Saarland stemt in de sneeuw Zwijgende gang der honderd duizenden Onderhoud met commandant der Nederl. troepen Interview met Von Papen ORDE EN RUST OVERAL Miss Earhart in Oakland ZWARE DIENST VOOR DE MARINIERS MAANDAG 14 JANUARI 1935 Stad en dorp in feest gewaad Uitstekende verhouding tusschen Int. troepen Voorzitter plebisciet-com missie tevreden Het stemmen in de dorpen Met 5aar gebied O' Morgen werkt niemand Onze mariniers in het Sa argebied leggen een kaartje Na vijftien jaar bedenktijd sprak thans een volk zich uit In het Nederlandsche rayon „Er is een beslissing geveld voor of tegen den vrede in Europa" Vprctnnninflr of moeilijke en onregel- VCralU|J|jmg matige stoelgang Mijnhardt's Laxeertabletten Wanneer de eerste opwinding voorbij is, hopen wij met de bevolking in vriend schappelijk verkeer te komen In de Wartburg Majoor Bangert als bisschop t SkT.WcNOCLO leuNKlRCHEN iRoden V/ Oi$uirBAC|M OSTINCBCRT 0 Duov/E'ler. \oeu« \SaRREBRUCK S fot. UzCBCRTS CqEBicD B MeTAAUOCDBÜVCH Mi/fcipuTTEN iR.HEBro.LUXEMBUCKq na de sluiting der stembureaux hadden voor gedaan. Te Neunkirchen werd een bom geworpen tegen het bureau van het Duitsche Front. De aange richte schade schijnt niet veel te beteekenen te hebben. Vier personen zijn gearresteerd. Twee dezer zouden communisten geweest zijn, de beide anderen waren aanhangers van de status quo- partij. Te Saarbruecken hebben ongeveer 150 com munisten gedemonstreerd in de Bahnhofstrasse. Toen de politie de menigte wilde verspreiden ontstond eenig tumult. Ook in dit geval zijn eenige personen gearresteerd. Het incident bleek ten slotte niet van ernstigen aard te zijn ge weest. De Parijsche avondbladen publiceeren uitvoe rige berichten overde stemming in het Saar- gebied. Vooral wijst men op de groote opkomst der stemgerechtigden. De bijzondere correspon denten der bladen wijzen erop, dat alles in vol komen ordelijk verloop heeft plaats gehad en dat zich tot nu toe nog geen enkel incident heeft voorgedaan. De voorzitter der plebiscietcommissie heeft in een interview met den bijzonderen be- in de houding. In de Gasthauser sprak men van „Exzellenz" en eenmaal zelfs van „Bischof" De majoor lachte vriendelijk, salueerde cor rect met zijn wit-gehandschoende hand en liet het zich welgevallen één uur bisschop te zijn, al was het dan maar in een klein dorpje, er gens in de heuvels van de Saar. Steenkolen c,eoïco «l—l-Oude Foan«,cme garens Saarg^ebied "TVioMvin-É E LZ AS-LOT HAt2lN G.EU PO NTS EGjUEMINEV aan uit de stad en de naaste omgeving., alle met bewapende begeleiding. Later in den nacht brachten treinen uit de verder afgelegen deelen van het Saargebied de bussen, welke weer met auto's naar de Wart- burg werden verder vervoerd. Tot na middernacht bleven de nieuwsgierigen ondanks de verblindende sneeuwjacht, bij de Wartburg toezien. Heel het Saargebied bereidt zich tegen mor gen op een groot feest voor. Alle scholen zijn gesloten. Het Gewerkschaft Front aan de Saar en de bond van Duitsche werknemers hebben in een proclamatie arbeidsrust afgekondigd. Ook de eerste bladen, welke wij vandaag in handen kregen, verkeeren in feeststemming. Van de tegenstanders wordt nauwelijks nog gesproken. Laat in den avond, tegen middernacht, zijn twee incidenten bekend geworden, welke zien richtgever van Intransigeant verklaard uiterst tevreden te zijn over het verloop van de stemming. De voorzitter verklaarde dat alles op normale wijze is geschied. SAARBRÜCKEN, Zondagavond. (Van onzen specialen verslaggever) Den 13 Januari, den dag waarheen het Saarvolk sinds 15 jaar leefde als naar het groote keerpunt in zijn geschiedenis. In de sneeuw, hoog en blank buiten op het land, een zwarte brij in de straten en steden, is het Saarvolk ter stembureau gekomen met geestdrift en discipline. Zwijgende menigten zijn Zondag door de straten en langs de wegen gegaan, in lange rijen heeft men ge wacht, uren soms, zonder protest, om' door hun stem deel te hebben aan het lot van hun geboortegrond. Alles verliep regelmatig en ordelijk. Om acht uur prompt konden de stembureaux, die 's morgens om half negen geopend waren, gesloten en verzegeld worden. In Saarbrücken heerschte den geheeien dag een druk verkeer in de straten. Trams waren overvol en een taxi was niet te krijgen. Schupo's en Landjager kwamen handen te kort om de stroomen van auto's in veilige banen te leiden en bij de stembureaux vormden zich lange rijen van wachtenden, die spontaan aan ouden van dagen en invaliden den voorrang verleenden. Overal heerschten rust en orde. De menschen zwegen of spraken gedempt, bewust van de beslissing waaraan zij deel had den. Overal trouwens waarschuwden plakkaten: „Doet zwijgende Uw plicht!" Ook tot in de kleinste dorpen waren inlichtin- genbureaux ingericht en motordienstcn van honderden auto's bewogen zich den ganschen dag van dorp tot dorp om invalide stemgerech tigden evenals ouden van dagen te vervoeren. Bovendien was de gezondheidsdienst overal op zijn post om, waar noodig, hulp te bieden. Om acht uur precies sloot op het stadhuis de stembureaux-voorzitter P. Martin de verkiezing. Een gedenkwaardig oogenblik, waarvoor veel belangstelling bestond. Na de eerste indrukken te Saarbrücken hebben wij ons in gezelschap van vlootaalmoezenier majoor Bangert per auto het land in begeven om de bedrijvigheid op den stemmingsdag in de kleine steden en dorpen gade te slaan Wij kozen hierbij de route langs de verschil lende punten, waar onze mariniers voor de uit oefening hunner preventieve taak gelegerd wa ren. Voor de verzekering van een ongestoord ver loop van de stemming was het Saariand in vier militaire zones verdeeld. Aan de Engelsche troepen werd toegewezen het Noord-Oosten van het Saargebied, alsmede stad en land van Saarbrücken. De Italianen kregen het Zuid-Westen als hun rayon. De Zweden bezetten het uiterste Noord westen en de mariniers betrokken nun pisten in het Zuid-Oostelijk deel van het volHsstem- mingsgebied. Het hoofdkwartier van de Nederlandsche txoe- pen was voor dezen dag gevestigd te Alsweiler. Hier bevonden zich de commandant, kapitein De Bruyne, de luitenant-adjudant De Bram, de commandant van den motordienst. iu ter.ant Haberkom, en de inspectie mariniers onder be vel van luitenant Lieftinck. Verder was in Gersheim een sectie onder bevel van kapitein Langeveld en luitenant Nass belast met grens bewaking. Evenzoo in Altheim onder bevel van luitenant ter zee Broekhuysen. Te Blieskastel was een sectie gelegerd onder bevel van kapitein Schui- ling, bestemd voor militairen bijstand, en te Eynöd een sectie onder luitenant von Freytag Drabbe, belast met grensbewaking. Te St. Ingbert was de intendance onderge bracht. Er was een sectie ter bewaking van de kazerne en van militairen bijstand onder bevel van den tweeden luitenant v. Aduard. Hier bevond zich voorts dr. Lacroix en van hier regelde de officier van de administratie eerste klasse, luitenant Leyen, de voedselvoor ziening. Ten slotte was in Saarbrücken een sectie ach tergebleven onder bevel van majoor B-artholo- meus, ter bewaking van de kazerne. In het En- SAARBRUECKEN, 13 Jan. De bizondere correspondent van het Zwitsersche Telegraaf- agentschap in het Saargebied heeft een be zoek gebracht aan v. Papen, die met zijn fa milie verblijf houdt op zijn landgoed Waller- fangen bij Saarlouis. v. Papen weigerde een verklaring af te leg gen over de stemming zelf, doch wel wees hij in enkele woorden op de buitengewone betee- kenis van het plebisciet. „Men kan zeggen, dat met deze stemming een beslissing is geveld voor of tegen den vrede in Europa." v. Papen legde er den nadruk op, dat de uitslag der verkiezing er toe zal kun nen bijdragen een goede verstandhouding te scheppen tusschen Frankrijk en Duitschland, hetgeen in het belang zou zijn van de conso lidatie van den vrede in Europa. NEW-YORK, 12 Jan. Als eerste vrouw en als eerste solo-aviateur heeft Miss Earhart den 2408 mijl langen afstand tusschen Honoloeloe en Oak land in 18 uur 16 min. afgelegd. Onder ooverdoo- vend getoeter van autoclaxons landde zij. Uiter aard maakte zijn een vermoeiden indruk. De politie had de grootste moeite het vliegtuig te beschermen tegen het aanstormen van de en- housiaste menschenmenigte en in een vliegtuig- loods in veiligheid te brengen, van waar Miss Earhart naar een nabij gelegen hotel werd ge bracht. regelt men vlug zonder kramp of pijn met Prijs per doos 60 ct. Bij Apoth. en Drogisten Voor een groote poort van een ge bouwencomplex in de Bleichstrasse nabij de Saar in Saarbrücken, staat een Nederlandsche marinier op post en boven de poort staat een bord, in de Nederlandsche kleuren, dat melding maakt van de aanwezigheid van de troepen, die de eer hebben, het Nederlandsche volk als politie- orgaan van den Volkenbond in het Saargebied te vertegenwoordigen. De staf van de Nederlandsche af- deeling mariniers in Saarbrücken be vindt zich eigenlijk in een vreemden sector, namelijk in dien van de En- gelschen. Want den Nederland- schen troepen is een groot deel van het Saargebied in de districten St. Ingbert en Homburg in het Zuid oosten van het Saargebied ter bewaking toegewezen. Op het binnenhof achter de poort staat een langgerekt gebouw, dat eens een chemische fa briek herbergde. Thans is het de geïmproviseer de kazerne der Nederlandsche troepen, aldus schrijft ons een speciale V-D.-verslaggever. Alles gaat streng militair. De post aan de De nieuwste foto uit Los Angeles van Amelia Earhart, de „vrouwelijke Lind bergh", idie in haar eentje over den Stilen Oceaan van Honoloeloe naar St- Francisco Jucht-taxide" Kapitein de Bruyne gaf vervolgens nog eenige inlichtingen omtrent het verblijf van het andere deel van zijn troepen in het slot Kraenier in St. Ingbert. Hij vertelde, hoe vervallen dit ver blijf er bij aankomst uitzag en hoeveel werk noodig was, om het voor het verblijf van de officieren en manschappen geschikt te maken. Alles zat dik onder het stof. De troepen die er liggen, zijn thans echter zeer tevreden. Over de betrekkingen tot de troepen van de andere landen verklaarde de commandant, dat de internationale troepen een uitstekenden op perbevelhebber in generaal Brind en zijn me dewerkers hebben, zoodat een zeer goede ver houding tusschen de opperste leiding en de territoriale commandanten bestaat. Ook bij de Engelschen, in wier sector kapitein de Bruyne zijn zetel heeft, verklaarde hij zeer goede vrien» - den te hebben gevonden. Deze uitstekende ver houding tusschen de verschillende troepen ver gemakkelijkt natuurlijk de taak en zal ook op de bevolking een prettigen indruk maken. Onder leiding van een der officieren kon ik daarna de verblijven der manschappen bezich tigen, waarover reeds eerder is gemeld. De zalen, waar vroeger de machines stonden, en waar de mannen thans op eenvoudige veld bedden met stroozakken slapen, zien er keurig uit. Alles is eenvoudig, doch goed verzorgd. Het is er behaaglijk warm en de soldaten zullen naar het zich laat aanzien, zeker later met genoegen aan hun „oorlogstocht" naar de Saar terug denken. Hier in Blieskastel namen wij de eerste steek proeven in de verkiezingslokalen, waar Neder landsche voorzitters met onbevangen waardig heid en gezag den gang van zaken leidden. Hun stem, die de namen aflas met een eigen accent, het antwoorden van de nevenzitters, de klap van een stempel op papier waren er de eenige geruchten. Muisstil komen en gaan de dorpelingen, leve ren hun papieren in, verdwijnen in een der geïmproviseerde stemhokjes. De ingevulde biljetten in enveloppen worden den voorzitters ter hand gesteld, die ze laten verdwijnen in groote, geheimzinnige zware urnen. De orde in en buiten de stemlokalen werd. hier gehandhaafd door de Landjager, met as sistentie van de plaatselijke brandwacht, die met hun groote, gele, koperen helden een mar- tialen indruk maken. Wij waren nog getuige, dat een negentig-ja rige vrouw geheel zelfstandig haar stem plicht kwam vervullen en het was slechts voor haar, dat de ernstige gezichten achter de tafel zich even ontplooiden. Opmerkelijk was het, hoe blijkbaar overal ter wereld de stemlokalen, hetzelfde zijn. Altijd hol, ongezellig en van onbestemde kleuren. Of men nu stemt in de dorpsschool van Barsingerhom of dat men zijn stemplicht vervult te Amsterdam in openbare school nummer zoo en zoo veel, of dat men bier stemt Duitschland, Frankrijk of status quo, de sfeer is overal dezelfde: gewichtig en toch nuchter, en de lokalen zijn altijd lee- lijk en kaal. Op weg naar Eynöd hadden wij de mooiste ontmoeting van den heelen tocht. Midden in de geheel verlaten streek stuitten wij plotseling op een Hollandschen keukenwagen, die daar ge moedelijk stond te dampen langs den weg. De kok, of wel de „eeltschroeier" zooals zijn eerenaam luidt kwam juist naar buiten en de poneerde een groot blik rijst in de sneeuw „Voor de vinkies" zei hij wel gemeend. Het bleek, dat hij juist een grenspost van voedsel had voorzien. Deze post was de meest idyllische, welke we ooit zagen. In een klein houten huisje aan den rand van een bosch met het mooist denkbare uitzicht op de besneeuwde heuvels rondom. Er zaten drie mariniers onder bevel van kor poraal Paardenkooper knus bijeen met twee Landjager. Het kacheltje stond rood tusschen de groote voorraden berkenhout. In een wonderlijken mengelmoes van Hol- landsch en Dultsch wisselde men van gedach ten. Als verlaten lag het huisje een honderd me ter van de grens in de krachtige natuur. Hazen en fazanten scharrelden daar rond, en zelfs een kudde herten gluurde nieuwsgierig door de boomen. „Toch zat ik liever in Indië," zei een mari nier nuchter. „Waarom?" vroegen wij. „Wel, dat telt dubbel!" Bij onze komst in Eynöd in het vroege mid daguur, waren op het stembureau aldaar de werkzaamheden al bijna beëindigd. Nog slechts enkele stemmen ontbraken. Incidenten waren hier evenmin als elders voorgekomen. Overal was de stemming perfect. Van de dorpelingen kreeg men kaarten, te Eynöd zelfs een harmonica en bij de rood ge stookte kachel, waarop de marineketel huiselijk pruttelde, was het best uit te houden. Het groote en zware werk na dezen rustigen dag begon voor onze mariniers, zooals trou wens ook voor alle buitenlandsche Saarsoldaten, pas na acht uur. Het ophalen en vervoeren er stembussen in stikdonker en bittere koude. Omstreeks één uur waren de gesloten en ver zegelde stembussen geladen in militaire treinen en konden de secties, ter bewaking achterge bleven, worden ingetrokken. Pas diep in den nacht bereikten de man schappen vermoeid en verkleumd de kazerne. In de kelders van het vereenigingsgebouw de Wartburg te Saarbrücken, rusten thans de stembussen met den wil van het Saarvolk uit gedrukt in 500.000 zwarte kruisjes. Voor den aanvoer der bussen welke Zondag avond plaats had, bestond van de zijde der be volking groote belangstelling. De Wartburg leek in deze uren een belegerde vesting. Alle vensters waren verlicht en overal zag men uniformen der Engelsche soldaten. Voor den ingang stonden wachtposten met de bajonet op het geweer. De wijde omgeving was door de politie vrij gehouden. Ook binnen stuitte men op afzetting na af zetting en telkens herhaalde controle. Zelf werden wij aan den Hjve naar wapens onderzocht, maar men vond bij ons gelukkig niets dan een vulpen en een nagelschaartje, dat wij mochten behouden. In den vooravond reden in hoofdzaak auto's poort drukt op een bel en ik wordt door een anderen marinier gehaald, die mij geleid naar den dienstdoenden wachtmeester, die mij, staai helm op en stormriem onder de kin, ontvangt. Even later word ik gehaald door een jongen officier, die mij langs den adjudant, die juist op dat moment door een persteekenaar vereeuwigd wordt, naar den commandant der Nederland sche troepen, kapitein M. R. de Bruyne, brengt. Deze heeft zijn ruime werkkamer op de eerste verdieping en zijn dubbele schrijftafel is met de Nederlandsche vlag versierd. De vele kaar ten aan de wanden wijzen erop, dat men zich hier in het centrale punt van een ernstige mili taire actie bevindt. De Nederlandsche commandant ontvangt mij zeer vriendelijk en antwoordt zooveel mogelijk op de vragen, die ik hem stel. Hij wijst er op, dat de Neder landsche militairen, van militair stand punt bezien, geduren de hun verblijf in het Saargebied zwaren dienst hebben gedaan. In den kortst moge lijken tijd was het noodig, een betrekke lijk groot gebied in vele dag- en nacht oefeningen zoo goed te leeren kennen, dat officieren en man schappen zich in het gebied volkomen ver trouwd voelen. De commandant wijst er daarbij op, dat er in dit mooie land welis waar tal van hoofd- De commandant weSen z«n- doch wei- nig dwarswegen. Voor al door de nachtelijke oefeningen hebben de manschappen het gebied echter zeer goed lee ren kennen. Het was hem bij de oefeningen opgevallen, dat de bewoners vooral van dit ge deelte van het Saargebied, vriendelijke men schen zijn, die steeds bereid bleken, de noodige inlichtingen te verschaffen, wanneer de troepen zich omtrent verbindingen op de hoogte wilden stellen. Kapitein de Bruyne vertelde, dat zijn man schappen er volkomen van overtuigd zijn, voor welke belangrijke zaak zij in het vreemde land ?ijn en welke delicate, doch ook eervolle missie zij hebben te vervullen. Hij kon niet mededee- len, hoe lang deze missie zou duren. „Wij zijn slechts soldaten," merkte hij lachend op, „en hebben onze bevelen op te volgen. Overigens hebben wij in deze politiek zoo opwindende dagen, onze manschappen zooveel mogelijk terug gehouden. Zij en de officieren zijn nauwelijks in aanraking ge komen met de civiele bevolking, omdat wij alles wilden vermijden, wat tot ordever storing aanleiding zou kunnen geven. Wan neer echter eerst de volksstemming achter den rug is en de opwinding is gaan liggen, hopen wij met de bevolking in vriendschap pelijk verkeer te komen en het mooie ge bied te leeren kennen, waarin wij ons op hoog bevel bevinden." gelsche hoofdkwartier bevond zich de luitenant Roelofsen als verbindingsofficier. Op dezen historischen dag voor het Saarland had de natuur het mooiste feestkleed verspreid, dat men zich denken kan. Zoo voerde onze tocht door kleine steden en dorpen, op dezen winterschen Zondag met hun eenvoudige versiering van dennegroen en spar- renboomen, van steeds verrassende schoonheid. Het kleuren-gamma van de gevels, deuren en blinden brak de eendere blankheid van wegen en daken, blauwe rook wuifde uit de schoor- steenen naar de grauwe wintersche lucht. Over de groene guirlanders, welke feestelijk slingerden van huis tot huis en op de jonge sparren als sierlijke decoratie uitgezet langs straten en wegen, glinsterde de sneeuw. Overal prijkten vlaggestokken uit de huizen, nog gesierd met wat groen of een krans met uitwaaiende linten, tot wanneer straks hier de vlaggen weer huis aan huis zullen buiten han gen. Het kleurenspel en leven in de'sneeuw is een schouwspel, dat men zelden beleeft. De bekoring van het landschap met zijn heu vels en zijn met sneeuw behangen dennebos- schen met het ragfijne kant van het winter sche loofhout werden verdiept door een volkomen rust langs de wegen in de klare, bijkans wind- looze atmosfeer. Nog ontbrak de zon om alles in glans te zet ten, verhulde zich achter sluiers van nevels, maar ook dit was symbolisch voor dezen dag. In Blieskastel hadden wij, na St. Ingbert, de eerste ontmoeting met de afdeeling Mariniers. Zij waren ondergebracht in de bovenzaal van het voornaamste Gasthaus ter plaatse, waar zii genoeglijk bijeenzaten rond een knaap van een snorrende kachel. Een kaartje werd gelegd, de courant gelezen. Aan den wand hingen geweren en een groot portret van Hitier zag bang over de groene helmen somber op de mannen neer. Buiten op het dorpsplein stonden de wachtposten in de sneeuw. Helmen, de blauwe jekkers en de gele patroontasschen kleurden scherp in de om geving. Militaire auto's met Nederlandsche kleuren, groote moderne keukenwagens met sneeuwvlekken op de banden passeerden er achter het monument voor de gevallenen van Blieskastel; drie Duitsche veldgrijze, groote en forsche gebouwen, die met strak- ken blik neerzagen op deze vreemde- invasie. Groote bewondering en eerbied had de Saar- bevolking voor vlootaalmoezenier majoor Ban gert. Diens uniform met het kruis op den kraag, kwam hun onbegrijpelijk, maar in elk geval ver bazend hoog voor. Overal sprongen de Landjager bij zijn komst Op den vooravond der Volksstemming vlamden overal langs de grenzen van Duitschland en het Saargebied groote vrijheidsvuren op. Hierboven de Hin denburg-boren op de grens van Lotha ringen te midden van den laatenden gloed

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1935 | | pagina 9