<KetvM&aal ma dag
DE ENGELSCHE KAPERS
Diefstal?!
De Katholieke Kerk in Scandinavië
F 750.- bij levenslange geheele ongeschiktheid tot werken door
ALLE ABONNÊ'S
EUROPA'S GROOTSTE
MISSIEGEBIED
ASCH
ZATERDAG 2 MAART 1935
Vooral op feestdagen nemen veel
niet-katholleken aan onze gods
dienstoefeningen deel
Groote moeilijkheden
bij de zielzorg
James T. Percy
7 eeuwen parlement
if
meteen*' gretig Het Avondblad
Ploegenstelsel op de
Russische scholen
De Seine verlicht
AANGIFTE MOET, OP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
DOOR J. S. FLETCHER
Scandinavië, dat thans het grootste missie
gebied van Europa vormt, komt steed* meer en
~*eer in het teeken van de algemeene belang
stelling te staan. Nu algemeen waargenomen
*°rdt, dat het Protestantisme ten ondergang
e'gt, wordt ook meer aandacht geschonken
aan deze Noordelijke landen, die eeuwen lang
rouwe aanhangers bleven van de leer van
~Uther. Hoe zijn hier de toestanden op gods-
uienstig-zedelijk gebied? In het nieuwste „Klei-
e Nordische Jahrbuch" lezen we o.m. het vol
gende; „De deelname aan katholieke gods
dienstplechtigheden door niet-katholieken is
v°oral op feestdagen opvallend groot. Het volk is
onbekend met het wezen en de leer van de Ka
tholieke Kerk. Toch is hier, zooals in ^e andere
Scandinavische landen, een steeds groeiende be-
•®ngstelling voor het Katholicisme waar te ne-
jhen. de laatste jaren vooral in de kringen der
hitellectueelen. Men neemt een vriendelijker
houding aan tegenover het Katholicisme en
™en durft openlijk te gaan erkennen, dat zy de
^ondlegster is geweest van cultuur en beseha-
in deze Noordelijke landen."
Dergelijke berichten verneemt men ook uit
doorwegen, waar de vijandelijke houding tegen-
Ver Rome sterk gematigd is. Men snakt hier
™eer naar de heerlijke plechtigheden en liturgie
r,er oude Moederkerk, een streven, dat de laat
je jaren bij vele Protestanten ook in Europa
fheer sympathie vindt. Zoo verklaarde een Lu-
hersch Dominé aan een Katholiek Missionaris,
hat hij de Katholieke Liturgie weer heeft inge-
°erd. Een andere Dominé vroeg den Rector van
h,e St. Olafskerk te Oslo om koorgezangen voor
f/lh kerkdiensten. Een Katholiek bezocht de
*e!'k van Skiën, die nog van vóór de Hervorming
dateert. Hij vond daar allerlei gewaden en 11-
Ur§ische toebereidselen voor de katholieke
godsdienstoefening. Het bleek, dat men in r'.ezs
erk de katholieke liturgie nog volledig had be
waard.
Dergeiyke berichten komen eveneens uit het
2® IJsland.
Pater Sprong S.M.M. meldt uit Reykjavik, dat
hten in verschillende Protestantsche kerken nog
j^Sewaden uit den katholieken tijd bewaart.
7® albe. die Paus Paulus III aan Mgr. Jozef
Arason, den laatsten Bisschop van IJsland, in
9oo ten geschenke gaf, werd door een Lu-
hersch bisschop enkele jaren geleden bü de
"wÜding" van een anderen bisschop gebruikt.
IJsland worden de meeste godsdienstoefenin
gen nog geheel gecelebreerd volgens de liturgie
er Katholieke Kerk.
Dit alles neemt echter niet weg, dat de positie
*an de kerk in Scandinavië nog uiterst zwak is.
z? totaal wonen er slechts 54.000 katholieken. In
futland en IJsland werken slechts 9 priesters, in
"Weden 23, in Noorwegen 42, in Denemarken
10. tezamen dus nog geen 200 priesters op een
bevolking van ruim zestien millioen zielen.
Dfoenland, dat eens een katholiek Bisdom was,
a thans nog geheel zonder zielzorg. Van de
rj-390 inwoners van Groenland is er niet één
katholiek.
°P de Faröer-eilanden, die eveneens tot De
nemarken behooren, werden onlangs na einde-
°°ze moeite een kerk en school gebouwd. Vier
v?techumenen bereiden zich voor op het H.
T^opsel. in het afgeloopen jaar werd de kerk
rj Denemarken aangevallen door den directeur
ah den Geneeskundigen Dienst van het Mi-
'sterie van Binnenlandsche Zaken. Deze deed
°Jal een heftigen aanval op de katholieke
e*enhuizen. De pers heeft hierop echter niet
geageerd. Het St. Jozef-ziekenhuis te Kopen-
a8en kon zelfs nog worden uitgebreid. De Pic-
as-paters wijden zich sedert enkele jaren aan
zielzorg van Centraal-Noorwegen, terwijl het
^ordelijk gedeelte is toevertrouwd aan de Duit-
be Missionarissen van de H. Familie.
Oe Fransche Dominicanen hebben de zielzorg
Hamar en twee groote districten rond deze
^ad op zich genomen. Ook vóór de Hervorming
as dit gebied reeds aan hun zorgen toever-
®uwd.
Ij Terwijl eerst in 1845 aan de Katholieken vrij-
van godsdienst werd geschonken, hebben
katholieken het vorige jaar den dag gevierd,
a&r°p voor 150 jaar voor de eerste maal weer
dep kktholieke godsdienstoefening werd gehou-
De katholieken van Zweden genieten echter
jj 8 hist dezelfde vrijheid als hun broeders in
orwegen. Wanneer een Zweed een paspoort
aanvragen, moet hij zich nog steeds wen-
V* lot den Lutherschendominé, bij wien hü
•Sens de wet staat ingeschreven.
Wil een Katholiek in het huwelijk treden,
g," moet hij een bewijs van den Burgerlijken
C* by den dominé halen. Ook wanneer een
Jj Weljjk gesloten wordt tusschen tweekatho-
1p ®n, moet eerst de drievoudige afkondiging
Luthersche kerk hebben plaats gevonden.
20 Wet dateert van 1911. Verder moeten de
katholieken belasting betalen voor de Luther
sche gemeente. De Protestantsche Staatskerk
eischt, dat een katholiek volgens den Frotes-
tantschen Ritus begraven wordt, wanneer hü
zich niet minstens twee maanden voor zün dood
bü den dominé van de Kerkiyst heeft laten
schrappen. Onder zulke omstandigheden bren
gen bekeerlingen groote moeilijkheden mee. De
Katholieke jeugd van Zweden heeft in Augustus
1934 haar eerste demonstratie gehouden. Mgr.
Miiller van Zweden heeft zware zorgen om zün
missie in stand te houden. Toen Mgr. Miiller
10 jaren geleden zün bisschopszetel besteeg, tel
de Zweden 5 zelfstandige parochies. Thans is
dit getal verdubbeld. Het aantal priesters steeg
van 12 tot 23, terwül 120 kloosterzusters thans
in het land werkzaam zün. In de tweede groot
ste stad van Zweden, Göteborg, heeft de missie
met zware zorgen te kampen. Kerk. pastorie,
het Zusterklooster en de school zijn bouwvallig
geworden. Zij staan bovendien in het haven
kwartier in een zeer onwaardige omgeving. Gö
teborg is het zorgenkind van den missiebis
schop.
Het zwaarste missiegebied is Finland van
wege de diaspora. In 1523 werd de leer van
Luther ingevoerd. Van de 4 millioen inwoners
zün 3K millioen Protestant, 62.000 Grieksch-
Orthodox en er zün slechts 2000 wüd verspreid
wonende Katholieken. Onder de 9 priesters zijn
twee Finnen. Eerst toen het Russisch juk werd
afgeschud, heeft men een Vicariaat kunnen
oprichten, aan welks hoofd thans Mgr. Cobben
staat, die op 19 Maart 1934 uit de handen van
Mgr. Hopmans in Bergen op Zoom de Bis-
schopswüding ontving. Hij is opvolger van
Mgr. Johannes Michael Buckx, eveneens een
landgenoot.
Vóór de hervorming telde men in Finland
200 katholieke parochies, thans slechts vier.
Finland spiegelt zich geheel aan Noorwegen.
Zoo zijn zelfs Noorsche voornamen in zwang
gekomen. Er worden zelfs Noorsche handels
kantoren opgericht.
En zouden wij Katholieken nu niet meer be
lang stellen in deze missiegebieden, die nog
zoo diep christelijk zijn en waar talrijke lana-
genooten arbeiden om zielen voor Christus'
Kerk te winnen?
(Nadruk verboden)
James T. Percy is bevorderd tot kapitein
van de luchtvloot van Imperial Airways;
één van die machines, welke plaats bieden
aan veertig passagiers, is onder zijn bevelen ge
steld.
Hij is 25 jaar oud.
Geen Engelschman en, naar men gelooft,
geen ander Europeaan heeft op dezen leeftijd
reeds de bevoegdheid gehad de grootste machi
nes op de langste luchtroutes te commandeeren
De gezagvoerers der groote „air liners" op de
lange routes zün bijna allen mannen van tus
schen dertig en veertig jaar. Captain Percy
heeft thans reeds den „maarschalksstaf" in zün
beroep veroverd.
Men zegt dat luchtvaarders „geboren" moe
ten worden. Captain Percy is zeker een gebo-
mimiiiiimmimmmmii
iiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiimu
Volgens de gepubliceerde cijfers be-
treffende het tabaksverbruik in ons
land is in het afgeloopen jaar een be-
5 drag van 141,2 millioen gulden in asch E
en rook vergaan.
I Heele volken staan te plukken,
Streken die er van bestaan,
Boordevolle reuzen-schepen,
Die naar ons lief landje gaan.
Daarna veiling in Frascati, i
Een noteering in de krant,
En het rollen der sigaren
Werkt het werken in de hand.
Mooi beplakte houten kistjes
Met dit edel rookbaar kruid;
Stuk voor stuk zien de sigaren
Als een meesterstuk er uit!
Geen briljant wordt zoo bekeken
Als dit doffe bruine blad.
Eerst besproken, dan beroken,
Daarna teeder aangevat-
't Wordt bewonderd en geprezen.
Graag legt men zijn centjes neer,
Want dit edel kruid genieten
Schept een aangename sfeer.
Arbeid, moeite en mïllioenen
En wat eens een schepping toas,
Zien wij dan tenslotte worden
Een rampzalig hoopjeaschE
En voor deze aschverwording
Is geen zweempje van berouw,
E Noch bij u, bij mij of wien ookE
Uitgezonderd soms je vrouw!
MARTIN BERDEN
1 (Nadruk verboden)
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiMiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiË
ren „luchtman", geiyk wij vroeger van „geboren
zeelieden" spraken. De „stem van de zee" riep
eenmaal de jongemannen die op land niet ge-
düen wilden; het is nu de „stem van de lucht''
die hun in de ooren schijnt te klinken.
Als jongen dacht kapt. Percy aan niets anders
dan aan vliegen. HU woonde te Newcastle, en
toen hij zestien jaar was bracht hij al zijn vnj-
en tijd en een deel van zijn eigenlük niet
vrüen tijd door op het vliegveld dezer stad
Een dag, waarop hij niet erin geslaagd was met
een van de leden der Aero Club mede te mogen
opstijgen, was voor hem een verloren dag.
Twee jaren later had Percy een vliegbewijs
„A". Hü mocht nu solo-vliegen.
Als leerling trad hü toe tot den staf van Im
perial Airways. Want solo-vliegen is een sport,
een liefhebberü, maar geen beroep. Percy was
arm en moest een beroep kiezen. Welk ander
dan dat van verkeers-vlieger! Als leerling bond
hü zich voor drie jaren, en dat waren moeilijke
jaren, gedurende welke hü elke penny sparen
moest voor het nemen van vlieglessen. Hü wil
de certificaat „B" hebben, hetwelk hem -er
vergunning als handels-piloot verzekert. Het is
een zeer duur certificaat.
Hü haalde het.
Een jaar lang bestudeerde hü navigatie en
radio. Hij was theoretisch volleerd, en wexcl
tweede piloot („eerste officier", geiyk men het
in navolging van de marine, vaak uitdrukt) op
vliegmachines naar het vasteland en naar de
Dominions.
HU had voorloopig tevreden kunnen zijn Wei
nigen hadden het op zijn leeftyd reeds zóó ver
gebracht. Maar nog was hü niet voldaan
Hü vloog zün 2.000 uren, en was nu benoem
baar tot commandant van de grootste machines
op de langste hjnen. En hij wérd benoemd
op zijn 25ste jaar tot den hoogsten rang en
den verantwoordelijksten post.
Binnenkort zullen drie deelen verschijnen
van ecu werk dat de Engelsche Parle
menten tot onderwerp heeft. De jaren
14391509 zullen erin behandeld worden, dus dc
periode waartoe onder anderen de Rozenoorlog
behoort, en welke loopt van den val van
Humphrey van Gloucester (den echtgenoot van
Jacoba van Beieren) tot aan de troonsbestij
ging van Hendrik VIII.
Ofschoon deze drie deelen het eerst in boek
vorm verschijnen, vormen zij chronologisch niet
cien aanvang van het werk, dat de büna 700
jaren omvat beginnend met 1264.
De thans verschenen drie deelen zijn de eer
ste vruchten van een onderzoek en studie, wel
ke dertig jaren geduurd hebben; de publicatie
van de rest van het werk zal thans in betrek-
kelük snel tempo geschieden, ofschoon het wel
tien jaren duren zal eer de veertig deelen.
waaruit deze „Geschiedenis van het Parlement"
bestaat, geheel gereed is.
Voor de thans uitgekomen deelen is voorna-
menlük het bekende parlementslid, kolonel Jo-
siah Wedgwood, verantwoordelijk. Het werk in
zijn geheel draagt evenwel een officieel karak
ter; het is ondernomen door een commissie,
waarin leden van alle partüen zitting hebben,
en welke onder voorzitterschap staat van den
Lord kanselier.
Als het voltooid is zal het een volmaakte ge
schiedenis bevatten niet alleen van het Parle
ment, maar van de democratische instellingen
van Engeland, Schotland, Ierland en Gascogne
(dat büna een eeuw lang onder Engelsche sou-
vereiniteit gestaan heeft). Diegenen die het
werk bestudeeren, zullen begrüpen hoe ?n'waar
om de democratie in Engeland groeide, en waar
om zü in andeer landen ten onder ging.
De commissie heeft het werk in zeventien
verschillende periodes verdeeld; elk dier perio
des wordt behandeld door een geschiedkundige
oie, wat de détails aangaat, wordt bijgestaan
door studenten.
Een denkbeeld van die détails krijgt men,
wanneer men weet dat in het eerste deel de
biographieën voorkomen van 2600 leden vau
het Parlement, die zitting hadden tusschen 1439
en 1509. Het totaal aantal bedroeg in die 70
jaren waarschijnlük 3800, maar slechts om
trent 2600 hunner heeft men büzonderheden
kunnen' opsporen.
Het tweede deel zal lüsten bevatten van leden
der beide Huizen en de voornaamste staats
ambtenaren. Achter eiken naam zullen pe-soon-
lijke büzonderheden vermeld worden. Elk Par
lement wordt afzonderlijk behandeld, de op zün
zittingen verrichte arbeid wordt besproken, en
de samenstelling (volgens beroepen, standen en
richtingen) geanaliseerd.
Het derde deel behandelde de kiezers, de
methodes bü verkiezingen toegepast, de manier
van wetgeving, de machtsvermeerdering (en
vermindering) der beide Huizen, en de alge
meene constitutioneele geschiedenis.
Het werk zal een geheel afzonderlijke plaats
innemen onder de geschiedkundige boeken; het
zal dieper in détails afdalen dan eenig ooit
uitgegeven historisch werk.
De kosten van het voltooide werk zullen on
geveer 40.000 bedragen, maar voor dien prijs
zal dan ook voor Parlement en democratie een
onvergelijkelük monument van papier en druk
letters opgericht zün.
Doelloos slenterde hü langs het Damrak.
Een half jaar geleden was hü „wegens
reorganisatie" uit zün betrekking ontsla
gen. Gedurende al dien tyd had hü bijna da-
gelüks op verschillende advertenties van den
meest uiteenloopenden aard gesolliciteerd, steeds
tevergeefs. Twee of driemaal had hü een aan
bieding gekregen van een verkoopsorganisatie,
om op te treden als colporteur voor den ver
koop aan particulieren. Hij had het geprobeerd
met radio-apparaten en met stofzuigers; het
ging niet, daar was hü nu eenmaal niet ge
schikt voor.
Gelukkig was hü niet getrouwd, de zorg voor
vrouw en kinderen bleef hem tenminste onder
d'ie omstandigheden gespaard. Maar overmorgen
was het de eerste van de maand en zou hij met
de laatste rest van zijn overgebleven spaar-
duiten z'n kost juffrouw kunnen betalen, dan
had hij nog een maand onderdak en voeding,
en aèmen dan
Plotseling bleef hü staan. Daar, aan den
trottoirband, vlak onder zijn bereik, lag een
tasch, een bruinlederen, veelgebruikte acten-
tasch. HU bukt zich, raapt haar op, slaat er 'n
blik inbankpapier, veel bankpapier. Vlug
verbergt hü de tasch onder zün colbert, ver
haast zijn schreden en schiet een zijstraat in.
Opnieuw gluurt hü, de tasoh slechts even ope
nend. naar den inhoud.
„Goeie hemel, biljetten van duizend, meerdere
een heel pakje
Snel verdwünt de map weer onder zijn jas.
nog haastiger stapt hü verder, rent bijna op
een draf verschillende züstraten door, bereikt
hügend zün woning, springt twee, drie treden
tegelijk de trap op, en stormt zijn kamer bin
nen. Daar ploft hij neer op een stoel, schudt
den geheelen inhoud voor zich op tafel, grüpt,
graait erin met bevende vingers. Dan vliegt hij
weer op, loopt de gang in, gooit de keukendeur
open, de deur van een zükamer en schreeuwt:
„Juffrouw! juffrouw!"
Hij loopt weer terug en begint dan staande
haastig te tellendrie en twintig biljetten
van duizend, acht van honderd, zes van vijf en
twintig, veertien van tien.... hij telt ze op
nieuw, wat kalmer nu, neemt ze dan alle bij
elkaar in de handen en zit besluiteloos voor zich
uit te staren;
„Vier en twintig duizend en negentig gulden!
Wat nu?"
„Een vermogen! Wat nu? Naar 't buiten
land....! Wel neejuist niet! Niets bijzon
ders doen. Voorloopig kalm zoo blüven leven.
Vooral geen groote verteringen maken. Dan be
leggen. Soliede. 's Kijken tegen vüf procent
dat is ongeveer honderd gulden per maand
Neen, een zaak beginnen, zelf een kantoor op
zetten, een hotel!"
„Natuurlijk niet met de juffrouw over praten
met geen mensch. Eerst die tasch weg, voor
loopig onder het bedoud ding, van een
kaslooper, zie je zoo.... groote firma natuur
lijk, die lui zün altüd verzekerd tegen verlies
en berooving.... doe er geen mensch tekort
meezal dien knul z'n baantje niet kosten
Sssst!"
De sleutel wordt in de huisdeur gedraaid, de
kostjuffrouw komt thuis. Vlug bergt hy het
geld in z'n binnenzak en gaat met de handen
in z'n broekzak voor het raam staan fluiten.
„Goeien middag, meneer.... och, och, wat
doet u weer zenuwachtig, maak u toch niet
zoo van streek, meneer. Ik heb u toch gezegd:
„Die kamer hier verhuur ik gemakkelijk aan
een ander. Acht jaar lang hebt u bü me ge-
Kapitein Gay had al zün manschappen op het
fort. Tom, de stuurman, was er in geslaagd met zün
mannen den kapitein te vinden. Alleen Hal en Mary
bleven zoek, en allen waren zeer terneergeslagen over
dit verlies, daar men vreesde, dat ze door de Span
jaarden waren gevangen.
Ondertusschen was de rennende Beer bü het fort
aangekomen. De brug was opgehaald, de Indiaan
zwaaide een witten doek, en de wacht begreep, dat
een boodschapper hun nieuws kwam brengen.
De kapitein werd gewaarschuwd en deze verkende
eerst nauwkeurig met zün verreküker de omgeving
alvorens order te geven, de brug te laten zakken. „Ik
geloof niet, dat het een valstrik is," zeide hü, ..laat
hem binnen."
Ir;
woond, u kunt toch het achterkamertje boven
krijgen, voor niets, net zoo lang tot u weer
een betrekking hebt, mooier kan het toch niet.
Och, och, wat 'n rood hoofd."
Hoofdschuddend loopt ze naar achter in haar
keukentje.
Om zes uur kwam het avondblad. Nauwelüks
was de juffrouw,
die de courant
binnenbracht,
gebaar greep hü
ernaar en vloog
met gulzige blik-
zige blikken de pagina's door. Daar, onder
Stadsnieuws stond het;
De 42-jarige kaslooper P. van de Internatio
nale Bankvereeniging, alhier, heeft bü de po
litie aangifte gedaan van de vermissing van
een bruinlederen portefeuille, inhoudende circa
25.000 aan Nederlandsch bankpapier. Volgens
verklaring van den man zou hü de tasch,
gaande van het hoofdpostkantoor via Graven
straat, Zoutsteeg en Damrak naar het Victoria-
hotel onderweg verloren hebben. Ook schünt
de mogelijkheid van berooving niet uitgesloten.
De nummers der bankbiljetten zün bekend.
(Zie verder „Laatste Berichten").
Laatste berichtenNader vernemen wü,
dat de kaslooper P. van de Int. Bankver. heden
middag ter verpleging in het Wilhelminagast-
huis is opgenomen. De toestand van den man,
die in hoogst opgewonden toestand verkeert, is
zorgwekkend. P. staat bekend als zeer betrouw
baar en heeft 18 dienstjaren.
Woedend sprong hij overeind. Hü greep de
tasch onder het bed vandaan, rende bloots
hoofd de straat op, en zwaaide naar een juist
passeerende taxi;
„Vlug, zoo snel je rü'den kunt. Wilhelmina-
gasthuis!"
Groote God! Als het eens te laat was? Een
moord! Een eerlijk kaslooper, huisvader met
kinderen misschien
„Harder dan toch! 'n Rüksdaalder fooi!
Harder.Harder
Met een geweldige vaart schoof de wagen de
Leidschestraat door. zwaaide met onverminder
de snelheid door de bocht van het Leidsche
Bosch je. den Overtoom op
Nog vóór de wagen stilhield, sprong hü eruit
vloog op den portier af en snauwde hem hij
gend toe:
„Waar is die kaslooper? Leeft ie nog? Ik
moet erbü!''
„Kaslooper?"
„Ja; die vanmiddag hier binnengebracht is."
„O, dieop afdeelingNeen. meneer,
mag geen mensch bijgaat, geloof ik, iets
beter. Ik zal even voor u telefoneeren."
Terwijl de portier telefoneerde, smeet hü de
tasch op een tafeltje.
„Hier, breng dat gauw bü hem. Gauw!"
„Meneer, uw naam, uw adres moet ik no-
teeren!"
Hü was al weg. De taxi reed den hoek van
de straat om.
Den volgenden dag las hü onderstaande, vet
gedrukte advertentie in het avondblad.
De directie der Internationale Bankvereeni
ging, alhier, verzoekt den eerlijken vinder van
de door haar kaslooper verloren actetasch, in
houdende geldswaarde, zioh te haren kantore
te vervoegen, teneinde een bedrag van tien pro
cent- van de terugbezorgde som in ontvangst te
nemen.
De Kamer van de kostjuffrouw was niet meer
te huur.
Sedert den aanvang van het eerste Vür-
jarenplan is het aantal schoolgaande kindei en
in de Sovjet-Unie van 11.300.000 vermeerderd
tot 24.000.000. Het aantal scholen is echter
slechts vermeerderd van 118.000 tot 167.000, het
geen tot een aanzienlüke overbevolking der
scholen heeft geleid.
Vele scholen werken in verband hiermede
volgens het twee-ploegenstelsel en sommige
zelfs met het drie-ploegenstelsel.
Thans is echter besloten de derde ploeg ge-
leidelük af te schaffen en 374 nieuwe scholen
te bouwen, waar 240.390 kinderen zullen kun
nen worden ondergebracht.
Men hoopt, dat de tweede ploeg in 1938 even
eens afgeschaft zal kunnen worden, waartoe
van overheidswege reeds de noodige maatre
gelen worden genomen.
TUdens de Internationale Tentoonstelling, die
te Parüs in 1937 zal worden gehouden, zal de
Seine tusschen de Pont d'Alma en de Pont de
Passy geheel verlicht worden.
Hiervoor is een prüsvraag uitgeschreven en
236 plannen zün daarop binnengekomen. Hier
van heeft men er 46 uitgekozen, welke door de
jury nader zullen worden beoordeeld.
op dit blad zijn ingevolge de verzekeringsvoorwaarden tegen
ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen
F*7C A bij een ongeval met
I Ul/«" doodelijken afloop
FOCft bij verlies van een hanc»
fciül/i" een voet of een oog
op-5°r münheer Trickett echter zün krant kon
gouwen ging de deur open en trad zün
Vcc.ler binnen, een levendige man van onge-
Zic. dertig jaar met een glad geschoren ge-
Sji; en doordringende oogen, lenige en ge-
de-rde gestalte. Krachtig wreef hü zün han-
SW alsof hü van plan was vandaag alle be-
Wi.\tïlerin<ïen aan den kant te zetten. Hü
sta,. glimlachend naar Trickett en nam den
eefL brieven die naast zün couvert lag. Het
6 Was een telegram.
Hallo Jimmie! zei hü- Je ziet er buiten-
ie h stevig en blozend uit vanmorgen. Houd
'hg?°S steec^s aan voor-het-ontbüt-wan-
^Üh 15 bet heerlükste op heel de wereld.
biOf 2o°h, antwoordde de bezoeker. Ik heb van-
driemaal het park rondgereden voor-
hier kwam. En ik heb een pracht van
®®tlust.
Op bevredig hem dan, zei Packe. Hü drukte
Ah- schel en ritste het telegram open.
ïlt vervolgde hü, het weer dicht vouwend.
'ïer
es. dat ik niet kan golfspelen vanmor
gen, Jimmie. Jammer maar ik kan niet.
Hier, lees dit.
Trickett bestudeerde het telegram, terwül
hy zich aan tafel zette.
Wie is Scraye? vroeg hü kort.
Scraye? Sapristie! er is maar één
Scraye op de wereld, man! De markies van
Scraye, antwoordde Packe. Je moet hem
kennen.
Hem kennen, zei Trickett, ik wist niet,
dat jü hem kende, werkelük niet.
Ik heb het genoegen hem heel goed te
kennen. Wü zijn beiden lid van de Omega
club. We ontmoeten elkaar daar dikwijls.
Dat wist ik niet, merkte Trickett op.
al zün aandacht schenkend aan de schotels die
Hollis op tafel gezet had. Dat is de club van
excentrieken of half-dwazen is het niet?
Zooiets, Jimmie, zoo gaan de geruchten
althans. Maar ik moet naar Brychester om
Scraye te ontmoeten hü zou me niet tele-
grafeeren als hü niet iets heel büzonders had.
Hollis, geef mü den reisgids eens aan. Ik moet
eens kijken welke geschikte treinen er loopen.
Luister eens, Packe, zei Trickett. Als jü
niet naar Walton Heath gaat, denk ik er ook
niet aan, om te gaan golven. Ik zal je in plaats
daarvan naar Brychester rijden. Mün wagen
staat voor.
Schitterend; antwoordde Packe. Dat vind
ik leuk. Maar het is büna zeventig mül denk
daar wel aan.
Met het grootste gemak breng ik je daar
om twee uur. Ik ken dien weg. We hebben
bovendien nog drie en een half uur den tyd.
In orde. Het zal heel wat gezelliger zün
dan met den trein te gaan. Geef mü een
telegramformulier, Hollis. HU schreef haastig
een antwoord en gaf het zün huisknecht.
Eend het dadelijk weg. Hollis, beval hy. Ik
zal je aan Scraye voorstellen, Jimmie, zei hü
toen de man de kamer verlaten had. Ik denk
dat jullie wel in eikaars smaak zullen vallen.
HU is een eigenaardige snuiter, is het
niet? vroeg Trickett, die regelmatig door at.
Een beetje zonderling, hé.
Packe lachte, terwül hy zich een kop koffie
inschonk.
Volgens de meening van sommigen is hü
dat, antwoordde hij; volgens mü is hij het niet.
De markies van Scraye, Jimmie, is een van die
zeldzame jonge menschen de in de kringen der
aristrocratie verschünen bü tusschenpoozen
groote tusschenpoozen. Laat eens küken ik ben
er niet eens zeker van of hü het zelf weet,
maar ik ben er wel zeker van dat hü er zich
niet de minste zorg over maakt.
Hü is onmeteiyk rük. Hü is de gelukkige
bezitter van een huis in Berke'ey Square, een
kasteel in de Schotsche Hooglanden, een villa
aan de Riviera en een van de mooist^ jachten
dat ooit gebouwd werd. En hy is eigenaar van
Scraye dat zooals je misschien wel eens
gehoord hebt, een groote bezienswaardigheid
is. Ik las in de „Morning Post" van eenige
dagen geleden dat hü een groote partü gaf op
Scraye dat Jimmie, geeft een büzonder in
teressant en niet weinig geheimzinnig tintje
aan zijn telegram.
Waarom? vroeg Trickett.
Omdat Scraye mij wil ontmoeten in
„Salutation" te Brychester, waaruit blykt, dat
hy ons afzonderlük wil spreken. Er is iets niet
in den haak, Jimmie.
Trickett smeerde zeer oplettend een geroos
terd sneetje brood.
Je denkt dat, omdat je een berceps-
schrüver bent, Packe. Je fantasie meent na-
tuurlük m elk ding geheimen te zien.
Waarom zou hü me anders willen ont
moeten in een dorpshotel?
Wel, om eens een goed glas met een ouden
vriend te drinken of om een vredig spelletje
biljart te spelen. Hij zal daar behoefte aan
hebben na zijn party, denk ik.
Een spitsvondige opmerking, Jimmie,
werkelük spitsvondig! Maar en ik denk
toch dat ik gevraagd ben voor iets meer
laten we zeggen iets meer psychologisch!
dan een whisky-and-soda te drinken f een
party biljart te spelen. Nee Jimmie, ik ruik
iets mysterieus vanuit de verte.
Dat is je beroep, zei Trickett onverstoor
baar. Ik veronderstel, dat jouw speurzin elk
ding kan benutten voor een roman. De meeste
van je geheimzinnigheden fantaseer je toch
maar, is 't niet, Packe?
Ten deele, Jimmie ten deele. Zü
hebben meestal een grond van waarheid in
zich. Maar ik heb me altyd tot geheimen en
hun oplossing aangetrokken gevoeld Dat
is een overeenkomst tusschen Scraye en mij.
Hü is zoo'n beetje ja, hoe zal ik het noemen
een vakman in die soort dingen. We hebben
dikwüls gepraat over dergelijke problemen op
de Omega. Maar de ingebeelde geheimen, mijn
zoon, kunnen niet vergeleken worden met de
mysteries van het werkelijke, solide, actueele
dageiyksche leven begryp je dat?
Tricket slenterde naar het buffet en be
studeerde de koude wildpastei.
Dat heb ik van mijn kindsheid af altüd
gehoord, antwoordde hü. Het verbaast mü. dat
ik ze nog niet in mijn kantoorboeken ben
tegengekomen. Overigens ik heb nog nooit een
geheim in het dagelyksche leven aangetroffen.
Je bedoelt dat je nog nooit tegen een
der geheimen bent opgeloopen. Ik verzeker
je dat er talrijke bestaan, je kunt geen krant
inkijken, zonder teekens er van te zien. Wat
zou je doen, Jimmie, als je plotseling recht
tegenover een werkelijk levend mysterie kwam
te staan?
Het bü de politie aangeven, antwoordde
Trickett, naar tafel terugkeerend met een wel
gevuld bord. Het zijn haar zaken. En weet je,
of het is in boeken of in het werkeiyke leven,
er blijft niets van een mysterie over, als je
doordringt tot de kern er van.
Als je tot de kern doordringt, dan niet
gaf Packe toe. Maar het gaat er juist om
die kern te bereiken, mün zoon. Zeg eens
eerlijk wist je. toen je mijn laatste roman
las, wist je toen werkelük wie de moorde
naar was voor je het laatste hoofdstuk gelezen
had?
Neen, antwoordde Trickett maar toen ik
dat laatste hoofdstuk las, vond ik mijzelf een
geweldigen ezel omdat ik dat niet lang van te
voren bemerkt had.
Packe lachte gul om de naïveteit van zün
gast.
Misschien loop je dezer dagen nog wel
eens tegen een volbloed mysterie aan, Jimmie
zei hy. Ik ken er een of twee, die op een
oplossing wachten. Je weet, dat de laatste
dertig jaar een man je kunt hem eiken mor
gen zelf zien iederen dag 's Zondags ook,
precies om twaalf uur op den hoek van deze
straat en het St. James Square komt en daar
gedurende precies een half uur op het trottoir
heen en weer loopt. Wie is hij? Waar komt hü
voor? Waarom wandelt hü heen en terug
steeds op hetzelfde gedeelte van de straat. Wie
weet, wat zün bedoeling is, wat hy denkt, wat
dit ten slotte allemaal beteekent?
Waarom het hem niet gevraagd? merkt
Trikett op.
Dat is nu juist, wat men niet kan doen,
mün zoon! Als je recht od het mysterie af zoudt
kunnen gaan en het zoudt vragen zichzelf, te
verklaren, waarom dan
Er is natuuriyk iets geheimzinnings in, zei
Trickett. En dat is ook wat ik bedoel. Er
bestaat geen mysterie, wanneer je bent doorge
drongen tot de kern ervan. Bij voorbeeld er
is geen geheim by den mysterieuzen kerel,
waarvan je spreekt, althans in zün eigen geest.
Hü weet wat hy nastreeft. Als je hem aansprak
zou hü stellig verteld hebben dat hü daar kwam
om zün taak te verrichten, omdat hy net noodig
vindt, als hü je ten minste niet zou zeggen,
je met je eigen zaken te bemoeien. Ik heb een
idee dat jü van niets nog wel een geheim kunt
maken, en.... (Wordt vervolgd.»
