Zoekt gij betrouwbaar
I Personeel? j
j Plaats dan 'n „Omroeper"
voor 80. OOO gezinnen
STADSNIEUWS
Vijftig jaar diepzeeduiker
Laatste Nieuws
Verwarde toestand
in Japan
N TROUWE KLANT
DE VALSCHE WISSELS
JAN VAN DRIMMELEN
VERTELT
suuiuiiiiuiiuniiuuiiiiHiiniuiiuiuiuiuiuiiiiiiuiiuiiiiiuuiiiiiiiauiiiuiiiiiuuiiiiiiuiiuiiiiiiiuiiiiiiiiniiEs
DONDERDAG 27 FEBRUARI 1936
REMBRANDT-THEATER
Een Mid zomernachtdroom
DUISTER WOGNUM
Geschil over een straatverlichting
Gecombineerd concert
(Berichten reeds geplaatst in een deel onzer
vorige oplaag)
KONINKLIJKE BOOT
Een beschermingscomité benoemd
IJs belemmert Deensche
scheepvaart
WET OP DE UITVERKOOPEN
November-aanbieding toegestaan
VAN DE TRAP GEVALLEN
Moeder van veertien kinderen
kort daarop overleden
DREIGEND CONFLICT IN
MAA TKLEEDINGBEDRIJF
9
De comedianten uit de film, Midzomemachtdroomvan Max Reinhardt en
Wilhelm Dieterle
Hoe hoofdinspecteur de Jong den
hoofddader te Parijs ving
Het Laboratorium
Betrapt
Een onderhoud met den 68-jarigen
waterrot, die een veelbewogen
leven achter den rug heeft
Op zoek naar Lutine-
schatten
Den volgenden dag vertrokken er veertien
open landauers naar Den Haag. De inzitten
den waren de bemanning van de Yoxford en
die van den blazer. In gebouw Diligentia heeft
men ons een groote hulde gebracht. Wij werden
toegesproken door minister Heemskerk.
Lutine-duiker
v
Arbeidzaam leven
(Gedeeltelijk gecorrigeerd)
Takahasji nog niet
dood?
De reis van prof. Crena
naar Moskou
WIELRENNEN
De Zesdaagsche te
Antwerpen
Cor Wals viert zijn verjaardag
NIEUWE HAARLEMSCHE
fiUiiiiniiiiuiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiu^
Na eenige weken van romantieklooze, nuch
tere werkelijkheid gelijk de interessante K XVIII
was, is thans de lang verwachte Midzomer-
nachtdroom naar Haarlem gekomen, een film
welke de eersteling is van Max Reinhardt's
eventueele filmcarrière. Zooals men weet, is
een Midzomemachtdroom een der voortreffe
lijks tooneelwerken van den grooten Sha
kespeare, dat reeds ontelbare malen is op
gevoerd. Het is een spel van liefde en liefdes
verdriet van Elfen en kabouters in één
woord een spel van louter fantasie en droom
beelden en dus een echte Midzomernacht-
droom. Reinhardt beweerde reeds lang den
wensch gekoesterd te hebben, speciaal dit stuk
eens te verfilmen, omdat de film zoo
vele mogelijkheden biedt om de droomgedach
te te verwezenlijken. Of men voor deze film
en voor de film in het algemeen, een Rein
hardt noodig had, zullen we voorloopig in het
midden laten. Wel dunkt ons, dat als hij reeds
zoo lang den wensch gekoesterd heeft een
maal tot de film over te gaan, het heusch niet
zoo gek ware geweest, indien hij het filmpro
bleem ook a la Reinhardt bestudeerd had. Nu
gelooven we, dat als Shakespeare zelf een voor
stelling van deze film had kunnen bijwonen,
hij aan het einde waarschijnlijk de opmerking
gelanceerd zou hebben: „Die film heeft veel
weg van mijn stuk Een Midzomemachtdroom".
M.a.w. de verwachtingen welke men van een
Reinhardt had zijn zeker niet bewaarheid ge
worden. We geven toe, een dergelijk oordeel is
nu eenmaal vaak de ellende van het beroemd-
zijn. Immers, van zco iemand verlangt men
meer en ook grootschere daden dan van den
doorsnee mensch worden verwacht. Spreekt men
dus van een Reinhardt mislukking, dan wil
dit nog niet zeggen, dat de film op zich niet
de moeite van het aanschouwen waard is en
totaal geen kwaliteiten bezit. Ten eerste heeft
men aan den bouw ervan kosten noch moeiten
gespaard. Ieder tafereel is zelfs overladen van
fraaiigheden op allerlei gebied. De bouw van
de paleizen en de bosschages is van een dus
danige afmeting, dat de personen erin verdrin
ken en men goed moet toezien om ze in het
oog op te vangen. Ze lossen, vaak ook door hun
schitterende gewaden, geheel in hun omgeving
op. Hierbij had waarschijnlijk een meer ge-
styleerde en veel strakkere vorm uitkomst
kunnen brengen. Zooals bijvoorbeeld het weg
voeren van een der feeën, wat een prachtige
opname is geworden. Die vibreerende handen,
welke in het duister wegvloeien beheerschen
het heele beeldvlak en houden de oogen als ge
fascineerd vast. Zoo zijn er ook enkele opna
men in de balletten, welke uitstekend geslaagd
genoemd kunnen worden. Ook hierin domineert
Ninl Theilade (zij is ook de ontvoerde fee)
het beroemde danseresje dat indertijd een we-
reldtournée maakte en toen ook in Holland
(o.a. te Haarlem) optrad.
Overigens is dit zeer overladen kunstwerk
uiterst moeilijk te analyseeren en *te détaillee-
ren. Weinig personen treden er als uitsluitend
hoofdfiguren in op. Het is één geheel en de
medespelenden zijn daaraan volmaakt onder
geschikt. Dit kan een zeer goede eigenschap
zijn in een film, waarvan de makers zich be
wust waren van wat ze deden.
De personen die nog het meest op den voor
grond treden zijn, zooals men weet Lysander,
Demetrius, Helena en Hermia, als de verlief
de edellieden, Spoel, de wever, van de hand
werkslieden en van de onsterfelijken: Puck,
Oberon's dienaar, Titania, koningin der feeën
en Oberon de Feeënkoning. De liefdesintrige
van de vier eerstgenoemden breidt zich uit tot
het feeënrijk, waar Oberon en zijn dienaar
zich er mee gaan bemoeien en de moeilijk
heden der geliefden nog grooter maken, dan zij
reeds zijn. Het dilettantentoonee! wordt er
fiks in gehekeld door het optreden van de
handwerkslieden als tooneelspelers, terwijl de
grootste domoor onder hen, Spoel de wever, bij
wijze van grap door Puck, den dienaar, meteen
ezelskop wordt getooid. Voor Puck. een der
moeilijkste rollen uit den Midzomemachtdroom,
speelde James Cagney, iemand, dien men alles
behalve hiervoor geschikt zou achten. Toch is
hy, tegen alle verwachting in, van de manne
lijke rollen zeker een van de beste. Ook Joe
E. Brown doet uitstekend werk, al is het ook
moeilijk zijn optreden te scheiden van de
kwasterige films waarin hij gewoon is op te
treden Voor feeënkoningin speelt Anita Louise,
die heel veel charme aan lieftalligheid paart,
terwijl voor de rollen van de twee deftige meis
jes Joan Muir en Olivia de Havilland werden
gekozen, een keus die men zeker niet slecht
kan noemen. Voor Oberon den feeënkoning had
den we gaarne een minder ongure creatie ge
zien, dan Victor Jory er van gaf. terwijl zijn
dienaar Puck een soort jongen was, zooals er
in de vierde klas van de lagere school een paar
honderdduizend zitten. Waarmee we maar zeg
gen willen dat hij een allesbehalve onsterfelij
ken indruk maakte.
Dat deze film inmiddels als het evenement van
het seizoen beschouwd wordt, zal niemand ver
wonderen, die weet welke plaats Shakespeare's
Midzomemachtdroom in de literatuur inneemt.
De Gala-avond, welke dan ook hedenavond
wordt gegeven, komt het werk van dezen auteur
alleszins toe. Vergissen we ons niet, dan heeft
de directie van het Rembrandttheater zich de
medewerking van de H.O.V. verzekerd, die de
muziek van Mendelssohn, welke ook in de film
werd gebruikt, alleszins behoorlijk zal vertol
ken.
V - t
Voor Ged. Staten van Noord-Holland werd
gistermiddag een zaak behandeld, die weinig
belangrijk, maar toch vermeldenswaard is, om
dat zij een beeld geeft van de sprongen, die
sommige noodlijdende gemeentebesturen thans
in het duister doen.
De gemeenteraad van Wognum besloot ver
leden jaar om alle verlichting in het dorp
stop te zetten. Daaronder zou echter ook vallen
het gedeelte van den Zwaagdijk, welke weg
gemeenschappelijk door Zwaag, Nibbixwoud
en Wognum sinds eenige jaren wordt ver
licht. Tegen dit raadsbesluit kwamen de andere
belanghebbenden op en zij vroegen aan Ged.
Staten vernietiging.
De burgemeester van Wognum verdedigde
het beleid van zijn college en zeide, dat het
P. E. N.-contract was opgezegd en dat een
nieuwe offerte gevraagd was. Deze viel tegen
en toen besloot men. omdat de gemeente nood
lijdend was geworden, de verlichting af te
schaffen.
Door opzegging van de gemeenschappelijke
regeling bespaarde Wognum f 120; de weg
werd n.l. door 32 lantaarns verlicht, en Wog
num moest van de totale kosten 12/44 be
talen.
De burgemeester van Zwaag meende, dat de
regeering zelfs van noodlijdende gemeenten
nooit opheffing der straatverlichting heeft ge-
eischt. Spr. meende, dat men een gemeenschap
pelijke regeling zoo maar niet omver kan
loopen.
In dit verband merkte de voorzitter, jhr. mr.
dr. A Röell op, dat de opzegging van het con
tract bij het P. E. N. niet tengevolge mocht
hebben de ontbinding van de gemeenschappe
lijke regeling.
De burgemeester van Wognum verklaarde,
dat men straatverlichting inderdaad gewenscht
acht, maar dat er tegenwoordig wel grootere
zaken gewenscht zijn.
De voorzitter: „Is het onmogelijk den weg te
verlichten als Wognum niet meedoet?"
De burgemeester van Zwaag: „Ook Zwaag is
noodlijdend en de regeering zou niet goedkeu
ren dat meer gedaan wordt dan noodzakelijk
is. Bij goedkeuring van het raadsbesluit zal alle
verlichting op den Zwaagdijk met veel ver
keer HoornMedemblik en ook Amsterdam
Leeuwarden worden stopgezet. Hieraan zijn
groote bezwaren verbonden, want verleden week
heb ik om half 10 te Wognum nog menschen
op straat gezien, die de duisternis niet konden
overwinnen als er weer een auto met fel licht
voorbijgegaan was."
Als klap op den vuurpijl constateerde de voor
zitter ten slotte nog, dat het contract met
het P. E. N. niet op tijd was opgezegd en dus
eerst na een half jaar zou vervallen.
Ged. Staten zullen hun licht doen stralen
over deze duistere zaak en hun beslissing
nader kenbaar maken.
Maandag 2 Maart geven het mannenkoor
„Proza Poëzie", dirigent de heer Jan Booda
en het kinderkoor „Onderling Genoegen", di
rigent de heer J. Post, een gecombineerd con
cert in de gemeentelijke concertzaal.
De begeleiding, zoowel voor het mannenkoor
als voor het kinderkoor, is in handen van mevr.
Janny NeumanLeeflang.
In de groote Veilingzaal der Koopmansbeurs
te Amsterdam is een druk bezochte vergadering-
gehouden van houders van Ay, en 5 pCt. obli
gaties der Koninklijke Nederïandsche Stoom
boot Maatschappij, welke bijeengeroepen was
door het bestuur der Vereeniging voor den Ef
fectenhandel ter bespreking hunner belangen
in verband met eventueele reorganisatieplannen
van de K.N.S.M.
De voorzitter, de heer J. B. Stroeve, deelde
mede, dat ter vergadering een bedrag van
f3.230.000 aan obligaties was gedeponeerd.
Dr. E. Heldring, directeur der K.N.S.M. gaf
vervolgens een uiteenzetting van den toestand.
Het totaal der ontvangsten daalde van 1920
tot 1935 met 53 pCt., de besomming van bruto-
vrachten met 59 pCt. de gemiddelde vracht per
ton met 41 pCt., het aantal vervoerde tonnen
met 31 pCt., de besomde passages met 42 pCt.
De sterkste daling werd door den val van het
Pond in 1931 veroorzaakt. In het jaar 1933
kwam de daling in het vervoer tot stilstand,
in 1934 steeg het met 11 pCt., in 1935 was het
vrijwel stabiel. De gemiddelde vracht bleef in
die jaren dalen.
Likwidatie zou voor obligatiehouders desa
streus zijn. Een vloot van 73 schepen uit te
slijten vereischt geruimen tijd en hooge kosten.
Het is niet overdreven, de likwidatieperiode op
2 4 3 jaren te stellen. Gedurende deze periode
zijn aanzienlijke beheerkosten noodig, terwijl
de inkomsten geheel of nagenoeg uitblijven.
Er is derhalve uitgezien naar een regeling
die meer bevredigt, een regeling, waarbij eener
zij ds het bedrijf kan in stand blijven en dus
likwidatieverlies vermeden wordt, anderzijds
aan obligatiehouders een redelijke uitkeering in
contanten kan geschieden. De Benas heeft
daartoe haar steun toegezegd, mits aan de re
geling met obligatiehouders een afschrijving
van 90 pCt. op het aandeelenkapitaal gepaard
gaat. Zij is alsdan bereid aan 4% en 5 pCt.
obligatiehouders 30 pCt. in contanten aan te
bieden, benevens een zeker bedrag aan nieuwe
aandeelen in winst- of amortisatiebewijzen.
Aangezien er stemmen uit de vergadering
waren opgegaan om af te zien van het instellen
van een beschermingscomité werd de wensche-
lijkheid hiervan eerst in stemming gebracht,
met het resultaat dat men zich met 3124 tegen
S7 stemmen vóór de benoeming van een comité
uitsprak. Gekozen werden de heeren C. ter
Poorten, F. A. Dudok van Heel en jhr. mr. L.
H. van Lennep.
De heer Stroeve deelde hierop mede, dat
verder waren benoemd voor de Ver. v. d. Ef
fectenhandel te Amsterdam de heeren mr. A.
F. van Hall en K. Landsberg, voor den Bond
van Effectenhandelaren in de provincie te Den
Haag, de heer P. D. Schüller tot Peursem en
voor de Ver van Effectenhandelaren te Rotter
dam de heer M. J. M. Wakkie.
KOPENHAGEN, 26 Febr. (D. N. B.) In ver
scheidene Deensche wateren wordt de scheep
vaart steeds ernstiger door ijsvorming belem
merd. Vooral in de Liim-fjord in Noord-Jutland
en in de Koege-bocht aan de Oostkust van
Seeland zijn de moeilijkheden groot. In de
havens Loegstoer, Thisted, Saeby en in de
Koege-bocht liggen vele schepen op hulp van
ijsbrekers te wachten om te kunnen uitvaren.
In de Liim-fjord is een Duitsche motorschoe
ner ingevroren. Op vele plaatsen is het ijs twee
meter dik.
Voor het kantongerecht te Den Bosch diende
Woensdag de zaak tegen een groote confectie-
firma, welke gedagvaard was terzake van over
treding der wet betreffende het opruimen en
uitverkoopen in het winkelbedrijf op grond van
het aankondigen eener November-aanbieding.
De ambtenaar van het O. M. vroeg ontslag
van rechtsvervolging.
De kantonrechter, onmiddellijk uitspraak
doende, achtte de aankondiging van de No
vember-aanbieding geoorloofd en ontsloeg de
N.V. van alle rechtsvervolging.
Als verdediger trad op mr. G. C. J. D. Krop
man te Amsterdam.
Woensdagmorgen is in 'n woning aan de We
versplaats te Den Bosch de 52-jarige mejuf
frouw S. van de trap van haar woning gevallen.
Eenigen tijd later is zij aan inwendige verbloe
dingen overleden. De vrouw laat een gezin met
veertien kinderen na.
Vrijdagochtend om tien uur zal op het de
partement van Sociale Zaken een bespreking
plaats hebben van den Rijksbemiddelaar, mr.
De Vries, met partijen betrokken by het drei
gend conflict in het maatkleedingbedrijf.
Nietwaar, D bent 'n trouw lezer van onze ru
briek „Omroepers". D moogt er graag eens In
grasduinen. De aakenman weet van Uw speur -
lust te profiteeren, hy plaatst Zaken-Omroepers,
die onze rubriek Juist zoo veelzydig doen zyn en
die Uwe regelmatige belangstelling lnderdaac
•aotivesren.
In verband met de postwisselvervalsching
hebben wij Woensdagmorgen een onderhoud
gehad met den hoofdinspecteur De Jong te
Rotterdam, die de zaak geheel heeft opge
helderd en Dinsdag uit het buitenland is
teruggekeerd.
De arrestatie van de postwisselverval-
schers te Parijs heeft heel veel moeilijkhe
den opgeleverd, naar de heer De Jong ons
vertelde.
Ten eerste bleek het, dat De V. niet op het
adres aan den Boulevard Serrurier woonde. Hier
had hfj slechts zijn meubelen opgeslagen. Het
energiek optreden van de Parijsche politie heeft
den heer De Jong in staat gesteld de zaak ge
heel op te helderen.
De Fhrijsche chef van de recherche, Monda-
nel, heeft groote belangstelling voor deze zaak
getoond. Hij gaf den commissarissen Bard, He-
let en Hacq opdracht de zaak te onderzoeken,
waarop commissaris Hacq met inspecteur Hur-
taud zich naar het huis van De V. begaf.
De V. had bij zijn komst te Parijs een carte
d'identité gekregen. Aan de hand van de ge
gevens kon men toen gemakkelijk zijn woning
vinden. Dit huis was zeer luxueus ingericht.
Twee groote lessenaars van staal had hij door
flesschentrekkerij gekregen. Toen men in de
woning kwam, gaf De V. voor, verlamd te zijn
en was hoogst verbaasd, verdacht te worden
van het vervaardigen van valsche postwissels.
Nimmer, zoo zeide hij, heeft hij Parijs ver
laten.
De politie hechtte weinig waarde aan zijn
verklaringen en vermoedde, dat De V. simuleer
de. In het huis vond men adressen van Am
sterdam, Den Haag, Utrecht, Rotterdam, Brus
sel, Brugge, Gent en Antwerpen. Voorts trof
men er een fijn pennetje aan en tallooze tubes
inkt.
Commissaris Hacq vond een contract, waaruit
bleek, dat De V. een kelder had gehuurd. Aan
vankelijk wilde hy niet vertellen, waar deze
kelder zich bevond. De politie heeft echter zyn
zoontje uit school opgewacht en deze heeft de
plaats van den kelder aan de politie verteld.
Het zoeken naar den sleutel leverde wederom
vele moeilijkheden op. Toen deze gevonden
was, trof men in den kelder een mand aan met
alle'benoodigdheden voor het vervaardigen van
valsche postwissels.
Men vond honderd nieuwe Nederïandsche
postwissels, gedeeltelijk reeds klaar. Een stem-
peldoos voor het namaken van de cyfers, een
zestal valsche passen, waarmede De V. zich bij
het incasseeren van de valsche postwissels
blijkbaar „legitimeerde".
De passen stonden op naam van Van Dam,
Van Os en Buis. Op deze namen waren ook
verschillende postwissels uitgeschreven.
Op den bodem van de mand lagen vijftig
stempels, welke in het transparant stonden,
waarop de datumstempels waren nagemaakt.
De V. bleef ontkennen.
Hy zeide zijn kelder verhuurd te hebben aan
twee Duitschers, wier namen hy niet kende. Hij
had echter wel eens gemerkt, dat de Duitschers
valsche postwissels maakten.
De V. werd gearresteerd.
Hij zeide zich niet te kunnen aankleeden.
Toen heeft de politie hem in onderkleeren en
op bloote voeten naar de prefectuur overge
bracht.
In de woning waren verschillende recher
cheurs achtergebleven. Men was juist in het
huis, toen de post een brief voor De V. bracht,
welke afkomstig was van een zekeren P. Deze
schreef in den brief over valsche passen. Voorts
zaten er blanco Belgische postwissels in. De
politie is toen naar een hotel in Brussel ge
gaan, waar zü P. en diens vrouw konden ar-
resteeren.
P. heeft bekend. De V. heeft alle postwissels
nagemaakt, hij maakte de bedragen over. Hij
verstrekte de postwissels, welke P. moest incas
seeren, terwijl P. de postwissels voor De V. in
zond.
Eenigen tyd geleden zijn zij naar Den Haag,
Utrecht en Amsterdam geweest, en daar hebben
zq 1.500.geïncasseerd. In October hebben zij
te Brussel hun slag geslagen, in November te
Rotterdam, in December eveneens te Rotter
dam, begin Februari in Utrecht en Den Haag.
Ook in Januari hebben zy te Rotterdam en
te Antwerpen geopereerd.
De Amsterdamsche politie heeft, zooals be
kend, den 45-jarigen J. B. gearresteerd. Deze
werd verdacht van het maken van de valsche
passen, die hij aan De V. zou hebben gegeven.
Een pas heeft hij persoonlijk naar Parys ge
bracht.
Wanneer de twee verdachten ter beschikking
van de Nederïandsche justitie zullen worden
gesteld, is nog niet bekend, daar de heeren bei
den zoowel in Parijs als in België nog twee
jaar gevangenisstraf te goed hebben. In Ne
derland hebben zy ook nog een en ander tegoed
wegens oplichting en flesschentrekkerij te Am
sterdam, waarvoor zy nog een gevangenisstraf
van een jaar en zes maanden moeten onder
gaan.
De bekende diepzeeduiker Jan van Drim-
melen, die gedurende zyn vyftig-jarige
loopbaan ais duiker zich groote bekendheid
heeft verworven, heeft zyn beroep vaarwel
gezegd.
Na een arbeidzaam leven heeft van
Drimmelen, die juist zijn acht en zestig-;
jarigen leeftijd heeft bereikt, zyn intrek
genomen bij zijn zoon, die het bekende bui
tenverblijf „In den Rust wat" aan den
Honingerdijk te Rotterdam exploiteert.
Dezer dagen zijn wij in zijn stille woning
aan den Honingerdijk met van Drimmelen
gaan praten en hij heeft ons urenlang geboeid
met gebeurtenissen uit zijn veelbewogen leven
die waard zijn nog eens aan de vergetelheid
te worden ontrukt. Hy heeft ons verteld van
zqn eerste redding, waar hy met trots aan
terug denkt. Als broekje van twintig jaar, het
was in November 1889, maakte hy deel uit
van de bemanning van een blazer, een klein
visschersvaartuig de „Twee Gebroeders" ge
naamd, dat eigendom was van een (berging-
maatschappij te Maassluis.
Het is alsof het gisteren gebeurde, zoo versch
ligt deze emotioneele tocht nog in mijn her
innering, zoo vertelt van Drimmelen.
Leen Nieman, de vader van den tegenwoor-
digen uitvoerder van Van der Tak's Bergings
bedrijf, mijn chef, was een man die voor geen
kleinigheid vervaard was. Zoodra hy het be
richt had ontvangen dat het Engelsche stoom,
schip Yoxford op de Maasvlakte was gestrand
en de bemanning in levensgevaar verkeerde
sprong hij aan boord van den blazer, en gooi
de de touwen los.
Er stond een orkaan op de kust en het zee
gat uitvaren beteekende spotten met den dood
De sleepboot „Wodan" lag juist gereed, om de
reddingboot naar buiten te sleepen. Nieman
bracht snel een verbinding tot stand met
de reddingboot en even later voeren wy de
haven uit. Het spookte zoo hevig, dat het er af
en toe op leek of de reddingboot geheel in de
diepte verdween; maar telkens weer dook het
schip uit het water op.
De kapitein van de sleepboot overzag de ge-
vaarlyke situatie, waarin de reddingboot ver
keerde en hy maakte ons daarom duidelijk,
dat wij den tros los moesten gooien. Toen
door ons aan dit bevel niet vlug genoeg werd
voldaan, hakte men aan boord van de redding
boot den tros door, en daar dreven wij, geheel
overgeleverd aan den wilden storm en het zie
dende water. Er hielp geen moedertje lief
meer aan. Wij moesten er door heen.
Het werd een ontzettende tocht. Wy
werden van links naar rechts geslingerd en
wij moesten er voor zorgen, wilden wij
niet in de diepte verdwijnen, dat ons schip
niet dwars op de golven kwam te liggen.
Wat de reddingboot niet tot stand kon
brengen is ons gelukt. Met groot gevaar
voor eigen leven brachten wij een verbin
ding met het stoomschip tot stand en even
later bevonden alle 23 opvarenden zich in
het nauwe ruim van ons bootje.
Wij zetten koers naar den Briel, waar wy
tenslotte beihouden zijn aangekomen. De
„Wodan" heeft ons weer naar Maassluis ge
sleept. Ik vergeet nog te vertellen dat de ka
pitein niet in het ruim wilde, maar tijdens den
terugtocht met alle geweld aan dek wilde blij
ven. Wij hebben hem toen aan den mast vast
gebonden.
H.K.H. Prinses Wilhelmina, die toen nog een
klein meisje was, heeft voor ons aan tafel een
lied gezongen. Wij ontvingen medailles van
Z. M. Koning Willem III, van den Engelschen
Koning en van de Zuid-Hollandsche Redding
maatschappij.
Van Drimmelen is de man, die reeds heel
wat voetstappen op het wrak van de Lutine
heeft gezet. Als diepzeeduiker heeft hij her
haalde malen opdracht gekregen om naar de
schatten van de Lutine te duiken. Zooals een
rentenier spreekt over een plantsoen, waar hij
zijn middagen doorbrengt, zoo spreekt Van
Drimmelen over de Lutine. Hij kent de wrak
stukken op zijn duimpje en spreekt over den
voor- en den achtersteven, die hy dikwijls met
zijn handen heeft betast.
Toen hij het wrak voor het eerst bereikte
lag het nog niet geheel onder het zand be
dolven en hy is erin geslaagd heel wat goud
stukken en Spaansche matten naar de opper
vlakte van de zee te brengen. De goudstaven
heeft hij echter nimmer kunnen vinden, hoe
wel hij wel sporen in de verroeste platen heeft
aangetroffen, welke erop wezen, dat er sta
ven gelegen moeten hebben. Van Drimmelen
heeft een nauwkeurige studie van de geschie
denis van het schip gemaakt. Hij is te weten
gekomen, dat de Gebr. Wykers te Egmond aan
Zee onder de eersten hebben behoord,
die naar het goud hebben gezocht. Toen hij in
Egmond aankwam bleek één der gebroeders
Wijkers nog tot de levenden te behooren. Met
een duikerklok heeft Wijkers naar de goudsta
ven gezocht. Met de krabbers zyn zy op de
goudstaven afgegleden en toen zy vlak by hun
doel gekomen waren begon het te stormen en
moesten zij het zoeken verder opgeven. Later
zyn zij weer in de diepte afgedaald, maar toen
bleek alles weer door het zand te zijn be
dolven.
Gij hebt er naar gedoken, had Wykers
tegen Van Drimmelen gezegd, en ik zal u
zeggen waar de staven liggen.
Wijkers vertelde Van Drimmelen, waar zich
de kostbare lading in het wrak bevond en uit
deze aanwijzing bleek dat de duiker er met
de voeten had opgestaan. Volgens Wijkers lag
de voorraad goud vlak by de campagne van
het schip.
Dertien jaar later waagden de Engelschen
een poging om het goud naar de oppervlakte
te brengen. Ook Van Drimmelen kreeg van de
Engelsche maatschappij opdracht naar het
goud te zoeken. Degene, die de eerste staaf
naar de oppervlakte zou brengen zou 8000
premie ontvangen. De Engelschman vertrouw
de den Hollander niet. Hy vreesde, dat Van
Drimmelen hem onder water van het leven zou
berooven. door de luchtslang door te snijden.
Eens, toen zij tezamen onder water waren en
Van Drimmelen een dolkmes te voorschyn
haalde om een boeilijn door te snijden, seinde
de Engelschman dat zij hem naar boven moes
ten hijschen. Hij was angstig, dat de Hollander
zich van zijn gevaarlijken concurrent wilde
ontdoen. Sedert dien wilde de Engelschman
niet meer in het water afdalen.
Van Drimmelen had toen het rijk alleen,
maar de staven heeft hij nimmer kunnen vin
den, wel gouden munten die bij de vleet naar
de oppervlakte werden gebracht en die in
emmertjes werden verzameld en zonder bewa
king in een schuurtje werden opgeborgen.
Wij vroegen Van Drimmelen's meening over
dc pogingen, die gedurende de afgeloopen ja
ren bij Terschelling zijn gedaan. Met de werk
wijze bleek hij het niet geheel eens te zyn.
Zijns inziens had men eerst met behulp van
een duiker de plaats van het goud moeten be
palen, en dan pas den toren moeten plaatsen.
Zoo kan Van Drimmelen uren lang blyven
vertellen uit zyn veelbewogen leven. Niet zel
den heeft hij den dood voor oogen gehad. Eens
zelfs heeft men hem bewusteloos naar de op
pervlakte moeten hijschen, omdat de lucht
slang bekneld was geraakt tusschen de lading
van een gezonken schip. Hij is afgedaald naar
het stoomschip „Liberty G 10", dat by Ame
land was gezonken. Hy heeft onder water de
lekken dicht gemaakt van de „Dromus". Hy
heeft het wrak ontdekt van het schip, dat met
een lading tegels, voor het vredespaleis be
stemd, vlak bij de Hollandsche kust was ge
zonken. Hy heeft zich onder water door nau
we openingen gewrongen om de lijken van ver
dronken schepelingen naar de oppervlakte te
kunnen brengen. Tallooze avonturen heeft hij
beleefd. By vele maatschappijen is hij werk
zaam geweest. Als een tweede Sperling zal zijn
naam in de geschiedenis van het Nederlandsch
bergingswezen geboekstaafd blyven.
Vele berichten, die wij over den opstand in
Japan ontvangen, zijn met elkander in strijd.
Aanvankelijk werd gemeld, dat de minister
van Binnenlandsche Zaken, Goto, vermoord
was, terwijl later bleek, dat de keizer hem
minister-president had gemaakt van een nieuw
kabinet. Goto is inmiddels, zooals gemeld, met
het heele kabinet afgetreden.
In den loop van Woensdag werd eerst
gemeld, dat Takahasji vermoord was, ter
wijl later werd gezegd, dat hij ernstig ge
wond was. Hcdennracht (Donderdag) wordt
in strijd met berichten uit de Ver. Staten,
waarin gezegd wordt, dat Takahasji dood
is, uit Tokio gemeld, dat zijn toestand kri
tiek is.
Volgens sommige berichten zouden de voor
naamste ministeries en verscheidene openbare
gebouwen nog steeds in handen der rebellen
zyn. De regeeringsgetrouwe troepen zouden nog
geen bevel ontvangen hebben de muiters aan
te vallen.
Het aantal slachtoffers van den Putsch is nog
niet bekend. Men schat het op tachtig tot
honderd. Volgens een bericht uit New York
zouden 60 officieren en 600 soldaten aan den
Putsch hebben deelgenomen. Vele soldaten zou
den zich tenslotte hebben overgegeven. Over
het lot der anderen is niets bekend.
STOCKHOLM, 26 Febr. (A. N. P.) De plot
selinge reis van prof. Crona naar Moskou heeft
hier sterk de aandacht getrokken. De Russi
sche gezante, Kollontay, heeft verklaard, dat
de operatie een persoonlijken vriend van haar
betrof. Men heeft echter den indruk, dat het
hier gaat om een prominente persoonlijkheid.
In dit verband wijst de Nya Dagligt Allehanda
er op, dat dit de tweede maal is. dat een
Zweedsch hersenspecialist naar Moskou is ont
boden. De eerste maal wtus n.l. prof. Henschel
aan het ziekbed van Lenin geroepen.
In de morgenuren van den vyfden dag van den
Antwerpschen Zesdaagschen Wielerwedstryd
werd er zeer kalm gereden. De sprints van des
middags drie uur werden gewonnen door Pij
nenburg, Loncke, Pijnenburg, Deryck en Deryck.
Juist voor de sprints kreeg Meerschaert een
lekken band, waardoor hij in botsing' kwam met
De Kuysscher. Zij maakten een ernstigen val,
doch konden daarna den strijd weer hervatten.
Deryck en Haezendonckx ondernamen een uit
looppoging, die met succes bekroond werd, en
waardoor zij op de leiders konden inloopen.
Even vóór de sprints van zes uur werd het
koppel Van Schijndelv. d. Broeck wegens te
grooten achterstand uit den strijd genomen. De
sprints van zes uur werden gewonnen door
Loncke, De Kuysscher, Van Nevele, V a n K e m-
p e n en Deneef. De afgelegde afstand bedroeg
toen 2437,835 K.M.
Piet van Kempen, die op het oogenblik in
uitstekenden vorm is, wist op zijn eentje drie
ronden te nemen en ook het koppel Braspenninx
Van Hout verkleinde zijn achterstand met
twee ronden.
Door de directie van het Sportpaleis werd toen
aaangekondigd dat Cor Wals heden zyn 24sten
verjaardag viert, een feit, dat niet onopgemerkt
kon worden voorbygegaan. In naam van de
duizenden vrienden en bewonderaars van Cor
werd hem, behalve de beste gelukwenschen, een
prachtige bloemenmand aangeboden en bedol
ven onder een schat van bloemen reed Wals,
toegejuicht door het tot den nok gevulde Sport
paleis, een eereronde.
Vanaf Woensdagavond kwart over acht werd
er onophoudelyk gejaagd en de stand van het
veld veranderde dan ook voortdurend. De sprints,
die oorspronkelijk om negen uur moesten worden
verreden, moesten zelfs tot tien uur uitgesteld
worden! Een valparty van Dictus—-Deryck had
gelukkig geen al te erge gevolgen. Even vóór
tien uur gaf Verdyck op, zoodat Piet van Kem
pen alleen moest blijven doorrijden. De sprints
van tien uur werden gewonnen door Pellenaars,
Pynenburg, De Kuysscher, Aerts en Slaats.
De voortdurende jachten hadden tengevolge,
dat niet minder dan negen koppels aan het
hoofd van het veld reden.
De stand na de sprints van tien uur luidde:
1. Deneef-de Kuysscher, 218 punten.
2. Pynenburg-Slaats, 151 punten.
3. Charlier-Depauw, 92 punten.
4. Loncke-Billiet, 88 punten.
5. Wals-Pellenaars, 71 punten.
6. Aerts-Magne, 70 punten.
7. Verreycken-Haezendonckx, 67 punten.
8. Deryck-Dictus, 51 punten.
9. Ronsse-Schön, 44 punten.
Op één ronde achterstand:
10. Smets-Van Nevele, 93 punten.
Op drie ronden achterstand:
11. Meerschaert-Van Buggenhout, 64 punten.
Op vier ronden achterstand:
12. Dayen-Pecqueux, 17 punten.
Op elf ronden achterstand:
13. Braspenninx-Van Hout, 20 punten.
Op zestien ronden achterstand:
14. Piet van Kempen (alleen), 27 punten.
Na de jachten moest het koppel Raes-Ptitz-
feld opgeven, zoodat er thans nog dertien kop
pels en Piet van Kempen aan den stryd deel"
nemen.
