SPORT EN WEDSTRIJDEN <Kdwï&aal van Met twee kameraadjes op avontuuremreis 3 STOOP'S OVERDEKT BEIDE STEEDS OPEN EN OPENLUCHTBAD KWARTJESZWEMMEN HET VERDWENEN ELFTAL DE KAMPIOENSCHAPPEN VAN DEN D.H.A.K. teekening j PIELAGE Co. - ZIJLSTRAAT 18 - TELEF. 11078 ZATERDAG 20 JULI 1935 ATHLETIEK Meer dan honderd deelnemers bij de wedstrijden die morgen op het D. E. M.-terrein te Bever wijk worden gehouden Verwachtingen hoog gespannen CRICKET VAN BAT EN BAL Overzicht Programma voor Zondag VOETBAL „Stormvogels" TENNIS Tournament Heemsteedsche Sportpark Uitslagen Maandag Uitslagen Dinsdag Uitslagen Woensdag Uitslagen Donderdag UIT DEN OMTREK BENNEBROEK SANTPOORT VELSEN (voorverwarmd zwemwater, minimum 68 a 70 gr.) ZONDAG TOT 6 UUR 's AVONDS Eig. badgoed mag worden medegenomen (Verplicht ontsmetten 3 ct.) incl. badgoed eiken werkdag van 6 tot 7.45 uur 's avonds, bovendien Zaterdags van 8 tot 10 uur 's avonds. ZEEVISCHEXPORT NAAR BELGIË Vragen van het Tweede Kamer lid Vos V reemd elingenbezoek Ned. Veehouderij Centrale KEURIG MAGER SPEK VOOR TUINBOONEN Onder groote belangstelling van vrijwel alle Vereenigingen worden Zondag a.s. op het fraaie sportpark van D. E. M. te Beverwijk de kam pioenschappen verwerkt van den Diocesanen Haarlemschen Athletiek Kring. Ruim 100 athle- ten hebben gehoor gegeven aan den oproep van de crganiseerende vereeniging en de sportieve onderlinge naijver van de deelnemers is een Waarborg, dat de strijd om de hoogste titels Uiterst fel belooft te worden. Nog nimmer slaag de een vereeniging er in zoo'n belangstelling Van de cracks te wekken. Iedere overwinning on der deze omstandigheden behaald, krijgt een be- teekenis, die geen reden tot twijfel meer open laat. Dank zij het opgewekte voorseizoen bevinden de deelnemers zich in topconditie, die zich reeds bij de dual-meet tegen de Utrechtsche zuster organisaties ondubbelzinnig uitte. Sneuvelden daar reeds eenige Diocesane en zelfs Nationale records, thans hebben we reden te verwachten, dat de kampioenssfeer tot nog meer inspanning zal prikkelen, temeer omdat de drie eerstge- plaatsten bovendien het recht verkrijgen in te schrijven voor de Nationale kampioenschappen op 18 Augustus te Geleen in Limburg. Op de 100 M. en 200 M. zal H. de Lange zijn Uitstekenden vorm van de laatste weken wel weer bevestigen. Wij gelooven niet, dat hij zijn pas gevestigde recordprestatie van 11.1 sec. zal kun nen verbeteren, maar als de weersomstandighe den gunstig zijn kan hij zeker het ten name van B. Blaisse staande 200 M.-record op 23.6 sec., onder de 23 brengen. Wel zal hij den steun moeten missen van zijn clubgenoot W. Hoven, die waar schijnlijk door een blessure verhinderd is te starten, maar de kwaliteit van Blaisse en Zim merman waarborgen hem voldoenden strijd. Het interessante nummer van den middag Wordt ongetwijfeld de 400 M., waarop een be slissing eer;» in de laatste 10 M. zal vallen, Naast de beide oranjebroeken Endenburg en Oosterveer start hier B. Hoven, die zich reeds bij de 4 x 400 M. estafette op het Sportpark te Amsterdam van uitstekende klasse toonde. En juist waar de strijd tot op het laatste oogenblik heftig zal wezen loopt ook hier Blaisse's record Van 54.4 sec. ernstig gevaar. Ook de 1500 M. belooft spannend te worden. Naast Jan Zeegers start hier L. v. d. Klugt, die reeds in Hilversum het Diocesaan record bracht op 4 min. 20.4 sec. Zeegers strandde reeds een- mael bij een poging om dezen afstand onder de „twintig" te brengen. Nu zijn de omstandighe den zeer gunstig om deze poging te herhalen, Waarbij echter v. d. Klugt niet kansloos gaat. Als estafettes worden ditmaal de 4 x 100 en de 400, 300, 200, 100 M. verwerkt. Het eerste num mer zal ook nu wel weer in het voordeel van het Amsterdamsche Jong Leven eindigen; het tweede echter wordt een hoogst interessante strijd tusschen voornoemde vereeniging en het Haarlemsche Holland. In Hilversum maakten beide vereenigimvn respectievelijk 2. min. 11.1 sec. en 2 min. 11 sec., waarbij echter in twee verschillende series op tijd werd geloopen. Nu gaan beide ploegen absoluut in één serie, zoo dat dit laatste nummer van het programma een Waardig slot belooft te worden. Op de spring- en werpnummers loopen de krachten meer uiteen, waardoor de spanning om de eerste plaats niet zoo groot is als bij de loopnummers. Joh. Mathot zal ook nu zijn abonnementschap op verspringen en hink-stap- sprong wel voortzetten, hoewel P. Huibers een goeden steun heeft aan zijn bij training bereik te prestaties. Alleen het hoogspringen kan een verrassing brengen, daar H. Geels, de titel- en recordhou der, door een lichte blessure wel wat gehandi capt is. Toch gelooven wij wel, dat de winnaar een oranjebroek-drager zal zijn. Het polsstokhoogspringen is natuurlijk voor den stoeren Beverwijker W. Kaptein, dat zijn clubgenoot Chr. Duijn het kogelstooten zal win nen, behoeft niemand in twijfel te trekken. Naast het kampioensprogramma worden nog eenige nieuwelingen- en juniorennummers ver- Werkt, die vooral qua bezetting interessante Wedstrijden beloven op te leveren. Het geheel is een programma, dat wij gerust in de aandacht van het publiek kunnen aanbe velen. Het eerste klasse programma voor Zondag be vat slechts een tweetal wedstrijden, waarin ech ter beide Haarlemsche eerste klassers betrokken zijn. Haarlem speelt aan den Schoterweg tegen het Rotterdamsche VOC. In dezen wedstrijd hebben onze stadgenooten de beste kansen, hoewel het niet medespelen van captain Maas den Haarlem- aanval danig verzwakt. VOC heeft echter in zijn laatste wedstrijden zoo weinig gepresteerd, dat wij niet kunnen aannemen, dat Haarlem zich door de Rotterdammers zal laten kloppen. Iets moeilijker heeft Rood en Wit het, dat te Amsterdam tegen VVV speelt. De Amsterdam mers zijn er juist den laatsten tijd aardig in. Wel bleef Rood en Wit in het eerste treffen meester van het terrein, doch of dit thans wederom het geval zal zijn meenen wij te moeten betwijfelen. In het overgangsprogamma vinden wij vast gesteld de match Rood en Wit 2Quick N. Veel kans hebben onze stadgenooten hier niet. De resultaten, welke de reserves van Rood en Wit tot op heden behaalden zijn wel zeer matig. Quick is één van de sterkste overgangsploegen en kan zich dus vrij zeker van de overwinning wanen. Een betere, zij het ook niet bijzondere kans heeft CVH in Amsterdam, waar ACC de tegen partij is. Makkelijk zullen Roodt en zijn mannen het weliswaar niet hebben, doch het krachtsver schil is hier niet zoo bijzonder groot. le klasse; HaarlemVOC, WVRood en Wit. Overgang; R-W 2—Quick, ACCCVH, HCC 3—SCHC, Kampong—PW, Excelsior—Sparta, HBS—Ajax L. 2 A: VleermuizenUVV, OlympiaWV 2, BSCC—VRA 2, RSO—Hercules. De algemeene vergadering van Stormvogels, die gisteravond in hotel „Kennemerhof" gehou den werd, mocht zich in een groote belangstel ling verheugen. Na het openingswoord werden de notulen der vorige algemeene vergadering, en het jaarver slag van den secretaris, een lijvig document, goedgekeurd. Het jaarverslag van den penningmeester was in mineur gesteld. De inkomsten hadden da nig geleden onder de minder gunstige compe titie-indeeling, de slechte tijdsomstandigheden en het geringe succes van het eerste elftal. De 2de voorzitter, de heer Martens, dankte den heer Suwerink voor dit zijn 10de jaarver slag. In verband met zijn 10-jarig jubileum bood hij hem een door den heer Koopmans geteeken- de oorkonde aan namens de vereeniging en een bureaulamp namens de bestuursleden. De bestuursverkiezing nam geruimen tijd in beslag. In de vacature-Koopmans werd de heer S. Jordaan gekozen met 53 stemmen. Aan de beurt van aftreden waren de heeren Cupido, Lindhout en Nuyens. Van dezen werd alleen de heer Lindhout herkozen met 96 stem men. In plaats van de heeren Nuyens en Cupido werden gekozen de heeren Zwemner en Nie- borg. Naar aanleiding hiervan zeide de heer Suwe rink zijn al of niet aanblijven als voorzitter- penningmeester in beraad te zullen houden. De leden van de elftal-commissie, t.w. de heeren de Bruijn, van Leeuwen en Herlig, wer den herkozen. De heeren Gomes, Lindhout Sr. en Grane- kamp werden tot leden der kascommissie be noemd. De uitslagen van Maandag tm. Donderdag zijn: Dames-Enkelspel: mej. Blikslager sl. mej. v. Aalst 6—1, 64; mevr. Saarberg sl. mevr. Boer- rigter 63, 26, 62; mej. v. d. Haar sl. mevr. Schönthaler 61, 60. Heeren-EnkelspelJ. Plak sl. Th. Blikslager 6—1, 75; H. Borgerding sl. J. Saarberg 6—2, 61; C. Melse sl. A. v. Huissteden 6—1, 61; v. Stederen sl. L. de Kadt 61, 62. Gemengd Dubbelspel: mevr. Kühn en C. Mélse sl. mevr. v. Hees en A. Nieland 60, 61; mej. Blikslager en A. v. Houtum sl. mevr. Ka merbeek en D. Nieman 63, 26, 63. Heeren-Dubbelspel: J. de Ruiter en v. Ste deren sl. H. Nieland en J. de Waard 61, 64; F. Scholte en H. Loman sl. H. Lazet en F. Kra mer 63, 60; v. Driessum en Seveke sl. Wll- deboer en v. Someren 61, 63; Dr. v. d. Linde en D. Miedema sl. J. Groot en M. Oremus 60, 63; H. Houtman en W. Aarts sl. H. v. Hezel en W. Olivier 6—3, 2—6, 6--4. Dames-Enkelspel, 2e ronde: mej. v. d. Haar sl. mej. L. Schuttevaer 61, 62; mevr. De Ruiter sl. mevr. Saarberg 75, 63; mevr. T. Kühn sl. freule v. Randwijck 60, 63. Gemengd Dubbelspel, le ronde: mevr. C. Kra mer en H. v. Driessum sl. mevr. N. de Ruiter en P. Schut 6—2, 7—5. Heeren-Enkelspel, le ronde: J. de Ruiter sl. A. Bijlmer 6—3, 6—3; Jhr. N. v. Foreest sl. P. Wellinghoff 6—0, 6—3; H, Seveke sl. A. v. Hou tum 2—6, 8—6, 8—6; E. v. Hasselt sl. H. v. Man- nekus 6—2, 6—3; Ir. H. v. Driessum sl. F. Lan- ting 6—0, 6—1; H. Lazet sl. J. Bijlmer 6—4, 7—5; H. Blom sl. W. Aarts 6—4, 6—4; P. Schut sl. Cats 6—0, 6—1; j. Klok sl. D. Nieman 6—4, 4g g4 2e ronde: Chr. Melse sl. J. Plak 63, 62; „Van Stederen" sl. R. Frant <52, 63. Heeren-Dubbelspel, le rondeP. Schut en jhr. N v. Foreest sl. J. Plak en A. v. Huissteden 8—6, 6—4; H. Blom en M. Schönthaler sl. Ten Houte de Lange en Bijl de Vroe 75, 62. Dames-Dubbelspel: mevr. v. Snaar en freule v. Randwijck sl. mevr. Kühn en mevr. Kamer beek 3—6. 7—5, 6—3; mej. Blikslager en mej. v. Rooy sl. mej. Levy en mej. Leenderts 6—2, 6—2. Dames-Enkelspel: mej. Blikslager sl. mej. J. v. Gelder 6—2, 6—3. Heeren-Enkelspel: H. v. Driessum sl. H. Bor- XX Sport H N IX gerding 64, 7—5; Jhr. N. v. Foreest sl. J. de Ruiter 64, 75; P. Schut sl. H. Lazet 61, 62; H. Blom sl. F. Aarts 75, 16, 62. Gemengd Dubbelspel: mej. P. v. Rooy en H. Houtman sl. mevr. W. de Veer en S. de Kadt 64, 6—3; mevr. T. Kuhn en Chr. Melse sl. mej. D. v. d. Haar en dr. Th. de Crauw 64, 62; mej. Uitenhage de Mist en Klok sl. mej. H. v. Essen en H. v. Hezèl 61, 57, 62; mej. L. Schuttevaer en J. Hermes sl. mevr. De Groot en W. Olivier 8—6, 6—4. Heeren-Dubbelspel: D. Nieman en K. Gies- berts sl. dr. W. v. d. Linde en D. Miedema 61, 46, 6—4; J. de Ruiter en „v. Stederen" sl. E. v. Hasselt en L. de Kadt 6—1, 62; Ir. H. v Driessum en H. Seveke sl. H. de Graaff en J. Moen 6—1, 6—2; F. Scholte en H. Loman sl. W. Wellinghoff en S. de Kadt 6—2, 6—0; Chr. Mel se en F. Kotte sl. A. Cats en A. v. Houtum fr—0, 6—1. Heeren-Enkelspel: v. Stederen sl. Chr. Melse 64, 61; M. Schönthaler versus v. Someren w.o.; H. Seveke sl. E. v. Hasselt 62, 63. Gemengd Dubbelspel: mevr. Kramer en H. v. Driessum sl. mej. v. Huissteden en v. Egmond 60, 6—1; mej. Blikslager en A. v. Houtum sl. mej. R. Hulshof f en K. Giesberts 26, 64, 75; mej. A. Terwey en H. Blom sl. mevr. v. Eenhoorn en v. Heukeshoven 61, 61; mevr. en heer Schönthaler sl. mej. R. Zwanenburg en R. Koops 60, 6—2. Dames-Dubbelspel: mej. E, Fonkert en mej. N. Fonkert sl. mej. Plak en mej. Sprengers 6—3, 62; mej. Blikslager en mej. v. Rooy sl. mevr. Hulshoff en mevr. Giesberts 62, 62; mej. v. d. Haar en mevr. v. d. Veer sl. mevr. De Ruiter en mej. v. Veendorp 61, 64. 2e rondemej. E. Fonkert en mej. N. Fonkert sl. mevr. Groot en mej. v. Aalst 62, 61. Heeren-Dubbelspel: A. Bijlma en J. Bijlma sl. H. Houtman en W. Aarts 06, 75, 62; P. Schut en jhr. N. v. Foreest sl. J. Klok en J. Saai-berg 64, 6—2. Troost-tounooi Heeren-Enkelspel: A. v. Huissteden sl. Blik slager 62, 60. Dames-Enkelspel: mej. J. v. Gelder sl. mej. J. v. Aalst 06, 62, 60. Concert Donderdagavond gaf de muziekver- eeniging „Kunst na Arbeid" alhier een concert in den tuin van villa „Cassa Nuova" van de familie Meinesz aan de Bekslaan te Vogelenzang onder leiding van den directeur, den heer Jut- gens van Haarlem. De belangstelling van de zijde van het publiek was zeer groot en de familie M. heeft niets nagelaten, het korps aardig te ontvangen. De nummers werden uitstekend ten gehoore gebracht. Naar men ons van bestuurszijde mededeelde, zal Woensdagavond a.s. een uitvoering worden gegeven voor de oudjes van de van Verschuer- Brants-Stichting, hetgeen door de bewoners wel zeer op prijs' zal worden gesteld. De B imebroekerbrug De oude, veel bespro ken brug is nu afgebroken. Wat de waarschu wingsborden voor de stremming van het verkeer betreft, deze zijn niet gunstig geplaatst. Zoo staat het bord aan de Glip o.m. omgekeerd, waarschijnlijk door toedoen van de jeugd, aan den Rijksstraatweg hoek Bennebroekerlaan staat er in 't geheel geen en het bord aan den Boe- renweg is niet te zien. Geen wonder dus dat meermalen verkeerd gereden wordt. De St. Liduina-school De pastoor van Sant poort, als voorzitter van het schoolbestuur der in September te openen St. Liduinaschool, verzoekt ons onder de aandacht te brengen, dat Zondag na de H.H. Missen de laatste gelegenheid be staat voor de inschrijving van leerlingen. In verband met het getal aan te stellen leer krachten is het noodzakelijk, dat het schoolbe stuur het juiste aantal leerlingen van te voren weet. Veiling van landerijen Vrijdagmiddag zijn ten overstaan van Notaris Anten in Zomerlust publiek verkocht een drietal perceelen land in de Velser westbroek, ten behoeve van het kerkbe stuur van St. Engelmundus te Driehuis. Het eerste perceel, genaamd de „Lockers kamp", groot 1.45 H.A., werd opgeboden tot 3050 en gemijnd op 3250 door ,P. Vink te Haarlem-Noord. De twee andere perceelen wei- en hooiland beide H.A., werden gegund aan P. F. Bulters te Oeverveen, resp. voor 801 en 776. Velsens Ziekenfonds Tot geneesheer van Velsens Ziekenfonds is benoemd dr. Hekman, arts alhier. Commissaris der Koningin op bezoek Vrij dagmiddag heeft de Commissaris der Koningin, Jh. Mr. A. Röell, een officieel bezoek gebracht aan de gemeente Velsen. Katholieke kinderuitzending. De collecte welke gehouden is ten bate van de katholieke kinderuitzending heeft in de vijf parochies van de gemeente Velsen opgebracht j' 194.80. Deze deed zijn wijden mantel af en wierp die over Wietje heen, waarna hij haar optil de en vlug met haar wegliep. Het meisje schrok wakker en begon te gillen, doch het hielp niet, want de kleeren verstikten alle geluid. Vlug liep de Arabier op een klein paard toe dat om den hoek van een groot rotsblok stond en met zijn last in de armen, sprong hij op het dier en gaf het de sporen. In snelle vaart ging het er van door. Steeds verder en verder, totdat hij eindelijk op een plaats kwam die heelemaal omgeven was van rot sen. Hier stond een groote tent in de nabij heid waarvan eenige geiten graasden. X>e man steeg af, maakte zijn paard vast en wik kelde den mantel van Wietje af. Met wijd open oogen staarde Wietje in het baardige gelaat van den donkeren man. Deze droeg haar in zijn tent en zette haar behoedzaam neer. Daarna begon de man te gen haar te praten, maar Wietje begreep er niets van. Ze begon te huilen, terwijl de Ara bier maar steeds tegen haar sprak. Het was de laatste en tevens ook de beste avond, waarop Tinus zijn slag zou kun nen slaan. Vanzelfsprekend had hij helpers. Hoe zou hij anders ooit in een hem totaal onbekend dorp uit een villa, waarvan hij de ligging niet eens bepalen kon, het zoontje kunnen ontvoeren van den baron, waarvan hij den naam slechts ter nauwernood kende? Maar dit alles had ook zijn voordeelen. Zijn helpers kenden de situatie wél; zij wisten iedere, zelfs de kleinste bijzonderheid van de gedragingen der villabewoners, hun komen, hun gaan, hun doen en hun laten, en zijn helpers hadden ook uitgevischt, waarom juist deze avond, de laatste vóór het vertrek der adellijke familie naar hun kasteel in het Zuiden, de meest gunstige was voor het ten uitvoer bren gen van hun plannen. En juist omdat Tinus een totaal vreemde in het plaatsje was, nooit tevoren zelfs in de om geving ervan door de dorpelingen gezien kon zijn, was hij de aangewezen man om na het vallen van den avond, als de villabewoners, met uitzondering van het knaapje en een dienst meisje, ten huize van den burgemeester het af scheid zouden vieren, de villa aan de achter zijde onbemerkt binnen te sluipen, het dienst meisje onschadelijk te maken, en het jongetje in een gereedstaanden auto te ontvoeren. En ook de auto zou eerst op 't laatste oogen blik, op een tevoren nauwkeurig vastgesteld tijdstip op het terrein van de misdaad opduiken en even snel als hij gekomen was met den kost baren buit verdwijnen. Tinus zelf zou, zich gedragend als een arge loos hengelaar, door middel van het laatste reederijbootje, dat een geregelden dienst tus schen het plaatsje en de tusschenliggende ge meenten onderhield, den afstand van drie kwar tier varen van de grootstad afleggen. Om negen uur precies vertrok het bootje steeds van den aanlegsteiger, en om tien uur, het meest gun stige tijdstip van toetasten, zou hij den kinder roof ten uitvoer brengenvijf minuten daar na, precies om 10.05 zou de handlanger met den auto aan de voorzijde van de villa present zijn. Het sloot als een bus, er was geen speld tus schen te krijgen, en een fout kon niet gemaakt worden. Een half uur voor het vertrek van het beurt bootje zaten de mannen bijeen in het haven kroegje dicht in de buurt van den aanlegsteiger, en bespraken voor het laatst den opzet van hun misdaad. Zacht-fluisterend herhaalden zij nog maals den loop van hun gedragingen vóór en na de ontvoering, zij bepaalden de som van het losgeld, en voor het laatst prentten zij Tinus tot in de kleinste bijzonderheden de manier in, waarop hij tewerk moest gaan. „Dit is dus de aanlegplaats, Tinus," zei een van hen, terwijl hij met den vinger een punt aanwees op de ruwgeschetste teekening van het dorpje en de villa. „Dirèct sla je rechts af dan, de eerste zijlaan links, zoowat in het mid den, hier, heb je een zijpaadje.... dat loop je uit.... die sloot spring je overdan zie je een boschje, een soort moestuin met appelen en porenboomen, die loop je récht door.aan het eind daarvan, hier, wéér een sloot, niet breed, met gemak spring je eroverdan sta je zóó in den achtertuin, de serre-deuren zie je zóó voor jeWaar die meid dan zit, weet ik natuurlijk niet, maar als ze kikt't is een kip van niks, met één klap sla je ze neeren hier, boven die serre op de eerste verdieping, dat raam in het midden, dóór moet je wezen!" Tinus begreep. Hij stak de teekening in zijn zak, betaalde aan het buffet zijn vertering, èn liep toen, zonder verder nog een woord te zeg gen, de deur uit. Den hengel en den bak voor de vangst over zijn schouder, slenterde hij lang zaam naar den aanlegsteiger van het bootje. Er was weinig volk aan boord. Op het voor dek, de eerste klas-afdeeling, zaten een paar za- kenmenschen en een vrouw met een gevulde boodschappentasch. Tinus liep recht af op de trap, die toegang gaf tot de tweedeklas-kajuit. Toen hij binnen stapte, werd hij tot zijn voldoening gewaar, dat hij hier de eenige passagier was. Hij ging zit ten op een bank aan de tafel, stopte zijn pijp, en wachtte af. Kort daarop werd het sein tot vertrek ge geven. het regelmatig gestamp van de machine nam een aanvang en de boot voer af. Dan kwam er een man-van-de-boot naar binnen, een jon gen bijna nog. Hij vroeg Tinus naar het doel van zijn reis, gaf hem zijn kaartje, nam het ge.d in ontvangst, en ging weer aan dek. Tinus ging breed-uit zitten. Hij bracht de teekening te voorschijn, legde die voor zich op tafel, bestudeerde ze aandachtig, en volgde met zijn oogen de lijnen, de punten, de woorden steiger.... weg.... sloot.... tuin.... serre, over de teekening gebogen, trachtte hij zich een voorstelling te maken van de ligging van den af te leggen weg. Toén, plotseling, beving hem een hevige duizeling, hij bespeurde een akelig-wee gevoel van misselijkheid in zijn maag, de be nauwende rook in de laaggewelfde kajuit- ruimte sloeg hen op de keelhij sprong op, liep de kajuittrap op naar de frissche lacht op het dek en ging voorover over den balk van de railing leunen. De verfrisschende windvlagen brachten hem spoedig weer bij. Maar dan dacht hij eensklaps met een hevigen schrik aan zijn teekening, die open en bloot op het tafeltje in de kajuit lag uitgespreid' Hij haastte zich terug naar de trap. sprong naar beneden., de scheepsjongen stond imet open mond op de teekeningi te staren. By zijn binnenkomst verhief deze zich echter (vlug uit zyn gebogen houding, keek met nauw- verholen blikken van schuldbewustzijn in da dreigende oogen van den hengelaar, en liep toen haastig weer naar dek. Tinus echter begreep dat zijn spel verloren was. Zelfs al zou die stommeling op het eerste gezicht de beteekenis van de schets niet be grepen hebben, dan nóg zou het na ontdekking van de misdaad een waardevolle aanwijzing voor de politie zijn. En misschien had die jongen, die het plaatsje immers door en door kennen moest, den zin van de teekening toch wel be grepen. De woor- den: weg, sloot, j ttuin, serre, had T)p i hij immers ge- lezen, en voor iemand die ter plaatse bekend was, moest het een klein kunstje zijn de lijnen van de teeke ning en de woorden met elkaar in verband te brengen. Waarschijnlijk bracht die scheepsjon gen nu reeds verslag uit van wat hij gezien had, aan den kapitein, die ongetwijfeld bij aan komst in het plaatsje onverwijld de politie ging waarschuwen. Tinus stiet een nijdige verwensching uit. Hij sprong op, verscheurde de teekening in snip pers, wierp ze door de patrijspoort in de rivier, liep naar het dek en verliet de boot nog twee aanlegplaatsen vóór het doel van zijn reis. Maar de scheepsjongen vroeg zich verwon derd af waarom deze hengelaar meer betaald had dan noodig was. of hij wellicht van plan veranderd was en een ander vischwater ging opzoeken? En waarom keek die man hem zoo kwaadaardig aan, toen hij naar dat stukje papier keek, waar im mers niets in zat?" En Tinus wist niet dat ook in Nederland, met ppmp onder het schippersvolk, nog wel an- alphabeten gevonden worden, niet in staat een woord te ontcijferen.... niet bij machte een punt van een streep te onderscheiden. Het Tweede Kamerlid Vos heeft aan den Mi nister van Economische Zaken gevraagd of het den Minister bekend is, dat de Belgische Re geering in 1930—1931 aan de Nederlandsche vischexporteurs, in overleg met onze Regee ring heeft toegestaan ruim 11 millioen K.G. netto zeevisch in België in te voeren en dat de Belgische Regeemig daarna zoodanige maat regelen heeft genomen dat niet meer dan -5 pet van de toegestane hoeveelheid visch door de Nederlandsche exporteurs in België kan wor den ingevoerd. Is de Minister bereid, zoo vraagt hij, in deze aangelegenheid ten behoeve van den Neder- landschen zeevischexport stappen te doen en het resultaat daarvan aan de Kamer mede te ceelen? Verder heeft hij aan de Ministers van Fi nanciën en van Economische Zaken gevraagd, of het hun bekend is, dat het herhaaldelijk voorgekomen is, dat Duitschers, die naar Ne derland willen reizen, ook tegen hun wil ge dwongen worden hun intrek hier te lande to nemen in hotels, die bij het Mittel-Europaei- sche Reisebüro te Berlijn zijn aangesloten, en of de Ministers, in verband met de met Duitsch- land ten aanzien van het reizigersverkeer ge sloten overeenkomst, kunnen bevorderen, dat het, door die overeenkomst mogelijk gemaakte bezoek aan ons land inderdaad ten goede komt aan alle Nederlandsche hotels. Op de vragen van het Tweede Kamerlid Weit- kamp in verband met een publicatie van den Bond van Melkveehouders in zake den verkoop van vee naar Rusland, heeft de Minister van Economische Zaken, Gelissen, geantwoord, dat het hem niet is gebleken dat de Nederlandsche Veehouderijcentrale in dezen niet voldoende medewerking zou hebben verleend. Zigzaggen - Slinge ren: de gang van een dronkaard! Als het spoor van uw autowielen er zoo uitziet, danja, dan is uw handelwijze misdadig. Voor automobilisten geldt het wachtwoord: Geen drank op den weg! iniMira >iwn" li i—m— Werkelijk iets bijzonders. Uw maaltijd wordt er veel smakelijker door. FIJNE EDAMMERS voor 50 en 57 ct. per stuk enzoovoorts. OOK OUDE EDAMMERS hebben wij steeds in voorraad door Arthur Morrison „Je had het heelemaal niet mogen doen. Ik wilde het niet hebben. Ik had\ je heelemaal geen last gegeven om ze te verkoopen. Jij bent er voor verantwoordelijk als je dat maar goed begrijpt. Begrepen? Ikik vraag mijn eigen dom terugik eisch het, versta je mejU hebt te zorgen, dab ik ze weer terugkrijg. Waren ze van mij of waren ze van jou?" „Van jou eou ik zeggen,"* deed Harvey Crook erg bedeesd. Voor het eerst zag hij nu ook in, dat hij eigenlijk een beetje buiten zijn hoekje was gegaan. Het was zoo. Hahn had hem ten slotte geen opdracht gegeven om die fles schen van de hand te doen Maar even later kwam hij al in opstand tegen de ontzettende onrechtvaardigheid van zijn vriend. Dat vroeg toe om twaalf flesschen mee naar Londen te Willen nemen, waar hij er een honderd pond voor wilde maken en nu Crook er onderweg hij dien mallten Amerikaan het dubbele voor had kunnen maken zou hem dat nog verweten worden op den koop toe, „Nu goed, ik ben er voor verantwoordelijk," viel hij ineens woedfend uit. „Asjeblief hier heb je op de penny af, wat ik er zelf voor gekregen heb. Twintig biljetten van Wen pond. Tel ze maar na, dan ben ik van de heele zaak pf. En ik wil verder niets meer met je te maken hebben. Je bent de ondankbaarste hond, dien ik ooit van mijn leven ben tegengekomen en ik wou, dat ik je nooit ontmoet nad. Ik doe de moeite om dat spul bü me op de boot te nemen, omdat je niet op kon van de koorts en er toch zoo graag honderd pond voor zou wil len maken vanwege je vrouw en kinderen, weet je dat nog? Nu ik je het dubbele breng, is meneer ineens zoo opgeknapt, dat hij zich weer ziek kan maken door mij de huid voi te schelden. Wat denk je nou eigenlijk wel? Ik zou wel eens willen zien wat voor verantwoor delijkheid daar mee gemoeid is." ,,Het is roof, het is volkomen diefstal!" schreeuwde Hahn woest. „Je hebt ze van me gestolen zeg ik je. Ik wil ze terug! Ik laat me zoo niet voor den gek houden. Jij zult met mij geen grappen maken, als je dat maar weet." „Maak dat je weg komt, ais je niet wilt, dat ik je den nek breek!" schreeuwde Crook even toornig. „D'r uit, zeg ik je, of ik bega een ongeluk aan je." „Nee. Crook, zoo moet je het niet opnemen, begon Hahn inetens erg nederig. „Nou ja, zoo erg bedoelde ik het natuurlijk ook weer niet. En die woorden over diefstal en zoo, nou die neem ik wel weer terug. Maar je zult toch moeten toegeven, dat het geen zuivere koffie is. Het; blijft in ieder geval een twijfelachtige transactie en je bent nog leeper, dan ik had vermoed. Maar vooruit. Het is nu toch gebeurd. Laten we probeeren om ervan te reddten, wat er van te redden valt. Er is trouwens genoeg voor ons tweeën. Ik maak je van nu af aan deelgenoot in deze zaak en vraag al je be toonde listigheid om de schade zoo goed moge lijk te herstellen. Latten we samen deelen. Kom, wees eerlijk tegen een vriend, Crook, en vertel me precies waar het partijtje op het oogen blik zit? „Waar het nu is?" vroeg Crook en hij zette eten even verbaasd gezicht, als een candidaat dien men den morgen na zijn examen nog met vragen over het geleerde komt lastig val len. „Waar het is? Over de heeie wereld ver spreid zou ik zeggen. Naar al de vier windstreken. Ik verkocht het aan eten Amerikaan die van verveling op een wereldreis was gegaan en zich nu uit verveling te buiten ging aan allerlei excentriciteiten, waarin hi) door zijn dochter aardig werd geholpen. We hebben samen een flesch leeggedronken aan boord en om je de waarheid te vertellen ik heb er de tweehon derd pond niet kunnen afproeven. Toen heeft hi! de rest op een publieke verkooping gegooid in Southampton en het is misschien een troost voor je als ik je vertel, dat hij voor de overige elf flesschen niet meer dan vijf pond maakte. Neem het geld ten maak dat je weg komt je begint me een beetje de keel uit te hangen met je gelamenteer over die twaalf onnoozeie flesschen verlegen Tokayer." „Wie heeft ze verkocht?" vroeg Hahn plotse ling, die zich weer geheel had hersteld en de oude geslepen koopman van immer was gewor den. ,.Wie was de makelaar?" „Ik geloof dat de kerel Lawson heette.... het was ergens bi) de Memorial Hall." Hahn sprong als een veer recht, griste de bankbiljetten bij elkaar en nam zijn hoed. Toen aarzelde hij even, en zei met een vreemde nadrukkelijkheid in zijn stem: „Jij en de Amerikaan hebben samen een flesch leeggedronken? Hoe vond je ze? Tame lijk ongewoon nietwaar?" „Oude Tokayer schijnt altijd nog al ongewoon te zijn, nietwaar?" antwoordde Crook. „Re heb je al gezegd, dat ik ze persoonlijk heusch niet» zoo bijzonder vond. Ik heb al heel wat wijn over mijn lippen gehad, dat wil ik je wel ver tellen, maar ik kan nu niet bepaald beweren, dat hier zoo'n duur smaakje aan was." „En jullie hebben de flesch heelemaal leeg gedronken, tot op den bodem?" Nog altijd zat er een bijzondere kracht achter den blik, waarmede Hahn zijn vriend de woorden als het ware uit den mond scheen te willen trekken. „Ja...." Hahn's vaste blik bleef nog enkele minuten op zijn „vriend" gevestigd. Toen nam hij een besluit, draaide zich om en verdween. De eerste tien minuten zat Harvey Crook nog als door den bliksem getroffen op zijn stoel. Toen begon hij wat rustiger over de dingen na te denken. ..Bedrogendat is mijn dooddief stal genoeg voor ons beid'enlaten we sagnen deelen..., iets ongewooons..,. Waar had die man het toch over?.... Waar wilde hij toch naar toe?" mompelde hij. Verschillende dingen waren hem nu reeds geheel duidelijk. De wijn dien Hahn aanvan kelijk op een honderd pend had getaxeerd was om de een of andere geheimzinnige reden heel wat meer waardvoor Hahn. Daarna werd het hem ook spoedig duidelijk, dat die koortsaanval in Delhi gefingeerd was. En het doel was niet ver te zoeken. Wederom cm de een of andere geheimzinnige reden had Hahn er de voorkeur aan gegeven, dat die geheim zinnig in waarde vermeerderde wijn niet door 'hem persoonlijk naar Southampton of wel licht beter, uit Delhi werd gebracht. Zelfs gedurende de enkele dagen dat hij nog in Indië zou blijven, had hij er blijkbaar alles op gezet om' den wijn niet in zijn bezit te hebben. Toch had de looze vos alle maatregelen geno men om erg zeker te zijn van den depothouder. Maar waarom dan toch, daar hij zelf zoo ont zettend veel waarde toekende aan die simpele twaalf flesschen Hongaarschen wijn? Er kon inderdaad maar één reden voor gevonden wor den en deze drong zich nog al duidelijk naar voren: Hahn vreesde, dat de flesschen in zijn bezit zouden worden aangetroffen en wilde dit tot eiken prijs vermijden. Maar opnieuw weer. waarom? Hij had over den wijn openlijk ge sproken en onderhandeld, anders zou hij er ook zoo breedsprakig niet over geweest zijn. tijdens het bezoek van zijn vriend Het werd Harvey Crook spoedig duidelijk dat er iets anders en heel wat kostbaardere dan wijn in die kist j gezeten moest hebben. Toen zijn gedachten eenmaal die hoogte had den bereikt, flitste als een bliksem door zijn hoofd: Het Oog van Goonal Hahn zag er maar al te duidelijk uit als iemand, die er warmpjes bij zat. Dat klets praatje over de honderd pond waarvan het wel en wee van zijn vrouw en gezin zou afhangen was pure fantasie geweest en werd trouwens gelogenstraft door zijn al te opmerkelijke onverschilligheid over de twee honderd pond, die de wijn later had opgebracht. Waarschijn lijk waren zelfs vrouw en kinderen maar puur verzinsel. Harvey Crr k kon zich niet herin neren, dat zijn dierbare vriend ooit een zucht aan hen had verspild. Maar het Oog van Goonadat was inderdaad een prijs waar zelfs de rijkste man ter wereld nog een traan voor laten zou. Indien die hem plotseling kwam te ontvallen. Aanvankelijk scheen deze gedachte wel erg excentriek, maar hoe meer hij haar voedde des te weliger schoot ze als een pas ontkiemd plantje op. Het zette zijn wortels in den rijken grond van ervaringen en zoog uit bet licht van Crook's scherpzinnigen geest nieuwe kracht. Stuk voor stuk liet hij verschillend overwegingen en vragen de revue passeeren en ze vlogen elkander ln verrassende stijging van argumentatie op. Waarom zou Hahn anders zoo bang geweest zijn voor zijn bezittingen in Delhi? Het was ten slotte een ding. dat je heel gemakkelijk in je vestzak of waar dan ook verborgen kon. J .(Wordt vervolgd.).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1935 | | pagina 7