Waarom Wang Ching Wei
heenging
Exweto
11 I MEISJES
(1 IN UNIFORM JIJ
TOEGEVENDHEID JEGENS
JAPAN TE GROOT
Wordt conflict
voorkomen?
zingt:
„Da- doet je weer goed"
Dat doet je ook goed
DONDERDAG 15
AUGUSTUS 1935
Militaire kliek om den
Mikado
Expeditie naar Nieuw-
Guinea
Brandkast uit een huis
gesleept
Oplichter gearresteerd
Men bereidt zich in stilte voor op
de verschrikkelijke ontknooping
van den „vrede" met Japan
DE BELGISCHE KONINGS-
KINDEREN
Genoeglijke middag in een circus
te Scheveningen doorgebracht
UIT EEN BOOM GEVALLEN
Slachtoffer overleed kort daarop
ZESJARIG JONGETJE DOOD
GEREDEN
Het kind stak onverwacht
den weg over
ROTTERDAMSCHE LLOYD
De algemeene leider naar Batavia
vertrokken
PEKEL- EN STEURHARING
Aanvoer onder bepaalde voor
waarden toegestaan
DOOR TREIN GEGREPEN
Overweg op het nippertje
overgestoken
HUIS EN OPSLAGPLAATS
UITGEBRAND
Geraffineerde inbraak te Krimpen
aan de Lek
DE „SPERWER" VERTROKKEN
„De Kléine Lord"
Half Nederland zocht hem
PASTOOR J. W. L. G. v. d. LOO
Zilveren priesterfeest
SANCTUS THOMAS AQUINAS
Bemiddelingsvoorstellen in de
wollenstoffenind ustrie
te Tilburg
Verzoenings- en arbitrageverdrag
UIT DE STAATSCOURANT
Onderscheiding
Posterijen
DE RONDREIS VAN DEN
HEER WAUGH
Inlichtingen-commissies
Mef Exweto op reis
Adres Centr, Reisburèau V.K.P.
N.Z. Voorburgwal 65-73, Amsterdam
Onder motto Exweto
|j|l DOOR BERTA RUCK ||j
lilll iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiilillliiliiillliiiiillllj ïll'li
IX
gi 1
Eerste vacantie-uitstapje of wel, vader heeft vacantie.
(Van een specialen medewerker)
Het feit, dat Japan er bij de
Chineesche autoriteiten op aange
drongen heeft, dat anti-Japansche
propaganda wordt tegengegaan en dat deze
daaraan in het kader van de bekende tijd-
winningspolitiek tot op zekere hoogte gevolg
gegeven hebben, is een geweldige politieke
misrekening van Tokio geweest. Door dit feit
op zich zelf zijn de anti-Japansche senti
menten onder het Chineesche volk nog veel
meer versterkt dan door een systematische
propaganda bereikt had kunnen worden. Wij
schreven zooeven, dat de Chineesche over
heid slechts tot op zekere hoogte aan de
Japansche wenschen gevolg heeft gegeven.
De pers ligt in China niet aan banden en zij
blijft voor het overgroote deel bepaald vijan
dig t.a.v. Tokio georiënteerd.
De Japansche militaire kliek is daarentegen
in haar publicaties den laatsten tijd nimmer
onvriendelijk tegen het Chineesche volk. De
propaganda van Nippon heeft het altijd over
het arme Chineesche volk, dat wordt uitgezogen
door de generaals en door de Kuomintang, welke
het tot anti-Japansche daden zou drijven. En
toch eischt thans juist het Chineesche volk een
veel drastischer anti-Japansche politiek dan de
regeering of de Kuomintang voor het oogen-
blik althans zouden aandurven. Dit is ook de
oorzaak van het feit, dat de minister-president,
tevens minister van Buitenlandsche Zaken,
Wang Ching Wei, recentelijk om „gezondheids
redenen" uit de regeering is getreden. Wang
Ching Wei wilde de voorzichtigheid en de toe
gewendheid t.o.v. Japan verder drijven dan de
openbare meening in China verdragen kon. Of
schoon Wang Ching Wei deze houding waarlijk
niet uit liefde voor Japan aannam, had hij toch
om zijn toegevendheid in Tokio steeds een goede
pers. Daarentegen was Japan den laatsten tijd
meer en meer verbeten op maarschalk Tsjang
Kai Tsjek, den werkelijken machthebber in
China. Dit heeft de positie van Wang Ching Wei
onmogelijk gemaakt en hij heeft daaruit de
consequenties getrokken. Ofschoon Wang Ching
Wei zich ook tijdens zijn regeeringsperiode steeds
naar Tsjang Kai Tsjek richtte, wordt de betee-
kenis van het heengaan van Wang Ching Wel
in Japansche kringen toch zeer goed begrepen.
Nu zou het verkeerd zijn te veronderstellen,
dat maarschalk Tsjang Kai Tsjek na het aftre
den van den ministerpresident zijn voorzichtig
heid zou prijsgeven. Toch wordt in tot oordeelen
bevoegde kringen verwacht, dat Tsjang binnen
drie jaar zijn toevlucht zal nemen tot een for-
meelen oorlog met Jajfan. Voor het oogenblik is
China echter nog niet klaar. Zoo ontbreken er
nog enkele schakels in het spoorwegsysteem, die
in tijd van oorlog onmisbaar zouden zijn. Men
bereidt zich echter in alle stilte voor op de ver
schrikkelijke ontknooping, waarop de „vrede"
met Japan binnen zeer afzienbaren tijd onver
mijdelijk moet uitdraaien. Onder die bedrijven
door doet de centrale regeering al het mogelijke,
om Japan geen aanleiding te geven, om de ont
knooping te forceeren, nog voor China gereed is.
Doch ook Japan ait niet stil en stelt alles in het
werk, om Tsjang Kai Tsjek ten val te brengen
nog voor hij in staat zal zijn te zijner tijd de
vereenigde Chineesche troepenmacht tegen
Japan in het veld te brengen. De maarschalk is
cok de voornaamste leider van de Kuomintang,
welker politieke macht Japan wil breken.
In het zgn. gedemilitariseerde gebied van
Noord-China tracht Tokio evenals destijds in
Mandsjoerije, weer een „onafhankelijkheidsbe
weging" in het leven te roepen, die dan een
pro-Japansche regeering moet vormen, liefst
onder leiding van landverraders als generaal
Hoeang Poe.
Tokio wil China in drie staten splitsen, in
Noord-China, Centraal-China en Zuid-West-
China (Kanton en Kwangsi). Japansche agen
ten spiegelen den ZJuid-Chineeschen machtheb
bers voor zij het tot nog toe met twijfel
achtig succes dat Tokio gaarne zou zien, dat
Kanton voortaan de zaken van de centrale re
geering zou gaan behartigen.
Wanneer het te zijner tijd tot een grooten
oorlog met China komt, dan zal Japan, ook al
boekt het militaire successen, voor enorme
moeilijkheden komen te staan Zijn staatsfi
nanciën zijn er slecht aan toe. Mandsjoerije is
nog lang niet gepacificeerd. In Korea bestaat
een felle haat tegen de Japansche overheer-
sching en het nationalisme neemt er steeds
scherpere vormen aan.
In Japan zelf begint er zoo langzamerhand
ook wel iets te veranderen. Wie het niet met
de regeeringspolitiek eens is, heet in Japan een
communist. Er worden echter voortdurend meer
van dat soort „communisten" gearresteerd,
doch die arrestaties worden gewoonlijk eenige
maanden geheim gehouden. Die „communisten"
bestaan niet alleen uit arbeiders en kooplui,
doch er is ook een groot aantal mannelijke en
vrouwelijke studenten uit adellijke kringen on
der hen, communisten, wier geloof in de godde
lijke afkomst van den Mikado niet tegen uni
versitaire studies bestand was. Bovendien zijn
er zelfs militairen van rang onder die arrestan
ten. Wanneer de Japansche militaire kliek
voortdurend meer financieele offers van het
volk gaat vragen, dan zal het aantal boeren,
die genoodzaakt zijn, om gras te eten en hun
dochters aan de Yoshiwara's te verkoopen, zoo
bedenkelijk toenemen, dat de eer van het va
derland en van het keizershuis er op den duur
van zou verbleeken. Dit zijn factoren, die in
den komenden krijg ten gunste van China zul
len werken.
Woensdagmiddag hebben de Belgische Ko
ningskinderen een bezoek gebracht aan het Cir
cus Massilo te Scheveningen.
Het bezoek droeg een streng incognito ka
rakter. Slechts de aanwezigheid van enkele re
chercheurs voor het gebouw wees er op, dat er
iets bijzonders zou gebeuren.
Precies 2 uur hield de auto van den burge
meester van Noordwijk, den heer v. d. Mortel,
stil voor het gebouw, vooraf gegaan door de
Haagsche motorpolitie. De heer v. d. Mortel
chauffeerde zelf. Naast hem zaten zijn beide
kinderen, Jan Hein en Sabine. Acherin, tus-
schen mevrouw v. d. Mortel en een gouvernan
te, hadden de Belgische koningskinderen plaats
genomen.
Het gezelschap begaf zich, begeleid door den
heer J. A. Willinge Brandsma, lid van de di
rectie van het Circus, naar de eerste loge. Zij
namen daar plaats, terwijl de aanwezigen hen
luide toejuichten.
Ter eere van het hooge bezoek was de arena
met de Belgische en Nederlandsche vlag ver
sierd. Het was duidelijk te zien dat de vorste
lijke bezoekers het programma bijzonder waar
deerden. Zij applaudisseerden herhaaldelijk,
vooral toen de clowns hun kunsten vertoon
den. Het programma was geheel ongewijzigd;
het was een gewone kindermatinee. In de pau
ze bestond er voor kinderen gelegenheid tot
pony-rijden. Prins Boudewijn en Prinses Jose
phine Charlotte hebben toen onder leiding van
den heer Willinge Brandsma de stallen bezocht,
die niet voor het publiek toegankelijk waren.
Na de voorstelling vertrok het gezelschap in
den auto van den heer v. d. Mortel weer naar
Noordwijk.
Een 56-jarige tuinman uit Oosterbeek is bij
het boomen kappen in een tuin achter een
pand aan den Utrechtschen weg, waar vroe
ger burgemeester De Monchy woonde, uit
een der boomen gevallen. Hij werd daarbij
zoodanig gekwetst, dat hij tijdens het vervoer
naar het St. Elisabethsgasthuis overleden is.
Het slachtoffer van dit droeve ongeval heette
J. Jansen. Hü was gehuwd en had kinderen.
Te Leeuwarden is Woensdagmiddag op de
Emmakade de zesjarige Fije de Vries, wonende
aan de Smitbuurt te Huizum, toen hij onver
wacht achter een paard en wagen vandaan
kwam en den weg overstak, door een vracht
auto van Benninga's vetsmelterijen gegrepen.
De zware wagen ging den jongen over het
lichaam. Met inwendige kneuzingen is de
knaap naar het Diaconessen-ziekenhuis ver
voerd, waar hü eenige uren na aankomst aan
de gevolgen van de bekomen verwondingen is
overleden. Den chauffeur van den auto treft
geen schuld.
De firma Ruys en Co., hoofdagente van de
N.V. Rotterdamsche Lloyd, meldt, dat het m.s.
„Sibajak" Zaterdag 17 Augustus om 8 uur te
Rotterdam aan de Schiehaven verwacht wordt.
Voorts wordt gemeld, dat van den gezag
voerder van het s.s. „Slamat" bericht is bin
nengekomen, dat het schip Maandag om 21
uur te Odda is aangekomen. Aau boord is al
les wel en de gemaakte excursie# hebben een
gunstig verloop gehad. Jammer is het, dat het
weer niet meewerkt, daar het ter plaatse vrij
guur is.
Kapitein mr. R. N. de Ruyter van Steveninck,
de algemeene leider van de Nederlandsche ex
peditie naar Nieuw Guinea, is Woensdag per
K.L.M.-Douglasmachine „Kwak" van Schiphol
naar Batavia vertrokken. Bü het vertrek waren
aanwezig jhr. Rendorp, directeur van de K.N.I.
L.M., de heer Plesman, directeur der K.L.M.,
de heer Thomson, stationschef van de K.L.M.
op Schiphol en verscheidene officieren van
Soesterberg, benevens vele andere belangstel
lenden
Zooals men weet, is kapitein De Ruyter van
Steveninck de algemeene leider der expeditie,
die naar Ned. Nieuw-Guinea wordt uitgezon
den door de Ned. Nieuw-Guinea Petroleum Mü,
om groote stukken van nog onbekend gebied
in kaart te brengen. De expeditie zal daarvoor
3 de Havilland Dragon Six Rapide vliegtuigen
gebruiken. Aan de expeditie zullen deelnemen
25 Europeanen en 25 Inlanders. Chef van de
vliegafdeeling is kapitein A. G. Koppen. De
expeditie, die ongeveer midden September van
Bandoeng hoopt te vertrekken, denkt ongeveer
anderhalf jaar in Nieuw-Guinea te zullen
doorbrengen.
De drie de Havillandmachines worden van
Engeland naar Schiphol gevlogen en vandaar
naar Indië, in 10 of meer dagen, langs de
K.L.M.-route. Kapitein Koppen zal een dezer
machines naar Indië vliegen.
Zooals men zich zal herinneren, heeft de
K.N.I.L.M. van de Ned. Nieuw-Guinea Petro
leum Mij de opdracht gekregen drie strooken
onbekend gebied op Nieuw-Guinea in kaart te
brengen. Het totaal is 10 millioen H.A. groot,
of wel 3 maal zoo groot als Nederland.
14 Augustus 1935 is in werking getreden een
aanvulling van het Crisis-Haringbesluit 19341.
Tengevolge van deze aanvulling is de aan
voer van pekel- en steunharing in Nederland
slechts toegestaan met dezelfde schepen, aan
boord waarvan deze haring is verwerkt.
Voorts zal het vereischte uitvaarcertificaat
slechts worden afgegeven aan die reeders van
haringdrüfnetvisschersvaartuigen, die tegen
over de Nederlancftche Visscherücentrale de
verplichting op zich hebben genomen de aan
boord van hun schepen verwerkte pekel- en
steurharing in Nederland aan te voeren.
Op den onbewaakten overweg aan den Laan-
slootscheweg te Schiedam, is naar de Telegraaf
meldt, Dinsdagavond omstreeks halfelf de 42-
jarige J. M. uit Rotterdam toen hij op het
laatste nippertje den or.bewaakten overweg
overstak, door een uit Schiedam komenden
electrischen trein gegrepen en tegen den grond
gesmakt. Het slachtoffer kwam er nog vrü
goed af; hü bleek een gecompliceerde dübeen-
breuk te hebben opgeloopen. Hü is door den
Rotterdamschen Geneeskundigen Dienst naar
het ziekenhuis aan den Coolsingel vervoerd.
Te Vlümen brandde door onbekende oorzaak
het woonhuis met opslagplaats van een
steenkolenhandelaar van Bokhove tot nen
grond toe af. Er kon vrüwel niets gered wor
den. De inboedel en een hoeveelheid steen
kolen gingen verloren. De brandweer van Vlü
men kon weinig uitrichten. De schade, die aan.
zienlijk is, wordt slechts gedeeltelük door ver
zekering gedekt.
„Ongelooflijk, die man denkt, dat ik met
een gewone vrachtboot zal verder gaan!"
Woensdagnacht hebben inbrekers in Krim
pen aan de Lek uit een boerderü een heele
brandkast weggesleept, zonder dat de bewo
ners. de heer De Jong, diens drie zoons en een
dochter, die lagen te slapen, er iets van heb
ben bemerkt.
De inbrekers zün vermoedelük door een op
geschoven raam naar binnen gekomen en heb
ben zich op de zware brandkast, die ongeveer
een kubieke meter groot is, geworpen. Het ding
was niet met een blikopener open te krügen,
zoodat ze het wenschelijker achtten, om in een
rustiger omgeving hun proeven voort te zetten.
De kast werd opgetild, door voorkamer, ach
terkamer en gang gesleept, en op een auto
gezet.
Het onderzoek, dat de politie heeft inge
steld, heeft uitgewezen, dat hier zeer geraffi
neerde inbrekers zün opgetreden; veel heeft
de politie nog niet kunnen ontdekken.
De brandkast bevatte, naast ruim ƒ2000 aan
bankpapier, enkele spaarbankboekjes en een
groot bedrag aan waardepapieren.
BATAVIA, 14 Aug. (Aneta.) Evert van Dük,
die Zondag na een opvallend snelle vlucht te
Bandoeng arriveerde, steeg hedenmorgen op
gewekt op met de „Sperwer" voor de retour
vlucht naar Holland. Het toestel vertrok om
10.03 van het vliegveld Tjililitan en vervoert
213 K.G. post, 67 K.G. goederen en 7 K.G. pak-
ketpost. Voorts werden zeven passagiers ge
boekt voor tusschentrajecten.
De heer Te Roller zal Zaterdag a.s. naar
Holland terugkeeren.
Door het gezelschap „De Narren" (directrice
mevr. Paula de Waard) zal Zaterdagmiddag as.
(17 Augustus) in het Kurhaus te Schevenin
gen een opvoering gegeven worden van het be
kende kindertooneelstuk „De kleine Lord". De
hoofdrol wordt vervuld door Jopie Wagner.
keerden weg ingeslagen, zoodat hü in Hooge.
veen uitkwam.
Het gezelschap werd ten gemeentehuize te
woord gestaan door den gemeente-secretaris,
aan wien enkele souvenirs van Albury werden
geoffreerd. Nadat de chauffeur van de K. L.
M. zich ten gemeentehuize van den juisten
weg op de hoogte had laten stellen en de ge
meente-secretaris den burgemeester een nieu
we „Gids van Hoogeveen" had aangeboden,
welke dankbaar werd aanvaard, vertrok men
in de richting Zuidwolde.
De gemeentepolitie te Soest heeft, meldt het
Handelsblad, gearresteerd J. H. K., die teHauk
(gem. Dussen) veel menschen heeft opgelicht.
K was begin Mei werkzaam op de papierfabriek
„De Maasmond", te Keizersveer, waarbü hü te
Dussen en omgeving zijn oplichtingspraktijk
„uitoefende". Een notaris uit Sprank-Kapelle
werd voor elfhonderd gulden gedupeerd. K.
gaf voor, een bedrag van ƒ40.000 bij den no
taris te brengen om dit bedrag te beleggen. Hü
zei het geld noodig te hebben voor het bouwen
van een fabriek te Dussen, in welke fabriek
tweeduizend menschen zouden kunnen werken.
Te Kapelle zou hü een groot magazijn laten
bouwen. De aannemer H. J. Hanegraaf, te
Dussen, met wien. de oplichter een N.V. had
gesticht, werd voor ƒ205 opgelicht. Te Geer-
truidenberg, Breda en Vught heeft K. perso
nen opgelicht voor bedragen van 50 tot 100.
Gebleken is, dat de oplichter heel wat op zün
kerfstok heeft. Ook de politie te Amsterdam
heeft zün aanhouding verzocht.
K. is van Soest naar Dussen overgebracht.
Vandaag wordt hü naar 's Hertoganbosch ge
transporteerd.
Heden viert de weleerw. heer J. W. L. G. v. d.
Loo, pastoor der parochie van de H. Maria On
bevlekt Ontvangen te Heteren, zijn zilveren
priesterfeest. Ook van uit Arnhem zal de jubi
laris, die hier 18 jaar kapelaan is geweest en
zich vele vrienden maakte, talrijke gelukwen-
schen op den feestdag van zijn zilveren pries
terfeest ontvangen. In 1927 vertrok pastoor v. d.
Loo naar Heteren.
Om half tien hedenmorgen zal de jubilaris
een plechtige H. Mis van dankbaarheid aan
God opdragen.
Woensdag is op het Departement van So.
ciale Zaken, onder leiding van den Rüksbe-
middelaar, prof. Aalberse, een bespreking ge
houden met partüen, betrokken bij het drei
gend conflict in de wollenstoffenindustrie te
Tilburg.
Na langdurige beraadslagingen heeft de
RÜksbemiddelaar de volgende voorstellen ge
daan;
a. De periodieke verhoogingen voor manne-
hjke arbeiders beneden 24 jaar en voor vrou-
welüke arbeiders beneden 19 jaar worden ge
durende 12 maanden stopgezet;
b. Het minimum uurloon voor mannelüke
arbeiders van 23 jaar, voor zoover thans in
dienst, wordt van 41 cent gebracht op 40 cent,
resp. van 43 cent op 42 cent;
c. De uur- en weekloonen voor de arbeiders
en arbeidsters, niet vallende onder de boven
staande categorieën a. en b„ worden verlaagd
met 10 pet.;
d. De stukloonen worden verlaagd met 7^
pet.; de nieuwe minimum uurloonen worden
voor mannelijke arbeiders van 24 tot 60 jaar
vastgesteld op 40 cent resp. 42 cent.
De bedoeling hiervan is, dat de toezegging
van de patroons in stand blijft, dat men reke
ning zal houden met de reeds hier en daar
verlaagde stukloonen, zoodat de hierdoor ge
troffen arbeiders niet door deze verlaging op
nieuw zullen worden getroffen.
De RÜksbemiddelaar heeft partijen verzocht
deze voorstellen aan haar leden voor te leggen,
deze bü hen te willen verdedigen en daarna het
resultaat zoo spoedig mogehjk aan hem mee
te deelen.
In verband met den feestdag
van Maria Hemelvaart is het kan
toor van Exweto heden gesloten.
Vrijdag kan men zich nog laten in
boeken voor enkele plaatsen voor
de tweedaagsche van Zaterdag en
de vierdaagsche van Maandag.
Voor de driedaagsche van Maan
dag is de inschrijving gesloten.
De Japansche regeering heeft het verzoe
nings- en arbitrage-verdrag tusschen Japan en
Nederland, dat Maandag 12 Augustus van
kracht is geworden, officieel afgekondigd.
Bü K. B. is benoemd tot ridder in de Orde
van Oranje-Nassau W. C. C. Albers, pastoor te
Schoonhoven.
Bü beschikking van den directeur-generaal
der P. T. T. is met ingang van 1 October aan
gewezen als directeur van het post- en tele
graafkantoor te Borne (Ov.) de commies bü
den P. T. T.-dienst J. Nieland, thans te Stads
kanaal.
Woensdagmiddag kwart voor één heeft de bur
gemeester van Albury, de heer Waugh, in ge
zelschap van zün echtgenoote en mevrouw
LunsingTonkins, vertegenwoordigster der K.
L. M„ een bezoek aan het nabü Enschede ge
legen Bad Boekelo gebracht.
De bedrijfsleider van het bad, de heer Kui
per, verwelkomde de Australische gasten bü
den ingang. Aan mevrouw Waugh en mevrouw
LunsingTonkins werden bloemen aangeboden.
De burgemeester werd op zün verzoek langs
het golfbad geleid, waarvoor hü zich zeer bleek
te interesseeren. Daarna gebruikte het gezel
schap in tegenwoordigheid van den heer Wolf,
directeur van het vliegveld Twente de lunch.
De heer Waugh was van Groningen via Assen
en Hoogeveen naar Twente gereden. Na het
bezoek aan bad Boekelo, dat ongeveer ander
half uur duurde, werd naar Lochem gereden,
waar om half vier een officieele ontvangst
plaats vond.
Daarna zou het gezelschap naar Arnhem
gaan om daar te logeeren.
De burgemeester van Albury is, toen hü via
Ommen op weg was naar Boekelo, teneinde al
daar het natuurbad te bezichtigen, een ver-
Het bestuur der R. K. Studenten Vereeniging
„Sanctus Thomas Aquinas" te Amsterdam heeft
de volgende commissies tot het geven van in
lichtingen aan eerste.jaars studenten toe
komstige Thomas-leden ingesteld:
Algemeene inlichtingen-commissie: mej. Th.
M. van Baaien, Nic. Witsenkade 13, Amster
dam C; A. W. Th. J. Wiegerinck, Hobbema.
kade 26, Amsterdam Zuid.
Plaatselijke inlichtingen-commissies: Bergen
op Zoom P. K. van Ginniken, Hoogstraat 27;
Breda H. J. H. Neyens, Ginnikenweg 145; Eind
hoven A. P. M. Verheugt, Geldropscheweg 32a
Mievelt; Heerlen M. J. H. Deumens, Sarolea-
straat 57; Maastricht J. A. M. Schmedding.
Gr. Looierstraat 30; Nijmegen L. M. Woltring,
Spoorstraat 15; Roermond G. S. M. Rieter, Wil-
helminaplein 27; Roosendaal F. A. A. Mer-
mans, Westel. Havend. 62; Rotterdam H. A. J.
Huddlesson Hater, Mathenesserlaan 306; Til
burg J. de Windt, Bredascheweg 363.
Studie inlichtingen-commissie: Wis- en Na
tuurkunde O. C. Kloppenburg, v. d. Helstplein
20; Rechten: H. J. Vulsma, Ceintuurbaan 203;
Medicünen: H. G. van Balen, v. Eeghenlaan
23; Letteren en Wüsbegeerte: B. M. I. Delf-
gaauw, Valeriusstraat 22; Handelswetenschap
pen: J. W. van Eyden, Valeriusstraat 24, allen
te Amsterdam.
iijih 1 iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiii miii
Ik keerde me om en zag Vic met Elisabeth
öp me toe komen. Het kleine gezichtje van mijn
vriendin was rooder dan ik 't nog ooit gezien
had. 't Droeg een vastberaden uitdrukking van:
„we zitten nou eenmaal in het schuitje," en
haar uniform, hoewel lang niet zoo ontoonbaar
als de müne, was toch niet meer het smette-
Icoze maskerade-pakje, dat ze op weg hierheen
geleken had.
Vic stond te grinneken.
„Deze jongedochter heeft aardig bü'geleerd
alleen is d'r rug zoowat gebroken," deelde ze me
mee. „En hoe heb jij het gesteld, Joan? Laat me
je hokje 'ns zien. Ja hoor, zóó gaat-ie goed. Dit
akefietje moet je later vertoonen op je examen
voor koeienjongen, snap-je. Voor 't uitmesten van
een stal kun je een maximum van tien punten
halen. En je moet drie kwart van alle punten
hebben in alle afdeelingen, vóórdat je hier van
daan komt, en ergens op een boerderij een baan
tje krijgt en de trots wordt van je instructrice
vlak dat niet uit asjeblieft."
Ik kon niet nalaten, te lachen, terwül we haar
volgden naar het huis.
„Ja, 'n mooie instructrice hoor!" riep ik. „Ik
heb den heelen morgen smartelük gewacht op
de een of andere „instructie", maar wie er kwam
opdagengeen Vic! Je hebt me zelfs niet eens
gewezen, hoe ik mijn schop moest vasthouden."
Vic keerde zich naar me om met haar plage-
rigsten glimlach.
„Ik ben wél komen opdagen," zei ze met na
druk. „Maar ik merkte, dat je geen instructie
noodig had van zoo'n nederig persoontje als ik!
En toen ging ik maar weer foetsie, hè? Wat zul
je anders doen? Je had hulp zat, hè? Je zag
me geen eens. Jü «iet, en je landheer ook niet!"
Vóór ik kon vragen, wat Vic bedoelde met
„mün landheer" stonden we al in de groote keu
ken, met de prachtige staande klok, de groote
eiken ladenkast en de lange tafel, die gedekt
was voor zeven personen.
Dit was de eerste keer, dat Elisabeth en ik
in een keuken ons middagmaal zouden gebrui
ken. Maar wat ons betrof, had 't gerust een
schuurtje, een vliering of 'n kippenhok mogen
zün! Er is geen enkel soort van eetlust, dat het
kan halen bij den wolvenhonger, die het gevolg is
van lichamelüke krachtsinspanning!
Wat een hemelsch maal! Wat een overvloed
van gekookt spek, aardappelen, groenten, boter,
brood, karnemelk, vruchtentaard en kaas!
„Allemaal eigen producten," vertelde juffrouw
Price ons glimlachend. Zü had het eene eind
van de tafel onder haar hoede, terwijl haai
man tegenover haar zat aan het andere korte
einde. Hun eigen éetkamer aan den voorkant
van het huis was een prachtig vertrek met oud
eikenhout en zware stukken zilver de trots
van twee generaties van prijswinnaars op land-
bouw-tentoonstellingen maar zü gaven er de
voorkeur aan, met hun Landmeisjes in de keu
ken mee te eten, omdat dit gezelliger en gast
vrijer was.
„Er staat hier niets op tafel, dat niet van de
boerderü afkomstig is," voegde juffrouw Price
er bü- „Die zwarte bessen in de taart zijn van
mün inmaak van vorig jaar. Allemaal hier uit
den tuin. Ik ben bang, dat u 't maar erg boersch
zult vinden, na wat u in Londen gewoon was
ik bedoel de dames, die daar vandaan ko
men."
Elisabeth en ik keken elkaar aan en schoten
in den lach. We dachten allebei aan hetzelfde:
het laatste maal in de stad.
Het had bestaan uit de volgende lekkernüen:
Hors d'oeuvre, tamelük verdacht en erg rijk
aan azün smakend naar niets ter wereld.
Een rolletje tong, in geen geval rechtstreeks
uit de zee afkomstig, en kennelük daarnaar
smakend/
Kalfoestertjes met tomatensaus. Waar die
naar smaakten, was niet na te gaan, al kostten
ze ons een vleeschbonnetje; ze rooken al te weer
zinwekkend naar het ersatz-vet, waar ze in ge
bakken waren.
Een klein grüs rolletje, ons voorgespiegeld als
'n „flensje" en smakend naar zaagsel.
Een halve perzik, smakend naar het blik.
Zwarte koffie smakend naar vaatdoeken, en
tenslotte een giftig-groen likeurtje waarvan we
verhoopten, dat het de smaakjes van de andere
gangen zou verdrijven, en 'n goedkoope ciga-
ret.
En dan vroegen ze in goeden ernst, of dit
boerenmaal ons niet erg afviel!
Het leven was toch een opeenvolging van con
trasten! Van den rookerigen schemer van het
kleine, propvolle Italiaansche restaurant
waar ik 'n zwak voor had gehad, omdat Harry
het „ontdekt" had naar deze ruime, frissche
keuken in Wales, waar de vriendelijke boerin
moederde over de vüf meisjes in uniform't
was wèl een overgang! Behalve Vie, Elisabeth
en ik, zaten nog de twee meer-gevorderde leer
lingen met ons aan tafel. Een daarvan was
„Sybil", die den vorigen avond in onze zaal
piano had gespeeld, en die eiken morgen haar
bad in den vüver nam; de andere was een blo
zend, stevig meisje, dat ze „Krullemie" noemden,
hoewel heur haar zoo steil was als je je maar
kunt voorstellen.
De goedhartige reus, Price, had voor ieder een
vriendelük praatje, terwül hü de porties uit
deelde.
„Ik vind het altüd aardig, om van alle jonge
dames, die hier komen werken, wat meer te we
ten," zei hü tegen mü. „We hebben er hier al
heel wat gehad, sinds we ermee begonnen zün.
Wel 'n stuk of twintig, dunkt me gaanden en
komenden; prachtmeisjes kranige werkster-
tjes allemaal. En uit de meest verschillende
klassen, dat zotfdt u niet willen gelooven. De
twee laatsteen, die hier waren, kwamen uit Zuid-
Wales, haar vaders waren allebei münwerkers.
En dan hebben we Krullemie," hü knikte har
toe, har heele familie werkt op de fabriek,
in Birmingham. En Sybil hier," met nog een
knikje, „komt uit Buckingshamshire, en was nog
nooit van huis geweest zonder een kamenier,
vertelde ze aan mijn vrouw. Haar vader is gene
raal. Mag ik u vragen, of uw vader misschien
ook in het leger is?"
Neen, mün vader is eigenlük niets speciaals,"
zei ik. Hü heeft zelf 'n beetje aan heerboeren
gedaan."
Er kwam een glans van belangstelling in de
blauwe oogen van den reus.
„Lieve tüd! Zelf geboerd! Een groote boerde
rü, juffrouw?"
,0 nee, heelemaal niet zoo groot. En niet erg
bloeiend ook!" hielp ik hem uit den droom.
Hü gleed vlug over het ietwat pünlüke onder
werp heen. „Nu, maar ik vind het in ieder geval
aardig om te hooren, dat u zelf op een boerderü
bent opgegroeid!" zei hü- „En waar woont uw
vader dan nu?"
Ik noemde hem den naam van het dorpje op(
de grens van Wales.
„Niet eens zoo vreeselük ver hier vandaan
dus. Vüf en zeventig kilometer misschien. Dan
kunnen ze best eens komen kijken, hoe u 't hier
maakt."
Maar hier viel Vic hem met een grinnik in
de rede.
„Maak u over haar maar niet bezorgd, meneer
Price. Zü zal heusch geen heimwee krügen. Ze
heeft niemand d'r bü noodig. Ze heeft al een
vrind hier, die niet van d'r weg te slaan is!"
Zooals te verwachten was, keerde Elisabeth
haar hoofd met een ruk om. en wierp me een
half-vragenden, half-verontwaardigden blik toe.
Ze kón haar mond niet houden, ,,'n Vrind? 'n
Jonge man?" vroeg ze scherp.
Ik nam geen notitie van haar. Ik keek naar
de anderen; de anderen, die tenminste niet, zoc-
als zij, het idéé fixe hadden, dat ik het sterke
geslacht een veel te goed hart toedroeg.
„Er was geen jonge man ik bedoel, heele
maal niet in diè beteekenis Vic praat oman
om me te plagen!" verzekerde ik het gezelschap
nadrukkelijk. „Het was alleen maar die kapitein
Holiday wie hü dan ook zün mag, hij denkt
blükbaar, dat hü kan rondzwerven, waar hij ver
kiest, en alles zeggen, wat hem invalt hü
kwam in den stal, terwijl ik aan het werk was
en gaf me een paar tips."
„Ah, kapitein Holiday. Juist. Daar vroeg je
me straks al naar Vic," zei Price, zün blauwe
oogen weer vol belangstelling. „Ja hij is onze
landheer, nu die arme oude heer Holiday dood
is. Büna de heele streek hoort van hem. Het
hospitaal, en jullie kamp, en deze boerderü en
alles. En hü stelt overal echt belang inhij heeft
vanmorgen de heele ronde gemaakt. Dus hü
heeft deqze jonge dame gewezen, hoe ze een en
ander aan moest pakken? Erg gedienstig van
hem."
Vic zei weer plagerig:
„Nou, ik weet 't nog zoo net niet! Ik heb in
m'n lange leven opgemerkt, dat jongelui 't ge
dienstigst zijn om meisjes met d'r werk te hel
pen als ze de meisjes zelf nog niet zoo onaardig
vinden...."
.(Wordt vervolgd)
