i IN EN OM HAARLEM I Nieuwe Nederlandsche film GEBIT f 35.- Waar Haarlemmers zelden komen MARIA-STICHTING HET MUSEUM TEYLER DINSDAG 20 NOVEMBER 1934 De begrootingen der buiten gemeenten Het Tandheelkundig Instituut 16 Rijksstraatweg 16 Blokkade VOETBAL R. K. HAARLEMSCHE VOETBALBOND Uitslagen 11 November SMOKKELARIJ VAN ALCOHOL IJmuider logger in beslag genomen Winkelweek te Bloemendaal Opbrengst collecte Plaatje met 1 kunsttand f 3.- iedere tand meer f 1.75 Porcelein- of zilvervulling f 3.- Goudvulling vanaf f 9.— Goudkroon vanaf f 15.- Mondonderzoek kosteloos VRAGENBUS elkom tfiuis De Palaeomastodon Beadnelli-Andrews Burgemeester van de Ven t UIT DEN OMTREK BLOEMENDAAL BENNEBROEK HEEMSTEDE SANTPOORT VELSEN ZANDVOORT IEDEREN MIDDAG VAN 2-3 UUR POLIKLINIEK SniniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiHiii! Bi'iiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiS Thans zijn ook de begrootingen verschenen Van de gemeenten, welke rond Haarlem zijn Belegen, en meer dan ooit te voren vertoonen zij öen stempel van crisis en regeeringsinmenging. Waren in vroeger jaren de begrootingen van Bloemendaal en Heemstede heldere stille boschvijvers, waarin slechts zoo nu en dan klei- he gebeurtenissen een rimpel brachten in de gelijkmatigheid, waarmede jaar in en.jaar uit de uitgaven en inkomsten in- en uitvloeiden, thans wordt de geldlade heftig heen en weer geschud en vertoonen met name de belasting heffingen schokken, waarvan oude Heemstede haren en Bloemendalers nimmer gedroomd zul len hebben. Tengevolge van de ingrijpende regeerings- hiaatregelen, die ernstig streven naar nivel leering van den belastingdruk in de verschil lende gemeenten, kunnen gemeenten als Bloe- hiendaal en Heemstede geen sluitende begrootin gen meer aanbieden, zonder daarbij voorstellen te doen tot belastingverhooging, tenzij, zoo- als door de gemeente Heemstede, nog geput kan worden uit een reservepotje. Het zijn vooral de wetsontwerpen tot instel ling van een Werkloosheidssubsidiefonds, die de financiën van Bloemendaal en Heemstede in de War brengen. Haarlem speelt, wat die uitkee- ïing betreft, ongeveer quitte, waaruit, zooals wij reeds vroeger opmerkten, de conclusie mag Worden getrokken, dat het noch tot de meest bevoorrechte, noch tot de door de werkloosheid hieest geslagen gemeenten van ons land be hoort. Bloemendaal echter, een betrekkelijk kleine gemeente, lijdt er een schade door van f 267.000. Voor Heemstede beteekent het een achteruitgang van, als wij goed gerekend heb ben, f 158.000. Daarbij komt dan natuurlijk nog öe lagere raming van de opbrengst van de be lastingen, een verlaging, die vooral in gemeen ten als Bloemendaal, waar groote inkomens gevestigd zijn, zeer gevoelig is. Zonder, dat de gemeentebesturen zelf daar Iets aan kunnen doen, geraken de financiën op die manier in déconfiture. Ook zonder de be zwarende maatregelen der regeering zou het al moeilijk genoeg zijn veelal zelfs onmogelijk, om zonder belastingverhooging een sluitende be grooting te krijgen. Haarlem vertrouwt, dat het de moeilijkhe den van het a.s. jaar zonder verzwaring van lasten zal kunnen doorkomen. Mocht het aan tal werkloozen verminderen, dan zouden de ge- hieentefinanciën er zelfs niet onvoordeelig ko men voor te staan. Bloemendaal echter moet zijn belastingen verhoogen. De opcenten op de gemeentefondsbelasting, welke nu 15 bedragen, zullen voor het belastingjaar 1935/1936 met 23 Worden verhoogd. In totaal worden dan 38 op centen geheven. In Haarlem zal dat aantal 55 be dragen en in Heemstede zal het 25 blijven, zoo als in het loopende jaar het geval is geweest. Het aantal opcenten op de Personeele belas ting zal in Bloemendaal worden gebracht van 100 op 140; in Heemstede zal het moeten wor den gebracht van 75 op 150 en in Haarlem Zal het getal opcenten 160 bedragen. Het zijn moeilijke tijden, die de gemeentebesturen nu doormaken. Uit deze enkele voorbeelden blijkt hoe moei lijk de toestand is, maar ook dat de nivellee ring van den belastingdruk gestadig doorwerkt. Het volgende jaar zullen de belastingen in Haarlem en omliggende gemeenten niet veel meer verschillen. En waarschijnlijk zal dat in de toekomst zoo blijven, want de politiek der Regeering is er op ingesteld om overal in den lande de belastingdruk zoo gelijkmatig moge lijk te verdeelen. Lukt dat, dan zal hiermede voor velen een motief vervallen zijn om de groote steden te ontvluchten en naar de randgemeenten, waar tot nu toe de belastingen lager waren, te ver huizen. Dat neemt niet weg, dat goed onder houden villa-dorpen een groote aantrekkelijk heid zullen behouden voor hen, die door hun A HBCOG 10—2; TYBB—Concordia 7—1; AllianceVogelenzang 80. B OG—Concordia 9—1; NAS—TYBB 4—2; DSOv. Nispen 41; HBCDEK 21. C Santp.—DEK 12, TYBB aHBC 2—1, BSM—TYBB c 3—1, OIV bGW 2—2. D Santp.—TYBB b 18—0, OG—OIV c 0—0, OIV dVVP 13, HBCConcordia 72, Vo gelenzangTYBB c 31, Adsp. Uitslagen Zaterdag 10 November Noord: OG b—DEK 0—4, TYBB b—OG a 0—6, Santp.—TYBB a 2—2. Zuid: TYBB cv. Nispen 15, BSMCon cordia 51. Programma 25 November A. ConcordiaO.G., B. Nederstigt, 1 uur. SantpoortVogelenzang, A. J. Webbe, 2.30 B. DEKv. Nis Den, G. C. Paap, 2 uur. O.G.—N.A.S. J. A. Ligthart, 2 uur. DSO—TYBB, 12.30 uur. C. TYBB dSantpoort, C. Hoeben, 12 uur. AllianceBSM, P. Klaver, 12 uur. DEKOIV b, L. van Belkum, 12.30 uur. D. O.I.V. c—OG, 12.30 uur. O.I.V. d—Vogelenzang, 2 uur. WF—TYBB f 2 uur. Santp.Concordia 1 uur. Adsp. Noord: WFOG b, 3 uur. Adsp. Programma Zaterdag 24 Nov. Noord: OG aSantpoort 2.30 uur. DEK—TYB a, 2.30 uur. Zuid: TYBB b—BSM, 3 uur. Concordiav. Nispen, 2.30 uur. T.YBB c—TYBB a, 2 uur. F. J. MOOREN, Comp.-leider. bezigheden of door schoolgaande kinderen niet aan een groote stad zijn gebonden. Zoo leveren de begrootingen der buitenge meenten, zooals die nu, gedrukt door allerlei regeeringsvoorschriften en besluiten, bij den Raad worden ingediend, het perspectief van wat de toekomst onzer belastingen zal brengen. De politie te IJmuiden heeft den motorlógger Ohnstina Kw. 40 in beslag genomen, wegens het smokkelen van alcohol. Toen de chauffeur van een autobus een mand daai'in wilde plaatsen, waarmee hij van den logger was gekomen, vonden commiezen dit verdacht. De man werd aangehouden. In de mand bevonden zich 40 flessdhen alco hol als cognac, champagne, eau de cologne etc., die uit Frankrijk was binnengesmokkeld. Tegen den schipper is proces verbaal opge maakt. De logger zal vermoedelijk slechts tegen een hooge borgstelling worden vrijgegeven. Liesje Santen en Louis de Vries in de film „Blokkade" van Willem Bon. Behoudens goedkeuring van den burgemeester van Bloemendaal zullen op 29 November a.s. 's avonds van 810 uur muzikale wandelingen gehouden worden door de beide plaatselijke muziekvereenigingen „Euphonia" en „Sursum", zulks naar aanleidfng van de winkelweek, welke gehouden zal worden van 29 November' tot 6 December. Gedurende deze dagen zullen de winkel tot 's avonds 10 uur geopend zijn. De collecte, gehouden in de R. K. Kerk te Nieuw-Vennep, na predikatie door den Wel- eerw. Pater Evodius van der Snoek O.F.M., ten bate der St. Marthavereeniging afdeeifng Haar lem der Ned. Centrale Vereeniging ter Bescher ming van Meisjes, heeft 117.28 opgebracht. HAARLEM Uoord TEL. 16726 berekent thans nog voor 'n geh. met garantie P ij n 1 o o s trekken inbegrepen 22 karaats goud Pijnloos trekken van tand of kies 1.50 Spreekuur ALLE werkdagen van 9—12 en van 14 uur. Zaterdags van 9—12 uur. Avondspreeknur: Dinsdag, Woensdag en Donderdag 79 uur. BESLIST pijnlooze behandeling door Nederlandsch Tandarts D ft Er is vermoedelijk nooit een Nederlandsche film zoo in stilte voorbereid als deze film „Blokkade", die vervaardigd werd door Willem Bon en zijn medewerkers. Men zal den heeren dan ook allerminst kunnen verwijten, dat zij alle moeite hebben gedaan om de ver wachtingen zoo hoog mogelijk te spannen. Eén, misschien twee berichten hebben den naam „Blokkade" in de laatste maanden genoemd en dit is voor een filmreclame zoo verdacht wei nig, dat er reeds geruchten gingen over een stopzetting van de film. Van deze stopzetting is blijkbaar geen sprake geweest, gezien het feit, dat de film dezer dagen voor een uitge breid gezelschap genoodigden werd vertoond. Scenario, camera en montage zijh van Wil lem Bon, de regie werd verzorgd door Willem van der Hoog, de geluidstechniek door G. Saan, de muzikale illustratie door Han Beuker. De rollen worden gespeeld door Louis de Vries, Jacques Reule, Liesje Santen en Lou den Har- togh. De film speelt in 1950 in Nederland, dat door den Volkenbond met een blokkade wordt be dreigd omdat in ons land een centrale van wa pensmokkelaars is gevestigd. De detective, die de puzzle heeft op te lossen, ontdekt, dat de dader de gezant is van een oorlogvoerende natie. Hij wordt na een achtervolging gegre pen en het land is gered. Dit is de eenvoudige en doorzichtige intrige van de film, een intrige, die in buitenlandsche films herhaaldelijk en zeker met betere resulta ten werd verflimd. Om dan te beginnen met de critiek, moeten we allereerst constateeren, dat de gedeelten, waarin de handelende personen optreden waarin dus de routine een woord mee te spreken heeft het minst geslaagd zijn. De figuren zijn niet onbevangen genoeg om aannemelijk te worden en de man met de camera durft niet genoeg in te grijpen. Waar hij dit echter wel doet, ontstaat een filmtaal, die men tot dusver vergeefs zocht in de films, die door de Nederlandsche industrie werden vervaardigd, en wel, omdat men er in de films zelfs niet naar getaald heeft in filmtaal te spreken. Men zou Bon verder het verwijt kunnen ma ken, dat hij nu en dan gemaniereerd te werk gaat, iets wat hem ook in zijn kleine films her haaldelijk gebeurd is en waarvoor hij reeds menigmaal critiek in ontvangst te. nemen had. Maar hij nam die critiek dan ook en ging kop pig door met zijn experimenten. En hieruit spreekt minstens de wil om een persoonlijke taal te spreken, een wil, die in de film „Blok kade" meer dan eens tot zijn doel geraakt. Aanvankelijk krijgt men den indruk, dat Bon en zijn medewerkers maar Bon toch voor allen willen trachten door een reeks détails in close-ups een verhaal op te bouwen. Zoolang men dien wil constateert, blijft de film vrij zui ver en moedig, zonder in concessies te verval len. Daartusschendoor gebruikt de maker oude oorlogsjournaals, die niet alleen op zichzelf (buiten de verdiensten van Bon natuurlijk) voortreffelijk zijn, doch die hier met goeden smaak werden gebruikt als dienstbaar mate riaal om een oorlogssfeer te suggereeren. Het oude en het nieuwe materiaal werd hier op vernuftige wijze door elkaar gebruikt en dit kan men een verdienste noemen. Daar echter waai de regie gaat meespreken, waar dus Willem van der Hoog aan het werk gaat, zakt de film telkens af. Hier grijpt ds maker te weinig in en vervalt daardoor in een zekere tuchteloosheid ten overstaan van de spelers, zoodat een acteur als Louis de Vries, die van een tooneelgebaar niet bang is, vaak tot een dreigende houding overgaat. De grootste fout van de film ligt verder in de cabaretscène. Allereerst zouden we willen smeeken om verdere cabarets in onze Neder landsche films achterwege te laten. Ze dienen nergens toe dan tot een onvergeeflijke con cessie aan den banalen smaak en zelfs 't groote publiek heeft er meer dan genoeg van. Maar als men het dan doet, laat men dan wat leven, wat camera-leven vooral in de brouwerij bren gen en niet opereeren met een vast statief, waarvan de heer Bon steeds afkeerig is ge weest. Ziedaar enkele tekortkomingen, die wij meen den te moeten signaleeren, maar wij kunnen dit niet doen zonder er op te wijzen, dat de makers zelfs in deze tekortkomingen verdien stelijker hebben gewerkt dan de heeren, die óe Nederlandsche filmindustrie tot dusver hebben vertegenwoordigd. Bovendien heeft „Blokkade" de verdienste, dat zij aan het begin en aan het slot film durft zijn, met andere woorden, dat zij er van af heeft gezien lukrake tooneel- tjes te fotografeeren en dat men de makers er niet op betrappen kan tafereelen in elkaar ge zet te hebben, die na den kreet van den regis seur plotseling aan :t acteeren slaan en op zijn bevel even plotseling ophouden. Als gezegd, het begin van de film is een niet onverdienstelijke poging om met détails te componeeren en het lukt den monteur vaak een suggestieve sfeer te scheppen. Dan begint de toeschouwer te vragen naar een verdere evolutie der handeling, die niet voldoende opschiet en waartoe de aanloop te lang werd. In het derde deel van de film, waar de in trige haar ontknooping beleeft, bereikt men geen hoogtepunten, maar toch vrij wat méér dan men van de industriefilms gewend was. Tenslotte de technische kant, die bij Bon steeds een bijzondere aandacht krijgt. Ergens In een blad dat beweert veel gelezen te worden en dat dus meer dan andere prijs moest stel len op behoorlijke voorlichting, lazen wij, dat deze film een „blamage" zou zijn, en wel voor namelijk om de geluidstechnische fouten. Laten we ons verbazen over deze lichtzinnige en in competente uitspraak. We hadden niet anders verwacht van een blad, dat de werkelijke Ne derlandsche filmers eer vervolgd dan gesteund heeft, dat steeds gezworen heeft bij het heil van de goede klanten en dat misschien wel daarom thans een uitzondering maakt op den regel, dat het nooit voorbesprekingen van films opneemt (terwijl nota bene op dezelfde pagina zulk een voorbespreking voorkomt). We kunnen dit soort journalistiek, dat zich zoo verachte lijk in de kaart laat kijken alleen maar onwel riekend vinden. Zeker is dat het blad dat hier bedoeld wordt, bij herhaling wonderen heeft verteld over de meest funeste prullen, die toe valligerwijs zwaar in het blad werden geadver teerd, terwijl thans een beter product, dat minder voor advertenties van goede klanten ;n aanmerking zal komen, ongenadig en ondes kundig wordt afgemaakt. Men kan vaststellen, dat het geluid der stem men in het algemeen niet slechter is in „Blok kade" dan in de bleeke Betten enz. Soms zelfs beter, maar vooral valt het op, dat men hier een poging gedaan heeft om het geluid als zelfstandig element te gebruiken en niet als per se behoorend bij de geluidmakende dingen. Zoo kwam Bon, geholpen door zijn blijk baar onbedwingbaren hartstocht, tot net experiment, om het geluid niet van het oor spronkelijke geluid noch van de gramofoon- plaat op te nemen, maar het geluid te tee kenen. Dit geschiedde b.v. in de revolverscho ten aan het einde, tijdens de achtervolging van den misdadiger. Ook in het begin van de film komen schoten voor, die „echt" aan doen, ter wijl de laatste schoten minder „echt" zijn. Dit beteekent echter, dat Bon niet uit machteloos heid handelde de eerste schoten zijn immers echt maar dat hij een nieuw experiment probeerde, dat niet het gebruikelijke resultaat bereikte, maar dat minstens een moedige po ging was tot oorspronkelijk werk. Iedereen, die zich wel eens verdiept heeft in de techniek van de film en in de mogelijkheden van het geteekende geluid, had dit kunnen opmerken. In de befaamde film „Das Lied vom Leben" van Granowski hooren we in de kliniek-scène de etherdruppels vervaarlijk tokkelen, hetgeen „onecht" is, maar waardoor een ontzaglijke spanning ontstaat, die prachtig wordt over genomen door een feitelijk te hard tikkende klok, die ons alweer den angst suggereert, dat de patiënt aan zijn laatste seconden toe is. In „Blokkade" geschiedt precies het tegenoverge stelde, doch hetzelfde principe wordt toegepast. Het slaagt niet heelemaal, omdat er geen moti veering van het geval aanwezig is, maar in middels heeft Bon het aangedurfd iets te doen, waarvoor alle routinés vermoedelijk zouden terugschrikken. Men kan dus in het algemeen zeggen, dat de film van Bon, die hier en daar verdienstelijk door pianomuziek wordt begeleid maar soms ook minder in de geluidsbegeleiding slaagt, slechts gedeeltelijk geslaagd is, doch evenzeer, dat de makers iets hebben aangedurfd, dat zelfs buiten het beva(;mgsvermogen ligt van hen, die Nederlandsche films pretendeeren te maken.... Vraag: Ik heb een „Dwerg Pincher van IK jaar oud. Wat mag hij voor voedsel hebben? En hoeveel per dag? Hij schijnt zwak van maag te zijn, daar hij vaak overgeeft. Antw.: Twee maal per dag voeden. Bruin brood met verdunde melk of beter thee met melk. Vooral geen rauw vleesch. Vraag: Wat is de kortste weg per fiets van Ter- Aar naar Ermelo? Antw.: Ter Aar, Vrouwenakker, Uithoorn, Mijdrecht, Wilnis, Breukelen, Maarssen, Blauw Kapel, De Bilt, Soesterberg, Amersfoort, Hoe velaken, Nijkerk, Putten, Ermelo, 85 K.M. on geveer. Vraag: Is er in Haarlem ook een afd. of een vereeniging die een onderafdeeling is van de R.K. Volkspartij? Zoo ja, kunt u mij dan hier van het adres opgeven, b.v. van den voorzitter of van andere bestuursleden? 2. Is er in Haarlem ook een bond van groote gezinnen? Wat doet deze bond, of wat is zijn streven voor de groote gezinnen. Wat is hier van het adres? Antw. 1Ons niet bekend. Weet een van onze lezers het soms? 2: Het adres van den secretaris is: Th. Ste- man, Prinsessekade 14, Haarlem. Doel van den bond is: De groote gezinnen te helpen en in het algemeen alle noodige mede werking te verleenen. De bond organiseert va- cantie-uitstapjes voor de kinderen, organiseert speeltuinwerk, strijdt voor de erkenning van het nut en de noodzakelijkheid van groote gezin nen, dus om het groote gezin de plaats te geven die het toekomt, enz. enz. enz. Uitstappenhet einde van den rit. Het portier gaat open voorzichtig 1anders is het uit met de vreugde. Want het roekeloos openen van het por tier kan f 150,— boete kosten! en au eur'en voorzie Werkelijk, er komen betrekkelijk maar heel weinig Haarlemmers in het Museum Teyler. Het komt mij voor, dat dit ver schijnsel gemakkelijk te verklaren is. Zelf heb ik het slechts aan mijn groote hardnekkigheid te danken, dat ik op den langen duur, na veel teleurstellingen in de zalen van Teyler ben doorgedrongen. En ik betwijfel, of alle Haar lemmers de intensiviteit van mijn hardnekkig heid zullen bezitten. Den eersten keer was het op een zeer regen- achtigen middag, dat ik aan de groote Museum deur aanbelde. Het is al lang geleden, maar de bel Is in het verloop van al dien tijd nog steeds dezelfde gebleven: een groote, zware bel, als een bourdon. Misschien had de meester op school (ik moet er bij vertellen, dat ik nog op school was) de electriseermachine gedoceerd en gezegd dat er in het Museum Teyler een zeer groote stond, die we bij gelegenheid zeker eens moes ten gaan kijken. Ik kon niet gaan kijken, want de concierge joeg me smadelijk weg met de vernederende mededeeling, dat hij geen kleine jongens gebruiken kon. Het heeft lang geduurd voor ik mijn afkeer van dien smalenden con cierge voldoende had overwonnen om het nog eens te probeeren. Toen droeg ik al een lange broek. Maar de dag, waarop ik voor de tweede maal aanbelde was een Maandag en uit een in het Fransch gestelde mededeeling moest ik opmaken, dat het Museum des Maandags ge sloten is. Slechts aan mijn volhouden heb ik het te danken, dat ik er tenslotte toch ben in gekomen. Eindelijk was ik dan binnen en onderging de sensaties, die alle Engelsche of Amerikaansche touristen (aangelokt door het sterretje in hun „Walks in Holland", of hoe hun reisgidsen ook mogen heeten) in de zalen van Teylers verzame ling ondervinden. De typische smaak van den 18"-eeuwschen rijk geworden burgerman heeft in de ruimten van het paleisachtige gebouw aan het Spaame alle mogelijke rariteiten verzameld, die hij kon machtig worden en uit zijn nalaten schap is die verzameling steeds verder aange vuld. Het pleit voor de degelijkheid van den Haarlemschen patriciër, dat hij in zijn particu lier museum geen dwaasheden bijeen sleepte. Als wij onze geschiedenisboeken mogen geloo- ven, zijn er in dien tijd wel zonderlinger col lecties ontstaan. „Pre-historical skeletous, physics, astronomi cal instruments, geology, sketches from Leonar do, Michelangelo and Rafaël, drawings from the dutch masters of the XVIIth Century, picture gallery, etcMet veel vette letters en cursi veeringen zal dit zoo ongeveer de opsomming van den reisgids zijn. Voor Haarlemmers zijn er naar ik meen geen reisgidsen en als ze er waren, zouden ze weinig aftrek hebben. De Amsterdammers uitgezonderd, zijn de Hollanders maar moeilijk tot de overtuiging te brengen, dat er in hun eigen stad iets bijzonders te zien is. Er zijn Haarlemmers, die dezen zomer naar Amsterdam gegaan zijn om op de Italiaansche tentoonstelling de collectie schetsen uit het Teylermuseum te bewonderen. De collectie Teyler is een gecompliceerd psy chologisch vraagstuk. Men tobt zich onwille keurig af met de vraag, hoe het mogelijk was om met gelijk enthousiasme zooveel geheel ver schillende zaken bij elkaar te brengen en hoe er iemand gevonden kan worden, die met dezelfde interesse het geheele museum doorloopt vanaf het eerste fossiel tot en met „de schoone Zi geunerin" van Izaak Israëis. De eerste vraag betreft den persoon van Teyler zelf: een diepgaand historisch onderzoek zal moeten uitwijzen, of hij een snob of een mae- cenas is geweest. Maar wat hier ook van zij, de latere conservatoren van het museum had den zich hier niet druk om te maken. Met verschillend succes hebben deze geleerde of kunstlievende heeren (er zijn veel klinkende na men onder) getracht de collectie uit te breiden ilUIUUJUUll Klein-Trianon aan het Spaame met het beste, waarop ieder op zijn eigen ge bied beslag kon leggen. De andere moeilijkheid blijft. In onzen dood- gespecialiseerden tijd is er niemand meer die dezelfde interesse heeft voor de schedelvorming van de Palaeomastodon, Beadnelli Andrews, de beste 16e en 17e eeuwsche edities van de kerk vaders, de verschillende modellen gloeilampen van Edison, de schetsen van Michelangelo voor diens „laatste oordeel" en de genoeglijke gen re-stukjes van onze vaderlandsche kunstenaars uit het midden der vorige eeuw. Sommigen zullen zeggen, dat zoo'n verschei denheid een museum onpopulair moet maken. Dat zijn de pessimisten, de nurksen, die bij hoog en laag beweren, dat een museum hen altijd slaperig maakt. Optimisten meenen, dat Haarlem een verkleinde editie van het Britsch Museum rijk is, die het midden houdt tusschen een rijksverzameling en den gezelligen winkel van een antiquair. Dat zijn de mensehen, die ge nieten van het Teylermuseum, die met een on verflauwd genoe.gen alle zalen en kabinetten doorwandelen, steeds nieuwsgierig, wat er in een volgende afdeeling te zien zal zijn. Dat zullen ook de menschen zijn, die zich verbazen, hoe mooi het Museum eigenlijk wel is. Reeds de ronde hal met haar fijne stucwerk is een openbaring, op een paar passen afstand van het rommelige Spaame. Het mooist is de groote ovaalvormige zaal met de bibliotheek- gaanderij en de halfronde lichtramen in het gewelfde plafond. Het ziet er niet alles even ste vig uit, maar sierlijk zijn de klassieke Empire- ornamenten zonder twijfel. Men zou zich vergissen, als men meende, dat het museum alleen maar voor vakmenschen belangrijk is. Reeds de gemiddelde bezoeker, als hij tenminste ondergebracht kan worden bij de gelukkig nog aanzienlijke groep van optimisten, die we boven noemden, vindt er amusement van velerlei soort. Al zal hij zich niet ver meien bij den schedel van Dubois' Pithecanthro pus erectus (het is maar een afgietsel), zeker ondergaat hij de sensatie der voorhistorie: de groote ichtosaurussen, de uitgestorven insecten soorten, voor altijd geconserveerd in helder barnsteen en de angstwekkend lompe voetstap pen van een prae-historisch reuzenmonster vastgelegd in sindsdien verharden kleigrond. De gigantische afmetingen van de Leidsche fles- schen in het physisch kabinet zijn bronnen voor voortdurende verbazing en de zaalwachter moet zijn gestadige waakzaamheid richten op de kleine orgeltjes, waar vroeger hooggeleerde pro fessoren geluidsproeven mee genomen hebben. In de groote zaal wordt het sprookjesachtig: heusche imitaties van de Engelsche kroonjuwee- len en een verzameling edelsteenen met num mertjes, die naar een paar lijstjes met Fran- sche namen verwijzen. In twee tegenoverge stelde hoeken zijn geluidspiegels opgesteld, met aan een er van een haakje om een horloge op te hangen. Als ze goed gesteld zijn, hoort men in 't brandpunt van den tegenoverstaanden spie gel het geluid onverzwakt terug. Dan is er nog het kabinet met Italiaansche schetsen, waarvoor om het licht te weren angstvallig gordijntjes moeten hangen. Geluk kig de menschen, die weten, dat die gordijntjes weggeschoven kunnen worden. Er is nog een andere categorie bezoekers: ge leerden of studenten, die niet verder komen dan de afdeelingen waarvoor ze zich interesseeren; die een heelen morgen voor-historische been derenstelsels reconstrueeren of met een loupe over allerlei soorten van ertsen gebogen staan. Al zullen ze de waarde der verzamelingen beter kunnen beoordeelen dan de optimisten die bin nen den tijd van één uur tot Izaak Israëis ko men, één sensatie ontgaat hun toch, de sen satie van in het pakhuis van een antiquair te zijn, waar elke hoek haar onverwachte geheimen heeft en de kleine vreugden van niet vermoede vondsten. Het is niet heel en al ongevaarlijk om naar Teyler te gaan .Een mijnheer, dien ik ken, is er vegetariër geworden en een tante van een van mijn kennissen hangt, nadat zij de schetsen van Rafaël gezlsn heeft, gordijntjes voor haar familieportretten. In de kliniek van dr. Peters te Haarlem is, 67 jaren oud, overleden de heer A. C. van de Ven, burgemeester van Son en Breugel nabij Eindhoven. De heer Van de Ven heeft ruim zestien jaar aan het hoofd der genoemde ge meente gestaan. Toonecluitvoering door St. Genesius De R. K. Tooneelvereeniging St. Genesius alhier, dié bij het te Heemstede gehouden tooneel- concours zulke schoone successen heeft be haald, zal op Zondagavond 25 November in hotel 'vreeburg een opvoering geven van het blijspel in drie bedrijven „Tropenadel" van Henri van Wermeskerken. De rol van Emmy, dochter van het echtpaar Van Vliet, zal ver vuld worden door Corry Bruël, die op het con cours den eersten prijs voor de beste speelster verwierf. Jaarfeest St. Josephs Gezellen Vereeniging Na het gevarieerd programma werd Zondag avond het jaarfeest vervolgd met een feestelijke bijeenkomst in het R.K. Verenigingsgebouw. De belangstelling was bijzonder groot, zoowel van de gezellen als die van zusterverenigingen uit andere gemeenten, als van de ouders. De bijeenkomst werd geopend door den voor zitter, den heer W. van Dam, die in zijn vrien delijk welkomstwoord zijn voldoening uitsprak voor de groote belangstelling en o.m. zeide, dat bij dit gezellig samenzijn het woord „vereeni ging" beter kon worden vervangen door het woord gezin. Spr. drukte den gezellen op 't hart om vooral eensgezind te blijven en aan de ouders verzocht spr. om hun zonen steeds op te wek ken de bijeenkomsten van de St. Josephs Ge zellen bij te wonen. Vervolgens hield de vice-praeses, kapelaan Boelrijk, een toespraak, waaruit we vermelden, dat door spr. o.m. de gezellen werden aange maand steeds trouw de verplichtingen als gezel na te komen en nimmer iets te doen dat ver keerd was, daarbij zich zelf nooit op den voor grond te stellen, maar het algemeen belang te dienen. De godsdienstzin moet worden bevor derd evenals de arbeidzaamheid, dan zal de eensgezindheid er van zelf komen bij gepaste vroolijkheid, die hier op haar plaats is. Spr. eindigde met den wensch, dat alle aanwezigen zich goed zouden amuseeren bij hetgeen te zien en te hooren zou zijn. Na het zingen van het Kolpingslied en feestlied, werd overgegaan tot de opvoering van „Het Kostbare Leven", blijspel in 4 bedrijven, door de tooneelclub „Adolph Kol- ping", waarbij om het uitstekend en vroolijk spel de zaal soms daverde van het lachen. Tijdens de pauze werd een groote kienwedstrijd gehou den, waarvoor mooie prijzen beschikbaar waren gesteld en waarvan de hoofdprijs, zijnde 30 rol len behangselpapier met vrij behangen, werd gewonnen door een broeder van de R.K. school. Hier werd deze goed geslaagde feestavond door kapelaan Boelrijk gesloten. Gevonden voorwerpen Terug te bekomen bij: IJtsma, Heerenweg 22, borduurlap en eenig garen; Bureau van politie Raadhuisstraat, ro zenkrans, ceintuur, kinderhandschoen; Krom hout, Zandvoortschelaan 151, handschoen; Ge luk, Lindenlaan 21, gymnastiekschoenen; J. Wel ters, Kastanjelaan 5, regenjas; H. Dam, Haem- stedeplein 2, autoband met velg; H. Bierema, J. v. d. Bergstraat 37, actentasch met inhoud; Bureau van politie Raadhuisstraat, paar kinder schoentjes; Bureau van politie Raadhuisstraat, polsbandhorloge; Nijenhuis, bode aan het Raad- huis Heemstede, poes; Bureau van politie Raad huisstraat, eenige postzegels. R. K. Volksbond Vrijdag, 23 November, houdt de R. K. Volksbond, kring Santpoort, een algemeene ledenvergadering in „Zomerlust." De heer F. Spit, hoofdbestuurslid van den R. K. Bond van Overheidspersoneel ,,St. Pau- lus", zal spreken over „gevaren die het gezin be dreigen." Van Donderdag 22 tot en met 25 Nov. a.s. zul len in de parochiekerk van St. Jozef te Velsen- Noord conferenties worden gehouden over het huwelijk door den Zeereerw. pater Justinus Jansen O.F.M. uit Weert. Donderdag is er conferentie voor gehuwde vrouwen, over „Levensvreugde," Vrijdag voor meisjes boven 17 jaar over „Rijke Toekomst", Zaterdag voor jongemannen boven 17 jaar over ,,De groote Daad" en Zondag voor gehuwde mannen over „Wij handhaven." Aanvang der conferenties 's avonds om half 8, alléén 's Zondags om half 7. De conferehties zijn ook toegankelijk voor niet-parochianen en belangstellende niet-ka- tholieken. Steunbonnen Radia-distributie. Het Radio Comité deelde mede, dat de inschrijving voor het verkrijgen van een steunbon voor de maand December voor aangeslotenen bij een der radio centrales in Velsen zal geschieden Donderdag 22 November en uitreiking der bonnen. Don derdag 29 November van 78 uur op de be kende plaatsen. Er wordt aan herinnerd, dat alleen op ver toon van dagstempelkaarten, bondsstempelkaar- ten steunbonnen verleend worden. Burgerlijke Stand Ondertrouwd: P. J. H. van Ravestijn en F. de Jong; W. H. H. A. van der Koek en A. van Zanten; J. J. Hekman en C. Offerman. Getrouwd: C. Verdonk en A. Taffijn; P. J. van den Bos en A. Bergman; B. L. de Zwart en M. Delver; H. J. van Westen en S. C. van 't Hoff. Overleden: Cornells G. van Es, 68 j.; Jan netje van Gelder, echtgen. van K. Bonjoannij, 69 j.; Elsje van der Vegt, wed. H. Bus, 75 j.; Adriana Garritsen, wed. v. B. van der Kolk, 63 j.; Neeltje de Reus, 66 j.; A. J. Franse, 56 j., echtgen. van M. Gerritse; J. G. Ploeg, 74 j., wednr. van A. de Vries. R. K. Volksbond Dinsdag 20 Nov. houdt de R. K. Volksbond, afd. Zandvoort zijn tweede propaganda-vergadering des avonds half negen in het Patronaatsgebouw. Wederom zal de heer Ant. J. H. Angenent spreken. Zijn tweede rede heeft ais titel: De taak van de standsorganisa tie inzake het gezinsleven. Was de opkomst vo rige maal nog al bevredigend, thans rekent het bestuur er op, dat nog meer leden en niet-leden zullen komen. Rijwielmerken Zandvoort is de laatste da gen een jachtterrein geworden voor dieven, die het gemunt hebben op de rijwielplaatjes. Er zijn eenige aangiften van het vermissen dezer plaat jes gedaan. De politie stelt een onderzoek in. Men zij voorzichtig.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1934 | | pagina 5