Kies wets wijziging afgehandeld
Zuivelexport wekt
bezorgdheid
Tweede Staten
dam
GEEN UITSLUITING DER
VRIJGESTELDEN
Toen de scheidsmuur viel
ZATERDAG 23 MAART 1935
TWEEDE KAMER
Eenmaal de volle kiesdeeler
noodig voor het bezetten
van een Kamer-zetel
Verdere inpoldering
gewenscht
Opkomstplicht blijft
De vrijgestelden
door ISABEL C. CLARKE
Behoefte aan cultuurgrond
Schepen naar het
buitenland
Strijd om de spelling
Open brief van mr. dr. E. W. Catz,
voorzitter van „Spellingvrede"
aan prof. mr. B. M. Taverne
Minister Steenberghe met verlof
Toestand is aanmerkelijk ongun
stiger dan eenigen tijd geleden
Maatregelen noodig
Beperking uitvoer naar
Duitschland
Nadeelig voor Nederlandsche
reederijen
Een debacle bij den afzet van
groenten en fruit dient
voorkomen
Richtprijzen
Prof. Dr. Otto Lanz
overleden
Chirurg van groote vermaardheid
HULP AAN DEN SCHEEPS
BOUW
UIT DE SIGARENINDUSTRIE
Houding van den R. K. Bond
Bouu) zal vrijwel zeker in ons
land geschieden
Ongeluk bij proeven
met een meetwagen
De heer Stoet e te Zandvoort
gewond
UIT DE STAATSCOURANT
Zeemacht
Staatsmijnen
Ontslag
Onderscheiding
Consulaire dienst
Den Haag, 22 Maart 1935
Minister de Wilde's blozend gezicht stond
niet al te vrooiyk, toen de Kamer de beraad
slaging over zijn Kiesrechtontwerp (waarover
Dinsdag a.s. zal worden gestemd) sloot: het
had ook inderdaad weinig van den inhoud,
waarmede het in den zomer van het vorig
jaar werd ingediend.
De Minister is zoo verstandig geweest, zijn
Verlies te nemen. Hij gedroeg zich zoo soepel
mogelijk, liet de Kamer rustig haar lust tot
amendeeren botvieren en dacht blijkbaar: lie
ver weinig dan niets.
Het veruit belangrijkste onderdeel de
eisch, dat een partij driemaal den kiesdee
ler moest hebben behaald, wilde zij recht
op vertegenwoordiging in de Kamer krij
gen is uit het ontwerp gelicht door aan
vaarding bü zitten en opstaan van het
amendement-DE GEER, waardoor alleen
die partijen geen recht op een zetel krijgen,
die niet éénmaal den vollen kiesdeeler zul
len hebben behaald.
Het debat hierover was niet belangrijk meer.
Men had bü de Algemeene Beschouwingen
reeds van beide zijden zijn kruit verschoten.
De MINISTER her
haalde, dat de heer DE
GEER, die met zijn ma
thematische wetsinter
pretatie grondwetschen
nis gezien had in het
Regeeringsvoorstel, ook
zijn eigen amendement
met precies dezelfde
overwegingen veroordee-
len moest. Van zijn (de
Geer's) standpunt rede-
heerend, kon men, aldus
Minister de Wilde, niet
anders concludeeren dan
dat dit amendement
schuldig stond aan „een beetje Grondwetschen-
his", al had de Minister zelf, die het meerdere
(den eisch van driemaal den kiesdeeler) oir-
baar had geacht, uiteraard tegen het mindere
geen bezwaar. Bij zitten en opstaan
Waarom niet zonder hoofdelijke stetnming met
aanteekening van wie tegen waren? is het
amendement toen aanvaard-
Ir. BOOGAERTS had reeds tevoren wegens
's Ministers toezegging, dat hij de vraag van
het districtenstelsel nog eens overwegen zou,
zijn amendement ingetrokken volgens hetwelk
in de Kamer, wat het aantal partijen betreft,
de status quo zou worden vastgelegd als een
Vaste norm voor de toekomst."
Jhr. de Geer
Het Regeeringsvoorstel stelde hiervoor den
eisch, dat éénmaal de volle kiesdeeler gehaald
werd.
De nieuwe poging ditmaal van den
sociaal-democraat DREES om den op
komstplicht uit de Kieswet te schrappen,
is mislukt door de verwerping van het
desbetreffend amendement met 44 tegen 39
(anti-revolutionnairen, staatkundig-gerefor
meerden en roode) stemmen.
De MINISTER, die zelf dit voorstel niet had
gedaan, om geen onnoodige tegenstellingen in
het leven te roepen, liet de beslissing aan de
Kamer over. En deze, hoewel erkennende som
mige bezwaren, aan den opkomstpiicht ver
bonden, wees ook ditmaal de afschaffing van
tie hand.
De opkomstplicht aldus mr. BOON is
hog steeds het noodzakelijk complement van
tie evenredige vertegenwoordiging. Mr. JOEKES
achtte haar in dezen tijd ook een wellicht wen-
schelfjk tegenwicht tegen terreurpogingen, om
kiesgerechtigden te nopen van hun kiesrecht
geen gebruik te maken. Maar lokt men door
handhaving de heer Drees voerde dit argu
ment aan niet uit, dat degenen, die tegen
hun zin naar het stemlocaal gaan en vroeger
misschien blanco stemden, thans hun stem zul
len geven aan anti-democratische partijen?
Overgenomen zijn door den Minister een
timendement-van den Heuvel, waardoor dege-
hen, die gebruik maken van de bevoegdheid,
om bij volmacht te stemmen, zich zullen kun-
hen melden op de secretarie van iedere gemeen
te, en een amendement-Vliegen, waardoor de
Waarborgsom, die voortaan bij indiening eener
lijst moet worden gestort, gerestitueerd wordt,
indien de lijst 75 pCt. van den kiesdeeler haalt.
Een zeer soepele houding heeft Minister
de Wilde ook aangenomen ten aanzien van
de kwestie der vrijgestelden van Overheids
personeel in Provinciale Staten en gemeen
teraden.
De heer Vliegen had hier een amendement,
om de in het ontwerp voorgestelde uitsluiting
dezer groep van het lidmaatschap ongedaan te
maken. Er bleek ook uit andere fracties (bij
monde b.v. van de heeren Bongaerts, de Geer
en Joekes) bezwaar tegen deze bepaling te be
staan.
En daarom nam de Minister, ondanks
verdediging door den liberaal Mr. BOON en
Mr. WESTERMAN van Nationaal Herstel,
het voorstel terug onder mededeeling, dat
hij ook voor dit vraagstuk nog eens in bree
der kader een nieuwe oplossing zal zoeken.
Tenslotte is een amendement van de sociaal-
democrate mevrouw Vries—Bruins, om de
echtgenooten van ambtenaren weer tot Provin
ciale Staten en gemeenteraden toe te laten,
met 52 tegen 30 stemmen verworpen. De vrij-
zinnig-democrate mevrouw Bakker—Nort stem
de vóór het amendement. Maar het voor de
hand liggend argument, dat de echtgenoote
bijna onmogelijk anders kan zijn dan de spreek
buis van haar van het lidmaatschap uitgeslo
ten man, deed deze wijzigingspoging spoedig
mislukken.
Tegen half vijf is de Kamer nog aan de
begrooting van het Zuiderzeefonds begon
nen. Algemeen werd door de afgevaardig
den, die heden aan het woord waren, be
treurd, dat de post van 2 millioen voor de
drooglegging van den Noord-Oostpolder is
teruggenomen.
De anti-revolutionnair DYMAER VAN
TWIST herinnerde aan den strijd, dien juist
Dr. Colijn altijd voor de verder inpoldering
heeft gevoerd, wees op de armoede, die de af
sluiting van het IJselmeer gebracht heeft in
de oeverplaatsen, welke nu óók nog haar uit
zicht op eenige compensatie zien te loor gaan
en vestigde er de aandacht op, dat thans groo-
tere bedragen aan werkloozensteun zullen noo
dig zijn.
Dito treurden de Katholieke afgevaardigden
Baron VAN VOORST TOT VOORST en ir.
BONGAERTS, die beiden in het licht stelden de
groote behoefte aan meer cultuurgrond. De
eerste besprak ook de uitgifte der gronden in
den Wieringermeerpolder, waarbij hij met d°n
Christelijk-Historischen deskundige Dr. LO-
VINK de voorkeur geeft aan kleine be
drijfjes in eigendom of tijdpacht.
Ir. Bongaerts legde den nieuwen Minister
van Lidth de Jeude de vraag voor, wat zijn
ideeën zijn over de Zuidelijke inpolderingen,
over de drinkwaterplannen van Amsterdam,
die verband houden met de ontzilting van het
IJselmeer, en over het peil van de binnenzee,
waarbij de inundatiebelangen van 's lands de
fensie éen rol spelen.
Voorts spraken de liberaal LOUWES, die
eveneens voorstander is van exploitatie van
den Wieringermeerpolder door eigengeërfde
boeren, en de vrijzinnig-democraat EBELS, die
gevarieerde proefnemingen gewenscht acht,
waarbij groote, middel en kleine bedrijven te
gen elkaar wedijveren. Tegen proeven n.et hier
en daar een staatsbedrijf heeft deze afgevaar
digde geen bezwaar. De heer Louwes en Dr.
Lovink echter achten, gezien de bekwaamheid
van den Nederlandschen boer, een dergelijk
staatsvoorbeeid geheel overbodig.
Het is niet de eerste keer, cfat een groot aan
tal schepen tegelijk wordt verkocht. Aangezien
de firma Nievelt, Goudriaan en Co. in 1921
twaalf schepen tijdelijk aan Duitschland heeft
geleverd: in 1922 werden er 84 schepen aan 't
buitenland verkocht.
Op het oogenblik bieden de Russische reede-
rijen de beste prijzen, omdat men in Rusland
de producten voor het buitenland bestemd, met
eigen tonnage wil verschepen.
Hierdoor is thans Rusland op het moment
de grootste afnemer. In 1930 werden 64 sche
pen aan het buitenland verkocht, in 1931 43,
in 1932 veertig, in 1933 64 en in 1934 52.
In 1934 zijn zestien schepen aan Rusland
geleverd. Van 1 Januari 1935 af zijn vijftien
schepen aan Rusland verkocht, b.v. de „Briel-
le" en de „Breda" van de K. 'N. S. M., „de
Noordj' van de Mij. „Houtvaart", de „Tiba" van
de m". „Vrachtvaart", de sleepbooten „Han 408
en „409" van de Hollandsche Aaannemings
Mij., de „Gaasterland" van den Kon. Holl.
Lloyd, en de „Hagno" van de Mij. „Zeevaart",
benevens de zeven schepen van den Ned.
Lloyd.
Veel nadeel ondervinden de Nederlandsche
reederijen van den schepenverkoop aan Rus
land Zij immers zijn genoodzaakt, wanneer
Rusland over een groote handelsvloot beschikt,
vrachten te accepteeren, welke de Russische
afladers bieden.
De voorzitter van de Vereeniging „Spelling
vrede", mr. dr. E. W. Catz, heeft zich met een
open brief tot prof. mr. B. M. Taverne te Den
Haag gewend, waarin hij o.m. zegt:
„Nu de motie-de Savomin Lohman in de
Eerste Kamer van de Staten-Generaal geen
meerderheid heeft kunnen vinden en nadien de
begrooting van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen zonder hoofdelijke istemming werd
aangenomen, is de strijd over de nieuwe spel
ling beslist.
Onder die omstandigheden veroorloof ik mij
in alle bescheidenheid, als voorzitter van de te
Amsterdam gevestigde vereeniging „Spelling
vrede", tot u als voorzitter van een organisatie,
die een veelszins tegengesteld doel beoogt, de
vraag te richten of uwerzijds de strijd tegen de
nieuwe schrijfwijze niet moet worden gestaakt."
De Minister van Economische Zaken, mr.
Steenberghe, is voor eenigen tijd met verlof
naar buiten vertrokken.
Naar aanleiding van de terugloopende
boternoteering, welke thans zelfs aanzien
lijk lager is dan de noteering- in den zelf
den tijd van het vorig jaar, en de toenemen
de bezorgdheid voor onzen zuivelexport,
vernemen wfl uit welingelichte kringen, dat
de perspectieven voor onzen export inder
daad aanmerkelijk ongunstiger worden be
schouwd dan eenigen tijd geleden.
Vooral de uitvoer naar Duitschland stag
neert op dit oogenblik zeer en het staat te
vreezen, dat deze uitvoer over korten tijd
geheel stop zal staan.
De oorzaken hiervoor zouden voornamelijk in
de clearing gelegen zijn en ook in het vervallen
van de garantieregeling, wólke eenigen tijd voor
den zuivelexport naar Duitschland gegolden
heeft, doch door den minister is ingetrokken.
Dit gevoegd bij de stijgende productie
maakt den toestand zeer zorgwekkend. Men
schat het overschot aan boter thans op
pLm. 1 millioen kilogram.
Wat dit beteekent, springt des te meer in
het oog, wanneer men bedenkt, dat de produc
tie in de week van 3 tot 9 Maart ongeveer 1%
millioen kilogram was en naai- ruwe schat
ting in dezen tijd van het jaar met ongeveer
100.000 kilogram per week stijgt.
Ingrijpende maatregelen zullen, zoo ver
zekerde men óns, dan ook niet kunnen uit
blijven. Waarin deze maatregelen zullen be
staan is thans nog niet bekend.
Een verhooging van het meng-percentage
wordt zeer waarschijnlijk geacht. Omtrent den
datum van eventueele in werking treding van
dezen maatregel staat echter nog niets vast,
aangezien óver deze zaak in het college van
regeeringscommissarissen nog geen beslissing
is genomen en ook nog niet is gesproken.
/4
,Dat weet ik nog zoo zeker niet. Als hij ge
niepig gaat worden, als hij achter onzen rug om
gaat doen, wat wij niet hebben willendat
Zou veel erger zijn."
„Je bent moe," zei hij eensklaps. „Laat die
kleine boef je toch niet van de kook brengen."
Hij trok haar naar zich toe, zij liet haar hoofd
op zyn schouder zinken en zoo zaten ze in het
Vuur te staren.
Zij zuchtte welvoldaan.
„O, Lambert, wat ben je toch een schat."
Dat vond hij heerlijk. Hij hield nog van haar
h>et de eerste nederige liefde, verwonderd, dat
Zij iets om hem kon geven en nog wel zoo veel.
Ket was de belooning voor al die kleine offers,
die hij vóór haar had moeten brengen. En die
V'aren niet eens altijd zoo klein geweest, want
het was door haar dat hij grootendeels de ach
ting van zijn vader en broers verloren had.
„Liefste," zei hij, „we zijn toch gelukkig ge
feest, niet?"
„Dat zijn we." Zij glimlachte want zij hoorde
iets smeekends in zijn stem.
„Het is bijna volmaakt geweest. Jij en ik en
Cym en Prim. Ik heb meer gehad dan me toe
kwam."
Naar wij vernemen, luidt de naam van de
Russische reederij, waaraan de Nederlandsche
Lloyd haar zeven schepen verkocht heeft,
„Morflot", gevestigd te Moskou.
De zeven schepen hebben vroeger toebehoord
aan de firma Zonneveld, van der Meer en van
Hattum, scheepvaartmaatschappij. Bij vrijwil
lige liquidatie heeft deze firma de zeven sche
pen destijds tegen zeer lagen prijs aan de Ne
derlandsche Lloyd verkocht.
Deze reederij, 'die toen een „leege" vloot had,
was uit speculatief oogpunt tot den aankoop
overgegaan.
De Nederlandsche Lloyd kon ondanks den la
gen aankoopsprijs de schepen niet rendabel
maken. Het verlies, dat de Nederlandsche
Lloyd thans bij dezen verkoop lijdt, zou naar
men ons van betrouwbare zijde mededeelt, meer
dan een millioen bedragen.
Uit de berichten zou men kunnen concludee
ren, dat langzamerhand het grootste gedeelte
van de Nederlandsche handelsvloot naar het
buitenland verkocht wordt. Hiervan is geen
sprake.
„En ik heb altijd gewenscht, je meer te kun
nen geven."
„Dat moet je nooit meer doen, Lambert. Je
hebt me toch al verwend."
Toen bleef de stilte tusschen hen hangen, een
vredige, woordenlooze stilte. Maar een nieuwe
ongerustheid stak hem en hij zei ineens:
„Weste moest maar eens een beetje op dat
meisje van hem letten. Hoe oud is ze?"
„Zoowat even oud als Cym. Ik geloof, dat ze
een jaar na hem geboren is."
„En loopt dat zoo maar alleen door de bos-
schen? En neemt dat vreemde jongens mee naar
de kerk?"
„Zij was toch nog in hun eigen park. Je weet
toch, dat het loopt tot aan den molen? Het
was Cym, die de beek doorwaadde en op verbo
den terrein kwam."
„Geen honderd pas van de plek waar Roger
onze arme Suze placht te ontmoeten."
Zij antwoordde warm:
„Waarom kan je die oude historie toch niet
vergeten? Waarom kunnen de kinderen niet
met elkaar omgaan? O ik voelde me onredelijk
en klein, toen ik vanmiddag Cym moest ver
bieden om er heen te gaan. Het is zoo min en
kleinzielig."
„Ik weet wel, Viola, dat het zoo moet schij
nen in jouw oogen. Maar zoolang mijn vader
leeft en ook zoolang die arme Suze op de To
wers woont kunnen we hen gewoon niet bezoe
ken, dat gaat nu eenmaal niet."
Hij schrok van de gedachte alleen.
„Ik weet wel, dat het moeilijk voor je is om
te begrijpen, hoe fel mijn vader dat voelt. Hij
Nadat de jaarvergadering der groep veilings-
vereeniging van den Ned. Tuinbouwraad, die
Vrijdag te Utrecht gehouden werd door den
voorzitter, den heer F. V. Valstar uit Naald
wijk met een uitvoerige rede (door ons reeds
gepubliceerd) geopend was, werden eenige huis
houdelijke zaken afgewikkeld.
Met een kort woord werden eerst nog de
gasten verwelkomd, tot wie behoorde Ir. Bont
huis, hoofd van den Buitenlandschen voor
lichtingsdienst aan het Departement van Eco
nomische Zaken.
De jaarverslagen werden goedgekeurd.
Er was een voordeelig saldo van f 916.94.
De begrooting werd vastgesteld op f60.700,
waarbij een nadeelig saldo van f2.967.90 was
geraamd.
In de namiddagvergadering werden de voor
stellen behandeld.
Van het bestuur en de afdeeling 'sGraven-
zande was een ongeveer gelijkluidend voorstel,
om in verband met de omstandigheid, dat de
Nederlandsche regeering zich door het steeds
aangroeiend tekort op de clearing, genoodzaakt
heeft gezien maatregelen te nemen tot beper
king van den uitvoer naar Duitschland, al de
stappen te doen, welke noodig zijn om te
voorkomen, dat door deze beperkingsmaatre
gelen een débacle bij den afzet van groenten
en fruit zich zou voordoen.
Vanuit de vergadering werd gewezen op den
moeilijken handel met de kascultures, zooals
kaskomkommar. Een ander* afgevaardigde
zocht de oorzaak van de exportmoeilijkheden
voor de tuinbouwproducten in een te grooten
export van Indische artikelen. Men meende,
dat de deviezen niet naar billijkheid verdeeld
werden. Er gingen stemmen op om de regee
ring te verzoeken voor Duitschland niet meer
de rente-vorderingen van de handelsvorderin
gen af te trekken.
Ir. Bonthuis wees erop, dat de verhouding
van den export van 't moederland met dien der
overzeesche gewesten niet willekeurig getrok
ken is. De Minister heeft verklaard daarin
ook geen verandering te willen brengen.
Wat den export van komkommers, sla enz. be
treft, wijst spr. er op, dat Duitschland meer
gesteld is op het koopen van tin en wol, welke
zal het Roger nooit vergeven dat hij dien laat-
sten onbeschoften brief aan Suze schreef. We
kunnen hem hierin niet tegenwerken."
„Goddank," zeide zij, „zal Cym nooit voor jou
bang behoeven te zijn zooals jij het voor je
vader bent."
„Daar heb ik het dan ook niet naar gemaakt,"
lachte hij droog.
„O, Lambert! Ik kan er woest om worden.
Eén 'arme kleine jongen, die zichzelf nog niet
kan beschermen, en een knappe jongen ook nog,
een zoon waar hij trotsch op kon zijn. Welk
recht had hij, om je zoo te tyranniseeren?"
„Ik denk, omdat hij mijn vader was en daarom
het recht meende te hebben, mij murw te
slaan als het hem beliefde. Zijn handen jeukten
om Cym een pak rammel te geven, met Kerst
mis."
„Dat zag ik wel. Ik zou hem vermoord heb
ben," zei Viola.
„Nonsens, Vi. Ik weet nog niet, of het Cym
geen goed gedaan zou hebben. Hij moet leeren,
dat hij zijn eigen baas nog niet is."
..Dat kur je niet meenen," zei zij verwijtend.
„Hij moet leeren, dat hij bestemd is voor de
fabriek en dat Valleylands het gesloten Para
dijs is."
„En nu is zijn eenige wensch, officier te wor
den, zooals Dick," zuchtte zij, in het vuur sta
rend.
„Nog erger. En de oude heer is lid van iede-
ren vredesbond in Engeland en in Amerika. Dat
zal hij nooit of nimmer toestaan. Dat heb je
toch heel duidelijk gezegd, hoop ik, Vi?"
„O, ja. heel duidelijk" zij sprak er tamelijk
voor de bewoners meer levensbehoeften zijn
dan eerstgenoemde artikelen. Men moet dus
zeer voorzichtig zijn met een deviezen-ver
schuiving.
De afgevaardigde van de Venlosche veiling
wees op het geld, dat de toeristen naar
Duitschland brengen, waaraan z.i. paal en perk
gejteld moest worden.
Laat Nederland net zoo handelen als
Duitschland doet.
Het voorstel werd z.h.st. door de vergadering
aangenomen.
Ingevolge een voorstel van het bestuur en
van de Coöperatieve Groentenveiling ^Loos-
duinen en omstreken" zal het bestuur ervoor
ijveren, dat de producten, die uitgevoerd mo
gen worden, van goede kwaliteit zijn.
Broek op Langendijk, Utrecht en Loosduinen
hadden een voortitel ingedSend om er met
klem bij de regeering op aan te dringen, dat
de richtprijzen, die voor de verschillende pro
ducten zijn vastgesteld voor 1935, door de re
geering ten volle worden gegarandeerd en dat
het verschil tusschen opbrengst en richtprijs
ten spoedigste voor 100 pCt. wórdt uitbetaald,
zoodra een campagne van een zeker product
is afgeloopen.
De heer Broerse, Utrecht, merkte op, dat de
tuinbouw tot heden eigenlijk nog nimmer ge
steund is, maar wel zelf mee helpt steunen.
Ten opzichte van den landbouw wordt de tuin
bouw stiefmoederlijk bedeeld.
De omzetbelasting verhoogt nog de tekorten.
Van den anderen kant werd juist dank ge
bracht aan de regeering voor den verleenden
steun.
Het bestuur gaf in zijn prae-advies te ken
nen, dat, indien onverhoopt de regeering een
garantieder richtprijzen niet kan verleenen,
de verstrekking van een belangrijk voorschot
ten aanzien van producten direct na afloop
der campagne noodzakelijk is.
Het groepsbestuur zal de kwestie van de
steunverleening nader overwegen en zich, zoo
noodig, opnieuw tot de regeering wenden.
De vereeniging „De Loosduinsche Groenten-
veiling" stelde voor er bij de regeering krach
tig op aan te dringen, dat de Nederlandsche
tuinbouwbelangen bij 'onderhandelingen over
een handelsverdrag met andere landen niet
worden opgeofferd ten bate van de landbouw-
of industrieele belangen.
De heer Kok uit Loosduinen wees op een
verkeerde meening, die in de pers was uitge
sproken, dat een handelsverdrag met Polen
gunstige perspectieven voor den tuinbouw zou
openen.
Op voorstel van Utrecht zal het bestuur blij
ven ijveren om de omzetbelasting op het in-
heemsche fruit afgeschaft te krijgen.
luchtig over. „Het staat alleen nog te bezien,
of hij ons zal gehoorzamen, als de tijd daar is."
Zij sloeg haar armen om zijn hals en kuste
hem boven op zijn kruin, waar het blonde haar
een beetje dun begon te worden. En hij zat heel
stil, wetende, dat zij dat het liefste had.
Zij dacht: „Ik moet zorgen, dat hij het ziet
zooals ik. Wij mogen het leven van den jongen
niet vernietigen om een gril van den ouden
man."
„Lieveling, nou verwen jü mij weer," glim
lachte hij.
„Je hebt het verdiend Lambert. Je bent zoo
lief en verstandig over Cym. Je hebt mij altijd
mijn gang laten gaan als 't hem betrof, je hebt
me nooit dwars gezeten. En ik weet ook wel, dat
ze je hebben aangezet om er tusschen te ko
men."
„Zij" in den mond van Viola beteekende altijd
de kliek op de Towers. De oude Harriman, Car
negie en Daniël. Al hun kleine oneenigheidjes
waren vergeten als ze eenstemmig de schande
lijke weekelfjkheid in Cymbeline's opvoeding
veroordeelden.
„Nou, dét hebben ze meer dan eens. Je had
ze met Kerstmis eens moeten hooren. Zij ver
weten mij slapheid, weekhartigheid, zeiden, dat
ik jou je gang liet gaan met hem te verknoeien."
„Jij schat. En dat heb je me nooit verteld."
Haar stem was teer.
„Waarvoor diende het? Je hebt je plicht altijd
prachtig gedaan, prachtig," prees hij haar. „Ik
zou het niet anders willen, voor geen geld. Na
achttien jaar ben ik nog verbaasd over je."
Hij wachtte op den kus die komen ging die
dS3
De prullemand van den kam
pioen-schutter.
II Travaso, Rome
Vrijdagavond is te zijnen huize aan het Mu
seumplein te Amsterdam plotseling overleden
de bekende chirurg prof. dr. Otto Lanz, hoog
leeraar in de heelkunde aan de gemeentelijke
universiteit aldaar. Vrijdag had de professor
nog op de gewone wijze zijn werkzaamheden in
de Boerhaavekliniek verricht.
De thans overledene, die als chirurg een
groote vermaardheid genoot, werd in October
i865 te Bern geboren. Na zijn gymnasiale stu
dies aldaar, bezocht hij de universiteiten te
Genève, Basel, Bern, Leipzig, München, Berlijn
en Londen. Ook verbleef hij voor studiedoelein
den geruimen tijd aan het Zoölogisch station
te Napels.
Reeds spoedig trok de jonge geneeskundige
door zijn buitengewone begaafdheid in weten
schappelijke kringen de aandacht. In zijn lang
durige loopbaan was hij o. m. werkzaam als
prosector bij het anatomisch instituut te Basel,
ais assistent in de kliniek voor interne ziekten
te Bern en als chirurg te Berlijn. Voorts was
hij o. m. de stichter en eerste directeur van de
Roode Krulskliniek Lindenhof te Bern.
Sinds 1902 was dr. Lanz hier te lande werk
zaam als hoogleeraar aan de Amsterdamsche
universiteit, waar hij de heelkunde doceerde.
Hij aanvaardde het hoogleeraarsambt met
een redevoering, getiteld: „Die preventive Chi
rurgie". Hij wijdde zich aan de stuaie van ver
schillende chirurgische onderwerpen als: de
leer der gezwellen, de Basedowsche ziekten, de
wondbehandeling enz. Hij heeft zich vooral be
kend gemaakt door zijn onderzoekingen over de
„Appendicitis" (blinde-darm-ontsteking) en de
operatieve behandeling daarvan. Een groot ge
deelte zijner wetenschappelijke geschriften is
verspreid in verschillende, meest buitenland-
sche, periodieken. Afzonderlijk gaf hij o.a. in
druk: „Die Kehlkopfextirpationen an der Chi-
rurgischen Klinik in Bern" (1892), „Zu der
Schilddrüsenfrage" (1894), „Die preventive
Chirurgie" (1902), „Die pathologisch Auatomi-
sche Grundlagen der Appendicitis" (1903), „Het
streven naar volmaakte asepsis" (1904), „De
indicatie der operatieve behandeling der appen
dicitis" (met B. J. Kouwer en A. L. Sitsen,
1907).
Te Amsterdam was hij o.m. leider van de
polikliniek voor urologie in het Binnengasthuis,
terwijl hij voorts o.m. deel uitmaakte van het
bestuur der vereeniging „Boorhaave-kliniek",
aan welke verplegingsinrichting hij ook als
chirurg verbonden was.
Prof. Lanz wijdde zich naast zijn wetenschap-
pelijken arbeid aan de kunst en ook aan de
sport. Hij was een der bekendste kunstverza
melaars hier te lajrde, vooral op het gebied van
schilderijen en oude meubelen, waarvan hij
kostbare collecties bezat. Hij was een groot be
wonderaar van het tooneel, dat in hem een
warm vriend verliest. Als Alpinist, aan welke
sport hij als Zwitser zijn hart ophaalde, deed
hij eveneens van zich spreken.
Onder zijn patiënten was hij zeer gezien, men
kan wel zeggen bemind, om de hartelijke toe
wijding, waarmede hij zijn taak vervulde. De
studenten verliezen in hem een leermeester, die
slechts moeilijk zal zijn te vervangen.
De universiteit te Keulen erkende zijn ver
diensten voor de wetenschap door hem te be
noemen tot doctor honoris causa, terwijl de
Nederlandsche regeering hem had onderschei
den door zijn benoeming tot ridder in de orde
van den Nederlandschen Leeuw.
In verband met allerlei geruchten kan het
„Vad." meedeelen, dat het Werkfonds hulp heeft
verstrekt in den vorm van een tweede hypo
theek, groot 15 percent der bouwsom, voor den
bouw van kleine motor- en kustschepen, welke
aan uitvoerig omschreven voorwaarden moeten
voldoen.
Naar we vernemen zal het hoofdbestuur van
den R.K. Tabaksbewerkersbond Maandag ver
gaderen over hét dreigende conflict in de
sigarenindustrie. Op deze vergadering zal wor
den beslist of het hoofdbestuur in deze een
beslissing zal nemen, dan wel of de regeling
zal worden voorgelegd aan het algemeen con
gres.
altijd kwam als zij in deze stemming was. Zij
drukte haar gezicht tegen het zijne aan en
kuste hem. Dan zonk weer hét lange tevreden
zwijgen over hen.
Toen hij eindelijk weer sprak was zijn stem
een beetje heesch van emotie.
„JÜ bent altijd op de eerste plaats gekomen,
lieveling. Daarom ben ik nooit tusschenbeide ge
treden, denk ik. Jij komt nóg vóór de kinderen,
vóór de lui op de Towers, altijd."
Dat voelde zij en zij wist ook, dat hierin zijn
liefde voor haar grooter was, dan de hare voor
hem. Bij haar kwam Cymbeline het eerste, maar
dat moest hij nimmer weten. Zij geloofde ook,
dat hij het niet wist, of vermoedde. Zij was nu
eenmaal zoo en zij trachtte het hem te vergoe
den door grooter teerheid en hartelijkheid. En
hij vroeg er nooit naar, zijn fijne tact liet haar
absoluut vrij.
„Denk je, dat je nu weet, hoe hem aan te
pakken?" vroeg hij bezorgd.
„Dat geloof ik wel," zei zij rustig. „Ik heb Cym
nog nooit zoo kortaf toegesproken. Het deed hem
pijn, maar het was noodig," en zij zuchtte.
„Broodnoodig," stemde hij toe. „Om te begin
nen is hij veel te jong om achter meisjes aan te
loopen. En dat het nu net dat meisje van Weste
moet zijn doet olie in het vuur."
Binnen de veertien dagen gaat hij weer naar
de kostschool. Dan is hij ongeveer tien weken
weg. O, waarom moeten we eigenlijk onze kin
deren zoo het huis uit sturen?"
„Mijn liefste, hij is zeventien, denk daar aan.
We moeten zorgen, dat hij een kerel wordt. Hij
heeft zijn taak te vervullen in het leven."
De onderhandelingen tusschen de Holland
Amerika-Lijn en de Nederlandsche regeering
ever de medewerking aan den bouw van de
tweede „Statendam" zijn, naar het „Volk" ver
neemt, thans in een zeer vergevorderd stadium
gekomen. Met nagenoeg volkomen zekerheid kan
thans worden gezegd, dat de bouw van het
schip in Nederland zal plaats vinden.
Zooals bekend is, heeft zich een comité ge
vormd, dat beoogde den bouw van het schip in
Nederland te bevorderen, welk comité een uit
voerig adres qan de regeering heeft gezonden.
De regeering heeft aan dit comité geant
woord, dat het door het comité beoogde doel
wel verwezenlijkt zal worden. Dit beteekent dus,
dat de bouw van de tweede „Statendam"' in
Nederland zal plaats hebben.
Vrijdagmorgen werd door den uitvinder van
de mechanische zeilpropeller, de heer C. J.
Sroete te Zandvoort, een laatste proefneming
met den meetwagen genomen. De heer Stoete
bevond zich op den Zeeweg en reed met onge-
vfer 90 kilometer snelheid. Plotseling ontdekte
liij een steen op den weg. Met zijn voorwiel kon
hij de steen ontwijken, doch zijn achterwiel
kwam in aanraking met de steen, met het ge
volg, dat dit wiel van den wagen vloog, waar
door deze over den kop sloeg en de heer Stoete
eer salto door de lucht maakte en op den
straatweg werd neergesmakt. Hevig bloedend
an hoofd en handen werd de heer Stoete
door mevrouw dr. Ijsvogel uit Haarlem, die
toevallig per auto passeerde en de eerste hulp
verleende, naar dr. van Fraassen te Zandvoort
vervoerd. De heer Stoete werd na verbonden
te zijn naar huis gebracht. Zijn toestand is op
het oogenblik redelijk wel. Hij deelde ons van
middag mede, dat hij zich door het ongeluk
niet zal laten ontmoedigen om verdere proef
nemingen te nemen.
Bij beschikking van den Minister van De
fensie zijn met ingang van 1 April de volgende
officieren geplaatst aan boord van het Gou
vernementsstoomschip „Arend": de luitenant
ter zee der le kl. N. Kooreman, de luitenants
ter zee der 2e kl. F. T. J. Janssen, C. C. J.
Schalkwijk, A. van Strien, de officier van den
M. S. D. der le kl. W. M. Zietse en de officier-
van gezondheid der 2e kl. J. C. van Epen.
Aan dr. J. C. F. Bunge te Heerlen is met 1
April 1935 op verzoek eervol ontslag verleend als
directeur van de Staatsmijnen in Limburg met
dankbetuiging voor de door hem als zoodanig
aan den lande bewezen langdurige en belang
rijke diensten.
Aan den hoofdopziener bij de Rijksbemalings-
inrichtingen en de Rijksstoomveren van de
Bergsche Maas, J. F. Blacquière te Breda, is eer"
vol ontslag verleend wegens opheffing van zijn
betrekking.
Toegekend de bronzen eeremedaille der Oranje
Nassau Orde aan A. van Dam, chauffeur bij de
familie Vlielander te Numansdorp.
Aan den heer E. Zenuti is op verzoek eervol
ontslag verleend als consul met den persoonlij
ken titel van consul-generaal der Nederlanden
te Florence.
Tot consul der Nederlanden aldaar is be
noemd jhr. mr. E. V. E. Teixeira de Mattos,
vice-consul der Nederlanden aldaar.
Het ressort van het consulaat strekt zich uit
over de provincies Florence, Arrezo, Forli, Lucca
en Pitoia, alsmede over de republiek San Marino.
Dr. T. Skowronski is erkend en toegelaten op
den voet van vreemd onderdaan als consul-
generaal van Polen te Amsterdam, voor de-pro
vinciën Noord-Holland, Friesland, Groningen,
Drente, Overjjsel, Gelderland (met uitzondering
van de stad Arnhem), Utrecht, Zeeland en N.-
Brebant (met uitzondering van de gemeenten
Aarle-Rixtel, Asten, Bakel c.a., Beek en Donk,
Bergeyk, Best, Bladel c.a., Deume, Eersel, Eind
hoven Geldron, Gemert. Heeze, Helmond, Ho"-
"t
gelood c.a., Leende. Lierop, Liesnout, Luyksgcs-
tel, Maarheeze, Mierlo, Nunen c.a., Reusel, Riet
hoven, Someren, Son c.a., Stiphout, Valken
waard, Veldhoven, Vessem c.a., Waalre en Wes
terhoven)
Aan den heer J. M. Pons is op verzoek eervol
ontslag verleend als vice-consul der Nederlanden
te Potchefstroom (Unie van Zuid-Afrika).
De heer B. W. Dijkstra is belast met de waar
neming van het vice-consulaat.
En toch zou ik hem liever altijd hier hou
den, ondanks alles. Ik wil weten hoe het hem
gaat als ik wakker wordt en als ik weer naar
bed ga. Voor mij is hij nog een baby, mijn
eerste."
Een zachte glans verspreidde zich over haar
gelaat.
„Vindt je me erg gek, Lambert?"
„Je bent een schat." Hij trok haar vaster tegen
zich aan.
„Wie stuurde den jongen weg, om te begin
nen? Ik liet dat heelemaal aan jou over en jij
joeg hem het huis uit, toen hij pas negen was,
een spartaansche moeder."
„Dat weet ik wel. Ik zag iederen dag aan jouw
gezicht: Die jongen moet naar de kostschool, er
komt niets van hem terecht anders. En das
kwam allemaal van de Towers. En er was nog
een beetje van jezelf bij. En toen vroeg hij zelf
nog, of hij naar school mocht, Dacht je niet, dat
het vreeselijk voor me was, Lambert?"
Zij lachte, maakte zich uit zijn omarming los
en kuste hem met een beslistheid, die zeggen
wilde, dat het nu uit moest zijn met hun ro
mantische gesprekken.
Hij hoorde haar de kamer uit gaan, maar bleef
nog wat zitten piekeren over die geheel onvoor
ziene escapade van Cymbeline. Hij voelde wel,
dat zij er hem eigenlijk niets van had willen
vertellen. Maar het was nu eenmaal haar in
tense eerlijkheid ten opzichte van hem, dat zij
hem niets verzweeg van wat de kinderen aan
ging. Dat stond dan als een kleine compensatie
tegenover de onbeperkte vrijheid die nü haar
Het. (Wordt vervolgd)
