Geredden der „Orania" terug
De groote macht van het
Duitsche Front
mEm
Dobbelmann
lekker... man!
Mgr. J. Panis
PASSAGIERS K.H.L.
DESTELLING VAN HET
INTELLECT
NAT. VERBOND K.J.M.V.
KROON MEDICIJN
MAANDAG 24 DECEMBER 1934
Een kranige tweede
purser
Das fremde Militaer
tegen kou en pijn
Actie tegen burge
meester
kersïfeebr
I
Klachten over het gedrag der be
manning bij de ramp tegen
gesproken
Oordeel des heeren Tatter sail
Dr. Weissmann vertelt
De psychologische uitwerking der
aanwezigheid van vreemde
troepen is gunstig
voor Hitier
Protest van Werkliedenvereeniging
en Bestuur der sbond
DE ACTIE VOOR DEN KLEINEN
BOER
UIT DE SIGARENINDUSTRIE
Nog geen overeenstemming
MOTORSCHIP GESTRAND
Later vlot gesleept
Er van door
VOOR HET KIND
EXTRA REISGELEGENHEID
Bij de jaarwisseling
Wij hebben er prijs op gesteld onmid
dellijk bij den terugkeer der eerste ge
redde passagiers van de in de Portu-
geesche haven Leixoes gezonken „Ora
nia van den Koninklijke Hollandsche
Lloyd, hen tegemoet te gaan en
hun ordeel te vragen over de in
de Telegraaf geuite klachten over de
bejegening der passagiers door de
schepelingen bij het ongeval. Het oog
getuige-verhaal dat wij onmiddellijk
konden geven week van de Telegraaf-
voorstelling nogal af. En daar onze in
lichtingen beter waren dan b.v. ook die
van Reuter welke zelfs van ernstige
gewonden gewaagden, terwijl onze be
richten ernstige verwondingen tegen
spraken, daarom hebben wij een bij
zondere waarde er aan gehecht drie
der meest vooraanstaande pasagiers
der „Orania" erover in ons blad te
laten verhalen.
De eerste dien wij mochten ontmoeten was de
heer John Tattersall, de welbekende groot-in
dustrieel uit Enschede, die zijn plantages te
Pernambuco had bezocht.
„Zooals ik vele malen voor zaken in Zuid-
Amerika moet zijn," gelijk hij ons zei.
Men had ons gewaarschuwd dat de heer
Tattersall nog zeer onder den indruk van net
gebeurde was, doch we vonden een kalme,
eerbiedwaardige persoonlijkheid met grijzen
baard, maar jong-frische energie, van wien we
het moeilijk konden gelooven, toen hij ons ver
klaarde dat hij al vierentachtig en een half
jaar was.
Ondanks zijn hoogen leeftijd maakt de heer
Tattersall nog zulke enorme reizen als naar
Pernambuco, de noordelijKe havenstad van
Brazilië.
Onze gemeenschappelijke herinneringen aan
Zuid-Amerika, met name aan Pernambuco,
braken het ijs der conversatie onmiddellijk.
En toen we den heer Tattersall de
klachten onder 't oog brachten over
de bejegening der passagiers door de
bemanning en zijn onpartijdig rond
borstig oordeel vroegen, zeide hij ons
met nadruk:
„Niets van bemerkt. Ik heb slechts
de grootste waardeering. Ik ben in
alles en met alles geholpen. Er is geen
eigenlijke paniek geweest. De ramp
heeft zich heel snel voltrokken, maar
er is geen sprake van, dat de verant
woordelijke autoriteiten hun plicht
niet zouden gedaan hebben of dat het
personeel aan vrouwen en kinderen
den voorrang heeft betwist. Ik zag
slechts dat het personeel alles in het
werk stelde om de passagiers te helpen-
De heer Tattersall is Zondag in „Pays Bas"
te Amsterdam afgestapt om vandaar, na eenige
rust, naar Enschede verder te reizen. De sta
tige figuur met de hooge onderscheidingstee
kenen in zijn knoopsgat, maakte den indruk
niet door de groote emoties en vermoeienissen
der laatste week veel geleden te hebben.
De tweede passagier, dien wij konden spre
ken, was een buitenlander, den bekenden mu
sicus, den dirigent dr. Weissmann, die vele con
certen ook ten onzent heeft geleift, o.a. met
medewerking van Kipura. Hij had in Argenti
nië, in Buenos Aires geconcerteerd, toen ook
wij daar verbleven en had er prijs op ge
steld met de „Orania" terug te keeren, omdat
hy met dit schip de heenreis had gemaakt.
„Ik heb met de „Orania" willen gaan, omdat
ik schip en bemanning had leeren w'aardeeren
en ik ben dan ook vol lof over de behandeling
aan boord gedurende heen- en terugreis. Na
Lissabon hadden we met storm te kampen en
we hebben 6 a 7 uur voor Leixoes moeten dob
beren voor we naar binnen konden. Het is my
Dr. Weissmann, de bekende muziek-
dirigent, een der geredden der „Orania"
bij zijn terugkeer voor ons blad posee
rend in „Carlton" te Amsterdam
niet duidelijk waarom we Juist die haven bin
nen moesten en de passagiers niet in een an
dere haven eendeels konden afgezet, anderdeels
konden opgenomen. Daaraan schenen onover-
komeiyke bezwaren verbonden en kapitein
Maars schynt wel zijn bepaalde instructie te
hebben gehad om de zeer talrijke Portugeeschc
passagiers aldaar af te zetten en de vele daar
wachtende passagiers aan boord te doen ko
men.
„Van een eigenlijke paniekstem
ming na de ramp is geen sprake
geweest. Heel, heel velen hebben
zich in den beginne slechts moeilijk
en geleidelijk kunnen realiseeren,
dat het ging om lijfsbehoud en dat
het schip verloren was. Een scherp
verschil was er tusschen de zenuw
achtige, gillende en hun kalmte ver
liezende Portugeesche passagiers,
vooral der derde klasse, en de Ne-
derlandsche, Engelsche en Duitsche
opvarenden.
De Nederlandsche verantwoorde
lijke leden der bemanning hadden
groote moeite de orde onder de
Portugeesche passagiers zooveel mo
gelijk te handhaven.
Voortreffelijk werk heeft vooral
daarbij de tweede Purser, de heer
de Wolf uit Deventer geleverd;
'n betrekkelijk jonge, maar energie
ke man die kalm en zelfbewust
handelend optrad, en zooveel doen
lijk allen behulpzaam was.
Ik heb zoo goed als alles verloren: mijn
muziekboeken met aanteekeningen en per-
sooniyke bewerkingen, myn instrumenten, mijn
bagagealles en alles. Hierin deel ik trou
wens het lot van alle anderen. Toen de aan
varing plaats vond, stond ik aan het dek. Ik
ben nog naar mijn hut gegaan, om te zien
iets te redden. Ik kon myn pas met m'n pas
visum voor Zuid-Amerika voor my van
veel belang redden, heb nog m'n sleutels
by me kunnen steken van de koffers, die ik
in het Carltonhotel te Amsterdam had achter
gelaten. Ik hoopte later nog meer te zullen
kunnen halen. Maar toen ik weer aan dek
kwam, was inmiddes het schip zoodanig ge
held, dat velen reeds het schip verlieten. We
hadden allen onze zwemvesten aangetrokken.
Een passagier was van een aanzieniyke hoogte
in zee gesprongen en heeft proefondervinde
lijk het zwemvest kunnen beoordeelen. Hij is
later opgepikt door de vele scheepjes, die al
reeds waren nader gekomen om eventueel
passagiers en bagages af te halen.
Wanorde bij de Portngeezen
Een enorm verschil was er tusschen de menta
liteit der kalme noordelingen en die der Zuid-
Europeanen. Vele Portugeezen verloren hun
hoofd en geraakten in groote verwarring. De
groote zytrap was alreeds te voren bij 't voor
anker gaan leggen gestreken en daarlangs
zyn de meeste opvarenden naar beneden ge
klauterd, om in de scheepjes te worden op
genomen. Het was de zijde van het schip, die
steeds hooger en hooger oprees by het hellen.
Snel was het lot van de Orania" be
zegeld. Binnen ongeveer tien minuten lag
het eens zoo trotsche schip op zyde, byna
geheel onder water-"
Mej. Ten Brink
Mej. Ten Brink is een onzer reisgenooten
op de „Flandria" geweest naar het Interna
tionaal Congres te Buenos-Aires, zy is niet met
de Nederlandsche delegatie teruggegaan, om
dat zy nog eenigen tyd bij haar broeder in
Zuid-Amerika wilde vertoeven. Zoo kwam het,
dat zy eerst thans met de „Orania" terug
keerde. Het is vanzelf sprekend, dat wy er by-
zonder aan hechtten ook haar oordeel te ken
nen, omdat we deze bekende Amsterdamsche
maatschappelijke werkster hebben leeren waar-
deeren, om haar kalm, energiek bezadigd oor
deel.
„Ik was aan dek, toen de aanvaring plaats
greep. Er bestaat voor mij, hoewel leek, geen
zweem van twijfel, wie schuld heeft. Kapitein
Maars was reeds voor anker gaan liggen met
de „Orania", had bovendien den gezagvoerder
van het Portugeesche vrachtschip, „Luanda"
geseind niet verder te varen. Maar toen ik
daar aan dek stond te kijken naar het gedoe
in de haven en me aan de reeling vasthield,
zag ik de „Luanda" toch op ons toekomen. Het
schip had géén loods aan boord. Ik maakte nog
tot een lid van de bemanning de opmerking,
dat de „Luanda" op de „Orania" zou loopen
doch de ander meende nog, dat het schip wel
by zou draaien en tegen de pier terecht zou
komen. Maar de kapitein van de „Luanda"
verkoos blijkbaar liever op de „Orania" dan op
de pier te stooten en zoo trof de Portugees
ons schip in het volgend oogenblik midscheeps.
Het was gelukkig, dat de passagiers juist de
lunch hadden gebruikt en de eerste klasse
eetzaal leeg was, want anders zouden er hoogst
waarschijnlijk menschenlevens te betreuren zijn
geweest, immers de zijwand werd opengescheurd
en juist in de eetzaal een groote opening gestoo-
ten.
„De schok was voor ons, aan dek, die de
botsing hadden zien aankomen, niet zoo hevig
en wij begrepen nog zoo gauw niet den ernst van
den toestand. Er was wel een deuk in het dek
gekomen en er was ook een en ander ontzet,
maar we wisten nog zoo gauw niet welk een
verwoesting er beneden was aangericht.
„Hoe was de houding der bemanning jegens
de passagiers?" vroegen we:
„Voor zoover ik kan beoordeelen, goed!
Spreekt u gerust hetgeen in de Telegraaf
heeft gestaan tegen dat de bemanning zich
ergerlijk tegenover de passagiers zou heb
ben gedragen. Ik althans heb er niets van
bemerkt. Integendeel ik heb allen lof. Myn
0 hutsteward die zelf erg geschrokken was, is
niet naar z'n eigen hut gegaan maar heeft
integendeel mij nog geholpen. Ik heb nog
een tasch met m'n pas en wat geld kunnen
meenemen. Overigens is ook van mij alles en
alles ook al mijn lieve souvenirs aan het
congres te Buenos Aires, verloren. Bijzonder
onderscheiden heeft zich de tweede purser,
de heer Wolf uit Deventer. Ook de pursers
uit de derde klasse traden krachtig op.
Doordat de „Orania" dadeiyk volop water
binnen kreeg aan een kant, begon het schip
zeer snel op zij te hellen waardoor het ondoen
lijk werd de booten te strijken. Binnen een
tiental minuten lag het schip op zij.
Geholpen door het personeel ben ik langs
de bovenliggende zyde langs de trap die een
heel ongemakkelijke positie had gekregen om
laag gekomen en van het eene schip over 't
andere in een bootje terecht gekomen.
Van de eigen booten der „Orania" konden er
slechts twee worden gestreken, doch dit weet
ik niet precies.
Onder de Portugeezen vooral der derde
klasse ontstond er groote verwarring, ze dron
gen wanordelijk op en het Nederlandsche per
soneel had de grootste moeite om bij dit op
dringen en die wanorde der Portugeezen de
vrouwen en kinderen voor te doen gaan.
Ik was, doordat ik ook nog naar m'n hut
was gegaan, by de laatste passagiers. De eerste
purser had me ontdaan gewaarschuwd: „het
is uit met de reis."
Nog eens ik heb niet gezien dat personeel
passagiers zou hebben var drongen. Maar u
weet: aan ieder is een bepaalde reddingsboot
by eventueele ongevallen toegewezen en zoo
kan 't best gebeuren, dat veel leden van 't
personeel by hun eigen booten hebben gestaan.
Hoe dit ook geweest zij ik heb geen klacht.
Sommigen zyn van het schip jn het water
gesprongen, anderen hadden zich langs 'n touw
laten afzaken. Maar wie rustig bleef is kalm
langs de trap kunnen afdalen. Intusschen is het
schip razend snel gekanteld.
Eenmaal aan wal stond daar de gehelmde
brandweer, die eigenlijk niets had uit te voeren,
stond er 't Roode Kruis, welke gelukkig ook
geen emstfge aangelegenheden had te ver
zorgen. We zijn geruïmen tyd in een der haven
loodsen gebleven en werden ten slotte naar
Hotel Centraal te Leixoes vervoerd door den ver
tegenwoordiger van den Kon. Holl. Lloyd. Kapi-
DflmOO verdriift sPoedi9 el'e kou in hoofd
Hw en neus. op borst en keel door in-
wrijving met Dampo en inademing der dampen.
Doos 30 ct. Bij Apothekers en Drogisten.
Wat Mijnhardt maakt is g o ed."
Onze bijzondere correspondent schrijft ons uit
Saarbrücken, d.d. 23 dezer:
Het „Deutsche Front" is in het Saargebied
de oppermachtigste organisatie; zij is de
organisatie van alles wat min of meer
nationaal-socialistisch denkt en voelt en van
veel, dat zulks niet doet maar een of andere
reden heeft om te „doen alsof".
Het „Deutsche Fx-ont" komt vanzelfsprekend
op voor den terugkeer van het Saargebied tot
Duitschland. Minder vanzelfsprekend is, dat het
opkomt voor een terugkeer naar Hitler-Duitsch-
land. Men zou zich namelijk een party kunnen
denken, die propaganda voerde voor den terug
keer naar Duitschland en tegelijkertijd de Duit
sche Hitler-regeering bestreed. Zulk een party
is echter daarom reeds onbestaanbaar, wyl, na
dat de Rückgliederung tot stand zou zyn ge
komen, de Duitsche machthebbers geen dank
baarheid zouden toonen voor de ten gunste van
Duitschland gevoerde propaganda, maar wel
wraak zouden nemen voor de tegen hen ge-
voerden strijd.
De strijd in het Saargebied is dan ook een
zuivere strijd voor of tegen Hitier.
Het Deutsche Front houdt in dezen strijd zeer
sterke stellingen bezet. Nagenoeg alle Duitschers
die een openbaar ambt bekleeden, hebben zich
aan zyn zyde geschaard. Dat zyn vooral burge
meesters, wethouders, onderwijzers, leeraren en
rechters en politiebeambten, het overgroote deel
dus van het Saarlandsche intellect. Wanneer
men echter aanneemt dat het intellect zich wel
uitsluitend door idealistische beweegredenen zal
hebben laten leiden, miskent men de ware situ
atie. De zooeven genoemde lieden bekleeden al
len zeer blootgestelde posten, waarover de open
bare macht kan beschikken. En men heeft al-
tyd voor het waarschijnlijkste gehouden, dat
deze openbare macht na 13 Januari 1935 de
Duitsche zal zijn.
Dank zij het gelijkgeschakeld intellect van
het openbare leven heeft het Deutsche
Front in wijde kringen een zeer grooten
invloed kunnen uitoefenen, niet slechts ten
gunste van de Rückgliederung, maar ook ten
gunste van de nationaal-socialistische levens
beschouwing, waaromtrent in het bijzonder van
katholieke ouders en van de geestelijkheid zeer
vele klachten voorliggen. Behalve over dit leger
van intellectueelen, dat een geestelijken en mo-
reelen druk op de bevolking kon uitoefenen,
beschikt het „Deutsche Front" over een leger
van meer physieke krachten en dat leger noemt
het zyn „Ordnungsdienst". Het wordt gevormd
door jongemannen in hooge, zwarte, gespoorde
laarzen, wier dreunende marschtred overal en
ten allen tijde in Saarbrückens straten waar
neembaar was als symbool van de naderende
volheid der nationaal-solialistische macht
die echter sinds de aankomst van buitenland-
sche troependeelen verstomd schynt. Deze orde
dienst is een afgietsel van wat eens de bruine
knokploegen in de Weimarer republiek waren.
De eerste groep geredden der „Orania" met mej. Ten Brink e.a. bij aankomst te
Amsterdam voor de lens van onzen fotograaf
tein Maars is nog tot laat op 't water rond het
schip blijven varen om te zfen wat hij nog
misschien kon doen. Hy was dien heelen mor
gen met den tweeden stuurman Boon op de
brug in den storm geweest. Er was toen al
sprake van dat we door zouden varen indien de
loods niet aan boord zou komen.
In „Hotel Centraal" zijn we niet gebleven.
We zijn naar het nabijgelegen Porto gegaan,
waar vanwege 't agentschap van den Kon. Holl.
Lloyd voor ons gezorgd werd en onze terugreis
in orde werd gebracht. Sommige formaliteiten
by de Portugeezen vereischten nogal eenfg ge
loop. Vrijdag 1 uur vertrok ik uit Porto.
In Parijs kwam een vertegenwoordiger van den
Kon. Holl. Lloyd aan onzen trein om verder
voor ons te zorgen. Daarvoor een woord van
erkentelijkhed jegens den Lloyd.
Zoo is mijn terugtocht van het Intern.
Euch. Congres wel een bewogene geworden.
In Lissabon hadden we trouwens al een onge
val. Een Hollandsche missionaris uit Brazilië,
pater Cleverkamp, was gevallen en had zijn arm
ernstig geblesseerd, denkelijk gebroken. Dr.
Wibaut wilde hem behandelen, doch aangezien
de pater er tegen op zag de reis verder te
maken, heeft hij zich naar een ziekeninrich-
ting te Lissabon laten brengen.
Even vóór Leixoes was de wind zóó straf,
dat we op een gegeven oogenblik een hevigen
slag hoorden en in de eetzaal der tweede klasse
de zware stoelen dooreen bleken gesmeten."
Onder de eerste vier reizigers die Zondag
repatrieerden was ook degeen die, van Madeira
komend, de omstreden beschrijving naar de
Telegraaf had gezonden. We meenden het dus
overbodig nog eens hier zijn meening te vragen,
maar vonden het eigenaardig nu ook de andere
passagiers aan 't woord te laten komen.
Nieuw bestuur thans samengesteld
Het bestuur van het Nationaal Verbond van
Katholieke Jonge Middenstandsvereenigingen is
geheel gewijzigd.
In de laatst gehouden vergadering te Utrecht
is afscheid genomen van de heeren W. v. d.
Schoot te Tilburg als voorzitter en J. Koopman
als secretaris-penningmeester.
De afgevaardigden kozen tot algemeen voor
zitter den heer Herman Engels te Leiden, tot
secretaris den heer Kloppenborg, Pelikaan
straat 15 te Utrecht en tot penningmeester den
heer W. Berends te Helmond. Medegedeeld
werd dat H.H. Exc. de Bisschoppen tot ver-
bondsmoderator in de plaats van pastoor Timp
hebben benoemd rector J. Mol, directeur van
het Mannelijk Jeugdwerk in het bisdom Haar
lem te Den Haag.
Vooral in de dorpen en kleinere steden van het
Saarland hebben zij meermalen getoond gemak
kelijk tot handtastelijkheden over te gaan. Ook
de vrooljjke Engelsche politie-officier Justice,
kan daar thans een en ander van vertellen.
Merkwaardig is, dat juist de aanwezigheid van
dezen „ordedienst" een der redenen was, die
het noodig maakte troepen te zenden om wan
orde te voorkomen.
Deze troepenzending is door het „Deutsche
Frant" niet vriendelijk opgenomen, al
kwamen de troepen ook met nadrukkelijke
instemming van de Rjjksregeering. Echter is
geenszins uitgesloten, dat de aanwezigheid van
deze troepen juist de Deutsche-Front-propagan-
da ten goede zal komen. Vele eenvoudige lieden
zien in het geval slechts een nieuwe „bezetting"
wat het in wezen geenszins is en voelen
zich daardoor in hun nationale eer beleedigd.
Anderen eenvoudigen lieden wij constateerden
het zelf sloeg op het zien der vreemde solda
ten de schrik om het hart en geven thans als
hun meening te kennen, dat terugkeeren tot
Duitschland noodig is. Daar is tenminste geen
bezetting door „fremdes Militar."
Van den anderen kant dient men niet uit het
oog te verliezen, dat door de komst der vreemde
troepen de druk, die van het „Deutsche Front"
uitging, gebroken is, wat allicht de partijen van
rden status-quo, de status-quoler" ten goede
kan komen.
Begrijpelijkerwijze worden ook druk vergelij
kingen getrokken tusschen het „fremdes Mili
tar" en het eigene, het Duitsche dus. De verge
lijking met de Engelschen is niet te hunnen
gunste uitgevallen, wij hoorden hier en daar als
commentaar op eenige groepjes Tommys op
merken, dat zulke *,by ons" (in Duitschland)
derde of vierde soort zyn.
Een zeer goeden indruk maakten de eerstaan-
gekomen Italianen; prachtig materiaal en straf
geschoolde manschappen. Mussolini kan over
deze representatie van het „Reale Esercito" te
vreden zijn.
De Zweden maakten niet veel indruk.
En onze lezers hebben er intusschen kennis
van kunnen nemen, dat den besten indruk
maakten de Nederlandsche Mariniers.
>n poeders en cachets
Men schrijft ons:
Het bestuur van de R.K. Werkliedenvereeni-
ging te Culemborg en de Culemborgsche Be-
stuurdersbond protesteeren met nadruk tegen
de pogingen van een deel van den gemeente
raad te Culemborg om het gezag en den invloed
van den burgemeester dier gemeente te onder
mijnen en daardoor diens streven naar verbe
tering van de volkshuisvesting te verlammen.
Zij stemmen volkomen in met hetgeen deze
magistraat deed en doet in het belang van de
volkshuisvesting en tot verlaging van de veel te
hooge huren, vooral van arbeiderswoningen, in
de gemeente en spreken de hoop uit, dat de
burgemeester zich niet door acties, door een
motie van afkeuring en door tegenwerking zal
laten ontmoedigen in zijn strijd voor de be
langen zy'ner gemeente en van die harer be
volking.
Een uitspraak
De Kringadviseur van den Aarts Diocesanen
Boeren en Tuinders Bond. Pastoor v. Schaik,
heeft op een kringvergadering te Duiven in zijn
functie medegedeeld, dat diegenen, die lid zijn
van de actie voor den kleinen boer, geen lid
kunnen blijven van den A. B. T. B. daar dezac-
tie tweepalt brengt in den A.B.T.B. Ze groeit
uit tot een vereeniging, waaraan geen Bisschop
pelijke goedkeuring zal worden gehecht en
waaraan geen geestelijke adviseur zal worden
toegevoegd.
De vertegenwoordigers der beide patroons
organisaties en der vier werkliedenorganisaties
in de sigarenindustrie, kwamen Vrijdag in Den
Haag bijeen.
Op een vraag van den voorzitter, de heer H.
v. d. Putt, wat de vrucht was der besprekingen
in de hoofdbesturen der werkliedenorganisaties
over zyn te vorige conferentie in laatste in
stantie gedane vraag, n.l. wat men dacht van
een lager loon voor de vijf-, vier- en drie
cents-sigaar en dan soepelheid by de bespreking
der andere verlagingsvoorstellen, werd eenparig
verklaard, dat het afwijzend standpunt bleef
ingenomen.
De vertegenwoordigers van den Nederl. R. K.
Tabaksbewerkersbond hebben, volgens de „Volks
krant", ter aanvulling dezer afwijzing het voor
stel ingediend in beginsel te besluiten tot het
in het leven roepen eener centrale vereeniging
ter behartiging van de belangen van alle bij de
sigarenindustrie direct en indirect betrokkenen
en daartoe met bekwamen spoed de noodige
stappen te doen. Zij meenden in en door deze
commissie tot de noodige saneeringsmaatregelen
van het bedrijf te kunnen komen.
Dit voorstel, als niet gevende een directe op
lossing van den bedryfstoestand, werd door de
besturen der patroonsorganisaties wel niet af
gewezen doch als geheel onvoldoende beschouwd.
Het slot der vergadering was dat de patroons
zouden overwegen wat hun verder te doen staat.
Zaterdagavond is bij het kwijtraken van zijn
koers het motorschip „Rival", schipper J. Dijk
stra, dat geladen met stukgoederen op weg was
van Amsterdam naar Lemmer, op een zandbank
geloopen.
De reddingboot „Hilda" voer onmiddellijk ter
assistentie uit. Na langdurige pogingen gelukte
het de „Rival vlot te brengen en de haven van
Lemmer binnen te sleepen.
Aan boord van het motorschip bevonden zich
vier personen. Het schip is later naar Heeren
veen opgevaren.
De slagersknecht J. F. van G. te Heerlen
werd Donderdagavond door zijn baas, den sla
ger N., uitgezonden met een bedrag van 200
gulden om daarmede den veehandelaar S. te
betalen. Hij vertrok met een transportrijwiel,
doch is niet meer teruggekeerd. Het rijwiel
werd later nabij het politiebureau gevonden.
Van G„ die met een Duitsche vrouw is gehuwd,
heeft waarschijnlijk de wijk naar Duitschland
genomen.
Plechtige viering van zijn zilveren
priesterfeest in het Missiehuis
te Tilburg
Zondag is het zilveren priesterfeest van
Mgr. j. panis M. S. C., waarvan de dag
eigenlijk 21 December was, op plechtige
wijze gevierd.
Des morgens droeg Z.H. Exc. om 10 uur, in
het Missiehuis der Paters van het H. Hart te
Tilburg, de Pontificale Hoogmis op, waarbij
vele genoodigden tegenwoordig waren. t
De broer van Mgr. Panis, pastoor Panis uit
Dongen, fungeerde daarbij als presbyter assis-
tens.
Pater W. Muysers, Missie-produrator van de
Ned. Provincie en Pater W. Woudenburg, Over
ste van het Missiehuis, waren de troondiakens,
terwijl als diaken en subdiaken fungeerden
Pater H. Peeters en Pater J. Kleman, beiden
van Celebes. Paters van het Missiehuis namen
de overige functies waar: Ad baculum: Pater
J. Bomhoff; ad mythram: Pater J. de Jong;
ad gremiale: Pater P. Bedaux; ad librum: Pater
J. Broers; thuriferarius: Pater J. v. Geloven;
ad candelam: Pater A. Adriaensen; acolythen:
de Paters A. Verdijen en P. van Doomink; en
ceremoniarius: Pater A. van de Graaff.
Onder de H. Mis hield Pater S. H. Peeters
een feestpredicatie, waarbij hij de waardig
heid van het priesterschap tot onderwerp nam.
Op het priesterkoor had, onder andere gees
telijken, ook de tweede zilveren jubilaris van
dezen dag, Pater C. Brekelmans, missionaris
op de Philippijnen, plaats genomen.
Receptie
Na deze kerkelijke plechtigheid had van 12
tot 1 uur de receptie plaats, waarbij Mgr. Pa
nis, de H. E. Pater A. Broeken, provinciaal, en
Pastoor Panis uit Dongen recipieerden.
Van degenen die op deze receptie versche
nen, noemen we; de moeder van den jubilaris,
mevr. Panis—Baesjou en vele familieleden; de
wethouders J. van Rijzewijk en dr. H. Moller;
het statenlid A. van Rijen; mevr. M. Schots,
namens het Hoofdbestuur der H. Kindsheid;
den heer C. Janssens namens het Petrüs Don-
dersfonds; den heer B. Dekker, namens den
Dioc. Kath. Radiohond; rector P. Vingerhoeds;
dr. P. c. de Brouwer; Mgr. Prof. Groenen, voor
zitter der Indische Missiever.; den rector Mag
nificus der R. K. Handelshoogeschool, Mgr.
prof. dr. Th. Goossens; prof. dr. A. Weve; Fa
ther Padberg, directeur van het St. Jozef-
Studiehuis; de Z. E. overste der Broeders van
Liefde; drs. F. van Miert, moderator van het
Tilburg Studentencorps; het nagenoeg voltal
lig hoofdbestuur der Fraters; deputaties van
den R. K. Werkliedenvereeniging, den Bak
kerspatroonsbond „St. Honore"; de N. V. Rot-
teraamsche Lloyd; en vele Pastoors en Kape
laans uit Tilburg met deken Sanders aan het
hoofd. Ook merkten we op deken Batenburg
uit Dongen, de geboorteplaats van Mgr. Panis.
Vele schriftelijke gelukwenschen en talrijke
bloemenmanden werden aangeboden.
Nadat des middags om drie uur de jubilaris
het plechtig pontificaal Lof gecelebreerd had',
is des avonds een tooneeluitvoering gegeven
voor inwonenden en genoodigden.
Opgevoerd werd het tooneelspel „Ferdinand
Verbiest" van Cyriel Verschaeve.
Mgr. Panis sprak aan het slot dan ook een
harteijk dankwoord, waarbij Z. H. Exc. het
jubileum-fonds tot stichting van een Klein
seminarie op Celebes in aller belangstelling
aanbeval.
10
rr
;36ft
rt+h
„Indien op het terrein der Vaderlandsche
Weldadigheid aan één steunwerk ons geheele
volk moet deelnemen, is het dat voor het be
scherming- en steunbehoevende kind. Wie zorgt
voor het kind, zorgt voor gansch het volk, voor
de hoop van de natie".
Aldus de Minister van Binnenlandsche Zaken
in het tijdschrift voor Armwezen, dat speciaal
gewijd werd aan het werk der Weldadigheids
postzegels.
Gelegenheid wordt dit jaar op alle mogelijke
wijzen geboden om door gebruik van postzegels
en kaarten VOOR HET KIND deel te nemen
aan dit groote steunwerk.
Ook de puzzles worden niet vergeten. Door
oplossingen in te zenden, steunt gij het mis
deelde kind.
Inverband met oudejaarsavond-viering zul
len de Nederlandsche Spoorwegen in den nacht
van Maandag 31 December 1934 op Dinsdag 1
Januari 1935 onderstaande treinen openstellen
voor het vervoer van reizigers:
Posttrein 413: Amsterdam (C.S.) vertrek 2.30
uur. Aankomst Haarlem 2.48 uur, vertrek 2.51.
Leiden aankomst 3.18, vertrek 3.20. Den Haag
aankomst 3.36, vertrek 4.41. Rotterdam aan
komst 4.05.
Posttrein 414. Rotterdam vertrek 2.40. Den
Haag aankomst 3.04, vertrek 3.11. Leiden aan
komst 3.27, vertrek 3.20. Haarlem aankomst 3.57,
vertrek 400. Amsterdam aankomst C.S. 4.19 uur.
Jhr. G. Witsen Elias overleden
Te Den Haag is in den ouderdom van 75 jaar
overleden Jhr. G. Witsen Elias, oud-kapitein
ter zee, oud-secretaris van wijlen H.M. de Ko
ningin-Moeder.
IBIS SHAG LICHTE PIJPTABAK
Rookt Dobbelmann's Tabak en géén anderel
