Japan verlaat Vlootconferentie
D
Sluwe fraude met
spaarbankboekjes
KATHOLIEKE ARBEIDERS
IN DE S.D.A.P.?
Vuur en water
Compensatie met
Duitschland
Vlootuitbreiding
der K.P.M.
VICKS HOESTBONBOKS
PRESTIGE GING VOOR
ZAKELIJKHEID
DE AFVLOEIING BIJ DE
NED. SPOORWEGEN
DONDERDAG 16 JANUARI 1936
SLUIT U AAN
ABONNEMENT
Gunstige overeenkomst thans tot
stand gekomen
Drijfjacht
Directie bevestigt thans officieel
haar bouwplannen
Ook Hamburg krijgt
een schip
VOOR HET LAATST BIJEEN
Een hoffelijk afscheid
Overeenstemming over het voorstel
der directie zal niet gemakke
lijk te verkrijgen zijn
EEN ONTSLAGKWESTIE
IN HOOGER BEROEP
Nasleep der onregelmatigheden bij
Sociale Zaken te Roosendaal
DE WAAL WAST
De Rijkspostspaarbank voor een
bedrag van f 6000 opgelicht
Vijf arrestaties
Eenig geld teruggevonden
AARDSCHOK TE PADANG
Op de jongste, door haar getal indruk
wekkende meeting van S. D. A. P. en
N. V. V. in de hoofdstad heeft de
idealistische partij-voorzitter, de heer Koos
Vorrink, een rede gehouden, waarin hij zich
als leider bloot gaf met een verwonderlijke
naïveteit. Hij meende namelijk, dat de
Katholieke en Protestantsche vakbeweging
heelemaal overbodig was, daar ze in de
S. D. A. P. terecht kon:
„Wij moeten openlijk verklaren, dat wij
niet inzien, waarom de katholieke en pro
testantsche arbeiders zich krachtens hun
christelijk beginsel niet in massa zouden
kunnen organiseeren in de S. D. A. P. en
in onze moderne vakbonden, gelijk dat met
vele duizenden reeds nu het geval is."
Men mag dezen onkundige van de tegen
stellingen tusschen Katholicisme en
S. D. A. P., ondanks zijn reeds vele jaren
meeloopen in de beweging, wel afvragen,
of hij alleen dan vreemdeling is in Jeru
zalem? Het is wel waar, dat ook de poli
tieke drijvers in de S. D. A. P. in deze da
gen den naïeve spelen en alle begrip ver
loren schijnen te hebben voor de diepste
redenen, waarom wij hun niet in de parle
mentaire armen vallen, maar de heer Vor
rink lijkt door zijn democratisch huma
nisme bepaald verblind.
Nochtans moet hem bekend zijn, dat het
Doorluchtig Episcopaat in ons land ver
klaarde: „De Katholiek, die geregeld anar
chistische of socialistische geschriften
leest of anarchistische of socialistische
vergaderingen bijwoont, komt daardoor in
de naaste gelegenheid om zijn geloof te
verliezen en kan, zoolang hij deze gelegen
heid niet wil verlaten, geen kwijtschelding
der zonden verkrijgen en bijgevolg geen
sacramenten waardig ontvangen." (Cf. ook
Codex Juris Canonici, can. 766: 2; Acta et
Decreta Concilii Ultrajectensis, pag. 77 „Si
parochus, etc.)" Indien de heer Vorrink
aan de S. D. A. P. het recht toekent om
haar eigen statuten te maken en te hand
haven, dan zal hij ongetwijfeld aan de
Katholieke Kerk dit recht niet willen ont
houden.
Dat tot de S. D. A. P. ook „eenige dui
zenden" Katholieken zouden behooren, is
dan ook volslagen onjuist. Zelfs onder
maatschappelijk, economisch en organisa
torisch opzicht kunnen Katholieken veel
beter bij de Katholieke organisaties terecht,
die dan ook in niets voor de S. D. A. P. be
hoeven onder te doen.
Het is bekend, dat de heer Vliegen al in
1930 heeft gezegd en dat later de heer Al-
barda herhaalde, hoe de S. D. A. P. geen
vat kan krijgen op het Zuiden en dat daar
evenwel alles op gezet moet worden. Nog
begin Jan. 1933 betoogde J. E. Kuiper in
„De Sociaal-Democraat" de noodzakelijk
heid voor „het winnen van een tweede
kwart der bevolking voor de sociaal-demo
cratie" en dat deze daarom moest vinden
„den weg tot de Christelijke en R. K. ar
beiders."
Maar de heer Vorrink had in hetzelfde
nummer kunnen lezen en had hij het
gedaan, dan zou hij zijn naïeve gedachte
niet op deze wijze hebben geuit onder
staande verklaring van hetgeen den voor
zitter der S. D. A. P. onbegrijpelijk voor
komt:
„Als we nu eens even bedenken, dat de
partij er nog nooit in is geslaagd, onder de
Chr. en R.K. arbeiders eenigen invloed van
beteekenis te krijgen en dat juist daarin
haar grootste zwakte ligt; dat de verdere
machtsuitbreiding van de soc.-dem. sinds
jaren wacht op een kentering op dit gebied,
maar dat dit wachten tot nu toe vergeefsch
geweest is.
Het lijkt heel eenvoudig, of liever het
lijkt dikwijls of er geheimzinnige, niet te
verklaren invloeden aan het werk zijn, die
verhinderen, dat dit toetreden van Christe
nen tot onze rijen niet plaats vindt. Maar
dat mannen als de gereformeerde Buskus
en de Katholiek Veraart, hoe dicht ze soci
aal-economisch bij ons staan, toch den weg
naar onze partij niet vinden kunnen, be
wijst toch wel, dat daarbij niet alleen
stompzinnigheid en vooroordeel in het spel
zijn. Natuurlijk zijn daar doorslaande rede
nen voor en die zijn ook bij massa's aan te
wijzen.
Laat men eens begrijpen, wat 't voor den
Orth. Chr. arbeider beteekent, dat de partij
zoo dikwijls vergaderingen belegt op Zon
dagmorgen! Dat er door onze partij een
brochure van mevr. PothuisSmit is uitge
geven (een Kerstbrochure nog wel!!) waar
in gezegd wordt, dat de symbolen van het
Christendom hetzelfde beteekenen als die
van andere godsdiensten.
Moeten de christelijke arbeiders hun kin
deren misschien lid laten worden van de
A.J.C., waar ze leeren den Dag des Heeren
te gebruiken voor sport en spel, waar de lei
ders (die juist door hun persoonlijk leven
zoo'n invloed hebben op jonge menschen)
hen voorgaan in een leven zonder God? Om
nu van het samen opvoeden van jongens
en meisjes, zooals de A.J.C. dat doet, maar
niet te spreken!
En waar ik nu toch eenmaal bezig ben
ook tegen de grooten uit de partij te pole-
miseeren: dat Kleerekooper het recht
heeft over kerkelijke zaken en personen te
schrijven en dat hij daarmee nimmer be
doelt kerk of godsdienst te bestrijden, dat
hebben hijzelf en Oudegeest terecht naar
voren gebracht. Maar als nu jaar in jaar
uit citaten uit zijn krabbels door geestelijk
heid en predikanten gebruikt worden, om
hun volgelingen tegen ons in het harnas te
jagen, dan moet er toch in die krabbels iets
zijn, dat de christelijke arbeiders gewel
dig irriteert. Enis dat zoo heel wonder
lijk? Zij ergeren zich om precies dezelfde
redenen als waarom onze arbeiders van
A. B. K.'s werk smullenomdat hij zoo lek
ker de geestelijkheid op hun nummer zet,
waaraan hij dan geen hekel zegt te heb
ben, maar zij zooveel te meer! En van hun
kant laten de Christelijke arbeiders hun
leiders toch zeker niet de broek opbinden
door een ongeloovige, een Jood nog wel?
Het citaat is wat lang uitgevallen, maar
het verdient bewaard te worden door allen,
die zich nu of later rekenschap willen ge
ven van het feit, dat de socialisten reeds
zoolang als hun partij bestaat, storm loo-
pen tegen het Katholieke Noord-Brabant
en Limburg, en dat zij maar niet door den
ondoordringbaren muur heen kunnen ko
men, zoodat het bovenstaand artikel in
„De Sociaal-Democaat" besluit: „Ik ge
loof, dat we gerust de hoop mogen opge
ven om de partij, zooals zij nu eenmaal
historisch gegroeid is, bewoonbaar te ma
ken voor een geloovig arbeider."
De S. D. A. P. is de partij van den klas
senstrijd Kan de heer Vorrink redelijk ver
wachten, dat wij onze arbeiders aan deze
hoofddwaling der Sociaal-Democratie zul
len uitleveren?
Die dwaling is hierin gelegen, dat men
de onderlinge verhouding tusschen de be
zittende en de onvermogende arbeidende
klasse zóó voorstelt, alsof beide uit hun
aard onverzoenlijk tegenover elkander
staan, en als het ware zich genoodzaak;
zien om strijd te voeren op leven en dood.
Juist het tegendeel blijkt echter waar.
„De natuur heeft zegt Paus Leo XIII
veeleer geordend tot eendrachtig sa
menwerken, tot onderlinge harmonie." De
Paus ontkent dus niet, dat er feitelijk dik
wijls botsingen zijn voorgekomen en nog
voorkomen, maar hij veroordeelt wel de be
wering van de klassenstrijd-theorie, dat
de strijd tusschen de klassen noodzakelijk
is, dat zij uit haar aard vijandig tegen
elkander staan
Zoolang trouwens het Socialisme zijn uit
gangspunt niet verlegt uit het materialisme
naar een christelijke levens- en wereld
beschouwing, blijft het in zijn bestrijding
van het Katholicisme als water en vuur.
Het Socialisme ziet geen dualisme in den
mensch, alleen maar gebreken in de opvoe
ding en in de verdeeling der goederen. Het
Katholicisme onderscheidt tusschen de on
sterfelijke ziel en het sterfelijk lichaam,
goed en kwaad, hartstocht en geweten.
Vandaar dat 't Socialisme alleen streeft
naar een onbereikbare „diesseitige" econo
mische verlossing, maar het Katholicisme
naar de hoogste ethische verheffing van de
menschheid, die groeit en rijpt naar inner
lijke volmaking en wier geluk niet alleen
doel maar ook gevolg is, zoowel op deze
aarde als in den hemel. Vandaar ook, dat
het motief van het Socialisme de eigen
liefde (als klasseliefde) is zonder haar
tegenpool: de alzijdige naastenliefde, ter-
■vv-.v-rrewy'-..
veertiendaags verschijnend propagandablad
DER R.K STAATSPARTIJ ABONNEMENTSPRIJS F 1.- PER
JAAR ADMINISTRATIE MAURITSKADE 25 DEN HAAG
wijl het geen oplossing weet der tegen
stelling klassenliefde en klassenhaat. Daar
entegen vindt het Christendom voor de
worsteling van eigenliefde met naastenlief
de orde en eenheid in de liefde tot God.
Neen, de heer Vorrink moet zijn simplisti
sche opvatting van 'n verzoening der katho
lieke arbeiders met leer en practijk der
S. D. A. P. opgeven. Sociaal-Democraten
erkennen geen dogmatische moraal. En
dacht de heer Vorrink dat wij onze arbei
ders, hun vrouwen en kinderen in gere
geld contact zouden gaan brengen met de
lectuur van Volk, Vooruit, Soc. Gids, en
de propagandisten, die niet gelooven in
God, wel in de strand-Venus, welke ze gere
geld in de sociaal-democratische illustra
ties etaleeren? Die niet gelooven in
de goddelijke verlossing, maar wel in het
Wordend Huwelijk en 't instincten-mo
raaltje? Die niets willen weten van Qua-
dragesimo Anno, maar wel gemeene zaak
maken met de oproerlingen in Weenen
en Madrid?
Die wel politieke samenwerking zoeken,
maar blijven veeren op het revolutionnair
sentiment, gelijk bleek in 1903, 1918, bij de
dappere ongehoorzaamheid en de vloot-
muiterij? Waar de S D. A. P. vasten voet
krijgt, daar verdwijnt het kerkelijk ge
loofsleven. Ook daarom zullen wij Katho
lieken, ons wel tweemaal bedenken eer we
zelfs op politiek gebied een stap zullen
doen, die de Katholieke massa's in een ze
kere verstandhouding met de sociaal-de
mocraten brengt, zoolang dezen blijven
zooals ze zich in het verleden hebben ge
toond.
De eenige kans die de S. D. A. P. krijgt,
om tegelijk de democratie en het geluk der
arbeiders in Nederland te redden is, dat ze
ernstig het Katholicisme gaat bestudeeren
en de logica van de ware democratie
volgt, om alle anti-katholieke tendenzen te
vermijden.
De laatste dagen hebben in Berlijn tusschen
de bevoegde Nederlandsche en Duitsche autori
teiten besprekingen plaats gehad nopens een
compensatie-overeenkomst.
Deze besprekingen hebben tot het resul
taat geleid, dat een invoer naar Duitsch
land boven het betalingscontingent mogelijk
zal zijn voor Ned.-Indische tabak en onder
bepaalde voorwaarden voor enkele overeen
gekomen producten van Nederlandschen en
Ned.-Indischen oorsprong. De betaling hier
van zal geschieden door verrekening met
additioneele importen- uit Duitschland,
waarbij gebruik kon worden gemaakt van
de medewerking der Kon. Paketvaartmaat-
schappij, die bereid werd gevonden van de
drie haar benoodigde schepen een in
Duitschland te bestellen. Gelijk bekend,
zullen de beide andere schepen hier te lande
worden gebouwd.
Op de Koninklijke domeinen in de omgeving
van Uddel (gemeente Apeldoorn) is Woensdag
onder leiding van de Koninklijke Houtvesterij
Het Loo, 'n drijfjacht op grof wild gehouden,
waaraan als genoodigden deelnamen de heeren
F. Bauduin, chef van het militaire huis van
H. M. de Koningin, Mr. A. baron van Heecke-
ren van Keil, kamerheer van H. M. en H. Th.
's Jacob, van het kasteel Staverden, te Sta-
verden.
De jachtbuit was niet belangrijk.
:v,
VroolijJc groepje Japansche meisjes, die aan de ski-wedstrijden te Gar-
mischPartenkirchen zullen deelnemen. In het midden de jongste Japan
sche deelneemster, die, naar verluidt,tot groote prestaties in staat moet zijn
De directie der K.P.M. heeft thans
aan het A.N.P. onze berichten be
vestigd, dat zij, teneinde op betere
wijze te kunnen voldoen aan de
groeiende behoefte van haar China-
Java-Mauritius-Af rika-Lijn dan met
het thans in die lijn varend mate
rieel mogelijk is, opdrachten heeft
gegeven voor den bouw van drie
motor-passagiersschepen.
De schepen worden gebouwd resp. door de
N.V. Kon. Maatschappij „De Schelde" te Vlis-
singen (inclusief voortstuwingswerktuigen); de
N.V. Nederlandsche Scheepsbouw Maatschappij
te Amsterdam (voortstuwingswerktuigen te le
veren door Werkspoor te Amsterdam) en de
firma Blohm en Voss te Hamburg (voortstu
wingswerktuigen te leveren door Gebrs. Sulzer
te Winterthur.)
De voornaamste bijzonderheden van elk de
zer schepen zijn: lengte over alles 560 voet;
breedte 72 voet; holte 40vj voet; beladen diep
gang 30'1'/2"; draagvermogen circa 12.000 tons
Zij worden ingericht voor het vervoer van
ruim tachtig eerste-klas-passagiers en circa
negentig Chineesche kajuitsklasse-passagiers.
De voortstuwing zal geschieden door drie
schroeven, gedreven door drie Sulzer-motoren
van 3600 P.K. elk. Deze zullen de schepen een
dienstvaart van zestien mijl per uur verzekeren.
De schepen zullen de namen „Ruys", „Tegel
berg" en „Boissevain" ontvangen en aldus ge
noemd worden naar de drie doortastende man
nen die in 1888 het initiatief hebben genomen
tot de oprichting van de Koninklijke Paket-
vaart Maatschappij.
De Nijmeegsche Burgerijcommissie voor Waal-
overbrugging, opgericht in 1905, heeft in het
Oranje Hotel te Nijmegen haar laatste bijeen-
Officieel heeft de Japansche delegatie de
Londensche Vlootconferentie verlaten.
De zeer geringe hoop, dat Tokio ter
elfder ure nog een weinig water in zijn kop-
pigen wijn zou doen, om aan het gevaar van
een algemeene bewapeningsdronkenschap ter
zee te ontkomen, is ijdel gebleken. Het heeft van
zijn pariteitseisch een onaantastbare prestige
kwestie gemaakt en terwille daarvan zijn za
kelijk voordeel niet zoo scherp in het oog ge
houden als misschien wel verstandig zou zijn
geweest. Practisch toch zou het voor Japan,
welks militaire budget reeds tot een angst
wekkend waterhoofd van de geheele begroo
ting is uitgegroeid, van het allergrootste be
lang zijn geweest, indien de vlootconferentie
tot een qualitatieve maritieme bewapenings
vermindering ter zee zou hebben kunnen be
sluiten. Immers, ook een qualitatieve bewape
ningsbeperking zou, zij het dan ook in min
dere mate dan een quantitatieve, gelegenheid
hebben geboden tot niet te versmaden bezui
nigingen. De Japansche minister van finan
ciën, Takahasji, is reeds verschillende malen in
conflict gekomen met de militaire kliek en
heeft al herhaaldelijk gewaarschuwd tegen de
schier ondraaglijke lasten, welke door den mi
litairen machtshonger aan het Japansche volk
worden opgelegd, maar zijn oude en ervaren
stem is die eens roepende in de woestijn ge
bleven. Japan heeft de inwilliging van zijn
eisch tot opheffing van de indertijd te Was
hington vastgestelde ratio's en verleening van
het recht op vlootgelijkheid met Amerika en
Engeland tot een „conditio sine qua non" ver
heven voor zijn verdere deelname aan de
vlootconferentie. Noch Amerika, noch Enge
land wenschte op dit Japansche voorstel iif te
gaan, ook al beweerden de Japanners listiglijk,
daf vlootpariteit met een beperking van de
totale vloottonnages gepaard zou moeten gaan,
zoodat daardoor aanzienlijke besparingen en
een verhoogde veiligheid voor ieder zouden
kunnen worden verkregen. Vlootgelijkheid tus
schen Amerika, Engeland en Japan zou in de
practijk neergekomen zijn op een vrijwel on
aantastbare maritieme overmacht van Japan,
dat door zijn geografische ligging en de onmid
dellijke nabijheid van zijn Aziatische belangen
sferen met heel wat minder vlootmiddelen zijn
positie kan verdedigen dan het wereldomvat
tende British Empire met zijn lange verbin
dingswegen en de Vereenigde Staten met hun
interessen op de Philippijnen en op hun ver
afgelegen eilanden in den Pacific.
e Japansche voorstellen ter vlootconfe
rentie hadden dan ook geen andere be
doeling dan de aanvalskracht van Ja
paus eventueele tegenstanders in den Pacific af
pans eventueele tegestanders in den Pacific af
het Verre Oosten de vrije hand te Waarborgen
en tevens de gelegenheid te openen de formi
dabele kosten van de Japansche marine te ver
minderen. Deze bedoeling werd doorzien en
Japan heeft, toen het zag, dat het zjjn zin niet
kon krijgen, zijn delegatie van de conferentie
teruggenomen. In Tokio is er nog strijd gevoerd
tusschen de diplomaten van buitenlandschc-
zaken en de militaire machthebbers of het af
scheid van Londen in een scherpe dan wel in
een hoffelijke verklaring de wereld kond moest
worden gedaan. Op dit punt hebben de diplo
maten overwonnen, maar aan de zaak zelf ver
andert dit niets. Amerika, Engeland, Frankrijk
en Italië willen met hun vieren nog trachten
onderling tot zekere vlootafspraken te komen,
maar verder dan tot een uitwisseling van ge
gevens over hun vlootbouwprogramma's zullen
zij het wel niet brengen. Zonder Japan hebben
vlootafspraken maar een zeer betrekkelijke
waarde. Niettemin laat Japan toch een „waar
nemer" te Londen om in den pot te kunnen
blijven kijken. Feitelijk is de vlootconferentie
thans totaal mislukt, zooals trouwens van te
voren reeds door een ieder verwacht werd. Op
merkelijk is, dat in de Japansche afscheidsver
klaring Tokio een opvallend knipoogje aan zijn
vroegeren Britschen bondgenoot geeft, door te
erkennen, dat Engeland een grootere vloot noo-
dig heeft dan welke andere mogendheid ook.
Hoopt Japan daardoor Engeland weg te lok
ken van de zijde van Amerika, waarheen het
door de houding van Japan gedreven is? Japan
verzekert, dat het niet van plan is een onge-
breidelden bewapeningswedloop ter zee te be
ginnen, maar van de houding der andere groo
te vlootmogendheden zijn maritieme gedragin
gen zal laten afhangen. Veel indruk zal deze
verklaring wel niet maken, want ten eerste
weet Amerika, dat Japan bezwaarlijk tegen
Amerika opbouwen kan, en ten tweede heeft
Japan ook bij de tegenwoordige verhoudingen
al een moeilijk aanvechtbare maritieme positie.
Met het vlootverdrag van Washington is ook
de bepaling komen te vervallen, dat Amerika
en Engeland in de Pacific hun vlootbases niet
mogen vermeerderen en versterken en uitbrei
den. Amerika en Engeland kunnen nu elk oogen-
blik daartoe overgaan, indien zij dat wenschen.
Ook dit is een risico, dat Japan liever schijnt
te willen loopen dan zijn principieelen eisch tot
pariteit op te geven. Heeft Japan gemeend, dat
het toch niet tot een qualitatieve vlootbeper-
king zou komen, zelfs indien Japan van zijn
pariteitseisch zou hebben afgezien? Of ver
wacht het, dat de economische wereldcrisis en
de politieke spanning in de wereld Amerika en
Engeland zoo zeer in beslag zullen nemen, da:
zij Japans expansiepolitiek practisch toch niet
zullen dwarsboomen? De toekomst zal moeten
leeren, of Japan te hoog spel heeft gespeeld of
niet.
komst gehouden, waarbij vele hooge gasten te
genwoordig waren.
Nadat ir. Schoorl, ingenieur van de Waal
brug, een causerie had gehouden over de brug,
vertrokken de gasten per extra tram naar den
toegang van de Waalbrug en togen allen, onder
leiding van ir. G. Schoorl, over de brug naar
Lent, waar in het directiegebouw van den Rijks
waterstaat de thee werd aangeboden.
Hier huldigde mr. K. Weve, voorzitter van de
commissie Waalbrug 1936, den heer Ivens en
bood hem een bronzen plaquette van de Waal
brug aan. Daarna wandelden allen over de brug
weder naar Nijmegen en verzamelden zich in de
villa Belvoir.
Hier bood de heer C. A. P. Ivens aan ver
schillende genoodigden als blijk van waardeering.
een herinnering aan in den vorm van een ver
gulden klinknagel als presse-papier. Deze on
derscheiding viel te beurt aan jhr. S. van Citters,
mr. S. baron van Heemstra, commissaris der Ko
ningin in Gelderland, den heer H. Bloemers,
burgemeester van Arnhem, den heer W. de
Leeuw, burgemeester van Eist'en ir. W. J. Harm-
sen, hoofd-ingenieur van den Rijkswaterstaat
voor den Bruggenbouw te Den Haag.
Jhr. S. van Citters, Eerste Kamerlid, sprak
een hartelijk dankwoord.
Wij hebben reeds melding gemaakt van het
voorstel der directie der Nederlandsche Spoor
wegen aan den personeelraad om het personeel
op 55-jarigen leeftijd pensioen te verschaffen,
wanneer de vakbonden hiermede accoord gaan.
Wij kunnen hier nog aan toevoegen, dat de
directie door dit voorstel wenscht op te heffen
het verschil in inkomsten tusschen personeel
van de S.S. en de H. S. bij afvloeiing op of
boven den zestigjarigen leeftijd.
Er is hier sprake van een eenzijdig recht,
daar de directie alleen de bevoegdheid vraagt
het personeel op 55-jarigen leeftijd te pension-
neeren en dit niet op eigen verzoek pensioen
kan krijgen.
Wordt het voorstel aangenomen, dan zal
lang niet al het personeel, dat den leeftijd
van 55 jaar heeft bereikt, den dienst ver
laten. Want het personeel, dat de directie
nog noodig meent tt hebben, blijft behou
den. Eenige duizenden menschen zullen er
echter wel voor in aanmerking komen.
Een en ander is natuurlijk het gevolg van
het overcompleet bij de Spoorwegen door
verdere doorvoering der mechanisatie, enz.
Als men bedenkt, dat in 1922, nog 51.078 man
vast in dienst waren, behalve het losse perso
neel, en thans amper 34.000, ziet men dat trou-
vtens reeds een groote afvloeiing heeft plaats
gehad.
Van bevoegde zijde vernemen wij, dat het
niet zoo gemakkelijk zal zijn, inzake het
directie-voorstel, waarover de personeelraad
voor 1 Februari a.s. het oordeel der orga
nisatie heeft gevraagd, tot overeenstem
ming te komen. Het gaat er om of het pen
sioenfonds door dezen maatregel geen
schade zal lijden en het is nog niet bekend
op welke wijze de directie dit denkt te on
dervangen.
Zoo zal men van de zijde van het personeel
ook bepaald willen zien, dat gepensionneerden
geen ander werk mogen verrichten zonder toe
stemming van de overheid.
Het hoofdbestuur van „Sint Raphaël" over
weegt om nog deze maand te Utrecht een ver
gadering van afdeelingsbesturen te doen hou
den, ten einde het voorstel te bespreken.
Onlangs berichtten wü, dat het scheidsge
recht in ambtenaarszaken te Roosendaal in de
behandeling van het beroep van den ambtenaar
M. destijds chef der af deeling Sociale Zaken
tegen zijn ongevraagd ontslag als ambtenaar
der gemeente dit ontslag heeft gehandhaafd,
met dien verstande evenwel, dat 't ontslag niet
was ingegaan op 12 April 1934 doch een jaar
later, op 12 April 1935.
Thans vernemen wij dat zoowel de gemeente
als de betrokken ambtenaar tegen deze uit
spraak van het scheidsgerecht hooger beroep
hebben aangeteekend bij den Centralen Raad
van Beroep in Ambtenaarszaken te Utrecht.
Na weer een paar dagen in de vaart te zijn
geweest, is de gierpont Tiel—Wamel ten ge
volge van den weder hoogeren waterstand an
dermaal opgebroken.
De veerdienst wordt onderhouden door een
stoom- en motorboot met aangehangen pont
voor voertuigen,.
bevatten medici
nale ingrediënten
van Vicks VapoRub
35 cf. per doosje.
Bij de Postspaarbank te Amsterdam
zijn twee gevallen van ernstige
fraude ontdekt, waarbij twee amb
tenaren, werkzaam aan het hoofd
kantoor aan de Van Baerlestraat,
een monteur, een werklooze, broer
van een der ambtenaren en een
koopman, woonachtig te Haarlem,
waren betrokken, die allen zijn ge
arresteerd.
Ongeveer zes weken geleden ontdekte de
Centrale Controle bij de P.T.T. een fraude met
een tweetal spaarbankboekjes, waarvan een,
dat oorspronkelijk een klein bedrag aangaf,
werd vervalscht tot een grooter bedrag, dat te
Utrecht aan het hoofdpostkantoor werd uitbe
taald.
Het tweede boekje was gezonden ter rente
bijschrijving naar het hoofdkantoor en werd
voorzien van nagemaakte handteekening te
Haarlem uitbetaald.
De directie te Amsterdam stelde een uitge
breid onderzoek in en riep al spoedig de hulp
in van de Centrale Recherche, die enkele we
ken geleden een spoor achterhaalde, dat leidde
naar twee ambtenaren, werkzaam op het
hoofdkantoor van de Postspaarbank.
Het gevolg hiervan was dat Dinsdag en
Woensdag een vijftal arrestaties zijn geschied
en verschillende huiszoekingen zijn verricht.
Een gedeelte van het onrechtmatig geïnde
geld kon nog worden teruggevonden en in
beslag genomen.
In hef eerste geval van fraude werkten
naar gebleken is mede de ambtenaren, de
werklooze en de koopman uit Haarlem. Den
werklooze werd door zijn broer, den ambtenaar,
een spaarbankboekje verstrekt, waarop hij f5
stortte, welke hij van zijn broer ontvangen had.
Met dit te Rotterdam afgegeven boekje ging
hij naar Amsterdam, waar zijn broer en diens
collega het bedrag verhoogden tot f 2055. Ver
volgens werd aan het hoofdkantoor te Utrecht
kennis gegeven, dat wanneer het boekje daar.
zou worden aangeboden, het daarop vermeide
bedrag kon worden uitbetaald.
Het is de gewoonte, dat bij het in ontvangst
nemen van hooge bedragen een legitimatie
bewijs moet worden overgelegd; de handlan
ger, de koopman uit Haarlem, zorgde ervoor
dat de werklooze zulk een „bewijs" in handen
kreeg.
In Utrecht werd den werklooze op aanbie
ding van het boekje met bijbehoorend bewijs,
vlot het bedrag van f2055 uitbetaald.
Toen de buit binnen was werd aan de beide
ambtenaren f 600.gegeven, de werklooze be
hield een zelfde bedrag voor zichzelf, terwijl
de Haarlemsche koopman voor zijn moei' e
met f 200werd beloond.
Bij de generale controle van de spaarbank
boekjes kwam een en ander aan het licht,
doch het is niet gelukt bij de huiszoekingen,
welke bij de bij deze oplichting betrokken per
sonen werden gehouden, iets van het onrecht
matig verkregen geld terug te vinden.
Het tweede geval
Vóór deze fraude uitlekte, had dezelfde
combinatie kans gezien een anderen dief
stal te plegen, waarbij ook een monteur in
het complot werd betrokken.
Dezelfde ambtenaren kregen ter bijschrij
ving van rente een spaarbankboekje van
een particulier in handen, waarop een be
drag van f 4000.stond geboekt. Dit
boekje eigenden zij zich toe en na lang
durige oefening in het namaken van de
handteekening van den eigenaar was de
monteur bereid van het geboekte bedrag
f 3100 op te nemen, dit om geen argwaan
te wekken.
Dit bedrag werd te Haarlem uitbetaald. De
bedoeling was om met dit boekje weer naar
Amsterdam te gaan en daar het bedrag weer
te laten bijschrijven. Beide ambtenaren tou
cheerden van het geïnde te zamen f 2300, ter
wijl de monteur f 700 ontving.
Van dit geld kon bij de huiszoekingen nog een
restant worden opgespoord. Een der ambte
naren, die veel auto reed, had een bedrag
van f 900 verstopt op een plekje op de heide
bij Ede.
Het bedrag, dat de monteur had gekregen
werd teruggevonden in een garage in de hoofd
stad, waar de man gewoon was zyn fiets te
stallen. Bij den tweeden ambtenaar, die te
Amstelveen woont, werd nog f 75in beslag
genomen.
Alle aangehoudenen zyn gehuwd en tusschen
de 30 en 35 jaar oud.
Aan het hoofdbureau van politie te Am
sterdam werd hun een verhoor afgenomen door
commissaris van IJzendijk; behalve de koop
man uit Haarlem, hebben allen een bekentenis
afgelegd.
De Directeur van de Rökspostspaarbank, met
wien wy nog een kort onderhoud hadden,
vond het voorgevallene zeer onaangenaam,
doch kon de verzekering geven, dat geen en
kele spaarder eenig nadeel zal ondervinden.
PADANG, 16 Jan. (Aneta) Hedenmorgen om
10 uur 25 werd een vrü sterke korte aardschok
gevoeld, welke liep in de richting West-Oost.
BATAVIA, 16 Jan. (Aneta) Het Koninkiyk
Observatoriu mheeft de aardschok te Padang
zwak geregistreerd.
