DE VERKIEZINGSPROPAGANDA
VAN HET DERDE RIJK
NAAR PARUS?
Onbetwiste geldvorderingen
DE MAGISCHE VIERKANTEN
Ons we&kfii£tnpj&
CENTRAAL REISADRES der VEREENIGDE KATHOLIEKE PERS
VERGEMAKKELIJKING
VAN INNING
VELE VERZOEKEN OM
EEN REPRISE
rA A'r>JX,*c
l i er. kam.
e i n d w a l
al aarde
neen. bed
r uwreuk
a s c hlek.
naar.dot
n e s t r i t
lak. bier.
leem. tas.
anti. tel.
zege. bal
kraan. ei.
gier. vet
zee. ma an
dit g r ij s
v e e n s I a
geelnat
ros. even.
aal. stel
roe. mo nd
MET DE PAASCHDAGEN
ZONDAG 22 MAART 1936
EEN GERAFFINEERD
STUKJE FILM
Duitschland in een spanning, welke
bewust tot hoogspanning
wordt opgevoerd
Een beetje demagogie
is er wel bij...!
PRIJS SLECHTS F 29.-
UIT DE STAATSCOURANT
Ond er scheid ing
ARBEIDSVERGUNNING AAN
BUITENLANDERS
Vragen over de Venlosche kwestie
Examen radiotelegrafist en
-telefonist
Academische examens
De meening van de Kamercom
missie over de voorgestelde
maatregelen
Ernstige bezwaren
V oordeelen
Financieele gevolgen
ONS PRIJSRAADSEL
„Niet versagen vooruit!" is de
leuze geworden van onze
puzzelaars
Een anagram-raadsel
De oplossing
St
De nieuwe opgave
O FF I C I EEL E CRISIS
PUBLICATIE
Snijvergunning bolbloemen
Apothekers-assistent
(Van onzen correspondent)
In de duisternis der bioscoop
glimmert een lichtend waas op. Ne
velige beelden verschijnen op het
doek. Langzaam, langzaam ver
strakken zich hun ommelijnen. En
dan strekt zich een onafzienbaar
oorlogskerkhof voor ons uit. Einde-
looze gelederen van allemaal pre
cies dezelfde witte kruisen die li
niaal-recht achter en naast elkaar
staan. Het is het lot van den ge
vallene dat hij in de rij moet liggen,
zoodra hij niet meer in de rij kan
staan.
Een stem zegt: „Onze twee millioen helden
zijn in den wereldoorlog voor niets gevallen.."
De witte kruisen vervagen, vernevelen, ver
dwijnen en plots staren wij in den doordringen
den blik van Hitler's plaatsvervanger, Rudolf
Hess. Hij staat onbeweeglijk. Zijn hoekig, on
bewogen gezicht lijkt meer een steenen mas
ker dan een menschelijk gelaat. Alleen zijn
oogen, die branden. Hess heeft uit zijn geboorte
land, Egypte, den kop meegebracht van een
sfinx en de oogen van een Kabyl.
Hij staat en zwijgt. En wel een volle minuut
laat hij in de ruime zaal de benauwenis hangen
van het vreeselijke vonnis dat hij daar juist
over het offer van de bloem der Duitsche jeugd
eener vorige generatie uitsprak:
„Onze twee millioen helden zijn in den we
reldoorlog voor niets gevallen...."
Hoe velen, hebben dit niet al zoo dik
wijls gedacht? Maar wie durfde het ooit
uitspreken» En het klinkt dan ook als een
bevrijding wanneer Rudolf Hess zijn mond
opent en weer spreekt:
dat leek ten minste zoo, jaren en
jaren lang."
De „Stellvertreter des Führers" houdt een
korte toespraak. Hij praat langzaam, nadruk
kelijk, en het bioscoop-publiek prent hij zijn
woorden in zooals de naald-van een,Opname
apparaat zei zou insnijden in de nerven van
een gramofoonplaat. En telkens verdwijnt zijn
beeld voor flitsen uit de zeventien jaren van
Duitschlands jongste geschiedenis. Barricade
gevechten. Demonstraties die door sabelhouwen
uit elkaar worden geslagen. Communistische
betoogingen. Honger. Ellende. Werkloosheid.
Hess' stem beheerscht de film, ook wanneer
zijn beeld moet plaats maken voor deze war
reling van indrukken welke op den gemiddel
den Duitscher nog altijd wegen als de herin
nering aan een nachtmerrie.
„Zoogenaamde regeeringen zorgden er voor
dat Duitschlands ontwapening meedoogenloos
ten uitvoer werd gebracht."
En wij zien een joelende menigte rondom
soldaten die hun epauletten, hun tressen hun
cocardes en hun medailles afTukken, om ze op
een vuilnishoop weg te werpen. Wij zien for
ten met dynamiet opblazen. Wijzien honder
den „Tauben" met bijlen en houweelen de
vleugels af slaan en de rompen vernielen. Wij
zien groote terreinen vol vernageld geschut.
„En toen kwam Adolf Hitler."
De „Pührer" verschijnt. Hij draagt nog
de regenjas welke voor de „Machtüber-
nahme" zijn uniform was, zooals thans zijn
S. A.-pakje dat is. Het is het oogenblik
waarop zijn getrouwen hem begroeten als
kanselier van het Duitsche Rijk.
Applaus barst los. Applaus dat een daveren
de ovatie wordt wanneer de film brokstukken
vertoont der journals welke de vorige week
gedraaid werden te Keulen, te Mainz, te Ko
blenz. De nieuwe weermacht rukt over de Rijn
bruggen de gedemilitariseerde zone binnen.
Tanks. Geschut. Vliegtuigen. Keukenwagens.
Soldaten. Soldaten te voet. Soldaten te paard.
Soldaten op pantserauto's, motoren, fietsen.
En plotseling verdwijnen dan weer de solda
ten. Men ziet beenen, niets dan ontelbare mar-
cheerende beenen. Die beenen zijn gekleed in
de rijbroek, de beenkappen en de laarzen der
S. A. De muziek van schallend koper speelt
hel Horst Wessellied.
„Die Fahnen hoch, die Reihen dicht ge-
schlossen, S. A. marschiert mit ruhig festem
Schritt
En het publiek zingt mee uit volle borst.
Het zelfde publiek dat anders alleen de S. S.
en nog meer het nieuwe leger de moeite van
een geestdriftig applaus waardig keurt en zich
in den regel niets gelegen laat liggen aan de
S. A.; het zelfde publiek dat 's avonds om
twaalf uur den knop van de radio omdraait,
omdat Hilversum, Toulouse en vele andere sta
tions beduidend gezelliger muziek uitzenden dan
de psalm-achtige hymne der revolutie, zoekt
thans in het Horst Wessel-lied een veiligheids
klep voor zijn opgekropte „Begeisterung".
In het tweede deel der film treedt dr. Goeb-
bels als „speaker" op. Hij toont uitdeelingen
van „Liebesgaben" aan behoeftige volksgenoo-
ten door de „Winterhilfe". Hij toont de ko
lossale onderneming der groote verkeerswegen.
HU toont den opbloei van den landbouw, de
werkverschaffing, den „Arbeitsdienst". En aan
het einde vraagt hij niets. Hij constateert al
leen dat iedere Duitscher 29 Maart zijn „ja"
zal uitbrengen op den „Führer".
En hij constateert dit terecht. Deze propa
ganda werkt zoo suggestief dat, wanneer er
aan den uitgang van de bioscoop stembussen
stonden, zeker meer dan negentig procent van
het publiek van harte „ja" zou stemmen. Alle
vraagstukken welke den Duitscher in het Der
de Rijk bezig houden, worden door de huidige
verkiezings-campagne eenvoudig uit zijn her
senen weg gerukt. Men overstelpt hem met
dingen die, wanneer hij ten minste geen vis-
schenbloed in zijn aderen heeft, hem niet al
leen als Duitscher, doch ook doodgewoon als
mensch tot laaiende geestdrift vóór en tot
diep gevoelde dankbaarheid jegens den „Be-
freier" Adolf Hitler drijven moeten!
Zelfs als neutrale toeschouwer ontkomt men
niet aan den grooten indruk welken dit geraf
fineerde propaganda-filmpje dat alles bil el
kaar niet langer dan zeven of acht minuten
duurt, maakt. Het is zoo geraffineerd in elkaar
gezet dat men zich onwillekeurig afvraagt of
het propaganda-ministerie het misschien in
Frankrijk, in Engeland of in Amerika heeft la
ten maken. Want welke verdiensten, vooral op
technisch gebied, men de Duitsche film in de
laatste jaren ook moet toekennen, haar groote
gebrek, dat ook in het Derde Rijk zelf in de
verste verte niet ontkend wordt, is en blijft
dat zij te naïef is. Er zit geen geraffineerde
regisseur in de studio die zijn menschelijk en
zijn dood materiaal weet te bekijken door het
oog van de camera. Er zit geen geraffineerde
cutter in de laboratoria die al de duizenden
meters belicht celluloid welke hij aan elkaar
moet plakken, weet te bekijken door de lens
van het projectie-apparaat.
Dit propaganda-filmpje is door en door ge
raffineerd. Als vertegenwoordiger der buiten-
landsche pers zwemt men als het ware in uit-
noodigingen voor film-premières waarmee de
bioscoop-directies uiterst en uiterst gul zijn.
(De Berlijnsche bioscoop-exploitanten hebben
voorts dit op velen hunner collega's in het
buitenland voor, dat zij niet alleen zoo vrien
delijk zijn tegenover de journalisten die hun
critischen blik thuis laten en alleen maar ko
men kijken om de loftrompet te steken).
Daar er onder de vijf-duizend bioscopen
welke Duitschland telt, geen enkele is waar
deze paar honderd meter verkiezings-propa-
ganda niet meedraaien, kan het gebeuren dat
wij in een week hetzelfde filmpje vier malen
zagen. En daarna was ons oordeel nog meer
dan te voren: uiterst en uiterst geraffineerd.
Daar is op de eerste plaats de pakkende
scène van een barricaden-gevecht welke twee
malen vertoond wordt. Ook als niet-Duitscher
huivert men voor de gedachte dat een volk er
toe komen kan om met van haat vertrokken
gezichten koelbloedig te schieten op zijn mede-
menschen. Maar wanneer men deze scène een
keer of zes, acht gezien heeft, dan komt men
onwillekeurig tot de ontdekking dat de film
een klein anderhalf dozijn jaren geleden nog
hoegenaamd niet zulke rustige beelden en zulke
volle kleuren op het witte doek wist te toove-
ren. Dit stukje film kan onmogelijk stammen
uit den tijd van de Spartakisten! Als Rudolf
Hess ons dus vertelt dat in Duitschland de
burgeroorlog woedde en dat Duitschers niet
terugschrikten voor den broedermoord, dan
gelooven wij dat gaarne. Doch wanneer hij ons
vervolgens dien burgeroorlog laat zien, dan
kunnen wij slechts de Ufa-menschen bewonde
ren die in Neubabelsberg van een paar kapotte
stoelen, een omgekeerden handwagen, een stuk
riool, een lantaarnpaal en een hoop steenen,
een pracht van een barricade fabriceerden.
Huiveren doen wij niet meer.
Prachtig verzorgde vierda.agsche reis naar
keuze per D-trein of per luxe auto-car.
(en ƒ2.50 voor administratiekosten)
„'t Kasteel van Aemstel" N.Z. Voorburgwal 65—73 Amsterdam Telefoon 46878
Ik heb nog nooit van m'n
leven twee zulke onmogelijke
ouders gezien, als waar ik mee
opgescheept zit. (Tit Bits).
Geen studio-makelij, doch absoluut echt is
daarentegen de wilde, de razende menigte die
als een horde opgejaagde mieren door elkaar
krioelt en zich tracht los te rukken uit de
omsingeling van geüniformeerde mannen die
op paarden zitten en er onverbiddelijk op los
slaan. Deze film is vanaf het dak van een
hoog gebouw genomen en men kan de mannen
in uniform niet herkennen. Op het eerste
oogenblik doet men daar trouwens ook geen
moeite voor. De ongelijke strijd tusschen een
weerlooze massa die zich zelf in den weg loopt,
en de gewapende macht die nooit misslaat,
benauwt te veel, ook al heeft men er niets
mee uitstaande. Doch wanneer men dit onge
twijfeld echte stukje filmjournaal goed be
kijkt, dan ziet men plots hoe de winkels op
het plein en in de straat waar zich deze woeste
tooneelen afspelen, Spaansche opschriften dra
gen. En dat is toch vermoedelijk wel in geen
enkele Duitsche stad het geval.
En ten slotte krijgt ook het communistische
gevaar dat Hitier neersloeg, zijn deel. Een gra-
phiek toont aan hoe het aantal communisti
sche stemmen in het laatste half jaar voor den
„Umsturz" nog steeg van vijf tot zes-en-een-
half millioen. Wij zien geweldige menschen-
massa's rondom ware wouden van vlaggen met
sikkel en hamer. Maar wanneer deze massa's
dan overstroomd worden met strooibiljetten
en één van die biljetten een oogenblik zicht
baar is, dan blijkt de daarop gedrukte tekst
noch uit latijnsche noch uit gothische letters te
bestaan. Wat er op die strooibiljetten staat, is
waarschijnlijk Russisch en in elk geval een
Slavische taal.
Feitenverdraaiing? Leugen? Vervalsching?
Wij willen het niet beweren. Men heeft immers
geen historische film willen maken, doch had
alleen behoefte aan een suggestieve propa
ganda.
Met opzet bleven wij zoo lang stil staan bij
die onnoozele paar honderd meter celluloid,
omdat zy een volmaakte samenvatting vormen
van het wezen der verkiezings-campagne Wat
vroeger was, wordt een beetje zwarter gemaakt
dan het geweest is. Wat thans is, wordt een
beetje witter gemaakt dan te verantwoorden
valt.
Eigenlfjk is er sedert het oogenblik dat
Hitier Zaterdag 7 Maart de nieuwe Rijks
dagverkiezingen proclameerde, van „verkie
zingen" geen sprake meer geweest. Duitsch
land leeft in een tijd van spanning welke
wetens en willens tot hoogspanning wordt
opgevoerd.
Alle streven is er. thans op gericht het Duit
sche volk er toe te drijven om zijn persoonlijke
zorgen te vergeten en alleen een open oog te
hebben voor de nooden van heel Duitschland.
Het Duitsche volk moet sterker danvoorheen
een eenheid vormen tegenover het buitenland.
Het moet zich tevens nog meer bewust worden
van. zijn compacte eenheid binnen de grenzen
waar het als één man in algeheele overgave en
blind vertrouwen zich schaart, geschaard wordt
achter de roode banier met het zwarte haken
kruis.
Benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-
Nassau C. A. Bulters, pastoor te 's-Gravenhage.
Het Tweede Kamerlid Kuiper heeft aan den
Minister van Sociale Zaken gevraagd, cf inder
daad aan Duitsche en in Duitschland woonach
tige Nederlandsche arbeiders, ondanks het
groot aantal werklooze bouwvakarbeiders ter
plaatse, vergunning is verleend om werkzaam
te zijn aan een groot bouwwerk te Venlo. en
zoo ja, welke aanleiding tot het verleenen van
deze vergunning bestond en of deze vergun
ning verleend is tegen het advies van het of-
ficieele orgaan der Arbeidsbemiddeling in?
Verder vraagt hij of de Minister bereid is de
bedoelde vergunning alsnog in te trekken.
Bij het in de maanden December 1935, Ja
nuari, Februari en Maart 1936 te 's Gravenhage
gehouden examen voor het verkrijgen van cer
tificaten als radiotelegrafist le en 2e klasse en
radiotelefonist zijn geslaagd voor het certifi
caat eerste klasse de heeren: W. C. Bosson te
Amsterdam en J. Landman te Schiedam;
voor het certificaat radiotelegrafist tweede
klasse de heeren: D. Abbenes te Den Helder,
W. A. Abrams te Amsterdam, A. Allmendinger
Ie Rotterdam, A. Breedveld te Rotterdam, J.
Brouwer de Koning te Rotterdam, Th. A. Daa-
men te Amsterdam, J. N. Duinker te Den Hel
der, F. Dunnebier te Rotterdam, J. Feenstra
te West-Terschelling, M. C, de Gorter te Rot
terdam, D. L. Groeneweg te 's Gravenhage, K.
W. F. Groothoff te Amsterdam, H. van Harten
te Rotterdam, D. Jongste te Rotterdam, A.
Kettner te Amsterdam, J. Louter te Heinen-
oord (Z.-H.), J. J, van Mourik te Overschie, L.
J. Post te Hillegersberg, P. W. Ree te Haar
lem, A. P. van Schoonhoven van Beurden te
Zoutelande, J. H. Sonnenberg te Deventer, F.
G. van Spanning te Vlissingen, G. Vermeulen
te Giessendam en L. Zevenbergen te Rotter
dam;
voor het Certificaat als radiotelefonist de
heeren: C. L. A. den Hamer te Rotterdam, H
Karssies te Rotterdam, H. J. G. C. Verwaaijen
te Schiedam, S, van Keulen te Rotterdam, G.
Groen te IJmuiden, W. den Heijer te IJmui-
den, Ph. Zwart, J. Dekker, J. Visser, P. Wijker,
J. Zwaan, J. Glas, W. van Pel, P Glas en G.
J. Heilig, allen te Egmond aail Zee.
AMSTERDAM. Doet. ex. Ned. Letteren de
heer J. F. Heybroek.
AMSTERDAM. Geslaagd de dames M. C. van
de Berg te Bussum en J. R. Jansen té Enschedé.
LEIDEN. Geslaagd candidaatsexamen rechten
mej. M. E. Smidt van Gelder; candidaatsexa
men Indisch recht de heer F. H. Ermers.
LEIDEN. Geslaagd candidaatsex. rechten
mej. E. B. H. Eisenga en de heeren F. G. Kool,
J. H. Fransen van de Putte en F. Hartong.
LEIDEN. Doctoraal examen rec'hten, mej.
Y. L. C. Reij'ns. Candidaats-examen rechten de
heer W. L. de Walle.
NIJMEGEN. Geslaagd voor het doctoraal exa
men in de rechten de heer E. Sassen uit 's Her
togenbosch, en voor het cand.-examen in de
klassieke taal en letterkunde de heer U. Noote
boom uit Tilburg.
Aan het voorloopig verslag van de vaste Com
missie voor Privaat- en strafrecht uit de Tweede
Kamer over het wetsontwerp, houdende maat
regelen tot vergemakkelijking van inning van
onbetwiste geldvorderingen, wordt het volgende
ontleend:
De eerste vraag, welke de commissie zich bü
de bespreking van dit wetsontwerp heeft voor
gelegd, is die, of aan maatregelen tot verge
makkelijking van de inning van onbetwiste geld
vorderingen behoefte bestaat. Zij meent deze
vraag tot op zekere hoogte bevestigend te mogen
beantwoorden.
Gaat men na, in welke gevallen een verge
makkelijking van het verkrijgen van een exe-
cutorialen titel zijn nut kan hebben, dan zal
men dienen te onderscheiden tusschen drie groe
pen van gevallen:
a. de oorzaak van de moeilijkheden ligt bij
den crediteur, die bijv. crediet heeft verleend
aan een debiteur, van wien hij kon weten, dat
deze volstrekt oncredietwaardig was;
b. de oorzaak ligt in onwil van den debiteur,
die wel kan, doch niet wil betalen;
c. de oorzaak ligt in onmacht van den debi
teur, welke bijv. een gevolg kan zijn van werk
loosheid.
De commissie meent, dat het geen zin heeft,
den crediteur van groep a, die zijn moeilijk
heden aan zichzelf te wijten heeft, door wette
lijke maatregelen een bijzondere bescherming te
verleenen.
Blijven dus groep b en groep c. Nu is onge
twijfeld een vergemakkelijking, zooals het ont
werp beoogt, in hoofdzaak van belang ten aan
zien van de gevallen van groep b. De schuld-
elscher behoort tegen chicanes van een onwil-
ligen schuldenaar zoo goed mogelijk beschermd
te worden.
Ten aanzien van groep c (de schuldenaar is
onmachtig) kunnen maatregelen als de voorge
stelde slechts in twee opzichten van nut zijn.
Voor de praktijk is het ongetwijfeld in de eer
ste plaats van belang, indien de kosten van de
kantcngerechtsprocedure zoowel in geval van
verstek als in dat van tegenspraak vermin
derd worden.
Er is een algemeen belang mee gemoeid, dat
een schuldeischer althans de mogelijkheid heeft,
om zonder al te veel kosten te verspelen, te
trachten, zijn vorderingen langs gerechtelijksn
weg te innen.
Naast het kostenbezwaar acht de commissie
aan den tegenwoordigen toestand op dit gebied
geenerlei ernstig bezwaar verbonden, althans
voor zoover het onbetwiste geldvorderingen be
treft.
De commissie is van oordeel, dat een zekere
verbetering, waarvan de omvang echter niet te
hoog mag worden aangeslagen, inderdaad langs
den weg, dien het ontwerp voorstelt, te bereiken
is. Deze .verbetering ligt naar haar meening op
twee gebieden: dat van de vermindering der
kosten en dat van de toewijzing van het onbe
twiste gedeelte eener vordering. Beide zijn ech
ter evenzeer bereikbaar zonder het thans gel
dende systeem van procedeeren in burgerlijke
zaken te verlaten.
De memorie van toelichting noemt als voor
naamste verbetering welke van het ontwerp een
gevolg zou zijn, het wegvallen van de thans
bestaande verstekpraktijk. De commissie meent
echter dat hier in het geheel geen verbetering
bereikt zou worden.
Eveneens onjuist acht de commissie de stel
ling, dat rechters en griffiers in verstekzaken
een aantal handelingen zouden moeten verrich
ten, die de houding van den gedaagde volkomen
overbodig maakt.
Rest nog de grief, dat de thans gevolgde pro
cedure „vrij omslachtig" is. Het wil de com
missie voorkomen, dat ook voor deze grief
althans wat betreft de verstekzaken en daar
om gaat het hier weinig grond bestaat. In
elk geval zal de procedure, die in het wets
ontwerp wordt voorgesteld, niet in belangrijke
mate eenvoudiger zijn. I
De commissie is derhalve van oordeel,
dat de verbeteringen, welke het ontwerp
inhoudt, eveneens bereikt kunnen worden
door eenvoudige wijzigingen van de thans
geldende wettelijke bepalingen. Doch niet
alleen mist het ontwerp haars inziens voor
deden, welke niet ook op andere wijze te
verkrijgen zouden zijn, het brengt ook ver
schillende meer of minder ernstige bezwa
ren mede.
In de eerste plaats is zij geenszins overtuigd,
dat het aanbeveling verdient, de request-pro
cedure, die tot dusverre tot speciale gebieden
beperkt was, thans vrijwel over de geheele lijn
te gaan invoeren.
De commissie zou in overweging willen geven,
om de toepasselijkheid der wet te beperken tot
vorderingen ter zake van de nakoming eener
overeenkomst en dan nog slechts voor zoover
het kaïïtongerechtsprocedures betreft. Vorde
ringen ter zake van onrechtmatige daad dienen
haars inziens in elk geval van de toepassing
eener dwangbevelprocedure te worden uitge
sloten.
Een andere bedenking tegen het voorgedra
gen stelsel ligt voor de commissie in de wijze,
waarop verweer gevoerd zal kunnen worden,
waarvan zij het omgekeerde van een vereen
voudiging verwacht.
Wordt het ontwerp wet, dan zal men voorts
in geen geval kunnen voorbijgaan aan de
vraag, of en in hoeverre aan de deurwaarders
voor de door h?n te lijden inkomstenderving
een zekere tegemoetkoming moetworden ge
geven.
t
Tenslotte meent de commissie niet te mogen
nalaten, de aandacht te vestigen op de finan-
cieele gevolgen, welke aanvaarding van het
ontwerp voor den Staat zou meebrengen. Aan
zegel- en registratierechten zal de Staat, naar
zij meent, ten minste een bedrag van ƒ100.000
per jaar aan inkomsten derven.
Terzelfder tijd zullen de uitgaven naar de
overtuiging der commissie stijgen. Zij meent,
dat San uitbreiding van griffiepersoneel niet
te ontkomen zal zijn, indien de ontworpen pro
cedure regel wordt.
Resumeerende komt de commissie tot de con
clusie, dat de nadeelen, verbonden aan het
stelsel van het wetsontwerp, de voordeelen over
treffen en dat de daaraan verbonden voordee
len op eenvoudiger wijze ook bij behoud van
het bestaande systeem kunnen worden verkre
gen. Zij zou dan ook in overweging willen ge
ven, een bepaling in de wet op te nemen, welke
het den rechter mogelijk maakt, het onbetwiste
gedeelte eener vordering onder zekere waar
borgen dadelijk toe te wijzen en voorts de ver
schillende tarieven van gerechtskosten voor
vorderingen, welke tot de competentie van den
kantonrechter behooren, althans voor een ge
deelte van die vorderingen (bijv. die beneden
100)zoover te verlagen, als met het oog op
den financieelen toestand, zoowel van het Rijk
als van de deurwaarders, verantwoord is.
Na een paardesprong-puzzle en
een ladder-raadsel werd de aan
dacht van onze lezers gevraagd voor
een magisch vierkantenspel, dat in
onze reeks opgaven een aardige af
wisseling vormde, die buitengewoon
op prijs werd gesteld.
Het magische spel werd een succes en van
verschillende zijden gewerd ons de mededee-
ling, dat men bij gelegenheid gaarne op een
reprise zal worden verrast. We kunnen ons le
vendig indenken, dat meerdere puzzelaars bij
dit tooverwerk de gedachten hadden, zooals zij
hieronder door liemand uit het Zuiden zoo
aarig werden vertolkt.
„Dat magische spel
Bevalt me toch wel:
Je kunt er zoo lekker naar speuren,
En 't kan je zoo makkelijk gebeuren,
Dat het zaakje niet sluit!
Komt het eindelijk toch uit,
Dan kun je met de oplossing geuren,
Als de anderen nog zitten te zeuren
Maar de puzzle lokt uit:
„Niet versagen vooruit!"
En „Eureka" is toch het besluit."
De vijf magische vierkanten zien er als
volgt uit:
I.
k a d e t
aroma
doren
e m e 1 t
tante
II.
staaf
tango
anker
agent
forto
III.
orgel
r e e d e
gebed
edele
leder
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimuiiiiiiiiiiiiiii
ER &AAN GERUCUTEN CV ER VREDES-ONDER
WANDELINGEN TU55CUEN ITALIË EN ABBE5-
SYNIE.ERGAAN TEGENWOORDIG WEL MEER
^ERUCLITEN'W.
DE LIFT5TAKING TE NEW-YORK 15 HERLEEFD.
UIERB0VËN: DE MAN,DIE ZICI4 EVEN UAD
LATEN 5CUEPEN EN EINDELUK V/EER Z'JN
WONING BEREIKT. -
MAGDALENA-KERK BEkl&D
DE TEEKENAAR WEET WIER GEEN WOORDEN
VOOR.
ER IS NU EEN DIENSTBODEN-OPLEIDING IN
N-'HOLLAND.NU NOG EEN OPLEIDING OM MEN»
SCUEN TE KPUGEN DIE ER EtN OP NA KUNNEN
HOUDENDE MEESTEN HEBBEN N.L. AL EEN
ZEKERE HEER 5CURAALUAN5 IN DIEN5T.
IK VAMP WE.U
NIKS, MAAR
AIT W VlSCH
IV.
V.
V
a r
i
k
h
O
e
r
a
a
r e
n
a
O
t
t
e
r
r
e e
d
s
e
t
a
g
e
i
n d
u
s
r
e
g
e
n
k
a s
s
a
a
r
e
n
d
En de vier magische kruisen als volgt:
1.
n
vat
natie
t i n
e
2
k
bok
koper
kei
r
3
a
o s s
aster
s e m
r
MEN BEGINT. WEER AAN DE RERGING6-WERK-
ZAAMHEDEN DER„LUTIN
TRACUT GOUDVIS5CUEJN
TROEBEL WATER.,
E". OFTEWEL: MEN
VANGEN IN
4
t
mud
t u r ij n
d ij k
n
De vier fraaie prijzen, die aan de winnaars
dezer dagen zullen worden toegezonden, vie
len ten deel aan:
F. BOSHOUWERS Jzn.
Willemstraat 7a, Helmond.
H. TH. DIDERICH
W. de Zwijgerlaan 253 I, Amsterdam W.
H. W. FRIS
de Clercqstraat 146, Haarlem
P. G. HIEP
Wilhelminastraat 27, Noordwijk
Thans geven wij een anagram-puzzle, waar
voor wederom vier aardige prijzen beschikbaar
zijn om onder de goede oplossers te worden
verloot.
Het schema volgt hierbij
De Nederlandsche Meelcentrale maakt bekend:
Behalve het in artikel 8 onder b sub 1 van de
Crisis-Akkerbouwbeschikking 1934 I bedoelde be
drag van .50 per 100 K.G. veevoeder zijn de
prijsverschillen bij invoer van tot veevoeder ver
werkte oliehoudende zaden, pitten en noten als
volgt vastgesteld:
Inklaring van
23 Maart af t/m
30 April 1936.
voor lijnkoeken 1.20
voor soyaschroot
voor soyakoekien
voor grondnootkoek.
voor grondnootschilfers
voor cocoskoeken
voor Ned. O.-Indische
cocoskoeken
voor palmpitkoeken
voor tot andere soorten
veevoeder verwerkte
oliehoudende zaden,
pitten en noten
-.60
-.65
-.60
1.40
1.30
-.70
-.70
-.50
Inklaring van
1 Mei af t/m
31 Aug. 1936:
1.30
1.15
1.20
-.70
1.45
1-20
-.85
-GO
-.50
Indien men zijn import op verderen termijn
nu reeds wenscht vast te leggen tot bovenge
noemde prijsverschillen, gelieve men zich daar
over met de Nederlandsche Meelcentrale te
's-Gravenhage in verbinding te stellen.
De Nederlandsche Sierteeltcentrale maakt be
kend:
Het is aan bloembollenkweekers in gemengd
bedrijf verboden, bolbloemen te telen zonder
een door de Nederlandsche Sierteeltcentrale
verleende vergunning.
Onder bolbloemen wordt verstaan:
Bloemen van hyacinthen, tulpen en narcissen,
die worden gekweekt op den kouden grond.
Ter verkrijging van deze vergunning moet de
betrokkene aan de Nederlandsche Sierteeltcen-
tale opgeven:
le. de door hem in het kweekjaar 1933 met
deze producten van de bloementeelt bekweekte
oppervlakte;
2e. de preciese omschrijving en ligging van het
perceel, waarop de betrokkene in het kweekjaar
1936 de teelt van deze gewassen uitoefent.
Ingevolge de wettelijke bepalingen, moet het
snijden van bolbloemen geschieden op de onder
staande wijze:
a. bij hyacinthen moet een gedeelte van de bol
worden medegesneden;
b. bij tulpen moet de plant in den grond
worden afgesneden;
c. bij narcissen moet de plant in den grond
met lof worden afgesneden.
LEIDEN. Geslaagd de dames A. L. Eijbergen.
Rotterdam en K. J. Polak, Leiden.
