Het
Britsch-Duitsche vloot-
accoord
'r'
Ernstige fraude te Wormerveer
Lilian Harvey op
Schiphol
Wereldtentoonstelling te Brussel
Utrechtenaar met
ruime fantasie
ONTSTEMMING IN
FRANKRIJK
Weer bekentenis
sen te Oss
KASSIER SPOORLOOS
VERDWENEN
WOENSDAG 19 JUNI 1935
De solidariteit is zoek
-
Van Hollywood op weg naar Ber
lijn, waar ze weer met Willy
Fritsch zal samen spelen
Klein blond figuurtje
iNiÉW
De Brommert en een der gearres
teerde vrouwen vallen door
de mand
PAARDENKOOPERS MAKEN
RUZIE
Een oude schuld wordt
„vereffend"
O.m. zijn verduisterd f 200.000 aan
effecten, toebehoorende aan de
N. V. Stroomver koopmij.
„Zaanland"
Nog meer gedupeerden
ONZE INDUSTRIEELE
INZENDINGEN
Belangrijke inleidingen van oud
minister mr. dr. T. J. Ver
schuur en prof. dr.
L. A. van Royen
Bezoek van journalisten
Vele middenstanders
benadeeld
Politie te Amersfoort
slaat een goeden slag
Inbrekers en helers aangehouden;
nog meer arrestaties te
verwachten
De tocht van de K XVIII
In zeer korten tijd twee aannemers
voor 8000 gulden opgelicht door
een verhaal over een erfenis
„Nakomeling" van de
Habsburgers
De hagelschade in het
Westland
Een actie voor hulpverleening. In
totaal 1 millioen gulden schade?
Dat de Engelsche buitenlandsche politiek,
welke zoo gaarne den schijn aanneemt
van doo de edelste en meest idealistische
princip,en geïnspireerd te zijn, in werkelijkheid
niets anders beoogt dan het opportunistische
dienen van Brittannië's meest strikte nationale
eigenbelang, wordt opnieuw en wel zeer duide
lijk bevestigd door de vloot-overeenkomst, welke
thans tusschen Londen en Berlijn is tot stand
gekomen. Eigenlijk mag men de Engelsche re
geering daarover niet al te zeer lastig vallen,
want zij is in dit opzicht allerminst een uit
zondering. Het onaangename van de houding
van Engeland zit dan ook slechts hierin, dat 't
zich beter wil voordoen dan het-is, dat het zich
gaarne kroont met een aureool, welke den in
druk van goud moet maken, terwijl hij in wer
kelijkheid slechts van verguld bordpapier is.
Het is niet zoo beleedigend en pijnlijk gewoon
voor den gek te worden gehouden als voor den
gek te worden gehouden door iemand, die ken
nelijk verwacht, dat men dom genoeg is om dit
niet te bemerken. Engeland schijnt te meenen,
dat het met de zoo juist getroffen vlootregeling
de internationale pacificatie dient en een ont
roerend bewijs van „goodwill" aan de naar rust
en evenwicht snakkende labiele wereld levert.
In Frankrijk, dat evenzeer als Engeland uit is
op de bescherming en de verdediging zijner vei
ligheid en van zijn eigenbelang, is men echter
over de Engelseh-Duitsche vlootbesprekingen en
het daaruit voortgevloeide accoord allerminst te
spreken en dat is volkomen te begrijpen. Heeft
Engeland zich niet te Stresa verplicht tot het
trekken van één lijn met Frankrijk en Italië,
heeft het niet, zij het ook met een eenigszins
bezwaard hart, de veroordeeling van de een
zijdige verdragsschennis door Duitschland te Ge-
nève mede onderteekend, en verklaarde Sir John
Simon indertijd niet, dat het resultaat van Stre
sa goed en de bewuste Volkenbondsuitspraak
nog beter was? Heeft Engeland niet luid ver
kondigd, dat de Volkenbond met alle macht ge
steund en dat Duitschland in dien bond terug
gebracht moet worden? Heeft het niet uitdruk
kelijk verklaard, dat, ofschoon gebroken diende
te worden met den funest gebleken Versailles-
geest, het verdrag van Versailles alleen maar in
onderling overleg van alle onderteekenaars over
eenkomstig de daarin voorziene procedure her
zien mocht worden en elke éénzijdige contract
breuk ontoelaatbaar moest worden geacht? En
heeft de Britsche regeering indertijd het com
plex der in het Februari-communiqué van Lon
den aangegeven vraagstukken niet als een on
deelbare eenheid voorgesteld?
En wat doet Engeland hans? Het geeft
zich alle moeite om het plan van een
luchtpact ter aanvulling en versterking
van het Locamo-verdrag overeenkomstig het
Verlangen van Duitschland los te maken van de
Problemen der Oostpactpolitiek, van een niet-
tnmengingsverdrag ten behoeve van Oostenrijks
onafhankelijkheid, van Duitschlands terugkeer
haar den Volkenbond, en tot een afzonderlijke
oplossing te brengen.
Precies hetzelfde doet het met het vlootpro-
bleem. De thans gemaakte afspraak met
Öuitschland betreffen de Britsch-Duitsche
viootverhouding gaat lijnrecht in tegen het ver
dra gvan Versailles, dat Duitschland weer zware
viootbeperkingen oplegt, en tegen de w'ijze,
Waarop deze bepalingen door een overeenkomst
Van alle onderteekenaren van dat verdrag ge
wijzigd hadden dienen te worden. Engeland be
weert wel de Fransche en de Italiaansche re-
Seering voortdurend van den stand der bespre
kingen op de hoogte te hebben gehouden, maar
öeze eenzijdige kennisgevingen kunnen toch
hïoeilijk beschouwd worden als het voorgeschre
ven onderlinge overleg. Ook de achterafsche
keuring, waaraan de Engelsch-Duitsche over
eenkomst zal worden onderworpen, kan moeilijk
hitgelegd worden als een handhaving van de
Stresa- en Genève-solidariteit. Principieel en
Practiseh heeft Engeland thans toegegeven, dat
duitschland boven de in het Verdrag van Ver
sailles vastgestelde limieten een vloot mag he
etten, welke 35 pCt. der totale Britsche vloot-
tonnage groot mag zijn. Principieel en practiseh
heeft Engeland de Versailles-bepaling, waarbij
het bezit van dulkbooten aan Duitschland ver
heden werd, genegeerd. Het heeft dit gedaan
°P eigen gelegenheid en zich daardoor bereid
Disney, de scheppe, van Mickey-Mous,
vertoeft thans te Londen
getoond in te stemmen met een methode van
eenzijdige verdragsschennis, welke het kortge
leden nog in Genève mede veroordeeld heeft.
De motieven, welke Engeland daartoe gebracht
hebben, zijn duidelijk.
Engeland heeft vóór alles willen voorkomen,
dat Duitschland zou terugkeeren tot de onge
limiteerde vloot-politiek van Von Tirpitz, waar
door Engeland indertijd in het oorlogskamp
der geallieerden werd gedrongen. Engelana
heeft ingezien, dat de voldongen feiten-politiek
van Duitschland op bewapeningsgebied niet te
keeren valt met moreele veroordeelingen en
booze woorden, maar alleen met daden, waar
toe evenwel niemand bereid is. Het gaat zijn
eigen weg ter liquidatie van den geest van
Versailles in de hoop, dat zijn Stresa-partnere
zullen volgen. Het verwacht, dat de thans met
Duitschland getroffen vlootregeling een alge-
meene vlootovereenkomst zal vergemakkelijken
en zoo den vrede zal dienen. Of Engeland zich
niet aan een illusie overgeeft, is minstens twij
felachtig. Het heet, dat Frankrijk althans van
plan is zijn volkomen vrijheid op vlootgebied
te hernemen en een dergelijk besluit zou niet
zonder invloed kunnen blijven op de houding
van Italië. Bovendien zou zulk een besluit van
Frankrijk door Duitschland beschouwd kunnen
worden als een den toestand en de daaruit
voortgekomen afspraak wijzigend nieuw feit,
zoodat in nieuwe vlootuitbreidingen zou moe
ten worden voorzien. Wat er ook gebeurt, de
Engelsch-Duitsche viootverhouding zal moeten
blijven gehandhaafd, maar het niveau, waartoe
deze verhouding zal moeten worden opgevoerd,
zal afhankelijk zijn van de vlootmaatregelen
der andere groote mogendheden, welke zich
straks wellicht alle vrijheid zullen voorbehou
den. Mocht dit het geval blijken, dan zal En
geland ervaren, dat het maar weinig gewonnen
heeft met het verbreken van de Engelsch
Fransch—Italiaansche solidariteit, welke mede
ten gevolge van het Abessinisch-Italiaansch
conflict reeds zwaar gehavend was.
Uit de groote blauwe „Arend" kwam ze
gestapt, Lilian Harvey: een klein, meisjes
achtig figuurtje, blonde pijpenkrullen om
het ietwat vermoeide gezicht. Een vriende
lijke lach inderdaad de lach van haar
films voor iedereen, voor de menschen
van de radio, van de film, de fotografen, de
nieuwsgierigen, allen, die onmiddellijk één
kluwen vormden, waarin Lilian's bontman
tel en grijs zomerhoedje spoorloos verdwe-
hen.
Slechts enkele tientallen meters platform
i scheiden op Schiphol de plaats van aankomst
der vliegtuigen in dit geval de F. 36, die flink
bezet den vroegdienst uit Londen vloog van
de douane. Bijna een kwartier deed ze over
dien afstand, want in dat kwartier sprak ze wei-
gerekend vier maal in microfoons, zag ze drie
filmlenzen op zich gericht, terwijl links en
rechts de foto-apparaten klik-klakten. Blocno-
ten en ansichten werden haar gereikt en on
vermoeid schreven haar slanke vingertjes met
sierlijke letters den naam Lilian Harvey. En of
er van haar nog geen foto's genoeg in de win
kels te krijgen zijn, richtten een tiental ama
teurs hun lezen op Lilian.
Eindelijk verloste haar de douane, maar in
het restaurant wachtte al weer de schrijvende
pers, die oude en nieuwe nieuwtjes uit Lilian's
eigen mond wenschte op te teekenen. En Lilian
vertelde, beurtelings in Engelsch en Duitsch, dat
ze tw'ee jaren in Hollywood heeft gewerkt, kalm
geleefd en genoten van de heerlijke Califomi-
sche zon. Wanneer ze weer naar Amerika terug
gaat, weet ze nog niet. Voorloopig gaat ze naar
Berlijn, om met Willy Fritsch te spelen in de
nieuwe U.F.A.-film „Schwarze Rosen",
Vooral het weerzien van Willy Fritsch „freut
mich wahnsinnig" vertelde ze en de Nederland-
sche pers was zoo bescheiden, om niet naar haar
trouwplannen te vragen. Na het werk in Berlijn
gaat ze met vacantie naar de Riviera.
Dat was alles, wat Lilian te vertellen had.
Zij reikte de pers vriendelijk de hand, om den
korten tijd, welke haar nog restte, te kunnen
wijden aan den heer Divell, directeur van de
U.F.A. te Amsterdam en den heer Opitz, bui-
tenlandsch perschef. Een dochtertje van den
heer Divell had haar bij aankomst met een
grooten tuil roode rozen vereerd.
Om half tien stond de „Arend" al weer start
klaar en Lilian moést zich haasten de K.L.M.
wacht niet om nog tijdig haar plaats in den
grooten blauwen vogei in te nemen. Haar blonde
haren, het smalle neusje enhaar vriendelijken
lach nam ze mee naar Berlijn.
„Toch een aardig kind," zei een grondman van
Schiphol, die er al veel had zien komen en gaan.
<!V
- - -fïSi -
Het wrak van een schip, gevonden in den Wieringermeer en vermoedelijk dateeren-
de uit de 15e eeuw. Verschillende soortgelijke wrakken worden gesloopt.
De Marechaussee te Veghel is er in geslaagd
F v. d. W-, berucht als de Brommert, tot een
bekentenis te brengen inzake den roofoverval
op den bejaarden landbouwer C. v. d. Burght
te Veghel.
Hiermede is deze zaak thans geheel opge-
belderd, daar ook reeds P. de B. een bekentenis
had afgelegd. Deze laatste heeft bovendien voor
den substituut officier van justitie mr. Du
bois te Den Bosch verklaard, waar de kleeren
waren geborgen die hij tijdens den overval op
zijn neef Gerrit droeg en welke onvindbaar
waren gebleven. De marechaussee te Oss heeft
in de nabijheid van de ouderlijke woning van
P. de B. geruimen tijd graafwerk verricht en
een sloot uitgebaggerd, maar de kleeren zijn
nog niet opgespoord.
Voorts heeft de 26-jarige wed. v. B.—V. H.
uit Oss, verdacht van brandstichting, een vol
ledige bekentenis afgelegd. Zij zou zich ook
schuldig hebben gemaakt aan een poging tot
cplichting ten nadeele van de verzekerings
maatschappij. Voor het uitbreken van den
brand waren verschillende waardevolle eigen
dommen naar een veiliger plaats overgebracht.
De vrouw trachtte hiervoor betaling bij de
verzekeringmaatschappij te verkrijgen.
Thans is gebleken, dat zij deze goederen
vooraf aan den inboedel heeft onttrokken.
De zaak is aan het licht gekomen, doordat
zij kort geleden trachtte verschillende dezer
goederen te gelde te maken.
Van officieeie zijde deelt men ons mede, dat
deze brandstichting in het geheel niet in ver
band staat met de branden door de Ossche mis
dadigers gesticht.
Dinsdagmiddag half zes verscheen een zeven
tal paardenkoopers ten huize van G. W. aan
den Bovendijk te Overschie. Zij hadden met W.
nog een oude schuld te vereffenen, waarover
zij eens wilden praten. Van praten kwam ech
ter vechten en de politie, die werd gewaar
schuwd, begaf zich per politie-auto naar den
Bovendijk, waar het zevental voorloopig werd
aangehouden en naar het bureau vervoerd. Ver
schillenden van het gezelschap hadden vrij
ernstige verwondingen bekomen.
Op het kassierskantoor J. S. Lzn.
te Wormerveer is een ernstige
fraude ontdekt.
Toen Maandagmorgen een bedien
de van de N.V. Stroomverkoop
Maatschappij „Zaanland het safe
loket dier N.V. kwam controleeren,
bleek, dat dit reeds leeg was. Voor
een bedrag van f 200.000 aan
effecten was daarin opgeborgen.
De heer L. S., directeur der Maat
schappij, had juist dien dag Wor
merveer per auto verlaten, zonder
achterlating van zijn adres. De ge
meentepolitie nam daarop terstond
de noodige maatregelen. Aan de
politie in het binnenland en ook aan
de buitenlandsche politie is aanhou
ding van den heer S. verzocht.
Het onderzoek is nog in vollen
gang. Het is nog niet komen vast te
staan, of nog meer gelden verduis
terd zijn.
Maandenlang reeds moet de heer S. zich aan
verschillende frauduleuze handelingen hebben
schuldig gemaakt.
De politie van Wormerveer heeft terstond
een aanvang gemaakt met het instellen van
een uitvoerig onderzoek, dat nog in vollen
gang is.
De directeur zou op onrechtmatige wijze de
safe van de thans gedupeerde naamlooze ven
nootschap hebben geopend en men vermoedt,
dat hij de effecten daaruit heeft genomen. Vol
gens de „Telegraaf" vermoedt de politie, dat
de heer S. een valschen sleutel in zijn bezit
heeft gehad en geprofiteerd heeft van de om
standigheid, dat de N.V. slechts zelden iemand
naar de bank zond om het gehuurde safeloket
te controleeren.
Zeer waarschijnlijk heeft de directeur ook
nog kans gezien uit andere loketten voor be
Wanneer men bij een bezoek aan de Wereld
tentoonstelling te Brussel ook het Nederlandsche
paviljoen en de daarnaast gelegen Prinses
Juliana-hoeve bezichtigt, dan krijgt men sterk
den indruk, dat onze bevolking voor een zeer
groot gedeelte werkt in en 'eeft van den land
en tuinbouw en de veeteelt en de daarmede
verband houdende bedrijven. Deze toch zijn
met een aantal officieeie inzendingen van
staat en gemeenten, de posterijen en mijn
industrie in de groote zaal van ons pavil
joen ondergebracht. De industrie, die in ons
land toch evenzeer een belangrijke plaats in
neemt, valt minder op, hetgeen voornamelijk
toe te schrijven is aan het feit, dat de indus-
trieele afdeeling in een naast de groote zaal
gelegen afzonderlijke galerij is geplaatst. Het
was daarom een goede gedachte van de sub
commissie voor de industrie der Nederlandsche
deelneming aan de Wereldtentoonstelling om
dezer dagen eens vertegenwoordigers van de
Belgische en Nederlandsche pers uit te noodi-
gen voor een bezoek, dat uitsluitend aan deze
industrieele afdeeling was gewijd.
De Commissaris-Generaal voor Nederland bij
de Wereldtentoonstelling, de heer mr. dr. T.
J. Verschuur, heeft bij dit bezoek de journa
listen in het Nederlandsche paviljoen welkom
geheeten.
„Er gaat over de wereld een vlaag van natio
nalisme aldus de heer Verschuur. Wanneer
België en Nederland daarin deelen, kan dat
tot op zekere hoogte goed zijn. Ik zeg echter
tot op zekere hoogte. Het is een gewin voor
een volk wanneer het 't vertrouwen in zich
zelf en in zijn toekomst ontwikkelt. Maar de
juiste grenzen worden overschreden, daar waar
de verachting en miskenning der andere volken
begint. Zoodra men slechts zijn eigen land en
volk wil erkennen en meent, dat daar boven
uit geen wet geldt, is men op den verkeerden
weg. Geen volk kan zich zelf tot wet zijn."
Na er op gewezen te hebben, dat de volken
zich niet binnen eigen grenzen moeten opslui
ten, drukte spr. de hoop uit, dat de verbroede
ring van de Belgische en Nederlandsche jour
nalisten zal leiden tot wederzijdsche erkenning
en waardeering.
De voorzitter van de sub-commissie voor ae
Nederlandsche industrieele afdeeling, prof. dr.
L. A. van Royen heeft daarop ter inleiding van
de bezichtiging dezer afdeeling een overzicht
gegeven van de beteekenis van de Nederland
sche industrie. Hij wees er op, dat in dezen tijd
ondernemingsgeest bijzonder moet worden ge
waardeerd. De voortvarendheid, welke blijkt uit
deze grootsche tentoonstelling in de schoone
stad Brussel, werd reeds meermalen geroemd
en dat de Nederlandsche industrie dezen Bel
gischen ondernemingsgeest weet te waardeeren.
blijkt uit haar inzendingen op deze tentoon-
Ofschoon tolmuren en andere maatregelen
van dezen tijd de directe baten gering mogen
doen lijken, door vele Nederlandsche indus
trieelen werd een andere gedachtengang ge
volgd; zij wilden bij de gedurfde onderneming
van hun nijvere Belgische buren niet ont
breken.
Na er aan herinnerd te hebben, dat sedert het
jaar 1889 het percentage geschoolde werklieden
in de Nederlandsche industrie is toegenomen
van 32 pCt. tot 40 pCt. en in hetzelfde tijdperk
het aantal personen, werkzaam in den land
bouw, is gedaald van 32 pCt. tot 20 pCt., gaf
Prof. van Royen een overzicht van de Neder,
landsche industrieele inzendingen. Achtereen,
volgens wees hij op de kunstzijde-industrie, de
textielnijverheid, het edelmetaalbedrijf, den
vliegtuigbouw, de motoren-industrie, de fabrie
ken van pompinstallaties, de sigarenindustrie,
de fabrieken van weegtoestellen voor de indus.
trie, de steenfabrieken, de schaatsenfabrieken,
enz.
De journalisten hebben zich bij de rondlei
ding door en langs de stands van al deze in
dustrieele inzendingen kunnen overtuigen van
den grooten omvang en de groote beteekenis
voor ons land van de industrie.
Zij hebben verder kunnen kennis nemen van
de ontwikkeling van de Nederlandsche scheeps-
bouwindustrie de wereldtocht van de
K. XVIII, op een groote wandkaart aangege
ven, maakte vooral op de Belgische journalis.
ten indruk en tenslotte hebben zij de pro-
ducten van een onzer groote distilleerderijen
en sigarenfabrieken kunnen beproeven.
Prof. van Royen zag den tocht van
de K. XVIII als een symbool van
den langen en moeilijken weg, dien
de Nederlandsche industrie nog zal
moeten afleggen om weder te ko
men tot het doel: een internationale
afzetmogelijkheid voor haar pro
ducten.
Nadat de journalisten des middags nog een
bezoek hadden gebracht aan Oud-Brussel, ver-
eenigden zij zich des avonds aan een door den
Commissaris-Generaal aangeboden diner. Daar
aan zaten ook de Nederlandsche Gezant te
Brussel, Jhr. Mr. A. W. L. Tjarda van Starken-
borgh Stachouwer, de consul-generaal Mr. H.
van Romburgh en vertegenwoordigers van de
Belgische en Nederlandsche officieeie pers
diensten en journalistieke organisaties aan.
De avond werd besloten met de vertoonmg
van fragmenten uit de zoo zeer geslaagde Ne.
derland-film van Visie.
langrijke bedragen aan geldswaardige papieren
te ontvreemden. Uit het voorloopige onderzoek
is inmiddels reeds gebleken dat de directeur
een deel der effecten bij een bankinstelling te
Amsterdam op prolongatie heeft beleend ten
einde met de aldus verkregen middelen zijn
andere bankzaken te kunnen drijven.
Dat hij het geld ten eigen bate heeft aan
gewend is tot nog toe niet gebleken. Zekerheid
hieromtrent heeft men evenwel nog niet.
Niemand van het kantoorpersoneel was op
de hoogte van de verschillende laakbare mani
pulaties van hun chef.
Toen bleek, dat de directeur spoorloos ver'
dwenen was, rezen tegen hem de ernstigste
vermoedens. Er volgde aangifte bij de politie
die reeds aanstonds alle redenen meende te
mogen hebben om den directeur van dezen
diefstal te verdenken.
S. bleek toen al niet meer te Wormerveer
te zijn. De politie in verschillende groote
steden werd gewaarschuwd met het verzoek
om den gevluchten directeur zoo mogelijk aan
te houden.
De familieleden die tot hun gTOote
ontsteltenis vernamen wat er was ge
beurd, deelden de politie mede bereid te
zijn om voor zoover in hun vermogen ligt
de loopende zaken te regelen en de schade
te vergoeden.
Verschillende cliënten hebben na het bekend
worden der verduisteringen hun safes gecon
troleerd. Hoeveel menschen er verder nog ge
dupeerd zijn zal nog nader moeten worden
uitgezocht.
Verschillende safeloketten, die niet meer
geopend konden worden, daar men de daar
bij behoorende sleutels niet meer bezit, zouden
worden opengebrand.
Een Amsterdamsch accountant zal vandaag
beginnen met het boekenonderzoek.
Volgens bij de politie ingekomen mededeelin-
gen zou de directeur Maandag nog in Den
Haag zijn gezien.
Wij vernemen nog nader, dat uit nog meer
loketten effecten en geldwaarden ontvreemd
zijn.
Met Iaschwerktuigen is men hedennacht
bezig geweest om de safes open te maken.
Vast staat dat een zeer groot bedrag zoek
is, waardoor vooral middenstanders, die
met het kantoor in rekening courant ston
den, gedupeerd zijn.
In de omgeving van het bureau groepen de
menschen bijeen om de gebeurtenissen te be
spreken.
De voortvluchtige is nog steeds niet in han
den van de politie gevallen.
In den laatsten tijd werd Amersfoort herhaal
delijk onveilig gemaakt door eenige inbrekers,
die op verschillende tijdstippen hun slag sloegen.
0.m. werd in zeer korten tijd achtereenvolgens
ingebroken bij de firma Noack aan den Soester-
weg, waar een bedrag van f 2700 werd ont
vreemd, voorts bij de N.V. Unie Winkel Mij. aan
de Langestraat waarbij f 600 werd buit gemaakt,
terwijl bij een andere firma aan de Langestraat
een poging tot inbraak werd gedaan, twee maal
gepleegd, benevens een diefstal en een inbraak
in een kruidenierswinkel aan de Hendrik van
Viandenstraat, waarbij f 25 en een rijwiel zijn
ontvreemd.
Pogingen tot diefstal zijn nog gedaan in een
zaak aan de Langestraat en in een perceel
aan den Arnhemschenweg. Na de eerste inbraak
had de politie al eenige verdachten op het oog,
doch het bewijsmateriaal was niet voldoende om
tot arrestatie over te gaan.
Het bewijsmateriaal werd steeds grooter tegen
deze verdachten, zoodat de commissaris van po
litie, de heer G. Goorhuis, Dinsdagmiddag op
dracht heeft gegeven om tot arrestatie over te
gaan. De slag was volkomen raak. Aangehouden
zijn de inbreker bij de firma Noack, de daders
van den diefstal en de inbraak in den winkel
aan de H. v. Viandenstraat alsmede twee helers
en een vrouwelijke heler. Twee der aangehou
denen hebben reeds een volledige bekentenis af
gelegd. Verwacht wordt, dat nog vier arrestaties
volgen.
De commandant van de K XVIII seint: Ware
plaats 18 Juni 12 uur 31 gr. 51 min. Zuid, 107
gr. 7 min. Oost. Mooi koud weer, alles wel.
De 25-jarige Utrechtenaar O. W. O., van be
roep garagehouder, had in 1934 kennis gemaakt
met 2 aannemers, de heeren P. G. v. d. G. uit
Ridderkerk en J. M. Blonk uit Nieuwpoort. O.,
een zeer eigenaardig jongmensch, wiens fantas-
tischen brein onuitputtelijk schijnt te zijn, had
den beiden aannemers verteld binnen zeer korten
tijd een erfenis van 950.000 te verwachten
waarvan hij 100.000 in de fabriek van den heer
v. d. G. wilde steken.
De erfenis zou hij krijgen van den veehande
laar Hoogendam uit Maarssen, die al zijn gel
den en onroerende bezittingen aan hem ver
maakt had. Hij moest echter aan verschillende
voorwaarden voldoen waarvan de voornaamste
waren op eerlijke wijze zijn brood verdienen en
netjes leven. Om deze voorwaarden te contro
leeren waren er 2 commissies opgericht waar
van een zou bestaan uit leden van de provin
ciale griffie gevestigd te Utrecht; de andere
commissie zetelde op het ministerie van Eco
nomische Zaken te Den Haag. Leden dezer com
missies waren jhr. Quarles van Ufford, jhr. de
Beauford, jhr. Roell, Duymaer van Twist en
andere vooraanstaande Nederlandsche persoon
lijkheden. De datum van uitbetaling zou gesteld
zijn op 24 Juni 1934. Indien O. niet aan de hem
gestelde bepalingen had voldaan zou 2/3 van
de erfenis aan den staat komen te vervallen.
Toen de datum verstreken was bracht de
Utrechtenaar den heer v. d. G. een bezoek en
deelde hem mede dat de commissies hem had
den medegedeeld dat hij zich niet stipt volgens
de bepalingen had gedragen. De datum van uit
betaling was daarom voor eenigen tijd verscho
ven gedurende welken tijd O. scherp in het oog
zou worden gehouden. Hij moest de commissie
500 betalen zijnde de kosten van het onder
zoek. O. vertelde den heer v. a. G. dat hij dit
geld niet bezat en dat hij zich thans genood
zaakt zag zijn vroeger beroep van smokkelaar
weer ter hand te nemen met het risico wanneer
de commissie dit ter oore zou komen heelemaal
niet meer voor de erfenis in aanmerking te
komen.
O. stelde den heer v. d. G. voor hem het geld
zoo lang voor te schieten. Deze geloofde het ver
haal van O. Omdat hij thans ook de 100.000
in gevaar zag komen stelde hij hem het ge
vraagde bedrag ter hand. De kosten van de
commissies bleken zich op te stapelen, want
telkens kwam O. den heer v. d. G. om geld
vragen. In 2 maanden tijds had hij hem ƒ8000
verstrekt waar ook een zeker bedrag bij was
van den heer B. Voer de show had O. de aan
nemers mee naar Apeldoorn genomen. Vooreen
kasteel had hij den auto laten stoppen met de
mededeeling even zijn oom, den baron te moe
ten spreken. Hij had aangebeld en 5 minuten
later kwam hij buiten en vertelde den aannemers
dat zijn oom toevallig ten stadhuize vertoefde.
Tijdens den autotocht had hij nog verteld af
stammeling te zijn van de Habsburgers en
eigenlijk O. v. Habsburg te heeten. Eindelijk
dan hadden de goedgeloovige aannemers er de
lucht van gekregen dat de zaak niet pluis was
en toen bleek dat alles maar dan ook alles door
den Utrechtenaar was verzonnen.
Dinsdagmorgen zat de pseudo Otto van Habs
burg voor het hekje van de Rotterdamsche
rechtbank. Na het getuigenverhoor legde dr.
Donkersloot verklaringen af over den persoon
van verdachte. Deze achtte hem niet geheel toe
rekeningsvatbaar. Hij is iemand die graag zon
der werken aan den kost wil komen. Hoewel
verdachte als psychopaat is te beschouwen
achtte de deskundige geen termen aanwezig hem
in een asyl onder te brengen. De officier van
justitie, mr. Wilbrennink, achtte het volkomen
onbegrijpelijk hoe deze fantastische leugenaar
met dergelijken onsamenhangenden onzin in
zeer korten tijd onder de huidige tijdsomstan
digheden ƒ8000 kan loskrijgen. De heeren die
zich hebben laten oplichten zijn allesbehalve
sluw. Ook notaris Roelants uit Ridderkerk heeft
aan dezen verdachte geld verstrekt. Spreker
wilde rekening houden met de goedgeloovigheid
van de aannemers en eischte daarom 8 maan
den gevangenisstraf. Mr. O. M. van Bentveld
vroeg een voorwaardelijke veroordeeling. Uit
spraak 27 Juni.
Op uitnoodiging van den Rijkstuinbouwcon-
sulent voor het Z.-H. Glasdistrict, Ir. Riemens,
heeft Dinsdagavond een vergadering plaats ge
had ter bespreking van een actie tot verleenen
van hulp aan de kweekers, die Pinkster-Maan
dag door de hagelramp zijn getroffen.
De vergadering stond onder leiding van Ir.
Riemens.
Spr. vestigde de aandacht op het feit, dat
weliswaar een deel van de tuinders is verzekerd
tegen hagelschade aan het glas, doch de schade
toegebracht aan de producten is ook enorm
groot. Bovendien zijn er verschillende kweekers,
die onmachtig waren hun verzekeringspremie
te betalen en dus geen schadevergoeding zou
den ontvangen.
Teneinde na te gaan welke schade er door
de verschillende tuinders is geleden, om daar
door het totale bedrag vast te stellen, zijn vra
genlijsten ontworpen, die de kweekers kunnen
invullen.
Bij voorloopige besprekingen met den Regee-
ringscommissaris voor den Tuinbouw is mede
gedeeld, dat van die zijde voor de ramp, welke
de kweekers thans weer getroffen heeft, geen
hulp kan worden verleend, doch verwezen werd
naar de binnenkort te installeeren Comité voor
hulp bij Natuurrampen.
De heer J. D. de Kok uit Loosduinen
raamde de schade in het Westland op pl.m.
1 millioen.
Na uitvoerige besprekingen besloot de verga
dering zich te wenden tot het genoemde co
mité, waarbij mogelijk een landelijke actie tot
hulpverleening zou kunnen worden ontplooid.
Een comité werd gevormd, om de schade op
te nemen, enz. Dit comité bestaat uit de heeren
Ir. Riemens, voorzitter, J. Barendse (Poeldijk),
L. v. d. Hoeven (Naaldwijk), J. D. de Kok en
H. C. Waldeck (beiden te Loosduinen), P. Vis
(Wateringen). H. v. d. Ende ('s Gravenzande).
