IN EN OM HAARLEM Om een menschenleven" 15 OCTOBER Alle hens aan dek Een film van JulDavivier DONDERDAG 20 SEPTEMBER 1934 AANVANG SEIZOEN 1934-1935 SCHACCHELSTR. 29 TELEFOON 10806 Klaas van Nek Jr. ter aarde besteld Talloos velen brengen „kleine Klaas" op de Oosterbe graaf plaats een laatsten groet Houtvesterij Haarlem JHR. ASCH VAN WIJCK DE HOUDING VAN ROESTAM EFFENDI Geen instemming der inheemsche bevolking RIJKSWEGEN IN N.-HOLLAND Asfalteering Amsterdam-Haarlem F LESSCHENT REKKER Herinnerde zich voor de rechtbank niets meer EEN „VOORRECHT" HERSTELD R.K. Operettever. „Haarlem" Sam Hoevens ten grave gedragen Overweldigende belangstelling in de J or daan en op V redenhof f. Spreekuur dagelijks van 2—5 en 7—9 uur graf, waar zij bedolven werd onder een schat van kransen en bloemen. Onder diepe stilte nam de heer J. Vlotter Jr, bestuurslid van Olympia, het woord en bracht een laatsten groet aan zijn overleden clubgenoot. Hij wees er op, dat Sam niet alleen een goed renner was, maar ook een goed mensch en een goed vriend. Hij "herinnerde er aan, hoe nog Donderdagavond, nog geen week geleden dus, Sam voor het laatst met zijn club reed, hoe men nog plannen maakte en lucht- kasteelen bouwde voor de toekomst. De tragi sche dood van deze drie flinke kerels is een slag voor hun familie, hun club en de wieler sport. Wanneer deze bloemen en linten vergaan zullen zijn, blijf jij, Sam, nog in onze diepe herinnering voortleven. Vervolgens spraken de heer W. de Boer, di recteur van de Leeuwarder Wielerbaan, waarop Hoevens Zaterdagmiddag zijn laatsten wedstrijd reed, en de heer H. Wijnands uit Blerick na mens de Zuidelijke Wielerclubs en het Zui delijk publiek. Als laatste spreker trad naar voren de heer Houtsma, directeur van de Veka-banen te Zwolle, die in diep ontroerende woorden af scheid nam van den vriend dien hij in Hoe vens verloor. Namens de familie dankte een zwager van den overledene. Diep onder den indruk van deze plechtigheid, waarbij zelfs verschillende mannen hun tranen niet konden bedwingen, verliet men te om streeks kwart vóór één de begraafplaats. Hedenmorgen is op de Oosterbegraafplaats te Amsterdam het stoffelijk overschot ter aarde besteld van den Zaterdagavond zoo ongelukkig om het leven gekomen Klaas van Nek Jr. Voor deze begrafenis van den jeugdigen wiel renner bestond enorme belangstelling. Reeds enkele uren voor de aankomst der baar hadden belangstellenden zich bij dé geopende familie groeve, waarin in 1926 den oom van Klaas, Piet van Nek, ter aarde was besteld, verzameld. Extra bussen van de gemeente voerden nog steeds meer menschen, belangstellenden uit de wieler sportwereld als uit het publiek dat den jeugdi gen renner reeds zoo vaak heeft toegejuicht, aan. Omstreeks half elf, de tijd dat het stoffelijk overschot aan de begraafplaats zou arriveeren, hadden zich enkele duizende personen langs de paden geschaard. De kist arriveerde te Amstelveen vanuit Alk maar, waarna zij werd overgeplaatst in een particulieren auto, en vervolgens bedekt met bloemen. Er waren nog twee volgauto's noodig om alle kransen en bloemstukken te kunnen ver voeren. Talrijke baandirecties, renners en fami lieleden hadden bloemen als blijk van diep me deleven gezonden. Omstreeks half twaalf arriveerde de lijk stoet aan de Oosterbegraafplaats, aan den in gang, waaraan zjj werd opgewacht door een de putatie van de wielerclub „de Germaan", waarvan de overledene lid was. Op de Begraafplaats hadden zich verschillen de vooraanstaande personen uit de wielerwe- reld verzameld. 0.a. merkten wij op de heeren J. J. van der Bey, directeur van het Stadion, Pr. Grolm en J. Perel, directeuren van de Zes- daagsche, het bestuur van „de Germaan" en Tyssen, voorzitter van de Federatie der Wieler clubs in Noord-Holland. Achter de baar stel den zich, behalve de familieleden van den verongelukten Klaas, o. w. zün oom Klaas van Nek Sr., den gangmaker Kaser, voorts de ren ners Jan van Kempen, die speciaal uit Mechelen was overgekomen, om zijn vriend de laatste eer te bewijzen, Cor Wals, Jacq. van Egmond a.a. Het was een plechtig moment, toen de kist in de groeve daalde en allen met ontbloot hoofd enkele seconden den sympathieken jongeling, wiens hoopvolle toekomst door het wreede on geluk was weggevaagd, herdachten. De heer Tyssen sprak eenige waardeerende en troostvolle woorden over „Kleine Klaas", toen het graf onder bloemen was bedolven; ver volgens bracht de heer Gerritsen namens de Germaan zijn clubgenoot een laatsten groet. Op de rijksbegrooting 1935 van het Departe ment van Economische Zaken, is uitgetrokken voor de Houtvesterij Haarlem, een bedrag van f 77.000 (vorig jaar f 79.600). Jhr. v. Asch v. Wijck, de nieuwbenoemde grif fier van de Provinciale Staten van Utrecht zal 1 November zijn nieuwe functie aanvaarden. BATAVIA, 20 Sept. (Aneta). Het Nationalis tisch getinte Inheemsche dagblad „Pemandan- gan" wijst, naar analeiding van het gedrag van Roestam Effendi bij de Kameropening er op, dat Roestam in de Kamer geen zitting heeft als vertegenwoordiger der Inheemsche bevolking, doch uitsluitend als communist. BHuiini nu Voor betonverharding, onderdoorgang te Buitenhuizen en maken verharde wegen bij stoompontveer, aldaar, in den weg Amsterdam— Velsen f 82.867.71; en voor bovenbouw ophaal bruggen over zijkanalen C en p in denzelfden ■uiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiHiiiiniiiiuiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiic „De toestand van het bedrijfsleven zoo hier te lande als in Nederlandsch-Indië is zeer zorgwekkend. Alle bedrijfstakken ondergaan den druk der tijden; vele er van zijn zelfs zwaar getroffen. De verhoudingen in de landen, waar mee wij economisch het nauwst verbonden zijn, doen voorts de vrees opkomen, dat nog zwaar dere druk te verwachten is. Voortbrenging, handel en verkeer zoeken tastend den weg in de wanorde van de talrijke en vaak meest onver wachte verschuivingen op economisch gebied." Uit het diepst van ons hart hopen wij natuur lijk allemaal, dat deze zinsnede uit de Troon rede den economischen toestand van ons volk in te somber kleuren schetst, maar van den anderen kant zal ook de grootste optimist moe ten toegeven, dat zij, die ons, reeds eenigen tijd geleden, hebben gerustgesteld met de verzeke ring, dat wij het dieptepunt van de crisis waren gepasseerd tot nu toe den schijn tegen zich hebben. Het aantal werkloozen in Haarlem is, na een kleine vermindering in het begin van dit jaar, thans weer hooger dan het verleden jaar om dezen tijd was. Het bedraagt al weer meer dan 5000. En zooals hier, is het bijna overal in het land. Het water dringt tot aan de lippen, zoowel bij de werkloozen, die beginnen te vreezen, dat zij nimmer meer aan den slag zullen komen en gedoemd zijn hun gansche verder leven werk loos te slijten, als bij de gemeentebesturen, waarvan de uitgaven gedrukt worden door het ontzaglijk bedrag aan steun, dat moet worden Uitgekeerd. Hoeveel florissanter zouden de financiën der gemeente Haarlem er voor staan als het aantal werkloozen, dat steun trekt, met een duizendtal kon worden verminderd! Het zou een verade ming geven, die op welstand zou gelijken. Het werkloozenvraagstuk draait al lang niet meer om de algeheele oplossing van de crisis. Nie mand hoopt nog, dat hij binnenkort de alge heele verdwijning van de werkloosheid zal zien. Maar ook een gedeeltelijke, een zeer gedeelte lijke arbeidsverruiming en vermindering van het aantal arbeicjsloozen zou een oplüchting van beteekenis brengen. Voor een partieele vermindering van het aantal werkloozen dient alle hens aan dek te worden gebracht. De grootste krachtsontplooiing op dit ge bied zal er kunnen wezen als iedere stad en ieder gewest de mogelijkheden van de eigen in dustrie en handel uitbuit. In verschillende deelen van ons land heeft men dat reeds ingezien. De provincie Limburg stichtte een Industrie- bank ter bevordering van de gewestelijke in dustrieën; de Commissaris der Koningin in de provincie Groningen nam het initiatief tot het vormen van een studiecommissie om na te gaan wat er kan worden gedaan voor den handel en de nijverheid van de drie noordelijke provin ciën; in Amsterdam was het de heer Poiak, die vroeg om de oprichting van een Industriebank en een economisch technologisch instituut; in Noordholland kennen wij sinds eenige jaren de commissie-Minderhoud, voor de bestudeering van vraagstukken, die verband houden met den tuinbouw. Ongetwijfeld kunnen dergelijke commissies nuttig werk verrichten. Daarin kunnen de mees1 bekwame en deskundige personen op het gebied van nijverheid of industrie eener bepaalde streek de hoofden bijeen steken en overleg ple gen. Ook voor Haarlem zouden wij een dergelijke commissie ten zeerste toejuichen. Wij verwachten er een opleving der grootere Industrie van, maar vooral van de klein-in- dustrie. Haarlem is geknipt voor de vestiging van kleine industrieën. Dat laatste zou een der doeleinden van de commissie kunneh zijn. Het feit, dat de heer Gerritsz, onze wethouder voor sociale aangelegenheden, tevens secretaris is van de landelijke commissie van advies voor de werkloosheidsverzekering, zou voor haar van onschatbare waarde zijn. Ook voor Noordholland is de instelling van een studie-commissie gewenscht. Wij kennen in onze provincie landbouw, vee teelt, tuinbouw, scheepvaart, visscherij. handel, industrie en winkelstand. Alles gaat gebukt on der de slechte tijdsomstandigheden. In iedere branche zitten knappe koppen dagelijks te studeeren om nieuwe welvaart te scheppen in eigen bedrijf. Prijzenswaardige maar gesepa reerde pogingen. Wellicht, dat gezamenlijk T overleg een nieuw gezichtsveld opent. Vertegenwoordigers van de Kamers van Koophandel en van vereenigingen als de Maat schappij van Nijverheid, waarin menschen zit ten met een breeden kijk op de welvaart en de behoeften van deze streek, zouden daarin niet mogen worden gemist. Wij weten wel, dat de internationale crisis internationale oorzaken heeft en internationaal moet worden opgelost, maar een feit is ook, dat van die internationale samenwerking tot nu toe niets is terecht gekomen, dat de noodzakelijk heid daarvan nog niet voldoende in de betrok ken kringen is doorgedrongen. Een feit is ook, dat elke natie momenteel tracht voor zich zelf een oplossing te vinden. 'En wie zich het best in dit opzicht weert, zal niet alleen op de glans rijkste manier door de crisis heen worstelen, maar ook een voorsprong op de anderen heb ben als de tijden weer normaal worden. Voor steden en gewesten is het niet anders. Wie het hardst worstelt tegen de golven, drijft het best boven. Wij hopen hartelijk, dat nog vóór den winter onze beste menschen op het gebied van handel en nijverheid zullen worden bijeengeroepen om te zien of in Haarlem het aantal wertaoozen met een aanzienlijk aantal is te verminderen. En dat ook de Staten van Noordhol'.and de instelling van een dergelijke commissie zullen bevorderen. Er moet wat gedaan worden. Daarom dient alle hens aan dek te worden geroepen. Ook psy chologisch zal de instelling van commissies een weldadigen invloed hebben op de vele gedepri meerden wij denken hierbij ook vooral aan den winkelstand die nu angstig den winter tegemoet zien. Op de begroting voor 1935 van het Wegen fonds is uitgetrokken een bedrag van f 10.000 voor asphalteering van het wegvak onder Am sterdam van den rijksweg AmsterdamHaar lem. Voorts is uitgetrokken voor den nieuwen rijks weg VelsenAmsterdam voor het aanbrengen van beplanting een bedrag van f 15.000 en voor onvoorzien f 3000; voor het gedeelte Velsen Alkmaar van den nieuwen rijksweg Haarlem- Leeuwarden: verbetering wegvak onder Heems kerk f 90.000 en verbetering onder Limmen en Heiloo f 5000. Voor 1933 is uitgegeven: Voor verbetering van de brug over Rijnland's boezem te Halfweg in den rijksweg Amster damHaarlem f 9.175.79. weg f 5607.50. VóPr den nieuwen rijksweg VelsenAlkmaar: grondaankoop f 61. 776.32; maken rijweg, enz. in de gemeenten Heiloo en Alkmaar f 6000, idem in de gemeenten Heemskerk, Castricum en Limmen f 51.863.20; grond- en rioleerings- wérken onder Heiloo f 3000; aankoop straat klinkers f 1866,08 en diversen f 6.143.22. Rijksweg Haarlem Sassenheim: grondaan koop f 6588, 40; vernieuwing bruggen f 27.706.86; aanschaffing klinkers f 3058.69; tracé-verbete ringen f 29.688.18; aanschaffing klinkers f 13.359,31. Voor den weg HaarlemNauernaWestzaan ZaandijkPurmerend, voorkomende op het provinciaal wegenplan van Noord-Holland is uitgetrokken op de rijksbegrooting: Onderhoud walinrichtingen van pontveren bij Hembrug en Buitenhuizen f 2500; exploi tatie der veeren f 65000, onvoorzien f 4850; totaal f 72.350. Een 66-jarige IJmuidenaar stond Donderdag ochtend voor de Haarlemsche Rechtbank te recht, omdat hij zich schuldig had gemaakt aan flesschentrekkerij. - In het najaar van 1933 en het voorjaar van 1934 had hij hij had toen geen inkomsten aan diverse firma's per briefkaart goederen be steld, welke op één uitzondering na alle op be taling hadden moeten wachten. Bij een koopman in Den Haag bestelde hij een zichtzending corsetten. Deze stuurde zeven corsetten. Vijf stuks ontving de koopman terug. Twee waren er in Ijmuiden achtergebleven, doch betaling van deze exemplaren was nooit gevolgd. Dit was een schadepost voor den koopman van 14.75. Per briefkaart wederom had verdachte in Nijmegen voor 11.55 thee besteld. Ook dit consumptie-artikel was na levering nooit be taald. Op een vraag van den president, zegt ver dachte zich niets meer te herinneren. President: „Ben je dus op zoo groote schaal aan het oplichten, dat je het niet meer uit el kaar kunt houden. Voor de politie wist je het nog wel. Dit is weer een nieuwe houding, die je hier probeert aan te nemen". Vervolgens getuigde een sigarenfabrikant uit Culemborg, dat de verdachte in Februari van dit jaar per briefkaart 500 sigaren a 15 had besteld. Ook hier bleef betaling uit. Rechter Raedt: „Koop je altijd sigaren bij 500 tegelijk?" Verdachte: „Ik rook niet meer". Rechter Raedt: „Dan heb je van die 500 ze ker te veel gerookt". Een manufacturier uit Heerlen als getuige gehoord, verklaarde, dat hij op een bestelbrief- kaart in Februari aan verdachte 21 corsetten had gestuurd. Hiervan werden er zes behouden. Hü was de goede uitzondering, die het door hem De asphalteeringswerkzaamheden op het Stationsplein, waarvoor bijna het geheele plein is opgebroken, hetgeen voor het v erkeer een enorme handicap beteekent te vorderen bedrag van 13.65 betaald had ge kregen. Op een vraag van den president, antwoordde verdachte, dat zijn vrouw het geld had betaald. Vervolgens vertelde de majoor van de rijks- veldwacht, dat verdachte bij een verhoor had gezegd, dat hij niet in staat was, de bestelde goederen te betalen. President: „Ben je nu in staat te betalen?" Verdachte: „Vandaag niet, maar misschien morgen of overmorgen." De officier van justitie, mr. Andringa, be gon zijn requisitoir met een herinnering aan tien jaar geleden. Toen was de eerste zaak die hij als officier te behandelen kreeg een groote oplichtingszaak uit Ijmuiden met drie ver dachten, waarvan deze verdachte er een was. Hij was toen den dans ontsprongen. De officier achtte een flesschentrekker als verdachte een gevaar voor de samenleving. Hij vond hier een strenge straf op zijn plaats. Daarom eischte hij een jaar gevangenisstraf. De verdediger, mr. Tonino, refereerde zich aan het oordeel van de rechtbank. Uitspraak 4 October as. Eenigen tijd geleden hebben wij gemeld dat met de invoering van het autobusstelsel ook eenige „voorrechten" vervielen. Thans vernemen wij dat het volgende weer toegestaan is: Komt met: n.l. met de tram uit A'dam dan kan men nu weer op hetzelfde plaatsbewijs op de Kampervest overstappen op de buslijn A, die naar het station en het Kleverpark rijdt. Komt men van Zandvoort dan is eveneens toe gestaan om op hetzelfde plaatsbewijs door te reizen met de bus, die de vroegere tramlijn van de Leidschevaart naar het station vervangt, evenwel alleen tot het station. Bij de invoering van de bussen was dit „voorrecht" vervallen, doch het is nu weer ingesteld. Inkischinof en Guia Manès in „Om een menschenleven" Bovengenoemde Vereeniging organiseert van Vrijdag 21 September tot en met Maandag 24 September een grootsch opgezet fancy-fair in gebouw St. Bavo, Smedestraat. De officieele opening zal plaats hebben op Vrijdagavond a.s. te 8.15 uur door mr. dr. F. A. Bijvoet, in tegenwoordigheid van vele genoo- digden. Een respectabel aantal schitterende prijzen is voor dit fancy-fair aangeschaft. Tegen geringe kosten kunnen de bezoekers aan de attracties deelnemen, terwijl hun een groote winstkans geboden wordt. Naast de buitengewone attracties, treft men nog aan een dansgelegenheid, en een aardig Beiersch buffet. Goede muziek zal voor de feeststemming zorg dragen. Onder medeleven van geheel de buurt is hedenmorgen het stoffelijk overschot van den Zaterdagavond zoo tragisch om het leven ge komen renner Sam Hoevens van uit z:jn wo ning, le Goudsbloemdwarsstraat 15 A, te Am sterdam, ter aarde besteld In de smalle Jordaanstraat groepten, ondanks het trieste weer en de felle slagregen, de buurt bewoners reeds vroeg bij het huis van den doode samen. Tegen half elf, het oogenblik waarop de stoet zou uittrekken, waren de be langstellenden tot een dichte menigte aange groeid, waartusschen de politie slechts met moeite ruimte hield voor de rouwauto's. Het bestuur van de A. S. C. „Olympia", waar van de verongelukte renner meer dan tien jaar lid was, vormde een eerewacht voor de huis deur, terwijl een deputatie der leden zich te genover het huis opstelde. Een groot aantal bloemstukken en kransen werd naar buiten gedragen en vulde behalve den rouwwagen, een speciale volgauto. Om kwart voor elf werd de kist met het stoffelijk overschot naar buiten gedragen, ge dekt met de rood witte kleuren van „Olympia" en in den rouwauto geplaatst. Kransen van de naaste familieleden, en een groot bloemstuk van de Stadion-directie werden alsnog aange hecht. Nadat de familieleden in de volgauto's had den plaatst genomen zette de stoet zich in be weging. Als slippendragers fungeerden leden van „Olympia". Het rouwbefloerste clubvaan del, het bestuur, de vereenigingsdeputaties en verschillende wielrenners volgden onmiddellijk den rouwauto. Zoo trok de sombere stoet door de smalle straten van de oude buurt, om nog eenmaal het woonhuis te passeeren. Overal stonden de menschen in dichte rijen langs den weg, innig meelevend met 't droevig lot van hun zoo popu- lairen buurtgenoot. Want allen kenden Sam, Jordaner als zij, die ondanks den. roem, in zijn jonge leven geoogst, één met hen was gebleven, zijn buurt trouw. Langs heel den weg naar „Vredenhof" was de belangstelling voor den stoet groot. Op het kerkhof waren reeds vóór negen uur buurtgenooten en sportvrienden in grooten ge tale samen bij het geopende graf, waar om heen met touwen een afzetting was gespannen. Naarmate de tijd vorderde groeide het aartal belangstellenden, vooral buiten het kerkhof, waar men niet allen kon toelaten, tot honderd tallen. Omstreeks twaalf uur bereikte de begrafenis stoet het kerkhof aan den Haarlemmerweg. Leden van Olympia droegen de kist naar het Harry Baur als de politiecommissaris in de Jilm „Om een menschenleven" Vergissen we ons niet, dan heeft Julien Du- vivier deze film reeds een paar jaar ge leden gemaakt en zoo dit zoo is, mag mer. zich erover verbazen, dat men zoolang met den import van „La tête d'un homme" heeft gewacht. De film, die in een eenigs^ins gecou- peerden vorm zal worden vertoond, draagt de sporen van veroudering slechts hier en daar, doch handhaaft zich schitterend naast de al lernieuwste films, die wellicht virtuoser van vorm zijn, feller aangepast bü het tempo van den tijd, maar die heel wat minder te vertellen hebben dan deze film van Duvivier, welke on der den titel „Om een menschenleven" in Ne derland gaat loopen. Vergelijkt men deze flim, die men tot op zekere hoogte een crimineele film zou kunnen noemen met de knappe, strakke Duitsche films van dit genre, zooals b.v. „Tijger van Berlijn" dan valt het niet alleen op, dat de Fransche film haar kracht niet zoekt in een verschui ving van de ontknooping tot het allerlaatste oogenblik, hetgeen juist de trefkracht van de Duitsche crimineele films uitmaakt. Deze laat ste hebben de spanning van een goedgeschreven detective-verhaal, dat geen andere bedoeling heeft dan een avontuur tot het einde toe zoo spannend mogelijk te houden. Zij deden dit in een vrij gaven filmvorm, die de kracht van het geheel was en die de film ook voor critische geesten genietbaar maakte. Duvivier echter zocht zijn heil allerminst in een vernuftige con structie. Het schijnt hem zelfs niet te interes seeren, of men tot het einde onkundig za) blij ven van den afloop; hij geeft den toeschouwer alle kans reeds van het begin het moordgeval te doorzien. Maar het was dan ook niet de be doeling een film te maken, die alleen maar om een misdaad, om de techniek van de misdaad, heenspeelt. De Nederlandsche en de Fransche titel geven veel méér aan. Het gaat hier n.l. niet alleen om de ontmaskering van moorde naars en dieven, maar veel meer om de redding van een onnoozelaard, die voor moordenaar moet poseeren en dien een gevoelig politie-com- missaris voor een executie wil sparen. De film krijgt hierdoor en even zeer door de motieven, die den moordenaar dreven een zoo menschelijk accent, dat zij ver boven de koele crimineele tilms uit gaat. De film begint met het zoeken van de camera langs den grond tusschen groepen menschen, die voor de café's van Montmartre bijeenstaan en luisteren naar een vrouw, die op straat zingt. In het café drinken tusschen de habitué's aan de bar een man en een vrouw. De man staat zwaar in het krijt, maar een briefje, dat de vrouw uit zijn zak haalt openbaart ons, dat hij spoedig rijk zal zijn. Handlangers zullen zijn rijke tante vermoorden. Even later dwaalt eer. boef rond in de villa van de tante. Hij grijpt in het bed der oude vrouw, trekt zijn handen bloedend terug, springt achteruit, besmeurt den muur met zijn bloedhanden. Dan gaat de deur open en een andere boef verschijnt, die de vrouw reeds vermoordde en cynisch zijn col lega de schuld geeft. Deze was n.l. alleen ge- bomen om te stelen en kon niet vermoeden, dat hij als moordenaar zou terecht staan. De collega overreedt hem weg te gaan; hij zal zor gen, dat alle sporen uitgewischt worden. Heurthin, de dief, vlucht naar de provincie, waar zijn ouders wonen; Radek, de moordenaar, blijft rustig in Parijs. Korten tijd daarna be trekt de boemelende neef rijke appartementen. In een korte opeenvolging van handelingen en dialogen loopt het proces voorbij van Heur- thin's arrestatie, helder, eenvoudig en boeiend. De politiecommissaris, een beheerscht en rustig man, een vader voor zijn jongens, neemt de zaak in handen, verhoort Heurthin op het bureau en in de villa van de vermoorde. Het duurt niet lang, of de commissaris heeft de zekerheid, dat Heurthin niet de moordenaar is, maar de imbeciel zwijgt als een graf Bairter, de commissaris, neemt nu zijn toevlucht tot een list. Met een paar van zijn mannetjes en den gevangene maakt hij een autotocht in de buurt van Versailles en laat den verdachte ontsnap pen. Twee mannen volgen hem en blijven hem bespieden in de hoop, dat hij hen vanzelf bij den eigenlijken dader zal brengen. Inderdaad zien we hem laat in den avond door de ramen van een café naar binnen gluren, waar Radek, Tsjechisch student, zit te werken. Maar de moordenaar weet door een truc te ontsnappen. Hy veinst niet te kunnen betalen, wordt door de politie opgepakt en onder deze „bescher ming" ontkomt hij aan Heurthin. Niet echter aan den commissaris, die hem na zijn vrijlating een gemoedelijk bezoek brengt en een derden naam te weten komt, dien van den boemelenden neef. Wanneer hij een dag later den neef op zoekt, treft hij daar ook Radek aan, die zijn „salaris" kwam halen. In een tête tête met de vrouw krijgt de houding van den student, een teringlijder, die nog een half jaar heeft te leven, een diepere beteekenis. Hij bmint deze vrouw hartstochtelijk en langzamerhand wordt het hem duidelijk, hoe hü via de misdaad toe nadering zoekt. Van zijn opdrachtgever eischt hij, dat deze hem zal opnemen in den kring van zijn vrienden en nog dienzelfden nacht zit het drietal in gezelschap van den commissaris en een inspecteur in een nachtcafé. De student Iaat in zijn dronkenschap meer los dan goed is, troont tegen haar zin de vrouw mee er. op een vraag van den commissaris, waarom hij dit toe laat pleegt de man zelfmoord aan tafel. Radek bekent intusschen aan de vrouw, dat hij door zijn armoe en zün ziekte haat heeft opgevat tegen de rijken, ook tegen haar, de eenige vrouw, die hij bemint, maar die hü nooit zal kunnen krügen. Hij sleurt haar nu naar een kamer, waar een stompzinnige vrouw liederen zingt. Hier ontkomt het slachtoffer, dat vlucht inaar in de armen van den politiecommissaris terecht komt, die haar den zelfmoord van haar man bericht. De arrestatie van Radek ligt nu voor de hand, doch eerst steekt de razende teringlüder een inspecteur neer en loopt dan tenslotte onder een autobus. Stervend bekent hü de misdaad en de commissaris, die gerui- men tüd zijn carrière op het spel had gezet, trekt den laatsten knoop uit de war en redde een menschenleven. De commissaris is Harry Baur, het voortref felijke type, dat ook in „Canaille" zoo sterk verraste; de moordenaar is Inkischinof f, de beroemde Mongool uit „Storm over Azië" en de vrouw is Gina Manès, bekend uit „Thérèse Raquin." De figuur van Baur is volkomen gaaf. De beide anderen zitten te zeer vast aan hun vroegere, zoo opvallende creatie, dan dat we ze hier méér dan vroeger kunnen waardeeren. In het kader van het geheel figureeren zij niette min, dank zü vooral de regie van Duvivier, voortreffelük. De film boeit vrüwel alle oogen- blikken, al vraagt men zich nu en dan af, waarom de maker over sommige détails gemak kelijk heenglijdt, terwijl hü andere, minder be- langrüke accenten zwaar benadrukt. De film krügt hierdoor een zekere onevenwichtigheid en vreemde schokken in het rythme. Het slot b.v. dat een meesterlijke angstsuggestie is, waarin ieder oogenblik de moordenaar verpletterd dreigt te worden, is te zeer een ophouden van de ontknooping, die reeds een feit werd en heeft iets van die onbeheerschtheid, die sommige Fransche regisseurs maar niet kunnen weg werken. In deze slotscène vermoedt men zelfs reminiscenties aan het slot van „Storm over Azië", waarin dezelfde Inkischinoff met zün Mongolenkop in 'n razende vaart werd gefilmd. Al-met-al echter is de film beklemmend van atmosfeer en boeiend van stijl. Het is per saldo een zeer verdienstelük werk, met inzinkingen, maar rijk aan brokken uitnemend filmwerk. Om den aard van het gegeven dienen we in tusschen voorbehoud te maken voor r ij p e r e volwassenen. Dbg.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1934 | | pagina 5