vHEES&C°
MÏRANI'S
De muziek in het gezin
Muziekschool van het Amsterdamsch Conservatorium
Waarom U niet?
PER VLIEGMACHINE DE WERELD ROND
if
Wat de gezinsopvoeding vermag
I G. ALSBACH CO.
Gustav Mahler
r
NEIL.
LYNDON
ONTSNAPT
MUZIKALE ZIN VAN DE
BABY
DONDERDAG 25 OCTOBER 1934
DELFT
PIANO- EN ORGELHANDEL N.V.
BABY-VLEUGELS vanaf f 690.—
in verschillende houtsoorten
Het ontstaan van de mu
zikale voorstellingen
NEDERLANDSCHE MUZIEK VAN I
NEDERLANDSCHE COMPONISTEN
ZELF BEOEFENEN VAN DE MUZIEK, EEN LEVENSGELUK MEER!
GRATIS PROEFLES
Instituut KL. AV ARSKRIBO
SLIKKERVEER ROTTERDAM. V.
WESTERMARKT 29 - AMSTERDAM (C) - TELEFOON 49905
GUSTAV MAHLER
Vader en moeder de aangewezen
eerste onderwijzers
I GEBRUIKT BIJ UW ONDERRICHT
1 VRAAGT CATALOGUS BIJ
AMSTERDAM - VOETBOOCSTRAAT 19
Speelt en zingt en ontwikkelt Uw muzikaal
gevoel. Als U op een goede piano wilt spelen
en als bij de aanschaffing de prijs bij U ook
een woordje meespreekt, stelt dan Uw ver
trouwen in de
iflè
ee^ ^oèuS Cn
LANCESTRAAT 69
ALKMAAR
S
Zijn jeugdindrukken beslissend
voor aard en geest van
zijn muziek
A lie abonné's f3000.-^13 Se 750.- SUM6"? 1250.- eLvev«t vofn ee£hoof f 50.-IIT f40.-
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
DOOR
VICTOR
BRIDGES
ontdekt, die de oude Italiaansche meester-violen
overtreft Grootmeesters der kunst zijn vol lof over
de sublieme eigenschappen. Maurits v. d. Berg
bespeelde in de Beethoven-zaal te Berlijn do
Revalo viool (door het publiek de nieuwe Stradi
varius genoemd) Deze evenaarde niet alleen de
oude Stradivarius, maar overtrof deze in vele
opzichten De geestdriftige beoordeelingen van
kunstenaars als Arthus Nikisch, Einar Hansen,
Eugen Lecomte en vele anderen, zenden wij
gaarne zonder verplichting. De prijs der Revalo
viool ligt onder het bereik van iederen kunstenaar.
Zichtzendingen worden gemaakt aan
serieus© reflectanten. Levering geschiedt met
origineel certificaat, met absolute garantie voor
duurzaamheid van klank en bouw.
Generaalvettegenwoordiger »oor Nederland en KoloniBn:
Mahler werd 7 Juli 1860 geboren in Kalischt, een klein plaatsje
bij Iglan, in Duitsch Bohemen. Hij verklaarde, dat de indruk
ken van vier- tot elfjarigen leeftijd ontvangen, beslissend zijn
geweest voor aard en geest van zijn muziek.
De meeste muziek-psychologen en -peda
gogen zijn 't er over eens, dat de leeftijd
van 913 jaar voor 't normaal-muzikaal-
begaafde kind de beste leeftijd is voor 't aan
vangen van speciaal muziek- en zangonderwijs.
Verschillende vragen dringen dan om ant
woord. We noemen vocaal of instrumentaal?
Indien dit laatste: welk Instrument? In beide
gevallen: door wie(n) zullen we dit onderricht
laten geven?
Hoe belangrijk ieder dezer vragen op zich ook
moge geacht worden, van minstens even groote
beteekenis is de vraag: Wat kan 't gezin doen
ter voorbereiding van eventueel later speciaal
muziek- en zangonderwijs? M.a.w.: Wat kan de
gezinsopvoeding doen ter bevordering van de
muzikaliteit van 't kind?
Deze vraag stellen we ons voor in enkele ar
tikelen te beantwoorden.
De bekende Fransche opvoedkundige Jean
Paul heeft in een zijner geschriften de oogen-
schijnlijk onjuiste bewering neergeschreven:
„Het kind leert in de eerste drie levensjaren
meer dan de jongeling in zijn academische ja
ren." Kortelings willen we de bedoeling van dit
gezegde voor de geestelijke ontwikkeling in t
algemeen even toelichten, om ons daarna uit
sluitend tot 't speciaal muzikaal terrein te be
perken.
De baby komt ter wereld met 'n complex van
geesteseigenschappen, die echter voor 'n be
langrijk deel in de kiem aanwezig zijn. Ieder
dier eigenschappen zouden we bij de geboorte
kunnen vergelijken met 'n blanco folioblad
zijde. De zintuigen zijn de „schrijfapparaten",
die van de prikkels der omgeving (voorwerpen,
die gezien, geluiden, die gehoord worden enz.)
op die blanco pagina's „indrukken" achter
laten, die de grondelementen vormen van wat
we kennis van wetenschap noemen.
Bij volslagen idioten blijven de bladzijden
vrijwel onbeschreven. Zwakzinnigen brengen t
niet verder dan eenige regels per pagina. Het
normale en meer dan normale kind verwerft in
de 3 eerste levensjaren zooveel kennis en vaar
digheid, dat we dat bezit als 't fundament van
alle later verworven kennis en vaardigheid mo
gen beschouwen. Hiermee is de bedoeling van
Jean Paul's bewering tot z'n proportie terugge
bracht.
Een der geesteseigenschappen, die de pasge
borene als blanco-bladzijde meebrengt, is de
muzikale zin oftewel muzikaliteit.
We zullen ons hier in dit kort bestek niet wa
gen aan de omlijning van 't begrip: muzikali
teit. Voor het oogenblik volstaan we met 't aan
nemen van 'n normalen muzlkalen aanleg, door
't kind als natuurlijke gave meegebracht. Even
als de meeste geesteseigenschappen moet ook
de muzikaliteit tot ontwikkeling gebracht wor
den en evenals voor 't geheele terrein der gees
tesontwikkeling is ook hier het gezin de eerste
leerschool. De personen der omgeving, op de
eerste plaats vader en moeder, zijn de als door
de natuur aangewezen eerste onderwijzers. Dit
onderwijs wordt grootendeels, in de ongunstig
ste gevallen uitsluitend onopzettelijk, onbewust
gegeven.
Ieder geluid, iedere toon, iedere spraakklank,
iedere zangtoon, iedere gezongen of gespeelde
melodie, kortom iedere gehoorsindruk, muzikaal
of niet muzikaal, laat op de onbeschreven blad
zijde der muzikaliteit 'n indruk achter, die be
waard, bij herhaling versterkt en als reeds ge
hoord herkend wordt. Zoo ontstaan muzikale
voorstellingen van geluiden, tonen, toonsafstan-
den, toonopeenvolgingen (melodieën), die fun-
damenteele waarde hebben en primaire voor
waarde zijn voor de actieve muzikale werk
zaamheid van de kleuter.
Die muzikale activiteit begint zich te open
baren, zoodra de zucht tot nabootsing en de
drang naar beweging prikkelen tot 't naprodu-
ceeren van 't gehoorde. Dezelfde natuurlijke
drang, die 't kind er toe brengt, de spraak der
volwassenen aan te leeren, drijft 't kind er ook
toe, gehoorde tonen en toonreeksen na te boot
sen, op zijn manier na te zingen.
De in 't 2e levensjaar ontluikende zin voor
rhythme, die in t3e en 4e levensjaar sterk toe
neemt, komt de zucht tot nabootsing ondersteu
nen en regelen. In deze periode zien we 't kind
nagebootste geluiden met rhythmische bewegin
gen begeleiden.
Dit alles is de kiem van 't kinderspel, waarin
muziek en zang, zooals ieder die kinderen in
z'n omgeving heeft, kan constateeren, 'n zeer
belangrijke plaats innemen.
In 't muzikaal kinderspel der 3 eerste levens-
jaren vallen de volgende categorieën waar te
nemen:
1. Een spelenderwijze inoefenen der zang
organen.
2. Zang onder 't nabootsen van van groo
teren afgeziene handelingen.
3. Muziekmaken op geluidgevend en muziek-
makend speelgoed.
4. 't Stil en aandachtig aanhooren van mu-
ziek en zang.
5. Spelenderwijze nazingen of naspelen van
gehoorde zang- of muziek.
6. 't Zingen van eigen gefantaseerden tekst en
melodie.
Na 't 3e levensjaar wordt "t muzikaal be
standdeel van *t kinderspel meer bewust, wordt
de fantasie werkzamer, tengevolge waarvan
niet enkel naar nieuwe combinaties gestreefd,
doch ook getracht wordt de muzikale indrukken
scherper waar te nemen en zuiverder na te
bootsen, 't Spel wordt meer productief, 't kind
wil iets doen, iets maken.
Nu komen de kinderspelletjes in trek, waar
van de meeste van zang vergezeld gaan. Kring
spelletjes en reidansjes, in één woord de ge
meenschappelijke zangspelen, waarbij langza
merhand de neigingen van jongens en meisjes
beginnen uiteen te loopen.
Dit uiteraard zeer benopt overzicht van de
geleidelijke ontwikkeling der muzikaliteit in de
vóór-school-periode moet den opmerkzamen
lezer ongetwijfeld overtuigen van de belang
rijkheid dezer kinderjaren voor de verdere mu
zikale ontwikkeling op lateren leeftijd. Daar de
titel van ons onderwerp luidt: „Muziek in t
gezin", blijft de muzikale ontwikkeling onder
invloed van 't schoolzangonderwijs buiten be
schouwing.
Nu denke men allerminst, dat 't hier ge
schetste verloop „vanzelf" zich voltrekt, dat dus
de ouders in deze niets te doen hebben.
Hierover verder de volgende maand.
THEO BOSMAN.
imiimiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiimimimif
5 r
füiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiimiiiiiiiiimiiiiiiiimiimmimiiiiiiiiimmmiimiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimiiiiMiiirc
YIPMA
CO*'
MUZIEKONDERRICHT AAN KINDEREN VAN 6 JAAR AF EN AAN VOLWASSENEN
Element, ond. f 15.Rhythm, gymn. f 15.Piano, viool, cello, enz. beneden 10 j. f 70.en f 120.boven 10 J. f 85.en f 150.
Inlichtingen op het spreekuur van den directeur: WOENSDAG 1J42% uur en VRIJDAG 45 uur.
Kijk, die twee gaan er ook al mee beginnen. Natuurlijk
Iedereen, oud en jong, kan immers tegenwoordig in 8
maanden al heel aardig leeren spelen, en na een jaar.
nu, dan is men een amateur-pianist, die er zijn mag.
Moeilijk? Heelemaal niet! Die tijd is voorbij. Kruisen,
mollen, sleutels en de rest zullen het U niet meer lastig
maken. Daar zorgen WIJ voor.
In één winter maken wij tegenwoordig van iemand, die nog
nooit een piano of orgel aanraakte, een speler, die zich
kan laten hooren in den huiselijken kring.
Klassieke muziek, amusementsmuziek, schlagers, volks
liederen. Kerkelijke muziek, noem maar op, alles wat U
wilt! Het lijkt een wonder, nietwaar? Dat is het ook
Ook in deze eeuw gebeuren er nog wonderen
Wilt U er meer van weten? Vraag dan eens een
geheel vrijblijvend. Na deze proefles zult U al een een
voudige melodie kunnen spelen. Het zal U dan tevens
duidelijk zün, hoe het mogelijk is, dat D bijv. nog voor
Kerstmis aile Kerstliederen zoudt kunnen spelen.
En dat met één kwartiertje studie per dag
De kosten zijn van geen beteekenis. Een complete schrif
telijke cursus kost siechts f 5.—,
muziek inbegrepen.
Wie al eenigszins spelen kan, leert na korte studie muziek
spelen, die anders misschien wel altijd te moeilijk zou zijn.
Verzuim vooral niet de gratis proefles aan te vragen (s.v.p.
opgeven „piano" of „orgel"). Het verplicht U tot niets ®n
het zal een verrassing voor U zijn. Schrijf even een brief
kaartje of zend onderstaande coupon ingevuld, in open
enveloppe met 1M> ets. postzegel, aan:
piano
Gelieve mij te zenden, een gratis proefles voor orgel
Afzender:
Straat: te
V.K. 10.
Mahler werd 7 Juli 1860 geboren in Kalischt,
éen klein plaatsje bij Iglau, in Duitsch Bohe-
hien, en als hij later stellig verklaart, dat de
indrukken, van vier- tot elfjarigen leeftijd ont
vangen, beslissend zijn geweest voor aard en
Beest zijner muziek, die haar kiem in het
Volkslied heeft, is het van belang om te weten,
hoe de jonge Gustav opgroeide in een plaats en
een streek, waar het volk veel en goed zong
en de soldaten der kazernes met hun signaien
en marschmuziek zijn rhythmischen en melo-
üischen aanleg bevruchtten. Op 4-jarigen leef
tijd kende hij dan ook circa tweehonderd
Volksliedjes uit het hoofd en begon hij zijn
hiuzikale loopbaan als zangertje-op-tafel! Vijf
tien jaar oud kwam hij op het Conservatorium
te Weenen, dat hü met een glansrijk eind
examen verliet. Vóór zijn twintigste jaar zat
hij al op den dirigentenstoel van het theater
te Hall, waar hij operettes uitvoerde; in de
opera kwam hij te Laibach en heeft verder van
1880 tot 1897 de theaters geleid in Olmütz, Kas
sei, Praag, Leipzig, Budapest en Hamburg,
waarin een stijgende lijn te herkennen
is, tot hij van 1897 tot 1907 de Hofoper te Wee
nen, hét instituut van Europa, als directeur be
stuurde.
Zijn geweldige arbeid in Weenen hief ook
deze wereldberoemde opera op tot een „bedrijf-
met-winst" én een kunst-instelling van den
hoogsten rang.
Nadien heeft hij gemeend zich in Amerika
door dirigeeren een onbekommerd bestaan te
verwerven, waardoor hij zich geheel aan de
compositie zou kunnen wijden, doch reeds in
1911 keerde hü te Weenen terug om er te
sterven
Te vroeg, zegt men....
Wie weet het?
Bij de Voorzienigheid heeft alles zijn juisten
duur en plaats.
Ik opende de deur van de cabinedoch
sloeg deze direct weer dicht. Groote stoomwol
ken sloegen mij in 't gelaat en benamen me
bijna den adem. „Oom," schreeuwde ik, „het
lijkt wel of we in een stoomketel terecht zijn
gekomen." Ontzet staarde Oom mij aan. „Maar
dan zijn we geland In de vallei van tienduizend
rookpluimen," schreeuwde hij. „Ontsnappen
hieruit is haast niet mogelijk. Resoluut opende
hij eensklaps de deur en sprong naar buiten.
Ik keek door een der ramen van de cabine
naar buiten. Zware stoomwolken omringden het
toestel. Het glas begon al warm te worden. Hoe
zouden we ooit uit dezen heksenketel kunnen
ontsnappen. Waar was Oom Sydney nu? Al
deze vragen drongen zich aan mij op.
Snel opende ik de deur van de cabine. Een
zware stoomwolk sloeg mij in 't gelaat. „Oom!,"
schreeuwde ik zoo hard ik kon. Geen antwoord.
„OoooomU" Weer geen antwoord. De zware
stoomwolken vulden de cabine. Het werd
warm. Vlug sloeg ik de deur weer dicht.
Toen nam ik een besluit. Ik deed de deur weer
open en sprong evenals Oom Sydney naar bui
ten. Ik tuimelde op den grond en kwam met
mijn beenen in een plas warm water terecht.
Rondom koekte en borrelde het van Je welste,
ik kon bijna geen adem halen.
23.
Een oogenblik meende ik, dat !k mü vergist
had, want vrouwen waren altijd de eenige
Schepsels op aarde geweest, waar Tommy niet
"iee overweg kon. Het stond daar echter zoo
duidelijk als het maar kon en met een gevoel
van levendige belangstelling begaf ik mij naar
ho. 4. wie deze juffrouw Vivien ook mocht
rijn, ik was vast besloten haar een cezoek te
brengen; het meisje ian wie rommy de zorg
voor zijn meer belangrijke correspondentie op
droeg, was ongetwijfeld een bezoek waard.
Ik belde aan en na een oogenblik word de
fleur geopend door een dienstmeisje van de
Grootte en den leeftijd van Gertie Uggins,
blaar met een mutsje op en een katoenen schort
voor.
„Juffrouw Vivien thuis?" vroeg ik zonder
Öieer.
Zij schudde haar hoofd.
>.Niet thuis!"
>.Zoo! Ik wilde vragen, waar mijnheer Mor
ton is en wanneer hij terugkomt Sr is een
riefje op zijn deur, waarin hi) verzoekt brie
ven en telegrammen hier te bezorgen, zoodat
ik dacht, dat juffrouw Vivien het wel weten
zou."
Zij nam mij van onder tot boven op met een
soort van wantrouwen.
„Met de schuit weg," zei ze kort. „Hij is niet
terug voor Donderdag.
Tommy zeilde dus oog. Dit was tenminste
nieuws, een nieuws dat voor mij nog van
belang kon zijn. Ik was benieuwd of ..de
schuit" nog de „Betty" was, het kleine schip,
waarin wij zoo menig vrooJijk uur aan de
Crough en Blackwater hadden doorgenracht.
Ik bedankte haar voor de inlichting en vroeg,
na een oogenblik te hebben nagedacht
„Als ik hier een brief heen stuur, zou die hem
dan worden doorgezonden?"
.Natuurlijk," antwoordde zij eenigszins
stuursch.
Hierop viel verder niets te z-eggen; ik
wenschte het meisje dus goeden avond en ver
liet het gebouw aan Oen kant van de Em
bankment. Al was ik er dus niet in geslaagd
Tommy te treffen, toch was mijn av'.nd niet
geheel vruchteloos besteed. Ik was erg nieuws
gierig naar die juffrouw Vivien. Vroeger had
Tommy deels uit schuwheid, deels omdat
ze hem hartelijk verveelden altijd ?lle aan
raking met vrouwen vermeden, met sen vast
beradenheid, die soms aan ruwheid grensde.
En thans was hij blijkbaar, tenzij alle tee
kenen mij bedrogen, met zijn buurdame op
goeden voet.
Ik slenterde de Embankment af in de rich
ting van de Chelsea Bridge. Ik was zoo in
gedachten verdiept, dat ik enkele minuten
lang voortgeloopen was, eer ik goed tot besef
kwam in welke omgeving ik mij eigenlijk be
vond: met een schc-k bemerkte ik, dat ik vlak
bii de woning van George" gekomen was.
Het was een groot, roodsteenen huis, met
den voorgevel naar de Theems gebouwd. Toen
ik er vlak voorstond, zag ik licht op de eerste
verdieping, in de kamer, die George altijd
voor studeerkamer gebruikte. Met mijn rug
tegen den kademuur geleund, staarde ik naar
dat venster.
Ik was benieuwd, wat mijn neef op dat
oogenblik zou uitvoeren. Misschien zat hij het
avondblad na te zoeken in de Ij dele hoop. het
bericht van mijn gevangenneming te vinden.
Ik kon my de rimpels in zijn voorhoofd voor
stellen en de zenuwachtige manier, waarop
hü op zijn vingers zat te bijten een gewoonte
van hem, waarmee hij mij altüd ontzaggelijk
had verveeld. En hoe hard zou hü bjten, als
hü wist dat ik daar m het donker voor zün
huis stond, geen twintig meter van hem van
daan!
Ik bleef een oogenblik wachten, in de hoop,
dat hy aan het venster zou komen. Dit genoe
gen werd mü echter ontzegd,
„Wel te rusten!" zei ik zachtjes. ,,Tot mor
genochtend, kerel!" en met een laatster, blik
naar zün venster vervolgde ik mün weg.
Ik wist niet goed. hoe ik naar Edith Ter
race moest komen, maar een vriendelijke poli
tieagent wees my den weg; het streelde mijn
gevoel voor humor met een fijn genoegen, dat
ik mü persoonlijk tot oe politie wendde. Ten
slotte verkeerde ik in een hoogst voldane stem
ming, toen ik de deur van juffrouw Oldbury's
huis met mün sleutel onende. Mün eerste vacan-
tiedag scheen my volmaakt besteed.
HOOFDSTUK X
Mademoiselle Vivien
Den volgenden ochtend werd ik om zeven
uur wakker, of liever: wakker gemaast door
Gertie, die,'te oordeelen naar het lawaai dat
zy maakte, blijkbaar bezig was een verwoes
ting in mijn zitkamer aan te richten. Ik keek
op mijn horloge en riep haar door ae deur.
Het rumoer hield op en een hoofd, dat over
vloedig met krulspelden was gefestonneerd,
stak door de deuropening.
„Wilt u in het bad?" vroeg het hoofd.
„Zeker, Gertie, en dan wil ik ontbüten. Ik
heb het druk vandaag."
Het hoofd verdween grinnekend en even later
riep een schrille stem langs de keukentrap naar
beneden:
„Voork-amer-aan-straat wil zijn warm water,
gauw!"
Binnen vijf minuten was aan den wensch
van de voorkamer-aan-straat voldaan, 'ufirouw
Oldbury in persoon kwam het brengen in een
groote kan, die zy in een zitbad plaatste Zij
vroeg my met haar crcevige stem, of ik dacht,
dat ik wat „eggs and bacon" zou willen
gebruiken en daar zy een gunstig antwoord
ontving, liet zij mij mijn toilet beginnen
Het was kwart over acht, toen ik mü aan
het ontbijt zette. Wanneer men in aanmerking
neemt, dat ik drie jaar lang gedwongen was
geweest tot een pijnlijk-vroeg opstaan, .ijkt dit
een geheel overbodige vertooning van energie,
maar ik deed dit niet zonder grondige r-eden.
Om te beginnen: het was myn bedoeling een
ochtend met George door te brengen. Ik wilde
in de buurt van zün nuis zün om zijn gezicht
te kunnen zien, zoodra hü uitging. Ik was er
van overtuigd dat hij er gekweld en verdrietig
zou uitzien, zoolang ik nog op vrije voeren was
en dit gezicht van mijn ergsten kweller wilde ik
zien. Vandaar wilde ik hem volgen naar Vic
toria Street of waar hy anders mocht neengaan.
Verdere plannen voor dien ochtend had ik niet.
Ik wist, dat George iö den regel n-et voor
half tien of tien uur naar het kantoor ging.
Maar ik was verlangend zoo spoedig mogelijk
van huis te gaan, daar mijn vermoeden, dat de
man met het litteeken zoo vriendelijk was. al
myn bewegingen gade ie slaan, heel goed juist
kon zün. In dat geval meende ik er bijna op
te kunnen rekenen hem voor te zyn. wanneer
ik reeds om half negen weg ging. Bovendien
had ik er niet veel bezwaar tegen op Geoige
te wachten. Het was een zonnige morgen
en ik kon een krant koopen en zoo lang op
een van de banken aan de Theemskade gaan
zitten.
Dit deed ik dan ook. Zoo ongemerkt mogelijk
verliet ik het huis en kocht een Daily TeiegTaph
en een Sportsman in een klein oapier- en
tabakswinkeltje om den hoek. Daarna overtuigde
ik my er van, dat ik liet werd gevolgd en
begaf mij in de richting van het Embankment.
Eenige banken waren reeds bezet door
heeren en dames, die daaraan blijkbaar de
voorkeur boven een hotel hadden gegeven,
maar toevallig was de tank tegenover George's
huis onbezet. Ik zette my op een van de
hoeken en maakte mij gereed, mün wachten
door het lezen van de Telegraph te bekorten.
Er scheen niet veel bezenders in de wereld
gebeurd te zyn, maar ik san niet zeggen, dat
ik hierover teleurgesteld was. Mijn eigen
leven gaf mij tegenwoordig al Ce sensatie, die
de mensdielijke gesteldheid noodig heeft. Het
eenige belangrijke bericht, dat ik kon vinden
was het verslag van een vrij scherpe rede
voering van een Russisch minister in verband
met het conflict met Engeland. Het was
een merkwaardige uitlating voor °en staats
man van zün positie en de Telegraph had de
zaak nog erger gemaakt door bü deze gele
genheid een lang artikel te publiceercn over
politieke uitdaging.
Ik had dit juist geëindigd, toen George
verscheen. Hij kwam de voordeur uit en de
stoep af, al/ gewoonlijk gekleed in een goed
zittend jacquet en met een hoogen noed van
het soort, dat hy ook vroeger altyd had ge
protegeerd.
Hy zag er bleek en afgetobd uit en zijn
hoofd hing voorover zooals bü iemand, wiens
geest met onaangename gedachten bezwaard is.
Wordt vervolgd.
