Strijd tegen ondervoeding „Uiver"-hulde te Hilversum vv4 Vijf geboden TEGEN HOEST Vicks Hoestbonbof§ Auto tegen een huis Pater Henricus spreekt Vrijz.-Dem. en Defensie D&SBELM^N VLIEGERS VOOR DE MICROFOON MAANDAG 26 NOVEMBER 1934 Steeds versch brood R.K. Jonge Werkgevers bijeen W erkelï jkheidszin voorop Drukte rond de K.R.O.- studio Pseudo-broeder thans gearresteerd schoonheidskoningin Dank zij de techniek Brand te Tegelen Een der inzittendzn op slag ge dood; vier gewonden Aan welke voorwaarden moet de reclame voldoen? ,Het zou van isegrimmigheid getuigen, op dit moment de R.K. Staatspartij te verlaten" Verschimmeld katholicisme DE „UIVER"-BEMANNING VOOR DEN K. R. O. Zondagavond heeft de vlieger schrijver A. Viruly Parmentier geïnterviewd Een gezellig praatje Incidenten OP Q GOEDE ZEEP STAAT Willen wij ernstig het ergste leed van de vele duizenden landgenooten, die het slachtoffer zijn van den nood der tijden, verzachten willen wij vooral voorkomen, dat het spook der ondervoeding onder de massa gaat rondwaren en zijn heilloozen, voor vele geslachten noodlotti- gen arbeid verricht, dan zullen wij ook de middelen te baat moeten nemen, welke ons in dezen strijd van dienst kunnen zijn. En dan willen wij er, ter voorkoming van misverstand, nog eens op wijzen, dat niet alleen de officieel geboekte crisis-werkloozen en armlastigen de zorg der gemeenschap behoeven, doch dat daarnaast nog duizen den medeburgers en lang niet de minst respectabelen in onze Nederlandsche samen leving geholpen moeten worden; wij hebben hierbij voornamelijk op het oog de reeds vaker genoemde stille armen en de minimumloon-lijders, de min of meer valide werkers, die hun arbeidskracht (in vele ge vallen slechts weinig benoodigd) geven „voor een krats". Er is nood in Nederland. Er is gróóte nood. En wij allen, die tezamen het Nederland sche volk uitmaken, zijn, teméér nu het buitenland zich economisch meer en meer van ons afwendt, verplicht, dien nood naar best vermogen te lenigen. Het is ook ons niet onbekend, dat alle overheidsorganen met geldgebrek te kam pen hebben en wij willen ons thans niet „vermeien" in de economische vraagstuk ken, of wellicht een andere, nog meer door tastende handelspolitiek heil zou kunnen brengen, of devaluatie ons volk ten goede zou komen, of onze regeering en onze ge meentelijke overheden nóg meer gelden be schikbaar zouden kunnen stellen voor de behoeftigen in hun vele verscheidenheden. Hoezeer wij ook erkennen, dat de per 1 Juli ingegane steunverlaging de behoefti gen onder ons zeer sterk geknauwd heeft, en hoezeer wij ook zouden wenschen, dat deze verlaging ook thans nog niet zonder meer als „een afgedane zaak" werd be schouwd, willen wij ons voorloopig bij den thans door de steunverlaging geschapen toestand neerleggen. Indien het werkelijk onvermijdelijk is late men de thans geldende steunregeling voort bestaan, maar men verzuime dan ook niet, maatregelen te nemen, waardoor op an dere wijze het tekort in de regeling wordt aangevuld. Vijf geboden stellen wij aan de regee ring en aan alle andere daarvoor in aanmerking komende instanties: I. Gij zult de „vaste lasten" (huur, gas, electriciteit, enz.) verlagen; II. Gij zult geen particuliere ondersteu ningsgiften van kerkelijke genootschappen, liefdadigheidsvereenigingen en andere or ganisaties of personen in mindering bren gen van het genoten steunbedrag; III- Gij zult, méér dan tot nu toe geschied de, de behoeftigheidsgevallen individueel geval per geval beschouwen; IV. Gij zult de overtollige levensmiddelen, welke toch vernietigd worden, distribuee- ren onder de behoeftigen, die deze le vensmiddelen tóch niet zouden kunnen koopen en betalen; V. Gij zult ons beter-onderlegde huisvrou wen bezorgen. Wij zijn er van overtuigd, dat het ar- moede-vraagstuk, voor zoover dit in de hu - dige nationale en internationale omstandig heden mogelijk is, opgelost zou zijn, indien aan deze vijf geboden ten spoedigste ge hoorzaamd werd- Wij onderschatten de moeilijkheden, verbonden aan de inwilliging dezer eischen, niet, maar in den nood der tijden zijn deze moeilijkheden toch zeker enkel en alleen ge schapen om.... overwonnen te worden. Beschouwen wij thans onze eischen in en kele woorden stuk voor stuk. Het zijn de z.g. vaste lasten, welke in de huishoudbudgets onzer behoef tigen een al te groote, een in vele gevallen fatale rol spelen; dit geldt trouwens niet alleen voor de budgets der behoeftigen, het geldt ook voor die der beter bedeelden; voor de laatst bedoelden is het feit alleen maar niet zoo erg ais voor de werkloozen, armlastigen, mini mum looners en stille armen: de beter gesitueerden kunnen zich min of meer gemakkelijk over het „ongemak" héénzet- ten, de slachtoffers van den nood der tijden echter moeten een groot zoo niet het grootste deel betalen met wat zij zich uit den mond sparen. Telt men in de armoede-budgets teza men, wat er aan vaste lasten hééngaat, dan blijft er bijna steeds een veel te klein percentage over om zich te voeden. Vooral de huishuren zijn nog steeds na drie jaren deflatie en aansporingen tot „aanpassing"! schreeuwend hoog; een ondersteunde met bijv. 16.50 per week kan geen 5 huur betalen: 5 is van 16.50 een zóó irrationeel percentage al léén voor huur, dat alle verhouding hier zoek is. Men zegt gewoonlijk, dat een wei-be stierd gezin 13 pet. van het gezinsinkomen verwonen mag, en een gezin, dat daartoe in staat is, zal veelal vrij welvarend zijn; de armen echter zijn genoodzaakt, ab soluut genoodzaakt (willen zij niet in krot ten en sloppen ten ondergaan) ongeveer 30 pet. van hun schrale inkomen aan huur weg te geven. De huren zullen vooral met het oog op de behoeftigen omlaag moeten in Nederland. Het is een absolute noodzakelijkheid. Maar bovendien een alleszins redelijke eischl Waar alle inkomens dalen, waar alle prijzen omlaag gaan, waar allerwegen en in de pijnlijkste situaties „aanpassing" ge predikt wordt, daar mag (alleen al reeds uit rechtvaardigheids- en billijkheids overwegingen) ook huurprijsverlaging niet uitblijven. Natuurlijk worden door huurprijsverla ging op beduidende schaal en in beduiden de mate weer andere groepen der bevol king getroffen, ook renteniertjes, die het lang niet breed hebben, zullen zich in hun levensgemakken gekort zien, er zal in ze kere bankwereldj es eenige stagnatie ont staan, maar al deze (en wellicht nog vele andere opduikende) bezwaren zullen geen beletsel mogen zijn voor huurprijsverla- ging, welke heden een der urgentste algemeene belangen is. Zij, die steeds pleiten voor de onaan tastbaarheid van de hypotheekrente, zul len moeten erkennen, dat er hoogere be langen kunnen zijn dan een veilige, vaste rente, zullen tevens moeten erkennen, dat hypotheekhouders hun bezit veelal in dagen van „goedkoop" geld hebben ver worven, en nu profiteeren van het „dure" geld, dat de rente voor hen beteekent. Voorts zullen provinciën, gemeenten e.a. lichamen, welke de bevolking van gas en electriciteit voorzien, zich ernstig moeten bezinnen op beduidende prijsverlaging, te meer omdat in bijna alle gevallen schro melijke winsten op de producten gemaakt worden. Reeds thans is er een neiging om gas en electriciteit te vervangen door petro leum, welke den laatsten tijd bovendien nog bijzonder goedkoop is. Om begrootingen op gemakkelijke wijze sluitend te maken, heeft men onredelijk zware lasten op de verbruikers gelegd. Het is de hoogste tijd, dat men van dit verkeerde systeem, van deze verkapte be lastingheffing, terugkeert. Ook in het welbegrepen eigenbelang van de gas- en electriciteitsbedrijven zelf- Ten slotte zoude wellicht overwogen kunnen worden of in bepaalde gevallen ook verzekeringspremies en andere fonds- bijdragen niet eens een herziening zouden mogen ondergaan. In menig gezin zou er minder ellende behoeven te worden geleden, als verschil lende overheden geen misbruik maakten van haar machtspositie, door wel overal en steeds „aanpassing" te preeken, doch zélf daartoe allerminst te willen mee werken. Over onze overige eischen in enkele vol gende artikelen. Naar wij vernemen heeft ir. Mongovius, di recteur van de N. V. Nijko, Nijmeegsche Fabriek van Koolzuur Apparaten te Ubbörgen-Beek, het met zijn versch-brood-apparaat, waarover in de pers reeds een en ander is meegedeeld, zoover weten te brengen, dat hij een broodje vier dagen lang in verschen toestand heeft we ten te houden. De uitvinder is voornemens om zijn fabriek te Ubbergen bij Nijmegen op groote schaal uit te breiden en zijn broodapparaat in breede kringen, vooral van broodbakkers en caféhou ders, te verspreiden. De heer Mongovius deelde mede, dat men dank zij zijn apparaat versch brood zal kunnen leveren den heelen dag door, zoodat het versche broodje weder op iedere ontbijttafel zal kunnen verschijnen. Volgens zijn meening zouden de bakkers maar eens in de 24 uur behoeven te bakken en het baksel 24 uur lang versch kunnen houden in het apparaat. Zondagavond brak brand uit in de pannen- fabriek van Gebr. Naumans te Tegelen. Door spoedig ingrijpen der brandweer van Tegelen en Kaldenkirchen (D.) kon de brand beperkt blijven tot dat gedeelte van het fabriekscomplex dat op Duitsch grondgebied is gelegen. Aan de hoofdfabrieken werd geen schade toegebracht. Verzekering dekt de schade. De bestanddeelen van Vicks VapoRub thans verkrijgbaar in den vorm van Hedenmorgen omstreeks drie uur kwam de heer A. de Jong uit Goirle met zijn auto, waar in een gezelschap van zes personen uit Tilburg was gezeten, uit Antwerpen. In de Bergstraat te Goirle reed de auto, ver moedelijk door het te ruim nemen van een bocht, met het achterwiel tegen het huis van den slager Van Erven, Waardoor de linker zij wand van den wagen werd- ingedrukt. De ach terwand werd als het ware weggescheurd. Door den harden slag werden de be woners van de in de buurt liggende huizen gewekt. Men vond een zestal personen verspreid over de straat lig gen. Direct werden Dr. Daniels, een geestelijke en de politie gewaarschuwd. Bij onderzoek bleek, dat de heer Oer- lemans uit Tilburg op slag was gedood. Zijn vrouw was ernstig gewond. De chauffeur, de heer A. de Jong, hing nog achter het stuur. Toen hij met veel moeite er achter vandaan was gehaald, bleek, dat hij zware inwendige kneuzingen had opgeloopen. De heer Bezems had een gebroken arm, terwijl zijn echtgenoote met den schrik vrijkwam. Van de verdere in zittenden bekwam de weduwe SmitVan Rooy geen letsel, terwijl haar broer, de heer Van Rooy, verwondingen opliep. Het voorste deel van den auto werd door den slag nog een eind meegesleurd en kwam met het voorste deel tegen een huis aan, waardoor ook dit deel van den wagen deerlijk bescha digd werd. Alleen de motorkap bleef heel. De lichten van den auto brandden nog. De gewonden zijn per auto van de G. G. D naar het St. Elisabeth Ziekenhuis te Tilburg vervoerd. Zaterdag en Zondag hebben te Rotterdam de Katholieke Jonge Werkgevers vergaderd. Na een welkomstwoord van den voorzitter en de behandeling der gebruikelijke rapporten van secretaris en penningmeester, was het woord aan den voorzitter der Algemeene R.K. Werk gevers Vereeniging, ir. F. Guljé. Deze heeft er op gewezen, dat velen thans hun oogen gericht houden op de houding der katholieke werkgevers, die dan ook een hoogst verantwoordelijken post bekleeden, niet alleen in verband met den huidigen toestand, maar ook voor de toekomst. Dan was het woord aan prof. dr. J. de Quay, die een inleiding heeft gehouden over het voor werkgevers zoo belangrijke onderwerp: Recla me. De reclame, aldus spr., is niet een zelfstandig iets, doch veeleer een nauwsluitend onderdeel van de verkoop-politiek. Vele duizenden guldens worden besteed aan reclame, echter dikwijls zonder succes, omdat de koopman zich niet te voren overtuigd heeft van den stand der markt. Een reclame zonder meer haalt niets uit. Mlen moet rekening hou den met den consument en den concurrent. De verkooper moet zich inwerken in den ge- dachtengang van dengene, dien hij wil berei ken. Dat is dikwijls moeilijk, omdat hij zich niet kan indenken, dat men zijn product niet kent en niet waardeert. Verder moet bij reclame rekening worden gehouden met psychologische factoren. Een re clame moet ten slotte begrijpelijk zijn. Op deze inleiding volgde een korte gedach- tenwisseling. Zondagmorgen om elf uur is de vergadering heropend. In een vergadering van de R. K. Werklieden- vereeniging te Enschede heeft pater Henricus weer een rede gehouden. God schrijft de geschiedenis, aldus ving spr. aan, maar wij zijn de levende pen. Beseffen wij wel voldoende onze groote verantwoordelijkheid? Het nageslacht zal of standbeelden voor ons op richten óf ons als groote lafbekken bestempelen. Men schermt tegenwoordig veel met het woord „internationaal", maar wanneer daar een groep recht op heeft, dan zijn dat de Katholieken, die reeds 1900 jaar oud zijn en de garantie der eeu wigheid bezitten. Onze tijd staat in het teeken van herfsttij, van buskruit, van brood en spelen. Gelukkig zijn er nog heiligen op den dag van vandaag, en is er nog heiligheid in het gezin, heiligheid in zaken en in de brandende politiek. Daar leeft Goddank nog heel veel moois, daarom geen pessimisme. Somberheid is trouwens een woord, dat in de katholieke dictionnaire niet thuis hoort. Desniettegenstaande mogen we het niet ver bloemen, dat onze tijd is geworden 'n wonde aan het lichaam van de menschheid. Het katholicis me ligt er bij velen zoo dun op als de boter op de moderne boterham. Voor ons moet de schoonste poëzie van het leven zijn: een diep brandend geloof. Godsenist, vooral in dezen tijd, boort energie-bronnen aan. Ons Roomsche beginsel moet vleesch worden van ons vleesch, bloed van ons bloed. Onze tijd is er een van buskruit en spanning, veroorzaakt eenerzij ds door armoede en werk loosheid, anderzijds door den critieken toestand, waarin de geheele wereld is gedompeld, hetzij op politiek, hetzij op sociaal-economisch gebied. Er is in ons land een massale ontevredenheid. Mogen wij nu met ons katholicisme maar tevreden zijn in dezen zin: daar staat een brandkast en op die brandkast staat een beeldje van den H. Antonius tegen de dieven? Spreker noemt dat verschimmeld katholicisme. Krijgt ons katholicme niet iets van bourgeoisie-manie- ren? Staat de praktijk van ons katholicisme wel dicht genoeg bij de groote massa? Manoeuvree ren we niet te veel met het woordje tactiek? Ligt op onze lippen niet te veel bestorven: speel niet met vuur? Laat men ten minste de oogen niet sluiten voor ruige toestanden. Men heeft spr. ophitsing verweten, maar spr. zou willen vragenwat hitst meer opeen lezing of de toestanden, die ophitsend zijn? Houden we wel voldoende den werkelijk heidszin in het oog? Laten wij vooral voor de jongeren een bedding graven en hun ideeën kanaliseeren. Onze tijd staat in het teeken van brood en spelen. De huidige maatschappij is een voort durende repetitie van „Kaïn slaat zijn broeder dood." Spr. gelooft niet aan een blijvend bloeiend katholicisme, als dit gebaseerd is op een humus van pauperisme. De grootste oplawaai, dien we Rusland kunnen toedienen, is het ver schaffen van werk, ook al zou blijken, dat daardoor onze gave gulden zou moeten kelderen. Laten wij waarachtig dürven, juist door ons De "bekende vlieg er-schrijver A. Viruly h eeft Zondagavond Parmentier en zijn mannen geïnterviewd voor de microfoo n. Onder v. I. n. r. de heeren Moll, Par mentier, "Viruly, Prins en van Bruggen. B oven v. I. n. r. de heeren Schaffers, de Waart en pater Dito Zondagavond heeft de K.R.O. het genoegen gehad de kranige „Uiver"-bemanning in zijn studio te mogen ontvangen. De bekende vlieger-schrijver A. Viruly heeft hen voor de microfoon een interview afgeno men, waarnaar geheel Nederland, dat nog steeds in een „Uiver"-roes leeft, belangstellend zal hebben geluisterd. Om zeven uur werden de vligers te Hilver sum verwacht, doch reeds om half zeven was het Zondagavond voor de K.R.O.-studio aan de Emmastraat te Hilversum een groote drukte. Er was een menigte publiek, dat zich nog elke minuut uitbreidde. De Hilversumsche politie, geassisteerd door marechaussee te paard, zorg de voor orde en afzetting. Onderwijl waren de studiogebouwen in een zee van licht gehuld. Scherpe schijnwerpers wierpen felle lichtstra len op de gebouwen. De Australische vlag wap perde lui aan een vlaggestok, die aan het bor des was gehecht. In het K.R.O.-gebouw zelf was het een tikje opgewonden bedrijvigheid. Ondanks het feit, dat eerst te kwart voor acht de uitzending herbegon, was de staf geheel aanwezig. Om den tijd voor het publiek buiten te korten werd via een versterker gramofoonmuziek ge draaid. En men wachtte Een tikje over zeven juichte het publiek. Dat was een zeker teeken, dat de vliegers er waren. De vier K.R.O.-piccolo's deden hun plicht aan den ingang en de „Uiver"-bemanning met hun vrouwen en verloofde, benevens pater Dito en de heeren Paul de Waart en A. Viruly stap ten binnen. Even een korte ontvangst in den salon en daarna togen de vliegers met hun interviewer naar de kamer, waar het gesprek zou worden gehouden. Er was nog geen tijd voor voorbereiding geweest en dat uurtje had men er zeker voor noodig. De photografen kon den nog even hun plicht doen; toen sloot de deur zich voor de voorbesprekingen. Om kwart voor acht begon de K. R. O. zijn uitzending weer. De omroeper las de sportuitslagen van de R. K. F„ een spreker uitte zich over Lidwinadevo- tie, Vaz Dias deed zijn werk. In de studio bleef die opgewonden sfeer heer- schen. Precies om kwart over acht begon de uit zending. In een der kleine studio-zalen op de bovenverdieping hadden de vliegers zich rustig geloof kunnen en moeten we zoo radicaal zijn. Wanneer we niet te rekenen hebben op een spoedige oplossing der crisis, laten we het dan probeeren nationaal, zoover onze middelen rei ken. Spr. wil geen critiek uitoefenen, doch vraagt slechts aan de heeren in Den Haag, dat de kansen, die zich aanbieden, worden benut en nieuwe kansen worden geschapen. Onze politiek moet veel minder gebaseerd zijn op elkaar vliegen af te vangen. Wij hebben veel te veel de massa van ons afgestooten en moeten daarom innerlijk contact gaan zoeken. Het groepsegoïsme moet onze rijen uit en de klassenstrijd moet plaats maken voor naasten liefde en een streven om elkaar door de taaie crisis heen te helpen. Als het waar is, dat er in de Katholieke Staatspartij een verflauwing is ingetreden, dan moet er meer vitaliteit en ac tiviteit in gebracht worden. De Staatspartij is geen sacristie van de Kerk, evenmin gelooft spr. in een eeuwig instituut der Katholieke Staatspartij, al is spr .dankbaar voor wat zij heeft weten te be reiken op velerlei terrein. Spr. gelooft nog altijd in het jeugdig idealisme van Mr. Aalberse en het zou daar om van isegrimmigheid getuigen, op dit mo ment de R. K. Staatspartij te verlaten. Voor we iets, wat zoo historisch is gegroeid, in de lucht laten vliegen, mogen we wel eerst zeer ernstig nadenken of dit in dezen tijd te verantwoorden is en of we dan niet zou den doen aan beeldstormerij. Laten we trachten een spiegel te wezen, waar de buitenstaander een stukje van God in ziet. Wij zijn onsterfelijk, laten we dat steeds voor oogen houden. Naar Christus onzen Koning, d. w. z. gelijk Christus onze Koning. Als het moet laat ons offerzielen zijn, aldus beëindigde Pater Henricus zijn onder ademlooze stilte aan- hoorde rede. geïnstalleerd. Een half uur lang zijn oude her inneringen opgehaald, „onvoorbereid", zooals Viruly in zijn voorwoord zeide. De uitzending ging van een leien dakje. „Ja, daar zitten we dan weer," aldus begon Viruly Zondagavond het vraaggesprek, „voor de K. R. O. microfoon, net als in Januari na de reis van de „Pelikaan" het gaat zoo gauw in de luchtvaart die „Pelikaan", dat lijkt nu al weer zoo wat in den tijd van de Bata vieren geweest te zijn en het is nog geen jaar geleden. Wij mogen ons zelf als Nederlanders wel feliciteeren, dat het nog pas zoo kort geleden is, die triomph van Smirnoff en Soer met hun bemanning, want, dat wij zoo kort na de feest vreugde van toen nu al weer de K. L. M.-bloe- metjes buiten gezet hebben, beteekent, dat groo te gebeurtenissen op luchtvaartgebied veel kans hebben om hier in Holland als feestdagen te worden gevierd. Wij lijken een uitverkoren volk op dat gebied, want wat zijn er een hoop grootere landen, waar ze elkaar, als zij het over de Melbourne- race hebben, nu vandaag nog allerlei onaan gename en zure dingen zitten te zeggen, terwijl wij in de K. R. O.-studio juist met even opge wekte stemming in de microfoon zitten te kij ken, als zoowel alle landgenooten in hun luid spreker." Het eerste deel van de reis was „rustig" ge gaan, tot Charleville althans, daarna kwamen de huldigingen in Melbourne, Batavia en de verdere route en tenslotte Nederland zelf niet het minst. Het enthousiasme in Nederlandsch-Indië en later thuis was vermoeiend, maar aardig, aldus was Parmentier's oordeel. De ontvangst te Amsterdam vormt wel een zeer prachtige herinnering aan dezen tocht, waarvoor hij nogmaals dank zegde. Dan volgde een relaas van den tocht en een algemeene beschouwing. Moll vertelde over den terugtocht, dat de da gen, waarop gevlogen werd de rustigste waren. „Dan rustte je fijn uit". Over de toekomst sprekende, bleek het, dat de komende dagen lang niet onbezet zijn. Nog een paar huldigingen b.v. in Aalsmeer en Am stelveen, dan een kleine vacantie-tocht en daarna weer frisch aan den arbeid. Over het weer tijdens den tocht werd uitvoe rig gesproken en de reden, dat de „Uiver" niet, zooals de meeste deelnemers, in het begin last had van slecht weer, was, dat men boven de drie duizend meter gevlogen heeft. Daar voelen de K. L. M.-vogels zich trou wens toch het beste. De lastigste voorvallen uit den tocht werden nog eens opgehaald, evenals het rustige leven aan boord. Er waren couranten in overvloed om te lezen. Het leven aan boord was, enkele uren uitge zonderd, heel wat rustiger en regelmatiger dan dat wat er op volgde toen men eenmaal op den grond was. Parmentier stak daarna een pluim op den hoed van de K. L. M. en beschreef het comfort, de rust en de regelmaat van de K. L. M.- vliegtuigen op de verre routes. Hij uitte zijn bewondering voor Scott en Black, die drie dagen lang met hun tweeën bijna op hun plaats moesten blijven zitten „als op een scheermesje" zou Smirnoff zeggen. Over het feit, dat de meeste deelnemers last hadden gehad met hun motoren was Parmen tier van meening, dat allen vermoedelijk met te veel toeren hebben gevlogen, terwijl men met de „Uiver" ver beneden de topsnelheid bleef om de motoren te sparen, daar het vliegtuig onge twijfeld nog vele malen naar Indië zal moeten vliegen. Moll gaf een becijfering van de vlieg- snelheid. Van Bruggen heeft daarna nog een kort ver haal gedaan, gesteund door de andere vliegers, over het voorval te Albury. Aardig is nog het feit te vermelden dat Van Bruggen, die de hoede had over de post, plot seling een zak post te veel bleek te hebben. Die onmogelijkheid werd ernstig onderzocht en het bleek, dat men een zak vuil waschgoed van een der passagiers mee naar Melbourne had gestuurd! Men bracht nog even de hulp der Alburyanen in herinnering en gaf hun een extra woordje van hulde. Beneden in den salon, luisterden de vrouwen. Later hebben ze ons goede voorbeeld gevolgd en zijn ze door de ruiten komen kijken, hoe de mannen zich voor de microfoon gedroegen. De microfoon stond op tafel. De vliegers hadden nogal schik in het heele geval. Toen een stuk over tijd was het afgeloo- pen en sprak pater Dito een dankwoord. De vliegers dachten eraf te zijn, maar dat was niet zoo. Hilversum had nog iets op het hart. De menigte buiten wachtte. Parmentier en zijn mannen verschenen op het bordes, het Wilhelmus weerklonk en de duizenden juichten.... Maar ook dat heeft de K. R. O. bü monde van Paul de Waart uitgezonden. De dames had den intusschen bloemen ten geschenke gekre gen. In open rijtuigen trok de stoet hierna naar het agentschap der K. L. M. op den 's-Grave- landschen weg, waar de vliegers, die in burger waren gekleed, bij monde yan den heer C. Haag, die mede namens den burgemeester sprak met kort woord werden gehuldigd. Een groot aantal vereenigingen defileerde in een fakkeloptocht voorbij. De publieke belangstelling voor deze sponta ne hulde was overweldigend groot. Aangedrongen zal blijven worden op krachtige bezuiniging op de uitgaven der Defensie- begrooting Een belangrijk punt op de agenda van de vergadering van den Vrijz. Dem. Bond was het voorstel van het hoofdbestuur, waarvan de strekking is, dat de partij moet aandringen op krachtige bezuiniging op de begrooting van de fensie. Tal van amendementen waren daarop ingediend. Het meest ingrijpende was het amendement van de federatie Zuid-Holland, dat ondersteund werd door de federatie Gelderland en tal van afdeelingen en waarin voorgesteld werd de houding van de Vrijz. Democr. Ka merfractie volkomen identiek te doen zijn aan die, welke zij vóór medio 1933 aannam. Na een uitvoerig debat zeide de voorzit ter, dat, als de vergadering de amendemen ten aannam, de vrijzinnig democratische ministers van trouwbreuk worden beschul digd. In verband met de daaruit voortvloeiende con sequenties bepleitte de voorzitter verwerping van het amendementZuid-Holland en aan neming van het hoofdbestuursvoorstel. Bij zitten en opstaan werden de amendemen ten verworpen en bij acclamatie aangenomen een voorstel van het hoofdbestuur, waarin uit gesproken wordt, dat de partij zal voortgaan met alle kracht te bevorderen den opbouw eener internationale rechtsorde en te strijden tegen alles wat het oorlogsgevaar kan vergrooten en dat zij mitsdien als doelstelling zoowel de na tionale als de internationale ontwapening hand haaft en de Kamerfractie verzoekt: a. bij de regeering aan te dringen op krachtige bezuiniging op de defensie-uitga ven; b. alles te doen wat kan strekken tot een versterkt toezicht op en een verbod van par ticuliere wapenhandel en wapenfabricage. Tijdens een rede van Mr. Joekes waarin hij hulde bracht aan de Duitsche protestanten, kwam er protest van de in de zaal aanwezige nationaal-socialisten. Er ontstond rumoer en op vrij hardhandige wijze werd een viertal N. S. B.-ers uit de zaal verwijderd. Bij de besprekingen werd door een der le den aanmerking gemaakt op het inkomen van H. M. de Koningin, hetgeen algemeene ontstem ming wekte en waarover de voorzitter ernstige afkeuring uitsprak. De „pseudo-broeder Elegius", die gedurende eenige weken in Noord- en Midden-Limburg verscheidene personen wist te bewegen hem geld te geven voor de missie, is Zaterdagavond te Trier in Duitschland gearresteerd. De Lim- burgsche politie-autoriteiten hadden zijn spoor, dat naar Keulen leidde, gevolgd en vandaar hun nasporingen tot Trier uitgestrekt. De ge arresteerde bleek te zijn de 25-jarige Fransch- man Leon Diversy, die gedurende eenigen tijd als postulant bij de Barmhartige Broeders te Trier in het klooster was geweest. Hij was daar wegens ongeschiktheid ontsla gen, doch had kans gezien, behalve zijn klee ding, ook papieren uit het klooster mee te ne men, welke papieren hem bij de diverse op lichtingen goede diensten bewezen. Bij zijn verhoor heeft hij bekend zich aan vele oplichtingen te hebben schuldig gemaakt. Ook in het Rijnland heeft hij een bedrag van circa 1100 Mark buitgemaakt. Er werd nog een aanzienlijk bedrag in zijn bezit gevonden. De man is voorloopig in Trier ingesloten. Vermoed wordt dat hij ook in Frankrijk soortgelijke oplichtingen gepleegd heeft. uilverkoren uit alle zeepsoorten dat is Castella, Dobbelman's heer- jijke schoonheidszeep! Werkelijks t is buitengewone zeepl Castella bevat fijne oliën die Uw huid soepel en zacht maken en haar héél even parfumeeren. Gun Uw IZ ll huid de weldaad van deze kos- Cent telijke schoonheidszeep!

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1934 | | pagina 5