Drie Haarlemmers naar Zuid-
Afrika
^UNnfiUmKIDING
RISTAAISRARI91
KIEST
0P
J}AX
SPORT EN WEDSTRIJDEN
PER TREIN DOOR DE
WOESTIJN
Zóó
mmm
VRIJDAG 14 JUNI 1935
Voor het eerst in een Moskee.
Een norsche douanier en
hoe wij hem klein
kregen
Nu naar Oeganda!
In een Moskee
Bij de Witte Paters
Gulden en Pond
T roepeninspectie
De lucht klaarde weer op
stemmen de
Katholieken te
HAARLEM
Auto zonder remmen
Personalia
WATERPOLO
COMPETITIE DAMES K.N.Z.B.
Nereus IH.P.C. I 30
WATERPOLO le KLAS N.Z.B.
H.P.C. I—U.Z.C. I 7—1
H.V.G.B.
RESERVE le KLASSE N.Z.B.
D.J.K. II—H.P.C. II 1—8
RESERVE le KLASSE N.Z.B.
H.P.C. II—U.Z.C. II 2—2
CIRCUS HENNY
Staat op het Teylerplein
WAAROM WONEN IN
SANTPOORT?
Fraaie uitgave
HET BOUWBEDRIJF
Tegen de duizendpooters
Inbraak op E.D.O.-terrein
HILLEGOMSCHE BOLLEN-
KWEEKERS
Ook zij wenschen eerst in Septem
ber te beslissen inzake de sanee-
ringsmaatregelen
motie verworpen
Hoe Haarlem er over denkt
GAS EN WATER TE BLOEMEN-
DAAL
Verlaging op komst
Kon. Liedertafel „Zang en
Vriendschap"
Chartoum, 20 Mei '35
U heeft ons laatste schrijven vanuit Luxor
gekregen. Wij zijn nu, na veel wederwaardig
heden, te Chartoum aangekomen. Misschien zijn
er lezers, die onzen weg op de kaart volgen en
bij zichzelf denken, wat schieten ze toch lang
zaam op. Maar die afstanden, die afstanden!
Die vallen voor Hollanders tegen. Wij weten
nu wel ongeveer, hoe groot de afstanden hier
zijn. Daar wij alle brieven poste restante ont
vangen, gaven wij b.v. een plaats van zending
op, waarvan bleek, dat we nog wel een maand
noodig hadden om er te komen. Dit ter in
leiding.
Na een verblijf van twee dagen te Luxor zijn
Wij op 30 April 's morgens naar Esna vertrok
ken. 's Morgens is de temperatuur heerlijk en
prachtig om te rijden. Te 9 uur, na 6 uur fietsen,
kwamen wij te Esna. Wij dachten hier te blij
ven tot tegen den avond, tot de temperatuur
iets koeler zou zijn. Een R. K. kerk was hier
niet, wel een Evangelische.
De koster liet ons binnen, doch daar er nie
mand aanwezig was, vroeg hij ons met hem
mede te gaan. Hij was eigenaar van een groo-
ten manufacturenwinkel. Dra werden drie stoe
len midden in den winkel geplaatst en werd
ong verzocht maar plaats te nemen. De slim
merd had het goed bekeken, want wij, beziens
waardige vreemdelingen, waren een mooie re
clame voor zijn zaak en het bleek werkelijk een
doelmatige reclame te zijn, want hij trok heel
wat nieuwsgierigen binnen. De klanten lieten
zich echter niet onbetuigd. De een presenteerde
ons limonade, de ander sinaasappels en een
derde sigaretten. Wij hadden echter honger en
wachtten dus eigenlijk op een uitnoodiging om
te dineeren. En, wat eerst niet kwam, kregen
we toen dubbel. Wij kregen twee uitnoodigin-
gen tegelijk en lieten onze keus vallen op een
jongeman, die Engelsch kon spreken. Na een
heerlijk uitgebreid diner werden een korenmo
len en een weverij bezichtigd. Waar wij kwa
men, overal werd ons thee gepresenteerd.
Voor het eerst van ons leven bezochten wy
een Moskee. De sandalen, die wij dragen, moes
ten wij uittrekken en onze voeten moesten ge-
Wasschen worden. Zonder dat, waren wij niet
Waardig de plaats te betreden. Ook iedere
Muselman moet deze ceremonie meemaken.
In de Moskee ging het nog al gemoedelijk toe.
Wij kwamen langs een bank, waar de notabelen
zaten te keuvelen. Dadelijk werd er plaats voor
ons gemaakt en moesten wij koffie en thee slur
pen. Het was er een gezellige boel. Hoewel wij
het plan hadden om tegen den avond te ver
trekken, wilde men ons niet laten gaan. Onze
gastheer had verschillende jongelui uitgenoodigd
o mer een gezelligen avond van te maken.
Eerst om 11 uur sprongen wij op de fiets en
onder een schitterenden sterrenhemel reden wij
maar weer verder, steeds naar het Zuiden.
Wanneer wij op een tweesprong van wegen
kwamen, moesten wij het kompas raadplegen,
om niet te veel uit den koers te geraken. On
geveer 2 uur in den nacht kregen wij zoo'n
slaap, dat wij besloten even in de vrije natuur
een uiltje te knappen. Na een rust van drie uur
Waren wij weer zoo frisch als een hoentje en
fietsten weer verder tot Edfon. Vanaf Edfon zou
den wij den trein nemen tot Assouan, omdat
Wij niet door de woestijn zouden kunnen komen.
Onderweg ontmoetten wij een Scout-Master,
die met ons meeging. Deze Scout-Master ont
popte zich als 'n vervelenden vent (de sympa
thie scheen wederkeerig te zijn). Hij vertelde
ons, dat de boot naar Assouan driemaal goed-
kooper was dan de trein, maar eerst 's avonds
Vertrok. Toevallig kwamen wij den burgemeester
tegen. Hij was als ebbenhout zoo zwart. De
Scout-Master kwam fijn van ons af, toen wij
met den burgemeester verder gingen. Den ver
deren dag hebben wij in de ontvangkamer van
den magistraat doorgebracht, etende en sla-
Pende.
's Avonds werden wij naar de boot geleid,
Waar ons bleek, dat deze vijfmaal zoo duur was
met de passage als den trein. Het spoorweg
station lag .aan de andere zijde van den N\jl,
Zoodat wij ons moesten laten overzetten. Hier
Wachtte ons een tegenvaller, wijl de eerstvol-
genden trein pas den volgenden dag zou ver
trekken. Wij hoorden, dat er hier een Duit-
scher woonde, die het stoomgemaal bediende,
Welke het land besproeide. Hij ontving ons
Vriendelijk en gastvrij en wij konden den nacht
bij hem doorbrengen. Wij gaven er echter de
Voorkeur aan buiten te slapen. Na een heerlijk
kad in den Nijl en een goed ontbijt vertrokken
Wij met den trein van 6 uur naar Assouan. In
Assouan aangekomen werden wij goed ontvan
gen bij de Witte Paters.
Men vertelde ons, dat het levensgevaarlijk
zou zijn om op de fiets naar Chartoum te gaan.
toet een auto zou het wel te doen zijn, maar
met de fietsen, die nogal zwaar beladen waren,
Wilden wij dat' niet riskeeren. Men raadde ons
tie boot te nemen tot Wadi-Halfa en dan ver
der met den trein te gaan. De boot zou pas
°P 6 Mei vertrekken, zoodat wij vier dagen den
*0(1 hadden. Wij konden bij de paters eten en
slapen. De passage zou ons VA pond kosten,
doch na eenig gesjacher mochten wij drieën
v°or 90 piaster —de reis meemaken.
In Assouan was het ondraaglijk warm. De
thermometer stond 120 graden. Ook was er niet
Veel te beleven. De plaats was maar, klein en
Seheel ingesloten door bergen en woestijnen.
Toen de vertrektijd was aangebroken werden
Wij met een schuitje naar de boot gebracht,
toet schip was niet groot, maar geheel volge
pakt met passagiers, negers en Arabieren, die
bePakt. en beladen waren met allerlei ballast,
tooor middel van kisten en balen werd een vier
kante ruimte gemaakt, waar de blanke heeren
het zich gemakkelijk konden maken. Wij waren
°P het schip de eenigste vertegenwoordigers
van het blanke ras. Op ons gelukkig gesternte
hertrouwend, hadden wij weinig proviand in
geslagen. Wij worden echte poliepen oftewel
klapioopers.
Het kwam uit, zooals wij gehoopt hadden,
h'ant de kapitein noodigde ons uit om met hem
zijn officieren den maaltijd te gebruiken.
?P een kring zat het heele gezelschap, de
"een en gekruist, op den grond. Een groote pot
|roenachtige brij werd in het midden geplaatst,
toet hoofdbestanddeel van de brij was, geloof
*k. peper. Heel eenvoudig werd het brood in
e warme brij gedoopt en met behulp der vijf
heboden naar den mond gebracht. Na zoo'n
^altijd zijn er aan boord ten minste eenige
menschen met schoone vingers. Als de boot hier
of daar in kleine plaatsen moest aanleggen om
passagiers of bagage af te geven of op te ne
men, klommen er dadelijk verschillende luit
jes aan boord om nieuwtjes te hooren of vrien
den en bekenden even te groeten. Voer de boot
af en waren er nog wat van zulke lui op het
schip, dan werden er korte metten gemaakt,
want de matrozen namen ze op .en gooiden ze
vierkant over boord. Zij zouden zwemmende
den kant wel weer bereiken of anders maar niet.
9 Mei kwamen wij te Wadi-Halfa aan de
grens van den Soedan. De hoofddouanier was
een echte bokkenees en had de wijsheid in
pacht. Ondanks dat konden wij hem toch wijs
maken, dat de Hollandsche gulden een waarde
vertegenwoordigde van een Engelsch Pond. Na
langdurig gezanik mochten wij doorgaan voor
het bagage-onderzoek. Dit bleek zeer streng te
zijn. Een pondje suiker, dat een arme drom
mel wilde meenemen, werd in beslag genomen.
De kleinste dingen werden bekeken en onder
zocht. Toen wij aan de beurt kwamen, begon
nen wij maar weer met onze beproefde me
thode, van vragen stellen over de reis. Het had
resultaat, want ieder wilde goeden raad geven,
en, waar het ons om te doen was: de bagage
werd vergeten. Toen wij het dorp in gingen,
was het niet doenlijk om te fietsen omdat de
wegen niet bestraat waren. In dit plaatsje was
een R. K. kerkje, doch sinds een jaar zonder
priester. Een Syrische familie leidde er de gods
dienstoefeningen. Het was Meimaand en er zou
om zeven uur een godsdienstoefening plaats
hebben. Wij zouden wachten, tot de geloovigen
kwamen opdagen. Weldra liep de kerk vol en
werd de rozenkrans gebeden. Ook werd er ge
zongen. Alles in het Arabisch. Het duurde vrij
lang. Na de oefening werden wij aangesproken.
Men bood ans gastvrijheid en wij konden blijven
zoolang wij wilden. Dit was tot Zondagochtend.
Na de nachtrust kwam de Scout-Master ons
bezoeken. Hij nam ons mee naar het tennis
veld, waar ons een verrassing wachtte. Als eer
ste begroette ons daar namelijk de hoofdbeamb
te der douane; die zoo norsch was geweest.
Met uitgestrekte armen kwam hij op ons toe en
drukte ons de hand. Hij liet een bank voor ons
neerzetten en speelde onder onze blikken zijn
partijtje tennis even af. Wanneer hij een goe
den slag deed, dan keek hij schuins naar ons
en hieven dan kreten aan van bewondering.
Dit ontroerde hem zóó, dat hij met tranen in
zijn oogen een boy riep om ons thee en koek
te brengen. Ook was er een groote schotel met
suikerklonten. Als niemand naar ons keek, za
ten Ben en ik de schotels leeg te eten. Jan
was in gesprek en met jaloersche blikken zag
hij het heerlijks in onzen mond verdwijnen.
Toen het donker was, ging het geheele gezel
schap naar het huis van den Scout-Master om
daar de thee te gebruiken. Hier krijgt men ech
ter niet, zooals in Holland, thee met koek, maar
koek met thee.
In Wadi-Halfa hebben wij troepen—inspectie
gehouden. Het waren wel geen militairen, maar
verkenners. Keurig stonden zij in rijen opgesteld
en in gezelschap van den Scout-Master schreden
wij met ernstige gezichten langs het front, hiel
en daar een goedkeuring gevend ofwel 'n vrien
delijk knikje. Na de inspectie werd door Jan
een keurige speech afgestoken en de Scout-
Master bedankte voor het bezoek. Het kwam
natuurlijk weinig voor, dat vreemdelingen hun
troepen inspecteerden. Er heerschte dus groote
vreugde, die geuit werd in eenige echte Afri-
kaansche negerdansen. Wij genoten, geloof ik,
nog meer dan de negertjes zelf.
Zaterdag, om negen uur 's morgens, vertrok
ken wij met den trein. Men had ons verteld,
dat Europeanen geen derde klas mochten reizen,
om het blanke ras hoog te houden! Wij vroe
gen echter aan het loket om pen derde klas
kaartje en een zwarte politiedienaar bracht ons
naar de coupé, welke het minst bezet was. Ver
schillende manspersonen en twee dames zaten
er reeds uitgestald op de banken. De heeren
keken allesbehalve vriendelijk, toen wij binnen
stapten. Vlug greep er een 'n laken en wikkelde
dit om zijn vrouw. Gedurende de 24 uur, dat wij
in den trein gezeten hebben, heeft zij zich niet
bewogen. De andere moest met den rug naar
ons toe gaan zitten en haar werd zooiets als
een stofdoek om het hoofd gebonden. Hoewei j
wij hun zoo'n last veroorzaakten, kregen wij
toch thee en meloenen van het manvolk.
De streek, waar wij doorputten, was hoofd
zakelijk barre zandwoestijn. Er zaten geen ra
men in de coupé, vermoedelijk een overbodige
luxe voor derde klas reizigers! Wij werden wit
van het stof en fijne zanddeelen knarsten ons
tusschen de tanden en gingen overal tusschen
zitten.
Onderweg zagen wij hier en daar troepen anti
lopen wegloopen voor het treinmonster. Nadat
wij een niet gemakkelijken nacht in den trein
hadden doorgebracht, arriveerden wij Zondag
morgen negen uur te Chartoum. Wij hadden het
adres van zekeren mr, Clarke gekregen, hoofd
van de Afrikaansche padvinders. Deze was
echter naar Engeland vertrokken. Toen werden
wij van het kastje naar den muur gestuurd.
Op het laatst kwamen wij wel eenigszins toe
onzen schrik! bij de Engelsche politie terecht.
Wij zagen er erg stoffig en ongeschoren uit.
Dat was geen x-eclame voor ons. Zij begrepen
ook niet, dat wij zoo gemakkelijk den Soedan
binnengekomen waren, maar naar Oeganda
gaan, daarvan zou voor ons geen sprake zijn.
Onze paspoorten werden afgenomen voor alle
zekerheid, opdat wij niet stilletjes verder het
land in zouden trekken. Met lange gezichten
stonden wij op straat. Wij gingen naar een
groot college, dat onder leiding van Engelsche
leeraren stond en waar zwarten studeerden.
Hier troffen wij een hoofdonderwijzer, die erg
vriendelijk was. Hij zorgde er voor, dat wij in
een padvindershuis konden slapen. Op het col
lege konden wij gerust komen eten. Viermaal
per dag geschiedde dat. Toen wij des middags
aan het postkantoor kwamen, lag daar een
brief voor ons van den Hollandschen gezant in
Athene, onzen vroegeren gastheer mr. v. Sil-
lem. Hij raadde ons aan, om, wanneer wij in
moeilijkheden zaten, naar mr. Kontimikalos te
gaan, een Griek. Wij natuurlijk daarheen. Wij
vroegen dezen heer, of hij yr voor wilde zorgen,
dat wij in Oeganda konden komen, dat wij derde
klas mochten reizen (dit was ons nogmaals door
de politie verboden), ofwel tweede klas tegen
derde klas prijs.
Donderdag om 12 uur moesten wij maar eens
komen hooren. Nadat wij bij dezen heer ge
weest waren, klaarde ons gelukkig gesternte
weer op. Wij kregen uitnoodiging op uitnoodi
ging. Wij waren voor de eerste tien dagen
volop bezet. O.a. gingen wij naar Andurman,
een Arabische stad, op ongeveer 10 K.M. van
Chartoum verwijderd. Daar was prof. Nijssens
uit Gelderland, die er schedelonderzoekingen
verrichtte. Zijn adres gaf ons de consul van
Cairo. De professor bleek een goede kennis van
dr. v. d. Sleen uit Haarlem te zijn. Jammer ge
noeg lag zijn vrouw in het ziekenhuis. Wij
zochten haar op. Wat was het heerlijk Hollan
ders en vooral zulke goede menschen te ont
moeten. De professor moest nog naar Oeganda,
verder naar Abessinië en Madagascar. Het
kostte hem echter veel om over de grenzen te
komen. Alleen al voor Oeganda moest hij 100
Engelsche ponden storten en daar hij met
vrouw en twee kinderen reist, werd dat 400
pond. Dan komen wij er toch heel wat ge
makkelijker af. Tenminste zoo hopen wij.
De professor bracht ons in kennis met den
directeur van een courant, waar wij een stuk
in zouden plaatsen. Dat bracht weer wat geld
in het laadje. Wij ontmoetten ook een Arabi-
schen theehandelaar, die ons voor den heelen
Donderdag uitnoodigde op zijn villa. Dan kon
den wij daar zwemmen, tennissen en wat wii
maar wilden. Op Donderdag 15 Mei zijn Jan
en Ben naar den theehandelaar gegaan. Ik ben
thuisgebleven, om mijn dagboek wat bij te wer
ken en omdat ik om 12 uur bij Mr. Kontimi
kalos moest zijn. Heel rustig heb ik des mor
gens mijn thee gedronken en ontbeten. Tot
11 uur was er aanloop van verkenners en an
dere lui, die kennis wilden maken. Toen ging
ik naar de post, waar een hartelijke brief lag
van de Zusters uit Assiout. Klokke 12 uur liet
ttWUT-V'
HOOFDQOUTE PEtt BYWIEL
DEQ tmiE HAAQLEMMERÖ
VAH HAAPLEli HAAft
KAAPSTAD
Nfimii
r'«m T.-
ik mij aandienen bij Mr. Kontimikalos. Hij
vertelde mij dat ons geen moeilijkheden zou
den gemaakt worden en dat hij voor diverse
grenzen alles in orde had gemaakt.
De Minister van Financiën zou hem nog op
bellen over de reisaangelegenheid, maar hij
dacht wel, dat wij tweede klas zouden kunnen
reizen voor derde klas prijs. Derde klas kost
2 pond, tweede klas 12 pond. Daar wij in 't bezit
zijn gekomen van joumalistenkaarten, hadder
wij voor 6 pond kunnen reizen. Wat ons ech
ter nog te duur was. Deze Grieksche mijnheer
was ook directeur van een dagblad en hij wilde
graag een reisbeschrijving van ons hebben, wat
ik maar meteen gedaan heb. Tijdens ons on
derhoud werden mij aanhoudend koffie en si
garetten gepresenteerd. Ik zat er werkelijk op
mijn gemak. Haast niemand werd bij den di
recteur toegelaten, terwijl ik er een paar uur
gezellig heb zitten praten. Toen ik om twee
uur buiten kwam, was het veel te heet om
nog aan mijn dagboek te werken. Ik ging toen
naar den dierentuin. Aan den ingang toonde
ik mijn perskaart en liep meteen maar door. Het
gevolg was, dat ik even later bij den directeur
genoodigd werd om een glas limonade te drin
ken. De dierentuin is hier even anders dan Ar-
tis in Amsterdam. Het is een groot grasveld
en daar loopen vrij de herten, antilopen, kan
goeroes enz. Daar rondomheen zijn de kooien
van de leeuwen en tijgers. Alles is overscha
duwd door allerlei soorten van de mooiste pal
men en boomen. Ik vertoefde daar eenigen tijd
in een waar paradijs.
's Middags om 5 uur kwamen Jan en Ben
terug, want wij moesten nog naar het thee
uurtje op het college. Al is het hier nog zoo
goed, toch zullen wij weer blij zijn te kunnen
opstappen in de richting van het doel onzer
reis. Aan dr. v. d. Sleen vooral de groeten van
prof. Nijssens.
De Haarlemsche motorbrigade maakte giste
ren proces-verbaal op tegen een expediteur
uit Zaandijk, die op den Wagenweg reed met
een eenigszins verouderden vrachtauto. De
stuurinrichting vertoonde een speling van 80
graden, de beide remmen waren geheel buiten
werking, terwijl de fuseepennen gebroken wa
ren. De auto, die een lading had van 2 ton.
is voor herstel naar een garage gebracht.
De heer N. Levenkamp zal met ingang van
30 Juni a.s. zijn functie van directeur van het
Westelijk rayon der Twentsche Bank N. V.
neerleggen. Hij zal echter als adviseur van
het Westelijk rayon aan deze bank verbonden
blijven.
Tot zijn opvolger is benoemd mr. J. D.
Boltjes, thans directeur van het Zuidelijk
rayon.
Donderdagavond speelden de H. P. C.-dames
haar eersten wedstrijd in Koog a. d. Zaan tegen
het sterke Nereus I.
Tot een overwinning konden de H. P. C.-da-
mes het niet brengen. Toch is de 30-nederlaag
beter dan aanvankelijk verwacht was.
De achterhoede van de H. P. C.-dames deed
beter werk dan de voorhoede. Alleen mej. Wil-
deboer kon nog wel eens het doel onder schot
krijgen, zij het dan veelal iets te hoog.
Bij Nereus viel vooral op het goede spel der
voorhoede. Menigmaal is het H. P. C.-doel dan
ook in gevaar geweest, doch de doelverdedigster,
mej. Marsman, heeft vooral in de 2e helft op
keurige wijze haar doel verdedigd.
In de eerste helft gaf H. P. C. een vrij goede
partij en in die periode nam Nereus met 10 de
leiding.
Na rust scoorde Nereus nog 2 maal, waarte
genover H. P. C. geen kans zag zelfs de eer te
redden. Met 30 voor Nereus kwam het einde.
HPC heeft Woensdagavond zijn seizoen goed
ingezet door een sprekende overwinning op zijn
Utrechtsche tegenstanders. Toch is het begin
van UZC niet onfortuinlijk, als na den ingooi
Wolters snel opzwemt en naar Daatselaar
plaatst, die onhoudbaar voor Kohier het leder
in de touwen jaagt (01).
Dit is het sein voor HPC om extra aan te pak
ken. Wel is UZC na den ingooi het eerst bij den
bal, doch HPC neemt den aanval over. Mooi
zwemt snel op, plaatst naar den vrijliggenden
Kooijman, die van Leeuwen geen schijn van
kans geeft (11).
Het spel verplaatst zich dan snel.
Er wordt fel gestreden om de leiding, tot Uiten-
daal goed doorgeeft aan Mooi, die met een on-
verwachten kogel den UZC-keeper verrast (21).
Aan de overzij doet Kohier keurig werk door
een aanval van v. d. Sluys, die tot op 1 M. ge
naderd was, corner te stompen.
Na rust is HPC meer in den aanval. Eenigen
tijd zweeft de bal voor het UZC-doel, tot Mooi
er een einde aan maakt (31).
Even later plaatst Mooi naar Kooijman, die
heel rustig met een boogballetje van Leeuwen
het nakijken geeft (41).
Daatselaar, die aan de overzij de gevaarlijke
man is, wordt goed bewaakt en kan weinig uit
richten. Het gevaar dreigt dan ook meer aan
de overzij en als Bigot eenige tegenstanders han
dig passeert, plaatst hij naar den-geheel vrijlig
genden Mooi, die voor de .verdere afwerking
zorgt (51).
UZC geeft zich nog niet gewonnen, doch
Kohier is in goede positie, terwijl Daatselaar on
fortuinlijk is door rakelings over te schieten.
Kooijman wordt speciaal door Bergers bewaakt,
doch ziet toch kans. om met zijn bekenden ach-
terwaartschen worp van Leeuwen te verschal
ken (61).
Na nog een corner op het UZC-doel weet
Kooijman, die nog even door den reserve-U.Z.C.-
er wordt aangevallen, met zijn bekend hard
schot no. 7 in het doel te deponeeren (71).
Met dezen stand komt het einde.
Gisteravond ontving voor het eerst in dit
seizoen HVGB de stoere Neptunusploeg en
mede doordat én alle wedstrijden voor den HZB
wegens te koud water en HVGB 2—Neptunus 2
wegens niet opkomen van Neptunus 2 niet
doorgingen, waren vele HVGB'ers in staat hun
eerste zevental aan te moedigen.
HVGB kwam als volgt uit:
Doel: Boerée.
Achter: J. Bongertman, Goedings, Hollander.
Vóór: Wicherink, Hilarius. P. Rol.
Direct na het beginsignaal van scheidsrech
ter van Huisstede ontwikkelde zich 'n snel op
en neergaand spel, met voor doel Neptunus iets
gevaarlijker. Toch had HVGB het eerst succes:'
Wicherink wist ontverwachts keeper Oostveen
te passeeren (1—0)Maar dit werd het sein voor
Neptunus om nog harder aan te pakken. Doch
de rust ging met ongewijzigden stand (1-0) in.
Na rust vielen beide ploegen weer onvermoeid
aan en uit één Neptunus-aanval gelukte het
H. Peasie met 'n listig boogballetje den stand
op 1i te brengen. De vreugde bij Neptunus
was echter van korten duur, want nog binnen
de seconde had P. Rol met een onverwacht schot
den stand op 21 gebracht en even daarna ge
lukte het denzelfden speler met een hard schot
de score te vergrooten tot 31.
Maar nu was het of HVGB te veel van zijn
krachten gevergd had. Wicherink verliet we
gens kramp het water. Neptunus liet een man
uitvallen.
Toen Hilarius even zijn man liet gaan,
bracht Neptunus den stand op 32. Neptunus
ging het toen nog met verre schoten probeeren,
en mede doordat keeper Boeree bjjna verstijfd
was van de kou kon Neptunus den stand zelfs
op 34 brengen.
Juist zou HVGB alles op alles zetten door
met voor- en achterhoede op te zwemmen, toen
scheidsrechter van Huisstede, die correct leidde,
tijd floot.
Dinsdagavond speelde HPC II haar eersten
wedstrijd in Amsterdam tegen DJK II. Na eenige
DJK-aanvallen neemt HPC het offensief over en
kort achter elkaar scoort Eldering drie maal.
Even voor de rust scoort ook DJK. Rust 13.
Ook na de rust is HPC overwegend sterker en
weet de score tot 18 op te voeren.
HPC begint zeer actief en Eldering weet al
spoedig aan HPC de leiding te bezorgen. HPC
blijft meer in den aanval, doch de schoten mis
lukken. Rust 10.
Na rust is HPC weer in den aanval, doch de
keeper van UZC houdt er de harde schoten uit.
Een snelle UZC-aanval wordt besloten met een
verrassend schot (11).
Als Eldering zich dan binnen de 2 M. opstelt,
moet hij het water uit, met als gevolg dat UZC
de leiding neemt (12), doch Müller heeft ten
slotte succes, en de stand is 22, waarmede het
einde komt.
HPC IV—de Zijl H 1—3.
Zooals het met de meeste publieke verma
kelijkheden gaat, heeft ook het circus-leven
van de slechte toestanden te lijden.
Circus Henny is eveneens getroffen door de
malaise. Wij vernemen, dat de Nederlandsche
circusmenagerie, directeur de heer H. F. G.
Teutenberg uit Winschoten, hier ter stede haar
tenten opslaat en op Zaterdag, Zondag, Maan
dag en Dinsdag a.s. voorstellingen gaat geven.
De artisten hebben een niet gemakkelijke
taak en de voeding van de dieren laat wel eens
te wenschen over. Niet door het toedoen van
de artisten, want zij zorgen eerst dat de dieren
te eten hebbcy. en eerst daarna komen de men
schen aan de beurt.
Het circus bestaat reeds 35 jaar en is een
Nederlandsche onderneming.
In 1933 is het circus opnieuw opgericht te
Dordrecht, met als directeur den heer H. F. G.
Teutenberg, en „Circus Henny" werd zijn naam.
Door de slechte tijden en door de hooge plaats
gelden kan het circus het haast niet meer
bolwerken. Bijna altijd moet er geld bij, daar
de voorstellingen maar zelden de kosten dek
ken. Dat het zonder steun van andere zij
den niet gaat is wel te begrijpen. In Medem-
blik heeft zich een comité van bijstand ge
vormd, bestaande uit den heer Van der Schans
majoor van de Rijksveldwacht aldaar en den
heer Ennink, die zich ten doel stellen het cir
cus in stand te helpen houden. De circus
menagerie bestaat uit: 2 kameelen, 6 ijsberen,
een bruinen beer, een leeuwin, 14 paarden en
8 tijgerdoggen.
Het gebeurt soms wel dat de dieren in twee
dagen geen eten kunnen krijgen.
Ook is het verbod naar het buitenland te
gaan een handicap.
Circus Henny geeft zijn voorstellingen op het
Teylerplein, en wij verwachten, dat het hier in
Haarlem niet aan belangstelling zal ontbreken.
Wü ontvingen een brochure onder het motto:
„Een bezoek aan Santpoort en omgeving betee-
kent genieten van Neerlands natuurschoon",
uitgegeven door de Vereeniging voor Vreem
delingenverkeer Santpoorts Bloei.
Een foto van een der meest romantische plek
jes in Santpoort, de ruïne van Brederode, opent
deze typografisch knap verzorgde uitgave. De
burgemeester van Velsen, de heer J. C. Dunne
bier, schryft een inleiding, terwijl de eerevoor
zitter van Santpoorts Bloei, mr. C. M. Guépin,
het voorwoord heeft verzorgd.
Dan volgt een zeer lezenswaardig artikel van
den heer J. Drijver over den vogelrijkdom van
Santpoort en omgeving.
Een volledige ïyst van gegevens betreffende
de gemeente gaat aan een uitgebreid artikel
tje over de verkeersmiddelen vooraf. Ook zijn
in de brochure vele wandelingen uitgestippeld
naar de schilderachtige en mooie omgeving van
Santpoort. Zeer volledig en historisch juist wor
den in een artikel over het verleden der ge
meente de oude toestanden en gewoonten weer
gegeven. Het slot van deze in een fraai omslagje
gestoken uitgave vorint de historie van de ruïne
van Brederode.
De gids zal ongetwijfeld zyn weg vinden niet
alleen in Santpoort, doch ook elders.
De Werknemersorganisaties in het bouwbe-
drüf in gecombineerde besturenvergadering
bijeen, beraamde middelen om te komen tot
betere doorvoering van het Landeiyk Collectief
Contract en het tegengaan der beunhazerij en
duizendpootery in het bedrijf. Verschillende
maatregelen worden beraamd om te komen tot
betere toestanden.
In principe is besloten op korten termijn
een openbare vergadering te houden voor alle
bouwarbeiders, georganiseerd en ongeorgani
seerd, waar de houding der organisaties zullen
worden besproken en vastgesteld om te komen
tot betere toestanden.
De vakcentrales» zullen worden verzocht zich
tot het gemeentebestuur van Haarlem te wen
den met het verzoek het daarheen te leiden,
dat alvorens bouwvergunningen worden ver
leend, de zekerheid bestaat dat het L.C.C. zal
worden nagekomen.
Gisteravond hebben 2 agenten een schippers
knecht uit Rotterdam aangehouden, die zich
op verdachte wijze ophield in de Van Nes
straat. Het bleek, dat de jongeman in het bezit
was van 15 pakjes sigaretten. Na verhoor be
kende hy deze te hebben ontvreemd van het
E.D.O.-terrein, waar hy de consumptietent had
opengebroken en doorzocht. Volgens zyn ver
klaring zou hy op het terrein een bandenlich-
ter en een steekbijtel hebben gevonden. Daar
hy geen geld had kunnen vinden, had hij zich
met sigaretten tevreden gesteld.
Tot nader onderzoek is de Rotterdammer op
het bureau van politie in verzekerde bewaring
gesteld.
Donderdagavond hield de afdeeling Hillegom
der Alg. Ver. voor Bloembollencultuur een le
denvergadering in Hotel Sistermans. De belang
stelling was enorm.
Een ingezonden stuk (amendement Limmen)
wordt behandeld bij den Beschrijvingsbrief, die
thans aan de orde wordt gesteld.
Het bestuurslid, de heer P. van Til, wil uit
dragen wat op de laatste bestuursvergadering
werd besproken.
De voorzitter laat dit niet toe.
De heer W. Murk noemt het amendement
Limmen een adder onder het gras. Hij eischt
dat dit behandeld wordt vóór punt 4.
De voorzitter zegt, dat de vergadering goed
keurde dat dit by punt 5 werd behandeld.
De heer Murk had van een neutralen voor
zitter verwacht, dat deze eerst de afgevaardig
den had doen kiezen. Hij vraagt: „Durft u het
aan, om de afd. Hillegom over de straat te sleu
ren?"
Geroep: „Ja, ja!"
De voorzitter stelt voor te stemmen over art.
4 van den beschryvingsbrief, luidende: „Wenscht
de algemeene vergadering heden (24 Juni) haar
meening uit te spreken over de wenschelijkheid
van het al dan niet voortzetten der saneerings-
maatregelen na afloop van het plantjaar 1934
1935?"
Nadat de heer Murk geprotesteerd heeft en
den voorzitter verweten, dat deze het reglenjfnt
verkracht, waarop geroepen wordt: „Knyp je
hem?" wordt tot stemming overgegaan. De uit
slag is: 173 vóór (dat is beslissen na 15 Sept.),
89 tegen (die per 24 Juni willen beslissen) en 14
blanco.
De heer Murk herhaalt zijn protest. Hy zegt
tegen den voorzitter: „U blameert u dubbel en
zoudt u nog belachelyker maken door over de
motie te latgn stemmen, die op de vorige verga
dering met groote meerderheid werd aangeno
men. De rechten der trouwe leden worden ver
kracht; zoo zout heb ik het nog nooit gegeten."
Na nog wat scherpe debatten waaraan ook
het bestuurslid Van Til deelneemt (die vóór de
motie is protesteert de heer Murk opnieuw en
zegt tot den voorzitter: „Als u deze stemming
door laat gaan verlaten we de zaal
De voorzitter zegt, dat de beschrijvingsbrief
vraagt, dat er gestemd wordt. Ongeveer 80 le
den verlaten nu de zaal. De uitslag der stem
ming is, dat de
wordt met 167 tegen 2 en 29 blanco.
Deze motie luidt als volgt:
„De 177ste algemeene vergadering, gehouden
op 24 Juni 1935, gehoord de besprekingen inzake
saneering bloembollenbedrijf, gelet op de uit de
saneering voortvloeiende ondraagiyke lasten,
alsmede op de schadelijke en ongewenschte ge
volgen voor het bloembollenvak verbonden aan
de voortzetting der door de Regeering getroffen
maatregelen, spreekt zich uit tegen verdere
overheidsbemoeiing en noodigt het hoofdbestuur
der Algemeene Vereeniging dringend uit, on
verwijld stappen te willen doen, om de sane
ringsmaatregelen na afloop van hét seizoen
iderhalve op 1 December 1935) te doen eindi
gen."
Besloten werd verder tegen het amendement-
Limmen dat door de verwerping der motie
Hillegom geen zin meer heeft te stemmen.
Hierna benoeming afgevaardigden en secundi,
rondvraag en sluiting.
Donderdagavond vergaderde in café Brink-
mann onder, voorzitterschap van den heer J. M.
C. Hoog de afdeeling Haarlem der Alg. Vereeni
ging voor Bloembollencultuur, hoofdzakelijk ter
behandeling van den beschrijvingsbrief voor de
177ste (buitengewone) algemeene vergadering
op 24 Juni a.s.
Deze vergadering wordt belegd op verzoek
van eenige afdeelingen ter bespreking van de
saneeringsmaatregelen en de uitnoodiging tot
het hoofdbestuur om onverwijld stappen te doen
om die maatregelen na afloop van het seizoen
te doen eindigen.
Ten deze stelde het hoofdbestuur voor, dat
de vergadering zich vooraf zal uitspreken over
de wenschelijkheid van het al dan niet voortzet
ten der saneeringsmaatregelen na afloop van
het plantjaar 1934'35.
Ofschoon ter sprake werd gebracht of het wel
principieel juist is, wat het hoofdbestuur ten
deze voorstelde, besliste de vergadering, met 1
stem tegen, het plan te aanvaarden en bijge
volg ook indien het voorstel van het hoofdbe
stuur mocht worden verworpen te stemmen te
gen het voorstel der afdeeling Hillegom en mits
dien ook tegen de amendementen, daarop inge
diend door de afdeeling Limmen.
De vergadering vereenigde zich met het voor
nemen van het hoofdbestuur om de saneerings
maatregelen te bespreken na afloop van het
handelsseizoen.
Tot afgevaardigden werden benoemd de hee
ren J. J. Kuyper Sr. en Th. Hoog en tot plaats
vervanger de heer J. Mooy Jr.
Wij vernemen dat door het gemeentebestuur
overwogen wordt om met ingang van 1 Juli
den prijs van gas en water te verminderen en
de meterhuur tot de helft terug te brengen.
Donderdagavond hield de Kon. Liedertafel
„Zang en Vriendschap" een buitengewone al
gemeene vergadering, waartoe een 95-tal wer
kende leden waren bijeengekomen.
Een financieel verslag werd uitgebracht.
Zoowel van bestuurszyde als uit de vergade
ring werden verschillende voorstellen gedaan
met betrekking tot het komend seizoen en een
zeer bevredigende oplossing werd gevonden
voor de financieele regeling van het volgend
jaar.
De aangekondigde reorganisatie van het con
certseizoen was een punt van ampele bespre
king; een voorstel hierover, waardoor de dona
teurs en kunstlievende leden in een de
tydsomstandigheden in aanmerking genomen
gunstiger positie tegenover de Vereeniging
komen te staan, werd met algemeene stemmen
aangenomen.
De reglementswyziging met betrekking tot
dit punt werd mede goedgekeurd, terwyl voorts
nog de reglementair vastgelegde jaarvergade
ring verschoven werd van den len Donderdag
in September naar den laatsten in Augustus.
Ten slotte kwam aan de orde een voorstel
van „Rotte's Mannenkoor" om een concours te
organiseeren onder een 9-tal daartoe aange
zochte Vereenigingen in den lande, waaronder
Z. en V. Aangezien deze wedstryd gehouden
zou worden onder de auspiciën van het Kon.
Ned. Zangersverbond, zouden geen geldpryzen,
doch alleen een wisselbeker beschikbaar wor
den gesteld. Echter zal „Zang en Vriendschap"
evenals nog 4 andere aangezochte koren, niet
aan dezen wedstrijd deelnemen.
