Y
Plaats dan een „Omroeper
voor 80.000 gezinnen
Zoekt gij betrouwbaar
Personeel?
nabij Schiphol.
DE KERSTROZEN
Voor onze jeugdige lezers J
DE VONDELING
DONDERDAG 19 DECEMBER 1935
Kerstspar of Kerstden
Kerstboomversiering
Ook de Chineezen vieren
Kerstfeest
Een oude legende, naverteld door
C. DAMEN
Vele eeuwen geleden woonde in een
streek, heel ver hier vandaan, een
oude schaapherder, Zebedeus, met
zijn zoon Stephanus en nog een anderen
herder, genaamd Abisaih.
Abisaih had geen broers of zusters. Zijn
moeder was gestorven, toen hij nog heel
klein was en zijn vader was van hem weg
gegaan niemand heeft ooit geweten
waarheen.
Als kleine jongen was Abisaih al bij Ze
bedeus in dienst gekomen en deze had
hem lief gekregen om zijn vlijt en eerlijk
heid en had hem altijd behandeld als zijn
eigen zoon.
Het gebeurde op zekeren dag, dat Zebe
deus, Stephanus en Abisaih na zonsonder
gang met de kudde naar het dorp terug
keerden. Opeens hoorden zij in de stilte van
den avond een zacht klagend geluid. Zij
stonden een oogenblik stil om te luisteren.
Het geluid hield aan en. scheen te komen
uit de richting van de berghelling, waar
een plek was begroeid met kreupelhout.
Nieuwsgierig slopen zij naderbij, bogen de
takken wat opzij en vonden op een hoop
gedroogde bladeren een klein kindje. Het
was een lief meisje met donkere krulletjes
en 'n paar helderbruine kijkers. De her
ders beurden het op, bedekten het met
hun mantels, want het rilde van de kou en
vervolgden hun weg met de kudde scha
pen.
De oude herder keek met tranen in de
oogen naar het lieve kleine wezentje en
besloot iri stilte het bij zich te houden, als
er niemand naar vroeg.
Nooit werd er navraag naar het kleine
meisje gedaan; het groeide dus op tus-
schen de drie ruwe mannen en haar lach
en vroolijke stemmetje brachten licht en
vreugde in hun armoedige woning.
De herders hadden hun vondeling Myma
genoemd. Ze lieten haar spelen met de
kleine lammetjes en toen ze wat grooter
werd, mocht ze al eens met de schapen
naar de weide.
Op zekeren keer brachten Zebedeus en
zijn vrienden den nacht door aan den voet
van een berg, ver van het dorp, temidden
van hun slapende kudde. Ook de kleine
Myma was er bij. Ze had dien dag veel ge-
loopen omdat ze hout had gezocht om 'n
vuurtje te stoken, want de nachten waren
al koud.
Van droge bladeren hadden ze 'n soort
bed gemaakt en ze lagen nu dicht tegen
de wollige schapen aan, die hen met hun
dikke vacht verwarmden. Het was tl hel
dere vriesnacht en de sterren stonden te
schitteren aan den hemel en maakten het
zoo licht, dat de herders maar niet konden
inslapen. Er hing iets wonderbaars in de
lucht, iets, dat de mannen stil en ontroerd
maakte. De aarde, bedekt met een dunne
laag sneeuw, scheen te wachten te
wachten....
Eindelijk spraken de herders met elkaar
over dit vreemde, deze geheimzinnige
stemming, die als een waas over alle din
gen hing. Zij fluisterden nog met elkaar,
toen een helder licht aan den hemel ver
scheen. Was het een ster, die verschoot of
ging er een wonder gebeuren?
't Groote wonder gebeurde. Uit den krans
van licht kwam een engel te voorschijn,
die met luider stem hun de boodschap ver
kondigde van de komst van den grooten
Koning Jezus in den armen stak van Beth
lehem. De herders waren opgestaan, had
den hun hoeden in de hand genomen en
stonden nog ontroerd en verwonderd in de
hoogte te staren, toen de engel al weer
verdwenen was.
Zebedeus was de eerste, die begon te
spreken:
„Wat zullen wij aan den kleinen Jezus
brengen?"
„Goud of geld hebben wij niet," ant
woordde Abisaih, maar laten wij uit onze
rugzakken het beste kiezen en laten we 't
mooiste en jongste en zachtste lam mee
nemen!" Ze stookten het vuur nog eens op,
dekten Myma toe en gingen blij op weg.
Myma was wakker geworden door de
stem van den engel en had dus de blijde
boodschap gehoord. Wat zou zij graag dien
lieven kleinen Jezus zien en aanbidden!
Maar de herders hadden haar niet mee
willen nemen. Het was een lange, moeilijke
weg, dien zij niet zou kunen loopen en dra
gen konden zij haar niet, daar ze al waren
belast met hun goede gaven en Abisaih
het lam op zijn schouders droeg. Dus lag
de kleine Myma daar in een warme de
ken gehuld en dacht er over, hoe ze toch
ook bij Jezus zou kunnen komen en hem
iets aanbieden. Maar zij had immers niets,
dat mooi genoeg was voor het Goddelijk
MjUIlUllllilllUIUllUIUIIIIIIIIIIIIIIIIIItllllllllllillllllllllllllllHIIIIUIUIUIIÜIUUIIIIIUIIIUIIilllllllUlllllllllliiilllUIIUIUilllllllllllllllllllIJjJ
iiinimiiiiiniiniiiiniiniiiiiiiiniiiiiiiiiiiiuiiiiiiiHiiiuiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinniiiiiiiimniiiniiiniiiiiïïi
Kind. Doch zij kon den slaap niet meer
vatten en eindelijk stond zij op, trok het
armoedige schouderdoekje nog dichter om
zich heen en volgde de drie herders.
Deze liepen vlug voort in de richting,
die de stralende ster hun aanwees. Myma
kon hun schaduwen goed onderscheiden:
voorop ging Abisaih met het lam op zijn
schouders, dan volgde Stephanus met een
grooten zak wol en daarachter kwam de
oude Zebedeus, leunende op z'n staf en
aan zijn arm een mand met boter en kaas.
Toen de mannen Bethlehem bereikten,
vonden ze een groote menigte voor de stal,
die beschenen werd door de stralen van de
ster. Door de reten van het bouwvallige
deurtje scheen een zwak licht. Terwijl ze
stonden te wachten op hun beurt om bin
nen te gaan, zei Zebedeus:
„Het is wel weinig, wat wij meedragen
en eigenlijk veel te gering om aan een
koning te geven."
„Neen, vader," antwoordde Stephanus,
,,'t kindje Jezus in zijn oneindige goedheid
zal ook onze kleine gave op prijs stellen."
„Het zou pas schande zijn, als wij zon
der iets gekomen waren," voegde Abisaih
er aan toe.
Myma was nu zoo dicht bij de herders
dat ze de woorden van Abisaih gehoord
had. De herders traden binnen, doch
Myma bleef buiten staan. Zij had immers
niets om aan te bieden. Hoe zou zij voor
het Goddelijk Kind en zijn Heilige Moeder
durven verschijnen? Ze liep schoorvoetend
om den stal heen en viel huilend op haar
knieën neer. Haar heete tranen vielen op
de sneeuw en groeven er diepe kuiltjes in.
Myrna bleef er aandachtig naar kijken
daar was het een wonder of droomde
ze? Uit al de plekjes, waar de tranen ge
vallen waren, groeide een klein plantje,
't Werd al grooter en grooter er kwamen
kleine blaadjes aan en witte knopjes. De
knoppen gingen open en de witte blaadjes
ontvouwden zich als blanke sterren. Myr
na was een en al verwondering. Ze huilde
nu niet meer, maar een glimlach verhel
derde haar gezichtje, want de mooie witte
bloemen zou ze het Jezuskind kunnen aan
bieden. Voorzichtig plukte zij ze af en
vormde ze tot een krans, dien ze op haar
uitgespreide handjes naar den stal droeg.
Toen ze op den drempel trad, zag ze daar
Maria zitten naast het kribbetje, waarin
het kleine Kindje sliep. Maria zong zacht
een wiegeliedje en Jozef stond als in aan
bidding over zijn staf geleund. Myrna
durfde haast niet ademhalen, uit vrees de
heilige stilte te verbreken. In haar groote
verlegenheid had ze vergeten het deurtje
te sluiten en nu kwam een koude wind
naar binnen. Maria legde haar arm be
schermend om de kribbe, keek op en zag
de kleine Myrna met haar krans van ro
zen. Met een lieven glimlach wenkte ze
haar naderbij en wees haar de bloemen
naar Jezus te brengen. Daar legde Myrna
den krans van Kerstrozen, de vrucht van
haar tranen, op de voeten van de kleine
Jezus, vouwde de handjes en aanbad Hem
met al de vurigheid van haar kleine
hartje.
Nu het weer de tijd is, dat velen een
kleineren of grooteren Kerstboom in hun
kamer hebben opgesteld, is het misschien
niet ondienstig, om eens de vraag te stel
len, of onze Kerstboom een Spar is, dan
wel een Den. Velen zullen hierover nooit
gedacht hebben.
Onze Kerstboom is een spar en heet
Picea excelsa; hij bezit horizontaal uitge
spreide takken en aan weerszijden korte
naalden. De den is ingeschreven als Pinus
sylvestris, waarvan de bladeren naalden
in paren bij elkaar zitten, terwijl de ke
gels duidelijk gesteeld dadelijk na den
We knippen dit eekhoorntje van stevig
papier en vergulden hem. Het gestreepte
gedeelte vouwen we langs de stippellijn
om en plakken het daarmee op een kurk,
die in den kaarsenhouder past. Heel aardig
staat het als je er hier en daar een. in den
Kerstboom plaatst.
bloeitijd naar beneden buigen. Staan de
bladeren bij onzen Kerstboom op zichzelf,
bij de Den komen zij in bundeltjes voor,
zoodat men zich niet behoeft te vergissen.
In zijn leerboek over plantkunde trekt
dr. H. Bos van Wageningen ook een scher
pe grens tusschen dennen en sparren, en
zegt o.m.: Ter voorkoming van verwarring
diene, dat in het Duitsch de grove Den
den naam „Kufu" of „Fohie" draagt, de
Larix „Larche" heet, de gewone spar
„Fichte" of Rothtanne", de zilverspar
„Wüstanne", „Edeltanne", Silbertanne" ook
„Schwarstanne" of ook kortweg „Tanne".
De overeenkomst van dit laatste woord, dat
op Den gelijkt, veroorzaakt niet zelden ver
gissingen.
Bij de meeste oude volken staan de ge
vierde hoogtijden in betrekking tot de Na
tuur. Zoo ook in China. Ze worden aange
kondigd door den stand van de Zon en de
Maan. Het Joelfeest, of het Midwinterfeest
was het hoogste feest bij de Germanen,
hetgeen viel in de 2e helft der 12e maand.
Ook wordt dit feest genoemd de geheimzin
nige Nacht, Noel, Gipferathe Nacht, Nuit-
brillante, het feest der Lichten.
In China is dit beginsel het geboorte
feest der Zon, en het begin van het astro
nomische jaar.
Dit Chineesche Zonnefeest ook genoemd
het feest der Lichten of der Lantaarns, is
toegewijd aan de jonge herborene Zon, het
pasgeboren Kind, TSE. Gedurende de
Nieuwjaarsdagen wordt het gevierd en het
bereikt zijn glanspunt in den nacht van
den 15den der eerste maand van het bur
gerlijk jaar.
Een poesekind, miauw, miauw,
Zat op een stoep te spinnen;
Dat zag een lief klein menschenkind,
En sprak: ,,poes, kom toch binnen!
Ik geef je melk, ik geef je brood,
Miauw, miauw, zei 't poesje;
Het kindje mocht het kleine ding
Toen houden van z'n Moesje.
Het poesje vond het eerst wel leuk,
En liet maar met zich spelen;
Maar 't altijd in-de-handen zijn,
Ging op het laatst vervelen.
En op een dag zei het kordaat:
'k Wil niet meer in de handen";
Je bent wel lief, klein menschje maar,
Ik leg me niet aan banden.
Ik ga weer weg, miauw, miauw,
Ik dank je voor het eten;
Denk niet, dat ik ondankbaar ben,
Nooit zal ik je vergeten.
22 cM
Ni het weer spoedig Nieuwjaar wordt,
moeten we gaan denken aan een
nieuwen wandkalender. Je kunt er
zelf een maken en zoo goedkoop 'n nieu
wen kalender voor 1936 krijgen.
Het schild is van karton. Zoogenaamd
etalagekarton, dat in de boekwinkels wordt
verkocht, is wel geschikt. Het is verkrijg
baar in vele heldere kleuren. Je knipt dus
een rechthoekig stuk van 2230 c.M. Een
mooie prentbriefkaart wordt bovenaan
geplakt, zóó, dat de rand karton aan den
bovenkant zoowel als aan de zijkanten
van de briefkaart even breed is. Je kunt de
briefkaart ook eerst op een ander stuk pa
pier plakken, dat donkerder of lichter dan
het karton gekleurd is. Dan knip je zoo
veel hiervan af, dat er een lijstje om de
briefkaart overblijft. Dan plak je lijstje
en briefkaart op het karton. De rand van
het schild kan versierd worden met koord-
zijde, zooals de teekening laat zien. Je
kunt, als je niet goed naaien kunt, ook
rondjes en vierkantjes er langs plakken.
Nu komt het voornaamste van den kalen
der, het blok. Dat koop je in den boek
winkel of haalt het van een anderen ka
lender, dien je niet mooi vind, af. Dit blok
wordt netjes in 't midden en niet scheef, op
het schild geplakt. Nu nog een koortje bo
venaan er doorheen gehaald en je kunt
hem alvast ophangen.
FOTOREPORTAGE
De bekende zwemster mej. M. Vierdag, oud-Europeesch kampioene en Ned.
vertegenwoordigster in de estafetteploeg op de Olympische Spelen te Los Angeles,
trad Woensdag te Amsterdam in het huwelijk met den heer P. Smit, lid der
zwemvereeniging .Het IJ"
De Nederlandsche ruiters, die deelnamen aan het internationaal concours hippique te New York,
zijn Woensdag met hun viervoeters per s.s. .Spaarndam" te Rotterdam teruggekeerd
De overbrenging van het eere-zwaard aan den besten leerling der Engelsche koninklijke
militaire school te Sandhurst geschiedde deze week door veldmaarschalk sir Montgomery
Massingberd
Het militair vliegtuig dat Woensdag bij Schiphol in botsing kwam met een lestoestel, kwam in de Ringvaart
terecht De piloot wist zich zwemmende te redden. De machine wordt geborgen
Sir Cunlifte Lister en Lord Irwin arri»
veeren in Downingstreet te Londen
ter bijwoning der speciale kabinets
zitting over de Engelsch Fransche
vredesvoorstellen
Een ernstig vliegtuigongeval had Woensdag bij Schiphol
plaats doordat een militair vliegtuig en een lestoestel in
botsing kwamen, waarbij het lestoestel neerstortte, in brand
vloog en de leerling-vlieger H. Metz werd gedood. De
wrakstukken der verongelukte machine. Inzet: het
slachtoffer
