Het Vaticaan en de oorlog Ons mannelijk jeugdwerk RECHT EN PRACTIJK KON. HOLL. LLOYD PRIESTERBIJEENKOMST WOENSDAG 16 OCTOBER 1935 De Paus lijdt zeer onder dit con flict, waartegen hij tot het laatste oogenblik in de dringendste woorden heeft gewaarschuwd Gevolgen der ligging van de Vaticaanstad De volgende zaak! Wat uit Oss Donderdag voor de rechtbank komt EIEREN NAAR ENGELAND Nederlandsche exporteurs trachten invoerverbod te ontduiken Doodelijk ongeluk Minister Gelissen neemt het vraag stuk opnieuw in studie DE VELSER SPOORBRUG Minder lawaai bij het passeeren voor de treinreizigers Belgisch voorbeeld CONTINGENTEERING VAN LEDER Fabrikanten zullen de zaak met de regeering bespreken Nieuw seminarie in het Aartsbisdom Heden officieel geopend Viermaal voor den rechter Wegens brandstichting en diefstal OMZETBELASTING Adres van den Ned. R.K. Midden standsbond aan de Tweede Kamer KAMERVACATURE-SNOECK HENKEMANS Onder hiërarchische leiding moet de leek de atmosfeer der wereld helpen kerstenen Diocesane richtlijnen ~~vTr*ir Het door Ad. van Roosmalen ontworpen en mede door Gebr. van Roosmalen te Utrecht uitgevoerde hoogaltaar voor de kapel van het Klein Seminarie Utrecht. Het altaar is vervaardigd uit rijk Italiaansch Jeune de Sienne marmer (Van onzen Romeinschen correspondent) De bloedigs krijg in Afrika, de dreigende economische oorlog van den Volkenbond tegen Italië en het daarin opgesloten gevaar van Europeesche conflicten worden in het Vaticaan met groote droefenis en sombere gevoelens gevolgd. De Paus zelf lijdt zeer onder dit conflict, waartegen hij tot het laatste oogen blik toe in de dringendste bewoordingen heeft gewaarschuwd. Zijn omgeving kan waarnemen, hoezeer de Heilige Vader ook uiterlijk gedrukt gaat onder de zorgen, die zich opstapelen. De Paus heeft zijn meening' over de rechtsgronden van het Italiaansch-Abessi- nisehe conflict reeds te duidelijk gezegd om haar nog te behoeven herhalen. Hij heeft uitdrukkelijk verklaard, dat de expan siebehoefte op zichzelf niet het recht geeft, om aan een ander te ontrooven, wat men zelf meent noodig te hebben en dat het recht van verweer tegen dreigende aanval len zekere grenzen in acht moet nemer;, m.a.w. niet verder mag gaan dan noodig is voor het verweer. Van den anderen kant heeft de Paus uit drukkelijk willen wijzen op de rechten eh behoeften van het Italiaansche volk en den wenseh uitgesproken, dat daarmee rekening zal gehouden worden. Men kan de vraag stellen, of de befaamde voorstellen der Vijf dit in genoegzame mate deden. En zoo men teruggaat tot Versailles en Lon den, is die vraag nog klemmender. In zooverre kan men inderdaad zeggen, dat de schuld voor de internationale verwikkelingen, waaruit het Italiaansch-Abessinisch conflict ontsprongen is, niet alleen bij Italië ligt, al heeft het dan, voor al door den feitelijken ge wapenden aanval, de door den Paus geformuleerde rechtsregels ge schonden. Juist deze wijdere achtergrond van het conflict maakt het moeilijk de moreele ver antwoordelijkheid even eenzijdig vast te leggen als Genève dat met de politieke verantwoorde lijkheid heeft gedaan. Daarbij komt, dat zeer vele nationaal-gezir.de Italiaansche katholieken volkomen overtuigd zijn van het goede recht van hun vaderland in Oost-Afrika, zelfs wanneer zij kritisch zouden oordeelen over het beleid der regeering. '-lij meenen veelal, dat er voor Italië geen andere weg dan de gekozene meer overbleef en zijn vol ergernis over Genève en vooral over Engelaud. Het is moeilijk te schatten, in hoeverre de ge stage propaganda van de dagbladpers hier haar invloed doet gelden. Maar karakteristiek is bijv., wat een blad als Frontespizio, het maandblad van de katholieke litteratorengroep van Pa- pini en Bargellini, schrijft naar aanleiding van de kritiek, die in het buitenland geoefend is op een anti-pacifistische artikelserie in dit or gaan. „Het pacifistisch carnaval van Genève," zoo schrijft „Frontespizio", „is weerzinwekkend, voor ons katholiek bewustzijn nog méér dan voor ons Italiaansche eergevoel. In Genève triomfeert de Vrijmetselarij in heel haar stom me demagogische weelde. Het declameerende pacifisme vormt een wapen tegen een latijnsehe en katholieke natie, die schuldig is aan het feit, dat zij de idiologieën verworpen heeft, welke nog al te vele hoofden verwarren. Tweehonderd ja ren illuminisme, naturalisme, humanitarisme en spiritualisme, op droefgeestige Tolstoiaan- sche en Ghandiaansche wijzen gezongen, hebben zoo God wil, onzen geest niet in slaap gewiegd. Met open oogen volgen wij de gebeurtenissen, wèl wetend, naar de zuivere leer, hoe wij scherp moeten onderscheiden tusschen christendom en bedrieglijke secarische vermommingen." Dit ééne citaat kan volstaan om te toonen, hoe ingewikkeld de gansche rechtspositie zich voor doet aan het oordeel van een Italiaanschen ka tholiek, aan wiens verknochtheid tegen over den H. Stoel men niet kan twijfelen. i genspraak gebracht van het heir en daar ver breide bericht, dat er in het Vaticaan onder- grondsche gas- en bomvrije verblijven zouden zijn ingericht. De Paus vertrouwt, aldus schreef het Vaticaansche orgaan, dat de heiligheid van deze plaats, door alle eeuwen geëerbiedigd, de beste beveiliging zal zijn. Het dooven der lichten in de Vaticaansche Stad in geval van gevaar uit de lucht is een kwestie, waarbij de veiligheid van Rome zelf ten nauwste is betrokken. Immers een verlicht Va ticaan zou voor een aanvaller uit de lucht een wegwijzer naar Rome zijn en zelfs een uitste kende oriëntatie ten opzichte van de belangrijk ste „objecten" in de Eeuwige Stad. Deze kwestie is reeds vroeger onder de oogen gezien en de gouverneur der Vaticaansche Stad heeft indertijd verordend, dat in geval van ge vaar, wanneer Rome verduisterd wordt, ook in de Vaticaansche Stad alle lichten zullen ge doofd worden. De grond voor dezen maatregel is echter niet zoozeer te zoeken in een medewer king tot de beveiliging van Rome, waaraan het Vaticaan tenslotte zichzelf niet zou behoeven ten offer te brengen, als wel in technische over wegingen. Men zou kunnen aannemen, dat een aanvaller, die een bombardement van Rome of bepaalde punten van Rome beoogt, een dui delijk verlicht Vaticaan zou trachten te spa ren. Maar bij de draagwijdte en trefzekerheid van het moderne luchtafweergeschut moet zulk een aanvaller, om eenige kans van slagen ie hebben, zeer hoog en zeer snel vliegen; en in die omstandigheden is hij er allerminst zeker van, dat zijn bommen niet eenige honderden meters naast hun doel belanden. Een verlich ting van Vaticaanstad zou dus eenerzijds den vliegers den weg naar Rome wijzen en ander zijds geen feitelijke beveiliging van Vaticaan stad beteekenen. Een ander punt, waartoe de ligging van de Vaticaanstad binnen het Italiaansche grondgebied aanleiding geeft, betreft de „Osservatore Romano". Dit Vaticaansche dag blad wordt in de Romeinsche en overige Itali aansche kiosken verkocht op denzelfden vrijen voet als de eigen Italiaansche kranten. De fas cistische pers staat echter sedert jaren onder een strenge controle, die uiteraard voor de berichtgeving over den oorlog in Afrika bijzon der scherp is. De „Osservatore Romano" valt natuurlijk bui ten die controle en dat feit kan voor de Itali aansche autoriteiten moeilijkheden geven. Men behoeft nog niet eens te denken aan het ge val, dat er van het oorlogsfront ongunstige be richten zouden komen. Reeds in de afgeloopen dagen liepen er door de wereldpers allerlei geruchten, bijv. omtrent een herovering van Adoea, welke achteraf op fantasie bleken te berusten. Dergelijke berich ten zouden het publiek verontrusten en de Italiaansche overheid is er dan ook op uit, hun verbreiding zooveel mogelijk tegen te gaan. Zoo bevatte een Romeinsch blad dezer dagen een scherp artikel tegen degenen, die hun in lichtingen in buitenlandsche kranten zoeken en de Italiaansche radio-luisteraars hebben zien moeten verplichten, niet naar buitenlandsche stations te luisteren. In deze omstandigheden is de publicatie van het Vaticaansche dagblad uiteraard een delicate aangelegenheid, die slechts door den takt van de redactie kan worden opgelost. Onder deze practische kwesties vallen ook de economische en financieele zorgen, die de oor- Zi|' gelooft hoor eigen oogen niet, wan- ne'er ik straks met dezen knaap thuis kom Zij gelooft het nóóitEvenmin als zij mijn genoegen begrijpt, om hier uren in den regen te zitten. Maar visscher ben je, of bent het niet Rheumatiek Dat deenfnejuet Ik heb Sloan's log met zich brengt, hetzij men denkt aan de moeilijke dagen van de Italiaansche staatshuis houding, die niet zonder weerslag kunnen blij ven op het Vaticaan, of aan de scherpe contro lemaatregelen, die dezer dagen door Italië zijn getroffen ten aanzien van den invoer en uitvoer van Italiaansch geld en deviezen, en die ook tegenover het kleine gebied van de Vaticaan stad moeten worden toegepast. Doch deze, om zoo te spreken huiselijke zor gen zinken in het niet bij de groote belangen, die voor de Kerk op het spel staan, zoowel op het gevoelige en kostbare terrein van de missie als in Europa zelf, waar de oorlogsgeest opnieuw de zielen dreigt te verdeelen. Het zijn deze zor gen, die iedere bezoeker in deze kritieke dagen duidelijk voelt wegen op het Vaticaan. De Arrondissementsrechtbank te 's-Herto- gtenbosch zal in haar zitting van Donderdag de berechting van de Ossche misdrijven en wat daarmede verband houdt voortzetten met de be handeling van een vijftal strafzaken, waarvan er twee de brandstichting in het paviljoen op het gemeentelijk sportpark te Oss en de inbraak in de woning van den thans 85-jarigen Karei Weideman te Heeswijk in afzonderlijke ten laste leggingten zijn gesplitst. ET blijft dan over de diefstal met geweldpleging te Oss in de wo ning van den thans 68-jarigen landarbeider Lambertus van Bergen. Onder beschuldiging, dit feit te zamen en in vereeniging met een of meer anderen te hebben gepleegd, zullen terechtstaan de gedetineerde 22- jarige arbeider A. J. O. en de 19-jarige, evteneens gedetineerde schoenmaker P. A. S. Laatstgenoemde is subsidiair ten laste gelegd, dat de anderen het misdrijf hebben gepleegd en dat hij daarbij behulpzaam is geweest door bui ten op den uitkijk te gaan staan om bij onraad te waarschuwen. Inzake het misdrijf van de brandstichting in het grootendeels houten paviljoen op het ge meentelijk sportpark te Oss zal zich te verant woorden hebben de 40-jarige koopman en gewe zen directeur van de Ossche wielerbaan J. F. A. V., thans gedetineerd te Den Bosch. Subsidiair ten meer subsidiair zijn hem mede plichtigheid aan en uitlokking van dit misdrijf ten laste gelegd. Onder beschuldiging, vermelde brandstichting te zamen met H. te hebbten gepleegd, zal voorts de 44-jarige, te Den Bosch gedetineerde arbeider N. H. S. afzonderlijk terecht staan. Wegens inbraak in de woning van K. Weide- man te Heeswijk gepleegd in den nacht van 14 op 15 Juli 1934, zullen gezamenlijk terechtstaan de 29-jarige gedetineerde arbeider A. H. den B. en de 30-jarige arbeider M. v. O. D 31-jarige Ossche arbeider C. H. d. B. zal, onder beschuldiging dat hij de inbraak te zamen met een of meer anderen heeft gepleegd, afzon derlijk terecht staan. Subsidiair is hem medeplichtigheid ten heling ten laste gelegd. Enkele maanden geleden heeft Engeland plot seling een eind gemaakt aan den geforceerden uitvoer van eieren uit Nederland naar Engeland. De „Daily Express" bericht nu, dat de Neder landsche exporteurs de eieren naar Antwerpen zenden, waar de kisten van Belgische labels en opschriften worden voorzien. Vervolgens wor den de kisten bevracht naar Engeland als Bel gisch product. De Engelsche Nationale Boerenbond heeft zich over deze aangelegenheid reêds tot de regeering gewend, die op haar beurt met de Nederlandsche autoriteiten de zaak bespreekt. Dinsdagmiddag is de los-werkman J. Wij nen, oud 22 jaar, uit Bleijerheide bij het ver richten van werkzaamheden op den steenberg van de schacht Beerenbosch der Domaniaie mijn te Kerkrade bekneld geraakt en gedood. De marechaussee nam het stoffelijk over schot, dat naar het St. Joseph Ziekenhuis werd overgebracht, in beslag. In een onderhoud met een Handelsblad-re dacteur heeft minister Gelissen verklaard, dat na de beslissing over de tweede Statendam nu ook het vraagstuk van den Koninklijken Hoi- landschen Lloyd opnieuw en grondig door hem in studie is genomen, nu de rap,porten om trent de verschillende reorganisatie-mogelijk heden door diverse maatschappijen sedert en kele dagen in zijn bezit zijn. Hij hoopt dit probleem snel tot een oplossing te mogen bren gen. Ook de evenredige vrachtverdeeling zal de minister opnieuw bezien. Dezer dagen zal een commissie van den Economischen Raad worden ingesteld, waarbij ook de schippers, de Kamers van Koophandel en Industrie enz. vertegen woordigd zullen zijn. Het zal de taak zijn van deze commissie op, korten termijn advies uit te brengen omtrent deze delicate aangelegen heid. De Nederlandsche Spoorwegen, die voor de moderniseering van het traject HaarlemUit geest al heel wat gedaan hebben, zijn er thans toe overgegaan om een soort anti-lawaai- systeem toe te passen op de spoorbrug aan het Noordzeekanaal. Daartoe zijn allereerst de oude rails vervan gen door nieuwe, van groote lengte (de mid delste meet 36 meter, terwijl de normale lengte 24 M. bedraagt), waarvan de einden bovendien thermietisch zijn gelascht, zoodat de treinen a. h. w. over een ononderbroken baan rijden. Vervolgens zijn tusschen de dwarsliggers en de „stoelen", waarop de rails rusten, rubberplaten aangebracht. Hierdoor wordt verkregen, dat de trillingen worden opgeheven, terwijl de drukking gelijk- belasting van hun toch reeds zwaren arbeid ligt besloten, op den duur voert zij toch juist tot een verlichting van hun arbeid, dan na melijk wanneer het zaad van de beoefening der ascese, der naastenliefde en der offervaardigheid zóózeer is opgeschoten onder de leeken, dat zij actief in de zielzorg kunnen medewerken. Prof. Steger's rede werd met groote belangstel ling aangehoord. De voorzitter schorste de ver gadering tot den namiddag. In verschillende za len van het retraitehuis werden de deelnemers in de gelegenheid gesteld een eenvoudigen maal tijd te gebruiken. In de middagvergadering sprak KANUNNIK DUBOIS uit Brugge over de organisatie van het mannelijk jeugdwerk in dit Belgische dio cees. Wü staan overal in de wereld voor het feit van een massalen geloofsafval. Overal drijft men naar een zoo breed mogelijke scheiding tusschen godsdienst en leven. Wil de Kerk de wereld behouden, dan mag zjj zich niet tevreden stellen met het bekeeren van en kele duizenden. De atmosfeer zelf in de we reld moet worden gekerstend. Dat is de taak der Katholieke Actie. En daarom is de Ka tholieke Actie geen liefhebberij voor de Kerk doch een kwestie van leven of dood. Men heeft dat in België ook begrepen.'Men heeft het maanwoord van den Paus gehoord en men heeft zich sinds 1928 gezet aan de coör dinatie van de verschillende standsorganisa ties voor de jeugd van de jonge arbeiders, boeren, middenstanders, werkgevers en studen ten en van hun religieuze en charitatieve ne venorganisaties, tot één front. Doch helaas: die coördinatie is mislukt, doordat men veel te veel over haar discussieerde. Toen de bisschop van Brugge dit eenmaal in zag, nam hij het besluit in z ij n diocees ten minste de zaak beter aan te pakken. Hij maakte aanstonds ernst met de coördinatie door de in stelling van een diocesanen raad, waarin de di recteuren en leiders der verschillende bonden zitting hadden, en door de benoeming van een alleen aan hem verantwoordelijken proost voor het heele mannelijke jeugdwerk. Men heeft in dezen raad weinig over co ördinatie gesproken men heeft gedaan. Toen in West-Vlaanderen de socialisten hun actie tegen de vrije school begonnen, gaf de bisschop het parool van den schoolstrijd uit. matiger wordt, dank zij de veering, welke de rubberplaten bieden. Het resultaat is werkelijk verrassend. We wil len niet beweren dat de brug geruischloos is geworden, maar het verschil met vroeger is wel zeer groot. Het werk is voltooid, zonder dat het drukke treinverkeer vertraging ondervond. Door in den Noordelijken oprit twee tijdelijke wissels te leg gen, werd het mogelijk het verkeer over één spoor te leiden. In veertien dagen tijds was het omvangrijke werk volbracht. Het is een verbetering, die de treinreizigers ongetwijfeld zullen waardeeren. Naar wij vernamen wordt bij Krommenie de zelfde proef genomen op de gewone spoorbaan. Daar heeft men de geperst populieren paaltjes onder de „stoelen" vervangen door rubberpla ten, waardoor een buitengewoon soepele gang wordt verkregen. Ook daar moet het systeem zeer goed vol doen. Daar de Nederlandsche lederindustrie op ge bied van contingenteering, vooral door Frankrijk, slechts stiefmoederlijk wordt behandeld en dus, door dit land te verstrekken, consenten wille keurig worden gewijzigd, is door het Bestuur van de Federate van Vereenigingen van Neder landsche Leder Fabrikanten besloten om een deputatie te zenden naar de regeering ter be spreking van deze belangrijke aangelegenheid. Hiervoor zijn aangewezen de heeren C. van der Aa uit Ooisterwijk en Compen uit Amster dam, die zich in verbinding zullen stellen met de commissie Spanjaard. Er zal speciaal de nadruk op worden gelegd, dat Frankrijk sedert vele jaren groote hoeveel heden schapenleder in Nederland importeert en nu voor honderd procent gecontingenteerd is over de basisjaren van zeer grooten import. Hier tegenover staat slechts een zeer laag percenta ge consenten voor export naar Frankrijk. De heele mannelijke jeugd heeft daaraan met gebed en actieve propaganda meege werkt, met als resultaat dat niet alleen de strijd werd gewonnen in het belang van de Vlaamsche kinderzielen, maar dat ook spon taan de vraag ontstond naar doorvoering der coördinatie ook in de parochie. Zooals pries ter en soldaat elkander aan het front had den gevonden in den gemeenschappelijken strijd om het behoud van hun volk, zoo von den elkander hier, in de practijk der ge meenschappelijke actie, de jongens van alle standen. Zij leerden elkander waardeeren, elkander beminnen. Schoone resultaten werden ook bereikt in het werk der studenten. Tot voor enkele jaren heerschte onder hen een uiterst critische geest tegen het episcopaat, dat zich kantte tegen het extreme nationalisme. Die geest is in Bx-ugge overwonnen na vijf jaar Katholieke Actie met de jongelui. Na nog een korte onderbreking gaf rector J. MOL een beknopte uiteenzetting van de werk wijze die de leiding van het mannelijk jeugd werk in het bisdom Haarlem zich voorstelt te volgen. De parochieele afdeelingen van het mannelijk jeugdwerk, waartoe alle jongelingen van de pa rochie zullen behooren, worden geleid door een leekenbestuurder, aangewezen door den pastoor, en terzijde gestaan door een Algemeenen Paro- chieelen Directeur. Deze leiding heeft tot taak de samenwerking tusschen de verschillende pa rochieele jeugdvereenigingen te bevorderen en de heele mannelijke jeugd zoo actief mogelijk te doen deelnemen aan het parochieleven. In de jeugd- en jeugdstandsorganisaties als ook in de godsdienstige vereenigingen worden de jongemannen gevormd in den geest der Katho lieke Actie. De Algemeene Diocesane Directeur geeft bovendien richtlijnen voor de kernvorming binnen de standsorganisaties. Een uitvoerige uiteenzetting van een en ander werd den deelnemers na de vergadering als ge drukte circulaire uitgereikt. Met enkele woorden van dank aan de inlei ders en van opwekking tot het „steken-van-de- handen-uit-de-mouwen" aan de bijeengekomen priesters, sloot de voorzitter Mr. Vollaers dezen zéér geslaagden dag. Vandaag is te Apeldoorn het nieuwe Aarts bisschoppelijke Klein-Seminarie aan den grooten weg naar Arnhem, officieel geopend door Z. H. Exc. mgr. dr. J. de Jong, coadjutor van Z. H. Exc. den Aartsbisschop van Utrecht. De plechtigheden vingen vanmorgen half acht aan met de consecratie van de kapel door Z. H. Exc. mgr. dr. J. de Jong Na afloop van het wijdingsceremonieel, om streeks half elf, droeg de vicaris-generaal van het Aartsbisdom, mgr. Th. Huurdeman een plechtige Hoogmis in de kapel op. Om twaalf uur vereenigden de aanwezigen zich aan een koffiemaaltijd, waarna om kwart voor een de officieele opening van het Seminarie in de aula plaats vond. Vele hooge geestelijken en de burgemeester van Apeldoorn, jhr. dr. C. G. C. Quarles van Ufford woonden deze histori sche oogenblikken bij. Nadat het studentenkoor „Io Vivat" en een Introitus had gezongen, sprak de president van het Klein-Seminarie, kanunnik H. J. Koopmans de aanwezigen toe, waarna de vicaris-generaal, mgr. Th. Huurdeman de ope ningsrede hield. De plechtigheid werd besloten met het zin gen van „Magnus Dominus". Op de cour brachten de studenten „Carmen inaugurale" ten gehoore. Voor de Almelosche Rechtbank heeft Dinsdag terecht gestaan J. B., veenarbeider te Vnezen- veen. Deze was gedagvaard tweemaal wegens brand stichting en bovendien tweemaal wegens dief stal. De diefstal gold het stelen van een pink uit een weide te Mariënberg, welke buit na ver koop f40— opleverde welke B. met zijn mede plichtige, A. M., gedeeld heeft. De Officier van Justitie eischte een jaar ge vangenisstraf tegen B. en tegen A. M. negen maanden gevangenisstraf. B. had voorts te Ambt-Hardenberg te zamen met J. KI. worst en spek gestolen, voor welk feit tegen beiden twee maanden gevangenisstraf geëischt werd. De brand, welken B. op zijn geweten had, was gesticht in een woonkeet te Vriezenveen op 2 Juli 1935. Deze woonkeet verbrandde en door dien brand ontstond tevens gemeen gevaar voor in de om geving staande turf, een veeschuur, te velde staande rogge en houtgewas, alsmede voor den veengrond onder en nabij die keet. Als reden van zijn misdrijf gaf B. op, dat de keet z. i. geen waarde had en zijn vader, wien de keet toebehoorde, geen bezwaar had ge maakt tegen het in brand steken. B. Sr. verklaarde evenwel, dat hij aangifte ge daan had, omdat ook een hoopje turf verbrand was. De Officier van Justitie eischte een week ge vangenisstraf. De tweede brand was gesticht met behulp vah vuurmakers in een turfhoop te Vriezenveen in Mei 1933, welke geheel verbrandde. Verdachte bekende: Het was toen staking in de veenderijen. De Pres.: Het was *n heel gevaarlijk werk vooral in verband met de staking. Dat mocht toch niet! Verdachte: Neen, maar hongerlijden is ook erg voor de arbeiders! De Pres.: Daarom mag u nog geen brand stichten. Hierna wordt gehoord de administrateur die verklaarde dat er ongeveer 45000 stuks turf ston den. Getuige meent dat de brandstichting een ge volg was van het werken van onderkruipers op de veenderij en om pressie uit te oefenen. De Off. van Justitie achtte het ten laste ge legde bewezen en eischte vijf maanden gevan genisstraf. De verdediger Mr. ter Braake eischte vrij spraak. Tenslotte stond A. M. nogmaals terecht, om dat hij geldsbedragen, in het geheel f 21.60 als agent voor verkochte rijwielen, ontvangen, niet afgedragen, maar zich zelf toegeëigend heeft. Voorts had A. M. nog een pink gestolen te Vriezenveen. A. M. bekende. De rijwielhandelaar zei dat verdachte hem nog altijd ongeveer f 300.— schuldig is. Hij heeft ook wel rijwielen verkocht die hij niet mocht verkoopen, omdat hij ze in huurkoop had ont vangen. Na verhoor van nog een getuige eischte de Of ficier van Justitie een jaar gevangenisstraf. De verdediger Mr. ter Braake refereerde zich aan het oordeel der Rechtbank. Uitspraak 22 October. De indiening door de regeering van een ont werp van wet tot heffing van opcenten op en kele belastingen ter versterking van de inkom sten van het werkloosheidssubsidiefonds, is voor het hoofdbestuur van den Nederlandschen R. K. Middenstandsbond aanleiding geweest zich tot de Tweede Kamer te wenden met een adres, waarin hij zijn bezwaren ten aanzien van dit voorstel te kennen geeft. De Bond is van meening, dat in de huidige omstandigheden elke verzwaring van lasten voor het bedrijfsleven, hoe gering ook, tot het uiter ste moet worden vermeden. De Bond meent te moeten aandringen op het niet-aanvaarden van de voorgestelde verzwaring van lasten. y Nu ook jhr. mr. Beelaerts van Blokland, vice- president van den Raad van State, zijn benoe ming tot lid van de Tweede Kamer in de vaca ture-Snoek Henkemans niet heeft aangenomen, heeft de voorzitter van het Centraal Stem bureau thans in deze vacature tot Tweede Ka merlid benoemd verklaard mr. dr. A. A. van Rhijn, secretaris generaal van de Departemen ten van Landbouw en Visscherij en van Han del, Nijverheid en Scheepvaart. Zooals we reeds hebben gemeld zal ook deze zijn benoeming niet aanvaarden, zoodat thans benoemd zal moeten worden verklaard de heer Tj. Krol, lid van Ged. Staten van Groningen, wonende te Haren. In het licht van een zuiveren vredeswil, zooals die den H. Stoel bezielt, schijnen ook de „sancties" niet zonder gevaar voor verdere verbittering en verdere conflicten. Een uiting van die bezorgdheid vindt men in de „Osserva tore Romano" van 12 dezer, waar het Vaticaan sche orgaan zich bezig houdt met de rede van den Engelschen labour-leider Lansbury, die geprotes teerd heeft tegen de krijgslustige propaganda van den aartsbisschop van Canterbury en daar bij uitriep: „De christenten van alle sekten gaan samen om den massamoord onder hun bescher ming te nemen." De heer Lansbury, zoo schreef het Vaticaan sche orgaan, houdt blijkbaar geen rekening met de woorden van den Paus. „De Paus heeft niet één oorlog, maar alle oorlogen afgewezen, ook die, welke een overschrijding van verweer zijn. Hij heeft den vrede geprezen als hoogste goed/ dat elke ontzegging en elk offer waard is. Dat niet alleten, maar hij heeft ook de wegen naar den vrede aangewezen. Het zijn wegen die, zoo als de moreele en logische tegenspraak reeds zegt, nimmer kunnen bestaan in de wegen van een oorlog, die slechts leidt tot vermeerdering van de conflicten, de ellende, de slachting: doch veeleer in de billijke overweging van die feiten en die behoeften, welke, hoewel niet te vereen zelvigen met het recht, toch in acht genomen moeten worden. Daarom prees Hij de weldadige activiteit van die mannen, die niet door bedrei gingen, welke de situatie slechts kunnen vererge ren, maar met de waarlijk oprechte bedoeling om den oorlog te vermijden, al het mogelijke doen om vrede te stichten." Dezer dagen is reeds melding gemaakt van de geruchten, die gewaagden van een mogelijke bemiddeling van den H. Stoel in het conflict tus schen Italië, Abessinië en den Volkenbond. Het bovenstaande kan toonen, dat de H. Stoel in derdaad een bemiddelende positie zou kunnen innemen; doch in hoeverre, bij de wederzijds in het spel zijnde belangen en starre prestige kwesties, nog eenige bemiddeling mogelijk is, is uiterst twijfelachtig. Afgezien van de vragen, die wij hierboven beschouwden, brengt het conflict verschil lende practische kwesties aan de orde, die den H. Stoel van nabij raken. Op de eerste plaats zijn dat enkele punten, die den Vaticaanschen Staat als zoodanig be treffen. Deze kleine staat, omsloten door Itali aansch grondgebied en zelfs door de Italiaansche hoofdstad, moet uiteraard terstond den weer slag voelen van een oorlogstoestand in Italië. Allereerst doen zich vraagstukken van veilig heid en wel met name tegen mogelijke aanxCailen uit de lucht. De „Osservatore Romano" heeft reeds een te- Noordwijkerhout 15 Oct. Een gi-oot aantal priesters heeft de eerste vergadering van het mannelijk jeugdwerk voor het Haarlemsche diocees in het retraitehuis St. Clemens bijgewoond en onder hen uiteraard ve len, die een vooraanstaande plaats in de jeugd beweging bekleeden. Met de dekens J. Huybers van Hoorn en J. Borsboom van Noordwijk, wa ren o. a. aanwezig directeur A. Vollaerts, van de Graal, rector J. Bots, algemeen sociaal advi seur van het bisdom, Pater Alexander O. M. Cap., öii-ecteur van de Kernbeweging in de so ciale organisaties en directeur J. van Campen van het mannelijk Jeugdwerk in het bisdom Breda. Achter de groene tafel, in de als verga derzaal ingerichte recreatie-serre, namen nog plaats Z. Exc. Jhr. Mr. Ch. Ruys de Beeren- brouck, minister van Staat, rector J. Mol, di recteur en de beide aangekondigde inleiders. Prof. Dr. Alphons Steger en Kanunnik Dubois, Pi-oost van de Katholieke Actie in het bisdom Brugge. In een korte openingstoespraak heette de voorzitter Mr. J. VOLLAERS de aanwezige pi-iesters welkom bij deze bespreking over het leekenapostolaat en herdacht hij in enkele so bere woorden den persoon van wijlen Mgr. Aen- genent ter voortzetting van wiens werk deze bijeenkomst werd uitgeschreven. Met een algemeene uiteenzetting van de be ginselen der Katholieke Actie leidde Prof. Dr. ALPH. STEGER de gedachtenwisselingen in. De Paus heeft de Katholieke Actie om schreven als de „deelname van de leeken aan het hiërarchisch apostolaat" als hun deelname dus aan de zending, die Christus gaf aan de Apostelen. Niet iedere actie van katholieken niet al die sociale, charitatieve en religieuze werken dus, die wij tot dusverre katholieke actie noemden, behooren tot datgene, wat de Paus zoo noemt. Alleen d i e beweging mag voortaan dien naam dragen, die onder uitdrukkelijke leiding van de bisschoppen staat, die uitgesproken deel neemt aan hun zending: dat is aan den arbeid tot ker stening van de wereld, hetzij door zelfheiliging, hetzij door herstel van het christelijk huwelijk, hetzij door het heroveren der maatschappij voor Christus' Koningschap. Die zending nu is algemeen, dat moet dus ook de Katholieke Actie blijven. Zij kan wel vele speciale doeleinden omvatten, doch zij put zich daarin niet uit. Zij is algemeen, universeel als de zielzorg van de priesters, als de Kerk zelf. Zij staat ook onder leiding van de hiërarchie, van den Paus, de bisschoppen en hun gedele geerden, de parochiegeestelijken. Dat vooral moet den leek het gevoel van veiligen arbeid geven bij zijn apostolaat: hij werkt niet in het wilde weg, doch met als ruggesteun de volle ervaring van de herders en opperherders. Met hen aan het hoofd moet de Katholieke Actie dus een organisatie vormen, die zich aanpast aan de organisatie der hiërarchie, door dat zjj de heele Kerk als lichaam, het diocees als orgaan en de parochie als cel heeft. Een or ganisatie die ook niet eenvormig mag zijn, doch zich kan aanpassen aan de eigenaardighe den van streek, bisdom en land waarin dus verscheidenheid van leven getuigt. Om hun doel bij dit alles: de vestiging van Christus' Rijk in de wereld, moeten de leeken zich ook de geschiktheid eigen maken om ac tief aan het apostolaat, aan den strijd om ae wereld, deel te nemen. Daartoe moeten zi) wor den gevormd door de priesters. En nu mo ge het enkelen onder den clerus voorkomen, dat in deze taak een nieuwe belasting, een over-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1935 | | pagina 5