Het Pauselijk vredeswerk in
den loop der jaren
Een tocht van Addis Abeba
naar Dessie
De oorlog in Oost-
Afrika
Het nieuws van heden
WERK VAN 'T VATIC AAN
GESABOTEERD
f
DE VREDESVOORSTELLEN
DE SCHOONHEID VAN
BELEGERD ABESSINIË
DE BAROMETER
P
VEREENIGDE KATHOLIEKE
PERS
DINSDAG
17 DECEMBER 1935
BUREAUX VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE:
NASSAULAAN 51 - TELEFOON 13866
ABONNEMENTEN:
voor Haarlem en Agentschappen per
week 25 cent; per kwartaal f 3.25; per
post, per kwartaal f 3.58 bij vooruitbetaling
DACBLAD UITCECEVEN DOOR DE N.V. DRUKKERIJ DE SPAARNESTAD, HAARLEM - TELEFOON 13866
Ochtendblad
EEN EN ZESTIGSTE JAARGANG No. 19700
Koningin Wilhelmina vroeg bij de
eerste vredesconferentie te Den
Haag 's Pausen „kostbaren
moreelen steun"
Acties van Leo XIII en
Benedictus XV
Het Weer iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^
De Italianen zouden het offensief
in Ogaden hervat hebben
Gevecht ten Zuiden van
Sassa Baneh
Het 72ste legerbericht
mm
Abessinische regeering is er van
overtuigd, dat de Volken
bondsraad de voorstel
len zal verwerpen
Hoare terug te Londen
Met een vrachtauto langs den
grooten nieuwen weg, welke
op geen enkele kaart
voorkomt
De natuur verdedigt dit
tropisch land
Grandi confereert met
Van Sittart
Scherpe aanval op het
communisme
Eden wordt aan den
tand gevoeld
De autonomie-beweging
in Noord-China
Studentenbetoogingen te Peking
duren voort
Spaansche parlement
op reces
Haal ons anders vroeg.
De Fascistische Raad
Woensdag bijeen
Niets belangrijks te wachten
Duitsche bommen
werper neergestort
Zeven dood en
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
Advertentieprijzen: Per lossen regel 30 CL, Ingez.
mededeelingen 50 cent; Idem op pag. één 65 cent
per regel. Bij contract sterk verlaagde prijzen. Voor
de kleine annonces „Omroepers" zie de rubriek.
Het verschijnen van Mgr. Bemardini in
Genève wordt niet ten onrechte in
verband gebracht met 's Pausen be
middeling voor het herstel van den vrede en
het afwenden van verder oorlogsgevaar voor
de wereld.
Ofschoon de Pauselijke Diplomatie steeds in
stilte haar heilzaam werk verricht, is de ge
schiedenis toch daar om te bewijzen welke
resultaten door 's Pausen bemiddeling wer
den verkregen. In verband met de jongste
vredesbemiddelingen wordt de geschiedenis
van het verleden weer hoogst actueel.
Toen de politieke horizon verduisterd werd
door onheilspellende wolken van een dreigenden
oorlog en tengevolge van de gevreesde uitbrei
ding van het Italiaansch-Abessinisch conflict
de wereldvrede op sommige oogenblikken in
groot gevaar was, richtten de oogen van heel
de wereld zich naar het Vaticaan, in de hoop
dat de H. Vader in het laatste oogenblik nog al
Zijn invloed zou aanwenden om een bedreiging
te bezweren, die zoo zwaar op den wereldvrede
drukte.
We zullen hier buiten bespreking laten, hoe
de vijanden der Kerk misbruik hebben gemaakt
van de zeer delicate positie waarin het Vaticaan
verkeerde om Paus en Kerk te belasteren. We
zullen ook niet uitweiden over de pogingen die
door de haters van den godsdienst in het werk
werden gesteld om de Kerk in hun duister spel
te betrekken, wij willen alleen slechts wijzen
op het feit dat heel de wereld een beroep op
Rome deed, waaruit blijkt dat de Paus be
schouwd werd als de grootste moreele macht ter
Wereld, die alleen in staat geacht werd om op de
algemeene internationale crisis een besllssenden
invloed uit te oefenen. Maar om de juiste waar
de van de actie der pauselijke diplomatie te
kunnen beoordeelen, moet men buiten en bo
ven de partijen staan, vooral wanneer deze
zuiver tijdelijk voordeel en gewin najagen;
want eigenbelang, egoïsme en hartstocht zijn
absoluut onbekend op het arbeidsveld van den
H. Stoel.
In de huidige botsing der nationale belangen
zou de moreele steun van het Vaticaan bij iedere
partij welkom zijn. Een gunstige uitspraak
voor de een of andere partij zou door iedere
groep gaarne zijn aanvaard, doch die welwil
lende houding tegenover de eene partij zou na
tuurlijk de andere hebben lamgeslagen, en zou
het Katholiek geweten van Rome hebben ver
vreemd.
De Paus heeft herhaaldelijk den oorlog veroor
deeld en diegenen gezegend „die alles doen wat
in hun vermogen ligt voor het werk van den
vrede, met de oprechte bedoeling om het oor
logsgevaar verre te houden," waaraan de H.
Vader nog toevoegde, dat hij „God smeekte om
de pogingen diergenen te steunen, die de eischen
van het waarachtig welzijn der volkeren en van
de sociale rechtvaardigheid begrijpen". Wat de
Vaticaansche diplomatie voor het behoud en het
herstel van den vrede gedaan heeft, zullen we
eerst veel later kunnen begrijpen en naar waar
de schatten, als de geschiedenis haar eindoor
deel heeft geveld.
Enkele weken geleden werd nog het feit
herdacht, dat voor 50 jaar de onder-
teekening plaats had van het protocol,
waardoor een einde gemaakt werd aan het
geschil tusschen Duitschland en Spanje over de
Carolinen-kwestie, waarin door beide partijen
de bemiddeling was aanvaard van den H. Vader,
wiens voorstellen aangenomen werden, zoowel
door den Katholieken Koning van Spanje als
door Bismarck, den IJzeren Kanselier, die kort
te voren nog had beweerd, niet naar Canossa
te zullen gaan.
In de latere jaren heeft de H. Stoel op diplo
matiek gebied nog meerdere dergelijke successen
behaald, maar we willen er ons thans toe be
palen aan te toonen hoe men het Vaticaan
De Engelsche vliegster Jean Batten, die
onlangs binnen record-tijd den Atlanti-
schen Oceaan overstak
heeft uitgesloten om op actieve wijze deel te
nemen aan het internationale vredeswerk, waar
aan de H. Vader zijn geheel belangelooze, doch
uitermate krachtdadige medewerking gaarne
had willen schenken.
In Augustus 1898 nam Tsaar Nicolaas II het
initiatief om een internationale conferentie bij
een te roepen, om den vrede in Europa te be<-
vestigen door een beperking van bewapening in
te voeren.
De Russische gezant bij den H. Stoel stelde
Kardinaal Rampolla op de hoogte van den in
houd van dezen oproep, waarop de Pauselijke
Staatssecretaris een merkwaardig antwoord gaf,
waarin de katholieke opvatting over vrede en
beslechting van geschillen door arbitrage werd
weergegeven overeenkomstig de historische tra
ditie van het Pausdom.
In een nota van Februari daaropvolgend wees
Kardinaal Rampolla in naam van Leo XIII er
op, dat het noodzakelijk was om een internatio
naal instituut voor permanente arbitrage te
stichten. Nadat bepaald was dat de conferentie
in Nederland zou plaats hebben, en de datum
was vastgesteld op 10 Mei, werden op 6 April
de uitnoodigingen verzonden. Maar de H. Stoel
werd geschrapt van de lijst der mogendheden
die uitgenoodigd werden om aan de conferentie
deel te nemen. Italië, dat bang was dat het
Vaticaan de Romeinsche kwestie op het tapijt
zou brengen, had medegedeeld, niet aan de con
ferentie te zullen deelnemen, indien Leo XIII
werd uitgenoodigd. Daar de afwezigheid van een
der groote mogendheden de eventueele beraad
slagingen en besluiten waardeloos en overbodig
zou maken, werd besloten om den H. Vader niet
uit te noodigen.
Ondanks dat, deelde de Paus in een openbaar
Consistorie mede, dat hij het edelmoedig pogen
toejuichte, terwijl hij zijn beste wenschen uit
sprak voor het behoud van den vrede, waarbij
de H. Vader nog de aandacht vestigde op de
taak, die de Pausen in de Middeleeuwen en in
de geschiedenis van de arbitrage onder de vol
ken hadden verricht.
Koningin Wilhelmina maakte van deze gele
genheid gebruik om Leo XIII te bedanken, ter
wijl Hare Majesteit verzocht om aan de con
ferentie „zijn kostbaren moreelen steun te
schenken." Leo XIII antwoordde op 29 Mei in
een zeer welwillend schrijven, waarin de Paus
opnieuw zijn sympathie betuigde voor het vre
deswerk van de conferentie, er aan toevoegend,
dat het Vaticaan niet alleen bereid was om „zijn
moreelen steun te verleenen", maar ook om
krachtdadig mede te werken. Jammer dat de
H. Vader steeds overal door de anti-clericale in
vloeden streng geweerd werd.'
Na de droeve nederlaag van Adoea werd
de bemiddeling van Leo XIII opnieuw in
geroepen om bij Menelik de vrijlating
van de Italiaansche krijgsgevangenen te beplei
ten. De Paus verklaarde zich bereid, maar de
H. Vader wilde eerst weten hoe zijn bemidde
ling door de Italiaansche regeering en speciaal
door den Koning zou worden opgevat. De regee
ring was enthousiast, maar de kranten hebben
door hun ontijdige publicatie de zaak bedorven.
De H. Vader kon toen persoonlijk niet meer
tusschenbeide komen en verzocht het hoofd van
de Koptische kerk in Egypte zijn taak bij Me
nelik te vervullen. Deze nam de boodschap aan
en gaf de verzekering dat de krijgsgevangenen
goed behandeld zouden worden. Dit beantwoord
de natuurlijk niet aan de gestelde verwachtin
gen en had tot gevolg, dat de anti-clericale pers
in Italië een felle campagne tegen het Vaticaan
begon, onder beschuldiging dat de Paus getracht
had om de Italiaansche regeering te vernederen.
Het is een historisch feit dat Paus Benedictus
XV tijdens den wereldoorlog diplomatieke stap
pen heeft gedaan om een einde te maken aan
de menschonteerende slachting onder de vol
keren. De schande van Versailles ware nooit
over Duitschland gekomen, indien men in
Augustus 1917 een meer eervollen vrede had wil
len aanvaarden.
Maar er is meer. Het Volkenbondspact is vol
maakt in overeenstemming met de ideeën die
ontwikkeld werden in de Pauselijke Bood-
Ie VERWACHTING: Krachtige tot matigen,
later afnemende Westelijke tot Zuidelij-
ken wind, tijdelijk opklarend, weinig ot
S geen neerslag, des ochtends lichte vorst
in het Oosten, overdag lichte dooi.
VERDERE VOORUITZICHTEN:
ker.
Onze-
STORMWAARSCHUWINGSDIENST
Geseind 16 December 14.15 nur aan de
posten van Hoek van Holland tot de
Belgische grens:
Wordt verwacht storm uit het Nooro-
Westen.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^
schap van 1917 betreffende de instelling van
een blijvend organisme om den internationalen
vrede te verzekeren. Benedictus XV was het
Pact van 1918 reeds vooruit, evenals de XIV
punten van Wilson. Zeer terecht bemerkt dan
ook de bekende Prof. Yves de la Brière: „Bene
dictus XV had reeds twee jaar eerder gelijk
gehad, maar twee jaar eerder gelijk hebben is
dat niet veel roemrijker dan gewoon gelijk
hebben?"
Deze ervaring kan voor de volken en de regee
ringen z'n nut hebben. Want de volkeren kun
nen constateeren, dat de Pausen altijd alles in
het werk hebben gesteld om hun vredelievend
werk voort te zetten, maar dat men hun goede
bedoeling nooit heeft willen begrijpen en waar-
deeren, terwijl tallooze malen hun vredeswerk
werd vernietigd.
De regeeringen kunnen uit het verleden lee-
ren, dat zij een groote verantwoordelijkheid
dragen en dat zij moeten weten te erkennen
welke voorname plaats het Vaticaan zou moe
ten innemen bij het werk om den vrede onder
de volken te vestigen.
ADDIS ABEBA 16 Dec. (Reuter). Uit
goede Italiaansche bron wordt vernomen,
dat de Italianen het offensief in Ogaden
hebben hervat.
Voorafgegaan door een escadrille van 9 vlieg
tuigen, die de Abessinische voorhoeden bom
bardeerden en verscheidene slachtoffers maak
ten, heeft de Somali-infanterie, daarbij ge
steund door tanks, op 65 K. M. ten Zuiden van
Sassa Baneh de Abessinische linies aangeval
len.
Er hadden verwoede gevechten plaats, zonder
dat aan een van beide zijden groote voordee-
len werden behaald.
Eenige honderden Italiaansche Somali's zou
den naar de Abessinische gelederen zijn over-
geloopen.
Nader seint Reuter, dat de Abessiniërs 13
pantserauto's op de Italianen hebben buitge
maakt of buiten gevecht gesteld.
De Abessiniërs werden gecommandeerd door
den Fitaorari Chiffra.
ROME, 16 Dec. (Reuter). Legerbericht No.
72 luidt als volgt:
Maarschalk Badoglio telegrafeert: Aan het
front van Eritrea is niets te melden, uitgezon
derd de actie van patrouilles langs de Takaze.
Aan het Somalifront zijn aanzienlijke troe
pen-concentraties van de Abessiniërs nabij
Neghelli door de luchtmacht gebombardeerd.
Een kampement van de Italiaansche koloniale troepen op een
vooruitgeschoven post ten Zuiden van Makalle
LONDEN, 16 Dec. Uit Dessie, waar keizer
Haile Selassie zich thans bevindt, wordt ge
meld, dat daar vanochtend een officieel com
muniqué is uitgegeven, waarin wordt verklaard,
dat de voorstellen het prijsgeven van een groot
deel van het Abessinische grondgebied betee-
kenen ten gunste van een staat, welke reeds
unaniem door den Volkenbond tot aanvaller was
verklaard, terwijl Italië tevens een uitgangs
punt wordt gegeven voor een derde poging Abes-
sinië te veroveren.
De voorgestelde Italiaansche zóne, voor kolo
nisatie en economische ontwikkeling, waarvan
de Abessinische burgers en maatschappijen zou
den worden uitgesloten is erger dan een man
daat, daar het laatste de belangen van de be
volking waarborgt en het principe huldigt van
een gelijke behandeling van alle buitenlanders.
De keizerlijke regeering is ervan overtuigd,
dat de Volkenbondsraad op 18 Deecmber de
voorstellen, welke een aanval doen op de sou-
vereiniteit van Abessinië en het Abessinische
grondgebied verbrokkelt ten gunste van een
staat, die als aanvaller is veroordeeld, niet zal
aanvaarden.
Intusschen bestudeert de Abessinische regee
ring nog steeds de voorstellen. De Amerikaan-
Grandt, de Italiaansche ambassadeur
te Londen
Na een avontuurlijken tocht over een
afstand van 300 mijl kan ik getuigen
van de schoonheid, die in het hart van
het thans belegerde Abessinië schuilt, schrijft
Stuart Emeny, de correspondent van de News
Chronicle, vanuit Dessie.
Mijn reis begon in de hoofdstad en eindigde
in Dessie. Nadat het derde gedeelte van den
afstand was afgelegd, leidde de Weg ons de ber
gen in en binnen een uur stegen we meer dan
3000 meter. Plotseling stonden we voor een
V-vormige opening in de geweldige bergen. We
keken uit op de Abessinische vesting werker,,
die een 500 mijl langen, steilen wand vormen en
zich uitstrekken van het Noorden naar het
Zuiden om aldus een onoverkomelijke belem
mering te zijn voor elke poging van het Ita
liaansche leger om van Assab uit dwars over
de vlakte te trekken.
Ver beneden mij strekte zich de Danakil-
woestijn uit, die in de verte in een blauwen,
gouden mist vervaagde. Een eind verder op
een afstand van ongeveer 180 mijl van Addis
Abeba bereikten wij het hoogste punt. De
weg was niet meer dan een smalle strook aan
den rand van een bijna verticalen bergwand.
Aan den kant van den weg en aan den rand
van den afgrond groeiden tallooze exemplaren
van een vuurroode plant, die scherp afstaken
tegen de teergekleurde rotsplanten. De onder
gaande zon goot bundels licht over de bergen
en was als een natuurlijk zoeklicht over de
lagere heuvels, ongeveer 1000 meter beneden
onsr zoodat zij den indruk maakten van een
reliëfkaart.
Het kampeeren op die heuvels was een koude
geschiedenis, maar den volgenden dag daalde
de w'eg snel en kwamen we in een groote tro
pische vallei, waar we haastig onze overjassen
en puil-overs uittrokken. We reden langs ka
toen-, suiker-, mais- en tabaksplantages. Hier
slingerden apen zich in de met kruipplanten
behangen boomen en tropische vogels van een
helblauwe kleur vlogen op door het lawaai van
onzen vrachtauto. Ergens leef onze wagen
midden in een rotsachtige rivierbedding steken.
Wij waadden naar den overkant en moesten
ons vervoermiddel ontladen. Tenslotte konden
we onzen weg vervolgen.
Tweehonderd mijl ten Oosten van Addis
Abeba slingert de weg door dichte bosschen en
gaat dan een nauwe vallei in, Waar het ge-
heele Abessinische leger zich gemakkelijk ver
dekt zou kunnen opstellen onder de beschut
ting van het overhangend gebladerte, zonder
door Italiaansche vliegtuigen te worden ont
dekt.
Bij het afdalen in een andere vlakte ont
moetten wij dedzjamatsj Beyene, die met
een leger van 5000 man naar het front
optrok. De vuile „sjammas". de kleeding der
soldaten, bewezen, dat het bevel van den kei
zer, den waschbak te verfoeien, opdat de Witte
kleeding niet langer de aandacht der Italiaan
sche piloten zal trekken, stipt wordt opgevolgd.
De meeste soldaten gingen te voet; op hun
hoofd balanceerden zij saamgebonden bundels,
die hun voedselvoorraad bevatten. Vrouwen
droegen watermeloenen en flesschen „tej", een
soort inlandsche honing. Kleine jongens droe
gen de tentstokken. De commandanten droegen
groote sombrero's en reden op schitterend ver
sierde muildieren of ezels. De zwaardere ba
gage werd door lastdieren vervoerd. In het
midden van den langen stoet reed de dedzja-
matjs, een waardige figuur, die op zijn muil
ezel zat in de schaduw van een groote Fransche
parapluie.
De weg begon nu weer te klimmen en plot
seling zagen wij de daken van Dessie, dat op
een plateau ligt tusschen meer dan 4000 meter
hooge bergtoppen. De stad leek vlakbij, maar
de weg klom en daalde in een spiraal, zoodat
wij ruim 20 mijl aflegden, voor we Dessie be
reikten. Onze tocht had ons gevoerd langs den
grooten, nieuwen weg, die Addis Abeba met
Dessie verbindt.
Onze chauffeur moest herhaaldelijk stoppen
aan den rand van een onmetelijk diepen af
grond, maar hoe onvolmaakt het wegvlak ook
mag zijn, de weg naar Dessie is een triomf
voor de Abessinische ingenieurs. In den loop
van twee jaar hebben de Abessiniërs met geen
andere hulp dan die van de allerprimitiefste
werktuigen een weg uitgehouwen door een der
moeilijkste berglandschappen van de wereld;
een weg, waarover een leger van een half mil-
lioen man, vergezeld van vrachtwagens met
ammunitie, onlangs is opgetrokken. De weg
staat op geen enkele kaart aangegeven en men
vermoedt, dat zij opzettelijk zoo is aangelegd,
dat ze het doortrekken van een aanvallend
leger onmogelijk maakt.
(Auteursrecht News Chronicle-A.N.P.)
sche raadsman van de regeering, Colson, is nog
niet terug uit Dessie, waar hij een onderhoud
heeft gehad met den Negus.
De Italiaansche gezant te Londen, Grandi,
heeft met Van Sittart op de Foreign office
een onderhoud gehad.
Men vermoedt, dat hij opheldering heeft ge
vraagd over sommige punten van het vredes
voorstel.
Sir Samuel Hoare is heden te Londen te
ruggekeerd en zal nog vanavond met zijn
collega's den toestand bespreken.
Hij weigerde iets te zeggen aan de pers.
Laval zal morgen in de Kamer een verklaring
afleggen inzake de buitenlandsche politiek. De
Kamer heeft besloten, dat morgen de debatten
over de begrooting van buitenlandsche zaken
zullen worden gehouden.
ROME, 16 Dec. (Reuter) De pers doet scherpe
aanvallen op hen, die in het buitenland het
Fransch-Britsehe vredesplan willen doen mis
lukken. Zij beschuldigt het communisme ervan,
de oorzaak van deze beweging te zijn.
De „Populo di Roma" schrijft o.a.: Nauwelijks
zag men dat Frankrijk en Engeland het eens
waren over concrete voorstellen, die wellicht de
dreiging van ernstige en onherstelbare gebeur
tenisseri zouden kunnen afwenden, of allé wan
ordelijke krachten werden ontketend om in de
wereld den janboel te scheppen, die wij thans
medemaken.
Overal ter wereld wil de publieke opinie het
tegenovergestelde van hetgeen het communis
me wenscht. Zij wil een gemeenschappelijk Eu-
ropeesch front, dat een eenvoudig koloniaal con
flict niet mag verbreken.
LONDEN, 16 Dec. (D.N.B.) De Parijsche
vredesvoorstellen speelden Maandag reeds bij de
debatten in het Lagerhuis een rol. Ofschoon
het groote debat pas Donderdag a.s. plaats
heeft, werd er thans reeds een soort voorge
vecht geleverd. De Labour-afgevaardigde Dal
ton vroeg aan minister Eden: „Neemt de rege
ring nog steeds de verantwoording op zich voor
deze schandelijke voorstellen?"
Vele afgevaardigden stemden met de vraag
luide in, anderen protesteerden echter. Eden
bleef onbeweeglijk op de regeeringsbank zitten.
Op een verdere vraag van Dalton of de re
geering thans van plan was haar verplichtin
gen, voortvloeiende uit artikel 16 van het Vol
kenbondspact, te vervullen en derhalve den
olie-uitvoer naar Italië te verbieden, antwoord
de Eden ontwijkend.
Het Labour-lid Thurtle vroeg, of de regee
ring nog steeds aan haar verklaring van 23
October vasthield, dat iedere oplossing van hei
Italiaansch-Abessinisch conflict in overeen
stemming moest zijn met het Volkenbonds
pact.
Eden antwoordde: „Ja."'
PEKING, 16 Dec. De studenten te Peking
hebben heden weer nieuwe betoogingen tegen
de autonomie-beweging in Noord-China ge
houden. Duizenden studenten en leerlingen van
middelbare scholen van beiderlei kunne trok
ken den geheelen dag door de straten der stad.
De demonstraties richtten zich ook tegen de
leden der oude regeering van Peking, die ais
medeplichtigen aan de autonomistische bewe
ging worden beschouwd. De politie sloot de
stadspoorten en trad eenige malen krachtig
tegen de betoogers op, waarbij een aantal per
sonen gewond werd.
Uit Sjanghai wordt gemeld, dat de Japan-
sche ambassadeur in China Ariosji hedenavond
uit Sjanghai naar Nanking is vertrokken, waar
hij een onderhoud met Tsjang Kai Sjek zal
hebben. In Japansche kringen acht men dit
onderhoud van bijzondere beteekenis, omdat
maarschalk Tsjang Kai Sjek heeft besloten, als
minister-president Wang Tsjing Wei op te
volgen.
MADRID, 16 Dec. (Reuter). De ministerraad
heeft den tekst van een decreet aangenomen,
waarbij de Cortes tot 29 December op reces
wordt gezonden.
MADRID, 16 Dec. (Reuter.) De minister van
Landbouw, Pablo Blanco, is uit de radicale par
tij getreden,
Italianen zouden het offensief in Ogaden her
vat hebben; gevecht ten Zuiden van Sassa
Baneh.
Het Spaansche parlement tot 29 December op
reces.
Studentenbetoogingen te Peking tegen autono
mie-beweging duren voort.
Op de Cistercienser-abdij „Onsenoora" te
Nieuwkuijk is tot prior gekozen de Zeereerw.
Pater Servatius van Vught.
Ir. M. H. Darome, directeur-generaal van het
P. T. T.-bedrijf, tot lid van het Hoofdbestuur
van Nederlandseh Fabrikaat gekozen.
Afscheid van den heer E. H. Krelage als voor
zitter van Bloembollencultuur.
Opbrengst der Rijksmiddelen was over de eer
ste elf maanden van dit jaar 9.187.647 meer
dan over hetzelfde tijdvak van 1934.
Ministerieele antwoorden op vragen over de
opvoeringen van „De Beul" en over het gevai-
Kortenhorst.
Voordracht van B. en W. van Amsterdam in
zake de benoeming van hoogleeraar in de Ned.
taal.
Een oud maar nooit verouderd ge
bed, ons als kinders door moeder op
de lippen gelegd en aan onze kinderen
doorgegeven is het veelzeggende: „laat
ons naar Uw wil en welbehagen op
groeien, haal ons anders liever vroeg
in den hemel." Het is als 't ware in
gebed een herhaling van de oude
wijsheid der Grieken: „wie de goden
liefhebben halen zij vroeg tot zich".
Hoevele ouders hebben grooten angst
om hun kinders en bewegen hemel en
aarde ten einde een lieveling bij ziek
te te behouden. En hoe menig ouder
zucht later: „ware hij of zij maar
vroeg gestorven."
Gelukkig de ouders die een lieveling
als een reinen engel zien opwieken tot
God. Gelukkig óók de ouders wier
kinderen in deze rotsvaste overtui
ging zijn opgegroeid: beter te sterven
in God dan ons van Hem te keeren.
Daarom, laat ons in eere houden dit
veelzeggend gebedje voor de jeugd:
„laat ons naar Uw wil en welbehagen
opgroeien, haal ons anders liever
vroeg in den hemel."
ROME, 16 Dec. (Reuter.) Van officieele zijde
wordt medegedeeld, dat op de komende zit
ting van den Grooten Fascistischen Raad, wel
ke Woensdagmiddag as. zal bijeenkomen, ab
soluut niets nieuws te verwachten is.
Misschien zal de regeering na de zitting van
den Raad, weike wellicht enkele dagen zal du
ren, den regeeringen van Frankrijk en Engeland
eenige ophelderingen verzoeken inzake de vre
desvoorstellen, alvorens hierop een antwoord te
geven.
Naar de correspondent van de „Berlingske
Tidende" te Malmö van betrouwbare zijde ver
neemt, is er ruim een week geleden bij Sass-
nitz (het Duitsche beginpunt van den veer
dienst naar het Zweedsche Tralleborg) een
ernstig vliegongeluk gebeurd, aldus lezen wij in
het „Handelsblad".
Een arbeider vond op weg naar zijn werk
eenige deelen van een vliegmachine. Hij waar
schuwde de autoriteiten en bij onderzoek werd
een 3-motorig bombardementsvliegtuig, de
F. 23, gevonden, dat in een bosch bij Sassnitz
neergestort was. Het had zich met de motoren
in den grond geboord en was volkomen ver
pletterd.
Onder de overblijfselen vond men de lijken
van 7 personen, 2 officieren en 5 manschappen.
Vermoed wordt, dat de bestuurder een nood
landing heeft willen maken, maar dat hij in
botsing is gekomen met de boomtoppen.
Stand op Dinsdag 1 uur v.m.; 746.5
Vorige stand: 746.1
