Het 32e Eucharistisch Congres
Nacht
van
Plaza
Genaden
de Mays
op de
HELP MEE!
UITKEERINC
leder pak HONIG's VERMICELLI
GRATIS
waarborgt
Vergeven en vergeten
Land en volk van
Curasao
AANGRIJPEND SCHOONE
PLECHTIGHEDEN
ZATERDAG 13 OCTOBER 1934
Het feest van het Ras
De tragedie te Marseille
fraude in onze oost
iiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiMMmmiMMMmMMmiiiiiiiiiiiimmiiiiiiiinmiiiiiiiiiiiiimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Talloos velen keerden tot de Kerk
terug, diep onder den indruk
van dezen nacht
Legaat bij de nationale secties
In de arbeiderswijk
Buenos Aires, 13 Oct., 9 uur v.m.
Restaurant DORRIUS
N.Z. Voorburgwal b.h. Spui, A'dam
PLATS DU JOUR EN LA CARTE
De film voor ons land verboden
ZINGENDE ONDERWIJZERS
Technische Hoogeschool
Het gebouw van de waterleiding te Buenos Aires
Een koor uit Praag
Het portret van pastoor J. B. M. Timp,
geschilderd door den kunstschilder H. J.
Wesseling te Heemstede. De diocesane
K.J.M.V. in het bisdom Haarlem heeft
dit treffende portret aan den oud-
bondsadviseur en oprichter van den
Katholieken Jongen Middenstand Vrij
dagavond te Leiden aangeboden.
Alleen de naam
Groepswaterleiding in de
Krimpenerwaard
bevat ter kennismaking een
HONIG's BOUILLONBLOKJE
"opeen koker
dat men U geen waardelooze
of schadelijke namaak verkoopt.
DE HARINGVISSCHERIJ
Engelsche schepen blijven thuis
Wijzigingen I. V. C. B.-programma
„Turandot" te Groningen
Arthur Kaufmann
EMIL FIEDLER
Een en twintigste Zondag na Pinksteren
Evangelie: Mattheus 18, 23—35
Langzamerhand teekent zich voor ons uit de evange
liën een duidelijk beeld af, hoe ons leven moet zijn, en hoe
het niet moet zijn namelijk wanneer we ons werkelijk
christen willen noemen. Heden gaat het erover, hoe men
als christen moet handelen met het vergeven.
Ik heb als titel hierboven geschreven: vergeven en ver
geten. Velen zullen meenen, dat het vergeven gemak
kelijker is dan het vergeten. Maar dat klopt niet.
Want het echte, eerlijke, volle vergeven sluit onherroepe
lijk het vergeten in. Vergeven zonder vergeten is alleen
een streep door de rekening halen. Wellicht ook nog de
bemerking eronder zetten: dato den zooveelsten ver
effend. Maar men houdt dan zorgvuldig den doorgehaal
den schuldbrief, voorzien van de bemerking, in zijn bezit.
Bergt hem in zijn geestelijke documentenmap. Om hem
steeds ter beschikking te hebben voor eventueel later ge
bruik. Niet, dat men de schuld nog eens zou willen op
vorderen, o neen! Vergeven is vergeven. De twee diago
naal-strepen over de schuldbekentenis zijn niet meer weg
te radeeren. Dat wil men ook niet. Maar wat voor goede
uitwerking kan het niet hebben, wanneer men later de
doorgestreepte rekening met de bemerking over bewezen
grootmoedigheid voor den dag kan halen, ingeval de be
treffende mocht vergeten zijn, dat men eigenlijk zeer
edel tegenover hem geweest is.
Zoo wordt iemand de vergiffenis als een touw aan zijn
been gebonden, en telkens wanneer hij probeert te loopen
als een vrij man, trekken ze aan het touw. Er zijn altijd
en overal jammerlijk kleine en kleingeestige menschen,
te dom om zelf iets te presteeren; nooit raken ze boven
de onderste treden van geestelijke middelmatigheid uit;
en toch zouden ze zoo graag iets be teekenen; zich zoo
graag een beetje willen „voelen"._ Wanneer je ooit in h u n
handen valt, arme kerel! Laat die je nooit iets te verge
ven hebben! Dat je nooit tegenover hen, hoe dan ook,
schuld bekennen moet! Want wanneer die over je verde
ren weg hebben te beslissen, wen er dan aan, kleine pas
jes te maken!
Er zijn twee dingen, die maar weinig menschen kunnen
verdragen, zonder dat hun heele innerlijke persoonlijkheid
uiteengerekt, en als het ware op stelten gezet wordt. Die
twee dingen zijn: De plaats van meerdere bekleeden, en
dan een mooie uniform mogen dragen; en ten tweede:
weten, dat het lot van een mensch afhangt van him
grootmoedigheid. Hoe kleiner en geborneerder een mensch
is, des te wraakzuchtiger is hij. Naturen van grootscher
formaat kunnen misschien woedend worden; kunnen
moeilijk te verzoenen zijn. Maar wanneer zij eenmaal
gezegd hebben: vergeven, dan beteekent dat impliciet:
vergeten. Als krijtletters, die worden uitgewischt! Daar
wordt geen rekening opgeborgen en bij gelegenheid ge
toond, maar iedere vereffende schuldbrief wordt ver
brand.
Hoe is dit nu bij God? Komt God ook met oude schuld
bewijzen? Of houdt Hij aanteekening, hoe vaak Hij iemand
reeds vergeven heeft? Er zijn christenen, wien het een
ware wellust is, zich de dingen om en van God zoo streng
mogelijk voor te stellen. Hoe meer beven en sidderen, des
te beter. Zij gelooven, dat de mensch het zekerst in den
hemel komt, wanneer hem de moed tot zondigen zoo
grondig mogelijk wordt verleerd. lederen tegenspoed leg
gen zij uit als een straf van God. Alle wegen des levens
zijn met dreigementen geplaveid. Hoe meer angst, hoe
minder lust tot zondigen. Alsof het christelijk ideaal
van den naar het vaderhuis terugkeerenden reiziger een
mensch met knikkende knieën was. Vergeten ze dan het
woord van Christus: „Ik ben niet gekomen om te oor-
deelen, maar om zalig te maken"? Iedere poging, om aan
de menschen den angst voor God te ontnemen, wordt
door hen ontvangen met een bedenkelijk gezicht, ondanks
de uitspraak van den apostel Paulus, dat wij „niet tot
knechtschap geboren zijn, om weder in vrees te leven"
(Rom. 8ste hoofdstuk).
De vrees van den christen voor God moet echter heilige
eerbied zijn voor den Vader en zijn wet. Geen angst. Wan
neer werkelijk zoo'n overwegend deel der geloovige chris
tenen slechts op den rechten weg kan blijven, omdat zij
bang zijn voor eeuwige of aardsche straf, dan is het toch
minstens genomen zeer moeilijk te begrijpen, waarom de
leer van Christus b 1 ij d e boodschap genoemd wordt.
Er zijn ook menschen, die de vergevingsgezindheid van
God willen beperken. Zelfs onder eerlijke, vrome chris
tenen hoort men niet zelden de opvatting verkondigen,
dat aan ieder mensch slechts een bepaalde mate van ge
nade wordt toegekend. En wanneer men deze maat heeft
overschreden ja, wat dan? Al dergelijke beschouwingen
zijn kleine gedachten van kleine menschen over den
grooten God. De deur naar God, naar het vaderhuis,
staat altijd open. Altijd! Wij kunnen bij God binnengaan,
wij kunnen van Hem wegtrekken. Dat ligt in den vrijen
wil van den mensch, die hem tot het eind van zijn leven
de keuze laat. Maar wanneer wij al over de beslissen
de dingen van een mensch willen spreken, (doch wat
weten wij van iemands laatste, stille gedachten) dan moe
ten wij toch erkennen, dat de beslissing slechts hiervan
afhangt, of die mensch b u i t e n of i n het vaderhuis Gods
zijn laatste seconde bewustzijn doorleeft. En één enkele
gedachte van eerlijk verlangen naar den Vader kan hem
ook op dat laatste oogenblik, en uit de verste verwijdering,
dragen in Gods armen. Want op een bede om vergeving
zegt God nimmer neen. Zelfs al ging het om de grootste
zonde, die ooit bedreven werd.
Petrus tobde den laatsten tijd over dergelijke moeilijk
heden. Christus had zoo vaak van de liefde en het erbar
men jegens den naaste gesproken, dat Petrus ernstig de
vraag overwoog, of dan aan de barmhartigheid en het
vergeven geen einde kwam. De apostelen hebben dit pro
bleem zeker onder elkander besproken. Ze hadden zich
langzamerhand zoozeer in de grootmoedigheid ingewerkt,
dat ze reeds bij het zeven maal vergeven waren aange
land. En dit getal legt Petrus nu den Heer ter goedkeu
ring voor. Ongetwijfeld in de overtuiging, gegaan te zijn
tot aan de grenzen van het mogelijke.
„Zeven maal?", zegt de Heer.
„Zeven maal zeventig maal en dan is het nog niet
genoeg."
Aan die vraag van Petrus danken wy het evangelie van
heden, waarin de goddelijke Alwetende spreekt over on
betaalde menschenschuld, over de goedheid van God, en
de hardheid van menschen. Hier wordt waarlijk klaar en
duidelijk gezegd, wat Christus van degenen denkt, die
niet kunnen vergeven en vergeten. Zij weten heel goed,
dat zij zelf afhangen van de barmhartigheid Gods; dat
zij ten doode waren opgeschreven, wanneer God hun niet
vergaf; slavennaturen zijn het, die voor de zweep weg
kruipen, en jammeren om genade; maar er harteloos op
los slaan, zoodra zij zelf de zweep eens in hun handen
krijgen.
Dat de mensch groeie aan de goedheid van God! Dat
de mensch, de christen, erkenne, hoe hij een beeld wordt
van God, wanneer hij een schuldbrief in snippers scheurt,
en werpt in het vuur. Dat wij als zonen en dochters van
den grooten, almachtigen en algoeden Vader mogen we
ten, dat vergeven en vergeten, dat grootmoedigheid en
mildheid hooren tot de zeer breede, regelrechte wegen
naar het hart van God.
Vertaald door COR HESSELING
Een der serie lezingen tijdens
de tentoonstelling te
Den Haag
H.H. WIJDINGEN
Z. H. PIUS XI TWAALF EN EEN
HALF JAAR PAUS
Plechtige herdenking te Haarlem
BUENOS AIRES, 12 Oct, (Middernacht) De
gansche stad is nog onder den indruk van de
grootsche nachtelijke plechtigheden op de Plaza
de Mayo, een uiting van geloof en godsvrucht,
zooals de wereld maar zelden heeft gezien. De
Argentijnsche pers, de liberale bladen niet uit
gezonderd, spreken in hun beschrijvingen van
een „nacht van genaden" en gewagen van aan
grijpende episoden.
Talrijk zijn de bekeeringen, die onder den
indruk van dezen aangrijpend schoonen nacht
zijn voorgekomen.
De priesters, die rondom het plein, in een
huisingang of op een stoep of eenvoudig tegen
den muur van een huis gedrukt, de biecht hoo
ien van de duizenden naamlooze geloovigen,
ontvingen daarbij menig biechteling, die sedert
jaren geen kerk meer had bezocht. Men deelt
mede, dat in dien nacht op de Plaza de Mayo
of in de kerk meer dan een half millioen ge
loovigen de H. Communie hebben ontvangen.
De Kardinaal-Legaat, die de gast van Pre
sident Justo was, stond met den president lan
gen tijd aan het venster van het regeerings-
paleis, dat aan de Plaza de Mayo grenst en
kon zich niet losmaken van het grootsche
nachtelijke schouwspel.
De dag van het ras is heden gevierd als na
tionaal feest van de Argentijnen met verschil
lende sportfeesten, als voetbalwedstrijden en
paardenrennen. De stad bood hetzelfde kleu
rige schouwspel als bij de aankomst van den
Legaat. Argentijnsche en Pauselijke vlaggen
wapperden overal in het stralende zonlicht, ter
wijl een feestelijke menigte de straten vulde.
De modema gladiatorenspelen, die men te
kwader ure op het program van dezen feest
dag had gezet, en die zich zoo slecht verdroe
gen met den geest van het Eucharistisch Con
gres, zijn gelukkig afgelast.
De feestelijke stemming van de „Dia de la
raza" vereenigde zich aldus zonder contrast met
die van het Congres.
Hedenavond is in het theater Colonne voor
een elite publiek de gala-uitvoering gegeven
van Cecilia, de gewijde opera van den Pause
lijken muziekmeester Revice, die eenige maan
den geleden te Rome voor het eerst werd uit
gevoerd.
Het Romeinsche succes van dit hoog geïn
spireerde werk werd te Buenos Aires nog over
troffen. De hoofdrol te Buenos Aires wordt ver
vuld door dezelfde kunstenares, die haar te
Rome met onvergelijkelijk talent creëerde, n.l.
Claudia Muzio. Verder zongen o.a. de tenor
Koloman von Pataky en de bas Santiago Font.
Het werk is geïnspireerd op het leven en den
marteldood van de Romeinsche jonkvrouw. De
Pauselijke muziekmeester is er in geslaagd dit
gewijde onderwerp in den klassieken stijl op
het lyrisch tooneel levend te doen worden. Re
vice zelf die de uitvoering te Buenos Aires diri
geerde, toonde zich overgelukkig dat zijn werk
zoo kort na het ontstaan reeds de taak heeft
mogen vervullen die hij nauwelijk had durven
verhopen n.l. de artistieke manifestatie te zijn
van een zoo groote viering als het Eucharis
tisch Congres.
Op het scherm van het tooneel, door Argen
tijnsche en Pauselijke vlaggen geflankeerd,
prijkt als embleem van het Eucharistisch Con
gres de afbeelding van een grooten monstrans.
De dames der aristocratie die de voorstel
ling bijwoonden droegen als eenig sieraad op
hun streng gesloten kleed een zilveren sacra-
mentsmedaille.
De Pauselijke Legaat woonde de voorstelling
bij, welke werd voorafgegaan door een rede
voering van den directeur der Nationale biblio
theek, prof. Martinez en een feestrede van den
primaat van Spanje Kardinaal Goma y Tomas
die haar hoogtepunt had in de woorden: Zuid
Amerika is het werk van Spanje, Spanje is het
werk van de katholieke kerk.
Tusschen de beide redevoeringen werd een
muziekstuk uit de opera Parsifal uitgevoerd.
De kardinaal Legaat die het eerste deel van
den avond vanuit de loge van den president
volgde verliet na de rede van den Bisschop
onder grootsche toejuichingen het theater we
gens verplichtingen elders.
Verschillende nationale secties Eooals de
Fransche en Italiaansche hebben reeds een
bezoek van den kardinaal Legaat ontvangen
waarbij hij in een korte toespraak zijn groote
„apostolische" ziel legde. Ook de Nederlandsche
6ectie hoopt op zijn bezoek.
Heden heeft de Kardinaal Legaat een nieuwe
kerk ingewijd die aan de H. Rosa van Lima is
toegewijd en bestemd voor de te Buenos Aires
wonende Peruanen. Ook by deze plechtigheid
V - V
De gelden van het Crisis Comité
komen voor de volle 100 1®»
bate van de crisis-slachtoffers.
Bedenk dat bij het vaststellen
van Uw bijdrage.
186000
was de Argenty'nsche president aanwezig even
als de kardialen Verdier en Hlond, de gastvrouw
van den kardinaal Legaat, gravin Olmo en de
schenkster van de kerk, gravin Alvear.
Een groote menigte volgde de interessante en
indrukwekkende plechtigheden der kerkwüding,
waarna de kardinaal zelf in de nieuwe kerk de
eerste H. Mis opdroeg.
De Aartsbisschop van Lima schonk daarop
een rijk versierde reliekschrijn van mahonie
hout, welke de reliquieën van de H. Rosa van
Lima en van Peruaansche martelaren bevat.
De Kardinaal-Legaat ontving reeds talrijke
uitnoodigingen voor de terugreis. Waarschijn-
ly'k zal hü zich korten tUd te Montevideo op
houden. Talloos zijn eiken dag de geschenken,
die hem worden toegezonden. Het paleis van
den Legaat geiykt een serre vol bloemen
Ontroerend is, dat de kardinaal ook vele brie
ven ontvangt van gevangenen, die nem vragen
om zich medeiydend voor hen te interesseeren.
Het is bekend, dat de Legaat zich in vele ge
vallen moeite heeft gegeven om hen by te
staan.
Na de kerkwüding maakte kardinaal PacellI
een wandeling door de arbeiderswük van het
Centenario.
Uit de kleine woningen kwamen de vrouwen
hem omringen met hun kinderen, vaak nog
zuigelingen, op den arm, zijn zegen te vragen,
terwyi de kardinaal zich met verschillende ar
beiders in het Spaansch onderhield.
De sympathie, welke de Romeinsche staats
secretaris in Argentinië ondervindt uit alle
lagen der bevolking, is nauwelijks onder woor
den te brengen.
Intusschen nemen de vergaderingen van het
congres hun voortgang.
Met een keur van geleerde en geïnspireerde
voordrachten met hetzelfde maar steeds onuit
puttelijke onderwerp van Christus' Goddeiyk
Koningschap in al zyn breedte en diepte be
licht. i
In de algemeene vergadering van Donderdag
sprak de aartsbisschop van Lima over Christus'
Koningschap en het gezin. In diezelfde verga
dering kwamen de vertegenwoordigers aan het
woord van de af deelingen: Duitschland, Oos-
tenryk, Bolivia, Brazilië, Portugal, Columbia
en Chili.
Heden sprak de Aartsbisschop van Madrid
over het Koningschap van Christus in de sa
menleving en belichtte vooral het verband tus
schen de katholieke actie en het eucharistisch
leven.
Tevens spraken hier de vertegenwoordigers
van de secties der Vereenigde Staten der Phi-
lippünen, België, Zwitserland, Nederland, Enge
land en Italië. De bisschop van Blois gaf na de
vergadering den eucharistischen zegen met het
Allerheiligste.
De kerken die aan de verschillende nationale
groepen zijn toegewezen, zyn steeds gevuld
met pelgrims, die een biechtvader in hun eigen
taal komen spreken. Büzondere aandacht trek
ken de afdeelingen der Oostersche Kerk, n.l. de
secten der Armenen, der Galdeeën, Maronie
ten en Melchieten, die elk hun eigen kerk heb
ben. De groepen zijn grootendeels samengesteld
uit de geloovigen, die in de internationale ha
venstad Buenos Aires woonachtig zyn.
Maar ook talrüke pelgrims en priesters van
aie ritussen zijn van verre naar het Congres
gekomen. De plechtigheden, die in vier kerken
worden gevierd, trekken met hun hiërarchische
wijding tallooze geloovigen aan.
Heden is de Mariaó'ag van het Congres be
gonnen met een Hoogmis in het Palermopark,
waarbij het beeld van de wonderdadige madon
na van Lujan, 'het Argentijnsche Lourdes, op
het altaar geplaatst is en met militaire eer ge
huldigd zal worden. De Madonna van Lujan, die
de patrones van Argentinië, Paragua en Uruguay
is, is daarom ook de beschermster van dit 32ste
Eucharistisch Congres, dat haar een machtige
hulde zal bereiden.
Ook vindt hedenmorgen in het Palermoparkt
een H. Miv voor het Argentynsche leger plaats,
waarbij de kardinaal-Legaat aanwezig zal zyn.
De Argentijnsche generaals hebben den kardi
naal-Legaat om een audiëntie gevraagd, die
Maandag a.s. zal plaats hebben, waarbü de
president der republiek zelf als generaal aan
wezig zal zyn.
De vertooning der joumaalfilms van de aan
komst en den moord op koning Alexander en
minister Barthou zyn, naar wij vernemen, door
de Rijksfilmkeuring voor geheel Nederland ver
boden.
DELFT. Propadeutisch examen voor elec
tro-technisch ingenieur: J. P. Koster, geboren
te Utrecht.
W.UW"
Het zangkoor van Praagsche onderwijzers,
dat van 25 October tot 2 November een reeks
concerten geeft in ons land, heeft in Tjecho-
Slowaküe een grooten naam, maar is ook in
menig ander land vermaard, vooral in Duitsch
land, Engeland, Frankrijk en Amerika. Groote
componisten hebben hun bewondering voor dit
ensemble te kennen gegeven.
De koorzang is niet alleen een uitgebreide
doch ook een zeer geliefde uiting van het mu
zikale gevoel van het Tsjecho-Slowaaksche
volk van alle standen. Het ontstaan van de
Tsjecho-Slowaaksche zangvereenigingen dateert
eerst uit de tweede helft van de 19de eeuw, toen
de vemieuwe constitutie in het vroegere Oos-
tenryk-Hongarüe uit politieke gronden haar
vorming niet meer kon tegengaan zooals vroe
ger. Doch eerst in den eigen zelfstandigen staat
na het einde van de wereldoorlog, bereikt het
vereenigingsleven zyn ware uitbreiding. De te
genwoordige centrale organisatie (Ceska obec
pêvecka": De Tsjecho-Slowaaksche zang-ge
meente) omvat 265 Tsjecho-Slowaaksche ver-
eenigingen met meer dan 11000 zangers; be
halve dat, hebben nog talrijke organisaties op
algemeen en politiek gebied en op het gebied
van lichamelijke opvoeding eigen koren. In
Tsjecho-Slowakije wijdden zich voornamelijk de
zangkoren aan de korale virtuositeit. Deze zang
koren bestaan uitsluitend uit leeraren der na
tionale scholen, die door hun reproducties en
ryke werkzaamheden op het gebied van con
certen zoowel in het binnen- als in het buiten
land een rechtstreekschen invloed uitoefenen op
de ontwikkeling van de Tsjecho-Slowaaksche
zangkoren, die zich uit in de groote hoeveelheid
van hun werken en in de verhoogde technische
eischen.
De Zanevereeniging der Praagsche Onder
wijzers (P.S.P.U.) werd gesticht in het jaar
1908. Haar eerste leider was prof. Fr. Spilka, die
met de vereeniging werkte tot einde 1908, waar
na hü opgevolgd werd door prof. Metod Dolezil,
die sindsdien haar leider is gebleven. Na twee
jaren van vlytige en inspannende studie en
artistieke voorbereiding, geeft de P.S.P.U. haar
eerste openbaar concert en gedurende de hier
op volgende jaren heeft zij meer dan 800 open
bare concerten gegeven.
SOERABAJA, 13 Oct. (AnetaNaar nader
gebleken is blijkt de omvang van de fraude by
den Provincialen Waterstaatsdienst, afdeeling
Sitoebondo, thans ongeveer 100.000 te beloo-
pen.
Vastgesteld is dat deze knoeieryen reeds van
1924 dateeren.
De raden der gemeenten Stolwük, Bergam
bacht, Vlist en Ammerstol hebben besloten tot
oprichting van een groepswaterleiding, in de
kosten waarvan het Rijk uit het f 60.000.000.
plan een büdrage voor de arbeidsloonen enz.
van ongeveer f 100.000.beschikbaar stelt.
De plannen werden na toelichting door het
lid van de Gedeputeerde Staten, den heer H.
van Booijen over het algemeen met groote
meerderheid van stemmen aangenomen.
ZENUW-TABLETTEN
De Engelsche reeders hebben besloten vanaf
Donderdagavond tot a.s. Maandagmiddag 5 uur
geen haringdrifters te laten uitvaren. Dit tenge
volge van de te lage baringprijzen, waardoor de
visschery niet loonend is. De schepen welke te
IJmuiden zijn en zullen binnen komen, moeten
eveneens blijven liggen of thuis varen. Een cn
ander staat in verband met de betalingsmoei
lijkheden in Duitschland.
Van het wedstrijdprogramma voor Zondag 14
October werden in de tweede klasse, Zuid 1 A,
uitgesteld de wedstrijden: Marsana—Rapid en
SportclubSportieve Ster.
De voorstelling van „Turandot", het lustrum
spel van Jan Engelman, dat 4 Juli als hoofd
nummer van de feesten ter viering van het
64ste lustrum der Groningsche universiteit door
het Groningsch studentencorps „Vindicat atque
Polit" zou worden opgevoerd en toen in ver
band met het overly den van Prins Hendrik is
afgelast, zal nu 19 dezer in den Stadsschouw
burg plaats hebben. De regisseur Joh. de Mees
ter Jr. en de componist Alex de Jong zijn reeds
in Groningen aangekomen en de repetities zijn
hervat. Door het overlyden van het corpslid J.
J. Arends en ongesteldheid van een der dames,
moeten twee hoofdrollen nieuw worden bezet.
Overigens zal het stuk in dezelfde bezetting
gaan, dus met jkvr. E. P. van Vierssen Trip als
Turandot en den heer R. F. van Wering in de
mannelyke hoofdrol en met vrywel dezelfde
koren.
Door dr. M. van Blankenstein zal op Zondag
14 dezer, des namiddags om 3 uur, in de kunst
zalen Esher Surrey te 's Gravenhage een ten
toonstelling geopend worden van schilderijen
van Arthur Kaufmann. Deze expositie duurt
tot en met 2 November a.s.
Nadat vorige week dr. W. G. N. van der Sleen
een causerie met filmvoorstelling over Curacao
had gegeven, volgde Vrydagavond een lezing
met lichtbeelden van jhr. dr. V. van den Bergh
van Katwijk over deze eilandengroep. Een groot
auditorium was in de Gothische zaal te 's-Gra-
venhage, welke thans ook eiken werkdag-avond
geopend is, aanwezig.
Jhr. v. d. Bergh behandelde dezen avond in
het byzonder de typische byzonderheden van
de oppervlakte van het eiland, uitgaande van
een historisch overzicht sedert 1634, vanaf den
tocht van Wolbeek en Legrand. Hun landing op
Curacao werd de aanleiding tot de vestiging
der Hollanders en den opbouw van Willemstad.
Spr. behandelde vervolgens de reis naar Wil
lemstad in onze dagen. De stad maakt by eer
ste kennismaking een karakteristieken indruk;
de half-Hollandsche, half Spaansche huizen be
zitten een fleurig aspect. In de binnenlanden
vindt men plantages. Uitvoerig besprak jhr. v.
d. Bergh de voormalige „water"-plantages en
hun beteekenis in dit dorre land. Dat dit ter
rein een dorado voor cacteeën is, spreekt wel
haast vanzelf. Sommige hebben een lengte van
5 M. Het landschap mist echter allen boom-
groei. Men vindt er gedeelten die nog volledig
woestijn zyn gebleven, dank zij den geringen
regenval op het eiland.
In dit gebied treft men vele schamele neger
hutten aan, uit alle mogelijke materialen ge
construeerd. Hout, zandsteen en gedroogde
palmbladeren vormen er de voornaamste grond
stoffen. Ook maakt men hutten van vlecht
werk van den kalabas-boom. Het geheele ver
voer van materiaal geschiedt in dit onaanzien
lijk gedeelte op muildieren, aangezien het paard
aldaar onbekend is. Bij de oases is de toe
stand iets gunstiger; men heeft daar cocos- en
bananen-plantages aangelegd. De irrigatie van
deze complexen is echter zeer primitief en on
economisch.
Naast de vruchten-cultuur wordt ook de vee
teelt in deze streken beoefend. Zelfs gelukte 't,
koeien te houden. Voornamelijk echter zijn het
geiten, die den veestapel uitmaken. By de
plantages zijn verschillende landhuizen ge
bouwd, soms op punten met onvergetelijke ver
gezichten.
Naar de kust toe bereikt men de zoutpan-
nen, waar de geheele benoodigde hoeveelheid
zout voor binnenlandsch gebruik gewonnen
wordt. Ook de vischvangst levert hier goede op
brengsten. Meer naar de Noordkust zijn nog
overblyfselen van de vroegere agave-cultures,
die helaas verwaarloosd zijn.
Aan de Woudkust zelf beklimt men den
Christoffelberg, het hoogste punt van het ei
land. Hier kan men ook de grillige plateau-
vorming waarnemen en op sommige punten een
stukje strand aantreffen, dat uitnemend ge
schikt is voor badgelegenheid.
Nadat gepauzeerd was, voerde spr. de toe
hoorders mee op een wandeling door Willem
stad, allereerst in de wijk Punda, waar de gou
vernementsgebouwen, scholen en winkelstraten
zijn gelegen. Aan de overzijde van St. Anna-
baai komt men in de wyk Otrabanda, waar
men nog voor zeer kort uiterst primitieve toe
standen kon aanschouwen. Aan het Schotte-
gat liggen de raffinaderyen van de petroleum-
maatschappijen, waaraan Curacao zijn beteeke
nis als handels- en scheepvaartcentrum dankt.
Een bezoek aan Negropont, de woonplaats der
employé's van de raffinaderijen, besloot de
wandeling die jhr. v. d. Bergh over het eiland
deed maken en waarvoor het publiek zich zeer
dankbaar betoonde. Door het tentoonstellings-
bestuur werd daarna nog een filmpje vertoond
van het oogstfeest op de maïs-cultures.
Z. H. Exc. Mgr. A. F. Diepen, Bisschop van
's-Hertogenbosch, zal Zondag 14 October in de
kapel van het Groot-Seminarie te Haaren de
volgende HH. Wijdingen toedienen:
De Mindere Orden aan den Eerw. heer M. C.
J. Schoenmakers, v. n. Seminarie te Haaren.
Het H. Subdiaconaat aan den Eerw. heer C.
J. A. M. Puskens, v. h .Seminarie te Haaren;
aan de Eerw. Fraters Mattheus van Bugge-
num, Joannes Maalsté, Eugenius Liedekerken,
Carolus Frehen, Gulielmus Loop, Augustinus
Erkens, Leonardus Letouille en Cornelius Heij-
ligers v. h. Gezelschap van Maria,.
Het H. Diaconaat aan de Eerw. heeren P. J.
S. van Asten, W. Fr. Bennenbroek, M. E. Dek
kers, P. M. C. Eisen, G. C. J. Francois, J. P.
J. Haerkens, A. J. C. P. van den Hout, W J. H.
Kaal,, A. J. M. Kerssemakers, W. H. Th. Knip»
penberg, W. Th. H. Kolsteren, Th. A. C. M. v,
d. Laar, Th. J. M. van der Linden, C. J. A. M.
Manders, Fr. V. H. Meulemans, M. J. J. M.
Meijer, J. A. v. d. Rijdt, J. A. Schraven, H. J.
van Veghel, J. J. M. Verrijt en G. J. J. M.. Wit-
lox, v. h. Seminarie te Haaren;
aan de Eerw. Fraters A thane sips Erhart, Ste»
phanus van Langen e .i Placidus Okhuysen van
de Orde der Trappisten te Tilburg; Ansfridus
van Didam, Pacificus van Montrado, Gustavus
van Raamsdonk, Marianus van Herpen, Ma»
mertus van Groningen, Procopius van Sant
poort, Hugo van Cuyk. Honorius van Breda en
Wendelinus van St. Hubert van de Orde der
Capucynen.
Het was 6 Februari van het jaar 1922, dat
rond het middaguur de glazen deur,- die boven
den hoofdingang van de St. Pieter uitzicht
geeft op het kerkplein, werd geopend en de
oudste Kardinaal-diaken Bisleti tot de duizen
den en duizenden wachtenden met heldere stem
de woorden sprak: „Ik breng U een groote
vreugde. Wy hebben een Paus, Zyne Eminentie
den Allereerwaardigsten Heer Kardinaat Achilles
Ratti, Die Zich den naam koos van Pius XI".
In de maand Augustus jX was Z. H. Pius XI
dus twaalf en een half jaar Paus.
Er heeft zich, met volle instemming van Z. H.
Exc. Mgr. J. D. J. Aengenent en onder diens
hooge bescherming, een comité gevormd om dat
jubileum in de maand November te herdenken.
Op Zondag 11 November zal in de Kathedrale
Kerk St. Bavo te Haarlem door Z. H. Exc. den
Bisschop van Haarlem een pontificale H. Mis
worden opgedragen.
Op Vrydag 16 November d.a.v. zal in de Ge
meentelijke Concertzaal te Haarlem een plech
tige herdenking plaats vinden met medewerking
van prof. dr. Féron als feestredenaar en de
Haarlemsche R. K. Oratoriumvereeniging, een
koor van ongeveer 300 zangers en zangeressen
van groote reputatie, aangevuld met solisten,
alles onder leiding van den dirigent Hubert
Cuypers.
De pauselijke Nuntius te Den Haag, mgr. L.
Schioppa, heeft reeds toegezegd den feestavond
door zijn tegenwoordigheid luister te zullen by-
zetten.
Men is bezig een eere-comité te vormen,
waartoe reeds eenige ministers zich bereid
hebben verklaard, toe te treden.
