Onze middenstanders bijeen
De staking te
Tilburg
Exweto
VERBINDEND VERKLARING
MEISJES
IN UNIFORM
VRIJDAG 13 SEPTEMBER 1935
Minister Gelissen maant tot opti
misme over de toepassing
der wet
Christelijk herstel
Pessimisme?
We,
Het antwoord
Hoog ere waarden
Doodelijk ongeluk bij
Jisp
Roekelooze chauffeur voor de
Rechtbank
Prof. Aalberse treedt niet op als
Rijksbemiddelaar
Besprekingen met de
regeering
Motor botst tegen een
vrachtauto
Duopassagier gedood
De teraardebestelling
van jhr. Sandberg
DIEFSTAL TE OEGSTGEEST
Tegen verdachte anderhalf jaar
geëischt
Valsche rijwielplaatjes
De Dragon-Rapide-vliegtui gen
te Athene
Indrukwekkende plechtigheid
te Woensel
Het Kamerlid Feber
gaat heen
Prof. mr. C. Romme zijn opvolger
op de katholieke lijst
BEDRIJFSRADEN
Adviescommissies aangevuld
Geen plaats meer voor
de weekend-trip
VOORZITTER EERSTE KAMER
Baron de Vos van Steenwijk
opnieuw benoemd
HET FAMILIEDRAMA IN
DEN HAAG
OVER BOORD GESLAGEN
EN VERDRONKEN
VAN DE JAARBEURS
Nieuwe radio-ontvangers
DE STUDIO DER N.C.R.V.
Het Gebouw voor K. en W. te
Utrecht wordt niet gekocht
UIT DE STAATSCOURANT
Landmacht
Onderscheiding
DOOR BERTA RUCK
SPECIAAL VOOR U DAMES U de rubriek
WAT DE TONG STREELT (pag. 4)
te
Botterdam, 12 Sept.
Toen vanmorgen de sleeperswagens en de
Ètoote beladen vrachtauto's al bedrijvig reden
°ver de kaden en er in de stad al drukte
keerschte van velen, die naar de handelskan
toren gingen, begaven zich de deelnemers aan
het elfde congres van den Nederlandschen Ka
tholieken middenstand naar de St. Rosaliakerk
"ap de Leeuwenstraat, waar de geestelijke advi
seur van de Rotterdamsche afdeeling Rector
M. MOL een H. Mis opdroeg tot intentie van
hen Bond.
En toen de zon al flink scheen op de groote
Bebouwen aan den Coolsingel kwamen zij bij-
cen in hun tweede algemeene vergadering, die,
Sooals reeds gemeld aan de bestuurstafel werd
bijgewoond door Minister Gelissen en Baron
van Wijnbergen en waarop het tweede prae-
advies van dit congres over „De beteekenis
voor het middenstandsbedrijfsleven van de wet
op de ondernemersovereenkomsten' werd be
handeld door mr. dr. P. J. WITTEMAN,
hie na de reeds gepubliceerde toespraak van
hen Minister van Economische Zaken, eenige
toelichtingen op dit prae-advies verstrekte.
Spr. verwacht van de wet op de onder
nemersovereenkomsten niet zeer veel voor
den middenstand. Wanneer deze er al uit
tracht te halen wat er uit te halen valt,
Wanneer hij al verkrijgt, dat een aantal
afspraken in zijn belang bindend worden
Verklaard, zal hij nog op tal van moeilijk
heden stuiten bij de toepassing van de wet,
die met name zeer onbevredigend blijft in
haar sanctie-mogelijkheden.
Alvorens over te gaan tot de gedachtenwis-
Eelirtg over deze inzichten, verleent de voor
ster. de heer J. A. Koops, het woord aan Mr.
«ARON VAN WIJNBERGEN, voorzitter van
hen Middenstandsraad.
In een korte toespraak wijst deze erop, dat
hians, nu Europa door den oorlog, de oneenig-
heid der Staten en de verloochening van den
christelijken godsdienst zijn plaats in de we-
'éld heeft verloren die plaats alleen terug
b® veroveren valt door een herstel van den
Eerbied voor Gods wetten. Dat te helpen ver
wezenlijken is de taak der katholieken. Aan
he vervulling van die taak moeten ook onze
Middenstanders in hun organisaties meewer
ken.
Na het applaus, dat op deze toespraak volgde,
'Ihgen de gedachtenwisselingen aan.
Mr. VAN HELLENBERG HUB AR, burge
meester van Rijswijk acht den algemeenen toon
van mr. Witteman's prae-advies te pessimis
tisch.
Hjj meent, dat de wet op de ondememers-
bWereenkomsten grootere mogelijkheden biedt,
Vooral ten aanzien van de procedure en de
^fictie. Zijns inziens kunnen ook organisaties
hls belanghebbenden optreden, plaatselijke
Overeenkomsten verbindend worden verklaard
organisatorisch vastgestelde boeten ook ci
vielrechtelijk worden opgelegd. Hij meent, dat
he wet elastischer is dan de prae-adviseur het
heet voorkomen en acht het niet den juisten
Weg om door bepaalde interpretaties reeds bij
v°orbaat sommige mogelijkheden af te snijden.
t>e heer BERGERS uit Utrecht vraagt wat
V door de organisaties wel gedaan moet wor-
hen om den steun der regeering te krijgen.
De alom als model geprezen H. L. S„ die
horizontaal en verticaal 17000 van de 20.000
in het leerbedrijf betrokkenen vereenig de,
is thans geheel ter ziele zonder ooit van
fegeeringswege eenigen steun van betee
kenis te hebben ontvangen!
t>e heer DE BRABANDER, eveneens uit
jltrecht, vraagt, welke nadeelen de prae-advi-
,,eUr van deze wet voor den middenstand ver-
Wacht.
,..De heer WUBBE informeert naar de moge-
'ikheden om met deze wet coöperaties en
Bfootbedrijven te lijf te gaan.
De heer JAN BAKKER uit Den Haag wil
Weten of niet organisatieverplichting weer uit
he wet te halen ware.
De heer F. GROOT uit Hoorn stelt er belang
-h hoe mr. Witteman zich een bindende rege-
hg in het verkeerswezen zou denken, waar het
Tvoer hoe langer hoe meer in het eigen be
drijf van den fabrikant wordt opgenomen.
De heer HENDRIKS uit Nijmegen heeft een
zwaar hoofd in de mogelijkheid om in één be
drijf de onderling tegenstrijdige belangen zóó
te combineeren, dat men het zonder den wet
gever eens kan worden over een arspraak.
De heer HILHORST zag ook graag de ver
ticale overeenkomsten in de wet erkend.
De heer DRESRUé uit Den Haag acht de na
deelen van de wet zoo groot, dat zij hem al
lang het plezier in de voordeelen heeft ont
nomen.
In zijn antwoord op deze vele sprekers
verklaarde Mr. Dr. WITTEMAN, dat hij
gaarne een optimistischen toon had laten
hooren en ook van harte hielp hopen, dat
de practijk beter uitviel, dan hij had ver
wacht. Overtuigd was hij daarvan echter
geenszins.
Waar de wetgever uitdrukkelijk een commis
sie als die, bedoeld in art. 12, aanwijst als be
voegd om als belanghebbende op te treden,
doch zwijgt over de organisaties, is het niet
waarschijnlijk, dat deze voor den rechter wél
als belanghebbenden kunnen optreden.
En waar de wetgever zelfs burgerlijk rech
telijke sancties op overtreding heeft gesteld, is
het evenmin waarschijnlijk, dat hij afspraken
bindend zal verklaren, die met voorbijgaan van
deze sancties eigen boete-bepalingen inhouden.
Alleen materieele afspraken kunnen bindend
worden verklaard.
Ook acht hij 't niet erg aannemelijk, dat het
heele apparaat, noodig om een Kon. Besluit tot
verbindendverklaring te verkrijgen, in werking
zal worden gesteld voor plaatselijke afspraken.
Spr. hoopt dat het meegedeelde over het
overlijden der H. L. S. aan den pessimistischen
kant staat.
Direct nadeelig voor den middenstand kan
de wet werken, wanneer bijvoorbeeld door de
producenten afspraken worden gemaakt, die
hem schade doen. Daardoor late men zich ech
ter niet weerhouden om de voordeelen te blij
ven nastreven.
Speciale regelingen tegen het grootbedrijf en
de coöperaties kunnen van deze wet niet wor
den verwacht.
Wel zullen eenmaal bindend verklaarde be
palingen ook voor deze bedrijven gelden.
Organisatiedwang zou inderdaad den mid
denstand in staat stellen het uiterste uit de
wet te halen, doch in het kader daarvan is
zulk een dwang niet te bereiken.
Speciale kwesties als het vervoerwezen snijdt
spr. liever niet aan.
Met groote aandacht werden zijn gedegen
antwoorden gevolgd.
Voor de tweede maal verkreeg na hem MI
NISTER GELISSEN het woord.
Z.Erc. verklaarde niet met den praeadvi-
seur in debat te willen treden, doch naar
aanleiding van diens inzichten wél een op
wekkend woord noodig te achten. Men
moet niet enkel letten op de directe, maar
ook op de indirecte werking van de wet.
Speciaal denkt Z. Exc. hierbij aan de mo
gelijkheid tot o n-verbindendverklaring, die
de wet eveneens openlaat.
Het onverbindend verklaren van sommige
ondememersafspraken kan wel degelijk van
belang zijn voor den middenstand. Stelt
men bijvoorbeeld het geval, dat enkele in-
dustrieclen door onderlinge overeenkomst
een zoodanigen prijs voor hun product vast
stellen, dat een loonende distributie door
den middenstand onmogelijk wordt, dan zal
door deze wet een zoodanige overeenkomst
nietig kunnen worden verklaard.
Met luide instemming werden deze woorden
opgenomen.
Tot het uitspreken van een slotwoord besteeg
Rector J. BOTS, door Mr. Witteman reeds als
„onze sociale rector" betiteld, het spreekge
stoelte.
Onze tijd, aldus spr. staat in het teeken der
oppervlakkigheid.
Men gelooft niet meer aan de daadkracht der
gedachte. De grondslagen der menschelijke sa
menleving worden bejegend met dezelfde on
verschilligheid waarmede men oveF sigarenmer-
ken spreekt. Meer dan ooit geldt het woord
van Hello: God geve ons mannen, die aan de
dingen hun verloren majesteit kunnen terug
geven.
De katholieke standsorganisatie moet de
dikke schors van materialisme, die thans den
geest omsluit, doorbreken en de grondgedach
te van het Christendom de gedachte aan
zelfverloochening op den voorgrond stellen.
Want zóó alleen kan waarlijk onze wereld be
vrijd worden van de tyrannie der materie: dat
de mensch weer meester wordt van de stof,
over haar heerscht, door haar te kunnen ver
zaken.
Steeds bij de eerste christenen, in den tijd.
der heidensche decadentie en in de middel
eeuwen vormde de onthechtingsgedachte de
kracht van het Christendom. Oók in het so
ciale leven, waar zij alleen vrijheid, algemeene
welvaart en saamhoorigheid kan brengen.
Vér heeft zich onze tijd van deze gedachte
verwijderd. De loffelfjkheid der vrijwillige ar
moede heeft plaats gemaakt door de „deugd"
der zelfzucht van wier heerschappij gedurende
vier eeuwen de maatschappij thans de wran
ge vruchten plukt.
Een nieuwe generatie begrijpt dit en gaat te
rug naar het verloren paradijs, spreekt weer
over schuldgevoel, boetvaardigheid, berouw-
religie.
De katholieken moeten dit verstaan en deels
in stilte deels ook openlijk den heropbouw van
een christelijke maatschappij beginnen. Ieder
individueel staat thans voor de groote keuze:
kruis of munt!
Ook met deze diepe overweging mogen de
katholieke middenstanders huiswaarts gaan!
De voorzitter, de heer J. A. KOOPS dankt
nog allen die zich op eenigerlei wijze voor het
congres verdienstelijk hebben gemaakt en sluit
de vergadering. De middag is al begonnen.
Buiten staat een lange rij gele autobussen
gereed, die de deelnemers, waaronder enkele
vergezeld van hun dames, naar het vliegveld
Waalhaven brengen waar verder de dag in ge
zelligheid wordt zoekgebracht.
Op 20 Juni geraakte te Spijkerboor (gem.
Jisp) een vrachtauto te water. De auto, die be
laden was met ongeveer twee ton aardappelen,
reed met een snelheid van 40 K.M. den oprit
van het Oudelandsdijkje op, wat veel te snel is
voor den ter plaatse heerschenden toestand.
De weg is er ongeveer 2.30 M. breed en ligt
bovendien aan het water. De auto, die bestuurd
werd door een 25-jarigen chauffeur uit Mon
nikendam, volgde de lijn van den oprit en kwam
daardoor met de linkerwielen in den gras
berm. De chauffeur deed pogingen om den wa
gen nog op den weg te krijgen, doch dit mis
lukte en de auto schoot met sroote snelheid in
de Knollendammervaart waar hij ongeveer tien
meter van den kant met de wielen op den bo
dem terecht kwam. Slechts het reclamebordje
op de cabine stak boven het wateroppervlak
uit.
Een 31-jarige goudsmid uit Wormer, de heer
van Zaanen, die in den berm van den oprit
was gaan staan bij het passeeren van den
vrachtauto, snelde onmiddellijk te hulp. Hij be
gaf zich gekleed te water en wist op de cabine
te komen. Vandaar redde hij den chauffeur uit
zijn benarde positie en bracht hem naar den
kant. Deze man was echter nog niet bewuste
loos en maakte den heer van Zaanen duidelijk,
dat nog iemand in de cabine zat. De moedige
redder begaf zich nogmaals te water en bracht
ook den ander op het droge. Deze bleek er ern
stiger aan toe te zijn en werd naar het zieken
huis vervoerd. Twee en een halven dag later
stierf hij aan verbloedingen in de hersenen en
in het ruggemerg.
Donderdag stond de chauffeur wegens dood
door schuld voor de Haariemsche Rechtbank te
recht.
De Officier van Justitie, sprak een extra
woord van hulde tot den kranigen redder zon
der wiens tegenwoordigheid van geest verdach
te het er waarschijnlijk niet levend af gebracht
zou hebben. Verd. had moeten weten dat men
op een derde-klas weg slechts 20 K. M. mag
rijden. Er is hier hoogst roekeloos en onvoor
zichtig gereden. Spr. eischte een hechtenisstraf
van drie maanden en een jaar intrekking van
het rijbewijs.
Uitspraak 26 September,
Naar wij vernemen zullen heden
op uitnoodiging van den Minister
van Binnenlandsche Zaken, mr. De
Wilde, een of meerdere bestuurders
van ,,St. Lambertus" naar Den Haag
gaan om den minister, op zijn ver
zoek, inlichtingen te verschaffen om
trent het conflict te Tilburg.
Op een hernieuwd verzoek van de Tilburg-
sche stakingsleiding aan den Rijksbemiddelaar
prof. Aalberse om bemiddeling in het conflict,
heeft prof. Aalbferse Donderdag telegralisch
geantwoord:
Na ontvangst van uw schrijven opnieuw in
lichtingen ingewonnen hebbend, moet ik bij
de conclusie blijven, dat er voor mij bij dezen
stand van het conflict geen kans van slagen
is bij bemiddelend optreden.
C. Kolff, namens de Nationale Luchtvaart-
school en majoor Blusset als oud-commandant
van de R. O. C.
Ir. F. J. Philips sprak namens de familie een
dankwoord.
Donderdagmiddag omstreeks 3 uur is op den
Leidschen Straatweg ter hoogte van de Eken
laan te Den Haag een ernstig verkeersongeluk
gebeurd. Uit de richting Leiden kwam een mo
torrijder O., die zijn broer als duopassagier ver
voerde, in botsing met een vrachtauto, die stee-
nen vervoerde. De duopassagier was op slag
dood, terwijl de bestuurder naar het Gem. Zie
kenhuis aan den Zuidwal te Den Haag werd ver
voerd. Zijn toestand is naar omstandigheden
redelijk wel.
Omtrent de toedracht van het ongeval kan
nog het volgende worden medegedeeld.
Vóór de vrachtauto, waarmede de motorrijder
in aanraking is gekomen, reed een luxeauto, die
bij de Eikenlaan rechts afsloeg. De vrachtauto
moest dientengevolge remmen, De motorrijder
wilde toen passeeren, maar uit de tegenoverge
stelde richting kwam een luxe-auto aanrijden,
waardoor de motorrijder genoodzaakt werd, naar
rechts uit te wijken en zoodoende in aanraking
kwam met den vrachtauto, met het reeds ver
melde droevig gevolg.
C. K., 28 jaar, behanger, thans ged., stond
voor de Haagsche Rechtbank terecht wegens een
op 10 Juli te Oegstgeest gepleegden diefstal ten
huize van den heer Kamsteeg, alwaar hij zich
door verbreking van een ruit in de keukendeur
aan de achterzijde van het huis toegang had we
ten te verschaffen.
Een aantal lepels, vorken, messen en tafel
gerei werd medegenomen, nadat vooraf alle
kasten waren opengebroken en de inhoud daar
van over den vloer was uitgespreid.
Verd. ontkende zich aan dezen diefstal te
hebben schuldig gemaakt; hij heeft den koffer
met inhoud overgenomen van iemand, met wien
hij op den autobus had kennis gemaakt en met
wien hij afgesproken had, dat deze f 50 voor
den inhoud moest hebben.
Jhr. Mr. van Asch van Wijck, het O.M. waar
nemende, ontzenuwde de verhalen van verdach
te, die reeds herhaaldelijk wegens diefstal is
veroordeeld.
Spr. eischte tegen hem anderhalf jaar ge
vangenisstraf.
De rechtbank zal 26 Sept. uitspraak doen.
Te Gorredijk (F.) heeft de marechaussee
aangehouden en koperslager, die verdacht wordt
valsche rijwielplaatjes te hebben vervaardigd en
uitgegeven.
De drie De Havilland Dragon-Rapide-vlieg-
tuigen PHAKU, PHAKV en PH—AKW van
de K.N.I.L.M., welke op weg zijn naar Indië en
gebruikt zullen worden bij de karteering van een
gedeelte van Nieuw-Guinea, zijn Donderdag vlot
te Athene geland. Aan boord is alles wel.
In aansluiting bij het reeds gemelde, kunnen
wij van de teraardebestelling te Woensel van
den in Turkije verongelukten vlieger Jhr. mr.
G Sandberg nog het volgende mededeelen:
Op het rustige kerkhof bij den Ouden Toren
kwam omstreeks kwart over een de stoet aan.
Een enorme pracht van kransen en bloemstuk
ken werd binnengedragen en rondom de groe
ve neergelegd.
Daarna werd onder doodkche stilte de lijk
kist naar de groeve gedragen, door een twaalf
tal Soesterbergsche makkers van Gerhard Sand
berg.
Het was een ontroerend moment, toen voor
zichtig de kist met de Nederlandsche kleuren
bedekt op het graf werd neergezet. Dan stelden
de Soesterbergsche vliegers en al de andere
militairen zich en carré rondom het graf op.
Eenige oogenblikken later trad de vader van
den omgekomen vlieger naar voren en sprak
het laatste afscheid aan zijn zoon. Gerhard
Sandberg had gedurende zijn al te korte leven
veel belangstelling en waardeering ondervon
den en daarvoor waren zijn nabestaanden er
kentelijk.
De schoonvader van luitenant Sandberg, dr.
A. F. Philips sprak ontroerde woorden tot hem.
die een ware zoon voor hem is geweest en nu
is heengegaan.
Als zwagers van den overledene spraken E.
C. baron van Pallandt en ir. P. F. Otten.
Namens den minister van Defensie was het
reserve luitenant-generaal Raymakers, die de
gevoelens van de Nederlandsche weermacht
vertolkte. Sandberg werd beschouwd als een
der beste krachten van de militaire lucht
vaart,
Ministers Deckers spreekt
De oud-minister van Defensie, thans minister
van Landbouw en Visscherij, mr. dr. L. N
DECKERS zeide Sandberg met warme belang
stelling gevolgd te hebben in zijn militaire car
rière. Spr.'s waardeering voor hem was zee'
groot, vooral door zijn doorzettingsvermogen,
energie, moed en beleid. Overmoedig is jhr.
Sandberg nooit geweest en de gevaren onder
schatten deed hij evenmin. Hij was de allerbes
te van onze terecht befaamde militaire vliegers.
Sandberg heeft niet zonder zorgen door het
leven willen gaan, wat hem mogelijk zou zijn
geweest. Geheel vrijwillig aanvaardde hij zijn
zware beroep, den medemensch tot heil en
voorbeeld. „Wij hopen," aldus besloot minister
Deckers, „dat God het offer van zijn jonge le
ven genadig zal hebben aanvaard."
Als inspecteur van het wapen der cavalerie,
waaronder jhr. Sandberg ook nog eenigen tijd
als huzaar had gediend, sprak generaal-majoor
Fabius.
Een deputatie van de Fokkerfabrieken en van
de K. L. M., onder wie ook de bekende vlieger
schrijver Viruly, droeg daarna een twaalftal
kransen en bloemstukken aan, welke om de
groeve gerangschikt werden.
De volgende sprekers waren dr. Rutgers en
ir. Stephan, namens de Fokkerfabrieken, kolo
nel Best, commandant van de Luchtvaartafdee-
ling Soesterberg en kolonel Versteegh, com
mandant van de Vliegschool.
Voor de directie van de N. V. Philips sprak
de heer P. Staal, onder-directeur, waarna bur
gemeester Verdijk enkele woorden aan de na
gedachtenis van jhr. Sandberg wijdde.
Dan spraken nog ds. Ter Haar Romeny, de
heer Linthorst Homan, voor de K. N. A C.,
Het Tweede Kamerlid ir. Feber, die de vorige
week tot wethouder van 's-Gravenhage werd
herbenoemd, zal, volgens de Volkskrant, over
eenkomstig een afspraak in de Haagsche ka
tholieke raadsfractie, na de behandeling der
rijksbegrooting, dus omstreeks de beëindiging
van het Kerstreces, zijn mandaat als lid der
Tweede Kamer neerleggen.
Zijn opvolger op de lijst is professor mr.
C. P. M. Romme, die in een vorige periode
reeds korten tijd lid van de Tweede Kamer is
geweest.
De minister van Sociale Zaken heeft aan de
vaste leden van de Commissie van Advies, be
doeld in art. 8 der Bedrijfsradenwet (kern-com
missie landbouw), de volgende personen als
tijdelijke leden toegevoegd: F. M. H. v. Waveren
te Bennebroek; Th. F. v. Rijn te Lisse; J. Hijl-
kema te Hillegom; B. N. Loerakker te Haarlem;
P. Stokman te Leiden H. v. Wielen te Haarlem.
Deze toevoeging geschiedt ten behoeve van
het uitbrengen door vorengenoemde commissie
van een advies omtrent de wenschelijkheid van
het instellen van een bedrijfsraad voor het
bloembollenbedrijf en omtrent andere daarmede
verband houdende onderwerpen, in art. 8 des
Bedrijfsradenwet bedoeld.
De minister van Sociale Zaken heeft voorts
ingetrokken zijn beschikking van 3 Juni 1935
voor zoover daarbij H. Schlosser te Amsterdam
als tijdelijk lid is toegevoegd aan de vaste le
den van de commissie van advies, bedoeld in
art. 8 der Bedrijfsradenwet kerncommissie-
middenstand) en in diens plaats als zoodanig
aangewezen A. J. Loppersum te Amsterdam.
De inschrijving voor de weekend
trip van a.s. Zaterdag is gesloten.
Liefhebbers voor een weekend-reis
kunnen dus a.s. Zaterdag over een
week mede.
Voor de vierdaagsche van a.s.
Maandag zijn nog enkele plaatsen,
terwijl liefhebbers voor een twee-
daagsche nog kunnen inschrijven
voor de tweedaagsche van Woens
dag a.s.
Naar wij vernemen is bij K. B. benoemd tot
voorzitter van de Eerste Kamer der Staten-Ge-
neraal gedurende de zitting, die zal aanvangen
op den derden Dinsdag in September 1935, de
heer Mr. W. L. Baron de Vos van Steenwijk, lid
van die Kamer.
i
Dengenen> die inlichtingen kunnen verschaf
fen omtrent de verblijfplaats van O., die ver
dacht wordt van moord op zijn echtgenoote aan
de Geest te 's Gravenhage, wordt verzocht zich
te wenden tot het hoofdbureau van politie, afd.
C aldaar.
De sectie op de lijken van de beide slachtof
fers zal heden door dr. Rochat verricht worden.
Draadloos wordt bericht, dat van de Nfcder-
landsche tankboot „Duivendrecht" twee op
varenden over boord zijn geslagen en verdron
ken.
Het Sinus-programma voor het seizoen 1935/
1936 is rijk voorzien van nieuwe en bijzondere
uitvoeringen, vooral wat het ontvangers-pro
gram betreft.
Op de Jaarbeurs te Utrecht had de radio-ap
paraten- en instrumentenfabriek der firma
Ridderhof van Dijk te Zeist zes verschillen
de ontvangers, alle in zeer bijzonder uitgevoer
de meubels en voorzien van een verlichte sta-
tionsschaal awarop de stationsnamen.
Sinus Populair. Dit type is zelfs voorzien van
een A. B. C.-stationsnamenschaal, waarvan de
stations alfabetisch zijn gerangschikt. Men
stemt de stations af, zooals men in een karto-
theek datgene opslaat, wat men wenscht. Al
dus zeer vernuftig en nieuw voor Nederland.
De Sinus-Simpex-Ontvanger is een super
ontvanger en geheel geconstrueerd volgens het
veel besproken idee der „Single Span", welke
nog nimmer in den handel werd gebracht. Dit
toestel werkt geheel zonder golflengteschake
laar, en is bijzonder eenvoudig in de bedie
ning; derhalve is het werkelijk een „eenknops
ontvanger", welke ingebouwd is in een diep
hoogglans afgewerkte moderne kast met klank
rijke en natuurgetrouwe weergave.
Sinus super cabinet. Dit model wordt in 2
uitvoeringen in den handel gebracht en wel in
cabinet model en in een modern staand meu
bel. Deze 7-krings-Super garandeert een we
reldontvangst en is van zeer bijzondere kwali
teit met verlichte stationsnamenschaal, zicht
bare afstemming, toonregelaar, zoodat het op
alle nuances is in te stellen, iftsgewenscht
kan men met een voorzet-apparaat, hetwelk
los in den handel wordt gebracht, ook Ultra-
Korte-Golf beluisteren. Dit type in staande
kast is het type Sinus Super staand model.
De Sinus-Super-Lux is een zeer gevoelige
5-lamps, o-krings ontvanger met een zeer ruim
eindvermcgen en bijzonder geschikt voor groo
te kamers of kleine zalen.
Men kan hiermede alle bestaande stations
ontvangen, terwijl het is uitgevoerd met ver
lichte stationsnamenschaal, zichtbare afstem
ming, toonregelaar, fading-compensatie en per-
manent-electro-dynamische luidspreker, inge
bouwd in een zeer luxueuze diepgianzende kast.
Deze zelfde Super wordt ook geleverd inge
bouwd in een luxueuze kast, waarin een gramo-
foon is ingebouwd, en is dan het type Si
nus Super Gramofoon-model.
Genoemde firma brengt tevens speciale-ultra-
korte-golf apparaten in den handel waarmede
men dan ook dit speciale gebied kan bestrij
ken.
Wat de artikelen voor radio-amateurs be
treft, kwam zij behalve met de meer en meer
bekende Sinus plaatstroomcombinaties, ver-
huistransformatoren, gloeistroom-, laagspan-
ning-, versterker- en krachttransformatoren
ook uit met een nieuwe plaatstroomcombinatie
type Super, welke 2 x 300 Volt, bij 75 m. Amp.,
4 V. bij 1 Amp. en 2 x 2 Volt bij 5 Amp. af
geeft, zoomede een schema voor zelfbouw van
een Single-Span-Super en een toestel 1 H. F.
1 Det. 1 L. F. met de nieuwe Sinus-ijzer-
kern-spoeien, beiden voorzien van een stations
namenschaal.
Naar de N. Utr. Crt. meldt, is de uitslag van
de geluidsproeven in het Gebouw voor K. en W.
van dien aard geweest, dat de Ned Chr. Radio-
Vereeniging tot aankoop van dit gebouw niet
durft overgaan.
Omtrent de verdere plannen van de N.C.R.V.
staat op dit oogenblik nog niets officieel vast.
Bij beschikking van den Minister van De
fensie is de officier van administratie der le
klasse, J. K. Leijen, geplaatst bij de Hoogere
Krijgsschool, den 9den September 1935 ter be
schikking gesteld.
Toegekend de zilveren eeremedaille der Oran-
je-Nassau Orde aan N. Kunst, reiziger bij de
N. V. A. J. J. Vos' Papierwarenfabrieken te
Gouda.
Illllllllllllllllinilllllllllllllllllllllllllllllllll
lllllllllllllllllllllllllllllllllllUlllllllllumui
>.We hebben 't voor mekaar!" riep hij. „Kom
^aar op, we zijn klaar!"
Ik had mezelf op 't dichtsbijzijnde schaduw
plekje neergegooid, had m'n hoed afgerukt en
kletsnat voorhoofd droog gebet. Ik vond
?et leven heerlijk op dat oogenblik; ik voelde
tintelen tot in mijn vingertoppen. Ik was
pver-verhit en uitgeput; maar wat voelde ik me
r^Ukkig en voldaan! Werk is een verrukkelijk
?eheesmiddel; maar 't moet het juiste soort
an werk zijn. Nu, dat van vanmiddag was in
lij geval het ware geweest! Ik had al het
"■ndere vergeten!
Ik duwde mijn zakdoek weer in mijn mouw,
ontdekte toen pas, dat er nog drie andere
-nschen op datzelfde plekje schaduw zaten.
Elisabeth had zich vlak naast me neerge-
jj°rpen. Dicht bij haar zat haar jonge kolonel.
I'd tegenover mij, met een grooten homp brood
.d een schoteltje boter in zijn handen, zag ik
apitein Holiday.
j Ik geloof niet, dat onze thee ons ooit in ons
l ven zóó had gesmaakt! Eh dan het boeren
lood! En de boter! „Dit." zei kolonel Fiel-,
ding, tusschen een slok en een hap in, en met
een zijdelingschen blik op Elisabeth. „Dit wordt
een van de feesten van mijn leven!"
Ik zei, 'n beetje koel; „Dat komt, omdat u
er zoo voor gewerkt hebt!"
„O eh néé. Ik voel niets voor genoe
gens, die ik eerlijk verdiend heb," antwoordde
die merkwaardige jongeman met schijnbare
zachtzinnigheid. Hij at met keurige kleine
hapjes, nog precies zooals hij in de kinder
kamer moest geleerd hebben. „Alles wat je
zoo rechtens toekomt, verliest meteen al z'n
bekoorlijkheid. Zoo denk ik er tenminste
over
„Zoo, doe je dat," viel zijn vriend hem in de
rede. „Als jij anders afhankelijk was van wat
je eerlijk verdiende, waarde heer, dan zou je
er beroerd aan toe zijn. 't Is dus maar goed,
dat je er zóó over denkt!"
't Amuseert me altijd kostelijk, hoe mannen
van hun warme vriendschap voor een specialen
kameraad blijk geven door hem onophoude
lijk in 't publiek te beleedigen! Maar Elisa
beth bezat op dit moment blijkbaar niet zoo
veel gevoel voor humor. Over haar wit aarde
werktheepotje wierp ze e'en vernietigenden blik
op den onverlaat, die zóóiets van haar afgod
had durven zeggen!
Kolonel Fielding lachte alléén maar met zijn
oogen door zijn lange wimpers, knikte zijn
vriend gemoedelijk toe, en strekte zich behaag
lijk in het gras uit, blijkbaar van plan, een
boom op te zetten.
Daar ik terwille van Elisabeth hoopte, dat
zijn uitlatingen ons misschien een beteren kijk
op zijn persoonlijkheid zouden geven, besloot
ik, zoo aandachtig mogelijk toe te luisteren!
Ik had mijn plaats niet met die van een
koning willen verruilen. Zóó dicht bij kapitein
Holiday te zijn, rustend na het gemeenschap
pelijke zwoegen, gaf me een diepe, heerlijke
vreugde. Hij zou het nooit wetten.
Maar het was merkwaardig, zijn vriend,
kolonel Fielding, plotseling mijn gedachten
onder woorden te hooren brengen!
Hij herhaalde zijn gezegde van daarjuist.
„Ja, dit is e'en van 's levens feestdagen,"
zei hij zacht. „Thee ten brood en boter in een
hooiland. Dit is werkelijk ontspanning! Dit is,
wat de menschen altijd zoo ongedurig najagen
en nooit vinden. Ze loopen naar schouwbur
gen en bioscopen ten restaurants. Ze bestellen
champagne. Ze dansen bij oorverdoovende
jazzbands. Alles om ontspanning te vinden!
Maar dat eh dat lukt hun niet," mom
pelde de jonge kolonel met zijn zachtzinnigste
stem. „Je kunt écht amusement niet koopen.
Je krijgt 't of je krijgt 't niet. Da's een feit."
Niemand zei iets. Fielding ging voort;
„Als 'n mensch terugziet op de prettigste
uren, die hij van z'n leven heeft doorgebracht,
dan zijn dat zelden de gelegenheden, waarbij je
er opzettelijk op uit btent getrokken met 't
vastberaden voornemen, plezier te hebben,
onverschillig, wat 't zou kosten. Nee, dat valt
bijna altijd gruwelijk tegen. Let er maar eens
op: als je eerst goed bedenkt, wat je het meeste
genoegen verschaft heeft zoo nu en dan, dan
blijken 't altijd dingen te zijn, die ongeveer
niets gekost hebben. Is dat niet zoo?"
Kapitein Holiday, die 'n oiin aan 't rooken
was, liet een gegrom hooren, dat van alles kon
beteekenen.
Elisabeth luisterde in devote aandacht naar
de voordracht van haar aangebeden kolonel.
„Een vrouw heeft me eens verteld...." be
gon deze weer. En ik zag, hoe mijn vriendin
nóg meer haar ooren spitste, als zoóiets ten
minste mogelijk was!
De kolonel zag het óók. De glimlach, die op
zijn gezicht verscheen, had het glimlachje van
de een of andere coquette kunnen zijn, die
haar vritend opzettelijk jaloersch tracht te
maken, en hem ten slotte ziet toehappen
Hij ging voort: „Ja, een vrouw vertelde me
eens, dat ze de gezelligste lunch van haar leven
verorberd had in eh een idioot klein,
muf gelagkamertje in de eenige herberg van
een negorij."
Hier viel kapitein Holiday in: „Hoe krijg je
't in je herstens, om haar daar naar toe te
brengen?"
Er glom een boosaardig vonkje tusschen de
lange wimpers van den kolonel, maar hij ging
hier niet verder op in.
„Het rook er naar de biertjes van vele stam
gasten," ging hij droomerig voort, „en er hin-
gten nachtmerries van prenten aan den muur, en
getuigde scheepsmodellen van de zoldering,
allemaal dik onder 't stof en groen uitgesla
gen
„Wat allergezelligst," snerpte Elisabeth.
„De tafelversiering," ging kolonel Fielding
onverstoorbaar voort, „bestond uit een steenen
zoutstrooier, een pulletje met tandenstokers
en een rood-glazen vaasje met doode nar
cissen.)J
„Mogen we misschien weten, wat de ramp
zalige dame te eten kreeg?"
„Ze kreeg koude ham, juffrouw Weare, inge
maakte abrikozen, en pikzwarte koffie om drie
uur in den middag
„Jasses nog toe!" viel Elisabeth uit, die
zichtbaar verging van jaloezie op de vrouw, die
deze lunch had voorgezet gekregen.
Kolonel Fielding glimlachte vergoelijkend.
„Die dame vertelde me," zei kolonel Fielding,
„dat ze die lunch niet had willen ruilen voor
twee jaar wonen in een luxe-hotel aan de
Riviera."
Wat kon ik dat goed van haar begrijpen!
Ik deed mijn mond al open om die gedachte
uit te spreken, toen ik zag, dat kapitein
Holiday me strak lag aan te staren, door een
dikke rookwolk heen.
Waarom? Was hij soms weer nieuwsgierig?
Ik bedacht me en zei niets.
„Ik veronderstel, dat die dame bedoelde, dat
ze lunchte in zulk alleraangenaamst gezel
schap?" zei Elisabeth op uitdagenden toon,
terwijl ze uit alle macht aan een bosje on
schuldige grassprietjes rukte.
„Wel," antwoordde hij zoetsappig, „ik geloof,
dat ze bij die gelegenheid lunchte met iemand,
die werkelijk Alles voor haar beteekende. Hij
was eh een soort van oude vlam of zoo
iets dien ze in geen eeuwen gezien had. Ten
minste dat meen ik er uit begrepen te heb
ben."
„Meent u dat?" vroeg ze vertwijfeld. „Weet
u 't dan niet zeker?"
„Nee," antwoordde de jonge kolonel, „ik kon
't haar niet vragen, hè?"
„Waarom niet?" vroeg kapitein Holiday op
zijn gewonen bruusken toon.
„Hoe kon ik het haar vragen, als ze het me
niet verkoos te vertellen?" antwoordde kolonel
Fielding allerminzaamst.
Ik vond, dat 't nu méér dan genoeg was
geweest; daarbij wilde ik niet, dat Elisabeth's
heele dag bedorven zou worden.
Dus flapte ik er zonder complimenten uit:
„Maar kolonel Fielding, was 't dan niet,
met wien die dame lunchte, toen ze u dat ver
telde?"
„Ik?" Hij sloeg even onschuldig en onbe
vangen zijn oogen naar me op als Muriel zou
gedaan hebben, en ik bedacht ongeduldig,
wat 'n massa meisjeskuren hij er toch op na
hield. En toch was er één meisje, dat hem
daarom verafgoodde. Ik las het op Elisabeth's
zielig gezichtje, toen ik haar toevallig even
aankeek.
„Ik?" vroeg hij. „O, nee. Ik eh was er
toen niet bij. Ik was eh feitelijk nog niet
geboren. Mijn moeder heeft 't me pas kort
geleden verteld."
CWordt vervolgd)
