N
KWIEK EN VIEF
il
Zoekt gij betrouwbaar j
Personeel? I
Plaats dan een „Omroeper
voor 80.000 gezinnen
H. M. de Koningin en H. K. H. Prinses Juliana naar Zwitserland. Kolonialen naar de Oost.
Het Berlijnsche concours-hippique
DONDERDAG 21 FEBRUARI 1935
Een detachement aanvullingstroepen van de
Koloniale Reserve is Woensdag uit Amster
dam met het m.s. „Manix van St. Aldegonde
naar Ned. Indië vertrokken
DE LANDSTOETERIJ TE
CELLE
De Grand National
Steeple Chase
sV
Moeilijkheden voor
cafébedrijf
ffliiiiiiiiiiiiniiiii!ini!iiiii!iiiiiiiiiiiiiiiniiii!iiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiniiiiiiiiuiiiiiiiiiiiini!iiiii!i!iii!ii|
yr-
PAARDENSPORT IN VOGELVLUCHT
Opnieuw is gebleken dat de pres
taties van de Duitsche spring
ruiters tegenwoordig
op zeer hoog peil
staan
PRESTATIES VAN ONZE
ZWEMSTERS
De les van Zondag te Rotterdam
Met dezen auto behaalde de Duitsche racer Hans Stuck op den weg Viareggio-
Lucca in Italië een gemiddelde snelheid van 320.267 Kilometer
ROEK EN BLAD
Zware druk der vermakelijkheids-
belasting
Radio-nieuws
FOTOREPORTAGE
11 S
Koningin Mary van Engeland bracht Dinsdag een
bezoek aan de groots Engelsche Industrieele ten
toonstelling welke in Olympia te Londen gehouden
wordt
De .Titan I", een oude torpedoboot welke met oud Ijzer geladen was, en door de
deining nabij het Schiehoofd te Rotterdam was gezonken, is Woensdagmiddag gelicht
door Hoogenboezem en Van der Tak's Bergingsbedrijf
De bekende wielrenner J van Egmond is vader geworden
van een welvarende baby. Van Egmond met zijn echtge-
noote en eerstgeboren dochter
Z. H. Exc. Mgr. Lammens, Bisschop van Roermond, heeft Woensdag de nieuwe gebouwen van het
St. Annagesticht te Heel plechtig ingezegend. De Bisschop bij een der bedjes op de kleuterkamer
De bagage van H. M. de Koningin en H. K. H. Prinses Juliana, die Woensdag naar Zwitserland
vertrokken, wordt aan het station S.S. te den Haag afgeladen
Zonder twijfel is het Berlijnsche concours-
hippique wel de allerbelangrijkste gebeurtenis
der eerste maand van dit jaar geweest. Het is
inderdaad steeds een der grootste concoursen-
hippique ter wereld en vooral ook wat betreft
het uitgeloofde bedrag aan geldprijzen.
Een bijzondere noot krijgt dit paardensport-
festijn ook nog door het politieke achtergrondje,
dat wij wederom te bespeuren kregen door het
«bezoek der Fransche officieren, die vorig jaar
voor het eerst sedert den wereldoorlog op een
Duitsch concours waren tegenwoordig ge
weest.. Ook een vertegenwoordiger der Poolsche
regeering, kolonel De Rommel, een bekend
■springruiter van een tiental jaren geleden, was
tegenwoordig. Trouwens steeds meer en meer
worden groote internationale concoursen-
hippique gebruikt tot het houden van vlagver-
•toon, hetwelk mogelijk wordt gemaakt door
•het uitzenden en deelnemen van officieele
officiers-équipes. Daarom is het van onze regee
ring niet goed gezien, dat zij zoo weinig mede
werking verleent bij het samenstellen en uitzen
den van Nederlandsche ploegen naar buiten-
landsche internationale concoursen.
Dat plechtige ontvangsten door regeerings-
personen, zooals Goering en Darré, weer op het
•programma stonden, behoeft wel niet te ver
wonderen. Hitier woonde zelf den landenwed-
strijd bij en was onder enorme geestdrift en bij
een geheel uitverkocht huis getuige van een
flinke overwinning der Duitschers op hun Fran
sche kameraden. Wèl was de landenwedstrijd
niet groot, omdat slechts Duitschland en
.Frankrijk deelnamen, doch niettemin was hij
spannend en wellicht was de wedstrijd juist,
omdat hij tusschen die beide naties ging des
te spannender! Op voorstel der Fransche deel
nemende officieren werd den laatsten dag nog
een extra springconcours ingelegd, welke zou
worden genoemd „Prijs der Kameraadschap", en
waarin alleen Fransche en Duitsche ruiters zou
den starten op.... elkanders paarden, terwijl
zij ook voor elkaar de prijzen ter beschikking
stelden! Inderdaad een prachtig verschijnsel,
dat wellicht zijn schaduwen vooruit werpt?
Over het algemeen waren de Fransche niet
gelukkig en de Duitschers waren in de over
macht. Natuurlijk hadden zij het voordeel
beter thuis te zijn in een gesloten ruimte,
doch daar staat tegenover, dat de Franschen
er toch in Genève aan hadden kunnen wennen
of er op hadden kunnen oefenen, indien zij
dit wenschelijk geacht hadden. Neen, in het
algemeen kan men zeggen, dat de Duitsche
springruiters op zeer hoog niveau staan en
ook in het open veld (denk aan de wedstrijden
te Rome) hun mannetje staan.
Een der show-nummers van dit concours-
hippique was dat der Hannoversche paarden
fokkerij betreffende meer in het bijzonder ter
herdenking van het tweede eeuwfeest van de
landstoeterij te Celle, een der beroemdste
stoeterijen ter wereld.
Bij kabinetsorder van 27 Juli 1735 stichtte
koning Georg van Engeland, keurvorst van
Hannover, de landstoeterij te Celle. Er werden
toen gestationneerd 14 hengsten van Holstein-
sche afkomst. Het aantal hengsten groeide snel
en bereikte al spoedig de 60, waarbij verschil
lende Engelsche volbloedhengsten. In de
tweede helft der 18e eeuw prikkelde de
regeering de fokkers reeds met remonte- en
onderhoudspremiën, terwijl men zelfs ook in
dien tijd reeds veulenbewijzen uitreikte. Na
de Napoleontische oorlogen was er een grooten
terugslag bemerkbaar, doch des te sneller kwam
het herstel weer tot stand. De behoefte aan
hengsten werd steeds grooter en in 1792 waren
er reeds 200.
Een hernieuwde opbloei bracht het begin
van deze eeuw en telde men in 1925 reeds 500
dekhengsten. Nog steeds bevindt de stoeterij
zich in het stadje Celle, tusschen Hannover
en Berlijn. De hengstenparades, die elk jaar
omstreeks October worden gehouden, zijr
wereldberoemd.
Dat de hippische sport wellicht op politiek
terrein nog wel eens iets zou kunnen bereiker
dat men dit althans tracht moge ook
blijken uit het tegenbezoek, dat Duitsche rij
school-officieren gebracht hebben aan Polen
De delegatie stond onder leiding van generaal
Von Dalwigk en tal van beleefdheidsbezoeken:,
werden afgelegd.
Met politiek heeft echter niets uitstaande de
detacheering van den Zwitserschen luitenant
Musy aan de rijschool te Hannover. Toch
juicht de Duitsche sportpers deze detacheering
ten zeerste toe, omdat deze Zwitser er een
eigen renstal op na houdt en hij plan heeft
met al zijn renpaarden dan naar Hannover te
komen, zoodat de Duitsche rennen er zonder
twijfel door belangrijkheid aan zouden winnen.
Nu we het toch over rennen hebben herinne
ren we ons een bericht, dat dezer dagen in de
vakpers als bijzonderheid de ronde deed. Het
was afkomstig uit Australië en vermeldde, dat
een jockey van dertien jaar op een paard van
veertien een ren tevens zijn eersten ren
had gewonnen. Inderdaad een bijzonderheid.
Deze hope des vaderlands heette Eddie Doran.
Een ander bericht, hoewel van anderen aard,
is toch niet minder belangwekkend. Het handelt
n.l. over den eventueelen verkoop van den Ita-
liaanschen crack Orthello, welk paard in Italië
gefokt en geboren werd en daar alles achter
zich liet wat naam had in de renwereld. Zelfs
in Parijs sloeg het den Franschen crack Kantar
en den Duitschen Oleander. De eigenaar schijnt
het paard naar elders te hebben kunnen ver-
koopen, hetgeen echter door de Italiaansche re
geering is voorkomen door een verbod. Dit
paard is van te groote waarde voor de Italiaan
sche volbloedfokkerij, temeer omdat de regeering
aldaar geen moeite en kosten heeft gespaard
om de rennen en volbloedfokkerij weer op goed
peil te krijgen. Getrouw aan het fascistische
beginsel, dat algemeen belang voor het persoon
lijke belang moet gaan heeft men den verkoop
onmogelijk gemaakt, hetgeen wel tot de zeld
zaamheden in de hippische wereld zal behooren.
Voor wat betreft de Grand National Steeple
Chase, die volgende maal weer op de Aintree-
baan te Liverpool zal worden geloopen, zij ver
meld, dat bij het sluiten der inschrijvingen
60 paarden bleven staan. Natuurlijk wil dit
niet zeggen, dat dit aantal ook aan den start
zal verschijnen. Intgendeel, men kan er wellicht
minder zelfs dan voorgaande jaar verwachten.
Verschillende paarden zijn reeds afgevallen. Zoo
is Forbra, een der'favorieten, zelfs doodelijk
verongelukt en afgemaakt moeten worden.
Het aantal inschrijvingen gaat gelukkig elk jaar
terug, zoodat de kans op kleinere velden en
daardoor minder ongelukken grooter wordt. In
1929 werd een record aantal inschrijvingen ge
boekt, n.l. 121, waarvan er66 liepen! Velden
van 30 tot 40 paarden zijn nog goed genoeg bezet
en geven pracht-sport te zien. Men kan over
dezen ren denken zooals m enwil, maar men zal
moeten toestemmen, dat man en paard moed
moeten hebben om den start te wagen. Boven
dien moeten zij uithoudingsvermogen en kracht
hebben. Tegelijkertijd heerscht reeds groote be
langstelling voor de traditioneele vlakkebaan-
ren, nJ.' de Lincolnshire Handicap, die omstreeks
tezelfder tijd geloopen wordt. Kansberekening
is reeds aan de orde van den dag en z.g. „dou
blés" kan men prachtig op deze twee rennen
afsluiten.
is onze „Omroeper". Eiken avond weer opnieuw
spreekt hij in 80.000 gezinnen, waar hij steeds
een trouw gehoor vindt. Zaken-Omroepers 50
ct. per regel. Particuliere Omroepers 20 ct. per
regel. Betrekkingen (gevraagd en aangeboden)
10 ct. per regel.
Naast de bewondering die elke sportlievende
Nederlander voor de fenomenale prestaties van
onze Rotterdamsche zwemsters Willy den
Ouden en Rie Mastenbroek koestert, dringt
zich, vooral na Zondag j.l„ toen in het Ooster-
bad te Rotterdam de Kringkampioenschappen
gehouden werden, de
vraag op, of dergelij
ke krachtmetingen,
tusschen deze twee
snelle, zoo niet de
snelste zwemsters ter
wereld, nu wel zoo
buitengewoon noodza
kelijk zijn. Zeker, wij
geven direct toe, dal
een programmanum- ji'
mer als de 100 M (l* ji
vrije slag een bizon-
dere atractie vormt,
wanneer de namen
den Ouden en Mas
tenbroek bij dit num
mer voorkomen. Ook
zullen wij de laatsten zijn die beweren, dat de
strijd tusschen deze twee Rotterdamsche zwem
ster geen sportief genot van de allerbeste soort
is.
Doch zooals de zaken thans staan, zou men
zoowel Rie en Willy, maar bovenal de Neder
landsche zwemsport een dienst bewijzen, wan
neer men beide zwemsters slechts bij uitzon
dering tegen elkander liet starten. Met het oog
op de Olympische Spelen te Berlijn in 1936 is
het toch zaak, dat ons land zijn naam als groo
te zwemnatie hooghoudt en wat zou erger zijn
dan dat een Willy den Ouden tegen dien tijd
physiek nog wel dezelfde gebleven was, doch
haar zellvertrouwen een knauw had gekregen
door eenige nederlagen tegen Rie Mastenbroek.
Want wij behoeven er geen doekjes om te win-
- „T
Willy den Ouden
■;!JWVW
•••••xv/Wita
den; de tijd dat Willy's suprematie zich over
alle zwemsters ter wereld deed gelden, ook over
Rie Mastenbroek, ligt achter ons. Wanneer
thans dit tweetal wereldkampioenen aan den
start verschijnt is de strijd geheel open.
Zoo zal de toestand dan ook voorloopig blij
ven en hierbij moeten wij één ding niet uit het
oog verliezen en dat is, dat Rie Mastenbroek
bij dit duel slechts kan winnen, in tegenstel
ling met Willy, die hierdoor haar wereldrepu
tatie in gevaar gebracht ziet. Neen, allen die
het goed met de sport in het algemeen, doch
de zwemsport in het bizonder, meenen, zullen
moeten toegeven, dat in dit geval ons nationaal
sportbelang boven alles voorgaat, dat alleen
dan Hollands naam als vooraanstaande zwem
natie gehandhaafd zal blijven, wanneer straks
in Berlijn een Willy en een Rie starten, die
ieder op eigen gelegenheid den vorm bereiken,
waarin zij op dat moment zullen hopen te ver-
keeren.
De goede leiding van de dames Braun en v.
Wuyckhuise schenkt ons dat vertrouwen, en
nar wij hopen, zullen zij dit niet beschamen.
Hun goede zorgen voor deze beide meisjes
staan er ons haast wel borg voor, dat Willy en
Rie bij allerlei gelegenheden niet als „kasstuk"
gebruikt zullen worden, ter bevrediging van het
op sensatie beluste publiek, dat veelal zulke
vreemde opvattingen omtrent sportiviteit hul
digt.
DE KATHOLIEKE ILLUSTRATIE
69e Jaargang No. 21.
Van het hoofdkwartier der Minderbroeders
San Antonio te Rome vertelt in dit nummer fr.
Chr. Roorda O.F.M. interessante bijzonderhe
den, met een groep foto's ter illustratie. Karei
Mengelberg brengt ons op een repetitie van het
Amsterdamsche Concertgebouw-orkest, en be
halve van zijn schets genieten we ook nog van
een fraaie serie afbeeldingen, die ons met de
talentvolle medewerkers van den grooten Wil
lem doen kennismaken. Nadat de vraag: „Kan
ik zelf een linoleumsnede maken?" op deskundi
ge wijze is beantwoord, waarbij weer een mooie
verluchting niet ontbreekt, ontmoeten we voor
de achtste maal J. D. Thijs, die dezen keer het
Boeddhisme beschrijft. De K XVIII is nog op
de wereldreis, en de lezers van de K. I. worden
door den officier C. B. Leeuwenberg getrouw op
de hoogte geholpen van de belevenissen der be
manning op raar verren tocht. Daarmee is de
reeks belangwekkende artikelen nog lang niet
uitgeput. Naar aanleiding van een tooneelbe-
werking door Cor Hermus en een opvoering door
het Nieuwe Schouwtooneel, wordt de familie
Kegge van Hildebrand nog eens naar voren ge
haald; „Het witte geweld" schetst ons het ge
vaar van de lawines, en we bezoeken het graf
van den Apostel Sint Jacobus aan de Saar. In
middels zijn we dan aangeland bij de onder
werpen, die voor Vrouw en Gezin worden be
handeld en wel op de bekende verzorgde wijze.
Zoo toont de K. I. zich instructief op velerlei
gebied.
In de beide romans komt schot. Een schip
brandt nog steeds op sensationeele wijze, en we
moeten den schrijver bewonderen om zijn pak
kende detailteekening. „Het meisje van
Utrecht" spelde haar vriendelijk alphabet reeds
tot de Q., en we genieten nog altijd van het ge
moedelijke geval. Jules Aghina geeft een niet
alledaagsch volksvertelsel uit de Pyreneeën, met
een duivel als hoofdpersoon, en F. G. Schmidt
verhaalt een aardige grap.
Het blijkt dus wel duidelijk; meer dan ooit is
De Nederlandsche toonkunstenaarsbond heeft
aan vijftien gemeentebesturen een adres 6e*
zonden, waarin hij de aandacht vestigt op den
noodtoestand in het café-restaurantbedrüfj
Vele ondernemers zijn gedwongen tot inkrim-
ping van personeel en zelfs belangrijke zaken
zijn gesloten. De heffing van de vermakelijk
heidsbelasting naar den grondslag van de oppe^"
vlakte der lokaliteiten heeft nooit een bilW*
ken maatstaf opgeleverd, en is nu wel zeer bij
zonder onredelijk geworden. Groote zaken
kunnen de oppervlakte harer lokaliteiten niet
inkrimpen. Nu overal bezoek en omzet vermin
derd zijn, voert exploitatie van groote lokalen
op zich zelf voor den ondernemer tot relatie'
zware lasten. De betalingcapaciteit der zaa
kan nu minder dan ooit uit de oppervlakte
worden afgeleid.
Handhaving van de belasting naar dezen
maatstaf en volgens de jaren geleden vastge
stelde tarieven legt op de bedrijven een ob'
evenredig zwaren druk.
Tegenover het financieele nadeel der Se"
meente van de noodzakelijke belastingverlaging
staan verbetering van het bedrijfsleven, be'
houd van werkgelegenheid en besparing va&
steungelden, welke voordeelen opwegen tegen
het verlies aan belastingopbrengst.
nu de K. I. een blad, dat in alle kringen v8°
ons volk thuis behoort.
Bij de N.V. Uitgevers- en
Publiciteitsnn^
„Diligentia" te Amsterdam is van de hand v
Hans Schnabel verschenen een uitvoerige ban
leiding voor het bouwen van een buitengew°
eenvoudig 3 lamps toestel met Ferrocart SP°
len (type 1935) en een afstemeenheid met g g
ijkte stationsschaal. Het boekje bevat, beha -
een in 2 kleuren gedrukte fotografische b ^et
plaat, verschillende ombouwschema's voor
moderniseeren van oude toestellen.
ZEE- EN LANDMACHTKALENDfjt
Mei 1935 tot Mei 1936. Premie-u
gave der „Nationale Crediet-'
eeniging".
r* V*
Een zeer lofwaardig werk heeft de N-
verricht met de uitgave van deze premie-
gave. Het schild laat de nationale vlag me. jCic
vlaggen van het Koninklijk Huis zien. Het
begint met de foto's der commandeere^
opperofficieren van zee- en landmacht, die
woorden van lof voor deze uitgave hebben
gehad. Dan volgt een reeks zeer interest
foto's van vloot en leger, voor een deel
exclusief, voor een deel zelfs afgestaan
H.M. de Koningin. De cavalerie en de m"0
ste artillerie missen wij helaas onder _ng
plaatjes, maar niettemin zal ieder die be
stelt in de weermacht, deze uitgave gaarn
bezit hebben. Uitstekende foto's van de
overleden en nog levende leden van het
ninklijk Huis wisselen de militaire platen
