Positie van 91 ministerie Azana De defensieve maatregelen van Engeland Het Centraal Station te Utrecht ROEMLOOS EINDE VAN VALLADARES Meïstersextett DE VERBOUWING DE AANVULLENDE MILI TAIRE BEGROOTING HET ECHTELIJK DRAMA TE ZEIST BDa DINSDAG 25 FEBRUARI 1936 De overwinning van het Volks front beteekent sociale revolutie De hand van Moskou Vroeger: Comedian Harmonists wmm Naar voren brengen van den voor gevel en een grondige inwen dige verandering Ontwerp-van Ravesteyn Uit de geschiedenis der Spoorwegplannen Het Lagerhuis keurt de bedragen tot dekking der kosten van bijzondere maat regelen goed Persstemmen over de rede van Eden De Engelsche pers over Eden's rede Het Fransche oordeel De Britsche politiek ten op zichte van Amerika Hoe het station verbouwd wordt Nederlander „ontdekte Redfern Bedrieglijke geschiedenis om geld bijeen te krijgen Vrouw vrijgesproken van de haar ten laste gelegde poging tot doodslag De „Vova"-persen vrij Redacteuren op 12 Maart voor het Amsterdamsche Hof Valsche postwissels Posterijen in Den Haag voor onge veer f 1000 opgelicht DE NATUURBADKWESTIE TE ARNHEM Teleurgestelde verkooper in het ongelijk gesteld (Bijzondere correspondentie) Ofschoon de resultaten van de Cortes- verkiezingen nog steeds niet officieel bekend gemaakt zijn en wij trouwens eerst waarlijk een goed en betrouwbaar beeld van de krachtsverhoudingen in de nieuwe volksvertegenwoordiging zullen hebben als de herstemmingen, die op 1 Maart plaats moe ten hebben, achter den rug zijn, heeft de linksche phalanx zich gehaast tegen iederen regel van goede democratie in de leiding van 's lands aangelegenheden over de geheele linie in handen te nemen. Het is zonder twij fel waarschijnlijk, dat het linksche blok in de nieuwe Cortes een meerderheid hebben zal, vooral nu de herstemmingen niet meer de ga rantie van het min-of-meer neutrale kabinet- Portela Valladares hebben, maar het feit dat de linkerzijde den buit reeds verdeelt nog vóór zij er wezenlijke rechten op kan laten gelden, doet toch onaangenaam aan. Dit optreden van de leiders van het Volksfront geeft een voor proefje van wat Spanje in de eerstvolgende Weken en maanden te wachten staat! Dat Portela Valladares niet tot na de her stemmingen met de leiding der loopende zaken belast zou blijven, was overigens te voorzien. Gil Robles had in het katholieke avondblad „YA" op de voorloopige handhaving van het zittende ministerie aangedrongen. „Voor ons," had de leider van de C.E.D.A., die voorloopig zijn taak uit handen heeft gegeven, verklaard, „bestaat er, tot de Cortes bijeenkomt, slechts één wettige regeering, die van Portela Valla dares. Deze regeering heeft den plicht op haar Post te blijven. In de eerste plaats wijl men tijdens de verkiezingen niet van bewind ver anderen kan en vervolgens omdat de zittende ministers zich voor de leden van de nieuwe Cortes zullen te verantwoorden hebben inzake de door hen gevoerde verkiezingspolitiek. Maar er is meer! De eigenlijke zending van het kabinet-Portela Valladares is voor het oogen- blik de orde in Spanje op de meest-energieke wijze te handhaven. Bij de vervulling van die taak zal deze regeering ons aan haar zijde Vinden." Deze laatste betuiging heeft op de leiders van het Volksfront het effect gehad dat een roode lap op den stier in de arena teweeg pleegt te brengen. Hoe? Gil Robles, de ver- slagene, meende, dat hij mét de regeering tot taak had de orde te handhaven? Dat zou men anders zien! En men zag het inderdaad anders. Het Volksfront stelde Portela Valladares en den president der republiek, die den overwinnenden partijen niets meer te weigeren heeft, een soort ultimatum. Onmiddellijk goed schiks vertrekken ofDe bedreiging was duidelijk en de minister-president begreep haar. Hij had noch den lust, noch den moed in de huidige omstandigheden het slachtoffer van een linkschen staatsgreep te worden en de ontketening te riskeeren van een burgeroorlog, die wellicht stroomen bloeds kosten zou. Hij haastte zich een afscheids-manifest in het licht te geven, waarin hij en zijn ministers, „den wil des volks eerbiedigend," van hun besluit kennis gaven hun onmiddellijk ontslag bij het staatshoofd in te dienen. Portela Valladares en zijn collega's achtten zich niet langer in het bezit van het vertrouwen der natie en „re kening houdend met de belangen van Spanje en van de Republiek" oordeelden zij het ver standig op te staan, zonder verwijl op te staan, en zetels en portefeuilles over te dragen aan 't inmiddels reeds gevormde ministerie-Azana. Een roemloos einde van een kleurloos zwak kabinet! Maar welke is de positie van de nieuwe re geering? Hoe zij samengesteld is weten wij. Het ministerie-Azana is een kabinet van bur gerlijken huize, dat den steun van de sterkste linksche Cortes-fractie, de socialisten, heeft, maar waarin deze laatsten geen zitting hebben. Negen van de leden van het nieuwe kabinet behooren tot Azana's partij, de Republikein - sche Linkerzijde, en drie tot de Republikein- sche Unie, de dissidente radicale fractie, welke onder leiding van Martinez Barrio staat. De ze laatste maakt zelf geen deel van het mi nisterie uit; hij reserveert zich liever het voor zitterschap van de Cortes, laatste étape op den weg naar de hoogste waardigheid, die van pre sident van de republiek. De meeste nieuwe ministers zijn geen be kende persoonlijkheden. Augusto Barcia, de ti tularis van Buitenlandsche Zaken, was vroeger iid van Melquiades Alvarez' liberaal-democra tische partij, maar presideerde in den laatsten tijd de parlementaire groep van Azana's vóór de verkiezingen kleine invloedlooze fractie; Amos Salvador, de nieuwe minister van Bin- nenlandsche Zaken, is de zoon van een voor- maligen liberalen minister uit den tijd van de monarchie; Gabriel Franco, die Financiën voor rijn rekening heeft gekregen, is hoogleeraar in de staathuishoudkunde en voormalig afge vaardigde naar de Constituante; Ruiz Funes (Landbouw) is eveneens hoogleeraar en wel aan de universiteit te Granada: Blasco Garzon, mi nister van verkeersmiddelen, is een Sevil- laansch advocaat. De eenige niet-politieke mi nister is die van Oorlog, generaal Masquelet, die intusschen reeds minister in een der ka- binetten-Lerroux was. Of de persoonlijkheden van deze nieuwe mi- nisterieele ploeg bekwam of niet bekwaam voor hun taak zijn doet overigens weinig ter zake. Het is alléén van belang te weten welke hou ding zij tegenover hun meesters, de socialisten, communisten en anarcho-syndicalisten, zullen aannemen. Zullen zij voor iederen marxistischen eisch deemoedig het hoofd buigen of zooveel onafhankelijkheid durven toonen: Neen!" te zeggen als die eischen hun te ver gaan, op gevaar af een crisis te ontketenen, waarvan de gevolgen niet te overzien zijn? Met ter tijd zal dat blijken. Voor het oogenblik verhele men zich niet dat de „super-eerste minister" Largo Caballe- ro is, de revolutionnaire socialist, die in wezen niets van zijn communistische medestanders verschilt. Van alle zijden is het kabinet-Azana reeds een Kerensky-regeering genoemd en Ca- ballera Spanje's Lenin. Die vergelijking gaat niet geheel op. In Rusland was Lenin Kerens- ky's onverzoenlijke tegenstander, in Spanje werken Azana en Cabaliero voorloopig zamen. Azana staat aan het hoofd van een minder heidskabinet, dat alleen met hulp van de so cialistische stemmen leven kan. Azana is de gevangene van de extremistische elementen, juist zooals Sarraut het in Frankrijk van de roode groepen in zijn land is. En de Spaanschs extremisten zijn vast voornemens de nieuwe situatie revolutionnair te exploiteeren. Zij wil len het socialisme in Spanje verwezenlijken, ook tegen Azana's en Martinez Barrio's wil in. Een belangrijke groep Spanjaarden ontvangt zijn orders uit Moskou en deze groep heeft voor een deel het lot van de regeering in haar hand. Dat Moskou aan het andere einde van Europa met vreugde de vorming van een Raden-repu- biiek begroeten zou behoeft geen betoog. Zoo is de positie van het kabinet-Azana niet alleen uiterst-zwak, maar, wat meer zegt, van zeer voorloopigen aard. Te eeniger tijd zal dit kabinet plaats moeten maken voor een mi nisterie van zuiver-marxistischen huize en daarna kan de roode proefneming beginnen. Alleen een „pronunciamiento" zal dan aan het marxistische experiment een einde kunnen maken. En het Spaansche bloed zal opnieuw in stroomen vloeien! Met de machtsaanvaarding van het Volks front is de sociale revolutie ten Zuiden van de Pyreneeën in feite begonnen. WD hebben al bericht, dat de vroegere Co median Harmonists blijven voortbestaan onder den naam Meistersextett. Hedenavond treden zij op in het Vastenavondprogramma van den K. R. O. Het is alweer eenigen tijd geleden, dat de Comedian Harmonists voor het laatst in Hol land waren. Er liepen zelfs geruchten, dat dit uitstekende ensemble ontbonden zou zijn. Maar Wij kunnen hun vele bewonderaars geruststel len, want ze bestaan gelukkig nog steeds en zingen nog altijd voor „His Masters Voice", al is hun samenstelling in den loop der jaren eenigszins veranderd. „Meistersextett früher Comedian Harmonists" noemen ze zich tegenwoordig „Meistersextett". dien naam moet men zich inprenten, want dat is in zekeren zin het waarborgmerk voor dit wereld beroemde ensemble. Heden komt het meestersextet weer naar ons land, om voor den K. R. O. te zingen. Dan kunnen al hun vrienden weer genieten van dien meesterlijken zang, dat prachtige stern- materiaal, die ongeloofelijke radheid van tong en parodistische begaafdheid. Dan lacht weer, zooals altijd, de kleine Bul gaar Leschnikoff met zijn bijna fantastische stemhoogte en zijn betooverend pianissimo, dat weerklinkt als de toon van een Stradivari. En daarnaast staat weer de groote Biberti met zijn diepe basstem en den hartverkwikkenden humor. Trouwens, wat velen nog niet wisten: Biberti was de man, die de Comedian Harmonists sa menstelde. Daar is verder Bootz, die alom.' bekende pianist, van het begin af de muzikale leider van het ensemble. Hij is in zekeren zin de ziel van het sextet. Volbloed musicus, met een prachtige techniek en aan passingsvermogen, was hij steeds de ideale be geleider van het ensemble. Jaren vergingen, voordat de uitstekende ba riton Blanke, de vooral voor imitaties zoo be gaafde Fred Kassen en de heldentenor Sen- geleitner werden gevonden. Groot zijn de capaciteiten van elk der zes, maar nog grooter is de prachtige harmonie van het geheel, het geraffineerde crescendo en diminuendo, de rhythmische discipline. Velen hebben getracht, hen na te doen; door maar weinigen werden zij benaderd. Tientallen concerten werden in de afgeloopen maanden voor steeds uitverkochte zalen en door de radio gegeven, talrijke gramofoonplaten wer den opgenomen en last not least werkte het ensemble in de afgeloopen maand aan een groote film mede 1' DEBRON IOO M I' PERBON mei Boot r.sn. FEooaa STATionsPinrt PAQUttBTtWtllt Hoewel de verbouwing van het Centraal Sta tion niet in direct verband staat met de groote Spoorwegwerken te Utrecht, is deze toch noo- dig als een gevolg van de verdwijning van het Buurtstation, dat wel tot het millioenen-werk behoort. Bovendien verlangde de Gemeente Utrecht reeds lang naar verruiming van het Stations plein, waarover vorig jaar met de Spoorwegen overeenstemming is verkregen. Zooals men weet, komt aan de Moreelselaan een groot parkeerterrein van 40 bij 40 Meter, Waarvoor de oude stal daar moet worden afge broken, terwijl de gemeente Utrecht eveneens verlangde, dat het gebouw voor drukwerken verdween. Zoodiende krijgt men ruimte om de voor gevellijn naar voren te brengen. Een nieuw ge bouw komt er dus niet en er wordt gewerkt met een minimum van kosten, die betaald worden door de Spoorwegen met uitzondering van een bedrag van ƒ40.000.— door het Rijk, dat be schouwd wordt als een vergoeding voor de verplaatsing van het Buurtstation. De sporen, die daar nu uitmonden worden immers doorge trokken tot dichtbij den Noordgevel van het Centraal-Stationsgebouw. De verbouwing bepaalt zich dus tot een naar voren brengen van het stationsgebouw en een intensieve inwendige verbouwing. Een en ander werd ons medegedeeld op een pers-conferentie, waar allereerst Ir. Ch. H. J. Driessen, chef van den Dienst van Weg en Werken een historisch overzicht gaf van de wording der spoorwegplannen. Reeds op 17 Mei 1902 werd bij Koninklijk Besluit een Commissie benoemd, die een on derzoek zou instellen naar de Spoorwegtoestan den en die van het gewone verkeer rondom Utrecht. 19 Juni 1906 bracht deze commissie haar eindverslag uit, nadat tusschentqds reeds was geadviseerd den nog bestaanden onderdoor gang op den Leidschenweg te maken. In het eindverslag werd ook voorgesteld het station meer naax buiten te brengen, dat ge projecteerd werd tusschen Croeselaan en Mer- wedekanaal, waartegen de Staatsspoorwegen aanstonds bezwaar maakten. In 1912 kwam een plan gereed, dat de mo gelijkheid bewees om het station in de stad te behouden. De oorlog maakte een einde aan alle plannen en ook hiema bleef de zaak nog op een dood punt, daar het weg-verkeer nieuwe problemen bracht en alle aandacht voor zich opeischte. In 1921 ontstond een plan, waarbij werd voorgesteld alle lijnen over elkaar te doen loo- pen en dus niet op één niveau te houden, waar van de kosten evenwel op 40 millioen begroot werden en aan een dergelijke hooge uitgave kon niet gedacht worden. Intusschen bleven Kamer van Koophandel en LONDEN, 25 Fcbr. (Reuter). Na de de batten over de buitenlandsche politiek heeft het Lagerhuis zich bezig gehouden met de aanvullende militaire be.grooting tot dek king der kosten, die noodzakelijk zijn ge worden in verband met de bijzondere maat regelen, welke hun oorzaak vinden in het Abessinisch conflict. Voor de vloot bedraagt de aanvullende begroo ting 4.840.000; de parlementaire secretaris der admiraliteit, Lord Stanley, deelde mede, dat een gedeelte daarvan zal worden gebruikt voor den bouw van zeven nieuwe torpedojagers van 1850 ton. Stanley zeide, dat het vlootbouwprogram van 1935, oorspronkelijk voorzag in de constructie Van torpedojagers van 1250 ton; met het oog échter op de omstandigheid, dat andere mo gendheden jagers van 1600 tot 2000 ton bezit ten, heeft de Britsche regeering besloten een aantal grootere schepen van deze soort te bou wen. De vastgestelde tonnage is in overeen stemming met de bepalingen van het vlootver- drag van Londen. Stanley voegde hieraan toe, dat het cv het oogenblik niet in de bedoeling ligt, bijzonder veel van deze groote jagers te doen bouwen. De aanvullende begrooting voorziet verder in de versterking van het marinepersoneel met 3500 officieren en manschappen. Bovendien hebben de tegenwoordige omstandigheden in de Middellandsche Zee het noodig gemaakt, dat een beperkt aantal hulpschepen voor plaatselijke verdedigingsdoeleinden wordt aan geschaft. De regeering heeft daarom 20 trawlers opge kocht en bij de vloot ingelijfd. Ook zes motor- torpedobooten worden besteld. Tenslotte zijn maatregelen getroffen, die een behoorlijke ver dediging der vloot in de Middellandsche Zee verzekeren. De afgevaardigde Alexander verlangde, dat de aanvullende begrooting verminderd zou worden. Hij beschuldigde de regeering er van, dat zij een grooten bewapenings wedloop ontketent, terwijl zq een binnen- landsche schuld van acht milliard pond en een schuld aan Amerika van 900 millioen heeft. Winston Churchill pleitte voor versterking der vloot. HU zeide, dat elk, die iets met de vloot uitstaande heeft, er naar verlangt, dat «Engeland wordt bevrijd van de „schandelijke en waanzinnige boeien" van het verdrag van Lon den. Nadat het Labour-voorstel tot verlaging der begrooting was verworpen met 286 tegen 95 stemmen, werd de aanvullende vlootbegrooting aangenomen. Ook de suppletoire budgets voor leger en luchtmacht, respectievelijk bedragende 1.350.000 en 1.611.000, werden goedgekeurd na verwerping der tegenvoorstellen van Labour. Vervolgens werd de zitting verdaagd. De maritieme medewerker van de „Moming Post" meldt, dat in het witboek over de defen sie, dat de volgende week verschijnt, verster king van de Britsche kruiservloot met zeventig schepen zal worden aangekondigd. De Engelsche bladen zijn het er over eens, dat de rede van Eden in het Lagerhuis weinig nieuws heeft gebracht. De „Daily Telegraph" acht het voornaamste punt, dat de vrede thans door een sterk Enge land gewaarborgd kan worden en dat Londen wel voor collectieve veiligheid, maar tegen in sluiting van een of andere mogendheid is. Dit laatste wordt ook door de „Daily Express" naar voren gebracht. De „Times" komt tot de slotsom, dat er zon der bewapening van Engeland geen ontwape ning kan zqn. Het blad betuigt zijn instemming met Eden's verklaring van aanhankelUkheid je gens den Volkenbond, doch voegt hieraan toe, dat het hoog tijd is, om van de negatieve vre despolitiek in een dynamische vredespolitiek over te gaan. De Volkenbond heeft geen toe komst, indien hy slechts optreedt als gewa pende beschermer van den status quo. Volgens de „Daily Herald", het blad der La- bour-party, heeft Eden ten aanzien van de Abessinische kwestie een gevaarlUke lucht hartigheid aan den dag gelegd; hij heeft op geen enkele wUze een herleving van het Brit sche initiatief te Genève in uitzicht gesteld. Met de uitwerking der tot dusverre toegepaste sancties kan men onmogehjk tevreden zqn. De conservatieve „Moming Post" schrijft, dat de Britsche buitenlandsche politiek na de de batten van gisteren even onoverzichtelUk is als na den val der Parijsche vredesvoorstellen. Wat Eden gezegd heeft is slechts een herhaling van de verklaringen, die zijn voorgangers hebben af gelegd. Uit zijn uitlatingen schijnt men evenwel te moeten opmaken, dat de Britsche regeering te Genève niet op de bres zal staan voor het afkondigen van een petroleum-embargo tegen Italië. De rede van Eden wordt in vele Fransche kringen als weinig sensationeel en betrekkelijk vaag beschouwd. De „Journal" schrijft, dat de regeering, sedert zij er in geslaagd is de publieke opinie voor de bewapening te winnen, begrijpen moet, dat deze bewapening in dienst van de bevordering van den vrede moet worden gesteld. De „Matin" is van oordeel, dat minister Eden sedert de aanvaarding van zijn nieuwe functie een practischen zin heeft gekregen, waarop men bij zijn vroeger optreden te Genève niet heeft durven hopen. De „Petit Parisien" schrijft, dat Eden de Abessinische kwestie in zijn rede met gewilde voorzichtigheid heeft behandeld en zich beperkt heeft tot het aangevten van de beginselen. Voor zichtigheid heeft hij ook getoond bij zqn uitla tingen over een eventueele reorganisatie van den Volkenbond en over een herverdeeling der gron- stoffen. Volgens de „Echo de Paris" heeft Eden met het oog op zijn toehoorders verklaard, dat collec tieve veiligheid geen insluiting van een of an deren staat beteekent. In werkelijkheid is er echter weinig verschil tusschen dit systeem van veiligheid en het oude stelsel der bondgenoot schappen. De „Oeuvre" is van metening, dat de rede van Eden niet die van een vastbesloten man is ge weest. Men heeft veeleer den indruk gekregen, dat de Engelsche regeering gaarne gebruik zou maken van een gelegenheid tot het voorkomen van nieuwe sancties tegen Italië, indien eten der gelijke gelegenheid zich zou voordoen. WASHINGTON, 25 Febr. (Reuter). Het repu- blikeinsche congreslid Tinkham van Massa- chussetts verklaarde in het congres: „Het is voldoende bewezen, dat het Britsche ministerie van buitenlandsche zaken de politiek van de Vereenigde Staten beheerscht". Tinkham eischt een onderzoek naar de betrekkingten tus schen het departement van buitenlandsche za- ken van de Vereenigde Staten en Downingstreet. Plattegrond van het Utrechtsche Centraal Station en omgeving, zoo als het er na de verbouwing uit zal zien Gemeentebestuur aandringen op verbetering der spoorwegtoestanden en in 1932 werd de zooge naamde Kleine Technische Commissie be noemd, die 12 Februari 1934 haar verslag uit bracht zonder een uitspraak over de verdeeling der kosten te doen. Dank zij het Rijksfonds, waaruit het werk ge subsidieerd wordt, was het evenwel mogelijk reeds na twee jaar ermee te beginnen. Architect Ir. S. van Ravesteyn, van wien be kend zijn het Beursstation en het station „Delftsche Poort" te Rotterdam, kreeg ook op dracht om voor de verbouwing van het Cen traal Station te Utrecht een ontwerp te maken en deed na de uiteenzetting van Ir. Driessen hiervan eenige mededeelingen. De verbouwing beperkt zich uitsluitend tot den beganen grond. Deze krqgt een naar het plein uitgebouwden nieuwen gevel, een onge veer 90 meter lange colonnade met kolommen (5 M. hoog) op ongeveer 1.80 M. onderlingen afstand, waartusschen glas. De zuidelijke uitgang blijft gehandhaafd, doch wordt gemoderniseerd; de tegenwoordige uit gang uitmondende voor de bestaande rijwiel stalling vervalt; aan de Noordzijde komt een nieuwe uitgang voor de reizigers, aankomende op de kopsporen; hierbij worden drie loketten ingericht, die alleen bij bizondere drukte wor den geopend, en drie winkels. De bekende rij wielstalling wordt met het oog op de verkeers- belangen afgebroken en vervangen door een stalling onder de nieuwe hal, welke meer berg ruimte biedt en met een trap in rechtstreek- sche verbinding met de hal staat. Vanaf het stationsplein is de kelder toegankelijk zoowel door een flauwe helling als door een trap. De nieuwe ingang (vijf deuren) komt iets ten Noorden van den tegenwoordigen ingang der 3e klasse geprojecteerd tusschen ingang en uitgang moet wegens de voorrijdende auto's een zekere afstand liggen en brengt den reiziger in de Zeer ruime hal, waar loketten voor alle klas sen en bagageafgifte zijn, krantenkiosk enz. De ze hal verlaat de reiziger door de controle gele gen in den Zuid-Westhoek van het gebouw, die door een kwart cirkel wordt afgesneden. Daar mede wordt bereikt, dat de reizigers niet meer, zooals nu, op het le perron worden gebracht, doch onmiddellijk vóór den bekenden tunnel- trap naar 2e en 3e perron de hal verlaten. De hal met toebehooren werd uiteraard op de gun stigste plaats voor den door den reiziger af te leggen weg, d.i. naar den tunneltoegang, ge projecteerd. Dit primaire belang bracht mede, dat de wachtkamers meer ter zijde komen te liggen. Die voor reizigers le en 2e kl.met rooken blijft ongewijzigd; de nieuwe restauratie le en 2e klasse, met een gevellengte van 40 M. langs het stationsplein komt ongeveer ter plaatse van het tegenwoordige terras; zij is onderverdeeld in een direct van uit de half toegankelijk deel (Cafetaria) waarvan dus ook niet van plaats- kaarten voorziene personen gebruik kunnen maken en een deel voor reizigers, die de con trole gepasseerd zqn; een eetzaaltje langs het plein en een, zq het ook klein terras, zijn hier aan toegevoegd. De nieuwe wachtkamer 3e kl. komt waar nu de bagagehal is en de loketten le en 2e kl. Het bestaande depót bagage wordt overgebracht naar een ruimte, ten Zuiden van den Zuidelijken uitgang Door den uitbouw naar het stationsplein is het niet meer mogelijk aldaar auto's te doen parkeeren Daarvoor dient het parkeerterrein aan de Moreelselaan. Aan de Zuidzijde van dit terrein zqn een 4-tal winkeltjes ontworpen. Half September wordt met de verbouwing begonnen, die naar men hoopt vóór den zomer 1937 zal zijn voltooid. Met het oog op de te verwachten drukte met de lustrumfeesten begint men eerst als de zomer voorbij is. Ir. Van Ravesteyn deelde nog mede, dat het in zijn bedoeling ligt het oorspronkelijk symme trische karakter van het gebouw naar voren te brengen. De voorgevellijn wordt eenigszins grillig, om een diepte-werking te verkrijgen tegenover het wat smalle Stationsplein. Op verzoek van de gemeente Utrecht komt voor het station een 4 Meter breed trottoir. Voor den ingang alsmede boven het terras wordt een markies aangebracht. De werkzaamheden zullen in een dusdanige volgorde worden uitgevoerd, dat in geen enkelen dienst stagnatie ontstaat en geen enkele noo- dige ruimte gemist behoeft te worden. Zoo moeten de wachtkamers en keuken in gebruik blijven. Hoewel de uitvoering sober zal zijn, heb ben we toch de goede verwachting, dat het Stationsgebouw in de spoorwegstad Utrecht een waardiger aanzien zal krijgen. weest, hem op te sporen ten gevolge van de vijandige houding der inboorlingen. Hq heeft thans blijkbaar toegegeven, de ge schiedenis verzonnen te hebben, teneinde in het bezit te komen van het geld, dat voor een reddingsexpeditie zou worden bijeengebracht. Naar Reuter uit Paramaribo meldt, is een Nederlandsch beambte gearresteerd, beschuldigd van bedrog door middel van de sensationeele geschiedenis, dat hij Paul Redfern, den ver»- misten Ame'rikaanschen vlieger, bekend als de Amerikaansche kolonel Fawcett, had ontdekt. Redfern is acht jaar geleden zoek geraakt op een vlucht van Noord- nd&r Zuid-Amerika. Volgens de verklaring van den thans gear resteerde, leefde Redfern in een dorpje, dat niet op de kaart voorkomt, in de Tumatumac- bergen van Britsch Guyana, hq was gehuwd met een Indiaansche vrouw en had een zoon. De Nederlander zou niet in staat zqn ge- Wegens poging tot doodslag op haar echtge noot heeft veertien dagen geleden een 37- jarige vrouw uit Zeist voor de Utrechtsche Rechtbank terecht moeten staan. De behandeling van deze zaak en het ge- tuigenmateriaal, dat deze opleverde, deed den officier van justitie destijds vrijspraak vragen. De Rechtbank heeft thans uitspraak gedaan en de vrouw conform den eisch vrijgesproken, met bevel tot onmiddellijke invrijheidstelling. Zooals men weet, waren de persen, waarop Volk en Vaderland werd gedrukt en die eeni gen tqd geleden door de justitie te Utrecht in beslag zqn genomen, door de rechtbank te Utrecht vrqgegeven. Daar echter in de strafzaak tegen de redac teuren, die met deze inbeslagneming samen hangt, hooger beroep is aangeteekend, moest ook de opheffing van het beslag opnieuw wor den behandeld. De procureur, mr. W. de Gavere, heeft bij re quest het Hof te Amsterdam de opheffing van dit beslag verzocht; de procureur-generaal ver zette zich niet tegen de opheffing van het be slag en het Hof gelastte dienovereenkomstig de opheffing. De strafzaak tegen de redacteuren van „Volk en Vaderland", die wegens beleediging terecht hebben gestaan, zal op 12 Maart as. voor het Amsterdamsche Gerechtshof dienen. Over de arrestaties in de zaak van de ver- valsching van postwissels wordt nog het vol gende» medegedeeld Behalve de 51-jarige handelsreiziger P. P. uit Amsterdam heeft de politie te Brussel ook nog aangehouden diens echtgenoote. Beiden logeerden onder een valschen naam in een ho tel te Brussel. Zij waren in het bezit van een valsch identiteitsbewijs. Het is gebleken, dat de man de gewoonte had om de twee dagen van hotel te veranderen. Zoo heeft hq o.m. verblqf gehouden te Gent, Luik en Antwerpen. Wegens verduistering te Antwerpen gepleegd, werd P. voorts door de politie gezocht, aange zien hij nog een jaar gevangenisstraf te goed had. Verder is nog aangehouden J. de V. uit Amsterdam, wiens uitlevering is verzocht door de Nederlandsche regeering. In verband met de postwisSelvervalsching, waarvan de posterqen in de groote steden van ons land het slachtoffer zijn geworden, ver nemen wq, dat wat Den Haag betreft de beide Amsterdammers, die resp. te Parijs en Brussel zqn gearresteerd, de postagentschappen afge loopen zqn op 3 Februari j.l. en kans zagen zes en vqftig postwissels geïnd te krijgen, tot een gezamenlqk bedrag van omstreeks f 1000. Zq hielden het bedrag der postwissels bene den f 20, omdat zq er blqkbaar mede op de hoogte waren, dat men zich in zoo'n geval niet behoeft te legitimeeren. De te Brussel aangehouden Amsterdammer is ook voor de Haagsche politie geen onbekende. Voorts kan nog worden medegedeeld, dat een der Amsterdammers verzocht werd zich op een postagentschap te legitimeeren, waarop hq een pas vertoonde, die natuurlqk valsch moet ge weest zqn. De postwissel bleek geadresseerd aan een gefingeerd adres in de Pauwenlaan. Na deze „legitimatie" werd de aanbieder van den postwissel boos, nam den wissel terug en zeide tot de postambtenares, dat hq wel naar het hoofdpostkantoor zou gaan. Men deelt ons mede, dat ook in Utrecht de posterqen het slachtoffer van deze sluwe vervalschers zqn geworden. De Haagsche rechtbank heeft heden uit spraak gedaan in de zaak betreffende den grondaankoop voor een natuurbad te Arnhem. Men zal zich herinneren, dat de heer Van M. voorwaardelqk een stuk grond van den heer R. had gekocht voor de som van ƒ20.000, welken grond, gelegen aan den Schelmscheweg te Am- hem, de heer Van M. wilde bestemmen voor den aanleg en de exploitatie van een natuur bad. De voorwaarde was, dat de gemeente openstelling als gemengd bad, benevens open stelling op Zondag met een concessie voor vqftien jaren, zou toestaan. De gemeente kon echter geen garantie voor vqftien jaar geven, waarop de heer Van M. van den koop afzag. De heer R. eischte echter betaling van de koopsom, doch de rechtbank heeft hem in deze vordering niet ontvankelijk verklaard, evenals in zqn subsidiaire vordering tot ontbinding van de overeenkomst met recht op schadever goeding. Sneller postvervoer Aan de autobussen van den dienst Nq- verdal-Heeten-Deventer is een brievenbusje bevestigd, waarin door belanghebbenden op de stopplaatsen correspondentie kan worden ge stopt. Aan het station Deventer wordt de bus ge ledigd.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1936 | | pagina 7