1 IN EN OM HAARLEM
Met twee kameraadjes op avomturemrels
I
i
i
REDDERS-MONUMENT
DINSDAG 4 JUNI 1935
De exploitatie van den
Stadsschouwburg
1 1
DOOR BERTHA RUCK
Aanbestedingen
R.K. HARMONIE- EN
FANFARECORPSEN
Concours van den Noord-
Hollandschen bond
Lijk gevonden
VOOR DE STILLE ARMEN
Onvoorzichtig
DE HOOGE PRECARIO
RECHTEN
Verzoekschrift H.O.R.E.C.A.F.
1 H. K.
Statuten
Bevordering Burgerwacht
R.K. Handelsreizigers
VRAGENBUS
STAAT VAN BESOMMINGEN
RIJKSVISCHAFSLAG
pMimuiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiitiHiiiiiuitiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiniiiiiiiiiiiiimniRimiiiiiiiiiiiiiitmic
Toen in het voorjaar van het jaar 1914 de
burgemeester van Haarlem, de heer Jhr. Sarid-
bergh, bij den aanvang van een raadszitting
bekend maakte, dat een Haarlemsch ingezetene,
die onbekend wenschte te blijven, een royale
gift aan de gemeente had geschonken om daar_
voor een stadsschouwburg te doen bouwen, wa
ren de waardeering en bewondering voor deze
daad van goeden burgerzin algemeen. Haarlem
had in dien tijd slechts den schouwburg aan den
Jansweg, die, onder de veilige en vaderlijke lei
ding van den ouden Van Gasteren, vrij aardig
aan onze provinciale behoeften voldeed, maar de
Haarlemmers voelden toch, dat zij zoetjesaan
Uit de kleeren waren gegroeid en dat het aan
zien van Haarlem en omgeving als luxe-woon
plaats o.m. vorderde, dat zij meer aandacht
aan het toilet van de stad gingen besteden.
Als een goede zuinige huisvrouw gaf Haarlem
maar weinig geld uit voor hare bijkomstige sie
raden en stelde het grootmoedig gebaar van den
onbekenden vereerder juist daarom des te meer
op prijs. De gemeenteraad betuigde zijn dank
en bestemde een der mooiste pleinen van de
binnenstad, het Wilsonsplein, voor den schouw-
burgbouw.
De geschiedenis van den stadsschouwburg is
tot nu toe niet zeer rooskleurig geweest.
Onmiddellijk na de aanbesteding brak de
oorlog uit en zóó groot was de terugslag van
dat wereldgebeuren, dat de bouw werd opge
schort. Deels om de werkloosheid te bestrijden
Werd in 1916 toch begonnen buiten risico van
den aannemer en in 1918 kwam Haarlems eigen
stadstheater gereed. Voor de uiterlijke voltooi
ing paste de gemeente een bedrag van, naar wij
meenen, dertig duizend gulden bij en de burgerij
gaf tal van geschenken, zoodat wij op waarlijk
goedkoope manier aan een niet grootsche, maar
alleszins voldoende uitgaansgelegenheid kwa
men, die Haarlem in staat stelde zich voortaan
op dit gebied met de aardigste Provinciesteden
in het buitenland, b.v. de Rijnstreek, te meten.
Dit eerste deel der historie, hoewel minder
fortuinlijk begonnen, eindigde dus niet kwaad.
Besloten weerd, dat de gemeente het gebouw
zelf zou exploiteeren, ofschoon verschillende
stemmen ertegen waarschuwden, omdat de over.
heid niet het meest geschikt is te achten om
een dergelijk bedrijf zuinig en aan redelijke
eischen van aesthetischen smaak voldoende, te
voeren. Een financieel experiment scheen het
echter in geen enkel opzicht te zijn, omdat voor
rente en afschrijving van kapitaal zoo goed als
hiets noodig was. Zij, die het ergste vreesden
voor de moreele zijde van gemeentelijke exploi
tatie, schenen meer kans op gelijk te zullen
krijgen. Het is precies anders uitgekomen, maar
het gemeentelijk beheer heeft wel schipbreuk
geleden op het financieele deel.
Een jaar of twee geleden was de toestand al
zoo slecht, dat de gemeente besloot den schouw
burg aan den heer Deinum te verpachten, den
exploitant van de Gemeentelijke Concertzaal.
Ook hij weet er echter geen weg mede. Het
afgeloopen jaar heeft hem een groot verlies op
geleverd. Hoe groot dat is, valt nog niet te
zeggen.
Het is zeer de vraag of de gemeente den heer
Deinum met den financieelen stróp kan laten
zitten. Het is immers algemeen bekend, dat de
heer Deinum zonder eenig enthousiasme als
pachter der gemeente is opgetreden en dit deel
Van het gemeentelijke bezuinigingsprogram
heeft helpen uitvoeren. De pacht is hem zoo'n
beetje opgedrongen; het is dus billijk, dat het
gemeentebestuur daarvoor de verantwoordelijk
heid niet geheel van zich afschuift. „En, niet
waar", zeide ons de heer Deinum, toen wij hem
een dezer dagen over het geval spraken, „de
schouwburg wordt netjes geëxploiteerd. Er komt
geen smeerlapperij in en er zijn zoo van die
stukken, die Haarlem niet missen kan, al laat
het bezoek dan ook te wenschen over." Met an
dere woorden: Haarlem mag er wat voor over
hebben, dat het een schouwburg bezit en dat
stukken worden opgevoerd, die men in een fat
soenlijke luxe-woonstad moet kunnen bewon
deren. Wat hebben trouwens andere steden
daarvoor niet over? Amsterdam geeft 25.000
subsidie aan Amsterdamsch Tooneel. Ook Haar
lem dient wat over te hebben voor goede kunst.
Dat de exploitatie-uitkomsten van den
Schouwburg zoo slecht zijn ligt natuurlijk aan
het beperkte schouwburgbezoek. Dat bezoek is
zoo ingekrompen, dat de tooneelgezelschappen
aarzelen om hierheen te komen. Er zijn er, die
weigeren om nog „en partage" d.w.z. voor risico
van directeur en gezelschap samen naar Haar
lem te Komen. Gezelschappen, die zelf den
schouwburg huren en zelf het risico dragen zijn
al heel zeldzaam. Wil de heer Deinum het Haar
lemsch publiek laten genieten van een of ander
mooi stuk, dat hier niet kan worden gemist,
dan moet hij niet zelden de gezelschappen uit-
koopen. Hij betaalt dan een bedrag, benevens
alle kosten van reclame enz. en loopt de kans,
dat hij met een groot verlies blijft zitten.
De oorzaak?
Er zit geen geld meer onder de menschen,
zegt de heer Deinum. Zelfs de vroeger druk be
zochte volksvoorstellingen trekken nu niet meer.
Dat er echter nog wel liefhebberij voor het too
neel is, meende de heer Deinum te mogen aflei
den uit het feit, dat de vereenigingen, die voor
één dubbeltje contributie in de week de gelegen
heid geven schouwburgvoorstellingen bij te wo
nen, goed gaan. Ook de liefhebberij-vereenigin
gen trekken avond aan avond volle zalen.
Bioscoop en radio doen aan het schouwburgbe
zoek ook geen goed, dat spreekt vanzelf, maar
de heerr Deinum is overtuigd, dat het bezoek
aan den schouwburg beter zal worden als de
economische toestand van ons land beter wordt.
Intusschen zal het gemeentebestuur de vraag
wel zeer ernstig onder het oog moeten zien, of
onder deze omstandigheden de exploitatie kan
worden voortgezet. Als het den heer Deinum
met den strop laat zitten, zal hij in het vol
gende seizoen de exploitatie natuurlijk niet
voortzetten, omdat hem zulks onmogelijk zal zijn
Moet de gemeente dus over dit jaar het tekort
bijpassen en daarmede dan ook volgende jaren
doorgaan? Het antwoord op deze vraag hangt
samen met de vraag of men het voor Haarlem
noodig acht, dat er opvoeringen gegeven worden
van tooneelstukken, die niet bezocht worden en
of Haarlem het aan zijn standing verplicht is,
dat er avond aan avond voorstellingen plaats
hebben voor zoo goed als leege rijen stoelen.
De exploitatie van een vaste schouwburg is
duur, veel duurder dan van een gewone con
certzaal. Naar de heer Deinum ons vertelde
zijn er in onzen schouwburg 13 vaste menschen
in dienst. Zelfs in den zomer, als er niets te
doen is in den schouwburg, zijn er nog vijf
menschen bezig met het onderhoud van décors
enz. Daar komt dan bij, dat voor tal van uit
voeringen extra los personeel in dienst genomen
moet worden. De lasten zijn enorm hoog van
een permanent geopenden schouwburg.
Nu ook de heer Deinum er niet in is geslaagd
den schouwburg op loonende wijze te exploitee
ren, lijkt dus de kans niet gering, dat de schouw
burg aan het Wilsonplein als permanente uit
gaansgelegenheid gesloten wordt en slechts en
kele keeren per jaar geopend zal wezen voor
de opvoering van een stuk, waarvan het succes
bij voorbaat vast staat.
Tot betere tijden zullen veroorloven de be
doeling van den schenker van den schouwburg
beter tot haar recht te doen komen.
De directie van de Genie heeft in de voor
malige Infanteriekazerne aan den Koudenhorn
aanbesteed:
1. Het verven van militaire gebouwen en wer
ken te Haarlem. Laagste inschr. Koster en Zil
verberg te Amsterdam, voor 1750.
2. Voorzieningen aan militaire gebouwen en
werken van Uitgeest tot Velsen en bij IJmui-
den. Laagste inschr. P. C. Dubbelt, te IJmui-
den-Oost, voor ƒ2138.
3. Voorzieningen aan militaire gebouwen en
werken ten Oosten van Haarlem en in den
Kaarlemmermeerpolder. Laagste inschr. H. Bax
en Steenkist te Haarlem voor 4183
4 Het verven van militaire gebouwen en wer
ken ten Oosten van Haarlem en in den Haar
lemmermeerpolder. Laagste inschr. Koster en
Zilverberg te Amsterdam, voor 940.
Te Heemskerk is Zondag het muziekconcours
begonnen van den R.K. Bond van Harmonie-
en Fanfarecorpsen in Noord-Holland, ditmaal
verzorgd door het fanfarecorps „St. Caecilia".
aldaar.
Zaterdagavond werd in de muziektent een
feestconcert gegeven door „Eensgezindheid" uit
Egmond-Binnen.
Zondagmorgen werden de hoofdbesturen en
comité's op het gemeentehuis ontvangen en toe
gesproken door den burgemeester.
De voorzitter van het Uitvoerend Comité, ka
pelaan Van Rijn, bracht een woord van dank
aan het gemeentebestuur dat zijn volle mede
werking heeft verleend tot het houden van dit
concours.
De heer Lansdaal, voorzitter van het hoofd
bestuur, uit Purmerend, sprak woorden van
dank voor de hartelijke ontvangst.
De uitslag van den hierna gehouden marsch-
wedstrijd is als volgt:
le prijs St. Caecilia, Haarlem-Noord, 107 pt.
Ie prijs St. Caecilia, Heiloo, 102 pt.
le prijs St. Pancratius, Blokker, 101 pt.
2e prijs Crescendo, Bovenkarspel, 94 pt.
2e prijs Bovenkerks Fanfare, Bovenkerk, 93 pt.
2e prijs Patronaatsfanfare, Castricum, 92 pt.
2e pijs St. Jozefs Harmonie, Beverwijk, 90 pt.
Uitslag Concertwedstrijd:
le prijs: Soli Deo, Warmenhuizen, met 344
punten, vierde afd. fanfare;
3e prijs: Crescendo, Bovenkarspel, 277 punten,
derde afd. Harmonie; Pius X, Venhuizen, 350
punten le prijs en St. Jozef, Beverwijk, le prijs
met 343 punten, zelfde afdeeling.
Eerste afd. fanfare: Bovenkerks fanfare, Bo
venkerk, 3e prijs, 245 punten; St. Caecilia, Hei
loo, le prijs met 349 punten.
Eere afd. Harmonie: St. Pancratius, Blokker,
2e prijs, 309 punten.
Afd. Uitmuntendheid fanfare: Patronaats
fanfare Castricum, 2e prijs, 318 punten; St. Hil-
degardus te Tuitjenhorn, le prijs met 356 pun
ten.
Afd. Uitmuntendheid Harmonie: Crescendo,
Purmerend, le prijs, met 337 punten en St. Cae
cilia, Haarlem Noord, le prijs, 341 punten.
Eere-afdeeling Harmonie: St. Caecilia, Nieu-
wendam, 2e prijs, 321 punten.
In den Eere-wedstrijd begon „Soli Deo", War
menhuizen, met Sous La Charmelle Lou Rajus,
147 punten; no. 2 cortage Ballet van E. Avon,
door Pius X uit venhuizen, 126 punten.
St. Jozef uit Beverwijk deed niet ntee aan den
eerewedstrijd.
St. Caecilia, Heiloo, kwam uit met Franche
Amitié van Jaque Martin, 133 punten.
Vervolgens werd door St. Hildegardus uit
Tuitjenhorn uitgevoerd Le secrêt De Pierriot-,
Crescendo, Purmerend, met Sylvia Ballet van
Leo Delibes. Sélection, J. Burget, 147 punten en
tot slot St. Caecilia uit Haarlem Noord met
ouverture Triumphale van Chr. Bach, 168 pnt.
Te IJmuiden is tusschen de steenblokken van
de pieren een lijk gevonden, vermoedelijk van
J. G. v. W., uit Haarlem, die sinds veertien da
gen werd vermist.
K;i
De „Hisponiola", het zeilschip, waarmede de jonge Hawkins naar „Goud-eiland"
vertrekt in de film van dien naam, vervaardigd naar den bekenden roman van
R. L, Stevenson
Ingekomen: N. N. 5; M. Eibloem 10.
De commissie vo:r de Stille Armen schrijft
hierbij
Onze vorige opgave was reeds ter publicee
ring doorgezonden, toen bovenstaande bijdragen
ons nog gewerden. Wij haasten ons hiervan ken
nis te geven, betuigen onzen hartelijken dank
en houden ons voor verdere medewerking aan
bevolen. Al is het dan nu in den verrukkelijk
schoonen Pinkster tijd en behoeven wij dan nu
niet al die nooden te bekampen, die de barre
winter den arme ook nog brengt; de zorgen blij
ven toch zwaar. Alle dagen drukken ons oude
en nieuwe lasten en de werkloosheid blijft voor
ons allen een droefenis.
Ach veni,
Veni, Pater pauperum,
Veni da tor numerum;
Veni lumen cordium.
Consolator optime,
Dulcis hospes animae.
Kom, der armen Vader teer,
Kom Genadengever, nèer!
Kom, o Glans, die 't harte richt,
Beste troost in 's levens last,
Gij, der ziele zoete gast. Kom!
En laten wij elkaar, waar mogelijk, toch on
dersteunen, helpen en vertroosten.
Giften worden gaarne in ontvangst genomen
aan het bureau dezer courant en bij de heeren
onzer commissie waarvan penningmeester is de
heer Busé, Gasthuissingel 64, Postrekening 13543.
Zondagavond omstreeks zeven uur reed de 12-
jarige B., wonende te Haarlem, per fiets over
de Zuidpier te IJmuiden. Met een der wielen
raakte hij in de rails op de pier, verloor zijn.
evenwicht en viel van de pier op een der blok
ken, die aan den buitenkant van de pier liggen,
tengevolge waarvan hij zijn rechterpols brak.
Eenige leden van het Roode Kruis verleenden
de eerste hulp. Op medisch advies is de jongen
per ziekenauto naar het Antonius Ziekenhuis te
IJmuiden-Oost gebracht.
De afdeeling Haarlem van de H.O.R.E.C.A.F.
heeft aan den raad van Haarlem het volgende
verzoekschrift betreffende de precariorechten,
gezonden:
De precariorechten in onze gemeente druk
ken door bijzondere omstandigheden op het
hotel-, café- en restaurantbedrijf ongemeen
zwaar voor zoover zij geheven worden op het
recht om stoelen en tafels op den openbaren
grond te plaatsen.
Die zware druk vindt niet zoozeer zijn oor
zaak in de hoogte der tarieven zelve, als wel
in het feit dat deze in het algemeen alleen
gedurende de maanden Mei tot en met Augustus
bestreden kunnen worden uit de opbrengst van
verteringen welke door het publiek op de
„terrassen" worden gemaakt. Alleen gedurende
In de stad van de Marine, i
Van de visschers en de zee,
Is vandaag de vlag geheschen,
En heel Nederland leeft mee.
In den Helder is het feestdag,
Men onthult een monument,
I Waarin onze dappere redders
I Hun verdiensten zien erkend. I
I Ja, ons Neerland eert zijn helden
Van de Vaderlandsche kust,
Talloos vele menschenlevens
Hebben in hun hand berust.
Voor hun moed, hun naastenliefde,
Hun trotseeren van den dood
Is geen hulde ooit voldoende,
Is geen monument te groot!
Ook Prins Hendrik wordt gehuldigd
Voor wat hij eens hieraan deed,
I Want met woord en daden hielp hij,
En verzachtte heel veel leed.
I Onze nationale deugden
I Worden daar nu eens geëerd,
En we hopen dat heel Neerland
Van Den Helder nog wat leert:
Uit den eenvoud van den visscher,
Uit de tucht van den matroos,
Uit der redders naastenliefde,
Daaruit blijke ons altoos:
Dat, al zijn we niet met velen,
En al is ons land slechts klein,
Er toch dingen kunnen wezen,
Waarin het héél groot kan zijn!
ÜiiiiiiiiiiiHiiiii ii iiiHiiiiiiiiiiiiitiuui urn minimi iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiifi
deze maanden immers leent het weer zich in
den regel bij uitstek voor het verblijf van gas
ten op de terrassen. In de maanden April
en September echter is het over het algemeen
zoo koud dat slechts enkele dagen door het
publiek van de terrassen gebruik kan worden
gemaakt. Omdat echter ook in deze maanden
het aanzien der zaken en daarmede van onze
gemeente wordt verhoogd door de plaatsing van
stoelen en tafels op den openbaren grond vóór
de hotels, café's en restaurants, schromen de
exploitanten niet tot het nemen van dien
maatregel over te gaan, hoewel zulks, zooals
opgemerkt, voor hen niet te verhalen kosten
medebrengt.
Hoewel de prijzen in hotel-, café- en restau
rantbedrijven aan de tegenwoordige tijdsom
standigheden moeten worden aangepast ten
einde den Nederlander in eigen land te houden
en den vreemdeling te trekken, wordt een
belangrijke prijsverlaging nog steeds belet door
de hooge vaste lasten welke op deze bedrijven
drukken.
Wij doen daarom een dringend beroep op u
om het tarief der precariorechten ten aanzien
van hotel-, café- en restaurantbedrijven zoo
danig te verlagen dat de heffing op het recht
van.de exploitanten dezer bedrijven om stoelen
en tafels op dén openbaren grond te mogen
hebben voor het geheele jaar niet meer be
draagt als thans voor de maanden Mei, Juni,
Juli en Augustus.
De Staatscourant bevat de statuten van de
Naamlooze Vennootschap „De Groot's Handel en
Transport Maatschappij" alhier.
Bevorderd met ingang van 3 Juni 1935 bij
keuze tot vaandrig bij de Oranje-Afdeeling, de
sergeant J. C. H. Jacobs.
Weldra kwam Piet terug met een groote
banaan. Hij ging met Wietje naar het ach
terdek waar de meeste vogels waren en na
dat ze de banaan heerlijk hadden opgepeu
zeld, legden ze de schil ergens op een in het
oog loopende plaats neer, waarna ze weer
vertrokken om den vogels gelegenheid te ge
ven hun lekkernij te verorberen. Daarna
gingen ze heerlijk ontbijten.
Ze gingen thans een wandeling over het
dek maken. Het begon al aardig warm te
worden. Van hun zakdoeken maakten ze een
soort mutsje, dat ze op hun hoofd zetten.
Daar kwam 'n matroos aan die twee emmers
water droeg. Wat zou hij daarmee gaan doen,
dacht Piet. Tegen Wietje zei hij „Ga mee,
dien man achterna dan zullen we kijken wat
hij met die emmers water gaat uitvoeren.
Op het voordek stond de matroos stil en
begon het dek te schrobben. De kinderen
bleven een tijdje staan kijken en Piet wilde
een gesprek aanknoopen. De man gaf echter
geen antwoord en eindelijk kwam Piet tot de
conclusie dat de matroos stokdoof moest zijn.
Opeens hoorden ze een oorverdoovend la
waai op het achterdek en gauw holden ze er
heen.'
De afdeeling „St. Paulus", Haarlem, van de
Nederl. R. K. Vereeniging voor handelsreizi
gers en handelsagenten „St. Christoffel" houdt
op Vrijdag 7 Juni des avonds om half negen
een vergadering in hotel „Royal" aan het
Stationsplein.
De agenda vermeldt o.a.: de verslagen van
de afgevaardigden der alg. vergadering en van
de vakgroepen, alsmede de installatie van den
heer Th. Friethoff.
32.
De tweede machine was slechts half
bedekt. De derde was geheel onbedekt en
geleek op het geraamte van een kolos
sale zeemeeuw, die ergens op een prae-
historiscch strand was geworpen. Geïmpo
neerd door al die nooit te voren aanschouwde
wonderen, liep het meisje verder, om haar
meesteres te zoeken, die zij ten laatste in de
smederij aantrof. In een hoek zat de rood
harige leerling, met goggles voor de oogen, en
was bezig, om, door middel van een accetyleen
steekvlam, waaruit een krachtige straal van
vuurvonken ontsprong, de naden van een buis
bijeen te smeden, onder het toezicht der dame.
Deze nam de boodschap van het meisje aan en
wandelde met haar terug naar het kantoor,
gevolgd door haar trouwen Deen.
„Zijn de brieven klaar?.... dan kunt u mij
helpen bij mijn werk aan de vleugels der
machine, die bijna gereed is," zei ze. „Ten
minste," voegde ze er glimlachend bij, „als u er
niets op tegen heeft, om uw handen vuil te
maken met dat afschuwelijk vemis
„Er iets op tegen hebben?" Gwenna zou zich
het geheele gezicht wel hebben willen insme
ren met dat warme, onwelriekende goedje,
indien zij daardoor kon medewerken aan het
tot stand komen van een schip der wolken.
De rest van den middag besteedde ze dus in
de heete, sterk riekende vleugelafdeeling, wer
kend aan de zijde van de vliegtuigdame.
Ijverig besmeerde zij de strooken linnen, ze
stevig neerplakkend met haar kleine vingers op
de naden van die breede zeilen, die zich na
een wijl zouden uitspreiden voor wien?
In haar verbeelding was het altijd dezelfde
forsche veerkrachtige figuur, die ze zag plaats
nemen in de nauwe, uit riet gevlochten zit
plaats als piloot van de machine. Het was
immers hetzelfde zorgelooze, blonde gelaat, dat
ze lichtelijk zag opgeheven tegen den achter
grond van draagvlak en ijzerdraad.
„Ik zou zoo graag werkzaam zijn, al was het
nog zoo weinig, aan de machine, waarin hij
gaat vliegen," dacht Gwenna, terwijl ze in een
grijsblauwe overall op de geschraagde planken
nieuwe strooken van het linnen afknipte met
een schaar, die kleverig en stroef geworden was
van het smeersel. Ze krabde de schilfers hard
geworden vemis van haar handen, gelijk stukjes
schors van den zilverberk en dacht verder:
„Maar ik zou geen hand uitsteken naar dat
vliegtuig, zijn fiangée, die P.D.Q. van hem,
dat verfoeilijk schepsel, dat met haar grijp
klauwen mijn jongen niet los wil laten!" En
er lag een vastberaden, uitdagende blik om
haar lippen, toen ze het pannetje smeersel op
het vuur zette, om het weer vloeibaar te
maken en zij heen en weer dribbelde van de
geschraagde planken naar de radiatoren en de
naaitafel. Een verandering was over Gwenna
gekomen, sinds zij aan de vliegtuigenfabriek
werkzaam was. Ze wag tevreden met haar
tegenwoordigen werkring, gevoelde zich geluk
kiger dan in haar vroegere leven en ze zag met
meer vertrouwen de toekomst tegemoet. Ze
nam het niet meer zoo zwaar op, dat haar
vliegenier bij hun laatste ontmoeting zich zoo
plotseling van haar had afgewend. Zij lachte
om haar vroegere vrees en deelde de over
tuiging van Leslie, „dat hij bang was, te veel
van haar te zullen houden." zy piekerde er
niet over, dat zy nog geen briefje van hem
gekregen had, sinds haar vertrek uit Londen,
noeht zuchtte zii over het feit, dat ze hier in
het kleine Bedfordshire dorp zooveel verder
van zijn kamers in Camden Town af woonde,
dan toen ze in de Hampstead Club haar domi
cilie had.
Want op geheimzinnige wijze voelde zij zich
hier dichter by hem. Afwezigheid kan meer
malen tusschen fyngevoelige mannen en vrou
wen op subtiele en onverklaarbare wijze fijne
draden van gemeenschap spannen over den af
stand, die hen van elkaar scheidt.... Uit den
chaos van haar gevoelens en gewaarwordingen,
van hoop en vrees, voelde zy de overtuiging
geboren worden, dat zy bestemd was, de zijne
te worden.
HOOFDSTUK XVII
LESLIE OVER HET HUWELIJK
„Veronderstel nu eens, Taffy, dat de maan
wezeniyk in je schoot zou vallen! Veronderstel
m.a.w., dat die jonge wolkenbewoner van je,
je meenam op een vliegtocht en je ten huwelyk
zou vragen!" En ze reciteerde plechtig:
„Ergens heb ik gelezen, dat de goden, ver
toornd om onze herhaalde smeekingen, ons het
begeerde goed toeslingeren, dat, door een vloek
bezwaard, aan onze voeten valt; een gevaariyk
iets is het, zich op te dringen aan hun ver
heven Olympische majesteit! „Neem het dan
en sterf!" zeggen de goden, en we sterven door
onzen vurigsten wensch."
„Ja, door onzen vurigsten wensch. Maar die
is dan bevredigd en wie zal dan niet gaarne
sterven?"
„Maar Taffy, als er nu eens geen bevredi
ging was? Veronderstel, dat je luchtziek werd,
of nog erger: Paul ziek?"
„Wat?"
„Ja, veronderstel dat die held van jou zelf
de teleurstelling was? En dat geen van zyn
kleine eigenaardigheden je konden behagen?
Mannen beseffen het niet zoo, maar het is
veel gemakkeiyker voor een vrouw, aan een
man te behagen, dan omgekeerd!"
„Neen, Leslie, dat geloof ik niet," zei het
meisje, dat zich geen begrip van verliefdheid
vormen kon, juist omdat zy dacht, het wel te
kunnen.
Leslie hield vol: „De eerste liefkoozende
naam, die een man je geeft, is van groot ge
wicht; hy kan liefde's jonge droomen voor
goed den nek omdraaien. Sommige mannen be
ginnen met je „snoezepoes" of zooiets te noemen
en de liefde is dood. Of ze noemen je iets,
dat je weet, dat je niet bent, byv. als ze my
hun „kleine meid" zouden noemen. Of ze mer
ken iets niet op, wat ze wel zouden moeten
opmerken. Of pc herhalen steeds hetzelfde;
en een man, die niet eiken dag een nieuwe
uitdrukking heeft om te zeggen, dat hy je
liefheeft, die is geen knip voor zijn neus
waard; hy is nog minder dan een scheur
kalender, die het wel kan. Iets verkeerds zeg
gen is echter niet zoo erg, als heelemaal niets
te zeggen. Dat is fataal. Het geeft de vrouw
zooveel tyd, om te denken, wat andere man
nen in dien tyd wel konden gezegd hebben.
Dit is de reden, waarom mannen, zonder een
dictionnaire vol woorden in hun hoofd, zich niet
moeten engageeren en nog minder trouwen.
„Ik ben een man van weinig woorden" zeggen
ze dan. Hun moet aan het verstand worden
gebracht, dat ze bedoelen: ik wil me de moeite
niet geven om je te amuseeren. Weg is de
illusie.
Helaas, alle smaak wordt dan licht zoo
wrang:
Een blik te kort, een kus te lang.
„Ja, een blik te kort vooral," zei Leslie. „Maar
ter zake: Veronderstel dat het ergste zou ge
beuren, n.l. dat die Dampierman zich met je
verloofde en je zou dan ontdekken, dat hy niet
lief kon doen, tenminste niet tegen jou."
,Hü hoeft niets te doen, waar hy is, is
liefde."
,,Myn beste kind, je bent heusch kosteiyk
van achterlijke naïveteit! O, waarom ben ik niet
grootgebracht in het hart van de bergen, ver
weg van eenig ander hart, tot ik twee en
twintig was en dan hals over kop gesmeten
in een liefdes-affaire met den eersten den
besten knappen jongeman?" riep Leslie met
overdreven jaloerschheid uit. „Nu, des te geluk-
Vraag: Ik verwoon f 5.80 huur, verdien f 25
in de week, heb een kind en ben voor f 35.10'
in de personeele belasting aangeslagen. Is dit
juist?
AntwoordBlijkbaar heeft men geen rekening
gehouden met den kinderaftrek. U kunt recla
meeren; zie daarvoor den achterkant van uw
aanslagbiljet.
Vraag: Waar kan men opleiding verkregen
voor kommies? Hoe lang duurt deze?
Antw.Deze opleiding wordt door particulieren
gegeven.
Vraag: Is lot No. 26 Serie 1006 van Paleis
voor Volksvlijt al uitgeloot? Is lot No. 2 Se
rie 4911 van de Lands Weerbaarheid al uit
geloot?
Antw.: Neen.
Vraag: 1. Wat is de weg van Hilversum naar
Brussel (per auto) en hoeveel K.M.? 2. Wat
heeft men noodig om de grens over te gaan?
Antwoord: Hilversum, Maartensdijk, Utrecht,
Jutphaas, Vreeswijk, Vianen, Meerkerk, Gorin-
chem, Keizersveer, Geertruidenberg, Oosterhout,
Breda, Ginneken, Ulvenhout, Meerte, Minder
hout, Hoogstraeten, Ryckevorsel, Oostmalle,
Santhoven, Lier, Mechelen, Sempot, Eppeghem,
Vilvoorde, Brussel. 171 K.M.
2. Bewqs van Nederlanderschap, triptiek of
carnet, internationaal rijbewijs en wagenbewijs.
Vraag: Hoeveel vermogensbelasting moet be
taald worden van een kapitaal groot le 37.500
en 2e 42.500?
Antwoord: 1 37; 2. 42 in hoofdsom. Hier
boven komen de 55 opcenten voor het Leenings-
fonds, 50 opcenten voor het Gemeentefonds
en de opcenten, die door Provincie en Gemeente
worden geheven.
Vraag: Kunt u mij ook een middel aan de
hand doen om uit een zonnescherm het z g.
„weer" te verwijderen?
Antwoord: Eén nacht in een warme, sterke
soda-oplossing zetten en den volgenden dag
stevig afboenen met een sterk, warm sop. Als
het weer droog is tweemaal warm spoelen in een
aluin-oplossing van 1 pond aluin op 30 liter
water en buiten glad ophangen.
Vraag: Zijn de volgende loten reeds uitge
loot? Serie 516 No. 37 van de Holl. Grondcre-
dietbank; Serie 5966 No. 38 van „Het Witte
Kruis"; Serie 2544 No. 76 Rotterdamsche
Schouwburg?
AntwoordNeen.
Vraag: 1. Verleent het Nat. Crisiscomité in
Den Haag nog steun? 2. Zoo ja, waar is het
bureau gevestigd?
Antwoord: Het Nationaal Crisiscomité is ge
vestigd Kneuterdyk, 's-Gravenhage.
Vraag: Hoe krijg ik uit een zeegroene japon
vlekjes van tranen en vet?
Antwoord: Met een schoon propje watten ge
doopt in benzol, de vlekken wrijven. Niet te nat,
anders vormen zich kringen. Voordat de benzol
verdampt is de vochtige plek bedekken met een
laagje magnesia. Goed laten drogen en daarna
afschuieren.
Vraag: Wat is het begrip van le primair; 2e
pricair en 3e van p.p. voor handteekening?
Antwoord: 1. Primair beteekent voornaam,
eerste; 2. 2. Bedoeld wordt waarschijnlijk pré
cair. Dit beteekent onzeker, kortstondig; 3. p.p.
beteekent par procuration, bij volmacht, als
lasthebber.
Vraag: Ik heb een jaarlijksch inkomen van
2040. Voor levensverzekering gaat daarvan af
100- Hoe groot is nu de aanslag van de belas
ting over het jaar 1935'36? Ik ben gehuwd en
heb twee minderjarige kinderen. Ik woon in
Haarlem.
Antwoord: Nog niet met zekerheid te zeggen.
Vraag: Ik ben aangeslagen in de personeele
belasting voor 52. Aan huur betaal ik 4.50.
Ik heb geen kinderen. Is deze aanslag juist?
Volgens het aanslagbiljet ben ik als volgt aan
geslagen: Belastbare huurwaarde 325; Hoofd
som van den eersten grondslag na kinderaftrek"7
(huurwaarde) 15.50; Hoofdsom van den twee-1'
den grondslag na kinderaftrek (mobilair) 4.501
Opcenten op de hoofdsom van alle grondsla
gen 32.
Antwoord: Indien de huurwaarde van uw huis
1 Januari niet meer dan 5.40 per week was,
dan bent u te hoog aangeslagen/ Zie voor het
indienen van een bezwaarschrift den achterkant
van uw aanslagbiljet.
Vraag: Wat is de juiste beteekenis van het
woord: arische, zooals ik b.v. lees bij arische
afstamming?
Antwoord: Arisch beteekent: Indo-Ger-
maansch. Arische afstamming is de afstamming
van de volkeren, die een taal bezigen, waarvan
de oertaal het Sanskrit is. De Indo-Germaan-
sche volkeren behooren tot het arische ras.
IJMUIDEN. 4 Juni. Rijksvischafslag. Tarbot
3856 cent per kg. Griet 12.0024.00 per 50 kg.
Tong 3448 cent per kg. Groote Schol 17.00,
middel Schol 17.0020.00, Zetschol 15.0018.09,
kleine Schol 2.7017.00, Schar 3.106.00, Tong
schar 13.0018.00 per 50 kg. Vleet 1.30 per stuk.
Pieterman en Poon 2.206.00, groote Schelvisch
14.00, middel Schelvisch 12.0013.00, kl. midd.
Schelvisch 4.6012.00, kleine Schelvisch 2.50
7.30 per 50 kg. Kabeljauw per 125 kg. 14.00
36.00. Gullen 4.80—13.50 per 50 kg. Leng 31—88
cent per stuk. Heilbot 5680 cent per kg. Wij
ting 3.70—10.90 per 50 kg. Koolvisch 23—94 cent
per stuk. Makreel 2.407.50 per 50 kg.
van de Dinsdag aan den Rüksvischafslag aan
gekomen
STOOMTRAWLERS
Gloria 850 manden 3190.—, Mary 390 manden
1760Oentoeng 105 manden 1180—, IJssel-
mond 280 manden 1480
Sch. 53 420.-
LOGGERS
K.W. 39 800.—. K.W. 161 730.—.
kiger voor jou, Taffy, maar denk er altyd aan,
dat „liefde een knaap met vleugels" is, zooals
jou knaap. Zelfs al zou het engagement alles
zijn wat je je verbeeldt, zou dat groote vuur
werk van gevoelens niet blijven duren. Nu, kyk
me maar niet zoo leeiyk aan. Het is waar
hoor! De menschen zouden hun dagelijksch
leven niet kunnen leiden hun brood ver
dienen carrière maken, indien het wel bleef
voortduren. Het moet veranderen. Het moet
alledaagsch worden, zooals de lieve zon eiken
morgen opkomt en eiken avond ondergaat.
Dus als je „oiseau de feu" je trouwde en je
ondervondt dat hij juist een echtgenoot was
als ieder ander
„Niet als ieder ander!" onderbrak Gwenna
verontwaardigd.
„En hoe weet je dat?" vroeg Leslie. „Wat
weet je van zijn temperament af? Mannen met
honingzoeten glimlach en diepe kuiltjes hebben
gewooniyk een afschuwelijk humeur, waar-
schünlijk een jaloersch
„O, maar dat zou ik graag willen."
„Maar je zou er toch niet van houden, arm
te zyn," wendde Leslie het over een anderen
boeg, „arm en onbehaagiyk?"
„Ik zal me nooit behaagiyk voelen zonder
hem," zei Gwenna obstinaat, „dus kan ik
evengoed onbehaaglijk met hem zijn."
(Wordt vervolgdL
