De terugkeer van het Saar-
gebied herdacht
De list van een
deviezensmokkelaar
Bisschopswijding
Mgr. Huibers
Aspirin
Het feest van de
R.K. kellners
WONDERLIJKE LOGICA
DINSDAG 14 JANUARI 1936
Berlijn is ongerust
Bezuinigingen op het
ziekenhuiswezen
De commissie bezoekt Zeeland
De Middenstand en de
landbouw
Bezwaren tegen de crisispolitiek
V oor ver gad ering
DE DIPLOMATIEKE TAAL
Met België wordt in het Neder-
landsch gecorrespondeerd
ECON. TECHN. INSTITUUT
GROENTEN EN FRUIT DIE
ONVERKOCHT BLEVEN
Stijgende werkloosheid
De cijfers van eind December
CH. PLEYNES OVERLEDEN
Stichter van de Zeepfabriek
„De Duif"
HET MINISTERIEEL BEZOEK
A AN POLEN
De partij-vlag dekt
contrabande
Wormerveersche bank
zaak
(/rvvoi/lWttaAaecyR
In het organisatieleven neemt het
café-, restaurant- en hotel
personeel een uitzonder
lijke plaats in
A. C. de Bruyn spreekt
Beslissing aangehouden
Plan van jonge boeven
verijdeld
Drie jeugdige aspirant-inbrekers
gearresteerd
SCHEPEN VOOR TABAK
Een compensatie-transactie
DIEFSTAL OP KLAARLICHTEN
DAG
Het versche kadetje
Meisje aangevallen
De drie schuldigen te Wapenveld
gearresteerd
DOODELIJKE AANRIJDING
TE ENSCHEDE
Chauffeur, die doorreed, zegt niets
bemerkt te hebben
Missie-Bridgewedstrijd
De terugkeer van het Saargebied naar het
Duitsche moederland, thans een jaar ge
leden, is met veel redevoeringen en vlag
gen herdacht. Vol zelfvoldaanheid heeft de ener
gieke gouwleider Bürckel de zegeningen opge
somd, welke het Saargebied als loon voor zijn
indrukwekkende loyaliteit ten opzichte van het
Duitsche Rijk deelachtig is geworden, al gebood
de eerlijkheid hem ook toe te geven, dat er nog
moeilijkheden en bezwaren te overwinnen blij
ven. De arbeidsloonen ;n het Saargebied zijn nog
niet geheel gelijk aan die in de rest van het
Rijk, en het Duitsche afzetgebied geeft den
Saarlanders nog niet volledige compensatie voor
het verlies van het Fransche.
Daartegenover staat, dat het aantal
werkloozen er aanzienlijk verminderd is, en dat
Saarlouis weer den ouden Duitschen naam van
Saarlautem heeft teruggekregen. De Saarlan
ders berouwen 't niet, dat zij in zoo overgroote
meerderheid bij het plebisciet gestemd hebben
vóór een wederaansluiting bij Duitschland. De
overeenkomst van Rome met haar overgangs
maatregelen, schijnt stipt te worden uitgevoerd.
Zij getroosten zich gaarne offers, welke de na
tuurlijke gevolgen zijn van hun beslissing. Toch
heeft de Duitsche pers niet enkel jubel- en
juichtonen laten hooren in verband met deze
feestelijkheden, doch de gelegenheid te baat
genomen om Frankrijk eenige bittere verwijten
te maken. Men herinnert zich wellicht, dat
Hitier aanvankelijk de illusie koesterde het
Saargebied zonder volksstemming weer bij
Duitschland te zullen kunnen voegen. Deze il
lusie van den Führer werd echter niet vervuld.
Het Verdrag van Versailles werd op dit punt
nauwgezet gevolgd en de volksstemming had
plaats overeenkomstig de voorgeschreven pro
cedure.
Toen Hitier inzag, dat dit niet te voorkomen
was, schikte hij zich erin, en dat was heel ver
standig, want ware het Verdrag van Versailles
ook op dit punt genegeerd, dan zou de terug
keer van het Saargebied niet zoo onaantast
baar en heel de wereld overtuigend rechtma
tig zijn geweest als thans het geval is. Het
eenige minder aangename voor Hitier bij dezen
regelmatigen gang van zaken was, dat 't Saar-
plebisciet nu niet enkel een grandioos succes
voor Duitschland, maar ook voor den door
Duitschland gesmaden Volkenbond werd. Deze
lichte bijsmaak aan de Saargeschiedenis was
echter te gering om de zoetheid van het écla
tante succes voor Duitschland te bederven
Heeft Frankrijk nu een reden om het nationaal-
socialistische Duitschland zoo bijzonder dank
baar te zijn, dat het zich uit welbegrepen eigen
belang aan de bepalingen van het Verdrag van
Versailles betreffende het Saargebied heeft ge
houden? De Duitsche pers schijnt deze mee
ning te zijn toegedaan. Maar Frankrijk heeft
in deze quaestie precies zoo loyaal gehandeld
als Duitschland, zoodat er voor Duitschland
minstens evenveel reden tot dankbaarheid je
gens Frankrijk als voor Frankrijk jegens
Duitschland bestaat.
Vóór de vreedzame oplossing van het
Saarprobleem heeft Hitler met grooten
nadruk verkondigd, dat deze territoriale
quaestie de eenig overgeblevene was, welke
een Fransch-Duitsche toenadering in den
weg stond, en nu deze aangelegenheid reeds
sinds een jaar in der minne geschikt is, meent
de Duitsche pers zich er bitter over te moeten
beklagen, dat er van een Fransch-Duitsche
toenadering zoo goed als niets te bespeuren
valt, maar wel van het tegendeel. Natuurlijk
wordt de schuld daarvan alleen aan Frankrijk
geweten. Is dat wel billijk?
Zeker, indien Duitschland na het Saarplebis-
ciet zich ook aan de militaire clausules van het
Verdrag van Versailles had gehouden en deze
niet eenzijdig zonder onderling overleg had
opgezegd, dan zou Duitschland thans meer
recht tot klagen hebben gehad. Duitschland
heeft echter den algemeenen militairen dienst
plicht weer ingevoerd en zich herbewapend op
een w'ijze, welke in Frankrijk groote ongerust
heid heeft gewekt en Parijs hulp deed zoeken
in Moskou en waar het die maar vinden kon.
Duitschland heeft niets willen weten van een
collectief veiligheidssysteem voor Oost-Europa
en evenmin iets van het collectieve veiligheids
systeem van den Volkenbond, waaruit het met
een kwaden kop is weggeloopen. En het doet
dan nu ook wel heel zonderling aan, dat de
Duitsche pers, die de groeiende Fransch-Engel-
sche samenwerking, zelfs op militair gebied, in
verband met de risico's van het Italiaansch-
Abessinisch conflict blijkbaar niet gaarne ziet
en zelfs voor Duitschland hoogst verontrustend
acht, deze samenwerking als een ondermijning
van het collectieve veiligheidssysteem van den
Volkenbond tracht te brandmerken. Duitschland
is altijd een vóórstander van bilaterale en een
tegenstander van multilaterale of collectieve
veiligheidsverdragen met militaire bijstands
clausules geweest, maar nu Frankrijk de nei
ging vertoont na de mislukking van zijn col
lectieve veiligheidsprojecten bilaterale afspra
ken te maken, wil Duitschland daaraan het
recht ontleenen Frankrijk te kapittelen. De lo
gica is in de redeneering der Duitsche pers
dan ook leelijk zoek. Al willen wij geenszins
ontkennen, dat Duitschland gegronde redenen
had om Genève vaarwel te zeggen en de meest
onéPeuse bepalingen van het Verdrag van Ver
sailles te niet te doen, toch meenen wij, dat
het uitblijven van de veronderstelde Fransch-
Duitsche toenadering na het zoo gelukkig ver-
loopen Saarplebisciet, evenzeer aan Duitsch-
lands houding als aan die van Frankrijk te w'ij-
ten is. Intusschen toonen deze vreemde Duit
sche perscommentaren aan, dat Duitschland in
zijn hart niet erg gerust is over de internatio
naal politieke situatie en haar mogelijke gevol
gen voor Duitschland, nu het collectieve veilig
heidssysteem van den Volkenbond zóó'n ster
ken ruggesteun heeft gekregen door de tot,
stand gebrachte Fransch-Engelsche samenwer
king, ook al wordt van Fransche zijde verze
kerd, dat deze samenwerking uitsluitend en
alleen van kracht is met het oog op het Ita-
liaansch-Abessinisch conflict en geen enkel
praecedent voor de toekomst schept.
Z. H. Exc. Mgr. P. Giobbe
zal als Consecrator
fungeeren
Als Consecrator van den gekozen
Bisschop van Haarlem zal fungeeren
Z. H. Exc. Mgr. P. Giobbe, Apostolisch
Nuntius-Internuntius te 's-Graven-
hage, terwijl Mgr. P. A. W. Hopmans
en Mgr. A. F. Diepen, resp. Bisschop
van Breda en 's-Hertogenbosch, den
Consecrator zullen assisteeren.
in 1934. Een groot deel van deze onverkochte
groenten kon worden gedistribueerd onder de
werkloozen, n.l. een hoeveelheid van 1.690.000
kg.
Het aantal gemeenten, waarin de distributie
plaats vond, bedroeg toen 59.
Het bleek bij de distributie wel van invloed,
dat gedurende de zomermaanden de werkloo
zen de producten van hun eigen tuintje gebrui
ken, omdat de vraag na September weer be
langrijk steeg-
Naar wij vernemen zal de interdepartementale
commissie, welke intertijd is ingesteld om te
onderzoeken, welke bezuinigingen op het zie
kenhuiswezen te verkrijgen zouden zijn, en
welke onder voorzitterschap staat van den se
cretaris-generaal van het departement van
Binnenlandsche Zaken, mr. dr. Fred'eriks, Vrij
dag a-s. een bezoek brengen aan Zeeland.
De leden dier commissie zullen dien dag in
gezelschap van den commissaris der Koningin
in die provincie en van de leden van Ged.
Staten, de ziekenhuizen in Middelburg en Vlis-
singen bezoeken.
Voorts zijn besprekingen gaande met Ged.
Staten van Zuid-Holland en met het gemeente
bestuur van Gouda, teneinde ook daar door
onderling overleg tót bezuiniging te kunnen
komen.
Naar wij vernemen heeft de onlangs door
minister Deckers ingestelde staats-commissie-
van Loon den Middenstandsraad verzocht haar
van voorlichting te dienen over de bezwaren,
welke door de betrokken middenstandsbedrijven
als gevolg van het thans geldende stelsel van
landbouw-crisis-steun, worden ondervonden.
Teneinde aan deze taak uitvoering te geven,
heeft de Middenstandsraad een delegatie uit zijn
midden benoemd, bestaande uit de heeren Mr.
F. J. H. Bach, F. L. van der Leeuw en W. G.
Scheeres, welke belast is met het onderhouden
van regelmatig contact met genoemde staats
commissie.
Als resultaat van dit contact zullen de midden
stands-vakorganisaties, welke belang hebben bij
de landbouwcrisispolitiek, in een op 15 dezer op
het Departement van Landbouw en Visscherij te
's-Gravenhage te houden vergadering der Staats
commissie, gelegenheid hebben om haar bezwa
ren kenbaar te maken.
In verband met deze vergadering heeft, naar
wfj verder vernemen, op initiatief van de Com
missie van Overleg uit de drie Nederlandsche
middenstandsbonden, dezer dagen 'n voorverga
dering plaats gehad, in welke de bezwaren der
middenstands-vakorganisaties zijn besproken.
Besloten werd dat in de op 15 Januari te hou
den vergadering van de Staatscommissie elke
vakorganisatie slechts -door een persoon zal
worden vertegenwoordigd, terwijl elke bedrijfs
groep slechts een woordvoerder zal aanwijzen.
Als bedrijfsgroepen worden aangemerkt: Bak
kersbedrijf, vleeschbedrijf, graanhandel en -ma
lerij, groenten- en fruithandel, melkhandel, bo
ter- en margarinehandel en kruideniersbedrijf
De voornaamste bezwaren van de midden
standsorganisaties tegen de crisismaatregelen
zijn, dat deze maatregelen in het algemeen
slechts beschouwd worden als maatregelen, welke
alleen ten doel hebben steun te brengen aan den
landbouw. De belangrijke invloed, welke de ge
nomen maatregelen noodzakelijk moesten heb
ben op andere takken van volksbestaan, is
vaak geheel uit het oog verloren, althans wordt
daarmede niet voldoende rekening gehouden.
Een tweede groot bezwaar is, dat de controle
op de uitvoering van de crisismaatregelen te
weinig rekening houdt met het practische be
drijfsleven. Veeleer wordt geëischt, dat het be
drijf zich aan de controle aanpast, dan dat de
controle zich zooveel mogelijk voegt naar het
bedrijf.
In parlement en pers is meermalen gebleken
van belangstelling voor de vraag in hoeverre
Fransch dan wel Nederlandsch de taal is in
de diplomatieke correspondentie met België.
De R.P.D. deelt mede, dat, terwijl in latere
jaren reeds vrij veel Nederlandsch in die cor
respondentie werd gebezigd, thans het Neder
landsch door onze Regeeringsorganen als alge
meen gebruikte taal is aangenomen.
Het voorstel inzake de plannen der com
missie-van Os, welke strekken tot oprichting
van een economisch-technologisch instituut
voor de drie Noordelijke provincies is Zaterdag
aan de leden van de Provinciale Staten van
Friesland toegezonden, waarbij Ged. Staten aan
toevoegen, dat zij deze plannen afwijzen.
De doorgevoerde teeltbeperking heeft niet
verhinderd, dat ook in het afgeloopen jaar
weer groote hoeveelheden groenten en fruit
onverkocht zijn gebleven.
Zelfs was deze hoeveelheid in het derde
kwartaal van 1935 belangrijk grooter dan in
hetzelfde tijdvak van 1934. Toen bleef van an
dijvie b.v. 802.000 stuks in ons land onverkocht,
doch thans 3.449.000.
Het aantal onverkochte komkommers, van
platglas afkomstig, bedroeg 21.959.000 stuks
tegen 4.235.000 stuks in het derde kwartaal
1934. Ook van bospeen was de hoeveelheid
grooter, nJ. 659.000 bos tegen 124 000 in voor
gaand jaar.
Van tomaten bleef daarentegen over 3.771000
kg. tegen 6.048.000 kg. in het derde kwartaal
1934.
Opvallend groot is ook de hoeveelheid boo-
nen, die onverkocht bleef, n.l. niet minder dan
6.5 millioen kg. tegen nog geen half millioen
De directeur van den rijksdienst der werk
loosheidsverzekering en arbeidsbemiddeling
deetlt mede, dat in de week van 23 tot en met 28
December 1935 het aantal leden van, ingevolge
het werkloosheidsbesluit 1917 gesubsidieerde ver-
eenigingen, bedroeg 539.400 (waarvan 74.300
landarbeiders).
De werkloosheid onder deze verzekerden
bedroeg voor het geheel: in de week van 23
tot en met 28 December 1935 39 y. pCt.; in
de vorige verslagweek (9 tot en met 14 Dec.
'35) 34 pCt. en in de overeenkomstige week
van 1934 33,8 pCt.
Bij 1060 organen der openbare arbeidsbemid
deling stonden op 28 December 1935 in totaal
487.457 werkzoekenden ingeschreven, onder wie
462.218 mannen; van deze werkzoekenden wa
ren er 468.321 werkloos, onder wie 448.831 man
nen.
Te Schaan in het vorstendom Liechtenstein
is op 78-jarigen leeftijd overleden de heer Ch.
Pleynes, stichter van de wijd en zijd bekende
zeepfabriek Pleynes te Den Dolder.
De heer Pleynes werd geboren in 1857 te
Pfalzdorf. In 1899 kwam hij naar ons land om
een fabriek van zeeppoeder te vestigen te
Amersfoort.
De eerste fabriek was ondergebracht in een
schuurtje aan den Kleinen Koppel te Amers
foort. De zaken breidden zich allengs uit, zoo
dat in 1902 een reusachtige fabriek in Den Dol
der van de Welvaart dezer onderneming kon
getuigen. In 1907 werd een tweede fabriek in
exploitatie genomen.
In den loop der jaren verkreeg de onderne
ming het predicaat „Koninklijke".
In 1918 trok de heer Pleynes, die zitting had
in den gemeenteraad van Zeist, zich uit de za
ken terug. Hij ging naar het Alpenland, waar
hij is overleden. Woensdag zal hij er begraven
worden.
*De beide Nederlandsche Ministers, dr.
Deckers en prof. Gelissen, hebben den Maandag
doorgebracht te Kattowitz en Charzow, waar zij
de mijnen en fabrieken bezochten.
Des avonds keerden zij naar Warschau terug.
Maarschalk Badoglio heeft de vorige week een bezoek gebracht aan het
front in Euthrea
In den tijd, toen Dr. Schacht den invoer van
markbiljetten in Duitschland nog niet verbo
den had, loonde het nog de moeite geld uit het
Derde Rijk te smokkelen, en al de zware straf
bepalingen, welke ter beteugeling van deze „na
tionale misdaad" waren uitgevaardigd, hebben
niet kunnen verhinderen, dat millioenen mar
ken als blinde passagiers in alle mogelijke en
onmogelijke schuilplaatsen verstopt, de grenzen
overglipten. De meest geraffineerde trucs wer
den door de „Devisenschieber" bedacht om het
bruine Argus-oog der wild op marken zijnde
douaniers voor het geldswaardige lapje te hou
den. De volgende „historisch" genoemde ge
schiedenis toont, hoe listig men soms daarbij
te werk ging.
Een Duitscher wilde een groot bedrag aan
marken de grens over brengen, maar durfde niet
het risico te loopen persoonlijk gesnapt, gear
resteerd en geconcentreerd te worden. Hij plaat
ste daarom in de Völkischer Beobachter" (of
was het „Der Angriff"?) een dood-onschuldige
en graag opgenomen kleine annonce, waarin
hij „kamers met pension" vroeg. Het slot van
de advertentie bevatte de gebruikelijke aan
wijzing: „Brieven onder noaan dit blad."
Na een wederkeerig „Heil Hitier" verliet de
man het advertentieloket, waar hij niettegen-
staande de boterschaarschte boter bij de visch j
had geleverd. Hij spoedde zich naar huis en
tikte zonder en schreef met vele handver
draaiingen een groot aantal brieven op zijn
eigen advertentie. In elke enveloppe, welke hij
van het opgegeven briefnummer voorzag, stak
hij een biljet van duizend Reichsmark. Na dit
kapitaal aan den brievenbus en dus aan de zor
gen van de Rijkspost te hebben toevertrouwd,
begaf hij zich wederom naar de advertentie-af-
deeling van het bewuste nationaal-socialistische
blad en vertelde, dat hij voor enkele dagen naar
Parijs moest. Aangezien hij bü zijn terugkomst
in Duitschland direct nieuwe kamers met pen
sion wenschte te betrekken, verzocht hij den
employé aan het loket hem de op zijn adver
tentie eventueel binnenkomende brieven naar
Parijs door te zenden. En aldus geschiedde. De
„Völkischer Beobachter" (of was het „Der An
griff"?), verrukt over het groot aantal brieven,
dat op de kleipe annonce binnenkwam en aldus
de weergalooze publiciteitswaarde van het blad
bevestigde, plakte zorgvuldig een van het natio
naal-socialistische krantenhoofd voorzienen om
slag om het brievenpakket en adresseerde het
aan den naar Parijs vertrokken Duitscher. Men
kan het de Duitsche „Devizenkontrolle-stelle"
niet kwalijk nemen, dat zij niet op de gedachte
kwam, dat ook de nationaal-socialistische par
tijbladen, welke dagelijks te velde trekken tegen
de „landsverraderlijke" deviezen-smokkelarij,
zelf, zij het dan ook onbewust, hun medewer
king aan dit euvel konden verleenen. Zij het de
zending ongeopend passeeren en in Parijs zat
een lachende Duitscher in zijn hotelkamer zijn
eigen marken te innen als had hij een erfenis
gekregen.
Dit verhaal is als de parabel van den on-
rechtvaardigen rentmeester, het beoogt niet tot
stipte navolging te prikkelen.
Si non e vero, e bene trovato!
alleen het beste voor
Uw gezondheid:
Uitsluitend verkrijgbaar in de oranje-bandbuisjes van
20 tabl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. a 10 ets»
In hotel „Nrd. Brabant" te Utrecht kwam Maan
dagavond de jubileerende Bond van R. K. Kell
ners in vijf en twintigste Bondsvergadering
bijeen, onder voorzitterschap van den heer Th.
v. d. Willik. Deze herdacht allereerst in ziJn
openingsrede de verschillende overleden leden
van den Bond. Dan las spr. het telegram voor,
dat namens den Bond aan Z. H. Exc. Mgr. J-
H. G. Jansen, aartsbisschop van Utrecht, werd
gezonden. Dan schetste spr. in den breede den
levensgang van de organisatie, tijdens welken
tal van moeilijkheden overwonnen moesten
worden.
Tenslotte stelde spr. voor, een telegram aan
H. M. de Koningin te verzenden, waarin van
aanhankelijkheid en trouw werd betuigd. Met
applaus gaf de vergadering hiermede haar in
stemming te kennen.
Dan werd de heer J. van Vlaardingen, voor
zitter van de Utrechtsche afdeeling, tot congres
president gekozen, zoodat de leiding verder bij
hem berustte.
Hierna begon de heer A. C. Bruijn, voor
zitter van het R. K. Werkliedenverbond, die
met applaus werd ontvangen, zijn rede.
Het is bekend, dat de R. K. Kellnersorgani-
satie niet een van de oudste is. Toch mag met
recht dit vijf en twintig jarig bestaansfeest ge
vierd worden, want evenals bij het leven in de
tropen, tellen de jaren van dezen Bond dubbel.
Dit is wel hier in gelegen, dat de hotel-, café-
en restaurant geëmployeerden werkzaam zijn in
een uitzonderlijk bedrijf, met organisatiewerk
zaamheden meestentijds in den nacht!
Tot het onderwerp komende nam spr. over
het woord van Mgr. van Schaik, tijdens het
plechtige Lof gesproken, dat nu de tijd van
strijd is aangebroken. En wanneer men in een
katholieke organisatie spreekt over strijd, dan
denkt men niet uitsluitend aan het materieele.
Was dit niet zoo, dan zou het geen zin heb
ben een katholieke organisatie te stichten. Zoo
heeft een R. K. organisatie een dubbele taak,
nJ. te ijveren voor de godsdienstige, zedelijke
en materieele belangen.
Dank zij de organisatie zijn er ontelbaar
velen behouden voor de Kerk, dus voor God;
en dit geldt speciaal voor den R. K. Kellners-
bond. Men moet respect hebben voor den man,
die in dit bedrijf goed roomsch blijft en deel
neemt aan actieve organisatie-werkzaamheden.
Met het oog op het ontzaglijk werk, dat in
dit speciale bedrijf verricht moet worden, zal
men tot de erkennhig komen, dat deze organi
satie nog aan het begin staat van het cul-
tureele werk, dat zij zich gesteld heeft te ver
richten.
Dat ligt niet aan de werkers in de organisatie.
Er wordt gedaan wat mogelijk is, doch de groot
ste handicap is wel deze, dat nog talloos velen
die eigenlijk in de gelederen van de organisatie
hoorden te zijn, niet toetraden of tot neutrali
teit vervielen. Wanneer zij slechts een klein tipje
van onze katholieke solidariteit zagen, of een
klein sprankje van dat groote liefdevuur voel
den, zouden zij zeer zeker hun onverantwoorde
lijk gedrag wijzigen.
Een tijd, als de onze geeft zoo duidelijk met
de feilen aan, dat er gestreden moet worden. In
de periode die nu afgesloten is, heeft men een
zware oefening doorgemaakt, een oefening die
gestaald heeft en het doorzettingsvermogen
heeft doen sterken, zoodat in gelijk tempo zal
worden doorgemarcheerd.
Wanneer de dijk dreigt door te breken, dan
helpt alles wat helpen kan. Welnu, thans staat
de sociale dijk op doorbreken en ieder moet
actief zijn.
Denk de organisatie weg, dan zou binnen be
trekkelijk korten tijd van de geheele sociale wet
geving niets meer over zijn.
Ondanks de moeilijkheden in het bedrijf zal
men toch elk vrij oogenblik moeten benutten
om werkzaam, cultureel werkzaam te zijn.
Deze vergadering staat niet in het teeken
van overwinning, doch wel is de laksheid over
wonnen en nu gelijk de dichter, pater Jac.
Schreurs zingt: met helle trom ter overwinning
te gaan!
Daarna werd nog een kort woord gesproken
door den geestelijk adviseur van den Bond, den
zeereerw. heer P. Koelmans, pastoor der St. Ni-
colaas-parochie te Utrecht. De eerw. spreker,
die zoo juist van een ernstige ziekte hersteld
is, getuigde van zijn sympathie voor den Bond
„St. Antonius".
De secretaris las vervolgens de vele schrifte
lijke gelukwenschen voor, die waren binnenge
komen. Daarna begon men met het afhandelen
van de agenda. Heden werd de vergadering
voortgezet.
Zaterdag jj. is door de schuldeischers van
de b&nkfirma S. te Wormerveer in raadkamer
van de Haaiiemsehe rechtbank een aecoord
aangenomen, volgens welke de bewindvoerders
de baten na aftrek van de kosten mogen ver-
deelen en de firma Albert Heyn een bedrag van
f150.000 in den boedel zou storten en afstand
zou doen van een aan haar toekomende uit-
keering van f135.000.
Hedenmorgen zou de Haarlemsche rechtbank
haar beslissing' mededeelen of zij het accoord
zou homologeeren.
Namens den bewindvoerder Mr. L. V. Hoog
te Haarlem verzocht Mr. Slotemaker 14 dagen
aanhouding van de beslissing omdat de accoord-
penningen (het geld dat noodig is om de
schuldeischers overeenkomstig het aangenomen
accoord benevens de bijkomende kosten te be
talen) nog niet g<estort was. De rechtbank ver
daagde daarop haar beslissing tot over twee
weken.
Op 9 Januari j.l. zijn door de recherche te
Den Haag aangehouden de 17-jarige loopjon
gen H. M. v. T., wonende aan den Zuidwestbui
tensingel, de 18-jarige loopjongen K. F. van de
Soestdifksche kade en de 16-jarige banket
bakkersleerling H. v. W. uit de Rembrandtstraat.
Deze jongens hadden het plan gemaakt een
20-jarige winkeljuffrouw, die tijdens het verblijf
van haar patroon in het buitenland, alleen een
stoffenzaak in de Parkstraat te Den Haag be
heerde, tegen het einde der vorige week neer
te slaan, het in de zaak aanwezige geld weg te
nemen en daarmede uit te wijken naar het bui
tenland.
Eerstbedoelde jongen was als loopjongen in
de zaak werkzaam en ook belast met het innen
van kwitanties, zoodat hij met den plaatselU-
ken toestand en met de gewoonten van de juf
frouw bekend was. De tweede jongen was er als
loopjongen werkzaam geweest en dus ook geen
onbekende. Doordat het plan door toevallige om
standigheden ter oore van de politie kwam, wist
deze door tijdige arrestatie erger te voorkomen.
De jongens, die een volledige bekentenis heb
ben afgelegd, zijn Maandagmiddag ter beschik
king van den Officier van Justitie gesteld. Een
hunner was reeds veroordeeld tot een voor
waardelijke straf van zeven maanden tucht
school.
Reeds sedert geruimen tijd circuleeren er ge
ruchten, volgens welke de Kon. Paketvaart
Maatschappij een der drie door haar in op
dracht te geven schepen zou doen bouwen in
Duitschland. De overeenkomst zou bedoeld zijn
als een compensatie-transactie, welke ten bate
zou komen van de Nederlandsch-Indische Ta
baksproducenten. Naar de „Maasb." ter oore
komt, zou de transactie thans tot stand zijn ge
komen. Als gevolg hiervan zouden de Indische
tabaksproducenten kunnen rekenen op een nog
iets hooger contingent voor den invoer in
Duitschland dan over 1935 werd toegestaan.
In de alleenstaande woning van v. G. aan
den Purmerdijk te Edam heeft een inbreker op
brutale wijze zijn slag geslagen. Nadat de man
zich bij een buurvrouw vergewist had, dat de
vrouw van v. G. bij een andere buurvrouw aan
den overkant van het water op visite was,
heeft hij zijn kans benut en zich met een val-
schen sleutel toegang tot de verlaten woning
verschaft. Met het bootje van v. G. heeft de
man zich toen weer naar den overkant van
het water begeven, om daar te verdwijnen.
Toen de vrouw van v. G. thuis kwam, ontdekte
zij, dat een bedrag van f 120.verdwenen was
benevens eenige sieraden, w.o. een gouden
broche met steenen.
De politie stelt een uitgebreid onderzoek ia.
Niet overdrijven
Een der meest profane symbolen waar
om in ons lieve vaderland de poli
tieke strijd gestreden wordt is het ver
sche kadetje. In Amsterdam is thans een
comité opgericht, onder leiding van twee
raadsleden om den verkoop van versch
brood vóór tien uur mogelijk te maken, en
de „Telegraaf", die een meestér is in het
opblazen van onbenulligheden, heeft de
actie met zwaarwichtige hoofdartikelen
onderstreept. Er schijnt dezen groepen veel
aan gelegen te zijn de publieke opinie kost
wat het kost in beroering te houden. De
toch reeds onevenwichtige vrijheidsliefde
van een groot deel der Nederlandsche bur
gerij wordt door vóórhouden van het ver
sche kadetje geprikkeld tot ontevredenheid
en politiek vrijbuiterschap.
Men vergete bij deze actie toch vooral de
juiste verhoudingen niet. Is het versche
brood vóór tienen nu zoo'n belangrijk ide
aal om er steeds weer op terug te komen
en er een breedvoerige actie voor op te
zetten? Wij lazen onlangs een becijfering
waaruit moest blijken dat invoering van
het versche kadetje bij het ontbijt den eet
lust der burgerij zóózeer zou doen stijgen,
dat de werkloosheid in het bakkersbedrijf
zou zijn opgeheven. Het werkloosheidspro
bleem heeft al tot heel wat demagogie en
looze argumentatie aanleiding gegeven en
het versche kadetje is waarlijk niet het ge
vaarlijkste middel dat op dit gebied gepro
pageerd wordt. Maar men stelle zich er
toch niet te veel van voor. Bij al de ac
ties van „eet meer dit" en „eet meer dat"
ziet men over het hoofd dat het koop
krachtige publiek en daar gaat het om
een verzadigbaren eetlust heeft en ec-n
grooter verbruik van het eene artikel
minder consumptie van iets anders ten ge
volge heeft. t
Verstandige woorden over „het versche
kadetje" lazen wij dezer dagen in de
„Avondpost" en wij nemen ze gaarne over:
„In onze moderne samenleving is nachtar
beid nu eenmaal niet altijd te vermijden.
Het dagbladbedrijf, de journalistiek, zélf
weet er van mee te praten. Maar dat die ar
beid tot het volstrekt-noodzakeïijke moet
worden beperkt, staat voor ons vast. Nacht
arbeid is nu eenmaal iets onnatuurlijks, en
het stuit ons tegen de borst, dien arbeid, zij
het dan wellicht ook in beperkten omvang, te
herstellen terwille van een versch kadetje aan
net ontbijt. Laat ons den goeden en normaien
gang der maatschappelijke zaken toch niet
meer ontwrichten dan onafwendbaar is.
De vraag dus, of wij voor het geachte ver
sche kadetje eventueel den hoed afnemen ter
verwelkoming bij zijn weder-optreden, hangt
geheel af van deze andere, of met die te
rugkomst al dan niet nacht-arbeid gemoeid
zal zijn.
Is dit het geval, dan kan met permis
sie het versche kadetje, wat ons betreft,
blijven sluimeren."
Inderdaad: men voere geen actie in het
wilde weg met comité's en dergelijke; men
late de zaak over aan de bevoegde instan
ties, die waarschijnlijk voor het werkloos
heidsprobleem óók niet geheel blind zijn en
het vóór en tegen rustig tegen elkaar kun
nen afwegen.
Op den Oostelijken Kanaaldijk te Wapenveld
werd Zondagavond om zeven uur een meisje
aangerand door drie onbekende personen.
Het gelukte de gemeentepolitie reeds Maan
dagmorgen klaarheid in deze zaak te brengen.
De gemeente-veldwachter arresteerde drie ver
dachten, den 29-jarigen J. K. te Werven, den
18-jarigen R. H. en den 17-jarigen G. R. te Wa
penveld. Deze legden, na verhoord te zijn, een
volledige bekentenis af. Zij werden alle drie
in verzekerde bewaring gesteld en zullen Woens
dag naar het Parket worden overgebracht.
Het drietal heeft zich denzelfden avond ook
aan een tweede geval van aanranding schuldig
gemaakt.
Maandagavond te kwart voor twaalf vonden
voorbijgangers op den hoek Walhofstraat-Bod-
denkampsingel te Enschede een jongeman, die
een ernstige hoofdwonde bleek opgeloopen te
hebben.
Eenige meters van hem verwijderd lag zijn
fiets, zoodat het vermoeden voor de hand lag,
dat een aanrijding had plaats gehad. Dit ver
moeden werd bevestigd door omwonenden, die
een hevigen klap hadden gehoord. De ernstig
gewonge jongeman bleek te zijn de 24-jarige M.
H. Luiten, wonende aan de Nieuwstraat te
Enschede.
Een gewaarschuwde geneesheer achtte over
brenging naar Ziekenzorg noodzakelijk, waar
L. vannacht tegen een uur aan de gevolgen
overleden is.
De politie wendde onmiddellijk met kracht
pogingen aan, den auto op te sporen, welke het
ongeluk had veroorzaakt.
Nog denzelfden nacht is men daar te Almelo
in geslaagd. Het bleek een vrachtauto te zijn,
waarvan de chauffeur bij zijn verhoor ontkende
iets van de aanrijding bemerkt te hebben.
Vrijdag 24 Januari, 's avonds om kwart vóór
acht, zal er een groote missie-bridgewedstrijd
worden gehouden in de Bridge Cercle Interna
tional aan het Buitenhof te Den Haag. De ge
heele netto-opbrengst komt (ten goede aan pater
C. de Bruijn M.S.C., als vertegenwoordiger van Z.
H. Exc. Mgr. W. Panis, en is bestemd voor de
inrichting van een groot-seminarie op Celebes
