Prijsstijging levensmiddelen
Quaker Oats
GEVOLG VAN DEN INT.
TOESTAND
GIFT VAN PRINSES
JULIANA
MEISJES
IN UNIFORM
WOENSDAG 9 OCTOBER 1935
Als het publiek meer vraagt dan
het noodig heeft, laten fabri
kant en grossier, om de
vraag te remmen, de
prijzen stijgen
Er wordt nu reeds
gehamsterd
Vetten
Andere artikelen
R. K. UNIVERSITEIT
De dies-viering
Georganiseerde haven
zielzorg
Mgr. Edward Myers steunt het
Nederlandsche plan
STANPPLAATSAFTREK
R. K. Provinciale ambtenaren in
Noord-Holland bijeen
Ongevallenverzekering
Landbouwcrisisbureau
Wijzigingen in het personeel
Een afdoend preparaat
tegen mosterdgas
Steun vergoeding groene erwten
Uniforme regeling voor jongere
werkloozen
ERNSTIG VERKEERSONGELUK
Berijder van bakfiets gewond
Een lang productieproces, waarin
geen hand aan de haver
mout raakt
Fabriek te Rotterdam
Voor eventueele uitzending van
een Nederlandsche ambulance
in Abessinië
Na de Tilburgsche
staking
Vergadering van het hoofdbestuur
van St. Lambertus met de
arbeiders
Neemt zelf de macht"
Vrouwelijke advocaat verdacht
van opruiing tegen het
wettig gezag
UIT DE STAATSCOURANT
CONFLICT IN DE SCHOEN
INDUSTRIE
Directie dreigt met ontslag
Defensie
Hooge Raad van Adel
Onderscheiding
Eervol ontslag
IN- EN UITVOER OVER
SEPTEMBER
CENTRALE RAAD „HANZE"
Plaatsvervanger Rijks
advocaat
Belastingdienst
iniiiiimiiiiiHiiNiiimnimmmmiiimmm
DOOR BERTA RUCK
IIIUIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIUIIIII111*1*
Een redacteur van het Algemeen Neder-
kndsch Persbureau in Den Haag heeft aan
een vertegenwoordiger van een bekend
Sroothandelbedrijf gevraagd, wat er te be
speuren is van prijsstijgingen als gevolg van
öen internationalen politieken toestand.
Rij antwoordde, dat zich een opmerkelijke
Prijsstijging voordoet bij de amandelen, een ar-
'kel, in dezen tijd des jaars van belang voor
het bakkersbedrijf met het oog op de feestdagen
?P den winter. Amandelen worden betrokken uit
Sicilië en als de economische sancties doorgaan,
jshet de vraag, of men ze uit Italië zal kunnen
Rijven betrekken. Zij worden onder normale
omstandigheden half October van Sicilië ver-
jenden, maar mocht de invoer uit Italië worden
Wgelegd, dan zal van dit product hier alleen
Aankomen, wat zich nu in de booten bevindt.
R°rten tijd geleden was de prijs der amandelen
36 per 50 K.G., nu bedraagt hij 43.50 (groot-
Pandelsprijzen)Kunnen wij ze niet meer uit
jjjcilië krijgen, dan kan ook Portugal ze leveren,
maar het is de vraag, of het bakkersbedrijf ze
nier dan nog op tijd kan krijgen en voor het
Pfoduct uit Portugal zal de grootere vraag, naar
verwachten is, wel tot prijsverhooging leiden.
Een belangrijk artikel dat in dit verband de
Aandacht verdient, zijn de vetten. Vroeger, ai
m's de zegsman, waren wij de importeurs van
^"id-Amerikaansch vet, maar nu verkoopt
^Uid-Amerika zijn vet aan Noerd-Amerika.
Voorts kent men de verhoogingen va de crisis-
Paffingen op oliën en vetten door de regeering.
I^alke feiten gaan buiten een vrees van het pu
bhek voor eenig tekort om, maar anderzijds
fcrijgt men den indruk, dat het publiek, door de
Prijsverhooging, welke het gevolg is van de ver
hoging der crisisheffing, in den waan gaat ver
deren, reeds met een gevolg van schaarschte
te doen te hebben. Het zachte rundvet, waaraan
Gebrek is, kan worden vervangen door planten-
Vet, van copra afkomstig, en door vischtraan,
®en Japansch artikel, dat, in geraffiheerden
"bestand, het rundvet uitstekend vervangt.
Het is eigenaardig dat een afnemer, die andera
1000 K.G. vet pleegt te ontvangen, nu 5000 K.G.
^Peft aangevraagd. Hieruit schijnt wel te moe-
teh worden afgeleid, dat een neiging van het
Plbliek, om te hamsteren, een rol speelt.
Als het publiek meer vraagt dan het
iloodig heeft, laten fabrikant en grossier,
om de vraag, waaraan men anders niet
*ou kunnen voldoen, te remmen, de prij
zen stijgen. Zulks geldt natuurlijk even.
Zeer voor andere artikelen. Op deze wijze
bewerkstelligt het publiek een prijsver-
hooging, welke zou kunnen worden verme
den en waarvan het zelf de grootere lasten
heeft op te brengen. De groothandelprij-
Zen van Zuid.Amerikaansche vetten, welke
nu moeilijk meer te krijgen zijn, zijn van
23 tot 32 gulden per 100 K.G. gestegen.
Vetschaarschte in de groote steden komt
van tijd tot tijd thans voor.
De groothandelprijzen van grove soorten
®asseinrijst, uit Britsch-Indië, zijn in eenige
maanden van 9 tot 11 gulden per 100 K.G. ge
degen. De prijs van de Javarijst intusschen
m ongewijzigd.
Erwten en boonen zijn er genoeg, maar, al-
dus de zegsman, het publiek moet niet ham-
Op Donderdag 17 October zal, ter gelegenheid
Vah de herdenking van den twaalfden dies na-
^lis door Z. H. Exc. Mgr. dr. J. de Jong, coad-
JPtor van den Aartsbisschop van Utrecht, in de
Augustinuskerk te Nijmegen een plechtige
R' Mis worden opgedragen, waaronder Z. H.
een predikatie zal houden.
In den middag zal in de aula van de R. K.
Universiteit de rector-magnificus, Prof. F. van
^elie de diesrede uitspreken.
sieren. Dit is onnoodig. En het gevolg is, dat,
terwijl de richtprijs, waal-voor de boonen aan
de regeering kunnen worden afgedragen, f 14
bedraagt, de prijs er nu f 3 boven uitgaat.
Het moet voorts den koffieprijs wel doen
stijgen, als het publiek, gelijk geschiedt, koffie
bij 5 en 10 pond tegelijk koopt.
De theeprijs is den laatsten tijd 10 12 cents
per pond gestegen, als gevolg van meer vraag,
dus door hamsteren van het publiek.
Deze feiten wijzen er op, dat het publiek zich
door een ongegronde vrees laat meesleepen.
Een waarschuwing aan het publiek, om niet
aan zulk een vrees toe te geven, om niet te
gaan hamsteren, is in het algemeen belang.
Het publiek heeft het, door zijn aankoopen
den normalen omvang niet te buiten te doen
gaan, in de hand, schaarschte en onnoodige
prijsstijging te voorkomen.
Naar wij vernemen heeft na afloop van
het internationaal congres van het Aposto
laat ter Zee te Londen Z. H. Exc. Mgr.
Edward Myers, auxiliarius van Westminster,
aan rector H. G. Welsch, havenaalmoezenier
van Amsterdam, de verzekering gegeven dat
hij de uitvoering van het Nederlandsche
plan tot georganiseerde havenzielzorg over
geheel de wereld krachtig "zal bevorderen.
Zooals wij reeds mededeelden heeft dit plan,
door rector Welsch te Rome voorgedragen, bij
Mgr. Pizzardo, directeur van de katholieke actie,
een gunstige ontvangst gehad. Mgr. Pizzardo
heeft het plan aan den H. Vader voorgelegd.
Zaterdag 5 October vergaderde het Provin
ciaal Personeel van Noord-Holland, georgani.
seerd in den R. K. Bond „St. Paulus", ter be.
spreking van het voorstel van Gedeputeerde
Staten, als gevolg van den uitgeoefenden drang
van den minister van Binneniandsche Zaken,
om op de provinciale ambtenaren den stand
plaatsaftrek toe te passen overeenkomstig de
rijksregeling, met de uitzondering, dat de ge.
meente Bloemendaal voor de provinciale amb
tenaren als lste klas mag worden beschouwd.
Het standpunt, door de organisatie in dezen
verdedigd en ingenomen, kan als volgt worden
samengevat:
Indien een objectief onderzoek, waartoe de
organisatie wil medewerken, mocht uitwijzen,
dat inderdaad boteekenende verschillen be.
staan voor de koopkracht van de salarissen
in de onderscheidene plaatsen van dit gewest en
dit dientengevolge zeer divergeerende welvaart
tengevolge zou hebben, is ,.St. Paulus" bereid
de consequenties daarvan te aanvaarden.
Geen verschil mag er zijn in aftrek tusschen
hoogere en lagere ambtenaren.
De vergadering keurde met algemeene stem
men het ingenomen standpunt goed. Men
bracht dank voor de reeds gevoerde actie en
sprak het vertrouwen uit, dat de Staten van
Noord-Holland rekening zullen willen houden
met de door de vergadering geuite wenschen
en het door de Commissie voor Georganiseerd
Overleg der Provincie ingenomen standpunt.
Naar het Handelsblad verneemt, is mr. H.
A. J. M. Kusters, fungeerend secretaris aan
het College van (agrarische) Regeeringscom-
missarissen en feitelijk leider van het Land
bouwcrisisbureau van het departement van
Landbouw en Visscherlj, voor onbepaalden tijd
met ziekteverlof gegaan.
Voorts zijn tot juridische ambtenaren bij
genoemd bureau aangesteld mrs. Van Lidt de
Jeude, Besier, Von Schwarzenberg und Ho-
henlandsberg en Beelaerts van Blokland.
Naar de Standaard meedeelt, is door twee
Nederl. chemici een nieuw prat:paraat uitge
vonden, dat op kleedingstukken (uniformen)
geïmpregneerd, deze ondoordringbaar maakt
voor de inwerking van blaartrekkende gassen.
De uitvinders zijn prof. dr. J. P. Wibaut,
hoogleeraar in de Organische Scheikunde aan
de Sted. Universiteit van Amsterdam, en zijn
assistent, drs. J. Th. Hackman.
Proeven, in de Militaire Gasschool te
Utrecht, onder leiding van Overste Schilder
man gehouden, hebben afdoende de deugde
lijkheid van het preparaat aangetoond.
Zeven dagen minstens is het kleedingstuk
ondoordringbaar voor het gas.
Van officieele zijde wordt ons medegedeeld,
dat de steunvergoeding voor groene erwten en
schokkerserwten, gedenatureerd in het tijdvak
van 22 tot en met 28 September 1935, voor de
kwaliteitsklassen A, B, C en D respectievelijk
f 4, f3.50, f 3 en f2.50 per 100 kilo zal bedragen;
de steunvergoeding voor in datzelfde tijdvak
gedorschte gele erwten, voldoende aan de stan
daardmonsters C en D zal respectievelijk f 3
en f 2.50 per 100 kilo bedragen.
De Minister van Sociale Zaken heeft, naar
de Volkskr. meldt, aan de gemeentebesturen
doen weten, dat behoefte bestaat aan een bil
lijke meer algemeene regeling inzake verze
kering tegen ongevallen van deelnemers aan
de vanwege de Overheid gesubsidieerde vak
cursussen, werkobjecten en werkkampen voor
jonge werkloozen.
Teneinde hierin op de minst kostbare wijze
te voorzien is in gemeen overleg een voor het
geheele land geldende uniforme regeling ont
worpen. In verband daarmede zal te beginnen
met 1 Januari 1936 aan alle subsidietoezeggin
gen ten behoeve van werken als vorenbedoeld,
de voorwaarde worden verbonden, dat het ter
verkrijging van subsidie noodig is, dat alle
deelnemers tegen ongevallen bij eenzelfde in
stellen verzekerd zijn.
Als verzekerden worden aangemerkt deel
nemers aan vakcursussen, werkobjecten en
werkkampen voor jongere werkloozen, voor
zoover deze personen niet een bepaald loon
ontvangen.
Het is noodig, dat voor hen een zeker
„loon" wordt gefixeerd, dat als grondslag moet
dienen voor eventueel uit te keeren bedragen.
De volgende basis is daarvoor aangenomen:
ongehuwde jongeren tot 24 jaar 1.50 per
dag; gehuwden en ouderen dan 24 jaar ƒ2.50
per dag.
De Verzekering biedt den deelnemer, die
door een ongeval in verband met zijn werk
getroffen is: een voorloopige rente zoolang de
vraag, of sprake is van blijvende invaliditeit
r.iet kan worden beantwoord, met een uitkee-
ring van maximum 70 percent van het dag
loon; en een blijvende rente (bij blijvende
geheele of gedeeltelijke invaliditeit).
Met de Coöperatieve Vereeniging „Centraal
Beheer" is overeengekomen, dat zij op de basis
van de Ongevallenwet als uitvoerend orgaan
de administratie en de medische controle zal
verrichten.
Dinsdagavond omstreeks 7 uur is te Soester-
berg op den Rijksstraatweg een ernstig verkeers
ongeluk gebeurd.
Op genoemden weg is de berijder van een
driewielige bakfiets, K. Tewes uit Driebergen,
door een personenauto, bestuurd door den heer
M. uit Amersfoort, van achteren aangereden.
De jongen werd tegen den grond geslingerd
en met een hersenschudding, 'n gapende hoofd
wonde en een rechterbeenfractuur naar het zie
kenhuis De Lichtenberg te Amersfoort ver
voerd.
Zijn toestand is hoogst ernstig. De bakfiets
is totaal vernield. De politie stelt een onder
zoek in.
ROTTERDAM, 4 October.
Weet u ook, waar de boot ligt naar de
Quaker Oats?
Kweeker wat? Nooit van gehoord!
Maar daar ligt wei 'n boot voor 'n stelletje lui
van de pers as u die soms bedoelt?
Ziedaar in zijn volle lengte een gesprek met
een bootsman op het Willemsplein. De man zag
er gezond uit. Hij eet beslist veel havermout!
misschien zelfs Quaker Oats. Maar ja: het
woord ziet er anders uit, dan het zich laat
aanhooren. En kon hij weten, dat in die groote
voormalige rijstpellerij aan de Maashaven een
Nederlandsche havermoutfabriek was ge
sticht?
De „lui van de pers" wisten het nauwelijks.
Op uitnoodiging van de directie gingen
zij in het gebouwen-complex naast de groote
graansilo een kijkje nemen op de fabricage der
vlugkokende en niet-vlugkokende havermout.
In witte jassen gekleed en met dito-petten op
het hoofd bezichtigden zij groepsgewijze dit
merkwaardige bedrijf, waarin de haver van de
ruwe korrel, zóó als zij uit de schepen komt,
verwerkt wordt tot de fijne vlokken, die in
keurig afgewogen pakken bij den winkelier en
in de keuken van de huisvrouw terecht komen.
Als de haver over een langen transportband
de fabriek binnenkomt uit de silo ernaast of
uit de balen in de eigen opslagplaats, moet zij
eerst worden schoongemaakt. Stukjes hout,
stroo en touw, ijzerdeeltjes, steentjes, zand en
stof, leege doppen, kaf en onkruid, moeten er
met zorg tusschenuit worden gehaald. Dat
geschiedt alles mechanisch. Een heele reeks
machines doorloopt de haver en telkens wordt
zü een graadje fijner gezuiverd, totdat ten
laatste de zuivere korrel en niets dan de korrel
overblijft.
Dan eerst begint de eigenlijke bewerking: het
aanbrengen van het aroma, het sorteeren, het
peilen, het snijden, het koken en eindelijk het
walsen. Het aroma wordt aangebracht in een
roostertoren, die door alle zes verdiepingen
van den „molen" loopt. In dien toren, waar
een temperatuur heerscht van om en om de 70
graden Celsius iets voor menschen met
asthma! zakt de haver geleidelijk van boven
naar beneden en doorloopt 'n tien groote roos
ters. Na ongeveer een uur verlaat zij den
laatsten en dan heeft de korrel reeds dien
fijnen lichtelijk gebranden smaak, die er tot het
einde van het proces aan blijft.
Nadat vervolgens de korrels naar hun grootte
in „groote", „kleine" en „dunne" haver zijn
gesorteerd, worden zij gepeld. Een pel-machine
nu w'erkt niet zoo, dat alle korrels nu beslist
uit hun hulzen treden. Een 60 pCt. verlaat haar
gepeld, de rest moet er nog eens in. Maar hoe
die „rest" te scheiden van de gepelde korrels?
De leege doppen zijn gemakkelijk genoeg te ver
wijderen: die worden weggeblazen. Zij zijn veej
lichter dan de korrels.
De ongepelde en de gepelde korrel echter ver-
toonen noch absoluut noch soortelijk zooveel
gewichtsverschil, dat zij daarnaar te scheiden
zouden zijn. Het eenige, waarin zü verschil ver-
toonen, is hun gladheid. De gepelde korrel is
ruwer dan de ongepelde. Naar dat criterium
heeft men nu een machine geconstrueerd, die
gepelde en ongepelde korrels scheiden kan: op
een soort loopenden band met gleuven wordt de
ruwe korrel weer naar boven genomen, terwijl
de gladde, ongepelde naar beneden glijden en
weer opnieuw naar de pelmachine gaan. Door
24 van die machines loopt de haver heen.
Vóór het koken komt dan nog één bewerking,
alleen voor de vlugkokende havermout: zij
wordt gesneden.
De korrel loopt over een reeks messen, die
haar in mootjes hakken. Eerst dan wordt zij
met oververhitten stoom gekookt en vlak daar
onder in walsen geplet tot vlokken groote
vlokken, w'anneer de heele korrel geplet wordt,
dat is voor de niet-vlug-kokende havermout
kleine vlokken wanneer de mootjes van de ge
sneden korrel, dat is voor de vlug-kokende
door de walsen loopen.
Van de walsen gaat het recht naar de pak-
afdeeling, waar een nauwkeurig netto-gewicht
in kartonnen doozen wordt gestort en waar
rappe meisjesvingers etiketteeren en in groote
doozen verder verpakken.
Ziedaar in enkele woorden het wordings
proces van de havermout.
Dat proces voltrekt zich in tal van machines,
die over alle verdiepingen van het machtige
gebouw zijn aangebracht. En geen hand raakt
aan de haver. Alles geschiedt zoo hygiënisch
mogelijk. Jacobsladders in gesloten buizen
transporteeren de korrels door het heele ge
bouw. Overal staan groote cylinders die het stof
opzuigen. Op vaste tijden wordt het heele ge
bouw onder een temperatuur gezet, die alle
eventueele kiemen van infectie moet dooden.
Het is ook een efficient bedrijf. Niets gaat de
fabriek uit of het zou het stroo moeten zijn.
Verder wordt alles gebruikt, o.a. ook voor het
veevoeder, waar de doppen en de afgekeurde
te licht bevonden korrels in worden verwerkt.
En met groot succes.
Want de „lui van de pers" hebben na de be
zichtiging van het bedrijf met havermout ge
voerde „Ful-0-Pep"-kip te proeven gekregen
en nog meer.
Maar dat hoeft niet in de krant.
De heeren zijn havermout-liefhebbers ge
worden.
Lieve help! Dolf Hl Pluk snel bet klaver
tje -van-vier!
We zullen het meteen bard noodig heb
ben!!!
H. K. H. Prinses Juliana, Voorzitster van
het Nederlandsche Roode Kruis, heeft
f 1000.ter beschikking gesteld voor de
eventueele uitzending van een Nederland
sche Ambulance in Abessinië.
Maandagavond heeft te Tilburg het hoofdbe
stuur van „St. Lambertus" zijn eerste verga
dering belegd met 500 textielarbeiders, die bij
het kort geleden beëindigde conflict betrokken
waren. De vergadering was voor geen buiten
staanders toegankelijk.
Blijkens een later verstrekt communiqué
heeft de vergadering over het geheel genomen
een rustig verloop gehad. Bondsvoorzitter A.
v. d. Meys heeft het beleid van het hoofdbe
stuur breedvoerig uiteengezet, waarop een
langdurige gedachtenwisseling volgde.
Het hoofdbestuur deed de toezegging alles,
wat uit de vergadering naar voren kwam, ook
de quaestie der royementen, nauwkeurig on
der het oog te zullen zien. Het was echter niet
mogelijk staande de vergadering een beslis
sing te nemen. Het hoofdbestuur zal later deze
aangelegenheid in welwillende overweging
nemen.
Dinsdagavond is met andere arbeiders een
vergadering belegd. De werklooze leden van St.
Lambertus zullen heden in de gelegenheid wor
den gesteld hun belangen te verdedigen.
Dinsdagmiddag heeft voor de Almelosche
rechtbank terecht gestaan mevr. mr. S. R.de
Z., advocate en procureur te Rotterdam, een
vooraanstaand lid van de Revolutionnair Socia
listische Arbeiders Partij.
Zij werd verdacht van opruiing tegen het wet
tig gezag.
Haar werd ten laste gelegd, dat zij de volgen
de woorden gesproken had in een vergadering
te Almelo:
„In tegenstelling met de SDAP, die zegt;
Geeft ons de macht en wij zullen jullie welvaart
bezorgen, zeggen wij: neemt zelf de macht; de
arbeiders kunnen wel alleen zich zelf bevrijden.
Werpt het heerschend gezag en alles wat er bij
komt opzij. Vestigt een ander stelsel, vestigt den
Socialistischen Staat".
Het OM. zag hierin een opruiing tot geweld
dadig optreden tegen den Staat en eischte een
maand voorwaardelijke gevangenisstraf met een
proeftijd van drie jaar, benevens 75 boete of
een maand gevangenisstraf.
Verdachte, die zich zelf verdedigde en ook
nog werd bijgestaan door mr. Eskens, beweerde,
dat haar opwekking niet insloot aansporing tot
gewelddadig optreden.
Vonnis 15 October.
De directie van de N.V. Schoenfabriek Wel.
len en Co. te Nijmegen heeft aan het hoofd
bestuur van den Ned. R. K. Fabrieksarbeiders-
bond St. Wiilibrordus medegedeeld, dat zij haar
gansche personeel, bestaande uit 120 personen,
zal ontslaan, indien het ultimatum niet wordt
ingetrokken. Het bestuur van de werknemers
organisatie heeft dit geweigerd. Wel verklaarde
het zich bereid den termijn met 8 dagen te
verlengen, maar dit achtte de directie onaan
nemelijk. Heden zal een conferentie plaats
hebben tusschen directie en vertegenwoordigers
der georganiseerde arbeiders teneinde te trach
ten het collectieve ontslag a.s. Zaterdag te
voorkomen.
Met 31 Dec. is aan den luit.-kolonel der art.
S. Schilderman, dir. der Mil. Gassohool, op zijn
verzoek eervol ontslag verleend. Hij is be
noemd tot res. luit.-kolonel der art. bij den staf
der IVe art. brigade.
De luit t. z. 2e kl. F .J. H. Knoops, dienende
bij den onderzeedienst te Wilemstad, wordt 15
October ter beschikking gesteld.
Bij K. B. is benoemd tot lid van den Hoo-
gen Raad van Adel Jhr. Mr. F. Beelaerts van
Blokland, vice-president van den Raad van
State, wonende te 's-Gravenhage.
Bij K. B. is benoemd tot ridder in de Orde
van Oranje-Nassau T. A. Hermsen, ontvanger
der accijnsen te Rotterdam.
Bjj K. B. is met ingang van 1 December aan
den commies bij het Rijksinkoopbureau F. J. G.
Spiekema, wegens verandering in de inrichting
van het dienstvak, waarbij hij werkzaam is,
eervol ontslag uit zijn betrekking verleend.
Bij K. B. is aan T. A. Hermsen, ontvanger
der accijnzen te Rotterdam, op zijn verzoek met
ingang van 1 November eervol ontslag verleend
uit 's Rijks dienst.
Bij K. B. is op hun verzoek eervol ontslag uit
's Rijks dienst verleend aan: P. A. de Klerck,
ontvanger der directe belastingen te 's-Gra
venhage, met ingang van 31 December; S.
T. Poelstra, verificateur der invoerrechten en
accijnzen te Amsterdam, met ingang van 1 Ja
nuari.
Blijkens mededeeling van het Centraal Bu
reau voor de Statistiek bedroeg de waarde van
dén Nederlandschen invoer (zonder goud en
zilver) over September f 76 millioen (evenals
v. m.).
De waarde van den uitvoer beliep over Sept.
f 59 millioen (v.m. f 61 millioen).
Het percentage van den invoer gedekt door
uitvoer bedroeg over Sept. 78.2 (v.m. 80.6)
De invoer van goud en zilver over Sept. beliep
f 9.548.649 en de uitvoer f 64.110.893.
De Najaars Centrale Raadsvergadering van
de R. K. Diocesane Middenstandsvereeniging
„De Hanze" in het bisdom Haarlem zal gehou
den worden op Donderdag 24 October, in het
gebouw „Amicitia" te 's-Gravenhage.
Bij K. B. is met ingang van 1 November be
noemd tot plaatsvervanger van den Rijksadvo
caat te Amsterdam Mr. P. W. van Doome, ad
vocaat aldaar.
Bij K. B. is benoemd tot ontvanger der
directe belastingen te 's-Gravenhage, 3e kan
toor, H. A. Ankersmit, inspecteur der directe
belastingen, invoerrechten en accijnzen ter in
spectie der directe belastingen aldaar.
Bij beschikking van den Minister van Finan
cien is de ontvanger der directe belastingen
enz. G. J. Prevoo verplaatst van de inspectie
der invoerrechten en accijnzen te Venlo naar de
inspectie dier middelen te Nijmegen.
Bij beschikking van den Minister van Finan
ciën is de inspecteur der directe belastingen enz.
M. van der Tak, toegevoegd aan het hoofd van
de inspectie der invoerrechten en accijnzen te
Nijmegen, verplaatst naar de directie der di
recte belastingen, invoerrechten en accijnzen
te Zwolle.
Bij beschikking van den Minister van Finan
ciën is de ontvanger der directe belastingen
enz. F. J. Bogaert verplaatst van de inspectie
der directe belastingen te Amsterdam naar de
inspectie dier middelen te Nijmegen.
Bij beschikking van den Minister van Finan
ciën is de inspecteur der directe belastingen enz.
J. N. van der Ben, toegevoegd aan het hoofd
van de inspectie der directe belastingen te
Amsterdam, verplaatst naar de directie der di
recte belastingen, invoerrechten en accijnzen
aldaar.
6g
Hij hield op en keek me met een glimlach aan,
®lsof hij overtuigd was, dat nu alles me duidelijk
®hoest zijn. t
Ik kreeg een vreemde gewaarwording ■juist
als op dien dag, toen ik de kuikens gevoerd had
de heuvelhelling, werd ik voor 'n oogtenbhk
h 't verleden verplaatst. De eene aerinnenng
?a de andere doemde op.... werd werkelijkheid,
p herinnerde me hem, den donkeren, opgescho-
jongenmijnheerWynn, den volontair
•1aja. dit was zijn bekende stem, dit was
blik, dat waren zijn karakteristieke gebaren,
k herinnerde me 't afscheid onder de druipen-
Veranda. Hij had zijn koffer in de eene hand
met de andere greep hij plotseling mijn
^echt. Hij had me een onverwachten, half-broe-
erüjken kus gegeven; den allereersten, dien ik
^°'t van een vreemde gekregen had. En nu, meer
Qah zeven jaar later, stond hij hier naast me,
legde zijn hand op mijn schouderEr ging
huivering van geluk door me heen.
-••'Wacht, wacht,' fluisterde ik, terugtrekkend.
'•Ik heb nog niet alles gehoord."
„Dat heb je wel."
„Je je schreef me toch alleen maar, omdat
ïnu eenmaal niemand anders was" zei ik.
i,Dat is niet erg vleiend voor me! En' wat dacht
Je e'senlijk, toen je niets hoorde?"
„Wel, ik hield mezelf voor. dat ik een ezel
geweest was, en dat je natuurlijk allang verloofd
of getrouwd was. En toen kwam mijn vertrek
naar het goed hier. Ik had er nog nooit iets van
gezien, moet je bedenken, zoodat alle ïegelingen
en besprekingen, die me den eersten tijd in be
slag namen, dien dwazen streek van me eigen
lijk een beetje op den achtergrond schoven
waarom ril je? Heb je het koud?"
„Nee."
„Nee?" Hij trok me heel langzaam naar zich
toe. „Zooals ik zei, een beetje op den achter
grondtotdat ik je plotseling ontmoette,
Joan. Ja, jou!"
„In het kamp
„Dat denk je maar! Had ik je dienzelfden
morgen niet in je splinternieuwe uniform op het
perron in Euston zien staan? Daarom haalde ik
dien kleinen Rhys over, om onmiddellijk met me
naar het kamp te gaan, zoodat ik zekerheid kon
krijgen, of je het werkelijk was. Zie je, ik wist
nog wel, hoe jij er uit zag, al had jé mij heele-
maal vergeten!"
„Vergeten!" dacht ik. „Hoe is het mogelijk,
dat ik ooit voor iemand anders een gedachte
over heb gehad
„Zoo, dat is nu toch werkelijk alles," zei hij.
„En nu iets anders! Die kus vlak vóór ik
naar Canada vertrok dat was eigenlijk geen
échte kus, vind je wel?"
„Maar je hebt me nog niet verteld, wat er in je
is omgegaan, al die weken, dat we samen hier
waren...."
„Dat is dan mooie stof tot conversatie voor
na ons huwelijk voor 't geval we dan uitge
praat raken," verklaarde hij. „Zie je, aangezien
we, om zoo te zeggen, onmiddellijk zulle» trou
wen
„Aangezien!" Ben je niet van plan, me eerst
eens te vragen, wat ik van de kestie denk?"
..Nee omdat je je tóch al beklaagt, dat ik
veel te veel vragen stel," fluisterde hij. Hij was
nu dicht genoeg bij me om te kunnen fluisteren
hij had me heel, heel dicht naar zich toe ge
trokken. „Sla je armen om mijn hals," murmel
de hij. „En geef me een kus." Hij boog zijn bruin
gezicht naar me neer.
„Er o, er zit zoo'n groote roetvlek op je,
Dick!"
„Vind je dat erg, liefste?"
Over zijn schouder heen zag ik een streepje
avondlucht, langzaam verdonkerend van violet
tot dieppaars. De langgerekte, sidderende kreet
van een uil dreef aan op de frisschere bries
van zonsondergaig. En van achter den zwaren
muur der bosschen in de verte, rees langzaam,
groot en rond, een abrikooskleurige maan
O, maanlichte avond in dia welige Welsche
oogstvallei! O avond van vervulde droomen, van
sterren en kussen en de innigste liefdewoorden,
o onvergetelijke, gezegende avond
Ik vond geen woorden om uit te drukken, wat
er omging in mijn hart, dat zoo dicht bij het
zijne klopte.
„Dick, Dick!" zuchtte ik.
Hij nestelde zijn gezicht (roetvlek en al) tegen
het mijne, en kuste mijn oogen, mijn lippen,
mijn haren
De oude maan zag toe....
BESLUIT
Vrede!
Licht eindelijk weer licht over Londen!
Na vier jaren van schemering en naargeestige,
met verf besmeerde lampen, na vier jaren angst
voor altijddreigende luchtaanvallen, was het dan
eindelijk weer hel-licht in de oude, vertrouwde
straten, zoodat je de gezichten van de menschen
weer onderscheiden konl En de vlaggen —apper-
den en woeien van alle huizen er was vrede,
vrede!
Als een onafzienbare stroom golfden lachende,
juichende menschenmenigten door de straten
menschen, die het in huis niet langer uit kon
den houden, die de straat op moesten om andere
gelukkige, uitgelaten menschen te zien, ze aan te
spreken, met hen mee te juichen, ze op den
schouder te slaan als oude bekenden.... Het
was opwindend en ontroerend tegelijk. Wild
vreemden klampten elkaar aan en dansten arm
in arm verder; de menschen praatten kinderlijke
wartaal in hun overmatige blijdschap na den
druk van lange, sombere, eindelooze jaren.
Confetti, maskers, pauwtenveeren, perentines,
flauwe en toch zoo aandotenlijke nonsens....
Wat waren we een gelukkig viertal, zooals we
daar meedreven in den bonten stroom, Elisabeth
en ik, in onze uniformen met een splinternieu-
wen kiel, stevig gearmd met onze jonge echtge-
nooten in hun afgedragen khaki!. We waren
voor enkele dagen naar de hoofdstad gekomen
waar zouden we het vredesfeest beter en blij-
der kunnen vieren dan in het hart van het land?
We lieten ons meevoeren, straat in, straat uit.
Taxi's kropen voort naast de trottoirs; ze kwa
men minder snel vooruit dan wij. Mijn blik viel
op het vehikel, dat juist naast ons voorlschoof;
er zat een man van 'n jaar of zestig in, met een
rood, opgeblazen gezicht boven een overdreven
zwaren bontkraag. Hij had dikke wallen onder
de oogen en een dubbele onderkin. Hij zag er
uit, of hij nog nooit in z'n heele leven beweging
in de open lucht genomen had!
Door het vierkante raampje zag ik bij zijn
schouder een glimp van een knap, coquet meis
jesprofiel.... Een cameeën-gezichtje, een bloe
sem-te int....
De menigte drong op tusschen ons en de taxi,
vóór ik kon uitroepen: „Muriel!.... Hemel, dat
was Muriel; hebben jullie haar gezien?"
Mijn man keerde zich haastig om. „Nee! Was
Muriel bij hem? Ik dacht wel, dat ik een glimp
van dien ouden Hoe-heet-hij-ook-weer opving;
hij neemt haar zeker eens mee naar zijn hoog
ovens.
Want sedert dien gedenkwaardigen oogstdag
was Muriel Elvey tweemaal verloofd geweest; een
maand lang met Harry, welke verloving plotse
ling werd afgebroken, nadat zij en haar moeder
gelogeerd hadden bij een verren bloedverwant,
dten ouden geldmagnaat, dien ik daarjuist in de
taxi had zien zitten. Ze zou over veertien dagen
met hem trouwen. Elisabeth en ik vonden het
't afschuwelijkste, wat we ooit gehoord hadden.
Maar Dick had alleen maar eens zijn schouders
opgehaald, en kolonel Fielding had verklaard,
dat 't een ideale regeling was, ten dat eh
juffrouw Muriel ongetwijfeld vond, dat ze een
lot uit de levensloterij getrokken had.
Over een paar dagen zouden we met ons allen
weer naar huis terugkeeren. Want het land was
nu voor altijd ons thuis; in de stad konden we
het hoogstens een paar dagten uithouden!
„Is het niet vreemd," merkte ik op, terwijl we
moeizaam voortworstelden naar het Circus, „dat
Harry Markham zich tenslotte toch maar zoo
weinig scheen aan te trekken van Muriel's af
valligheid?"
„Nee," zei Elisabeth's kolonel met klem, „dat
is heelemaal niet vreemd. Hij heeft haar een
maand lang meegemaaktIk denk dat hij
eh maar wat blij is, dat hij haar heeft mo
gen ruilen voor dat aardige kleine ding van Dri
ver, waar je hem nu ieder oogenblik mee tegen
komt
De weg werd versperd door eten nieuwe groep
dansende soldaten en burgers, die in hun vreug
de en verbroedering de heele straat voor zich
alleen opeischten, wat niemand hun kwalijk
scheen te nemen.
„Hola, wat is dat, wat is dat protesteerde
SPECIAAL VOOR U DAMES is de rubriek
WAT DE TONG STREELT (pag. 4)
mijn Dick lachend. „Wat doen jullie, menschen."
We werdten onweerstaanbaar meegesleept in
de draaikolk. De heele kring van soldaten, En-
gelschen en Amerikanen, danste nu om een lan
gen gemoedelijken politie-agent, die hoog boven
hen' uitstak als een monument der toegeeflijk
heid.
Op dit oogenblik openden ze hun keten van
handen en riepen: „Landmeisjes! Landleger! Zet
de meisjes óók in den kring; kom, laten we dan
sen om de meisjes
Elisabeth en ik werden lachend en protestee-
rtend in den cirkel getrokken; onze mannen slo
ten aan bij den keten en wervelden met de an
deren om ons heen.
„Dansen lui, dansen. Dans mee. Bobby; heb je
het nieuws dan nog niet gehoord? Het is vrede
vréde, zeg ik je, lange sladood! Nee, kame
raad, ik'kan je mijn stok niet geven 't een
of ander meisje heeft mijn stok gejat! Mijn
prachtigten stok, die den heelen oorlog met me
heeft meegemaakt! Oejoei, wat gééft 't ook! De
oorlog is voorbij! Vooruit, dansen om de kranige
Landmeisjes! Ze hebben het land óók meegehol
pen om er dóór te komen!"
We lachten, mijn vriendin en ik, maar in onze
oogen stonden tranen, en eten rilling van ontroe
ring en trots voer door ons heen, toen we elkaar
toefluisterden: „Horde je dat? Het is waar, hé?
Wij hebben toch óók, zoo goed we konden, ons
vaderland een heel klein beetje meegeholpen!"
EINDE
