HET EUCHARISTISCH CONGRES GESLOTEN 'S PAUSEN ZEGEN OVER DE BIDDENDE STAD Toespraak enZegen vanden H. Vader Overweldigende geestdrift rondom het H. Misoffer EEN MENSCHEN-OCEAAN Een plechtig slot VEREENIGDE KATHOLIEKE PERS BUREAUX: NASSAULAAN 51 - TEL. 13866' MAANDAG 15 OCTOBER 1934 Avondblad ABONNEMENTEN: voor Haarlem en Agentschappen per week 25 cent; per kwartaal f 3.25; per post, per f kwartaal f 3.58 bij vooruitbetaling DAGBLAD UITGEGEVEN DOOR DE N.V. DRUKKERIJ DE SPAARNESTAD, HAARLEM - TELEFOON 13866 SUBLIEME EUCHARISTISCHE REDE VAN DEN KARDINAAL-LEGAAT Wij zouden de Eucharistie het Sacrament van Jezus Chris tus' Rijk kunnen noemen BUENOS AIRES, 14 October. Midder nacht. Nog zwijgt in de gezegende stad het gezang van de pelgrims niet. Nog hangt in de straten de geur van den wierook, die het Allerheiligste bij zijn triomfantelijken tocht door de stad heeft omwolkt. Nog ligt de weg bedekt met de bloemen, waarover de Christus drager is heengeschreden. Nog klinkt in onze ooren de stem van Christus' plaatsbekleeder, die over de Oceanen heen Zijn zegen zond. De nachtelijke hemel koepelt zich als een kerkgewelf over deze stad, die in een tempel ver anderd lijkt en als een heilig teeken straalt over dat alles het mystiek ster renbeeld van het Zuiderkruis. Men zou wenschen ,öat deze dag niet eindigde; men zou willen, dat de tijd hem niet verder in het verleden kon schuiven en langzaam in de herinnering zou doen vervagen; maar dat hij eeuwig zou blijven Staan als een Monument. Blijkbaar zijn er met mij velen, die zoo 'denken. Want in de gansche stad blijft het ook nu nog zoo levendig als op de drukste uren. Blijkbaar zoekt iedereen dezen dag, die een van de grootste uit zijn leven is, met een paar uren te verlengen. Doch ik moet u berichten over zijn glo rieus verloop. Weliswaar hebt gij ginds in Europa, evenals in Amerika, in Nederland zoo goed als in Australië, de stralende oogenblikken van dit Eucharistische congres door de golven van den aether kunnen vol gen. Gij hebt den wonderbaarlijken zang van het koor gehoord en het meesleepende ge weld van het lied der honderdduizenden; gij hebt het inspireerende woord van den Kardinaal-Legaat vernomen, die de hoogste theologische geheimen kristal-helder aan de menigte voordroeg; gij hebt den zegen van Christus' plaatsbekleeder hooren uit spreken over een biddende stad. Voor al degenen, die uit de verte de uren van dezen dag hebben meegeleefd, kan dit bericht nog slechts een zwakke naklank zijn. „Den ganschen Zaterdag en gedurende den geheelen nacht zijn extra-treinen en duizenden auto's te Buenos Aires samen gestroomd; en zóó groeide de menigte in de stad aan, dat zelfs in de breede stra ten van deze ruim gebouwde stad nu en dan verkeersmoeilijkheden ontstonden. In geen van de honderden hotels is ook maar één bed meer vrij. Een twintigtal groote schepen, die in de haven voor anker liggen, zijn geheel als hotel ingericht. Reeds bij het eerste grauwen van den dag begon de enorme stroom door alle straten van de stad naar het kruis in het Palermopark, waar langzaam een machtige, een grenzenlooze menigte zich opeen pakte. Zij vulde niet alleen de weidsche pleinen rond het kruis en de machtige lanen, die vandaar naar de vier windrichtingen uitgaan, maar ook de omliggende wegen, straten én velden, zij vulde alles. Honderdduizenden kinderen van de jeugd verenigingen, in het wit gekleede meisjes, met een bloemenkrans om hun sluier, wui vende padvinders in hun fleurige unifor men, vormen groote beweeglijke parken in de menschenzee. De groote nationale groe pen schuiven dicht aaneen in een stalen kaart zonder gelijkenis. Maar de Argentij nen overstelpen alles met hun getal. Zij komen bij honderdduizenden toegestroomd, tot niemand meer de menigte overzien of tellen kan. Een en een kwart millioen is maar een cijfer; dit was een menschen- oceaan. Boven de menigte wapperden vaandels, klonken gezangen en muziek. De zon, die reeds vroeg aan warmte won. bracht eenigen op het denkbeeld uit een krant een zonnehoed de fabriceeren, welk voorbeeld door tienduizenden in de wach tende menigte werd nagevolgd; het was een zonderling schouwspel. In het hart van de menigte fonkelde het wit en goud der uniformen van de gene raals, geschaard rondom den president van de republiek. De blanke koorhemden van vijfhonderd zangers, het paars van de tweehonderd bisschoppen, het rood van de kardinalen en nog meer naar binnen, op het altaar, dat met vier en dertig nationale vaandels omringd is, fonkelt de gouden monstrans in de zon. En daar in het mid delpunt van dit alles, de kleine witte Hos tie, ongerept, stil, heilig. Het mysterie. Het Heilig Misoffer Golven van goud doet de Argentijnsche zon deinen over de hoofden der honderd duizenden en doet de kleurensymphonie van wit en paars en rood nog feestelijker stralen! Om 9.30 uur arriveerden de bisschoppen en de vier kardinalen en om 10 uur de Kardnaal-Legaat met de pauselijke missie. Als de Kardinaal-Legaat verschijnt da veren de luchten van viva's: leve de Paus! leve de Kardinaal-Legaat! leve de Argen tijnsche vlag! leve het Eucharistisch con gres! De Argentijnsche vlag wordt geheschen en weer en altoos luider nu klinkt het: le ve de Argentijnsche vlag. De hoogste autoriteiten van Kerk en Staat, waaronder de president der repu bliek, de ministers van binnenlandsche lil Het Columbus-theater naar het heet: de schoonste schouwburg der wereld waarin Vrijdagavond de over a „Caecilia" werd ongevoerd zaken, van justitie, van eeredienst, van openbare werken en van marine. Het is een diep ontroerend plechtig oogenblik, als de Kardinaal-Legaat het hoo- ge altaar betreedt, dat aan den voet van het machtige, de geheele omgeving over- heerschende Kruis is opgericht. Het gejubel en gejuich neemt nu gelei delijk af en verijlt in de lucht. Dan vangt het H. Offer aan. Plechtig klinkt daar de steeds aandoen lijke, maar hier sterker dan ooit aangrij pende zang: „Asperges me Het is de missa acht De Angelis; het Offertorium wordt meerstemmig gezongen. Na de lezing van het H. Evangelie wend de de Kardinaal-Legaat zich tot de onaf zienbare menigte en sprak hij de volgende predicatie uit: Rede Kardinaal Pacelli De huidige wereld gelijkt in menig op zicht op het rechtshuis van Pilatus. De stemmen van de menschen zonder geloof herhalen den kreet: „Wij willen niet, dat Deze over ons heersche". Het is de stem van de wetenschap zonder God; het is de stem van de anti-Christelijke politiek, die alleen in de aardsqhe goederen opgaat; het is de stem van de oproerige propaganda, die doet denken aan het gehuil der wolven, die in de Bergrede zijn aangekondigd; het is de stem van een sectarische menigte, en al die stemmen smelten samen tot een hei ligschennend en godslasterlijk rumoer. Maar tot onzen troost kunnen wij zeg gen, dat Christus in dit nieuwe rechtshuis niet alleen is, zooals in den Hof van Pilatus. Aan Zijn zijde staan vele vurige zielen, staat de- H. Kerk. En hoe feller en roeke- loozer de stem der goddeloosheid zich tegen Hem verheft, des te vuriger wordt Hij, ten getuige van hemel en aarde, tot onzen on- sterfelijken Koning der Eeuwen uitgeroe pen. In dit rechtshuis heeft Hij zich, in plaats van met een koor van Engelen, omgeven metZijn Kerk, die Hem verdedigt, Hem Z. Em. Kard. Pacelli verheerlijkt en Hem als Koning huldigt. Als een spontane hartslag van het hart der Kerk willen ook onze Internationale Eucharistische Congressen niet anders zijn dan een machtige kreet, wiens echo tot over de grenzen der wereld klinkt en die met groote kracht het Koningschap van Jezus Christus verkondigt. Het zou niet juist zijn, indien de gezant van dien Paus, Die door God werd uitver koren om het liturgisch jaar te bekronen met de instelling van het feest van Christus' Koningschap, zijn stem niet zou vereeni gen met de symphonie van het congres in de verkondiging van het Koningschap van Christus. In deze laatste korte rede wil ik u daar om spreken over datgene, wat voor ons allen een van de dierbaarste punten van geloof is, over het Eucharistisch Koning schap van Christus. Zou het u te veel zijn? Neen. Want wat gij zult hooren is een woord van liefde. Een woord van liefde, een ieder weet het, hoe dikwijls ook herhaald, klinkt altijd nieuw. Het Rijk van Christus Laat ons beginnen met te zeggen, dat het Rijk van Christus een rijk is, waarin de Almacht voorop staat en een Rijk, waar in de liefde overheerscht. Wanneer wij beschouwen, hoe de Heer Zijn heerschappij uitoefent over vrienden en vijanden, zien wij Hem in de gestalte van almachtig Koning; wanneer wij echter aan Hem denken, zoekend naar zielen die Hem beminnen, of over die zielen heer- schend met 'n zoete en liefdevolle heerschap pij, dan verschijnt Hij als Koning van Liefde. Jesus' liefderijk, dat herhaaldelijk in Zijn rede wederkeert, het onbedwingbare ver langen van Zijn Goddelijk Hart uitmaakt, is in de eerste plaats het inwendige Rijk, dat Hij bedoelde, toen Hij zei: „Het rijk Gods is in U" .(Lucas 17-21). Het is echter ook het maatschappelijk Rijk. dat Hij be- Na de Pontificale H. Mis, welke door den Kardinaal-Legaat gisteren tct sluiting van het Eucharistisch Congres werd opgedragen, heeft Zijne Heiligheid Paus Pius XI tot het Eucharistisch Congres te Buenos Aires de volgende toespraak gehouden. Christus de eucharistische Koning overwint, Christus de eucharistische Koning heerscht, Christus de eucharistische Koning beveelt! Dit blijde en verheugd bij Ons Zelf overdenkend, hebben Wij, geliefde kinderen in Christus, dagelijks, bijna ieder uur, Uw arbeid door middel van de radio, als bij u tegenwoordig, gevolgd en nu uw luisterrijk con gres plechtig en gelukkig is be sloten, is het Ons een behoefte eraan toe te voegen, dat Christus triompheere. Moge deze vredes- triomph van onzen geliefden en b eminden Koning, die Hem nood zakelijkerwijs toekomt met de overwinning en de heerschappij en de oppermacht, ook het edel Argentijnsche land in alle deelen door dringen en ook het verstand en den wil van den mensch bezielen. Zoo zal Onze wereld, die gebukt gaat onder broeder- en koningsmoord daar den waren h echten en van alle rampen be vrijden vrede vinden, waar die alleen te vinden is: in het rijk van Jesus Christus. Dit smeeken Wij biddend af en in den persoon van Christus strekken Wij onze vaderlijke handen uit om u allen te zegenen, u allen te zamen en ieder uwer in het bijzonder en verleenen u gaarne Onzen apostolischen zegen, door de voorspraak van de H. Maagd Maria van Lujan, de bijzondere patrones van de Argentijnsche repu bliek, van den H. Michael, van den H. Joannes den Dooper, van de apostelen Petrus en Paulus, de martelaren Rodriguez Gonzales en Johannus van Castilië. De Zegen van den Almachtige, van den Vader en den Zoon en den Heiligen Geest dale op u neer en blijve altijd met u. lichtte in de parabel van het meer. (Matt. 13). En tenslotte is het ook het onuitspre kelijk Rijk van het Eeuwig leven. Christus heerscht in dit rijk, overeen komstig Zijn liefde. En de wijze van heer- schen van Zijn liefde is verschillend van die van Zijn oneindige almacht. Heer- schen is hier niet een zuiver rechtskundig begrip, welker inhoud wordt uitgedrukt door de drie termen Wetgevend, Rechtspre kend, Uitvoerend, die de definitie der ko ninklijke macht zijn, heerschen beteekent hier onderdanen hebben, die het bestuur van den Koning met liefde ontvangen en aan die onderdanen de weldaden van het rijk doet toekomen. Heerschen beteekent hier, voor en temidden van de onderdanen, leven met een heerschappij, die geheel ijver, voorzorg en goedheid is. Heerschen is hier zorgen dat het rijk alle middelen heeft, tot zijn doel benoodigd. Heerschen is zorgen, dat het leven van het Rijk beantwoordt aan zijn idealen. Heer schen is het leven van het Rijk vestigen op onwrikbare grondvesten, waardoor het verzekerd is van de „tranquilitas ordinis", den vrede, dien alleen de Eeuwige Koning geven kan. Indien gij u er ooit toe gezet hebt door te dringen in hetgeen het Evangelie over die heerschappij zegt, zult gij zeker gemerkt hebben, dat uw gedachten zich bewogen in een bovennatuur lij ken sfeer. Maar gij zult ook gezien hebben, dat die heerschappij de uitdrukking en het werk der liefde is. Het schijnt bijna veroorloof mij het woord dat ik hier gebruik dat alle Goddelijke eigenschappen die met die heerschappij in betrekking staan veranderd zijn in even- zoovele werktuigen der Liefde, welke de Goddelijke Harmonie uitmaken. Die Liefde ontdekt de ziel in het rijk van Jesus Christus. Het hart verdiept er zich in en u begrijpt dat de mensch, evenals de koop man uit het Evangelie, voor de kostbare parels alles geeft, wat hij bezit om dit rijk te verwerven. Men begrijpt ook, dat som mige vurige zielen slechts leven om dit Rijk te verbreiden. De Eucharistie en het inwendige Rijk We zouden de Eucharistie in een woord het Sacrament der Rijks kunnen noemen. Men aanschouwe slechts, hoe de Eucha ristie het Rijk van Jesus Christus verwerke lijkt in zijn drievoudige sfeer. In het inwendige leven van den geest maken twee dingen het Rijk van Christus uit: Onderwerping aan den Eeuwigen Ko ning en deelachtigheid aan de weldaden des Rijks. De ziel geeft zich over aan Jesus en Jesus opent voor Haar Zijn schatten. Welnu, hierdoor komt de ziel op klare'wijze door de Eucharistie. De Eucharistie is door het Goddelijk Raadsbesluit de Stem, om in onze harten de begeerlijkheden te blus- schen, de opstandige beweging te onder drukken en in plaats daarvan de Vlam der Goddelijke Liefde te ontsteken. Zij is de Wijn die maagden kweekt en Zij is het Sacrament der Liefde. Met deze dubbele werking brengt zij ons tot een zóó innige onderwerping aan onzen Koning en een ware overgave aan Zijn liefde, als God dit verdient. De deelachtigheid aan de goederen des Rijks echter wordt door de Eucharistie verwezenlijkt op een wijze, die veeleer het volledig bezitten van die goederen heeten mag, want door haar bezitten wij God, die het opperste Goed en de Bron van alle Goed is, op zoo innerlijke wijze, dat Jezus zich op aarde nooit in uitnemender vorm schen ken kon. Hebt gij ooit bij de Heiligen en vooral bij de H. Theresia, de wonderen gelezen, die het Rijk Gods in de harten verborgen, bevat? Het fonkelen der Goddelijke wijs heid, de gloed der Liefde, is de ontvouwing van de schoonheid Gods en van de ziel, de vorming van de ziel tot God! Dit is de glorie, die het Sacrament des Rijks om straalt, zoover kan de Eucharistie in ons het Rijk van Jezus Christus verwerkelijken. Het Maatschappelijk Koninkrijk Maar richten wij nu onze aandacht op het Rijk in zijn maatschappelijk aspect, dat niet anders is dan de Heilige Kerk. Ook hier zullen wij zien, dat de Eucharistie op souvereine wijze bijdraagt tot verwezen lijking van het Rijk. Men zal over dezen vorm van Christus' Koningschap willen spreken met het heroïsche en meesleepende elan, waarmede de apostolische ziel van Ignatius van Loyola het verkondigde, opdat Jesus Christus de Eeuwige Koning en Heer van het Heelal ons majestueus zal ver schijnen. Maar wij willen hier liever rustig en nauwkeurig beschrijven hoe de Eucha ristie het Rijk Gods in de Kerk verwerke lijkt. Tot het Rijk Gods, uit maatschappelijk oogpunt beschouwd, behoort het bestuur van het Rijk, behooren de passende mid delen om zijn doeleinden te bereiken en het gemeenschappelijk leven, dat de Ko ning er aan mededeelt. Jesus leeft in zijn Kerk, bestuurt Haar, verrijkt Haar met de middelen, die Zij tot Haar doel behoeft en doet Haar deelen in Zijn leven. Wanneer wij spreken over Jesus' werk zaamheden in Zijn Kerk, denken wij aan het woord: „Zie Ik ben met U alle dagen, tot aan het einde der tijden." (Matth. 28-30). Het geldt hier niet een enkele waardevolle aanwijzing, maar de werkzaamheid van Christus, die zijn Kerk verlicht, bestuurt en Haar leven instort. En kan men aan deze waarheden denken, zonder spontaan het oog te richten naar de Eucharistie? Door de Eucharistie im mers, woont Christus onder de menschen en is Hij de Bron van Eeuwig Leven voor de Kerk. De groote Paus Leo de dertiende aarzelde niet, met een oorspronkelijk en machtig woord te getuigen, dat de Eucha ristie in dien zin, de ziel der Kerk is. Hier moet het uitwendige en zichtbare bestuur der Kerk licht, kracht en wijsheid putten en alles wat het vruchtbaar maakt en den Heer aangenaam is. De Eucharistie is niet het eenige middel, dat de Goddelijke Edelmoedigheid aan Zijn Kerk heeft geschonken. En daarom kunnen wij niet zeggen, dat Zij alleen liet Rijk Gods in dit opzicht verwerkelijkt, maar wel neemt zij onder de maatschappelijke middelen de eerste plaats in. En alle andere hangen eenigszins van Haar af en zijn op Haar gericht. Drie maatschappelijke middelen, om zoo te spreken, heeft God aan de H. Kerk gegeven naast haar zichtbaar bestuur, rul. het Offer, de Sacramenten en het openbaar gebed. Het Offer is identiek met de Eucha ristie. In de Kerk bestaat geen ander Offer dan de Eucharistische voortzetting van het Offer van Calvarië. De Sacramenten zijn meerdere in getal, overeenkomstig den eisch der menschelijke natuur. Maar het eerste van hen is de Eucharistie en naar het woord van St. Thomas staan alle andere Sacramenten tot dit Sacrament, als geor-i dend tot hun doel. En het openbaar Gebed, het liturgisch gebed, met zijn onvergelijke lijke kracht, is het niet onweerstaanbaar ontsprongen uit de Eucharistie? Het ge duldig historisch onderzoek van onzen tijd heeft ons immers geleerd, dat de oorsprong van het liturgisch gebed te zoeken is in de nachtwaken der eerste Christenen, die Eucharistische waken waren. Zoo ziet men steeds weer, dat het liturgisch gebed ont sproten is uit de Eucharistie. Dat het eea krans van aanbidding, dankzegging, boete en smeeking is, dien de Kerk gevlochten heeft rond de Eucharistische geheimen. De Mystieke Eenheid Het is volkomen begrijpelijk, dat Jesus gewild heeft, dat de Eucharistie in Zijn diepsten zin, de Bron van het collectieve en maatschappelijke leven der Kerk zou zijn. De ware beschrijving van het maat schappelijke leven heeft de H. Paulus ge geven in de leer van het Mystieke Lichaam van Christus. En onze Goddelijke Zalig maker zelf in de gelijkenis van den wijn stok, de Kerk, vereenigd met Jesus Christus, ontvangt van Hem haar leven, dat niet van het Zijne verschilt. Wat in de Kerk het voornaamste is, is niet het uitwendige leven, maar het inwendige, dat met Chris tus in God verborgen is. Het doel, waartoe Christus de Kerk heeft ingesteld, is niet de mensch een maat schappelijk leven te geven van den aard der andere menschelijke maatschappijen, maar hem een leven te geven van hoogere Goddelijke Orde en dit geschiedt door de incorporatie in Christus, de eenwording met Christus' Lichaam, waarvan de Eucha ristie bij uitstek het Sacrament is. Een kerkvader heeft gezegd, dat wij, door de Eucharistie, één van lichaam en bloed wor den met Christus. De Eucharistie wordt dan ook het Sacrament der Eenheid ge noemd. (Vervolg elders in dit blad) De Congresstad Buenos Aires NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT ZEVEN EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 18995 Advertentieprijzen: Per lossen regel 30 d.; ingez. mededeelingen 50 cent; idem op pag. één 65 cent per regel. Bij contract sterk verlaagde prijzen. Voor de kleine annonces „Omroepers" zie de rubriek

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1934 | | pagina 1