a
lil
Op de grenzen van Bolivia
Zoekt gij betrouwbaar
Personeel?
Plaats dan een „Omroeper" j
voor 75.000 gezinnen
Het stadion te Amsterdam toegedekt.
ÉRE
AKKERTJES
ilÜ
EEN MEER OP 4000 M.
HOOGTE
„HERMANN HEEST ER
BRIGITTE HELM
DINSDAG 29 JANUARI 1935
ÜH
Bakerrqat van het ras
der Inca's
Humor in het Derde
Rijk
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiini
Een warm kleed. - Met het oog op de komende wedstrijden is Maandag
het Olympisch stadion te Amsterdam met stroo afgedekt. Het stroo wordt
over het veld uitgespreid
IS eeuwen geleden werden aan de
oevers de eerste teekenen der
Amerikaansche bescha
ving merkbaar
Winter in het buitenland
>r
Een ongelukkige, die een bekenden
naam was vergeten
Neem
straks een
"AKKERTJE"
voor Uw beginnende verkoudheid,
wanl overal zweven kwaadaardige
griep-bacillen om U heen en doen Uw
verkoudheid tot griep verergeren.
"AKKERTJES" verjagen de koorts,
stuiten dien griep-aanval en bespa
ren U dagen van veel narigheid.
AKKER„CACHETS
=5
FOTOREPORTAGE
r
- .s
Nederland op de schaats. De M E.T.S.-
banen te Scheveningen werden Maandag
geopend. Tot de eersten, die een baantje
maakten, behoorde de Nederlandsche
tenniskampioen Timmer
De Katholieke Nederlandsche
Boeren- en Tuindersbond hield
Maandag in het Concertge
bouw te den Bosch een buiten
gewone vergadering. De heer
H. Ruyter, lid der Eerste Kamer,
tijdens zijn rede
V
De Weensche Ingenieur dr. Karabacek,
wien het gelukt zou zijn, langs weten
schappelijke» weg diamanten te ver
vaardigen
Op de Vughtsche brug te den Bosch kantelde een
zware vrachtwagen vol geladen met appels en ander
fruit. De appeltjes rolden over de brug
Mr. M. P. D. baron van Harinxma thoe Slooten,
kamerheer In buitengewonen dienst van H M de
Koningin, oud kantonrechter te Beesterzwaag en Ridder
in de Orde van den Nederlandschen Leeuw, Is In den
ouderdom van 70 jaar te Beesterzwaag overleden
Met bezoek van dr. W de Vlugt, burgemeester van Amsterdam, aan Rusland. - De burgemeester tijdens een conferentie op het
bureau van de „Woks', de vereeniging voor cultureele verbinding met het buitenland, te Moskou
Het meer Titicaca, dat op de grens van Bo
livia en Peru is gelegen, is het hoogste meer ter
wereld: 4000 meter hoog!
Het is wellicht niet overbodig even de geo
grafische ligging van Bolivia, dat naar den
Zuid-Amerikaanschen vrijheidsheld Simon Bo
livar genoemd is, na te gaan.
De oppervlakte van Bolivia bedraagt 1.332.803
KM.2, zoodat dit land, wat zijn oppervlakte
betreft, het derde land van Zuid-Amerika is.
Bolivia is een binnenstaat, het is gelegen
tusschen Peru. Brazilië, Chili, Argentinië en
Paraguay; het heeft dus geen directen uitweg
naar de zee, evenmin b.v. als in Europa Hon
garije. In West-Bolivia verheffen zich reus
achtige bergen, steil en hoog, bedekt met eeuwi
ge sneeuw en ijs; in Oost-Bolivia strekt zich
een groote jaagvlakte uit met een tropisch kli
maat en plantengroei. Midden-Bolivia tenslotte
is een meer gematigd gebied en bestaat uit
vruchtbare dalen en valeien: „Yngas" gehee-
ten.
Het hooggebergte, dat zich in West-Bolivia
verheft, behoort tot de z. g. Cordillera de los
Andes.
Het plateau, dat tusschen de bergen gelegen
is, bevat rijke mijnen, zoodat dit gedeelte één
van de grootste economische bronnen van het
land mag genoemd worden. Bolivia is sedert
de crisis het grootste tinland ter wereld, naast
groote tinlagen bevat het land ook belangrijke
lagen lood, koper, zilver, zink en eenige zeld
zame metalen. Dit alles even ter inleiding, om
zooveel mogelijk een idee te geven, in welke
omgeving het meer Titicaca gelegen is, dat
„bet hoogste meer der wereld" genoemd wordt.
Het Titicaca-meer ligt op het Collaophateau,
dit plateau ligt als een soort tafel 4000 meter
bove het zee-niveau en het ligt tusschen de
toppen van de Cordillera, een bergketen, die
een onderdeel is van het groote Andes-gebergte,
dat langs de Westkust van Zuid-Amerika loopt.
Daar de hoogste bergen van deze bergketen
met eeuwige sneeuw en ijs bedekt zijn, ontsprin
gen daarop vele riviertjes, die in dit plateau
ineenstroomen, dat dus als het ware een ver
gaarbak is van al het water, dat vanaf de ber
gen stroomt. Hier vormen zich rivieren met
zeer helder water en ook meertjes.
Het Collaoplateau is dus een zeer waterrijke
streek. Het Titicaca-meer nu, dat op de grens
tusschen Bolivia en Peru gelegen is, en dac
het grootste meer van Zuid-Amerika is, is 8000
K.M.2 groot. In het meer liggen verschillende
eilandjes, grootere en kleinere. De kust is zeer
onregelmatig: nu eens baaien en schiereilan
den, dan weer kapen en golven en talrijke kre
ken. Het water van dit meer is steeds in be
weging en wanneer het slecht weer is, wordt 't
vaak door hevige stormen geteisterd.
Zooals reeds gezegd, ligt het Titicacamear
voor een groot gedeelte ook in Peru. Tusschen
het gebergte en het meer ligt een glooiend
vlak, waarin vele meertjes en moerassen sa
menvloeien. Aan de kust van het Peruaansche
gedeelte van het Titicacameer groeit overvloe
dig gras, waarop de Indianen hun vee weiden
en welk gras ze gebruiken voor het vervaar
digen van vlotten en langwerpige prauwen.
Vooral in de kuilen aan de kust groeit dit
gras zeer veel, zoodat alles een soort slijkmas-
sa wordt, dat onder den naam, „totorales" be
kend is. Daar het water van het meer niet al
te veel zout bevat, is het goed drinkbaar; het
water is verder zeer helder en doorzichtig, zoo
dat men zonder moeite den bodem van niet al
te diepe plaatsen kan zien.
Vanaf de bergen stroomen vele riviertjes in 't
uitgestrekte Collao-plateau samen, daar op de
hooge toppen van de Cordillera rondom het
meer steeds ijs en sneeuw liggen, zoodat zich
steeds rivieren kunnen vormen, die in het Titi-
oaca-meer uitstroomen.
Onnoodig te zeggen, dat zich op het Collao
plateau veel water verzamelt en 't eigenaardige
is, dat dit heelemaal niet beïnvloed wordt door
het kustwater of door het water, dat in de ber
gen van Peru ontstaat. Zooals we in het begin
van deze beschrijving zeiden, is het klimaat in
Midden-Bolivia gematigd en dit is te danken
aan het feit, dat midden in deze streek het Ti
ticaca-meer gelegen is. Hierdoor wordt de tem
peratuur zeer gestadig en is dus niet aan vele
beïnvloedende factoren onderhevig.
Het Titicaca-meer heeft ook een grooten
invloed uitgeoefend op de Inca-beschaving. De
Indianen immers meenden, dat dit meer de
bakermat was van hun ras, ja zelfs van geheel
het menschdom en daarom werd dit meer als
heilig beschouwd. Op één van de eilandjes in
het meer ligt de heilige rots, die over het water
heen hangt en w'aarheen gedurende vele eeuwen
geslachten na geslachten gepelgrimeerd hebben
om daar zekere ritueele diensten te verrichten.
Vijftien eeuwen geleden werden aan de oevers
van dit meer de eerste teekenen van de Ame
rikaansche beschaving merkbaar; er werd een
stad gesticht: Tiahuanuco geheeten.
De stad is later in verval geraakt, doch de
reusachtige ruïnes van deze stad geven ons nog
een vaag idee van de geweldige steenmassa's
waaruit deze stad eens opgebouwd moet zijn.
geweest En dit is voor ons een bewijs, dat vijf
tien eeuwen geleden rond het Titicaca-meer
groote voorspoed en welvaart heerschten.
Deze stad Tiahuanuco moet een groot aantal
vestingen, tempels, rechtszalen, paleizen en graf
monumenten geteld hebben, daar thans nog
vele overblijfselen daarvan teruggevonden wor
den, zooals steen, graniet en porphyreblokken,
hetgeen alle buitengewone monumenten zijn.
Het meest eigenaardige monument is wellicht
dat van Saxahuaman, een op Indiaansche ma
nier ingerichte vesting, waarvan de eene helft
voor de militairen, de andere helft voor de pro
viandeering bestemd was.
Men heeft de juiste plaats weergevonden waar
deze vesting gestaan heeft en men heeft precies
de afmetingen kunnen nagaan. Boven vanaf
deze vesting kan men alle kleine steden in de
dalen overzien; verder kan men de sporen van
de wtegen nog zeer goed onderscheiden.
De Aimaras en de Guechas, die rond dit groo
te meer leefden, hadden een reusachtig rijk
gevestigd, dat zeer machtig was, zoodat zij hun
beschaving over een zeer groot gedeelte van
het land konden verspreiden. In het plateau
waarin het Titicaca-meer gelegen is, liggen
nog eenige kleinere steden, wier stichting tot
de eerste tijden van de Inca-beschaving te
ruggaat, of welke door de Spanjaarden ge
sticht en bezet zijn.
Aan den Westkant van het Andesgebergte
ligt op 2000 M. hoogte de stad Arequipa, de
witte Peruaansche stad, tusschen drie vul
kanen. De stad heeft nog een echt Spaansch
aspect en men staat verwonderd over haar
groot aantal kerken. Ze bezit ook een ka
thedraal, welke reeds meerdere malen ge
restaureerd is en men vraagt zich af, hoe deze
kerken alle zijn blijven staan en gespaard
gebleven zijn, daar in de onmiddellijke nabij
heid van deze stad immers de Misti-vulkaan
gelegen is. die niet minder dan 5.640 M. hoog
is.
Deze vulkaan is reeds verschillende malen
opengebarsten; toch is zij nog even prachtig
als vroeger. Meent echter niet, dat deze reus
van een vulkaan dood is! Integendeel! Aan
houdend laat zij een kort, doch hevig ge
rammel hooren en ontelbaar zijn de schok
ten, die zij deed ontstaan, waardoor dikwijls
huizen en monumenten verwoest zijn. In de
onmiddellijke nabijheid van deze vulkanische
bergen is alles zoo verwoest en vernield, dat
alle levend wezen er vreemd is, zelfs geen
grassprietje kan er groeien.
In de haven van Puno, dat aan de oevers
van het Peruaansche gedeelte van het Titi
caca-meer ligt, liggen ontelbare visschers-
bootjes. Deze scheepjes zijn uit riet vervaar
digd. Dit riet groeit aan den oever van het
meer. De vorm van deze bootjes is dezelfde
ais eeuwen en eeuwen geleden: zelfs ook de
Uros, een wilde, oude stam, waarvan reeds de
Inca's dezelfde opvatting hadden als wij thans,
maakten hun bootjes op dezelfde manier.
Wanneer men van de toppen der bergen
naar de dalen afdaalt, komt men langs eenige
dorpen, bestaande uit huizen, die uit leem
zijn opgetrokken, met een rieten dak bedekt.
Deze huizen staan alle rondom eenige z.g.
„haciendas". Hoe meer men afdaalt naar de
dalen, hoe meer men de beschaving bemerkt,
die hier heerscht en deze cultuur teekent zich
meer en meer af. De Indiaansche boeren be
ploegen hun land nog met zeer primitieve
ploegen, een gewoon stuk hout, dat omgebo
gen is om de vore te trekken. Deze ploeg wordt
getrokken door kleine koppige runderen.
Tegenwoordig dient het Titicaca-meer tot
handelsweg tusschen Bolivia en Peru. Van
daar het groot aantal stoomers, die nu over
„het hoogste meer ter wereld" varen.
Gelijk dus lang vóór de ontdekking van
Amerika het Titicacameer diende voor de
handelstransacties der Inca's, zoo dient het
ook in de 20ste eeuw tot verbindingsweg van
twee landen en aan dit meer is het te danken,
dat er een levendige handel gedreven wordt
tusschen de twee grootste Oceanen.
De „Bericht'-erstattung der couranten is in
het Derde Rijk overgenomen door de „Ge-
rüehf'-erstattung van de vox populi. Wat de
kranten moeten verzwijgen, verbreidt veelal de
volksmond. Een paar kostelijke van zulk soort
„geruchten" vinden we in 't „N. Wiener Journ."
Claire Waldoff is, om haar met één woord te
karakteriseeren, de vrouwelijke Buziau van
Berlijn. Alleen houdt zij meer van politiek in
haar grollen en grappen. Sedert maanden zingt
zij liedjes met een altijd weerkeerend refrein:
„Hermann heest er."
In deze liedjes strooit deze Berlijnsche spe
cialiste in Berljjnschen volkshumor op aller-
devootste wijze haar gloeiende vereering ten
toon voor een zeldzaam ideaal van 'n man,
die Hermann en altijd weer Hermann heet.
Een paar weken geleden sloot zij haar lied af
met het volgende refrein:
Und der Bauch wird fett und fetter
Und die Brust hangt voll Lametta
Und von Pest zu Feste reest er
Hermann heest er!
Het refrein werd met stormen van gelach
door het publiek ontvangen. „Lametta" is de
Kerstboomversiering van staniol en zilver-
rommel. Hier werden natuurlijk Hermann's
tientallen van blikkerende ridderorden bedoeld.
Een agent, vol dienstijver en Derde Rijksgeest,
arresteerde Claire op 't tooneel. Een heelen dag
bleef zij in preventief. Toen hoorde Hermann
Goering er van en gaf bevel haar vrij te laten
met de motiveering: „men kon wel een grapje
NedeHandsch Ongeëvenaard tegen Hoofd-
Product __rr_ r7e±-
V
Product pjjnj KieSpijn, Neuralgie, Ze
nuwpijn, Vrouwenpijnen, enz.
Per 12 si. 52 ct. Zakdoosje 20 ct.
Volgens recept van Apotheker Dumont
verdragen, maar het mocht niet te ver gaan.
De artisten durven, naar het schijnt, nog
wel eens wat aan. In een Münchener bier
cabaret trad onlangs de komiek Kurt Valentin
met opgeheven rechterhand op het tooneel en
brulde „Heil.... Donnerwetter, jetzt habe ich
den Namen vergessen."
Vier weken verbod van optreden kreeg de
man. Het publiek had zich krom gelachen.
En intusschen doet nog een ander verhaal
over Vallentin de ronde. Men vertelt dat Adolf
Hitler niet lang geleden in München onder de
bewonderaars van den populairen humorist ver
scheen en plots verrast werd door een knieval
van den niet op z'n mond gevallen komiek, ge
paard gaande met de koddige smeekbede:
„Führer, lieber Führer, sei gnadig und
schenk uns eine Zeitung für Erwachsene!"
De filmster Brigitte Helm was wegens roe
keloos rijden met haar auto te Berlijn, waar
door een oude vrouw werd gedood, tot drie
maanden gevangenisstraf veroordeeld. Geld
boete kon niet worden opgelegd, wijl het reeds
de tweede maal was, dat deze roekelooze rijd
ster wegens een dusdanig delict terechtstond.
Het „N. Wien. Journ." verneemt, dat Brigitte
veertien dagen in de gevangenis heeft doorge
bracht. Na interventie van hoogere zijde werd
de resteerende straf veranderd in geldboete.
