HET EUCHARISTISCH CONGRES GESLOTEN
'S PAUSEN ZEGEN OVER DE
BIDDENDE STAD
Toespraak enZegen vanden H. Vader
Overweldigende geestdrift rondom
het H. Misoffer
EEN MENSCHEN-OCEAAN
Een plechtig slot
VEREENIGDE KATHOLIEKE PERS
BUREAUX: NASSAULAAN 51 - TEL. 13866'
MAANDAG 15 OCTOBER 1934
Avondblad
ABONNEMENTEN: voor Haarlem en
Agentschappen per week 25 cent;
per kwartaal f 3.25; per post, per f
kwartaal f 3.58 bij vooruitbetaling
DAGBLAD UITGEGEVEN DOOR DE N.V. DRUKKERIJ DE SPAARNESTAD, HAARLEM - TELEFOON 13866
SUBLIEME EUCHARISTISCHE REDE VAN DEN
KARDINAAL-LEGAAT
Wij zouden de Eucharistie het
Sacrament van Jezus Chris
tus' Rijk kunnen noemen
BUENOS AIRES, 14 October. Midder
nacht. Nog zwijgt in de gezegende stad
het gezang van de pelgrims niet. Nog
hangt in de straten de geur van den
wierook, die het Allerheiligste bij zijn
triomfantelijken tocht door de stad
heeft omwolkt. Nog ligt de weg bedekt
met de bloemen, waarover de Christus
drager is heengeschreden. Nog klinkt in
onze ooren de stem van Christus'
plaatsbekleeder, die over de Oceanen
heen Zijn zegen zond. De nachtelijke
hemel koepelt zich als een kerkgewelf
over deze stad, die in een tempel ver
anderd lijkt en als een heilig teeken
straalt over dat alles het mystiek ster
renbeeld van het Zuiderkruis.
Men zou wenschen ,öat deze dag niet
eindigde; men zou willen, dat de tijd hem
niet verder in het verleden kon schuiven
en langzaam in de herinnering zou doen
vervagen; maar dat hij eeuwig zou blijven
Staan als een Monument.
Blijkbaar zijn er met mij velen, die zoo
'denken. Want in de gansche stad blijft het
ook nu nog zoo levendig als op de drukste
uren. Blijkbaar zoekt iedereen dezen dag, die
een van de grootste uit zijn leven is, met
een paar uren te verlengen.
Doch ik moet u berichten over zijn glo
rieus verloop. Weliswaar hebt gij ginds in
Europa, evenals in Amerika, in Nederland
zoo goed als in Australië, de stralende
oogenblikken van dit Eucharistische congres
door de golven van den aether kunnen vol
gen. Gij hebt den wonderbaarlijken zang van
het koor gehoord en het meesleepende ge
weld van het lied der honderdduizenden;
gij hebt het inspireerende woord van den
Kardinaal-Legaat vernomen, die de hoogste
theologische geheimen kristal-helder aan
de menigte voordroeg; gij hebt den zegen
van Christus' plaatsbekleeder hooren uit
spreken over een biddende stad. Voor al
degenen, die uit de verte de uren van dezen
dag hebben meegeleefd, kan dit bericht nog
slechts een zwakke naklank zijn.
„Den ganschen Zaterdag en gedurende
den geheelen nacht zijn extra-treinen en
duizenden auto's te Buenos Aires samen
gestroomd; en zóó groeide de menigte in
de stad aan, dat zelfs in de breede stra
ten van deze ruim gebouwde stad nu en
dan verkeersmoeilijkheden ontstonden.
In geen van de honderden hotels is ook
maar één bed meer vrij.
Een twintigtal groote schepen, die in
de haven voor anker liggen, zijn geheel
als hotel ingericht.
Reeds bij het eerste grauwen van den
dag begon de enorme stroom door alle
straten van de stad naar het kruis in
het Palermopark, waar langzaam een
machtige, een grenzenlooze menigte
zich opeen pakte. Zij vulde niet alleen
de weidsche pleinen rond het kruis en
de machtige lanen, die vandaar naar
de vier windrichtingen uitgaan, maar
ook de omliggende wegen, straten én
velden, zij vulde alles.
Honderdduizenden kinderen van de jeugd
verenigingen, in het wit gekleede meisjes,
met een bloemenkrans om hun sluier, wui
vende padvinders in hun fleurige unifor
men, vormen groote beweeglijke parken in
de menschenzee. De groote nationale groe
pen schuiven dicht aaneen in een stalen
kaart zonder gelijkenis. Maar de Argentij
nen overstelpen alles met hun getal. Zij
komen bij honderdduizenden toegestroomd,
tot niemand meer de menigte overzien of
tellen kan. Een en een kwart millioen is
maar een cijfer; dit was een menschen-
oceaan.
Boven de menigte wapperden vaandels,
klonken gezangen en muziek.
De zon, die reeds vroeg aan warmte won.
bracht eenigen op het denkbeeld uit een
krant een zonnehoed de fabriceeren, welk
voorbeeld door tienduizenden in de wach
tende menigte werd nagevolgd; het was
een zonderling schouwspel.
In het hart van de menigte fonkelde het
wit en goud der uniformen van de gene
raals, geschaard rondom den president van
de republiek. De blanke koorhemden van
vijfhonderd zangers, het paars van de
tweehonderd bisschoppen, het rood van de
kardinalen en nog meer naar binnen, op
het altaar, dat met vier en dertig nationale
vaandels omringd is, fonkelt de gouden
monstrans in de zon. En daar in het mid
delpunt van dit alles, de kleine witte Hos
tie, ongerept, stil, heilig. Het mysterie.
Het Heilig Misoffer
Golven van goud doet de Argentijnsche
zon deinen over de hoofden der honderd
duizenden en doet de kleurensymphonie
van wit en paars en rood nog feestelijker
stralen!
Om 9.30 uur arriveerden de bisschoppen
en de vier kardinalen en om 10 uur de
Kardnaal-Legaat met de pauselijke missie.
Als de Kardinaal-Legaat verschijnt da
veren de luchten van viva's: leve de Paus!
leve de Kardinaal-Legaat! leve de Argen
tijnsche vlag! leve het Eucharistisch con
gres!
De Argentijnsche vlag wordt geheschen
en weer en altoos luider nu klinkt het: le
ve de Argentijnsche vlag.
De hoogste autoriteiten van Kerk en
Staat, waaronder de president der repu
bliek, de ministers van binnenlandsche
lil
Het Columbus-theater naar het heet: de schoonste schouwburg der wereld
waarin Vrijdagavond de over a „Caecilia" werd ongevoerd
zaken, van justitie, van eeredienst, van
openbare werken en van marine.
Het is een diep ontroerend plechtig
oogenblik, als de Kardinaal-Legaat het hoo-
ge altaar betreedt, dat aan den voet van
het machtige, de geheele omgeving over-
heerschende Kruis is opgericht.
Het gejubel en gejuich neemt nu gelei
delijk af en verijlt in de lucht.
Dan vangt het H. Offer aan.
Plechtig klinkt daar de steeds aandoen
lijke, maar hier sterker dan ooit aangrij
pende zang:
„Asperges me
Het is de missa acht De Angelis; het
Offertorium wordt meerstemmig gezongen.
Na de lezing van het H. Evangelie wend
de de Kardinaal-Legaat zich tot de onaf
zienbare menigte en sprak hij de volgende
predicatie uit:
Rede Kardinaal Pacelli
De huidige wereld gelijkt in menig op
zicht op het rechtshuis van Pilatus. De
stemmen van de menschen zonder geloof
herhalen den kreet: „Wij willen niet, dat
Deze over ons heersche". Het is de stem
van de wetenschap zonder God; het is de
stem van de anti-Christelijke politiek, die
alleen in de aardsqhe goederen opgaat; het
is de stem van de oproerige propaganda,
die doet denken aan het gehuil der wolven,
die in de Bergrede zijn aangekondigd; het
is de stem van een sectarische menigte, en
al die stemmen smelten samen tot een hei
ligschennend en godslasterlijk rumoer.
Maar tot onzen troost kunnen wij zeg
gen, dat Christus in dit nieuwe rechtshuis
niet alleen is, zooals in den Hof van Pilatus.
Aan Zijn zijde staan vele vurige zielen,
staat de- H. Kerk. En hoe feller en roeke-
loozer de stem der goddeloosheid zich tegen
Hem verheft, des te vuriger wordt Hij, ten
getuige van hemel en aarde, tot onzen on-
sterfelijken Koning der Eeuwen uitgeroe
pen.
In dit rechtshuis heeft Hij zich, in plaats
van met een koor van Engelen, omgeven
metZijn Kerk, die Hem verdedigt, Hem
Z. Em. Kard. Pacelli
verheerlijkt en Hem als Koning huldigt.
Als een spontane hartslag van het hart
der Kerk willen ook onze Internationale
Eucharistische Congressen niet anders zijn
dan een machtige kreet, wiens echo tot
over de grenzen der wereld klinkt en die
met groote kracht het Koningschap van
Jezus Christus verkondigt.
Het zou niet juist zijn, indien de gezant
van dien Paus, Die door God werd uitver
koren om het liturgisch jaar te bekronen
met de instelling van het feest van Christus'
Koningschap, zijn stem niet zou vereeni
gen met de symphonie van het congres in
de verkondiging van het Koningschap van
Christus.
In deze laatste korte rede wil ik u daar
om spreken over datgene, wat voor ons
allen een van de dierbaarste punten van
geloof is, over het Eucharistisch Koning
schap van Christus.
Zou het u te veel zijn? Neen. Want wat
gij zult hooren is een woord van liefde. Een
woord van liefde, een ieder weet het, hoe
dikwijls ook herhaald, klinkt altijd nieuw.
Het Rijk van Christus
Laat ons beginnen met te zeggen, dat
het Rijk van Christus een rijk is, waarin
de Almacht voorop staat en een Rijk, waar
in de liefde overheerscht.
Wanneer wij beschouwen, hoe de Heer
Zijn heerschappij uitoefent over vrienden
en vijanden, zien wij Hem in de gestalte
van almachtig Koning; wanneer wij echter
aan Hem denken, zoekend naar zielen die
Hem beminnen, of over die zielen heer-
schend met 'n zoete en liefdevolle heerschap
pij, dan verschijnt Hij als Koning van Liefde.
Jesus' liefderijk, dat herhaaldelijk in Zijn
rede wederkeert, het onbedwingbare ver
langen van Zijn Goddelijk Hart uitmaakt,
is in de eerste plaats het inwendige Rijk,
dat Hij bedoelde, toen Hij zei: „Het rijk
Gods is in U" .(Lucas 17-21). Het is echter
ook het maatschappelijk Rijk. dat Hij be-
Na de Pontificale H. Mis, welke door den Kardinaal-Legaat
gisteren tct sluiting van het Eucharistisch Congres werd opgedragen,
heeft Zijne Heiligheid Paus Pius XI tot het Eucharistisch Congres te
Buenos Aires de volgende toespraak gehouden.
Christus de eucharistische Koning
overwint,
Christus de eucharistische Koning
heerscht,
Christus de eucharistische Koning
beveelt!
Dit blijde en verheugd bij Ons
Zelf overdenkend, hebben Wij,
geliefde kinderen in Christus,
dagelijks, bijna ieder uur, Uw
arbeid door middel van de
radio, als bij u tegenwoordig,
gevolgd en nu uw luisterrijk con
gres plechtig en gelukkig is be
sloten, is het Ons een behoefte
eraan toe te voegen, dat Christus
triompheere. Moge deze vredes-
triomph van onzen geliefden en b eminden Koning, die Hem nood
zakelijkerwijs toekomt met de overwinning en de heerschappij en de
oppermacht, ook het edel Argentijnsche land in alle deelen door
dringen en ook het verstand en den wil van den mensch bezielen.
Zoo zal Onze wereld, die gebukt gaat onder broeder- en
koningsmoord daar den waren h echten en van alle rampen be
vrijden vrede vinden, waar die alleen te vinden is: in het rijk
van Jesus Christus.
Dit smeeken Wij biddend af en in den persoon van Christus
strekken Wij onze vaderlijke handen uit om u allen te zegenen, u
allen te zamen en ieder uwer in het bijzonder en verleenen u gaarne
Onzen apostolischen zegen, door de voorspraak van de H. Maagd
Maria van Lujan, de bijzondere patrones van de Argentijnsche repu
bliek, van den H. Michael, van den H. Joannes den Dooper, van de
apostelen Petrus en Paulus, de martelaren Rodriguez Gonzales en
Johannus van Castilië.
De Zegen van den Almachtige, van den Vader en den Zoon
en den Heiligen Geest dale op u neer en blijve altijd met u.
lichtte in de parabel van het meer. (Matt.
13). En tenslotte is het ook het onuitspre
kelijk Rijk van het Eeuwig leven.
Christus heerscht in dit rijk, overeen
komstig Zijn liefde. En de wijze van heer-
schen van Zijn liefde is verschillend van
die van Zijn oneindige almacht. Heer-
schen is hier niet een zuiver rechtskundig
begrip, welker inhoud wordt uitgedrukt
door de drie termen Wetgevend, Rechtspre
kend, Uitvoerend, die de definitie der ko
ninklijke macht zijn, heerschen beteekent
hier onderdanen hebben, die het bestuur
van den Koning met liefde ontvangen en
aan die onderdanen de weldaden van het
rijk doet toekomen. Heerschen beteekent
hier, voor en temidden van de onderdanen,
leven met een heerschappij, die geheel
ijver, voorzorg en goedheid is. Heerschen
is hier zorgen dat het rijk alle
middelen heeft, tot zijn doel benoodigd.
Heerschen is zorgen, dat het leven van het
Rijk beantwoordt aan zijn idealen. Heer
schen is het leven van het Rijk vestigen
op onwrikbare grondvesten, waardoor het
verzekerd is van de „tranquilitas ordinis",
den vrede, dien alleen de Eeuwige Koning
geven kan.
Indien gij u er ooit toe gezet hebt door te
dringen in hetgeen het Evangelie over die
heerschappij zegt, zult gij zeker gemerkt
hebben, dat uw gedachten zich bewogen in
een bovennatuur lij ken sfeer. Maar gij zult
ook gezien hebben, dat die heerschappij de
uitdrukking en het werk der liefde is. Het
schijnt bijna veroorloof mij het woord
dat ik hier gebruik dat alle Goddelijke
eigenschappen die met die heerschappij in
betrekking staan veranderd zijn in even-
zoovele werktuigen der Liefde, welke de
Goddelijke Harmonie uitmaken. Die Liefde
ontdekt de ziel in het rijk van Jesus
Christus. Het hart verdiept er zich in en
u begrijpt dat de mensch, evenals de koop
man uit het Evangelie, voor de kostbare
parels alles geeft, wat hij bezit om dit rijk
te verwerven. Men begrijpt ook, dat som
mige vurige zielen slechts leven om dit Rijk
te verbreiden.
De Eucharistie en het
inwendige Rijk
We zouden de Eucharistie in een woord
het Sacrament der Rijks kunnen noemen.
Men aanschouwe slechts, hoe de Eucha
ristie het Rijk van Jesus Christus verwerke
lijkt in zijn drievoudige sfeer.
In het inwendige leven van den geest
maken twee dingen het Rijk van Christus
uit: Onderwerping aan den Eeuwigen Ko
ning en deelachtigheid aan de weldaden
des Rijks. De ziel geeft zich over aan Jesus
en Jesus opent voor Haar Zijn schatten.
Welnu, hierdoor komt de ziel op klare'wijze
door de Eucharistie. De Eucharistie is door
het Goddelijk Raadsbesluit de Stem, om in
onze harten de begeerlijkheden te blus-
schen, de opstandige beweging te onder
drukken en in plaats daarvan de Vlam der
Goddelijke Liefde te ontsteken. Zij is de
Wijn die maagden kweekt en Zij is het
Sacrament der Liefde. Met deze dubbele
werking brengt zij ons tot een zóó innige
onderwerping aan onzen Koning en een
ware overgave aan Zijn liefde, als God dit
verdient.
De deelachtigheid aan de goederen des
Rijks echter wordt door de Eucharistie
verwezenlijkt op een wijze, die veeleer het
volledig bezitten van die goederen heeten
mag, want door haar bezitten wij God, die
het opperste Goed en de Bron van alle Goed
is, op zoo innerlijke wijze, dat Jezus zich
op aarde nooit in uitnemender vorm schen
ken kon.
Hebt gij ooit bij de Heiligen en vooral
bij de H. Theresia, de wonderen gelezen,
die het Rijk Gods in de harten verborgen,
bevat? Het fonkelen der Goddelijke wijs
heid, de gloed der Liefde, is de ontvouwing
van de schoonheid Gods en van de ziel, de
vorming van de ziel tot God! Dit is de
glorie, die het Sacrament des Rijks om
straalt, zoover kan de Eucharistie in ons
het Rijk van Jezus Christus verwerkelijken.
Het Maatschappelijk
Koninkrijk
Maar richten wij nu onze aandacht op
het Rijk in zijn maatschappelijk aspect,
dat niet anders is dan de Heilige Kerk.
Ook hier zullen wij zien, dat de Eucharistie
op souvereine wijze bijdraagt tot verwezen
lijking van het Rijk. Men zal over dezen
vorm van Christus' Koningschap willen
spreken met het heroïsche en meesleepende
elan, waarmede de apostolische ziel van
Ignatius van Loyola het verkondigde, opdat
Jesus Christus de Eeuwige Koning en Heer
van het Heelal ons majestueus zal ver
schijnen. Maar wij willen hier liever rustig
en nauwkeurig beschrijven hoe de Eucha
ristie het Rijk Gods in de Kerk verwerke
lijkt.
Tot het Rijk Gods, uit maatschappelijk
oogpunt beschouwd, behoort het bestuur
van het Rijk, behooren de passende mid
delen om zijn doeleinden te bereiken en
het gemeenschappelijk leven, dat de Ko
ning er aan mededeelt.
Jesus leeft in zijn Kerk, bestuurt Haar,
verrijkt Haar met de middelen, die Zij tot
Haar doel behoeft en doet Haar deelen
in Zijn leven.
Wanneer wij spreken over Jesus' werk
zaamheden in Zijn Kerk, denken wij aan
het woord: „Zie Ik ben met U alle dagen,
tot aan het einde der tijden." (Matth. 28-30).
Het geldt hier niet een enkele waardevolle
aanwijzing, maar de werkzaamheid van
Christus, die zijn Kerk verlicht, bestuurt
en Haar leven instort.
En kan men aan deze waarheden denken,
zonder spontaan het oog te richten naar
de Eucharistie? Door de Eucharistie im
mers, woont Christus onder de menschen
en is Hij de Bron van Eeuwig Leven voor
de Kerk. De groote Paus Leo de dertiende
aarzelde niet, met een oorspronkelijk en
machtig woord te getuigen, dat de Eucha
ristie in dien zin, de ziel der Kerk is. Hier
moet het uitwendige en zichtbare bestuur
der Kerk licht, kracht en wijsheid putten
en alles wat het vruchtbaar maakt en den
Heer aangenaam is.
De Eucharistie is niet het eenige middel,
dat de Goddelijke Edelmoedigheid aan Zijn
Kerk heeft geschonken. En daarom kunnen
wij niet zeggen, dat Zij alleen liet Rijk
Gods in dit opzicht verwerkelijkt, maar
wel neemt zij onder de maatschappelijke
middelen de eerste plaats in. En alle andere
hangen eenigszins van Haar af en zijn op
Haar gericht.
Drie maatschappelijke middelen, om zoo
te spreken, heeft God aan de H. Kerk
gegeven naast haar zichtbaar bestuur, rul.
het Offer, de Sacramenten en het openbaar
gebed.
Het Offer is identiek met de Eucha
ristie. In de Kerk bestaat geen ander Offer
dan de Eucharistische voortzetting van het
Offer van Calvarië. De Sacramenten zijn
meerdere in getal, overeenkomstig den
eisch der menschelijke natuur. Maar het
eerste van hen is de Eucharistie en naar
het woord van St. Thomas staan alle andere
Sacramenten tot dit Sacrament, als geor-i
dend tot hun doel. En het openbaar Gebed,
het liturgisch gebed, met zijn onvergelijke
lijke kracht, is het niet onweerstaanbaar
ontsprongen uit de Eucharistie? Het ge
duldig historisch onderzoek van onzen tijd
heeft ons immers geleerd, dat de oorsprong
van het liturgisch gebed te zoeken is in
de nachtwaken der eerste Christenen, die
Eucharistische waken waren. Zoo ziet men
steeds weer, dat het liturgisch gebed ont
sproten is uit de Eucharistie. Dat het eea
krans van aanbidding, dankzegging, boete
en smeeking is, dien de Kerk gevlochten
heeft rond de Eucharistische geheimen.
De Mystieke Eenheid
Het is volkomen begrijpelijk, dat Jesus
gewild heeft, dat de Eucharistie in Zijn
diepsten zin, de Bron van het collectieve
en maatschappelijke leven der Kerk zou
zijn. De ware beschrijving van het maat
schappelijke leven heeft de H. Paulus ge
geven in de leer van het Mystieke Lichaam
van Christus. En onze Goddelijke Zalig
maker zelf in de gelijkenis van den wijn
stok, de Kerk, vereenigd met Jesus Christus,
ontvangt van Hem haar leven, dat niet
van het Zijne verschilt. Wat in de Kerk
het voornaamste is, is niet het uitwendige
leven, maar het inwendige, dat met Chris
tus in God verborgen is.
Het doel, waartoe Christus de Kerk heeft
ingesteld, is niet de mensch een maat
schappelijk leven te geven van den aard
der andere menschelijke maatschappijen,
maar hem een leven te geven van hoogere
Goddelijke Orde en dit geschiedt door de
incorporatie in Christus, de eenwording
met Christus' Lichaam, waarvan de Eucha
ristie bij uitstek het Sacrament is. Een
kerkvader heeft gezegd, dat wij, door de
Eucharistie, één van lichaam en bloed wor
den met Christus. De Eucharistie wordt
dan ook het Sacrament der Eenheid ge
noemd.
(Vervolg elders in dit blad)
De Congresstad Buenos Aires
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ZEVEN EN VIJFTIGSTE JAARGANG No. 18995
Advertentieprijzen: Per lossen regel 30 d.; ingez.
mededeelingen 50 cent; idem op pag. één 65 cent
per regel. Bij contract sterk verlaagde prijzen. Voor
de kleine annonces „Omroepers" zie de rubriek