Nieuwe Haarlemsche Courant | 1935 | 16 april 1935 | pagina 9

I IN EN OM HAARLEM

MetveïAaal mn dag

EEN ERNSTIG WOORD

LIJST 3

DIEFSTAL?!

Een goed Katholiek

Werkverschaffing en werk
verruiming

Aan de Katholieken van
het Dekenaat Haarlem

DINSDAG 16 APRIL 1935

MOET EEN KATHOLIEK LID
ZIJN DER K.D.P.?

Vervoer zieken en
hulpbehoevenden

R.K. Speeltuin Haarlem»Noord

R.K. Commissie voor Arbeiders
ontwikkeling

UITSLAG VERKIEZING
PROVINCIALE STATEN

Passie-avond St. Jozefsgezellenver.
Haarlem I

kracht van mijn van den professor

HAARL. CRICKETBOND

Algemeene vergadering

Personalia

Statuten

stemt de
Katholieke lijst

Spaarkas St. Nicolaas

Kindervoeding

DOOR J. S. FLETCHER

iiiiiii

Het was wel een zeer gelukkige omstan
digheid, dat juist twee dagen vóór de
verkiezingen van de nieuwe Provinciale
Staten, in het gebouw van de Provinciale
Griffie aan de Dreef te Haarlem, de Rijks
commissie van Advies voor werkverschaffing en
werkverruiming werd geïnstalleerd.

Terecht wees de Minister van Sociale Zaken,
Prof. Dr. R. Slotemaker de Bruine, er in zijn
installatierede op, dat het Nederlandsche volk
niet weet, maar toch moet weten met hoeveel
inspanning tal van menschen van verschillen
de richting voor de werkloozen arbeiden en hoe
groot hun succes is.

Met een daad antwoordde het Rijks- en Pro
vinciaal Bestuur op de vele verkiezingsbeloften,
die in deze dagen worden gedaan. Doel van de
nieuw opgerichte commissie is te trachten de
Werkverschaffing in nieuwe banen te leiden
door advies, vooral aan de kleinere gemeenten
en door bemiddeling, om tot samenwerking te
geraken; het opsporen van objecten; de be
studeering van de technische mogelijkheid en
het nut daarvan en de financiering door eerste
belanghebbenden en het Rijk.

Reeds zijn in Gelderland prachtige resultaten
bereikt en bij welslagen in Noord-Holland, zal
verdere uitbreiding in andere provinciën plaats
hebben. Over de resultaten in Gelderland ver
telde de minister, dat het succes volledig was.
Van allen, die in Gelderland voor steun in aan
merking komen, werkenthans 59 pCt., de
moeilijke steden buitengesloten, 76 pCt. In
Noord-Holland werkte op 1 Januari 13.8 pCt.
Van alle steuntrekkenden, zonder de groote ste
den 36.3 pCt. Er is alle reden om de in Gelder
land genomen proef voort te zetten. Men denke
echter niet, dat in Noord-Holland voor de
werkverruiming door het Provinciaal Bestuur
niets wordt gedaan. De voorzitter der nieuw
ingestelde commissie, de heer Mr. J. B. Bomans,
Wees er op, dat Noord-Holland goedwillend is.

Indertijd stelde de Provincie f2 millioen be
schikbaar voor de werkverschaffing. Zü richtte
de ontginningsmaatschappij Noord-Holland op
en stelde de duinen beschikbaar als werkver
schaffingsobject. Door het duinterrein zal een
Wandelweg worden aangelegd van 37 kilome
ter en 190 Hectaren zullen worden beboscht.

Het is te hopen, dat deze commissie, onder
vindingrijke leiding, er nog verder in zal slagen
de werkloosheid in Noord-Holland aanzienlijk
in te krimpen. Wanneer men frissche denkbeel
den als hierboven genoemde ziet ontwikkeld,
dan wekt dat vertrouwen in de mannen, wier
hamen op de candidatenlijsten, waarop morgen
zal worden gestemd, een vooraanstaande plaats
innemen: Mr. Bomans en Mr. Slingenberg en
die zich bereid hebben verklaard respectievelijk
als voorzitter en onder-voorzitter dezer com
missie te gaan fungeeren. Wie zich zou willen
beklagen, dat nu pas deze ingrijpende maat
regelen worden genomen vergete niet, dat de
Werkloosheid weliswaar van 1931 af voort
durend groeiende is, maar dat zij zich in de
laatste maanden geweldig toespitst en de
aandacht tot het uiterste spant.

Wie even de moeite neemt, de namen der
candidaten dei; verschillende lijsten te verge
lijken, zal tot de conclusie komen, dat de ver
tegenwoordigers, door de nieuwe partijen aan
gewezen, door hun persoon geen waarborg bie
den, dat ons land uit het moeras der economi
sche ellende zal worden opgeheven. Wij willen
correct blijven en zullen geen personen noe
men om dan te vragen uit welke vroegere
functies of daden hun groote geschiktheid voor
het regeeren van ons land is gebleken, maar wij
durven toch wel te zeggen, dat wij nog geen
candidaat hebben ontmoet onder de nieuwe
mannen, waarvan wij met de hand op t hart
zouden kunnen zeggen: die is knapper en ge
schikter dan Colijn, Bomans, Slingenberg, of
Bruch. En waarlijk zoo zal het allen kiezers
gegaan zijn. Zij kiezen door op hen te stemmen
een kat in den zak.

Bij de instelling en werking van deze com
missie voor werkverschaffing en werkverruiming
kan en zal het natuurlijk niet blijven. Daar
liggen nog altijd de vragen van ons katholiek
Statenlid, den heer Th. G. C. Hooij, op beant
woording te wachten, die de instelling vraagt
van een commissie, die de mogelijkheid van het
Vestigen van nieuwe industrieën zal overwegen
of het verleenen van steun aan oude, die met
moeilijkheden te kampen hebben. De mogelijk
heid van de vestiging van een Industriebank
en van een Technologisch Instituut zal daar
van waarschijnlijk het gevolg zijn.

De heer Vliegen heeft wij wezen er reeds
vroeger op in een brochure op de mogelijk
heid van uitbreiding der industrie gewezen. Hij
had daarvoor de statistische gegevens geraad
pleegd.

Ingevoerd werden in 1931 en 1932 aan goe
deren die in ons land niet of niet in eenigszins
beteekenende mate werden vervaardigd:

Venster- en tuindersglas voor f 6.100.000.

Automobielen en onderdeelen voor f 73.300.000.

Automobiel- en rijwielbanden voor f 15.500.000.

Electrische stofzuigers:

In 1931 42.461 stuks; in 1932 37.768 stuks;
in 1933 57.305 stuks.

Naai- en breimachines enz. voor f 5.400.000.

Landbouwmachines, zonder die voor zuivel-
bew. 39.000 stuks.

Klokken, horloges enz. 213.000 stuks.

Schrijf- en rekenmachines enz. 22.000 stuks.

Weegschalen en meetwerktuigen voor
f 9.200.000.

Speelgoed voor f 10.200.000.

Dit zijn de artikelen, die als afzonderlijke
posten in de statistiek voorkomen en waarvan
de waarde of het aantal daar te vinden is. Deze
alleen loopen zeker reeds tegen de 200 millioen.
Maar van tal van artikelen is een overzicht
niet te krijgen, omdat ze in de statistiek niet
als afzonderlijke post voorkomen. Dat geldt
o.a. van drukpersen, van telefoontoestellen, van
messen, van koffers en tasschen, en nog veel
meer.

Maar over nog veel grooter bedragen gaat het
wanneer we artikelen nemen, waarvan in eigen
land wèl een productie bestaat, doch zich blijk
baar niet zóó heeft kunnen ontwikkelen, dat ze
de binnenlandsche markt wist te veroveren.

Wij noemen de volgende artikelen. Ingevoerd
werden in 1931 en 1932:

Fornuizen, haarden, kachels enz. voor
f 9.200.000.

Emaille-haarden voor f 4.000.000.

IJzer- en staalwerk voor f 21.000.000.

Blikwerk voor f 19.000.000.

Meubelen voor f 13.000.000.

Schoenen, van leer of rubber voor f 14.100.000.

Handschoenen f 2.300.000.

Manufacturen van allerlei aard, w.o. b.v. wol
len stoffen en kunstzijde voor f 110.000.000.

Bovenkleeding voor mannen voor f 6.000-000.

Bovenkleeding voor vrouwen voor f49.000.000.

Tricotgoederen, w.o. voor 23 millioen kousen
en sokken voor f 55.000.000.

Corsetten enz. voor f 4.600.000.

Pelterijen voor f5.000.000.

Dames- en heerenhoeden voor f 14.000.000.

Dassen voor f2.700.000.

Andere modewaren voor f (LOOO.OOO.

Papier en papierwaren (drukwerk niet inbe
grepen) f 40.000.000.

Machines van allerlei aard voor f 57.000.000.

Lampen voor f 8.500.000.

Er zijn, zooals de heer Vliegen terecht op
merkt, posten bij, waar tegenover den invoer
ook uitvoer in ons land staat. Er zijn posten
bij, waarvan de invoer niet zou kunnen worden
verboden zonder aan andere belangen schade
te doen. Er zijn goederen bij, die slechts bü be
scherming door middel van douanerechten met
eenige kans op winst zouden kunnen worden
gemaakt.

Voor een commissie is hier zeker een uitge
breid object van studie, maar het zullen knap
pe menschen moeten zijn, die het werkprobleem
zullen oplossen. Wij hopen, dat de nu ingestelde
commissie haar werk tot zoover zal kunnen uit
breiden.

tige aansporing aan alle gezellen, in deze goede
richting voort te blijven gaan, en met de leuze:
trouw aan Kolping, besloot de spreker.

De aanwezige gezellen en verloofden hebben
ongetwijfeld van een mooien avond genoten.

De heer Bakker komt nog eens terug op het
artikeltje, waarin wij vastlegden, dat een ka
tholiek, die lid is van de K.D.P. of van een
andere organisatie dan de Katholieke Staats
partij, de eenheid der Katholieken verbreekt en
dus in strijd handelt met de wenschen van
H.H.E.E. de Bischoppen. De heer Bakker
schrijft: Zeker, H.H.E.E. de Bisschoppen heb
ben de wensc-helijkheid uitgesproken de één
heid onder de Katholieken te handhaven en
dat kan maar betrekking hebben op één Partij.
Tot zoover zijn wij het eens, geeft hij ons toe.
Maar zegt hij: toch moet men de R.K. Staats
partij niet stemmen, maar de Katholiek Demo
cratische Partij, want de R.K. Staatspartij
wappert alleen maar in verkiezingstijd met de
encycliek „Quadragesimo Anno" en bergt ze
daarna weer op, terwijl de K.D.P. die encycliek
gebruikt als richtlijn voor haar practische poli
tiek. De heer Bakker somt dan nog een aantal
grieven op tegen de R.K. Staatspartij. Zij zou
onchristelijk zijn; zij helpt de arbeiders dieper
in den put; door de indirecte belastingen be
zwaart zij het Groote Gezin enz. enz. Het zou
ons niet moeilijk vallen om deze en andere be
schuldigingen te weerleggen. Wij hebben dat
echter reeds zoo dikwijls en afdoende gedaan,
dat het niet mogelijk is in één halve kolom nog
weer eens een résumé te geven van wat jaren
lang in polemieken is gezegd. Wij zouden kun
nen wijzen op wat de R.K. Staatspartij voor de
arbeiders, voor ons katholieke volk en vooral
voor de geestelijke goederen van ons katholieke
volk heeft verkregen, en vooral niet te verge
ten: heeft behouden! Wij zouden op de moge
lijkheid kunnen wijzen, dat zonder de hulp van
de R.K. Staatspartij nog veel meer verloren zou
zijn gegaan dan thans reeds het geval is; wij
zouden aan rasechte arbeidersvrienden als
Loerakker en Kuiper kunnen vragen eens te
zeggen, wat zij van de beschuldigingen van de
K.D.P. denken. Hun uitspraak zou vernietigend
zijn voor de opmerkingen, die gemaakt worden
in de kringen der K.D.P. Maar wij hebben dat
allemaal niet noodig. Wij zeggen den K.D.P.-
ers: Misschien hebt ge gelijk; laten wij samen
vechten voor de verbetering der R.K. Staats
partij. Maar, beste menschen, komt dan eerst
in de Partij terug. Wat doet gij daar buiten?
Gij staat in de lucht te slaan. Wendt uw kracht
toch aan in de Partij zelf. Gij hebt ongelijk
met uit de Partij weg te loopen; gij ondermijnt
uw eigen kracht. Gij voldoet niet aan den
wensch van uw bisschop; gij bewaart niet de
éénheid. Wij kunnen met u dus niet strijden.

De heer Bakker voelt wel, dat alles culmi
neert in het verwijt, dat de K.D.P.'ers uit de
Partij zijn weggeloopen. Hij zegt: wij hebben
herhaaldelijk geprobeerd onze wenschen door
gevoerd te krijgen, doch het is steeds beloven
en weinig geven. Het is wel gemakkelijk te zeg
gen: dat zijn scheurmakers, maar aan wie de
schuld?

Wij antwoorden:

Vast staat, dat in een organisatie, ook en
vooral in de Katholieke Staatspartij, de wil van
de meerderheid plus één zegeviert. Indien de
heer Bakker zegt, dat het zoo moeilijk is de
ideeën van de K.D.P. in den boezem der R.K.

Staatspartij uit te vieren, dan moet er iets
met die ideeën niet in den haak zijn. Ze kun
nen geen meerderheid vinden. Ze zijn dus niet
gezond of nog niet gezond. Als ferm organi
satieman moet de heer Bakker en moeten alle
K.D.P.'ers dan tegen hun verlies kunnen en
zich bij de meening van de meerderheid neer
leggen. Maar zij zijn er heelemaal niet zeker
van, dat de heer Bakker geen voldoende mede
standers kan vinden voor zijn grieven. Er wordt
veel beloofd en weinig gegeven klaagt de heer
Bakker. En niet éénmaal, maar telkens. Indien
dat waar is, dan is er een meerderheid te vin
den, die zich dat niet laat welgevallen. Laat
de heer Bakker het maar probeeren. Maar als
hij die meerderheid niet behaalt, laat hij- dan
ook even de mogelijkheid openlaten, dat hij zich
vergist. Zijn grieven kan de heer Bakker in de
R.K. Staatspartij behandelen, wij herhalen het,
het is niet noodig, dat de heer Bakker zich
daarvoor openlijk verzet tegen den uitdrukke-
lijken wensch van onzen Bisschop.

De heer Bakker zal als eerlijk katholiek zijn
H. Moederkerk, de Kerk van zijn vader, van
zijn moeder geen schade willen toebrengen en
morgen stemmen op de lijst -der R.K. Staats
partij, Hjst no. 3, en niet op lijst 4, de lijst der
K.D.P., want die staat er naast!

Het bestuur der R.K. Propaganda te Haar
lem vraagt medewerking van personen om op
den dag der verkiezing zieken en hulpbehoeven
den naar de stembus te geleiden.

Aanbieding bij mevr. Brinkman, Anegang 19,
of op den dag der verkiezing (Woensdag
17 April) aan het propagandabureau St. Bavo,
Smedestraat.

Het bestuur van den speeltuin van den R.K.
Bond voor Groote Gezinnen maakt bekend, dat
de heropening zal plaats vinden op Zaterdag 20
April, 's middags om twee uur, waarbij ook de
ouders der kinderen worden uitgenoodigd. De
tuin is gelegen aan den Vergierdeweg (ingang
naast no. 111). In verband met de uitbreiding
kunnen de kinderen zich gedurende de zomer
maanden hier prettig en nuttig bezighouden.

De uitgestelde lezing van den heer Henri
Hermans, lid der Tweede Kamer, zal gehouden
worden Woensdag 17 April, des avonds acht
uur in het gebouw „St. Bavo" voor leden van
den R.K. Vosksbond en verdere belangstellen
den. Als onderwerp zal behandeld worden: „De
taak der standsorganisatie in de toekomst."

Deze avond is de sluitingsavond van de serie
ontwikkelingsavonden van bovengenoemde com
missie.

De voorzitter van het hoofdstembureau in den
Kieskring V (Haarlem) maakt bekend: dat op
Vrijdag 19 April a.s., des voormiddags 10 uur
ten Raadhuize een openbare zitting zal worden
gehouden, ter vaststelling van het aantal stem-
m enop ieder der candidaten, van het totaal
aantal stemmen, uitgebracht in dezen lües-
kring.

Bovengenoemde vereeniging hield Zondag haar
jaarlijkschen Passie-avond in het Gezellenhuis
Jansstraat. Deze avond welke in alle opzichten
een groot succes geworden is, werd behalve door
een groot aantal gezellen, mede bijgewoond door
den Zeereerw. heer Pastoor Van Dijk, Kapelaan
Poppen, Kapelaan v. d. Hoeven en Kapelaan
Stadegaard, allen van de Parochie Sint Elisabeth
en Barbara. Het programma werd geopend met
het optreden van de Schola Cantorum der ver
eeniging onder leiding van den heer Hendriks,
welke eenige religieuze liederen uitvoerde. De
heer Joop Kruijver, die zich reeds vele malen
verdienstelijk voor de vereeniging heeft ge
maakt, had zich voor dezen avond bereid ver
klaard over het lijden van Christus te decla-
meeren. Hij deed dit op zulk een wijze dat aller
aandacht gespannen was en een devote stem
ming geschapen werd. Kapelaan Stadegaard
vertolkte eenige klaagliederen, terwijl Th. Apel
doorn eenige lijdensgedichten zegde. Na afloop
sprak Pastoor van Dijk een woord van waardee
ring over het optreden van alle medewerken
den. In het bijzonder dankte hij den praeses,
kapelaan v. d. Hoeven, van wien het initiatief
is uitgegaan voor dezen avond. Met een krach-

In het vooruitzicht van de a.s. verkiezingen acht ik
het een duren plicht U allen te herinneren aan het
Vastenmandement dat het vorig jaar door het Door
luchtig Episcopaat aan Katholiek Nederland werd ge
geven en waaruit ik U allen het navolgende gedeelte
nogmaals ter ernstige overweging aanbeveel:

„Het ligt niet op den weg van Uw kerkelijke Over
heden de politieke verdiensten van een partij als
zoodanig te beoordeelen. Ook pleegt de Kerk de
geloovigen niet zonder meer tot een bepaalde staat
kundige organisatie te verplichten. Al wat Wij doen
is, in naam der groote geestelijke belangen, die
bij deze vragen betrokken zijn, en met het oog
op de historische verhoudingen en den tegenwoor-
digen toestand in ons land, U op te wekken en te
blijven opwekken tot hechte eenheid ook op staatkundig
gebied. Wij waarschuwen U daarom tegen de onver
mijdelijke gevaren zoowel van het verbreken der
katholieke eenheid als van het zich groepeeren tot
neutrale bonden en partijen."

Katholieken, deze duidelijke taal kan noch zal worden
misverstaan door allen, die van goeden wille zijn.
Ik heb hieraan dus niets toe te voegen, slechts hoop
ik bij de a.s. verkiezingen te mogen zien, dat voor
de Katholieken van dit Dekenaat deze waarschuwing
niet tevergeefs is geweest en dat zij aan de opwekking
tot eenheid waarlijk als één man en één vrouw gehoor
hebben gegeven.

H. C. J. SONDAAL,

Deken van Haarlem.

HAARLEM, April 1935.

Dag prefester," zei Jansje, terwijl ze de
deur open deed, om haar patroon uit te
laten.

Maar de professor zei niets. Hij zei niet graag
Jansje, maar dat was 't ergste niet. Z'n zwijg
zaamheid kwam vooral voort uit de diepte van
z'n nadenken. Hij dacht na over z'n vrouw en
over een heele rij meisjes, die allemaal Jansje
heetten.

Zoodra hij op zijn katheder zat, dacht hij
echter aan geen Jansje meer. Hij begon een
voordracht, half rede, half voorlezing, over de
roerselen van den menschelijken wil en de rol
van 't verstand daarbij. En in het vuur van z'n
overtuiging dwaalde hij ongemerkt af, en hij
improviseerde over wilskracht, 20 minuten lang,
met vurige en fraaie woorden. En toen hij uit
gesproken had, dankte hem zijn gehoor met
handen en voeten.

Deze hulde, en het besef, dat hij zich prach
tig gehouden had, brachten den professor in
een soort fuifstemming en drongen hem het
verlangen op, zich altijd prachtig te houden.
Met luchtigen tred, stralenden blik en een
enorm gemoed, schreed hij naar huis, en....
Jansje liet hem weer binnen.

En zóó ijverig werkten de^ roerselen van z'n
gemoed en de inzichten van z'n verstand te za-
men, dat hü geraakte tot een grootsch voor
nemen. Hij had wilskracht beschreven, wils
kracht gepredikt, hij zou wilskracht beoefenen
ook. In z'n eigen huiselijken kring. Hij ging op
treden.

„Safonisba," zoo begon hij na het middag
eten op minzamen, maar vastberaden toon, „ik
ben van morgen uitgelaten door een nieuw
dienstmeisje

Z'n echtgenoote keek hem een beetje ver
wonderd aan.

„Het is me niet ontgaan," vervolgde de pro
fessor, „dat je je dienstmeisjes, ongeacht den
naam, dien ze van haar ouders ontvangen heb
ben, met Johanna pleegt aan te spreken, of....
om nauwkeuriger te zijn, met de afkorting
Kaatje...."

„Ik begrijp niet

„Laat me alsjeblieft uitspreken Sofonisba.
Aanstonds zul je me beter begrijpen. Ik heb
tegen die gewoonte volstrekt geen bezwaar. Eer
het tegendeel. Zij waarborgt een gelijkmatig
heid des levens, die weldoet, rust geeft.Ze
houdt ons in dien waan, dat we de echte Jo
hanna, hetzelfde Jansje nog hebben...."

„Wil je nu...."

„Ja zeker, wil ik, lieve Sofonisba!. Ik wil je
't volkomen duidelijk maken; heb maar even
geduld. Ik zei zooeven, dat je door die schran

dere vondst den waan levendig hield, als had
den we nog steeds het oorspronkelijke Jansje.
Helaas, liefste Sofonisba, dat is niets meer dan
een waan. Weet je wel, dat je vanmorgen Jo
hanna de acht en twintigste in huis gekregen
hebt?"

„Ik...."

„Kun je me één dynastie noemen, waarin
zulke hooge cijfers...."

„Je...."

„Nog geen vier jaar zijn we getrouwd, en
acht en twintig Jansjes, Sofonisba...."

„Laat me...."

„Neen Sofonisba, mijn besluit is genomen.
Laat ik je nu eens duidelijk mogen zeggen, dat
het zóó beslist niet langer gaat, dat deze Jo
hanna de laatste van haar stam zal zijn, en dat
we het getal acht en twintig niet zullen over
schrijden."

Als...."

„Zonder als en zonder maar! Ik laat me
niet meer beïnvloeden door tegenspraak. Ik
wil en ik ben me de kracht bewust van dóór
te zetten!"

„Hihihi!"

„Goed, lach er maar om! Lach maar zooveel
je wilt.... Maar onderschat niet de macht der
wilskracht en speciaal van de mannelijke wils
kracht. Als die eenmaal met haar volle ver
mogen optreedt

„Hahahaha

„Je moogt gerust lachen, daar heb ik niet
het minste bezwaar tegen, maar ik houd me

aan hetgeen ik

gezegd heb.en

dan houd je van- jQg wilskracht

zelf wel op met

lachen. Je zult de j rI

wil eerst voelen en i

iiiiiiiiiiiiiiMiniiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiil

dan gaan waar-

deeren. Ja, je zult er een zekeren eerbied voor
gaan gevoelen.... Nummer acht en twintig
blijft hier in huis, zij zal groeien en bloeien,
en het is eenvoudig uitgesloten dat een volgen
de Jansje hier binnentreedt, laten we zeggen
het eerste jaar, om tot levend bewijs te strek
ken van de nederlaag mijner wilskracht...."

„Maar manlieflaat me toch óók eens

wat zeggen! Ik heb dat meisje van vanmorgen
vanmiddag al weer weggestuurd en.... ze is
er al."

„Wieis er al?"

„Jansje de negen en twintigste!"

Toen hij dit hoorde, had de professor al z'n
wilskracht noodig om niet vóór, maar op den
divan neer te zinken.

In één der zalen van café rest. Brinkmann
werd gisteren de jaarlijksche vergadering van
den H. C. B. gehouden.

Notulen en jaarverslagen werden goedgekeurd.
Het voornaamste agendapunt vormde ditmaal
wel de bestuursverkiezing daar de voorzitter Mr.
F. A. Davidson zich nie tmeer herkiesbaar stel
de. In zijn plaats werd bij acclamatie gekozen
Jhr. C. L. van Lennep, door wien vroeger reeds
de functie van secretaris-competitleleider was
waargenomen.

Bij monde van den heer H. C. Klerk, na Mr.
Davidson het oudste bestuurslid, werd den
scheidenden voorzitter het èerelidmaatschap van
den Haarl. Cricketbond aangeboden. In verband
hiermede meenen wij eraan te moeten herinne
ren dat Mr. Davidson één van de oprichters van
den H. C. B. is, welke 24 jaar geleden werd ge
sticht.

Mr. Davidson dankte voor deze onderschei
ding.

De jaarlijksche wedstrijd tegen de Flamingo's
zal hoogstwaarschijnlijk op 15 Juni worden ge
houden. Als nieuwe vereeniging trad toe de
C. C. „Zandvoort", welke haar wedstrijden
waarschijnlijk op het terrein der voetbalver-
eeniging „Zandvoort" zal spelen. A.V.O.S. zal
tijdens het komende seizoen niet aan de com
petitie van den H.C.B. deelnemen.

Vermelden we nog dat opnieuw zal worden
getracht voor het vertegenwoordigende elftal
contact met de andere bonden te zoeken, o.a.
den A.C.B.

Met enkele opwekkende woorden voor het ko
mende seizoen beëindigde Mr. Davidson zijn
taak als H.C.B.-voorzitter.

In de commissie met het afnemen van het
schriftelijk gedeelte van het examen ter ver
krijging van de akte van bekwaamheid als on
derwijzeres) is benoemd tot voorzitter dr. Tj.
Sterringa, inspecteur van het lager onderwijs
in de inspectie Zaandam, wonende alhier.

De Staatscourant bevat de statuten van de
Vereeniging van Onderaannemers en Leveran
ciers In het Bouwbedrijf te Haarlem en Om
streken, Schadecommissie Haarlem; en de ge
wijzigde statuten van de Vereeniging ter be
hartiging van de Belangen van het Personeel,
verbonden aan de N.V. werf „Conrad", beide
gevestigd alhier.

De „Staatscourant" bevat de statuten van de
N.V. Hollandsche Manufacturenhandel „Van
der Werf en Co., Haarlem," gevestigd alhier.

Hedenavond houdt de spaarkas „St. Nico
laas", onderafdeeling van den R.K. Volksbond,
een ledenvergadering in het gebouw St. Bavo,
om kwart over acht. O.a. zal besproken woren
worden de kolenlevering voor het seizoen 1935-
1936. Verder organiseert bovengenoemde Spaar
kas op Dinsdag 23 April een feestavond in het
gebouw St. Bavo. Dan zullen optreden „De
Vereenigde Haagsche Spelers", artistiek leider
Pierre Balledux, die zullen opvoeren „Het
Apostelspel", blijspel; „Mevrouw moet haar zin
hebben", blijspel en „De goede Tip", klucht.

Kaarten zijn gratis voor de leden verkrijg
baar Zaterdag in gebouw St. Bavo van 4 tot 5
en 7 tot 9 uur 's avonds.

De Vereeniging „Kindervoeding" reikte in de
afgeloopen week in hare afdeelingen Zoete-
straat, Overtonstraat- en Byzantiumstraat resp.
1112, 1334 en 758 porties Uit.

Bovendien werden dagelijks aan de scholen
voor Buitengewoon L. O. 115 porties verstrekt.

41

Jimmie was echter door een andere ontdek
king gekomen tot het idee, om op reis te gaan.
Toen hü er op stond, om Scraye te vergezel
len in het huis van mevrouw Wythenshawe.
had hij een niet te verklaren aandrang gevoeld,
om dit te doen. Hü had een vaag gevoel, dat
het hem verder zou brengen. Dit gevoel bleek
hem niet bedrogen te hebben want toen hü
in de bibliotheek aan alle kanten zocht naar
Iets, wat hem interesseerde, viel zijn oog plot
seling op een geopend spoorboek, dat naast
Scraye op het bureau lag. Het was openge
slagen bij de letter S en de eerste naam, dien
Jimmie opmerkte, was Salisbury. Het ver-
eischte geen buitengewone intelligentie, om
Salisbury te combineeren met Gillenham
Manor en met de markiezin die de stad
verlaten had naar haar buiten was ver
trokken om er eenigen tijd in stilte door te
brengen. Daarbij voegde zich dus het feit, van
het op Salisbury geopende spoorboek, zoodat
de slotsom moeilijk anders kon zijn, dan:
mevrouw Wythenshawe was met de douairière
naar Gillenham Manor vertrokken. Jimmie
besloot zijn kana te wagen en haar daar te
gaan opzoeken.

Bij zijn aankomst in het oude stadje was zijn
eerste daad een restaurant binnen te gaan en
een flinke portie koud vleesch, aardappelen,
kaas en bitter bier te verorberen, zooals een
goed koopman past. Onder het eten raad
pleegde hij een zak-atlas. De groote wegen in
den omtrek waren alle zeer goed, terwijl de
kleinere bij droog weer ook uitstekend waren.
Na den maaltijd ging Jimmie in Salisbury op
zoek naar een.... fietsenwinkel. Lang duurde
het niet, of hij had het gezochte gevonden. Hi)
huurde een prima rijwiel, en omdat de eige
naar hem niet ten volle scheen te vertrouwen,
gaf Jimmie den man eenige banknoten tot
onderpand.

Zooals men hem verteld had, was de af
stand van Salisbury tot Gillenham acht mijl.
De zon wierp haar laatste stralen over de
lage heuvels,, toen Jimmie van af een hoog punt
in den weg op het gezochte dorp neer keek.
Het was een typisch oud Engelsch dorp; het
rood en blauw der daken stak scherp af bij
het donker wordende groen den hooge boomen,
in de enkele onregelmatig gevormde straten
speelden de kinderen en hun geroep drong tot
Jimmie door. De lage vierkante toren der kerk
domineerde over de huizen en schuren. En
buiten het dorp omgeven door een muur en
hooge boomen zag Jimmie een groot buiten
liggen. Dat moest ongetwijfeld Gillenham
Manor zijn.

Jimmie reed het dorp in en had weldra
een herberg gevonden, waar hü den nacht
wilde doorbrengen. De menschen, die wel be-
grepen, met welk doel hij naar het platteland

was gekomen, luisterden geduldig naar het
verhaal, dat hij opdischte, over de koopen, die
hij wilde afsluiten voor oude voorwerpen van
weinig of van veel waarde. Na het avond
maal ging hij bij het open vuur zitten, stak een
pijp op, en praatte met den waard over koetjes
en kalfjes. Toen hij echter zijn slaapplaats
opzocht, wist hij, dat de markiezin gisteren was
gekomen. De tuinman had het verteld, hij wist
echter niet, of zij voor lang of kort zou blijven.
Jimmie had die mededeeling, welke hoogst be
langrijk voor hem was, kalm aangehoord. Hij
had elke vraag over het buiten en zijn be
woners vermeden, om toch maar onder geen
voorwaarde den schijn op te wekken, dat hij
hier voor iets anders kwam dan om anti
quiteiten koopen. Onder voorwendsel nog 'n
luchtje te willen scheppen, liep Jimmie wat
later op den avond de laan af, die naar Gil
lenham Manor voerde. Het was een zeer groot
huis, van grijze groote steenen opgetrokken, en
dateerde waarschijnlijk uit den tijd der
Stuarts. Hier en daar brandde achter de ven
sters licht en Jimmie had er goud voor willen
geven, om te weten te komen, in welke ver
trekken de dames zich ophielden.

Een moment kwam 't in zijn gedachten, dat
hier misschien ook zijn tante en Eva zaten
opgesloten. Een wilde drang, om nu reeds de
vesting binnen te dringen, kon hij slechts met
groote moeite beheerschen. Langzaam keerde
hij teruj, steeds nadenkend over het plan,
aan welker uitvoering hij morgen zou beginnen.

Dit plan was erg eenvoudig. Hij moest op de
een of andere manier de markiezin te spreken

krijgen en dan zou hij haar dwingen. Hij zou
haar laten zien, dat haar spel was ontmaskerd,
dat hij haar relaties met de geheime vereeniging
kende; hü zou het doen voorkomen, alsof hij veel
wist, veel meer dan hü in werkelükheid kon
weten. Hij had zich voorgenomen in geen geval
te vertrekken, vóór hü er zeker van was, dat
zün twee dames zouden worden vrij gelaten
en wel onmiddelhjk.

Den volgenden morgen om tien uur stond
Jimmie met den waard vóór de deur van de
herberg te praten. Op den weg van het buiten
goed kwam een rijtuig, getrokken door twee
paarden, aangereden. Toen het voorbij Jimmie
reed, kon hij juist zien, wie erin zaten. Hü
herkende de twee, die in een zeer ernstig ge
sprek gewikkeld schenen te zün, direct. De een
was douairière de markiezin van Scraye de
ander was haar stiefzoon Lord Scraye.

HOOFDSTUK XXXI
EEN PLEIZIERIGE, LANDELIJKE VACANTIB

Reeds gehard in het doorstaan van onver
wachte gebeurtenissen, liet Jimmie niets blijken
van den schok, dien hü op dat moment kreeg.
Alsof er niets gebeurd was, praatte hij nog
even door, haalde toen plotseling zün horloge
te voorschün, en verschrok.

Sapristie! riep hü uit. Ik maakte met
een boer langs den weg een afspraak, om over
zaken te komen praten. Het is al over rijd.
Ik zal me moeten haasten! Hü nam zün fiets,
sprong op het zadel en riep den waard nog
toe: Tot vanmiddag bij het eten!

Toen Jimmie den hoek had omgeslagen, zei

hü bü zichzelf, dat hü waarschü'nlük nooit
meer een voet in die herberg zou zetten. Hü
moest het nu anders aanpakken. Hü begreep, dat
Scraye nog den vorigen avond naar Gillenham
was gekomen; dat hü gekomen was, om met de
markiezin te praten en haar waarschünlük de
consequenties van haar daden zou voorhoven.
In ieder geval moest Jimmie hen volgen. 'Het
was immers best mogelük, dat Scraye zijn
stiefmoeder naar een veiliger plaats zou bren
gen. Wat den Lord echter ook mocht bewogen
hebben hierheen te komen, het zou geen invloed
hebben op Jimmie's plan, om de markiezin tot
in het oneindige desnoods te volgen. Waar zij
ging, zou ook hü gaan.

Toen Jimmie op den hoofdweg kwam, zag
hij, dat het rijtuig reeds een heel eind verwü-
derd was. Met eenige moeite zou hij het echter
kunnen inhalen; voorloopig hield hij zich nog
op een behoorlüken afstand. Jimmie had ge
dacht, dat het tweetal naar Salisbury zou gaan,
doch de weg, dien zü namen, leidde naar het
Zuiden. Bü een gehucht, dat tusschen twee
heuvels verscholen lag, hielden zü stil voor
een huis, dat op eenigen afstand van den weg
stond. Jimmie kwam voorzichtig wat naderbij
en bekeek het oude, grijze huis van middel
matige grootte, dat omgeven werd door gras
velden en tuinen, die weer werden afgeschei
den van den grooten weg door een hooge heg.
Het was een gezellig, landelijk en vreedzaam
uitziend buitentje, dat voor een gepension-
neerden stedeling een paradüs zou kunnen zün.
Volgens de meening van Jimmie was het waar
schünlük gebouwd in den rijd van Queen Anne

doch er was iets, dat van lateren datum
stamde, namelük een aantal telefoon- en
telegraafdraden.

Door een gat in ds heg zag Jimmie, dat
het rijtuig vóór de voordeur stil hield. Een
mannelüke bediende ontving de reizigers en
leidde hen naar binnen. Eenige minuten later
kwam dezelfde man weer buiten, waarschün-
lijk om den koetsier een order over te brengen,
want de laatste keerde zün rütuig en reed den
hoek van het huis om, naar een stal op het
eind van een der tuinen. Daaruit concludeerde
Jimmie, dat de Lord en zijn stiefmoeder een
visite van betrekkelük langen duur zouden
maken. Hü stapte daarom weer op zün fiets
en reed terug naar een herberg, die hij zoo juist
had gepasseerd. Onder het drinken van een glas
bier vroeg hü den waard eenige büzonderheden
over de omgeving, voorgevende dat hü dien
dag nog eenige boeren moest bezoeken.

En wie, informeerde hij voorzichtig na een
lang gesprek over het dorp en de mogelük-
heden die het hem als opkooper van oudheden
zou kunnen bieden, wie zou er wonen in het
kleine huis, waar de telegraafdraden aanhan
gen? Een oude heer, veronderstel ik?

Oh, u bedoelt Covert Lodge, mijnheer! Ah

daar woont een vreemde heer laat
's küken dat zal achttien maanden geleden
zijn, dat hij hier kwam. Sommigen zeggen, dat
het een Amerikaan is, anderen weer spreken van
'n Duitscher. Zün eigenlijke naam is
Frobenius. Doctor Fiobenius noemt hü zichzelf,»
hoewel hij nooit patiënten wil ontvangen

XW.ordt vervolgd)