Verduistering of diefstal?
DE NIEUWE LUX
o
Anthony Eden in de koelte
In de Wormerveersche
effectenzaak
DE NIEUWE LUX
Zelfs in
Koud water
Klokken luiden
Lost onm iddottijk op
ScAuimt oüoriitoodig
Wast Ooi tig
'/i groterpak
voor hetxetfde ge Cd
COMMUNIQUE'S DIE
WEINIG ZEGGEN
ffii IV
WOENSDAG 26 JUNI 1935
OPHEFFING KAMERS VAN
KOOPHANDEL?
Adres van den Nederl. R.K.
Middenstandsbond aan
de Tweede Kamer
DOOR DE HITTE BEVANGEN
Metselaar dood op 't dak gevonden
Versch spek
KON. HOLL. LLOYD
Vragen van mevr. BakkerNort
AANVULLINGSPROTOCOL
MET PANAMA
STAATSMIJNEN
Verhooging begrooting voor 1934
VEREENIGING VAN NED
GEMEENTEN
Algemeene vergadering te
Noord wijk
DE „WEILLF.MEDAILLE"
Philatelistische onderscheiding
uitgereikt
DUITSCH EXPORTFONDS
Maatregelen ter bescherming
gevraagd
Rijwielabonnementen
Verlaging bij de Spoorwegen
SCHAPEN AANGEVALLEN
Bloedhonden houden huis onder
een kudde
Streng toezicht op geld-
smokkelaar
Bespionneerd in den trein
Het goedgeloovige
parlement
In Kennemerland
TERMIJN VERLENGD
Denaturatie aardappelen
RAADSVERKIEZING TE
ROOSENDAAL
Het recht, zeiden de Romeinen, is de kunst
van het rechtvaardige en het goede. Met hen
zijn wij er allen van overtuigd, dat het recht
dan zegeviert, wanneer hetgeen goed en recht
vaardig is, wordt verwezenlijkt, hetgeen daarop
inbreuk maakt wordt voorkomen, of, indien het
toch is geschied, zooveel mogelijk weer te niet
gedaan. Het is nu de kunst van den wetgever
zoodanige wetten uit te vaardigen en van den
rechter deze wetten zoodanig toe te passen,
dat het beoogde doel wordt bereikt. Hoe moei
lijk het nu is voor ieder der ontelbare, in het
werkelijke leven zich voordoende gevallen de
juiste oplossing te geven, mogen de laatste
gebeurtenissen te Wormerveer ons weer eens
duidelijk maken.
Bij een te goeder naam en faam bekend
staand bankier, die echter later bleek geen
onschuldig, doch een zwart schaap te zijn,
waren in safe-loketten door cliënten effecten
gedeponeerd. De bankier, gebruik makende
van valsche sleutels, neemt de effecten weg en
beleent deze bij andere bankiers te Amsterdam.
Daar worden de effecten tijdig gevonden en in
beslag genomen en nu rijst de vraag: wie
draagt de schade? Zullen degenen die de effec
ten aan de safe-loketten hebben toevertrouwd
deze terugkrijgen en, zoo ja, zonder de Amster-
damsche bankiers schadeloos te hoeven stellen
of zullen deze laatsten, die op de effecten geld
hebben verstrekt, hunne panden mogen be
houden?
Misschien zijn er die onmiddellijk uitroepen:
maar de eigenaren der effecten zijn door den
bankdirecteur bestolen, zij moeten hun eigen
dom terug hebben, dat staat als een paal boven
water. Zeer wel mogelijk dat zij gelijk zullen
krijgen, maar zijn dan de Amsterdamsche ban
kiers, die in goed vertrouwen op den, tot dat
tijdstip, onbesproken naam van Schaap, op vol
komen normale wijze, volgens de regelen van
behoorlijk zakenverkeer crediet verleenden, niet
geheel buiten hun schuld de dupe geworden?
Verleent de wet hun geen enkele bescherming?
Teneinde hier nu te beslissen dient men uit
te maken of de eigenaren der effecten deze,
door ze in een safe-loket te sluiten, aan den
bankdirecteur hebben toevertrouwd, hem daar
over de feitelijke beschikking hebben gegeven.
Lijkt deze vraag U vreemd, juridisch, onwerke
lijk? Zij is het geenszins, en alvorens haar te
beantwoorden, volge hier ter verduidelijking een
voorbeeld.
Stel eens iemand stalt zijn auto in een garage,
maakt het dan geen verschil of dit in de alge-
meene ruimte geschiedt, waar de garagehouder
en diens personeel vrij over den wagen kunnen
beschikken, of in een gesloten box waarvan
slechts de eigenaar van den auto de sleutel
heeft? Immers ja. In het eerste geval stelt hü
vertrouwen in den garagehouder en wanneer
deze dit beschaamt door er met den auto van
door te gaan en hem te verkoopen, is het
rechtvaardig dat hij slechts op dengene in
wien het vertrouwen was gesteld verhaal zal
hebben. „Wo man seinen Glauben gelassen
hatt, soil man ihn wiederfinden", aldus de hier
toepasselijke regel van Germaansch recht, die
in onze wet is overgegaan. Breekt echter de
garagehouder de box open en verkoopt hij ver
volgens den auto, dien hij zich aldus toege-
eigend en dus gestolen heeft in het eerste
geval was de wagen verduisterd dan zal de
eigenaar hem van den kooper kunnen op-
eischen, en wel zonder vergoeding van den
koopprijs. Slechts wanneer de koop heeft plaats
gevonden op een jaar. of andere markt, of op
een openbare veiling, heeft de kooper recht op
vergoeding van hetgeen hij voor het ontstolen
(of verloren) voorwerp had betaald. Ook dit
voorschrift stamt uit vroeger tijden en de reden
ervan is gemakkelijk in te zien. Alles te zamen
genomen dus een rationeele regeling, niet
waar, rekening houdende met de belangen van
het handelsverkeer dat ook bij het koopen van
roerend goed zoo veilig mogelijk moet zijn en
met de belangen des eigenaars die zijn risico
kan beperken, door zijn roerende have niet zoo
maar aan een ieder toe te vertrouwen.
Welnu, ook in ons geval stellen wij de
Vraag: gaven de eigenaars der effecten hun
Vertrouwen aan een bankdirecteur, stelden zij
hurtne effecten onder diens feitelijke beschik
king, ja of neen? Men is nu algemeen van oor
deel dat de gebruiker van een safe-loket den
inhoud daarvan niet aan den bankdirecteur
toevertrouwt. Zij het dan dat men hier van
huur van het loket of van een speciale „loket
overeenkomst" wenscht te spreken. Zoowel
schrijvers als jurisprudentie staan op dit
standpunt. Mocht de zaakSchaap aan het
oordeel des rechters onderworpen worden, dan
Zal blijken of deze opvatting wordt gehand-
haafd. Zoo ja, dan is het gevolg dat de indeli
cate Schaap niet verduisterde hetgeen hem was
toevertrouwd, doch stal hetgeen niet onder zijn
macht was gebracht. En daar nu de pand-
hemer, die als pand een voorwerp van een niet-
eigenaar ontvangt, een geldig pandrecht ves
tigt, tenzij dit voorwerp gestolen (of verloren)
is, zooals in dit geval, zullen dus de bankiers de
effecten aan de bestolen eigenaars hebben te
rug te geven. De supplementaire, doch even be
langrijke vraag, of zij daarbij recht op schade
loosstelling hebben, moet worden ontkend, in-
Öien tenminste de beleening niet op een jaar-
of andere markt van openbare veiling is ten
deze natuurlijk geen sprake geschiedde. Bij
he wijziging van 1919 is n.l. verdwenen de ver
goeding van den koopprijs aan den kooper van
een gestolen (of verloren) zaak voor het geval
hat de verkooper is een koopman, die bekend
staat in dergelijke voorwerpen handel te drü-
ven. Dat deze wijziging een gelukkige was, wordt
door gezaghebbende juristen bestreden. Doch
ook al ware het wetsartikel tot op heden on
veranderd gebleven, het geeft slechts aan den
kooper op openbare veilingen en markten be
scherming en niet aan den pandnemer. Of het
in een overeenkomstig geval ook laatstge
noemden ten goede kan komen is een vraag,
die bevestigend door geleerden als Scholten
en Molengraaff, echter door den Hoogen Raad
ontkennend wordt beantwoord.
Derhalve, zonder ook maar in het minst een
prognose te willen doen, schijnt het ons toe
dat, tenzij de rechtspraak zich mocht wijzigen,
de bankdirecteuren de effecten zonder vergoe
ding zullen moeten afleveren.
Is dit rechtvaardig en goed? Of zou de wet
hier wijziging behoeven?
Mr. A. L. F. J. DE VRIES.
De Ned. R.K. Middenstandbsond heeft zich
met een adres tot de Tweede Kamer gewend
in verband met de in het wetsontwerp ter ver
laging van de Openbare Uitgaven vervatte re
organisatie van de indeeling der Kamers van
Koophandel en Fabrieken.
Niet geringe bevreemding heeft het bij deze
organisatie gewekt, dat de regeering deze ma
terie welke, aldus het adres, met verlaging
der Rijksuitgaven geenerlei verband houdt
in dit wetsontwerp mede aanhangig heeft ge
maakt.
De lasten krachtens de Handelsregisterwet
maken van het vraagstuk der loodzwaar op het
bedrijfsleven wegende vaste lasten slechts een
uiterst bescheiden onderdeel uit. Wil de regee
ring inderdaad serieuze maatregelen tot verla
ging der op het bedrijfsleven drukkende las
ten voorstellen of nemen, dan zal zij deze lasten
in hun geheelen omvang stelselmatig en ingrij
pend naar beneden moeten brengen.
Het adres spreekt zich uit tegen opheffing
der Kamers.
Dinsdagmiddag heeft de hitte te Den Haag een
slachtoffer geëischt. Een 54-jarige metselaar, J.
Dorst, was bezig met het kalken van oakpan-
nen op een dak van een perceel in de Van
Kinsbergenstraat. Toen een der bewoners eens
ging kijken, hoever de arbeid gevorderd W3s,
vond hij den metselaar dood op het dak iiggen.
Hij bleek door de warmte te zijn bevangen. De
G.G.D. heeft het stoffelijk overschot naar de
woning van D. gebracht.
Gedurende de week van 24 tot 29 Juni a.s. zal
3e inneming van versch spek geschieden tegen
dezelfde voorwaarden en prijzen als die, welke
Gegolden hebben in de week van 17 tot 22
Juni jj.
Het lid van de Tweede Kamer, mevrouw
Bakker-Nort heeft aan den Minister van Eco
nomische Zaken de volgende vragen gesteld:
1. Is het den Minister bekend, dat tengevol
ge van de op 16 Mei 1935 door de Arrondisse-
ments-Rechtbank te Amsterdam aan de N. V.
Koninklijke Hollandsche Lloyd te Amsterdam
voorloopig verleende surséance van betaling,
de 212 pensioengerechtigden, waaronder 80 we
duwen, ongeveer half Mei vernamen, dat 1 Juni
de pensioentermijn, waarop zij recht hadden,
niet zou worden uitbetaald, en dat zij dienten
gevolge in een allertreurigsten toestand ver-
keeren?
2. Is de Minister bereid ten behoeve van deze
gedupeerde gepensionneerden maatregelen te
treffen?
Ingediend is een wetsontwerp goedkeuring
van het op 16 November 1934 te Washington,
D.C., tusschen Nederland en Panama gesloten
aanvullingsprotocol van het op 2 Juli 1932 te
Washington, D.C., onderteekende verdrag van
handel en scheepvaart tusschen het Konink
rijk der Nederlanden en de republiek Panama.
Aan de memorie van toelichting wordt ont
leend, dat sedert de sluiting van het verdrag
de economische wereldsituatie en in verband
daarmede de Nederlandsche handelspolitiek sterk
gewijzigd is. Onder de tegenwoordige omstan
digheden wenscht de Nederlandsche regeering
geen verdrag op langen termijn te sluiten, ten
einde grootere bewegingsvrijheid op handels
politiek gebied te krijgen. Zij verzocht derhalve
der regeering van Panama toe te stemmen in
een verkorting van den werkingsduur van het
verdrag van vijf tot één jaar en van den op
zeggingstermijn van één jaar tot drie maanden.
Daar het verdrag intusschen hier te lande al
was goedgekeurd, werd met de regeering van
Panama overeengekomen, deze wijziging vast
te leggen in een aanvullingsprotocol, dat op
16 November 1934 te Washington, D.C., door
de gemachtigden der beide regeeringen werd
onderteekend en waarvoor thans de goedkeuring
wordt gevraagd.
Het verdrag is nog niet bekrachtigd.
Ingediend is een wetsontwerp tot verhooging
van de begrooting van de Staatsmijnen in Lim
burg voor 1934.
In totaal bedraagt de verhooging aan uitga
ven 6.416.341, welk bedrag onder de ontvang
sten weder wordt vermeld ter opneming bij 't
Rijk van gelden in rekening-courant tot dek
king van kapitaaluitgaven.
De overschrijding van art. 11 met ƒ997.930 is
hoofdzakelijk een gevolg van sneller gereed ko
men van de haven van Stein dan waarop aan
vankelijk gerekend was bij het indienen der
begrooting, zoodat ook de aanschaffing van
rollend materiel eerder diende te geschieden
dan aanvankelijk verwacht was. Ook de cokes
ovens bij Staatsmijn Maurits zijn sneller gereed
gekomen dan was verwacht.
Voorts is op art. 13, dat voor memorie is
uitgetrokken, geboekt een bedrag, groot
5.418.410.28 als gevolg van toeneming van de
voor het bedrijf noodige vlottende middelen.
Deze toeneming is veroorzaakt door vermeer
dering der kassen met 851.369.23, der produc-
tievoorraden met 801.339.30, der magazijngoe-
deren met 128.350.80; door afneming der re
serves met ƒ989.065.49 en der crediteuren met
3.343.968.51, waartegenover echter afneming
der debiteuren staat van ƒ695.689.05.
Donderdag 27 en Vrijdag 28 Juni a.s. zal de
Vereeniging van Nederlandsche Gemeenten een
algemeene vergadering houden in het Casino
te Noordwijk.
Donderdagnamiddag te 5.15 uur worden de
deelnemers door het gemeentebestuur van
Noordwijk ontvangen in Palace Hotel.
Vrijdagmiddag 1 uur wordt hun een koffie
tafel aangeboden door het gemeentebestuur in
„Huis ter Duin", waarna te ongeveer half 3
aftocht per touringcars naar Warmond met als
doel een boottocht op de kagerplassen. „Op
Meerrust" te Warmond zullen de deelnemers
de thee gebruiken .aangeboden door het ge
meentebestuur van Warmond.
Ter gelegenheid van den 26sten verjaardag
van den Nederlandschen Bond van Vereenigin-
gen van Postzegelverzamelaars is de zilveren
„Weillemedaille" met bijbehoorende bronzen
plaquette wegens groote philatelistische ver
diensten toegekend aan den nestor der Neder
landsche philatelie, den heer Gustav Keiser te
's-Gravenhage en aan den heer W. G. Zwolle,
eerste-bondssecretaris te Amsterdam.
In de ledenvergadering van de R. K. Veree
niging van Werkgevers in de Metaalnijverheid,
welke op Maandag 24 Juni j.l. te Breda werd
gehouden, werd besloten een telegram te ver
zenden aan den Minister van Economische
Zaken, waarin de R. K. Metaalvereeniging drin
gend verzoekt door middel van invoerrechten
de Nederlandsche industrie te beschermen tegen
dumping door Duitsch Exportfonds.
As" >a* ..w
Alles, wat U graag zelf wast gaat natuurlijk in
een Lux sopje. Dat maakt U nu in een omme
zien, zelfs met koud water! Door deze nieuwe
vinding spaart U de kosten en moeite van water
opzetten. Een lepel Lux geeft ruim een liter
heerlijk sopl Volkomen veilig voor zelfs de teerste
weefsels. De „koud water Lux" is een uitkomst
in iedere huishouding! Zowel wassen, als spoelen,
gaat nu sneller dan ooit! De nieuwe Lux is „vei
liger dan veilig" en „vlugger dan vlug".
x>.
Naar wij vernemen, zal met ingang van 1
Juli a.s. ten eerste aan één kind van vier tot
tien jaar een vacantiekaart tegen den halven
prijs afgegeven worden (tot dusver mochten
twee kinderen te zamen op één vacantiekaart
reizen); ten tweede de prijs der rtjwielabon-
uementen verlaagd worden tot 15 voor één
kalendermaand, ƒ40 voor drie kalendermaan
den, 70 voor zes kalendermaanden en 120
voor twaalf kalendermaanden.
Dinsdagmorgen kwam de landbouwer W. Es-
beukman te Overschie tot de schrikbarende ont
dekking dat een aantal honden een slachtpartij
onder zijn kudde schapen die op een weiland
bij den Abraham van Stolkweg wordt geweid,
had gehouden. Toen de boer, zooals gewoonlijk,
des morgens naar zijn beesten kwam kijken,
bood het weiland een vreeselijken aanblik. Over
het geheele land verspreid lagen vele dieren
zwaar verminkt of dood ter aarde. Onmiddellijk
constateerde de boer, dat er eenige honden ach
ter de schapen gejaagd moesten hebben. In to
taal liepen er gew'oonlijk 150 schapen in de
weide te grazen. De honden zijn via een houten
brug op het terrein gekomen enhebben toen
de dieren opgejaagd. In hun angst zijn er on
geveer een tiental in de sloot, die vrij breed
is, gesprongen en verdronken. De bloedhonden
hadden de schapen van verschillende zijden
opeengedrongen tegen een hek. De beesten had
den geen uitweg meer geweten en in hun angst
hadden ze elkaar dood gedrukt. Van sommige
dieren waren de pooten gebroken; ze lagen op
een hoop op elkaar. De levende schapen werden
er nog voorzichtig tusschen uit gehaald, doch
er viel weinig meer te doen.
Voor den boer beteekent dit een schadepost
van 900.
Reeds vier honden, die achter de schapen
hebben gejaagd, heeft de politie te pakken. Door
een braakmiddel, dat men den honden ingaf,
kwam vast te staan dat ze inderdaad bloed
hadden ingezogen. Drie honden zijn reeds af
gemaakt, de vierde hond nog niet, omdat men
den eigenaar niet kende.
In den trein Keulen—Kleef—Nijmegen werd
Maandag door de kommiezen op het station
Kleef een vreemdeling aangehouden, die naar
Nederland wilde reizen en verdacht werd van
deviezensmokkelarij. Op hem werd gevonden
een paar duizend reismark. Of de man nu al
zeide in Kleef te willen uitstappen, dat hielp
hem niet. Hij werd beschuldigd van deviezen-
smokkelhandel en dus gearresteerd.
Een dame uit Ulm, die met den vreemdeling
in denzelfden coupé gereisd had, had bemerkt
dat de man voor aankomst te Kleef iets in zijn
schoenen verstopte. Bij het onderzoek vond men
in de parapluie van verdachte een groot bedrag
aan geld. Op aanwijzing van de dame werden
ook de schoenen van den man onderzocht pn
tusschen de binnenzolen werd eveneens een
groot geldbedrag gevonden. De arrestant werd
onmiddellijk voor de hoofddouane gevoerd.
De lucht mag boven half Europa sidderen
van blakende hitte, de Engelsche minister
voor Volkenbondsaangelegenheden, dus
feitelijk voor de Europeesche politiek, Anthony
Eden, leeft deze dagen in een politieke 'ijskast-
atmosfeer. Te Parijs is hij uitermate koel ont
vangen en de Fransche minister van marine
Piétri heeft zelfs niet eens aangezeten aan de
lunch, welke Laval zich verplicht zag den En-
gelschen minister aan te bieden. Frankrijk bou
deert, omdat Engeland eigenmachtig en in
strijd met de afspraken te Stresa een vloot-
overeenkomst met Duitschland heeft aange
gaan, welke zooveel beteekent als een nieuwe
klap in het reeds bont en blauw geslagen ge
zicht van de verwoede Versailles-aanhangers.
Wij hebben reeds uiteengezet, waarom Engeland
dat heeft gedaan. Algemeene besprekingen over
het geheele complex der internationale Euro
peesche vraagstukken hebben slechts wrijvingen
en geen tastbare resultaten opgeleverd. Duitsch
land heeft aldoor aangedrongen op tweezijdige
conferenties en successievelijke oplossingen van
de problemen, welke onderdeelen vormen van
het groote en algemeene veiligheidscomplex.
Engeland heeft eieren voor zijn geldgekozen,
inzake het voor Groot-Brittannië van zoo vitaal
belang zijnde vlootvraagstuk, en het is voor
Engeland en ook voor Europa te hopen, dat
die eieren deugdelijk zullen blijken, wanneer
de tijd aanbreekt, dat zij geconsumeerd zullen
moeten worden. Engeland heeft daar meer fi
ducie in dan Frankrijk. Dit blijkt o.a. uit het
eenigszins naïeve Lagerhuisdebat, waarin de
minister van marine Sir Bolton Eyres-Monsell
mededeelde, dat Duitschland verklaard heeft
nimmer meer een onbeperkten duikbootenoor-
j te zullen voeren en zich dus stipt zal hou
den aan de internationale rechtsregelen door
duikbooten en andére oorlogsschepen in acht te
nemen ten aanzien van eventueel vijandelijke
koopvaardij- en passagiersschepen. Duitsch
land is daartoe zoo vast besloten, dat zelfs,
wanneer andere mogendheden deze regelen zou
den overtreden, het zelf deze streng zal blijven
naleven.
Deze mededeeling ontlokte aan het parlement
een levendigen vbijal, welke bewijst, hoezeer
men in Engelsche politieke kringen weer op het
woord van Duitschland vertrouwt. Slechts een
Labour-afgevaardigde waagde de schuchtere
vraag of een mogendheid, op het punt een ne
derlaag te lijden, er niet toe zou kunnen ko
men deze regelen te schenden, waarop de mi
nister laconiek antwoordde, dat dat natuurlijk
mogelijk zou zijn, maar dat de mogelijkheid
van zulk een wanhoopsdaad geen beletsel mocht
vormen voor het aangaan van verplichtingen.
De minister had natuurlijk gelijk, maar, waar
elke oorlog, vooral een moderne, voor elke re
delijk denkende natie steeds min of meer een
wanhoopsdaad zal zijn en wanhoopsdaden uit
sluitend voortvloeien uit een uiterst subjectieve
mentalitei mag men de practische waarde van
in vredestijd getroffen regelingen niet al te
zeer overschatten. Het is duidelijk, Engeland
wil vertrouwen hebben in Duitschland, omdat
zijn belangen niet gediend worden door het pro-
longeeren van het wantrouwen. Onder goecJkeu-
ring en met instemming van den Prins van Wales
en Adolf Hitler verbroederen zich de Britsche
en Duitsche oud-frontstrijders en de Britsche
en Duitsche regeeringen steken over en weer
elkander eveneens de handen toe. Engeland
voelt niets voor een omsingelingspplitiek tegen
over Duitschland. Het wil op het vaste land van
Europa een politieken evenwichtstoestand schep
pen om zelf de handen vrij te krijgen voor de
precaire Engelsche zaken in het Verre Oosten
en acht het zich weer tot macht omhoog wer
kende Duitschland een nuttig tegenwicht tegen
over het nog altijd hegemonistisch gezinde
Frankrijk, dat thans niet alleen met de Kleine
Entente, maar ook met Sovjet-Rusland con
tractueel verbonden is.
Met de vlootovereenkomst in den zak heeft
Eden de Franschen ervan pogen te over
tuigen, dat Engeland de afspraken met
Frankrijk en Italië niet heeft te niet gedaan, maar
integendeel een eersten reëelen stap heeft gezet
in de richting van een algeheele oplossing der
verschillende aan elkaar gekoppelde en in elkan
der grijpende vraagstukken. Frankrijk acht zich
echter thans volkomen vrij om met zijn marine
te doen wat het wil, in afwachting van een
nieuwe algemeene vlootovereenkomst. Dit is
Eden natuurlijk niet naar den zin, want Italië
wordt op marine-gebied door de houding van
Frankrijk zwaar beïnvloed. Vrijwel onverrichter-
zake is hij naar Rome doorgereisd en zal straks
na zijn bespekingen met Mussolini naar Parijs
terugkeeren om dan nog eens met Laval te pra
ten. In Italië, dat wel verbolgen is over de
eigenmachtige wijze, waarop Londen met Ber
lijn tot een vlootaccoord kwam, maar niet over
den inhoud van dat accoord, en dat Eden per
soonlijk kwalijk neemt, dat Engeland en de Vol
kenbond zich met de Abessinische quaestie
hebben bemoeid, is kilte voor den Engelschen
minister ook meer dan ontnuchterend. Het
eenige wat Eden over zijn conferenties te Rome
tot nu toe kon loslaten, was, dat Italië het met
Engeland eens is, dat de „mogelijkheid" om
het werk der pacificatie van Europa voort te
zetten volgens het leidend beginsel van het Lon-
densch communiqué van 3 Februari j. 1. en de
resolutie van Stresa nog steeds bestaat.
Officieel is verder over het verloop en de on
derwerpen der gehouden besprekingen nog niets
bekend, zoodat er een heel conglomeraat van
min of meer waarschijnlijke geruchten is ont
staan. Het heet, dat Eden den moed zou gehad
hebben niet alleen de vlootkwestie, maar ook de
Abessinische kwestie aan te snijden.
Ter voorkoming van een Italiaansch-Abessini-
schen oorlog, welke het prestige van den Vol
kenbond nieuwe onberekenbare schade zou kun
nen toebrengen en uit zou kunnen draaien op
een verovering van Abessinië door Italië, zou
Eden hebben voorgested, dat Abessinië belangrij
ke economische concessies aan Italië zou doen in
den vorm van het toestaan van een spoorweg
over Abessinisch grondgebied tusschen Erythraea
en Italiaansch Somaliland en het vestigen van
Italiaansche katoenplantages in Noord-Abessi-
nië. Engeland, dat heelemaal niet gebrand is
op de onmiddellijke nabuurschap van een Ita
liaansch Abessinië en liever Abessinië als zelf
standigen staat gehandhaafd wenscht te zien,
zou van zijn kant Abessinië tot zulke
concessies willen bewegen door het Rijk van
den Negus negusti een uitgang naar zee over
Britsch Somaliland te verleenen.
Wat er van dit alles waar is, dient
te worden afgewacht. Zeker is, dat Italië onver
stoorbaar voortgaat met zijn militaire voorberei
dingen tot een oorlog, dat de arbiters te Scheve-
ningen maar een zeer beperkte taak hebben, dat
Italië weinig vertrouwen toont in een vreed
zame oplossing van de hangende geschillen,
waarbij zich telkens echte of vermeende nieuwe
incidenten komen voegen.
Gisteren heeft de klok van de priory
der Benedictijnen te Egmond het
eerste Angelus geluid. Bij de wijding
droeg ze het opschrift: „Weer luiden de
klokken in Kennemerland." Het was een
geliefkoosde zegswijze van wijlen den ijve-
raar voor Egmond, G. van den Bosch, om
op de toekomstige herrijzenis der ab
dij te zinspelen: „Als de klokken weer lui
den in Kennemerland...-"
Aandoenlijk was de eerste drievuldig-
heidsslag, door Mgr. den Bisschop van
Haarlem verricht op het heldere brons, en
daarna met denzelfden hamer in de handen
van den Kamerpresident Jhr. Ruys de Bee-
renbrouck als peter en eindelijk in de han
den van mejuffrouw Nieuwenhuysen als
meter van den klokkedoop de herhaling
van den drievoudigen, sonoren aanslag.
De geheele plechtigheid van de wijding
van klok en priory was doortrokken van
dit intiem liturgische en grootsche gebeu
ren tusschen hemel en aarde, waar thans
de klok in het galmgat van haar toren
zweeft als de bereide wachter voor het aan
te vangen gebedswerk en de ernstige stem
der uren.
Met de duidelijkheid van de leerarende
Kerk heeft Mgr. Aengenent, gemijterd en
gekromstaft, de prachtige liturgische sym
boliek van de klokwijding aan de verzamel
de geloovigen uitgelegd. En in een impo-
neerende herinnering aan de inwijding der
eerste abdij, achthonderd jaar geleden, de
ontzaglijkheid levendig gemaakt van de
grootsche overlevering, die ons met de
voorvaderen verbindt. Toen een bisschop,
nu een bisschop, toen een abt, nu een abt,
toen een klok, nu een klok, toen een ge
meenschap van monniken en nu dezelfde
gemeenschap naar denzelfden Regel in het
zelfde geloof en hetzelfde gebed door de sei
zoenen tot denzelfden God.
Het werd door de aanwezigen zeer gewaar
deerd, dat ofschoon de Hoogwaardige Abt Dom
J. de Puniet de Parry een Franschman is,
Z. Hoogw. het woord van dank, dat hij ging
uitspreken, in de Nederlandsche taal tot Mgr.
den Bisschop richtte. Het luidde als volgt:
„Hoogwaardige Excellentie. Van den drempel
tot het nieuwe heiligdom, dat U. E. zoo goed
waart te willen inwijden na de consecratie der
klok, richt ik mijn diepgevoelden dank tot den
vereerden herder van het Haarlemsche Bisdom.
Dank zij Uw zorgen. Monseigneur, hebben van
daag een ware verrijzenis en een gelukkige her
nieuwing plaats op dezen grond, vele eeuwen
door het gebed en monnikenwerk geheiligd. De
stemmen der monniken waren verstomd, de
abdijklokken werden niet langer gehoord. Maar:
zooeven weerklonken de tonen van onze pas
gewijde klok Maria Jozef, en wekten een weer
klank uit vroeger tijden, waarmee ze het ver
broken contact hernamen. Zoo er nog geesten
der duisternis in deze contrijen ronddwaalden,
dan zullen ze wegvluchten voor de gewijde
klokkeklanken.
Mijn erkentelijkheid gaat ook naar Z. Exc
Minister Ruys de Beerenbrouck en zijn toe
gewijde medewerkers, uit. Dank zij hun onver-
moeibaren ijver, kon deze priory gereed komen.
Erkentelijkheid betuig ik ook aan den fijnen
kunstzin van architect Kropholler en de mede
werkers van dezen meester. Ook zijn er nog tal
rijke gevers en de sympathieke vrienden van
Egmond, die deel hebben in de dankbare ge
beden in de kapel van St. Adelbert. Want een
klooster is een huis des gebeds, en de monni
ken, die hier zullen bidden, brengen de tradi
ties mede, welke teruggaan tot Sint Benedic-
tus. Zij zijn in deze overleveringen onderricht
in de Sint Paulusabdij van Oosterhout, die
sinds bijna dertig jaar leeft van wat zij zelf
ontving.
Gratias Deo pro inenarrabili Dono Ejus,
dank voor de onnoemelijke weldaden Gods,
nu de monniken hier het gebed beginnen voor
alle noodwendigheden der Kerk. in het bijzon
der voor het Nederlandsche volk.
De continuïteit van de Benedictijnsche
overlevering in Kennemerland is dus ver
zekerd. De glooiingen der duinen, waar de
wilde wind haar niet kon verwaaien uit het
zand, liggen nog weinig veranderd sedert
de dagen, dat hier Sint Adelbert de eerste
kudde vergaderde en Sint Willibrord den
weg naar Utrecht ging. In de geschiedenis
kan een misverstand eeuwen, maar niet
eeuwig duren. Onder Gods wijd koepelen-
de hemelen over het benedictijnsche duin
landschap klept weer het brons, dat het
gebed zonder ophouden gaat secundeeren
voor het volk van Nederland. De klokken
luiden in Kennemerland.
De termijn voor denaturatie van aardappelen
door handelaren is verlengd tot 16 Juli. Zij die
van deze gelegenheid tot denaturatie gebruik
willen maken, moeten zorgen dat daarvan tij
dig d. i. tenminste drie volle dagen voordat
zij tot denaturatie willen overgaan, dus uiter
lijk op 12 Juli a.s. mededeeling is ingekomen
bij dte Landbouw-Orisis-Oirganisatie van het
gewest, waarin de aardappelen zijn opgeslagen.
Een zelfde regeling zal binnenkort worden
getroffen ten aanzien van de denaturatie van
aardappelen door telers.
Bij de Dinsdag gehouden verkiezing voos
den raad van de gemeente Roosendaal en Nis
pen werden uitgebracht 9580 (8864) geldige
stemmen. Hiervan verwierven de R. K. Staats
partij 3506 (2534) stemmen, de S.DAP. 1333
(630), Kath. Dem. Partij 1869, R. K. Midden
stand 1078, lijst-Konings 626, lijst-Verheyen
452, lijst-De Nijs 188, lijst A. Tops 120, Neutrale
lijst 62, Werkloozenlijst 26, Protestantsche lijst
278. Onafhankelijke Protestanten 41.
De kiesdeeler bedroeg 504 4/19.
Gekozen werden R. K. Staatspartij 8 (7),
S.D.AP. 3 (2), Kath. Dem. Partij 4 (O), R. K.
Middenstand 2 (0), lijst G. Konings 1 (1), lijst
J. Verheyen 1 (1).
Acht verspreide zetels uit den ouden raad
gingen verloren.
