
Van het zuiverst vleesch en bloed,
Anders krijg je geen bezetting,
Die het kwiek en vlijtig doet!
I En nu klinkt het als een sprookje
Uit den goeden ouden tijd f
Klap de handen in elkander, f
i Wegens het verbazend feit
Veel en veel te weinig krachten
I Hebben gesolliciteerd
i Om de baantjes te bezetten,
Zoo, dat alles goed rouleert!
Daarom kan men rustig zeggen:
O, gezegend zij die wet,
Want de werkloosheid wordt er
Door in arbeidomgezet!
f MARTIN BERDEN
(Nadruk verboden)
5iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimnrë
Volgens een mededeeling van het Ministerie
van Koloniën te Lissabon, zal het groote Zalala-
bosch in Oost-Afrika deze maand worden ver
woest.
Alle dieren die in dit bosch leven zullen
eveneens worden uitgeroeid.
De autoriteiten hebben tot het verwoesten
van dit bosch besloten, daar het de broedplaats
is van de Tse-Tse-vlieg, die de slaapziekte van
de dieren naar den mensch overbrengt. Deze
ziekte is een groote bedreiging voor de bevol
king van de omliggende districten en daar alle
pogingen om deze vliegen uit te roeien, geen
bevredigend resultaat hebben gehad, heeft men
tot vernietiging van het Zalala-bosch besloten.
Een geheimzinnige wilde hond van een on- i
bekend soort heeft een boer te Worcester in
Zuid-Afrika aangevaren en ernstig gewond. De
man was bezig met het spannen van prikkel
draad tusschen twee velden, toen hij het hol
van een jakhals meende te ontdekken. Hij haal
de een spade en begon te graven. Hij was nog
niet ver gevorderd, toen hij plotseling grommen
hoorde en een hond op hem afsprong, zoodat
hij tegen den grond sloeg. Hij schudde he* dier
van zich af, dat zich in zijn schouder had vast
gebeten en de hond beet hem daarop zoo hevig
in zijn hand, dat het niet veel scheelde, of de
vingers waren afgebeten. Gelukkig slaagde de
man er nog juist in een schroevendraaier te
grijpen, waarmede hij den hond aoodde. De
man moest in een ziekenhuis worden opgeno
men, daar zich bloedvergiftiging voordeed. De
hond had een grijze kleur met donkers vlekken
op de ribben en een dikken borsteligen staart
Inboorlingen verklaarden nog nooit een der
gelijk dier in deze streek te hebben gezien.
Maar beste kerel", protesteerde Martin,
„er zijn duizenden andere manieren om
kennis met haar te maken. Ga in een
tennisclub, speel golf, ga naar een balga
naar.
„Verveel me niet zoo," mopperde Francis;
„wat je daar zegt, heb ik al allemaal gedaan
maar t heeft me niets geholpen. Ik weet nog
niets, dan dat ze iederen Donderdagavond mu
ziekles gaat nemen, en dat ze 't mooiste lief
ste
„Vooruit, schiet op!" riep Martin ongedul
dig. „Heb je ontdekt waar zij woont?"
„Natuurlijk. In een van die groote huizen
aan 't smalle eind van 't plein, met een draak
van een tante
„Die waarschijnlijk 't geld voor 't opschep
pen heeft, hè? En denk jij, arme, verliefde gek.
dat die tante jou, een bankbediende, zonder
een sou, met haar mooie nicht zal laten gaan?
Stel dat maar uit je hoofd, ouwe jongen. Je
hebt geen kans."
„Dat zal ik wel zien. Dus 't is afgesproken,
hè?"
„Neen, dat is 't niet. Waarom kom je juist
bij mij? Waarom gun je de eer niet
„Omdat je zoo'n drommels knappe tooneel-
speler bent, ouwe jongen. En je hebt er 't ge
zicht voor. Je grimeering als landlooper zal
eenvoudig épatant zijn."
Martin grinnikte van ingehouden pret. Hij
verbeeldde zich, dat hij een geboren tooneel-
speler was.
„Nou goed," stemde hij toe. „Maar ik begin
er niet aan zonder generale repetitie, in cos-
tuum en morgen is 't Donderdagdan
gaat ze uit, zeg je. Enfin, we zullen 't pro-
beeren. Ik waag 't er op."
Francis viel in een leunstoel en gaf zich over
aan droomen over het mooie meisje, dat hij
zoo dolgraag kennen zou.
Hij werd tot de werkelijkheid teruggeroepen
door de verschijning van Martin, uitgedost als
landlooper.
„Prachtig! Vooruit maar!" riep Francis.
Toen ze op het plein waren, nam hij de taak
van regisseur op zich.
„Ze komt dat huis uit, en dan wandelt ze
langzaam dien kant op, tusschen de boomer..
JÜ zit achter dat stukje plantsoen. Ik loop
tien Meter achter haar. Je springt over 't gras
en grijpt haar muziektasch. Ze begint te
schreeuwen en ik snel te hulp. Dan vechten
we een beetje en
„Dat moeten we even repeteeren, Francis. Je
kunt niet z.g. vechten, als je niet precies weet
wat je doen gaat. Ik zal 't je voor doen. Loop
jij naar 't huis, dan verstop ik me achter in
't bosehje en kom er aan net zoo als ik 't mor
gen doen zal."
„Goed, vooruit," zei Francis.
Hij liep tot aan het hek van het huis van
het meisje, bleef er even staan en kwam toen
snel terug loopen.
„Precies op 't juiste oogenblik sprong Martin
uit z'n schuilhoek en greep Francis bp den
arm.
„Allo, vlug wat," riep hij schor, „geef over!"
Een beetje al te ruw draaide hij Francis bij
den arm rond en liet hem tegen de steenen
tuimelen.
„Leelijke schurk!" hoorde hij een hóoge stem
roepen.
Martin keerde zich verschrikt om.
Vóór hem, met van toorn stralende oogen,
stond het meisje. Terwijl Martin, verrast en
beteuterd, niet wist wat hij doen zou, hief ze
haar muziektasch op en gaf hem er een slag
mee tegen z'n neus, die aankwam. Toen ge
raakte Martin heelemaal de kluts kwijt. Even
bleef hij met open mond staan, keerde zich om
en poetste de plaat.
Het meisje wendde zich tot Francis, die
langzaam overeind kwam. Hij maakte z'n be
slijkt gezicht met z'n zakdoek schoon, zoo goed
en zoo kwaad als 't ging en staarde haar aan.
Toen hij de muziektasch in de hand van het
meisje zag, begreep hij alles. De muziekles was
op Woensdag verzet.
„Ik hoop, dat U zich niet bezeerd hebt," zei
het meisje. „In
icdGr geval wing «■■«•"«•■■•■•■«liMimiiimiimmHimimmiM
ze trotsch voort, 7 7
schelm op de
vlucht gejaagd.
Hij liep, aisof de
politie hem al op
de hielen zat."
Francis wist van vreugde bijna niet wat hem
overkwam, 't Was dus toch gelukt. De repetitie
was even goed geweest als de echte voorstel
ling. De gedachte flitste door z'n brein dat
Woensdag z'n geluksdag moest zijn. t Was
bijna te mooi om te gelooven.
„Dank U wel," zei hij. Ikik voel me een
beetje duizelig, 't Is machtig aardig van U,
dat U me bent komen redden."
„Denkt U, dat U tot aan ons huis zou kun
nen loopen?"
„Dank U wel. Ik zal 't probeeren. 't Zal wel
gaan."
Op een avond, een maand later, toen ze ver
loofd waren, vertelde Francis dat hij eer. on
aangename bekentenis moest doen, en hij ver
telde het geval.
,Dus je ziet, lieveling," besloot hij, .dat je
me eigenlijk heelemaal niet gered hebt."
Alsof ik dat niet van 't begin af geweten
heb, domoor. Heb je ooit een landlooper ge
zien met een schoon gewasschen gezicht en
een heel aardigen zegelring aan z'n pink?"
De voormalige strafgevangenis te Stellen-
bosch (Zuid-Afrika) zal binnenkort worden in
gericht als museum voor oudheden en tevens
als stadsbibliotheek. Een speciale commissie
heeft zich gevormd met het doel het plan tot
het inrichten van een oudheidkundig museum
te bevorderen. Het gebouw der strafgevangenis
zal een heel geschikt onderdak bieden voor een
dergelijk museum, omdat dit gebouw op zich
zelf reeds een bezienswaardigheid is op oudheid
kundig gebied.
De verkeerspolitie te Londen gaat thans op
vernuftige wijze te werk. Zij heeft zich een
aantal autogiro's aangeschaft, waarmede zü
zeer laag boven de huizen vliegt. Uit deze toe
stellen wordt het verkeer op de drukste punten
van Londen waargenomen. Indien noodig zou
den deze vliegmachines zeer snel kunnen dalen,
daar zij eerder een geschikt landingsterrein
vinden dan de groote machines. De verkeers
politie van Londen bedient zich thans ook van
bekwame detectives, die haar vaak vergezellen
in de lucht. Wat men op den beganen grond
niet kan waarngmen, is voor de verkeerspolitie
in de lucht mogelijk. Meermalen heeft de ver
keerspolitie reeds geholpen bij de opsporing van
autodieven. De autogiro's kunnen een groote
snelheid ontwikkelen en het zal voor de Lon-
öenaars een geruststellende gedachte zijn. dat
zij thans niet alleen meer worden bewaakt
door de straatpolitie, doch ook door de „lucht
politie", die met haar spiedend oog in enkele
minuten tijds het geheele Londensche centrum
kan afzoeken.
Na langen strijd is de vervroegde winkelslui
ting eindelijk van kracht geworden in Turkije.
De meeste winkeliers hebben naar deze ver
plichte vervroegde winkelsluiting verlangend
uitgezien, doch zij willen hiertoe niet vrijwillig
overgaan uit vrees dat hun concurrenten het
niet zouden doen.
De gemeenteraad te Istamboul heeft thans
bepaald, dat alle winkels des avonds om 7 uur
moeten worden gesloten, behalve levensmid
delen-winkels, die tot negen uur open mogen
blijven.
Café's en restaurants mogen tot middernacht
of tot twse uur 's morgens open blijven.
De bond van winkelbedienden juicht dezen
maatregel zeer toe. Totdusver moesten zij vaak
zestien uur per dag werken met een korte on
derbreking voor de maaltijden.
De bevolking is nog niet geheel gewend aan
de nieuwe regeling en de toeloop naar de win
kels tegen sluitingstijd is zeer groot.
Gelukkig was de storm intusschen geluwd en
ons toestel had niets geleden. Nadat wij alles
nog eens goed nagezien hadden stapten we in
ons vliegtuig en weldra waren we weer opge
stegen, koers zettend naar het Zuid-Westen.
Zoo vlogen we voort. Om beurten stuurden
oom en ik. Beneden ons was niets anders te
zien dan sneeuw en ijs. In de cockpit was de
temperatuur 10 graden Celsius. De benzine
voorraad verminderde echter snel en eindelijk
nadat we ruim vier en een half uur hadden
gevlogen, stopten de motoren.
In een prachtige glijvlucht zette oom de
machine op het ijs, waarbij gelukkig niets werd
beschadigd en daarop haastte oom zich om de
plaats te bepalen. Totaal waren we 970 KM.
nader tot ons doel gekomen. Dit is in ieder
geval al iets gewonnen, Bok. merkte oom
Sydney op.
Om te beginnen, moesten we thans zorgen
dat ons vliegtuig veilig verankerd werd. want
daarmede konden we natuurlijk niets meer
doen. We bevestigden de machine zoo stevig
mogelijk tegen het ijs. We haalden onze ski's
te voorschijn en de tent, waarna we zooveel
mogelijk proviand verzamelden, want we
moesten nog een flinken tocht afleggen.
De Fransche vliegers Maurice Renoux en
Gaston Brabant verbeterden het snelheidsrecord
over 1000 K.M. voor lichte legervliegtuigen door
een snelheid te bereiken van 268 K.M. 494 M.
per uur.
A II „''n op dit blad zijn ingevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen f 9/1/1/ï bij levenslange geheele ongeschiktheid t pt werkendoor f bij een ongeval met I 9C/J biJ verlies van een hand f 125.- auim nf^riTB^ri^S f 50 -BLt®11 b„rfeuk 7™ f 40 - jnrieriïf8 vh?p-*r
jQ HQ Q. U OTITIC S ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeermgen 1 OlrUU»" verlies van beide armen, beide beenen of belde oogen I OU» doodelijken afloop# £tOU» een voet of een oog# f luim ol wijsvinger been of arm# Tl/» anderen vinger
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
30
Bah! Wie zal zich nog om mij bekom
meren? Blijf ik niet dezelfde kleine man met
meer schulden dan verdiensten? En oovendien
nog een moeder tot mijn last, die al oud wordt,
en die ik nooit verlaten zal? Een mooi vrachtje,
dat allemaal, dat moet ik zeggen, mompelde hij
met somberen spot. Wel een schicterer.de
partyEen geruïneerde markies, die zich niet
eens zoo noemen kan, omdat hy te arm is, om
de successie-rechten van zpn titel te betaler..
Lorenzo! sneed ik hem kortweg het woord
af zwüg! Je beleedigt de vrouw in het alge
meen. Omdat één eerzuchtig schepsel met jou
gespeeld heeft, denk je daarom, dat ze allemaal
geen hart hebben, er. niet in staat zijn om te
begrppen en offers te brengen, als het leven
dat van haar vraagt?
Lorenzo antwoordde niet. Hy hield het hoofd
gebogen, en greep mpn hand, teneinde er een
kus op te drukken. Doch snel trok ik my'n
hand terug.
Neen, Lorenzo, in 's hemelsnaam! pro
testeerde ik lachend. Dat zou een al te smake-
ïyk schouwspel zijn voor die oude kakatoe! Zie
je niet, dat ze nog altijd als een draak op de
loer ligt?
Lorenzo barstte in een vroolijken schaterlach
uit. Dan bleef hij naar den kostbaren sigaret
tenkoker kijken.
Weet je wel, dat me de lust bekruipt, om
hem in het water te gooien?
Neen! Dat zou zonde zqn, Lorenzo. Haal
het portret eraf, en zet er een ander voor in de
plaats.
Jouw portret? probeerde hy schertsend.
Mijn portret, zei ik heel ernstig heeft
geen, enkele man het recht, om te dragen. Ik
wil, dat „hij" de eerste zal zün.
En wie is „hy"? vroeg hy nieuwsgierig.
Niemand, Lorenzo. Een ideaal en fan
tastisch wezen, dat voor het oogenblik alleen
nog maar in mijn verbeelding bestaat
Ach, om die hoogte te bereiken, zou ik
tot onherkenbaar wordens toe moeten ver
anderen
Dat was de eerste opmerking, die op een
galanterie leek, die ik van dien schuchterer.
jongeman te hooren kreeg.
Geen flauwe aardigheden asjeblieft! zei
ik streng.
Lorenzo nam onnieuw de riemer, ter nand en
beval op commando-toon, als een kapitein, die
bevelen geeft aan zijn eersten stuurman:
Rechtsomkeert!
Maar zpn geweten zei hem blijkbaar, dat
hy wat zeggen moest, en met een geweldige
inspanning voor zijn trots en zijn schuchterheid,
zeide hy tot my, terwyl hy zyn blik op my
liet rusten;
Ik hoop, dat je je niet beleedigd voelt?
Ik weet heel goed, dat jy niet van hetzelfde
slag bent als Rosa. Jy bent een beetje ouder-
wetscher gelukkig. Ik verwar jou niet met de
groote hoop, zooals ik ook nooit mün moeder,
en tante Marilena, en zelfs markiezin Mendiza-
bal met den grooten hoop zou kunnen verwarren.
De zaak is, dat we in oogenblikken van op
winding, begrijp je niet zoo juist op onze
woorden plegen te letten, en in de oitterheid
van de herinnering halen we de dingen door
elkaar. Wie niet gelukkig is, wordt gauw onW-
ïyk.
Wat ben je nou kinderachtig, Lorenzo!
lachte ik vroolük. Wie denkt er nu aan be
leedigd zijn, op zoo'n idealen morgen, onder
deze heeriyke zon, op de zilveren zee, en aan
boord van de „Pirulo", die de koningin van alle
zeilbooten is? Doe niet zoo dwaas! jy en ik
zijn op het oogenblik de beste maatjes van de
wereld, en voorzoover het my betreft, zai ik er
wel voor zorgen, dat de harmonie met ver
stoord wordt.
Je benten hy hield op, overmeesterd
door zijn onoverwiniyke schuchterheid.
Nu?
Eènig! voltooide hy met vuur.
Hoor eens, Lorenzo, nu moet je me niet
voor den gek houden, want dat gaat niet goed.
En je moet niet probeeren, om galant t« doen.
want dat is iets wat jou slecht afgaat. Begre
pen? Zooals het tot nog toe ging, zullen we
goed met elkaar opschieten, en dan
Best. Een beetje meer naar stuurboord
zoo en dan voorwaarts! We hebben het er
een beetje van genomen, en we hebben nog net
tyd genoeg, om vóór de lunch thuis te komen,
zonder dat we ze hoeven te laten wachten.
Temeer, daar de pastoor ook komt.
Welke pastoor?
De onze, van Aledo. Wat een sympathieke
man is dat! De hertogin is zeker aog altijd
op den uitkyk?
Natuurlük. Heb er maar geen zorg over,
dat ze het veld zal ruimen, tot ze ons weer
thuis ziet komen. Het is een onmogelyk
schepsel!
Het arme mensch! Je hebt eer. hekel aan
haar.
De kwestie is, dat alles aan haar me hin
dert: haar karakter, haar taal, haar voeten....
Ze heeft een paar reusachtige voeten. Heb je
die niet gezien?
O ja. Ze is net een dragonder.
Op dat oogenblik werd ons gesprek onder
broken door het geklep van de kerkklok van
Ruiselares, voor den „Engel des Heeren". Het
was, alsof er een trilling van ontroering dv or
de lucht ging. Het landschap leek my opeers
nóg lichter. Verheven stilte heerschte '•ondom.
Het Woord is Vleesch geworden, kwam
het onwillekeurig van myn lippen.
En het heeft onder ons gewoond, ant
woordde Lorenzo, eerbiedig het hoofd ont-
blootend.
De riemen lagen onbeweeglijk aan weers-
zijder. van de boot. De „Pirulo" wiegelde
zachtjes op het watervlak. Voor een oogenblik
was de gewone gang van het leven onder
broken...»
Om één uur precies legden wij triomfantelijk
aan bij de „Villa del Mar." Reeds had de
hertogin ons een paar openhartigheden toege
schreeuwd vanaf het balkon van de eetzaal van
haar villa, en mevrouw Souza ons een uitnoo-
diging toegeroepen, om met haar thee te drin
ken op een idyllisch plekje. Op net terras
van „Villa del Mar" was de heele familie ver
gaderd. Pater Esteban incluis. Allen ontvingen
ons met handgeklap, hoera's en toejuichingen,
alsof wq teruggekomen waren van de ontdek
king van een of anderen archipel in onbekende
zeeën. Vervolgens vielen we, daar we een
vreeselijken honger hadden, met kracht op de
lunch aan, onder den vaderlijken blik van
pater Esteban, die ons met bijzondere genegen
heid gadesloeg. Grootvader hield zich tlink,
vernamen we, en raadde ons aan. om vooral
niet veel haast te maken, met naar Aledo terug
te komen.
Wat is het toch heeriyk, om te leven, acht
tien jaar te zyn, en een boot als de „Pirulo"
te hebben en een vriend als Lorenzo Car-
vajal om die te besturen!
X
Marilena schudde een zekere traagheid van
wil van zich af, die haar belette, om zich van
het groepje te verwyderen. Francisquin sleepte
vol geestdrift groote partijen zand aan, om de
laatste hand te leggen aan een prachtig
kasteel met torens er. een ophaalbrug over een
gracht, die te züner tijd vol water zou loopen.
Hy moest het nog vóór den avond afmaken,
want als hij het, net als gisteren, half voltooid
liet, zouden de akelige, kinderen van den dokter
het in elkaar schoppen. Onder den teederen
blik van Marilena, wier schoonheid heerlijk
uitkwam in haar eenvoudige witte japon,
werkte de jongen met ijver door, om toch maar
gereed te komen. De oude huishoudster was
bezig met haar eeuwige breiwerk. Verderop zat
mevrouw Carvajal te lezen, terwijl Lorenzo
en Reina, languit in het zand uitgestrekt, aan
het praten en redeneerer. waren, en zich boos
maakten, en weer vrede sloten.
Marilena besloot op te stappen. Zij wilde
een poosje gaan lezen op haar geliefkoosd
plekje, de Kreeftenrots een soort grot, die
aan de zeezyde was uitgesleten tot een bank
met hooge rugleuning, en die als vanzelf tot
een zitje noodde. Op het strand waren de luid
ruchtige kinderen van den dokter nergens te
zien, evenmin als het oude ongezellige echt
paar, en evenmin als de verschrikkelijke
hertogin en mevrouw Souza, die drie dagen
geleden plotseling naar Madrid vertrokken
waren, zonder formeel afscheid te nemen, .daar
ze nog denzelfden dag terug dachten te komen."
Marilena wandelde in de richting van de
rotsen, koos behendig haar weg tusschen de
uitstekende klippen en verdween weldra ach
ter een grilig gevormde rotspunt, waaronder
de golven loeiden en schuimend uiteen
spatten.
Wat een knappe vrouw is die tante
Marilena toch, hé, Lorenzo? zei Reina, terwijl
ze de zich verwijderende gestalte nakeek.
(Wordt vervolgd)
