Z. D. H. Mgr. M. P. J. Möllmann
BALANS-OPRUIMING
GEHEEL GEBIT
Haarlem, 11 Jan.
De St. Vincentiusbibliotheken
BIJ ZIJN AFTREDEN ALS
VICARIS-GENERAAL
ZATERDAG 11 JANUARI 1936
SPMRNE
BANK
HEDEN
BIJ
TANDHEELKUNDIG
INSTITUUT
Vanaf f35- g&gjf
AGENDA
Philips Radiotoestellen
HERINGA WUTHRICH
STADSNIEUWS
'k heb al Uw Spaarbusje in bruik
leen en 'n spaarboekje met 3 pCt.
rente-vergoeding!
De stille werker
Drie-en-veertig priester jaren
Mgr. Möllmann als Haarlemmer
rrrg-i H - P-W-mpt?
H.O.V. „BART KREEFT"
„De vice-Admiraal" van Millöcker
COMITÉ VAN KATHOLIEKE
ACTIE
„DE VREEMDELING"
Opvoering voor „Geloof en
Wetenschap"
RIJKSSTRAATWEG 16
HAARLEM-N. - TEL. 16726
BESLIST PIJNLOOZE BEHANDELING
Spreekuren alle werkdagen:
van 912 en 14 uur. Zaterd. 912 uur.
Avondspreekuren
Dinsdag, Woensdag en Donderd. v. 7-9 u.
Voordracht J. P. Strijbos
Zondagmiddagconcert H.O.V.
Bioscopen
GRAALAGENDA
Algemeen nieuws
Graalhuis Rijksstraatweg 13
Graalhuis Spaarne 20
V olks tuin ver een igingen
te Haarlem
Haarlems Salon Orkest
Het éénjarig bestaan van het
Frans Halstheater
DE BROODPRIJSVERLAGING
Gezellenbonden hebben vergaderd
JUBILEUMCONCERT C.O.V.
„La Croisade des Enfants"
Rijkspostspaarbank
Aanvulling priesterjubileum
12 Januari
Bioscopen
iPHiLtpji RADIO MOORSn. v.
13 Januari
Bioscopen
Apotheekd iensten
INSTELLINGEN
Begrafenis mr J. Gerritsz
De opvolger van mr. Gerritsz
Algemeene Vereeniging voor
Bloembollencultuur
Met onverholen blijdschap hebben de katho
lieken van het groote Haarlemsche diocees de
benoeming van hun nieuwen bisschop verno
men. In blijde afwachting maken zij zich op
om in de rijkversierde Kathedraal de nieuvfe
en toch reeds oude kerk, want van hoeveel
droevige en blijde gebeurtenissen is zij reeds
getuige geweest de plechtige bisschopsconse
cratie van Z. H. Exc. Mgr. J. P. Huibers bij te
wonen. Alom heerscht een feestelijke stemming,
bereidt men jubeldagen voor en plechtige ont
vangsten. Het bisdom, dat door den vroegtij-
digen dood van Mgr. Aengenent plotseling ver
weesd was, heeft een nieuwen herder gekregen.
Maar als we van dag tot dag deze feestelijk
heden in onze kolommen herdenken, zouden
we de waarheid gev'eld aandoen, als we
niet even stilstonden bij het feit, dat
dit komen ook een heengaan beteekent. In de
officieele formuleertng hebben we destijds het
gebeuren reeds aangekondigd: Z. D. H. Mgr.
M. P. J. Möllmann heeft verklaard, dat hij een
eventueele benoeming tot Vicaris-Generaal niet
meer zal aanvaarden.
Wat weten de menschen nu van al die fijnig-
heidjes van het Kerkelijk Recht? Gebeurde
het zelfs den journalist niet, dat een officieel
persoon hem door middel van den omvangrijken
Codex Iuris Canonici er opmerkzaam op moest
maken, dat er na den dood van een bisschop
rechtens geen Vicaris-Generaal meer bestaat?
Het voik weet niets van de disciplinaire decre
ten van Trente of van de doorwrochte consti
tuties van Wij len Paus Benedictus XIV. Het
weet alleen, dat Monseigneur Möllmann langer
dan een generatie drie opeenvolgende bisschop
pen van het Haarlemsche diocees in hun ar
beid ter zijde stond en dat zijn heengaan het
heengaan van „den Vicaris-Generaal" zal be-
teekenen. Ouderen slechts herinneren zich hog
wijlen Vicaris Brouwer, terwijl slechts enkelen
nog weten van den tijd, dat Mgr. Möllmann
nog geen Haarlemmer was.
Het behoort, we zouden bijna schrijven tot
de „taak" van den Vicaris-Generaal op den
achtergrond te blijven. En nu moge het voor
een buitenstaander moeilijk blijven (niemand
zal ons dit als een onheuschheid aanrekenen)
den juisten maatstaf aan te leggen voor de
wijze, waarop een Vicaris-Generaal zijn taak
vervult, als we ook een zekere teruggetrokken
heid tot deze taak rekenen, valt ons oogen-
blikkelijk een eigenschap in het oog, die Mgr.
Möllmann zeer bijzonder voor zijn delicaten
arbeid geschikt deed zijn. Bij feestelijke gele
genheden kon men hem weliswaar dikwijls in
de omgeving van den bisschop opmerken, het
middelpunt was hij zelden. Zelf jubileeren ging
hem niet bijzonder goed af. We herinneren ons
de viering van zijn 40-jarig priesterfeest op ^.5
Augustus 1932. Onder groote belangstelling
van het geheele Bisdom droeg hij in de Ka
thedraal een plechtig Dankoffer op, maar een
feestpredicatie bleef op zijn dringend verzoek
achterwege. Hij sprak zelden in het openbaar.
Liever doet hij dit in intiemeren kring, als op
de vergaderingen van de Vereeniging van Hoof
den van R. K. Scholen in het Bisdom Haarlem,
de „St. Cassianusvereeniging", w<aarvan hij
eere-voorzitter is. Dan kan hij vertrouwelijk
spreken, met overtuiging en warmte.
Want teruggetrokkenheid is iets geheel an
ders dan afgetrokkenheid. En afgetrokken zal
niemand, die Mgr. Möllmann ooit mocht ont
moeten, den scheidenden Vicaris-Generaal,
kunnen noemen. Ieder, die eenigerlei wijze met.
hem in aanraking kwam, wordt getroffen door
zijn hartelijkheid, door zijn vriendelijken lach,
welke zich dikwijls toe kan spitsen in een raken
kwinkslag.
De arbeid van een Vicaris-Generaal, zeker
in zulk een groot diocees als het Haarlemsche,
is velerlei. Als de bisschop is hij in strict-ju-
ridischen zin „Ordinarius". In vele belangrijke
aangelegenheden vertegenwoordigt hij den bis
schop, neemt hij besluiten en voert hij het ad
ministratief beleid in naam van den bisschop.
Met den bisschop draagt hij de zwaarte van
het episcopaal bestuur, dat zich in den moder
nen tijd, meer dan vroeger, uitstrekt op veel
terreinen, die zich niet onmiddellijk onder het
geestelijk regiem laten rangschikken.
Zoo begrijpen we iets van de activiteit, die
Mgr. Möllmann in den loop van den tijd heeft
ontplooid. De talrijke kerken, scholen en lief
dadige instellingen, die er sinds 1911 in het
Haarlemsche werden gesticht, dankt het diocees
ook aan zijn arbeid. En als de zware tijden
van den grooten oorlog en van de crisisjaren
daarna ook voor het bisdom hun bijzondere
moeilijkheden met zich brachten, hebben deze
voor een niet gering deel gerust op de schou
ders van den Vicaris-Generaal, wien men steeds
maar weer om raad kwam vragen.
Iedere organisator, iedere priester van tegen
woordig dus ook, weet, welke berekeningen er
noodig zijn om slechts één werk te doen sla
gen, hoe drukkend de zorgen en hoe groot de
verantwoordelijkheid kunnen worden, als er
maar iets is, dat tegenloopt. Mgr. Möllmann
heeft van bijna al deze zorgen, van bijna al
deze verantwoordelijkheid in de laatste vier-en-
twintig jaar geweten, heeft voor vele gevallen
afzonderlijk een plan moeten ontwerpen, den
weg moeten wijzen uit soms onontwarbare
moeilijkheden. Van onschatbare wharde was
daarbij zijn krachtige stem, de kalme bemoe
diging, die altijd weer op uitkomst deed hopen.
Z. D. H. Mgr. Matthias Petrus Joannes Möll
mann werd op IS Februari 1869 te Amsterdam
geboren. Zijn ouderlijk huis stond in het hart
van de oude stad, op de Haarlemmerdijk, een
naam, waarin we nu, na zooveel jaren, eenige
symboliek terug kunnen vinden. Want al is de
stad uit zijn jeugdjaren hem lief gebleven, Mgr.
Möllmann is meer Haarlemmer geworden dan
hij in zijn jongenstijd ooit zal hebben vermoed.
Na met veel succes zijn studies op Hageveld
en op het Groot-Seminarie te hebben voltooid,
werd hij 15 Augustus 1892 priester gewijd. Na
dat de jonge priester korten tijd te Beverwijk
kapelaan was geweest, benoemde Mgr. Botte-
manne hem reeds in October 1893 tot zijn se
cretaris. Hoezeer zijn arbeid als secretaris door
zijn omgeving gewaardeerd moet zijn, kunnen
we veilig concludeeren uit het feit, dat Mgr.
A. J. Callier. dien hij ook een achttal jaren als
secretaris had gediend, hem op 28 October 1911
tot zijn Vicaris-Generaal benoemde. Op 6 No
vember d.a.v. werd hij door Mgr. Callier als
zoodanig geïnstalleerd.
7 September 1917 benoemde Z. H. de Paus
Vicaris Möllmann tot Pronotarius Apostolicus
a.i.p. Tot zijn wapen koos de nieuwe prelaat een
gouden molen (Möllmann) op een lazuren veld,
met 't devies „Virtute ex alto"„door kracht uit
den hoogé". Den wind, die komt vanuit een on
bekende hoogte, niemand weet vanwaar of
v.'aarheen, en die zijn kracht mededeelt aan het
anders onnutte instrument, zag Mgr. Möllmann
als het symbool van de stuwende kracht van
zijn leven, waardeloos zander Gods Genade.
De Nederlandsche regeering erkende de ver
diensten van den Vicaris-Generaal van het
Bisdom Haarlem door hem te benoemen tot
Ridder in de Orde van den Nederlandschen
Leeuw. De Hongaarsche regeering schonk hem
het Eerekruis van Hongarije.
Het verwonderde niemand, dat wijlen Mgr.
Aengenent na zijn verkiezing tot bisschop Mgr.
Möllmann tot zijn Vicaris-Generaal benoemde.
Mgr. Möllmann bleef in zijn rustige woning
aan de Kruisstraat arbeiden en al vierde hij
zijn 60sten verjaardag en zijn 40-jarig priester
feest, hij bleef op den post, dien de bisschop
hem had aangewezen.
Achttien jaren lang woonde Mgr. Möllmann
als secretaris van Mgr. Bottemanne en Mgr.
Callier in het statige bisschopshuis aan de
Nieuwe Gracht. Ruim vier-en-twintig jaren
lang woonde hij in het Vicarishuis aan de
Kruisstraat, dat Mgr. Callier voor den bejaar
den Vicaris Brouwer had laten bouwen.
In dien langen tijd is Mgr. Möllmann Haar
lemmer geworden. Hoe kan het anders! Eiken
ochtend trouw zooals Mgr. zelf wel
eens vertelde, slaat hij geen drie dagen in het
jaar over gaat de Vicans na het ontbijt, om
kv<art voor negen, weer of geen weer, een wan
deling maken. Dit is niet alleen een kwestie
van gezonden levensregel. Het is ook een kwes
tie van Haarlemmer-zijn. Door deze dagelij k-
sche wandelingen wie kent de markante fi
guur van den Vicaris niet in de Haarlemsche
binnenstad? heeft Mgr. Möllmann zich tal-
looze vrienden gemaakt, kennissen, die den
vriendelijken heer met den paarschen collaar zijn
gaan groeten, omdat dit zóo voor de hand ligt,
dat ze niet zouden weten, waarom ze het niet
zouden doen. De katholieken van Haarlem,
zelfs de kinderen, die vlug moeten loopen om
op tijd op school te komen, kennen den Vicaris
allen. En de Vicaris kent de Haarlemmers. Als
hij éénmaal een naam heeft gehoord, zal hij
dien onthouden.
Als de geruchten ons niet bedriegen, zal Mgr.
Möllmann Haarlemmer blijven. En nog langen
tijd! Dank zij zijn onverzwakte constitutie is
Monseigneur nog even flink, als we hem steeds
hebben gekend.
Alles wijst er op, dat we Mgr. Möllmann nog
een langdurig Otium cum dignitate toe mogen
wenschen.
Een „Otium"? Hij is niet gewend te „rusten".
En er zijn nog zooveel vraagstukken, die dage
lijks zijn aandacht zullen vragen, zooveel inte
resses, die hem zoozeer in beslag zullen nemen,
dat er voor „rusten" waarlijk geen tijd over
blijft.
Zondagavond geeft de H. O. V. „Bart Kreeft"
in den Schouwburg Jansweg een opvoering van
de operette „De vice-Admiraal" van Millöcker.
Groote finales, eigen orkest. Kapwerk van de
fa. Gerritsen en costumes van de fa. Semé.
Maandag bestemd voor godsdienstige ver-
eenigingen. Geen andere vergaderingen uit
schrijven!
Maandag 13 Jan., 9 uur: Bestuursvergadering
Reisvereeniging voor Katholieken in „De
Leeuwerik".
Dinsdag 14 Jan., 8 uur: Vergadering van den
Bijzonderen Raad der St. Vincentius-vereeni-
ging in het St. Vincentiusgebouw, Groenmarkt
22.
8 uur: Repetitie St. Caecilia in gebouw „St.
Bavo".
8.15 uur: Repetitie R. K. Oratoriumvereeni-
ging voor Sopranen en Alten bij Brinkmann.
Donderdag 16 Januari, 7.30 uur: Begincursus
R. K. Esperantistenver. „Abbé Richardson" bij
Brinkmann, groep A.
8.15 uur; Repetitie R. K. Oratorium vereeni
ging bij Brinkmann voor tenoren en bassen.
8.15 uur: Repetitie R. K. Tooneelvereeniglng
„Thalia", Schouwburg-Jansweg.
8.30 uur: Bestuursvergadering R. K. Reclas-
seeringsvereeniging in het St. Vincentiusge
bouw, Groenmarkt 22.
8.45 uur: Begincursus Esperantistenver.
„Abbé Richardson" bij Brinkmann voor
groep B.
Vrijdag 17 Januari, 2.30 uur: Bestuursverga
dering van de St. Martha-vereeniging in het
Tehuis, Bloemhof straat 1.
Zaterdag 18 Januari, 6.55 uur: Bezoek van de
Ned. Reisvereeniging; voor Katholieken aan het
Zeiss' Planetarium in Den Haag.
Teneinde eikaars bezoek niet te hinderen oi
te bemoeilijken, wordt allen R. K. vereenigin-
gen verzocht bij het uitschrijven van een ver
gadering vooraf overleg te plegen met het Al
gemeen Secretariaat mej. W. van der Singel,
Kleverlaan 194, telef. 23603, en bij vaststelling
hiervan onmiddellijk mededeeling te doen.
Het bestuur van „Geloof en Wetenschap"
doet een goed en mooi werk door op zijn pro
gramma van ledenbijeenkomsten een flinke
plaats in te ruimen voor het tooneel. De dra
matische kunst is bij de katholieken gewild en
het vaderlandsche tooneel heeft zoo'n mede
werking van krachtige vereenigingen wel noo
dig.
Maar het is nu niet bepaald een dankbaar
werk. Dat kan een tooneelcriticus weten, die
per seizoen een dertig- tot vijftigtal stukken,
„verslaat", doch, om advies gevraagd, al zeer
wteinig tooneelwerken weet aan te wijzen, welke
voor een vereenigingsavond in alle opzichten
geschikt mogen heeten.
Een stuk, dat den serieuzen belangstellende
interesseert door zijn opmerkelijke hoeda
nigheden, geeft hierom nog geen bevrediging
aan een publiek, dat het bezoek aan den
schouwburg opvat als „een avond uit". En
daarbij stelt de uitgebreidheid van de vereeni
ging, ondanks het ééne doel heterogeen van
samenstelling, bijzondere beperkingen.
Het lag voor de hand, dat „G. en W." een
goede gelegenheid zou benutten, toen „De
Vreemdeling" van Antoon Coolen zich aanbood.
Hier was een prominent katholiek auteur, hier
was oorspronkelijk Nederlandsch tooneel. En
Coolen had met twee voorafgaande stukken
het uit zijn romans getrokken „Kinderen van
ons Volk" en het geheel eigen werk „Vier jaar
getijden" een goed entree gemaakt.
Daarop is „De Vreemdeling" ons niet mee
gevallen. Dit is geen stap vooruit. En de ver
klaring behoeft niet ver gezocht te worden.
Antoon Coolen is op de eerste plaats novellist
meer nog dan romancier en hij toont zich
een kunstenaar als hij zich beperkt tot typen
en toestanden van het Brabantsche land, opge
voerd in eigen idioom. Zijn kracht schuilt in
de Schoonheid van zijn taal en in het weerge
ven van markante kleine trekjes uit het volks
leven.
Op het tooneel wordt iets anders gevraagd:
de groote lijn, de levendige handeling, de
boeiende fantasie, het zuiver berekende effect.
De schrijver zal zich van zijn litteraire persoon
lijkheid nog meer moeten losmaken om in
Flankenland de noodige vrijheid van beweging
te verkrijgen. i
„De Vreemdeling" is een eenvoudig stuk. In
het rustige gezin van een welvarenden dorps
smid verschijnt een jongeman, die daar als
knecht en huisgenoot wordt aangenomen. Hij
is een ontslagen gevangene, die acht jaren voor
zijn ernstige misdaad heeft geboet, en hij be
gint in deze klare omgeving een nieuw bestaan.
De dochter des huizes verbreekt om hem haar
verloving met een tamelijk saaien jonkman,
een onderwijzer, en de uitverkorene eischt zijn
geluk op. Dit wordt hem door den stoeren smid
geweigerd, maar bij het meisje is de liefde voor
den jongen man sterker dan de genegenheid
voor de ouders en zij verlaat met haar geliefde
het rustig tehuis. Voor den vader beteekent dat
zoo'n ontgoocheling, dat hij naar zijn geweer
grijpt en den knecht, Peter Berg, een kogel na
zendt, die wel doel treft, maar den vreemdeling
niet gevaarlijk wondt. Daarna is het de onsym
pathieke houding van den teleurgestelden
schoolmeester, die den smid van inzicht doet
veranderen en hij roept den vertrekkenden
Peter terug.
Er zitten mooie details in dit spel en het
eerste bedrijf is al aanstonds goed, al komen
de personen wat traag van hun achtergrond
los. De smid is een prachtig type; zijn vrouw,
die later vervlakt, evenzeer; de dochter en de
twee jongens staan aardig geteekend en het
eerste optreden van den vreemdeling maakt
goed tooneel. De afwijkende figuur van den
onderwijzer, met de aanduiding van het nade
rend conflict tusschen de jongelui, prikkelt de
belangstelling in het geval.
In de tweede acte komt de romantiek naar
voren, doch daarmee ooit de literatuur. De
toenadering tusschen den vreemdeling en de
smidsdochter is een verhaaltje. Het derde be
drijf brengt de dramatische hoogspanning en
hier kon de auteur zijn stof niet meer baas.
Nog is de handeling sterk, als Peter aan den
smid van zijn leven in de gevangenis vertelt,
maar het luisterende meisje op den achter
grond verzwakt de situatie. Haar „leugen" te
genover den vader dien zij schijnt te verkie
zen boven den geliefde vindt geen verant
woording. En wanneer de smid, die vierkante
kerel, die naar de toch wel begrijpelijke waar
schuwing van den schoolmeester niet luisteren
wou, den ongewenSchten schoonzoon met een
schot in den rug aanvalt, verandert het drama
in een draak. Met den driftigen man, die na
zijn daad zit te zeuren, dat niemand naar hem
Wil omzien omdat zij in zijn plaats zich zeer
terecht met den gewonde bemoeien weten
we geen weg meer.
De laatste acte kon voor de oplossing van het
conflict niet gemist worden, maar zij brengt
geen verademing. Ook hier zijn weer enkele
goede dingen, maar we komen er niet heele-
maSÏ meer in. En wat wij aan ontroering op
de zuivere momenten genoten hebben, gaat
verloren in den totaal-indruk: het spel over
tuigt niet.
Er werd knap gespeeld, want er waren alleen
goede en juistgekozen krachten op de planken.
Ko van Dijk was een eenige smidsbaas, Jetty
van DijkRiecker de zachtaardige, ruim-den-
kende vrouw, Dogi Rugani de gevoelige doch
ter, Jacques Snoek de energieke knecht, Ferd
Koolbergen, alhoewel wat te caricaturaal, een
beheerschte schoolmeester, en Ko van Dijk Jr.
en Nina Bergsma gaven een paar aardige jon
gens Weer.
Maar terwijl het stuk in een Zuid-Nederland -
sche dorpsche omgeving speelt, misten we de
sfeer. In de taal der personages ontbrak het
dorpsche, dat Coolen met het Brabantsch dia
lect onmiddellijk weet aan te geven. En of
schoon later toch wel bleek, dat het drama
zich in katholiek milieu afspeelde, werd alles
„neutraal" gehouden, wat geen voordeel was.
Ifc regie van Cor Hermus pleegde ook verzuim:
niets herinnerde er aan, dat hier een smederij
in bedrijf was, dan alleen de kleeding van de
mannen. En er was met de nabootsing van de
bekende smederij-geluiden op sommige mo
menten veel te doen geweest. Ook zat er te wei
nig tempo in de actie: van stil spel, hoe goed
gegeven ook, kregen we werkelijk te veel, zoodat
de handeling niet opschoot.
Het decor van de huiskamer, met zijn tegen
stelling tusschen meubilair en wandbouw, vol
deed ons niet, maai' zeer mooi was de achter
tuin.
Misschien hebben we wat veel nadruk gelegd
op de feilen in dit spel, dat blijkbaar in den
geheel gevulden stadsschouwburg met gemeng-
Voor de leden van de afd. Haarlem en Om
streken van 't Algemeen Nederlandsch Verbond,
houdt de heer Jan P. Strijbos een voordracht
met lichtbeelden op Maandag 13 Januari, des
avonds om acht uur in de tuinzaal van het Gem.
Concertgebouw, over het onderwerp „Vogelleven
in Kennemerland".
Door verschillende omstandigheden wordt het
Zondagmiddagconcert der H. O. V. uitgesteld
tot lateren datum.
Gebouw „St. Bavo" Geel-Wit 6 uur; Feest
avond Metaalbewerkers 8 uur; Gewone zittin
gen 47 uur; Kamercentrale Haarlem, half 3.
Stadsschouwburg Amsterd. Tooneel: „De
B 21 vliegt om de wereld", kwart over 8.
Luxor-Theater. David Copperfield (gepro
longeerd), 2.30, 7 uur en 9.15 uur.
de gevoelens ontvangen werd. Maar wij slaan
den schrijver Antoon Coolen te hoog aan dan
dat wij voldaan zouden zijn over dit tooneel-
werk.
De dames van het Nieuw Schouwtooneel kre
gen bloemen en zij hadden die verdiend, zooals
ook het warme applaus voor alle spelers ver
antwoord was.
H. B. v. d. S.
Woensdagavond te 8.30 uur wordt door het
Amsterdamsche Graalkoor een Kerstuitvoering
gegeven. Alle leden van Haarlem kunnen dit
bijwonen, we gaan gezamenlijk met den trein
alle kosten trein en plaats bedragen 65 cents.
Geef je zoo gauw mogelijk, liefst voor
Zondag op
ZONDAG: 12 uur Dadenclub de Pioniersters;
12 uur Inwijdingscursus; 2.30 uur Repetitie voor
de Elfengroep van Goudmuiltje 3.30 uur Repe
titie voor de Dwergengroep; 4.30 uur Repetitie
voor de Heksengroep.
MAANDAG: 7.30 uur Dadenclub Helianthus;
9 uur Dadenclub de Populieren.
WOENSDAG: Geen Dadenclub.
VRIJDAG: 7.30 uur Dadenclub en Inklee-
dingscursus.
Hieronder volgt de rooster van de Daden-
clubs:
MAANDAG: 8.15 uur Dadenclub de Vuur
baak.
WOENSDAG: 9.15 uur Dadenclub en 7.30 uur
De Waskaars.
Deze Dadenclubs vervallen deze week, zie al
gemeen nieuws.
VRIJDAG: 7.30 uur Dadenclub.
ZONDAG, 19 Januari: 12.15 uur Kadetten-
dadenclub.
MAANDAG: 9 uur Leidstersvergadering.
VRIJDAG: 8.15 uur Ledenvergadering. Nie
mand mag ontbreken hoor!
Excelsior! Vooruit!
Dinsdagavond hielden de Samenwerkende
Volkstuinvereenigingen te Haarlem ih gebouw
Caecilia een ledenvergadering.
Ruim 8 uur gaf de voorzitter, de heer Mul
der, het woord aan den spreker van dezen
avond, den heer S. S. Lantlnga, die als onder
werp gekozen had „Grondbewerking en bemes
ting".
Lr een leerrijke lezing zette spreker uiteen,
op welke wijze men een tuin productief kan
maken.
Na de pauze was gelegenheid tot het stellen
van vragen, waarvan een druk gebruik werd
gemaakt.
Nadat spreker allen naar genoegen had be
antwoord, dankte de voorzitter den spreker voor
diens leerzame lezing, waarmede de leden met
apllaus instemden.
De voorzitter deelde nog mede, dat op 31
Januari een lezing zal worden gehouden over
bloembinden en schikken, door den heer v. d.
Hoek te Haarlem en 14 Februari een lezing
door den heer S. S. Lantinga, over groenten-
teelt.
Maandag 20 Januari geeft Haarlems Salon
Orkest z'n twaalfden" Amusements-avond voor
leden en donateurs. Het programma vermeldt
o.a. optreden van het volledige salonorkest, Duo
Busch, dat een revue-schets „Hoe bestaat
het?" zal opvoeren en Max Alexander in zn
repertoire, die tevens de conference en ballei-
ding zal verzorgen.
Na afloop van de voorstelling van zeven uur
vereenigden directie en genoodigden van het
Frans Halstheater zich gisteravond in hotel
Royal, waar onder een gezellig samenzijn har
telijke woorden werden gesproken.
Het theater bestaat één jaar, maar er werd
al over het zilveren feest gesproken in een ma
jestueus gebouw met zware fauteuils, kostbare
foyers etc.
De ondernemingsgeest van de heeren Strij
bos en Prager werd hoog geroemd en er werd
een tipje opgelicht van een geheimzinnigen
sluier, die groote toekomstplannen ook buiten
Haarlem verbergt.
De jubilarissen zorgden voor een keurige ont
vangst en de gasten „ontdooiden" toen het op
het Stationsplen niacthelijk stil werd. Uit dit
samenzijn bleek intusschen wel, dat zaken-doen
amusement brengen en cultuur beoefenen tot
uitgebreide debatten aanleiding kan zijn. Re
sultaten kunnen wij helaas niet publiceeren.
Wij ontvingen het volgende communiqué:
De besturen van de Algemeene, de Christe
lijke en de R.K. bonden van arbeiders in het
bakkersbedrijf kwamen Donderdag met him af-
deelingsbesturen samen om den broodoorlog en
de daaruit voortvloeiende moeilijkheden te be
spreken.
Met genoegen werd geconstateerd, dat althans
niet algemeen verwarring en losbandigheid is
ingetreden. Met name werd de beslissing van
het bestuur der ccoöperatie „De Eendracht" zeer
gewaardeerd, terwijl het feit, dat de georgani
seerde patroons door de coöperatie „Vooruit
gang" toegepaste broodprijsverlaging niet ophol
zijn geslagen, moed geeft voor de toekomst.
Dat intusschen de prijs van het brood in meer
dan één bakkerij werd verlaagd is slechts te
verklaren door het feit, dat ieder zijn debiet
wil behouden. Het Is evenwel onze overtuiging,
dat de tot de vorige week gegolden hebbende
prjjs niet te hoog was, vooral niet, wanneer
daarvan een redelijk loon aan de bakkerij-ar
beiders moet worden betaald.
De genoemde vakvereenigingsbesturen achten
het een avonturiers-politiek, zooals door het
bestuur der coöperatie „Vooruitgang" wordt
gehandeld. Als de broodprijs te hoog was, dan
heeft dat coöperatie-bestuur in het vorige jaar,
toen de bloemprijs veel lager was, zich niets
van de consumenten aangetrokken en thans
wordt er bij de arbeidersorganisaties op aange
drongen, loonsverlaging toe te staan, mede, om
dat de bedrijfsuitkomsten achteruitgaande
zijn
De bondsbesturen hebben zich thans tot de
besturen van de patroonsvereenigingen gewend,
met het verzoek, een gecombineerde besturen-
vergadering te willen uitschrijven teneinde
maatregelen te treffen, waardoor chaos in het
bedrijf wordt voorkomen.
De arbeidersorganisaties zullen moeite noch
kosten sparen om resultaten te bereiken.
Eenigen tijd geleden konden wij mededeelen,
dat de C. O. V. in Mei van dit jaar haar 25-
jarig bestaan zou herdeaken en dat het be
stuur het voornemen had ter gelegenheid hier
van een uitvoering te geven van de Hohe Messe
van Joh. Seb. Bach in de Groote- of Sint-Bavc-
kerk.
Met het oog op de hooge eischen, welke dit
grootsche werk stelt en de vele moeilijkheden,
zoowel technisch als financieel', welke overwon
nen moesten worden, werd dit besluit vroeg
tijdig genomen en niet de studie en andere
voorbereidende werkzaamheden bereids een
aanvang gemaakt.
Naar wij evenwel thans vernemen heeft het
Bestuur der C. O. V. bij nadere overweging ge
meend, dat van het plan om in Mei as. een
feestuitvoering van de H-moll Messe in de
Groote Kerk te geven, moet worden afgezien
en wel, omdat de toestand van ons plaatselijk
muziekleven en de naaste vooruitzichten daar
van, tengevolge ook van den steeds voort-
durenden economischen en socialen nood, nog
dermate slecht en onzeker zijn, dat het finan-
cieele risico van een dergelijk grootsch opgezet
plan niet kan worden gedragen.
Het behoeft wel geen betoog dat de C. O. V
met leedwezen dit plan laat varen. Na 2 maal
de Johannes-Passion en 7 maal de Matthaus-
Passion van Bach te hebben uitgevoerd, ligt
het voor de hand, dat men ter gelegenheid van
het 25-jarig bestaan nog hooger wilde klim
men en met de Hohe-Messe de kroon wilde
zetten op een muzikaal-cultureel werk van
35 jaren, dat voor onze plaats en omgeving
van groote beteekenis is geweest. Men denke
nu evenwel niet, dat de Hohe-Messe voor gode
van de baan is, want het bestuur heeft het stel
lige voornemen om zoodra de tijden wat moch
ten verbeteren en de vooruitzichten voor ons
muziekleven weer eens wat meer perspectief
bieden dan heden en dagen het geval is, een
nieuwe poging te doen om dezen hoogsten top
te bestijgen.
Voor de vraag gesteld welk nieuw plan het
opgegevene zou moeten vervangen, heeft het
bestuur der C. O. V. besloten ter herdenking
van het 25-jarig bestaan in Mei as. in de
Gemeentelijke concertzaal een uitvoering te
geven van „La Croisade des Enfants" (De Kin
derkruistocht) van Gabriël Pierné, voor ge
mengd koor, kinderkoor, twee sopraansolisten,
récitant en orkest.
Wij zullen t. z. t. gelegenheid hebben hierop
nader terug te komen.
In den loop der maand Dec. 1935 werd aan
het kantoor te Haarlem op spaarbankboekjes
ingelegd f 400.526.13 en terugbetaald f 457.269.29.
Derhalve minder ingelegd dan terugbetaald
f 56.743.16. Het aantal nieuw uitgegeven boek
jes bedroeg' 241.
Het is ons gebleken, dat de met Nieuwjaar
gepubliceerde lijst van priesterjubilea niet ge
heel volledig is geweest. Het is ons n.l. geble
ken, dat de weleerw. heer A. Rietveld, de
bekende kapelaan uit de Maria-stichting ook
dit jaar zijn 12 y. -jarig priesterfeest viert en
wel op 29 December,
Frans Haistheater De Vogelhandier, 2.30,
7 en 9.15 uur.
Rembrandt Theater Variété met Albers en
Annabella> 2.30, 7 en 9.15 uur.
Cinema Palaoe. Kermis der IJdelheid
(Kleurenfilm), 2.30, 7 en 935 uur.
Gebouw „St. Bavo", Feestavond Mietaai-
bewerkers, 8 uur.
Stadsschouwburg. Piano- en dansavond
Gerard en Ankie HengeveldHeukers, kwart
over 8 uur.
Luxor-Theater. David Copperfield (gepro
longeerd), 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Frans Haistheater. Der Vogelhandler, 2,
4.30, 7 en 9.15 uur.
Rembrandt Theater. Zondagmorgen voor
stelling: Boeiende bridgefilms, half 12 Va
riété met Albers en Annabella, 2, 4.30, 7 en
9.15 uur.
Cinema Palace. Kermis der IJdelheid
(Kleurenfilm), 2, 4.30, 7 en 9.15 uur.
[RApiOj KONINGSTRAAT 27, TELEFOON 1460»
OFFICIEEL PHILIPS REPARATEUR
Gebouw „St. Bavo". R.K. Bevolkingsbu
reau 8 uur; Comité Winterhulp, 8 uur.
Schouwburg jansweg. Feestavond Haarl.
Politie-muziekvereeniging, 8 uur.
Restaurant „Be Kroon". Alliance fran-
qaise, half 9.
Stadsschouwburg. De Boer van Rijk-en
semble Opvoering van „Pension Zonne- "uou
schjjn", kwart over 8.
Luxor-Theater David Copperfield", 2.30,
7 en 9.15 uur.
Frans Halstheater. Der Vogelhandler, 2.30,
7 en 9.15 uur.
Rembrandt Theater. Variété met Albers en
Annabella, 2.30, 7 en 9.15 uur.
cinema Palace. Kermis der IJdelheid
(Kleurenfilm), 2, 4.30, 7 en 9.15 uur.
De avond- en Zondagsdiensten der apotheken
worden van 15 tot en met 21 Januari waargeno
men door firma C. G. Loomeijer en Zn„ Bartel-
jorisstraat 11 en Parkapotheek, Kleverpark
weg 13.
St. EUsabethsvereeniging Jansstrant 49
Spreekuur: 's Maandags van 2 tot S uur;
vergadering van 3 tot 6 uur. Spreekuur
Donderdag van 3 tot 4 uur.
R.K. Leeszaal en Bibliotheek, Nieuwe Gracht
70 Geopend dagelijks van 10 tot 12.30, van
2 tot 5 en van 7 tot 9 uur.
Bisschoppelijk Museum Geopend op werk
dagen van 10—4 uur en op Zondagen van 12
tot 2 uur.
VOOR VERSPREIDING v. GOEDE LECTUUR
Inschrijfgeld 10 cent. Catalogus inbegrepen.
Leesgeld 3 cent per boek in de week.
DE BIBLIOTHEKEN ZIJN GEOPEND:
N. GROENMARKT 22
Woensdagmiddag 3 tot 4 (voor schoolkinderen)
Woensdagavond 8 tot 9 - Vrijdagavond 8 tot 9
HAGESTRAAT 49
Woensdagmiddag 2.304 (voor schoolkinderen)
Woensdagavond 7.30-830; Vrijdagavond 730-8.30
KLARENBEEKSTRAAT 60
Woensdagmiddag 1.30-2.30 (voor schoolkinderen)
Woensdagavond 8 tot 9 - Vrijdagavond 8 tot 9
GEN. DE LA REYSTRAAT 17
Woensdagmiddag 3.305 (voor schoolkinderen)
Dinsdagavond 8.30-9.30 - Vrijdagavond 8.30-9.30
EEMSTRAAT (Jongensschool)
Woensdagmiddag 2.30-3.30 (voor schoolkinderen)
Dinsdagavond v. 8 tot 9 - Vrijdagavond v. 8 tot 9
De begrafenis van den heer Mr. J. Gerritsz,
in leven wethouder van Openbare Werken te
Haarlem, zal as. Dinsdagmiddag te Westerveld
plaats hebben na aankomst van den trein van
1.14.
De heer Mr. J. Gerritsz zal In den raad wor
den opgevolgd door den heer J. van Boekhoven,
administratief ambtenaar bij het P.E.N. te
Bloemendaal. De heer van Boekhoven is in
1908 geboren.
Tot ondervoorzitter van de Algemeene Ver
eeniging voor Bloembollencultuur voor 1936 is
benoemd de heer J. W. A. Lefeber.
