Zoekt gij betrouwbaar j Personeel? Plaats dan 'n„Omroeper" voor 75.000 gezinnen STADSNIEUWS FUNKE BAKT Naar Zuid-Amerika Waar de filmband rolt Bijna 1000 dooden in Japan Waf de tonq streelt VOORSPOEDIG BEGIN De Lindbergh- affaire Vleeschhouwerij F. A. Piët GROOTE MOGELIJKHEDEN auiiuiiiuiiiiiiniiniiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiniiiiiiiiiiï ZATERDAG 22 SEPTEMBER 1934 aiirniiiiniiiiniuiiiiuiiiiiiiiiiiiiiHiiiimnniiininiinniiniiniininuiiiininiiiiinnmiiniiffliniinnimilll^ Hiiiiniüiiiiiiiuiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiuiiiiuiiiiiiiiuiiiiiuumuiiiuiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiimimiiiiuii HULDIGING LOD. DEYSSEL VAN Belgische ministers eeregasten Album RESTAURATIE GROOTE KERK Nog f 60.000 noodig R. K. OPERETTEVER. „HAARLEM" Leuke fancy-fair Officieel geopend MODESHOW v. d. LAAN Groote belangstelling HET H. O. V. OPENLUCHT- CONCERT Geen financieel succes VOOR DEN POLITIERECHTER Dierenmishandeling Dag der wrake Opruiing WIT-, ZWART-, CELDERSCH-, EN KRENTEN-ROCCEBROOD VRAAGT HET UW BAKKER Mej. Scheffelaar Klots J. Reyenga t De reizigers zijn met het grootste comfort omgeven Bisschoppelijke groet Het weer Palace-bioscoop Ik ben Suzanne REMBRANDT-THEATER Bleeke Bet LUXOR-THEATER „Gekooide Jeugd" ge roem van deze film is haar vertooning in Verdachte Hauptmann verklaart, sedert 1932 van speculatie te hebben geleefd VOETBAL OVERSCHRIJVING K.N.V.B.- SPELERS De Vries Blauw-Wit) naar N.A.C.? Bakhuys blijft bij Z.A.C De K.N.V3. heeft het verzoek van Bakhuys om op korten termijn te worden overgeschreven naar opnieuw afgewezen. BiiiiiiiiiiimiiiiinHiinimiimiinnwiiiHiniiinmi NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT Naar het huldigingscomité voor den 70sten verjaardag van Lode wijk van Deyssel ons mede deelt, is er nog tot Zaterdagmorgen 12 uur ge legenheid zich bij de directie van 't Cariton- hotel te Amsterdam voor het eere-dinei op te geven. Tot de eeregasten zullen oa. behoorer de buitenlanders Louis Franck, Belgisch minister van Staat, de Belgische Senatoren prof. dr. Aug. Vermeylen en Toussaint van Boulaere, en de letterkundigen Emanuel de Bom en Georg Hermann (Borckhardt), evenals dr. Eva Roth schild; voorts vele Nederlandsche autoriteiten en letterkundigen, oa. de schrijfster mevr. Sze- kelyLulofs. Op de middag-receptie in hotel „Funckler" te Haarlem, zal ook de heer C. Maarschalk, bur gemeester van Haarlem, het woord voeren. Op die receptie zal ook worden aangeboden het album, waarin de namen van de vereerders van K. J. A. Alberdingk Thijm verzameld zijn. Het album is gevat in 'n dikken perkamenten band. Aan den voorkant is het familie-wapen van Alberdingk Thijm geschilderd. De familie heeft verscheidene wapens, maar dit is door Lod. van Deyssel persoonlijk als het juiste er kend. In vergulde cijfers zijn de jaartallen 1854 en 1934 geteekend. Het wapen bestaat uit vier kwartieren, het eerste is een gouden hert in een groen veld, het tweede draagt drie rozen, het derde drie ruiten van keel op goud, het vierde bevat een kuipersbaar. Op het titelblad is het wapen nog maals geschilderd. De opdracht, in zwaar-gothische letters, luidt als volgt: Onze huldebetuiging aan den groot meester van het Nederlandsche Proza, Lodewijk van Deyssel, van zijn vrienden en vereerders op zijn zeventigsten geboortedag. Een speciale bladzijde is gereserveerd door den beschermheer, Mr. H. Marchant, minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen, en een voor Comelis Maarschalk van Egmond en Rinnegom, burgemeester van Haarlem. Dan volgen de honderden handteekeningen der schenkers. In aanluiting op ons bericht over d» sub sidies voor de Groote en Bakenesserke-ken kunnen wij nog mededeelen, dat in de Memo rie van Toelichting op de Rijksbegrooting voor 1935, minister Marchant het volgende mede deelt: Voor de voltooiing van de restauratie van de St. Bavokerk zal in 1935 en volgende jaren ..aar de laatste raming nog 60.000 noodig zijn. Vol gens de tot dusver in acht genomen verhouding zal van Rijkswege in de helft der kosten tot een maximum van ƒ30.000 dienen te worden voor zien. Bij het tempo, waarin de restauratie te genwoordig plaats vindt, zal dit bedrag over 12 jaren kunnen worden verdeeld. Voor 1935 wordt derhalve ƒ2500 aangevraagd. In verband met den voortgang van de werk zaamheden aan de Bakenesserkerk kan vcor 1S35 de jaartermijn verlaagd worden van 10.000 tot 5000. Onder het motto: In Haarlem geen kennis, maar wel een fancy-fair van de R.K.O.V.H., heeft de R.K. Operettevereeniging „Haarlem" van Vrijdag 21 tot en met Maandag 24 Septem ber beslag gelegd op de groote zaal van het gebouw St. Bavo in de Smedestraat. Hier zijn met vereende krachten der leden verschillende stands tot stand gebracht. Direct bij het binnentreden, rechts in den hoek, treft men de twee hoofdprijzen van de loterij aan: een „fijn Simplex-rijwiel" en een electrische kachel. Hier kan men meteen de steken raden, die een der leden heeft moeten leggen, om het daar tentoongestelde handwerk-tafelkleed klaar te krijgen. Boven alles uit klinken de tonen van een fraai modem radiotoestel. De hengel-sport kan er op twee manieren worden beoefend. Er is een stand waar men met lange hen gels met ringen er aan visschen kan naar fles- schen wijn en likeur. Elders kan men visschen in een bakje met genummerde visschen. Be kroonde nummers trekken ook hier een prijs. Prijzen zijn er bij de vleet. Men kan er heel aardige krijgen door platen te gaan werpen, in de schiettent, bij tombola en grabbelton, aan een draaibordenstand en niet te vergeten bij het „entos-spel", sjoelbak, balletjes werpen in vazen, de Amerikaansche hoepla-tent en het rad van avontuur. Heeft men een zware prijzenlast te torsen, dan is er gelegenheid even uit te blazen; men kan dat vanzelfsprekend ook doen, al heeft men geen prijzen kunnen bemachtigen. De gelegenhehid hiertoe bestaat aan een Beiersch buffet, waaraan een ober in Beiersch costuum en damen eveneens in die lan delijke kleederdracht de verfrisschende dranken serveeren, aan de rondom geplaatste zitjes. De geheele zaal maakt een f eestelijken in druk door het kwistig aangebrachte licht en de wuivende palmen. De officieele opening van deze fancy-fair had gisteravond plaats door mr. dr. F. A. Bijvoet. De voorzitter der Propaganda-commissie, de heer J. Lijnzaat, heette alle aanwezigen van harte welkom, in het bijzonder den heer Mr. Dr. F. A. Bijvoet, die zich voor het houden der openingsrede met veel genoegen had beschik baar gesteld. De heer Bijvoet, het woord nemende, bracht in herinnering zijn studentenleven, de tijd waarin ook hij de tooneelkunst beoefende. Spr. releveerde dat tooneel wel iets anders is dan een operette, doch dat beide ten zeerste aan el kaar verwant zijn. Spr. apprecieerde het doel en streven der Vereeniging omdat zij de kath. beginselen ook op dit gebied tot uiting laat komen. Het verheugde spr. dat de Vereeniging zich specialiseerde op klassieke operetten en komi sche opera's, zooals die vroeger door Louis Bouwmeester Jr. in het Paleis voor Volksvlijt herhaaldelijk voor het voetlicht werden ge bracht. Terugkomende op de fancy-fair achtte spr. het zeer ondernemend van een zoo jonge ver eeniging, om geheel met eigen krachten, (Op bouw e.d.) zoo'n prachtigen bazar op touw te zetten. Nadat spr. er de aandacht op gevestigd had dat deze fancy-fair voor de vereeniging veel voordeelen moet bieden, verklaarde spr., het vertrouwen uitsprekend dat leden, aanwezige en toekomstige bezoekers hun moreelen, doch niet te vergeten financieelen steun, niet zullen ont houden, de fancy-fair van de R.K. Operette Vereeniging „Haarlem" voor geopend (appalus). De eerste avond bracht reeds een bijzonder groot aantal bezoekers, hetgeen veel belooft voor de volgende avonden. Er was een enorme belangstelling en de vele dames, die de groote zaal van het Concertge bouw in alle hoeken vulden, zullen zich over haar belangstelling niet beklaagd hebben. Op een verhoogd pad, midden in de zaal, zweefden elegante mannequins, onder de op wekkende tonen van een strijkje, voorbij de dicht aaneen gerijde tafeltjes. Eerst toonden ze ons de mode van honderd jaar geleden, kleu rig fluweel en zijde over wijde hoepelrokken, waaronder half verborgen de kanten strookjes van 'n pantalon. Groote hoeden met pompeuze struisveeren, een fraai kleurenrijk schouwspel, waarbij het genot nog verhoogd werd door de gedachte, dat we die wijde crinolines nu ten minste niet meer dragen! Dan volgden eenvoudige jurken, eenvoudige mantels en eenvoudige mantelpakjes voor de ochtenduren gladde japonnen met 'n ver wijding enkel bij de knieën, gladde jassen en korte, kwieke manteltjes bij de mantelcostuums, een en ander gegarneerd met kleine en groote zakken en met knoopen. Voor den namiddag worden de mantels iets meer gegarneerd met bont, waarbij vooral *n blauwe mantel opviel met grijze bontgarneering, welke, als 'n soort jasje, van voren eenvoudig dichtgeknoopt, vrijwel den geheelen rug bedekte en 'n zwarte mantel met raglan mouwen van bont en een andere zwarte mantel met grijs bont voor 'n grooten strik bij de kraagsluiting en voor drie wijd uitvallende biezen bij de elle bogen. Driekwart mantels, wijd aan den onderkant, vormden vaak één geheel met de japon, welke er bij gedragen werd geruit bfj 'n effen man tel of omgekeerd. Voor ide namiddagjaponnen is veel crêpe reversible verwerkt en veel satin reversible. Ook de namiddagtoiletten zijn strak gehouden, maar naar onderen toe verwijden ze zich in golvende, klokkende banen. Iets nieuws is de capuchon, een draperie, ongeveer zooals we die verleden jaar nog had den voor de halsafwerking aan den voorkant van onze japonnen. Zoo'n capuchon garneert den rug van zeer veel der nieuwe japonnen en bij vele mantels vinden we een dergelijke ruggarneering, geheel of gedeeltelijk van bont. Voor de nieuwe japonnen is veel blauw ver werkt, blauw in alle mogelijke tinten, ook eenige tinten rood, flesschengroen, 'n weinig bruin bij een der avondtoiletten gecombineerd met ross kantstof maar vooral veel zwart, zwart soms enkele versierd met 'n paar strass-gami- turen, soms met 'n fraaie garneering van zacht blauw, zacht rose of wit. Zoo was er 'n zwarte namiddagjapon met 'n wit plastron onder 'n opgeknoopte baan van het voorpand, waarmee het wit min of meer bedekt kon worden. Vele japonnen hebben 'n split op den rug, dat soms noodzakelijk is voor de verwijding van de hooge, nauwe halsopening. Bij de avondjaponnen vielen buitengewoon fraaie modellen te bewonderen een toilet van zwart velours chiffon, gegarneerd met strass- cmamenten en met 'n origineele halsopening; een zwarte japon met zilver, een japon van glanzende champagnekleurige tafzijde, een ja pon van zwarte tafzijde met uitstaande stroo- ken-gameering. Er is veel tafzijde verwerkt, glanzend, soepel weefsel, dat zich bijzonder leent voor avond japonnen. De meeste japonnen ook voor den avond hebben 'n paar aparte ondermouwen om de korte of halflange mouwen aan te vullen. Bfj de bontmantels 'n paar eenvoudige jas sen van het gladde, glanzende Trojaner veu len en 'n paar kostbare mantels van persianer. De modeshow viel bijzonder in den smaak, niet het minst omdat de firma v. d. Laan slechts modellen toonde, die werkelijk ook door de Hollandsche vrouw kunnen worden gedra gen, geen van die excentrieke nieuwigheden, die we misschien wel met belangstelling bekijken kunnen, maar die we in geen geval zelf zouden willen dragen. Dit kan evenzeer gezegd worden van de hoe den, meest alle héél laag van bol, waarbij zeer origineele cieatiës. Ook werd het zichtbaar geapprecieerd, dat er fraaie modellen getoond werden, die werkelijk laag geprijsd waren. C. T. Het bestuur van de H.O.V. bevestigt thans ons bericht, dat het Openlucht-concert op 5 September j.l„ ten bate van het orkest der H.O.V., niet aan de verwachtingen heeft be antwoord. Omdat een groot deel van het pu bliek dit concert aan de buiten-zijde van het terrein heeft beluisterd, is deze uitvoering, niet tegenstaande het muzikale succes, een finan- cieele teleurstelling geweest. De onkosten ech ter zfjn gedekt. 't Leek een ernstig geval te zijn, die dieren mishandeling. Tenminste de twee eerste ge tuigen a charge vonden het héél erg. Een jon geman had n.l. telkens met rukken aan de leidsels van een paard getrokken, dat stond in een weiland voor een wagen, waarop een vracht hooi geladen werd en had daarbij telkens het paard met een boomtak geslagen. De volgende getuige a charge, en vooral de vier getuigen a décharge, allen uit Wormer en omgeving, die zich, in tegenstelling met de twee eerste, „deskundig" op paardengebied noemden, omdat zij van hun wieg af als het ware met paarden hadden omgegaan, vonden het geval heel gewoon. Het beest was wat hard- leersch, had te veel rust gehad, en om het weer op gang te krijgen, moest je wel paardenmidde len gebruiken, aldus de mededeelingen van de soms lustig pruimende, wat hardhoorige, bui tenlucht geurende en dialect sprekende buiten lui. De politierechter werd boos, omdat ze het nu al te mooi wilden maken: mishandeling blijft mishandeling, of je t nu doet omdat het beest niet trekken wil of om een andere reden, maar pijn voelt het paard in ieder geval. Was het getuigenverhoor breedsprakig door de getuigen, de jeugdige verdachte zelf zei geen woord. De verdediger, mr. v. Leeuwen, wilde hem een handje helpen, maar „voor zeggen" is in de school en ook in de rechts zaal verboden! De officier van justitie vond het een ernstig feit, de mishandeling bedoelen we, en eischte 8 op 6 dagen. De verdediger pleitte in een vlotte rede vrij spraak, waarmede de politierechter zich kon vereenigen, echter niet omdat hij de mishan deling geen mishandeling wilde noemen, zoo als de getuigen, maar omdat hij het overtuigend bewijs niet geleverd achtte. Het was voor de politie overigens echt een dag der wrake. Een heele rits van verdachten werden veroordeeld, deze wegens weerspannig heid, gene wegens verzet, de derde wegens be- leediging en de vierde wegens opruiing. De officier van Justitie zei het zoo heel fijntjes: de politieman, die het meest zijn best doet, is het minst gezien bij het publiek. Dat bleek bij al deze zaken maar overduidelijk! De man, die wegens opruiing veroordeeld werd, had heel veilig op een afstand gestaan van een relletje, dat ontstond tijdens een sta king bij een fabriek te De Koog. De politie maande de posters n.l. tot doorloopen aan en toen had verdachte geroepen: „Staan blijven, jongens". Dat kon hij gemakkelijk zeggen, want hij was op flinken afstand van de politie- sabels en dito gummistokken verwijderd ge weest. De politierechter laakte dit optreden dan ook in scherpe bewoordingen en de officier van Justitie deed ook zijn duit in het zakje en eischte tegen den verdachte, een 30-jarigen fa brieksarbeider, die halstarrig bleef ontkennen, een maand gevangenisstraf. De uitspraak was conform. Een Oostzaner, die wegens wederspannigheid tegen de politie terecht stond, werd tot 20 boete of 10 dagen veroordeeld, en een inwoner uit Aalsmeer, die uit „pure zenuwachtigheid" een agent, die hem een dagvaarding wegens een overtreding van de Motor- en Rijwielwet had thuis gebracht, beleedigd had, werd met 15 of 9 dagen hechtenis „beloond". En voort ging weer de stroom van beleedigings-, mis- handelings- en vernielingszaakjes In den nacht van 8 op 9 Juli wai'en n.l. te Zaandam een groep O. S. P.ers bezig een pan- flet te verspreiden, dat van opruienden aard werd geacht en de arbeiders opwekte, te de- monstreeren in de woonwijken van de kapita listen en daadwerkelijke solidariteit te toonen met de arbeiders In Amsterdam, waar juist de ontazettend'e barricade-gerechten aan den gang waren. Een zestal werd gearresteerd, waar onder verwachte en naar het politiebureau ge bracht. Daar heeft verdachte inderdaad be kend mee te hebben gedaan aan de versprei ding. Deze bekentenis legde hij af, waar hij thans voor den politierechter verklaarde, omdat er zooveel „bombarie" was en hij de schuld voor de anderen op zich wilde nemen. Hij was slechts toevallig bij de groep verspreiders geweest, waar hij met zijn vrouw in dien nacht wandelde. Het lidmaatschap van de O. S. P. had hij juist een dag tevoren opgezegd. De Officier van Justitie geloofde dit verhaal niet. Verdachte heeft gelegenheid genoeg ge had om zijn voor de politie afgelegde verkla ring te herroepen en hij heeft dit niet gedaan. Spr. acht het pamflet zeer opruiend en gevaar lijk, vooral omdat het in een hoogst bewogen tijd werd verspreid. Om de bedoeling van de vervolging beter te doen gevoelen verzocht spr. de dagvaarding te mogen aanvullen, zoodat er thans staat, dat het pamflet verspreid werd ten tijde van te Amserdam gewelddadig tegen dezen het wettige gezag werd opgetreden. Hij eischte twee maanden gevangenisstraf. Verdediger was Mr. B. w. Stomp, die vrij spraak wegens gebrek aan bewijs vroeg. Sp,r. vroeg ook vrijspraak op juridische gron den. Hij acht het pamflet niet opruiend; het spoort slechts tot het zich aansluiten bij een algemeene staking aan. Verdachte hield tenslotte nog een politieke redeneering over de middelen, waarvan de O. S. P. zich bedient en die volgens hem niet re- volutionnair zijn. Verdachte is tegen alle ge weld en revolutie. De politierechter achtte het ten laste ge legde bewezen. Het pamflet is opruiend, want het wekt op tot daadwerkelijke solidariteit met de arbeiders in Amsterdam. Wat deden dezen? Vechten tegen het wettig gezag, Spr. wil den economischen toestand, die de bevolking ze nuwachtig maakt, in aanmerking nemen, maar het feit zelf is zeer ernstig en hoogst onver antwoordelijk. Spr. veroordeelde verdachte daarom tot een maand gevangenisstraf. ZIJLSTRAAT 75 TEL. 12365 blijft steeds doorgaan met het leveren van zijn prima kwaliteit RUND- EN VARKENSVLEESCH TEGEN SCHERP CONCURREERENDE PRIJZEN Men deelt ons mede, dat de welbekende 2e concertmeesteresse der H.O.V., mej. Hanny Scheffelaar Klots, die reeds zoo dikwijls met groot succes als soliste optrad, na vergelijkend examen benoemd is tot violiste bij 't Utrechtsch Stedelijk Orkest. Het is ons een groote voldoe ning hieraan onmiddellijk te kunnen toevoegen, dat mej. Scheffelaar Klots deze benoeming ech ter niet aanvaard heeft, zoodat de H.O.V. den steun van een harer allerbeste krachten blijft behouden. Uit het besluit van mejuffrouw Scheffelaar Klots blijkt wel een groote mate van aanhankelijkheid aan het ensemble, waarmede zij zich door zooveel lief en leed hecht verbon den gevoelt, inderdaad een bewijs van trouw, waarmede wij de H.O.V. kunnen gelukwenschen. Wij brengen nog in herinnering, dat mej. Scheffelaar Klots in 1926 het einddiploma van het Amsterdamsch Conservatorium behaalde, in 1929 het solisten-diploma dier zelfde instelling en sinds 1929 aan het orkest der H.O.V. ver bonden is, vanaf 1930 als 2e concertmeesteresse. Op 61-jarigen leeftijd is alhier overleden de heer J. Reyenga, oud-leeraar aan de Avond school voor Nijverheidsonderwijs en oud-onder wijzer aan de school aan de Botermarkt. De teraardebestelling zal plaats hebben op Dinsdag as. om 11.45 uur op de Algemeene Be graafplaats. worden U geboden door advertentie-reclame in de rubriek „Omroepers". Laat die U niet ont glippen. De prijs kan geen bezwaar zijn, want voor slechts 50 cent per regel komt Uw Zaken- Omroeper onder de aandacht van 75.000 ge zinnen. (Van onzen eigen redacteur) Aan boord der „Flandria" van den konin klijken Hollandschen Lloyd mogen we naar het vaderland de hartelijkste groeten over brengen van de leden van het Nederlandsch Episcopaat en zijn Romeinschen vertegen woordiger, alsmede van allen die deel uit maken van het Nederlandsch gezelschap naar het Euch. Congres te Buenos Aires. De eerste dagen aan boord zijn omgevlogen. Met een Franciscaansche blijmoedigheid berei den we ons voor op de gloriedagen van den Christus Triumfator te Buenos Aires. Z. H. Exc. Mgr. Jansen leest met Mgr. Eras en andere priesters geregeld voor allen de H. Mis in een der salons eerste klasse, welke geheel voor den kerkdienst gereserveerd blijft en waar ons Ne derlandsch gezelschap te 5 uur 's middags een gebedsuurtje houdt. Z. H. Exc. Mgr. dr. Lem- mens is gewoon in zijn verblijf aan een draag baar altaar de H. Mis te lezen. De Duitsche bis schop, Z. H. Exc. Mgr. Herberhold leest met de Franciscaansche missionarissen elders de H. Mis. Te Southampton heeft zich een IerSche vicaris-generaal, Mgr. T. H. Cummins D. D., doctor in de theologie, bij ons gevoegd. Het is opmerkelijk met welk een onderschei ding door allen onze Nederlandsche bisschop pen worden bejegend. Mgr. Jansen houdt nu eens een praatje op de commandobrug, dan weer onderhoudt hij zich met janmaat, die aan z'n dagelijkschen poetsarbeid is en wat vereerd blijkt. Het weer bleef in de eerste dagen niet zoo mooi als bij ons uitvaren. Alreeds Zaterdag avond brak een onweersbuitje los en 's Maan dags zaten we „in den staart" van 'n stormbui, welke naar Ierland afdreef. Doch zoodra we de Spaansche kust kregen werd het weer kalmer, al bleef de hemel druilerig. 't Leven aan boord van de „Flandria" van den Koninklijken Hollandschen Lloyd is verrukkelijk. Het schip ligt ook temidden van een sterk be wogen zee vast en bovendien is heel het inwen dige frisch. Wie op vele schepen gevaren heeft vallen deze twee eigenschappen in het bijzonder op. En dan is alles vol comfort. De hut is vroo- lijk en ruim, de salons lokken door een voor name behaaglijkheid, de bediening is vol at tentie en voorkomend Tony, een jonge man, (Gene Raymond) laat ste afstammeling van een familie, die genera ties lang een marionettenspel heeft geëxploi teerd, ziet de belangstelling van het publiek voor dit soort amusement verminderen en be zoekt, om inspiratie te krijgen voor iets geheel nieuws op het gebied van zijn kunst, een popu laire revue. Met het gevolg, dat hij hals over kop smoorlijk verliefd wordt op de ster van het revue-gezel schap, een danseres (Lilian Harvey). Hij besluit een marionet naar haar beeld te maken en vraagt haar daarvoor te mogen teekfenen Als de manager van Lilian dat bemerkt, vreest hij, dat de liefde hem zijn ster zal afhandig maken en vraagt haar daarom zelf ten huwelijk. Na een twist met Tony neemt zfj dit aanzoek aan en als Tony haar dit, vlak voor de voor stelling, verwijt, is zoo zoo overstuur, dat zij valt en een been breekt. Haar manager laat haar in den steek, maar Tony brengt haar bij een dokter, die haar ge neest. Met een voorstelling, waarvan de marionet Suzanne de hoofdfiguur is, oogst Tony veel succes, zóó veel, dat de echte Suzanne jaloersch wordt op de marionet Suzanne en deze vernielt. Suzanne wordt door een impresario geënga geerd, maar deze engageert ook de marionet tentroep van Tony daar ontmoeten zij el kaar dus weer enhet happy end is er. In deze film zien we Lilian Harvey weer eens in een rol, die als voor haar geknipt is. Zij speelt en danst (of is het haar double Sanny Lee, die het laatste doet) op een manier als we dat van vroeger van haar gewend zijn en dat alles in een omgeving, die deze film, door de schitterende revue-tooneelen maakt tot een kijkspel van den eersten rang tevens. Voor volwassenen. In het voorprogramma kregen we, behalve de drie verschillende eeluidfilmen die we ge woonlijk krijgen ook nog het Fox Movietone nieuws met uiterst belangwekkende foto's van de brandende Morro Castle in volle zee en van de redding der overlevenden. Profilti geeft mooie beelden uit den Haag van den dag der opening van de Staten-Gene- raal. Voorts zien we nog een mooie film van San Francisco en een teekenfilm en ten slotte op het tooneel een viertal acrobaat-jongleurs, die hun kunsten met veel elegance en groote ze kerheid uitvoeren. Terwijl de eerste Hollandsche geluidsfilm voor het publiek nog iedereen frisch in het geheugen ligt, komt er reeds een andere de aandacht voor zich opeischen. Ook deze film speelt zoogenaamd in een specifiek Amsterdamsch milieu, met zijn vele karakteristieken en eigenaardigheden. Blijk baar bezien de filmfabrikanten ons op soort gelijke wijze als de Amerikaneh ons doen, al leen met dit verschil, dat de laatsten van ons veronderstellen dat we in Volendamsch costuum rondloopen, terwijl de anderen ons niet anders kunnen zien als Jordaanbewoners en mariniers, of hobbelend achter ijskarretjes en roddelend over Jan en alleman. Afgezien van het feit of we daar erg trotsch op moeten zijn, lijkt ons toch een vreemdeling als Richard Oswald er een is, een vreemdeling regisseur met allerbescheidenste kwaliteiten, niet de aangewezen persoon om het juiste licht in dien hoek te laten schijnen. Het voornaam ste voordeel dat men aan hem heeft is, dat hij „goedkoop" weet te werken zoowel in letterlijken als in figuurlijken zin. In dat opzicht heeft hij werkelijk een wereldreputatie. Dat er desondanks nog iets acceptabels van terecht is gekomen danken we dan ook waar schijnlijk aan de medewerking van H. Bouber en A. Benno. Want wat het beeld en de film niet vermochten te doen. werd bereikt door de „gijn" lees: volkshumor, waarmee men betrek kelijk royaal is omgesprongen. Het publiek lacht en een lachend mensch heeft geen tijd voor ontevredenheid of teleurstelling. Anders zou men hiervoor ongetwijfeld volop reden heb ben. Want het verhaal gaat over konkelarij in de volksbuurt en ruzie tusschen gelieven, twee onderwerpen die in volksbuurten zeer populair zijn. Maar het geval, dat in een één-acter geen slecht figuur zou hebben gemaakt, is zoo breed en langdradig uitgewerkt, dat men moeite moet doen zijn aandacht erbij te houden. Bovendien sukkelt men weer met het, zoo langzamerhand traditioneele Hollandsche filmgebrek, dat men er scènes inlascht, die, hoewel op zichzelf mis schien niet slecht, met het geheele verhaal toch practisch niets te maken hebben. Om een klein voorbeeld te noemen: de bloembollenvelden. In het verhaal van deze film is het volmaakt over bodig en vertraagt de handeling zonder eenige reden. Indien men in den vervolge alles en alles wat niet direct in verband met het verhaal staat weglaat, is men in de Hollandsche film industrie al verder dan men denkt. Zelfs de meest sublieme opnamen, welke niet in direct verband tot de handeling staan, zijn onder geen voorwaarde gemotiveerd. Deze gulden regel is zonder uitzondering. Voor de rest hebben wij waardeering voor Fientje de la Mar, als Ka, Johan Elsensohn als Tinus, Sylvain Poons als Sally en Aaf Bou ber als de bleeke Bet, waarvan het epitheton ornans min of meer overbodig is. Behoudens dit product van „Nederlandsch fabrikaat" waren er -de journaals waarbij Poly goon goedgeslaagde opnamen van de opening der Staten-Generaal door H. M. de Koningin ten aanschouwe geeft. Op het tooneel speelt het Haarlemsche Salon Orkest en uit ervaring weet men, dat dergelijke orkesten steeds buitengewoon bij het publiek in den smaak vallen. Goed geschoolde musici een voortreffelijke Tiitvoering en beschaafde, deels populaire muziek, misten hun uitwerking niet en het was dan ook niet te verwonderen dat net publiek eenige toegiften afdwong. Het geheel is geschikt voor iedereen. Haarlem al voorafgegaan. De tragiek van den jongen Tuchtschoolleerling, verpersonifieering van de edelmoedigheid en de naïveteit, is zoo sober en toch treffend genoeg weergegeven, dat een aanbeveling haast overbodig genoemd mag worden. Geen super-sensatie, geen society- drama's worden er in uitgebeeld, al treft men wel nu en dan een enkelen tip hiervan aan. Het begin is huiselijk en navrant tevens: de jongen maakt grapjes met zijn moeder, die vlak daar na wordt doodgereden.... Hij gaat zijn oom opzoeken, maar raakt in kennis met diens kostganger, een gijntjesmaker en dranksmok kelaar tegelijk en in het bezit van vele connec ties. Terwijl hij deze helpt, komt de jongen zelf in handen van de politie, en omdat hij, zooals hij beloofd heeft, niet zijn „vriend" wil verraden, wordt hij voor drie jaar opgeborgen in een Opvoedingsgesticht, beter gezegd afbeu- lingsgesticht. Ondanks den „vriend" met de vele connecties, die achter hem zou staan en op wien hij tevergeefs vertrouwt.... "Wij krijgen dan beelden van het leven in dit opvoedingsgesticht, net genoeg en niet over dreven. Het leven is er „om van te huilen." Maar gelukkig: de toeschouwer denkt daarbij aan de medeeling, zeer terecht en zeer voor zichtig reeds bij den aanvang van de film ge steld, dat n.l. de film niet op Hollandsche op voedingsgestichten van toepassing gesteld mag worden. Men kon nooit eens weten.... De jongen ontvlucht het gesticht om zijn dood-zieken vriend te redden. Hij komt bij zijn oom, vervolgens bij den dranksmokkelaar, die onmiddellijk denkt aan.... een journalist, in Amerika blijkbaar óók een persoon die op overal en op alles raad moet weten.... De journalist weet er inderdaad raad op; be halve voor sensationeele copie voor zijn krant, zorgt hij ook dat alles op zijn pootjes terecht komt. Hoe, dat verklappen wij u niet. Het voorprogramma is geweldig wat gehalte betreft, op één bedenkelijke uitzondering na, die daarom des te meer te betreuren is. In het journaal probeeren twee dames het duurrecord vliegen te verbeteren; men kan griezelen bij een „echt auto-ongeluk op een renbaan" en ook in een oerkomische teeken film die je den schrik en den jeuk op het lijf jaagt. Vooral moet de film „Met muziek ten strijde" genoemd worden, een aangrijpend epos van wat de muziek in de geschiedenis van den Amerikaanschen soldaat heeft beteekend. Het is wonderlijk, dat niet meer Nederlanders met de booten der K. H. L.' een pleiziertochtje maken, b.v. naar Lissabon en Las Palmas. Men geniet heel wat meer en heel wat beter dan zich ergens in een pensionnetje aan zee op te sluiten. Vol interesse is het aandoen der tusschen- liggende havens, het langszij komen liggen der tenders vóór Boulogne en Southampton, waar nieuwe passagiers met hun bagagevracht aan boord komen ofwel het schip verlaten. Een leven op zich zelf, karakteristiek, pitto resk, bewegelijk en afwisselend een gezonds- kuur bovendien is zoo'n. bootreis, die luxe en rust u geeft per Koninklijken Hollandschen Lloyd. Zoo'n reisje naar het zuiden Boulogne, Southampton, Coruna, Lissabon of Las Palmas is een waar vacantiegenot. Men voelt zich op deze schepen geen nummer zóóveel men is geen klein onderdeeltje van een toeris tenschip, neen, ieder voelt zich weldra thuis, goede bekende van Maitre d'hotel tot kapitein en omringd met allerlei accuratessen van heel het personeel. De leden van ons reisgezelschap zijn dan ook tevreden gehoor te hebben gegeven aan onze propaganda en zich te hebben ingescheept voor het schoone en hooge doel, daar ver in het wondere Zuid-Amerika. NEW-YORK, 21 Sept. (V.D.) De ontdek king en de opheldering van de kwestie-Lindbergh beteekent voor het Amerikaansche publiek een gebeurtenis van den eersten rang; de bladen wijden verscheidene bladzijden aan het feit. Het is intusschen gebleken, dat de gearres teerde een voor 11 jaar uit Duitschland be- vlucht misdadiger is, Bruno Richard Hauptmann geheeten, die indertijd als blinde passagier naar de Vereenigde Staten is gekomen. Bij zjjn verhoor op het hoofdbureau van po litie te New-York antwoordde Hauptmann op de vraag, hoe hij in het bezit van het geld in zijn garage was gekomen, dat zijn vriend Fi scher, zijn vroegere compagnon, hem al zijn effecten in bewaring had gegeven, tot hij uit Europa zou zijn teruggekeerd. Zijn vriend was echter in Duitschland gestorven. Hauptmann vertelde verder, dat hij eerst drie weken geleden had ontdekt, dat het vermogen van zijn vriend 14.000 dollar bedroeg. Hij heeft slechts 150 dolar daarvan uitgegeven. Verdachte verklaarde verder, dat hij sedert 1932 niet meer gewerkt had, maar van specula tie had geleefd. Hij ontkende ooit te Hopewell, waar het landgoed' van Lindbergh ligt, te zijn geweest. Na het verhoor is Hauptmann overgeleverd aan het politiegerecht te Bronx, beschuldigd van het afpersen van een losgeld van 50.000 dollar. Het verhoor zal Maandag voortgezet worden. Hauptmann is in Duitschland tweemaal ver oordeeld tot VA jaar gevangenisstraf. TOKIO, 21 Sept. (Reuter) Volgens een mededeeling van 't Ministerie van Binnenland- sche Zaken bedraagt het aantal slachtoffers van den typhoon in achttien steden: 943 dooden, 3738 gewonden, 503 vermisten. Alleen in de pro vincie Osaka telt men 767 dooden, 3058 gewon den, 468 vermisten; in Kioto 104 dooden, 356 gewonden. Tokio is er met 4 dooden en 33 ge wonden nog het best afgekomen. Intusschen is, volgens de schatting der poli tie, hei aantal slachtoffers nog veel grooter. Volgens een telegram uit Takamatsoe vreest men, dat er bij het eiland Sjikokoe 2350 vis- schersbooten vergaan zijn, welke ramp een enorm verlies van menschenlevens veroorzaakt zou hebben. Naar wij vernemen heeft de Vries, die niet minder dan dertien jaar het doel van het Am- sterdamsche Blauw-Wit verdedigde, voor deze vereeniging bedankt om overschrijving aan te vragen naar N.A.C.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1934 | | pagina 4