Mr. Dr. W. G. A. van Sonsbeeck
De ruiten blijven beslagen
H
De groote brand
te Eist
YKYfbll A
fi iry.
il ZlYAdl}
Fout op fout
DE VERDACHTE BRAND
TE BAARN
Benoemd, tot Commissaris
der Koningin in Limburg
DUITSCHLAND OP ZIJN
QUI-VIVE'
Kunnen wij het zonder
ADVERTENTIES STELLEN?
DINSDAG 24 MAART 1936
,JHorecaf" en de koffiebelasting
Koopman uit Amsterdam ver
oordeeld tot twee jaar
gevangenisstraf
ERNSTIGE AANRIJDING
Nieuwe verkeersregels
voor ons land
Speciaal aangewezen „voorrangs
wegen"
Stichtsche vliegveld
actie
Een geschikt terrein tusschen
Amersfoort en Maarn
NEDERLAND—DUITSCHLAND
Overeenstemming over weder-
zijdsche behandeling van
werklieden en be
dienden
Een complex van 2500 vierk. M.
in de asch gelegd
DE VERHUIZERS VAN
NIJENRODE
Wegens Amersfoortsche inbraak
veroordeeld
Boerderij brand
Wrakstuk gevischt
Congres „Nederland Weerbaar"
Mussert solliciteert
Voor.... reclamepop
Interessant gebeds
schildje
In Abessinisch
i[ltThct*
BUIT ENLANDSCH OVERZICHT
Is het publiek gebaat met
advertenties?
Flandin houdt vast
VERDUISTERING TE HEERLEN
Naar aanleiding van de officieele me-
dedeeling betreffende crisis-heffing
op koffie, heeft het A.NP. zich
gewend tot den voorzitter van Horecaf, den
heer Th. N. van Stigt en hem de vraag
voorgelegd of deze heffing naar zijn oordeel
van invloed zal zijn op de koffieprijzen in
het hotel-, café- en restaurantbedrijf.
De heer Van Stigt deed in dit verband
uitkomen, dat in het meerendeel van de
eerste rangszaken de prijzen voor een kop
koffie den laatsten tijd, mede in verband
met het feit dat ook de inkoopsprijzen wat
verlaagd zijn, omlaag zijn gebracht of
zooals men dat tegenwoordig noemt
aangepast zijn aan de eischen van den tijcï-
Die prijzen zijn thans zóó, dat er, de vele
lasten in aanmerking genomen, die op de
café- en restaurantbedrijven drukken, niets
meer af kan. Wordt nu de aangekondigde
crisisheffing een feit, dan verwacht de heer
Van Stigt dat in tal van zaken, vooral in
de betere, de prijs voor een kop koffie ver
hoogd zal moeten worden.
„Wat mij persoonlijk betreft," zoo voegde
de zegsman hier nog aan toe, „zal ik mij
verplicht zien, in mijn onderneming den
prijs voor een kop koffie na het van kracht
worden van de heffing, weer op 25 cent te
brengen."
Wanneer de heer Van Stigt dit voorne
men ten uitvoer brengt, stapelt hij een
rieuiwe fout op de fout der Regeering, die
de heffing zal invoeren. Door op iederen kop
l-offie 5 ct. te leggen verhoogt hij den prijs
veel meer dan door de heffing van 10 cent
per pond (gebrand) noodig is. Degene die
dan 't meeste nadeel van de koffie-heffing
zal ondervinden is.... de heer Van Stigt
zelf, doordat zijn klanten wegblijven. Im
mers die zullen verstandig genoeg zijn om
het bovenstaande te doorzien.
defecten van het product, of zal het kunnen
verheffen boven zijn werkelijke waarde.
Op den duur legt de adverteerder die de
opgesomde hoedanigheden van zijn artikel niet
„waar" kan maken onherroepelijk het loodje.
Trouwens wij nuchtere Nederlanders laten ons
niet zoo gauw bij den neus nemen.
Daarom deugen sterk overdreven uitdrukkin
gen als „de grootste", „de beste", „de mooiste"
niet. Dat is een kwaad waaraan zich velen
helaas nog altijd bezondigen, maar het wreekt
al gauw zich zelf.
De meeste adverteerders zien tegenwoordig
ook in, dat zij veel verder komen, wanneer zij
zich beperken tot een duidelijke uiteenzetting
van de speciale voordeden, die hun product
of winkel biedt. Dat zij dit zoo aantrekkelijk
mogelijk zien te doen is vanzelfsprekend en
natuurlijk absoluut geoorloofd.
De Utrechtsche Rechtbank wees Dinsdag
morgen vonnis in de zaak tegen een 23-jarigen
koopman uit Amsterdam, die terechtstond we
gens brandstichting in een woonhuis onder
Baam.
Verd. werd veroordeeld tot twee jaar ge
vangenisstraf met aftrek van den tijd in pre
ventieve hechtenis doorgebracht.
De Officier van Justitie had vier jaar met
aftrek geëischt.
Te Zaandam is hedenmorgen op den Provin
cialen weg, nabij de Stationsstraat, de ruim
veertigjarige gemeente-arbeider Turk, door een
uit de richting Amsterdam komenden auto
aangereden, doordat hij weifelend den weg over
stak. Ernstig gewond en met een zware her
senschudding werd de man opgenomen en naar
het ziekenhuis vervoerd.
Met ingang van 1 Januari 1919 werd
Mr. Dr. W. G. A. van Sonsbeeck be
noemd tot burgemeester van Breda,
welke functie vacant was door de benoe
ming van Mr. E. O. J. M. Baron van Hövell
tot Westerflier tot Commissaris der Konin
gin in de provincie Limburg. Thans gaat
ook deze populaire en uiterst bekwame bur
gemeester het hooge ambt in Maastricht
vervullen.
Zeventien jaren is de heer W. G. A. van
Sonsbeeck burgemeester van Breda geweest
Hij is daar en in heel Brabant, zooals
ook in den lande in moeizamen arbeid 'n
geziene persoonlijkheid geworden. Tijdens
zijn burgemeesterlijke ambtsperiode is hij
ettelijke keeren als aanstaand minister ge
noemd en talrijk zijn de commissies, waar
van hij lid werd en niet minder talrijk zijn
de besturen, waarin hij werd gekozen en
benoemd. Dat bijv. een Bredasche burge
meester curator is van de Amsterdamsche
Universiteit bewijst wel, dat hij over breede
lijn als autoriteit geldt, terwijl zijn lid
maatschap van den Hoofdraad van de St.
Vincentiusvereeniging, Curator van de R.-
K. Handelshoogeschool, om maar een enke
len greep uit het vele te doen, hem ook in
katholieken geest teekent. Mr. Dr. W. G. A.
van Sonsbeeck is een man van scherpen
geest, breed èn consciëntieus van opvat
ting, sterk van karakter, aristocratisch van
vorm en niet minder van intellect. Wie hem
in bijv. gemeenteraadsverhouding opper
vlakkig meemaakt, kan aanvankelijk mee-
Mr. Dr- W. G. A. van Sonsbeeck in
de Bredasche burgemeesterskamer
nen met een niet-in-alles soepel man te
doen te hebben. Dat is enkel naar den
schijn. In wezen is dat een onwrikbaarheid,
welke steunt en geworteld is in eigen vaste
overtuiging, na gedegen studie, overdenken
en wikken en Wegen verkregen, eigen
schappen, welke voor een bestuurder on
misbaar zijn. Daaraan is het zonder twijfel
ook te danken, dat hij in een niet gemak
kelijke plaats als Breda een autoritair Bre-
danaar is geworden. Zich niet laten
heenrukken in deze of gene 'richting; recht
door zee, de nieuwe Commissaris heeft
dat van huis uit als een bezielend motto;
zelfstandig, terwijl toch met hem in alles
valt te praten; een belang nooit eenzijdig
beschouwend; toegankelijk voor een ieder
en voor het aanhooren van anderer mee
ning; een man van levendig initiatief
bovenal. Een geboren bestuurder met een
gevoelig hart, dat hij nochtans niet te kijk
zet, maar hem vrienden maakt bij wie met
hem in geregelde aanraking komen. En
nauw saamgeweven met deze eigenschappen
zijn zijn bestuurlijke hoedanigheden. Met
halfheid moet men bij den heer Van Sons
beeck niet aankomen en als hij ergens zijn
schouders onder heeft gezet of zijn krach
ten ten dienste stelde, dan kan men er van
op aan, dat de volle honderd procent en
meer wordt gegeven en dat het hem gege
ven vertrouwen nooit wordt beschaamd.
En weet hij, dat hij iemand vertrouwen
kan, dan geeft hij zich ook zonder voor
behoud ten volle, wetend dat aller belang
daarmede het beste is gediend.
Het behoeft wel geen betoog, dat Lim
burg met een dergelijken Commissaris
moet worden gelukgewenscht. Meer dan
ooit hebben hooge bestuursfuncties krach
tige vertrouwenswaardige mannen noodig
met breed inzicht, bovendien mannen van
de practische ervaring. Het Gouverneur
schap van een provincie stelt tegenwoordig
andere eischen dan bijv. 'n veertig of vijf
en twintig jaren geleden. De levenspractijk
van een provincie vindt in het Gouverne
mentshuis meer dan den administratieven
harteklop alleen. De gemeenten en heele
streken hebben andere en speciale belangen
gekregen; in den nood van den tijd komen
vele communale wegen naar het gouverne-
menteele middelpunt; moeilijkheden moe
ten daar worden opgelost en bovenal die
nen nieuwe banen te worden geopend en
geëffend, om nooden te lenigen en, beter,
opbloei en welvaart mogelijk te maken. Mr.
Dr. W. G. A. van Sonsbeeck is hier de man.
Limburg kan, meer dan conventioneel uit
en Italiaansche troepen langs de Westgrens van
Duitschland te willen leggen als die, waaraan
Duitsehland zich schuldig maakte, toen het zijn
legerscharen met geschut feestelijk liet binnen
rukken in het Rijnland. Wat ook het antwoord
van Duitschland op de Londensche voorstellen
moge zijn, Hitier zal en kan met het oog op de
komende volksstemming, waarbij de bevrijding
van het Rijnland van het Locarno-servituut tot
lokaas voor de volksgunst is gemaakt, niet ingaan
op een dergelijke suggestie, welke te gemakkelijk
uitgelegd kan worden als een nieuwe discrimi
natie van het niet langer gediscrimineerd wtezen
willende Derde Rijk. Overal, behalve in Frank
rijk, is men zich daar zeer goed van bewust.
Misschien is Flandin zich er ook van bewust,
maar in Frankrijk staan parlementsverkiezingen
voor de deur en hij moet of hij wil of niet
daarmee rekening houden. Engeland geneert
zich eigenlijk een beetje voor de voorstel
len van Londen en hoopt, dat Duitschland
bruikbare tegenvoorstellen zal doen. Frankrijk
wil op het oogenblik echter de voorstellen van
Londen beschouwd zien als een ondeelbaar ge
heel, dat door Duitschland öf aanvaard öf ver
worpen moet worden en waarover geen verdere
discussie mogelijk is. Hier groeit dus weer een
Engelsch-Fransche tegenstelling, waarvan de
Duitschers gebruik zullen kunnen maken door
voor Engeland acceptabele tegenvoorstellen te
construeeren. Dat dit zal geschieden is niet
onwaarschijnlijk, want Duitschland is op zijn
„qui vive" en beseft dat het met een catego
rische afwijzing van de Londensche voorstellen
Frankrijk den wind in de zeilen zou blazen en
Engeland zou kunnen verplichten in het Fran-
sche kielzog te varen.
Hoe de volgende ontwikkelingsphase eruit zal
gaan zien, is op het oogenblik nog niet te zeg
gen, maar Wel is zeker, dat het aanvankelijk
schijnbaar dreigend oorlogsgevaar voorbij is en
dat uiteindelijk alles zal uitdraaien op een sa
menwerking en vergelijk met Duitschland of
een „eervolle" isoleering van het Derde Rijk.
gedrukt, met deze benoeming worden ge
lukgewenscht. De nieuwe Commissaris zelf
zal met opgewektheid en ijver en volle be
sef van verantwoordelijkheid zijn werkkring
aanvaarden, omdat hij er een roeping in
ziet, die hij in vollen ernst beseft en
daarom ook ten volle zal vervullen.
A. K.
De wijziging van het Motor- en Rijwiel
reglement verkeert thans in vergevorder
den staat van voorbereiding en is aan ver
schillende officieele en particuliere autori
teiten om prae-advies gezonden.
In dit ontwerp, zal naar de „Telegraaf" weet
mede te deelen de voorrang voor het yerkeer
op de hoofdwegen definitief worden geregeld.
Er zullen n.l. z.g. „voorrangswegen" komen,
welke met de internationaal aangenomen
borden (roode driehoek met punt naar bene
den) zullen worden gekenmerkt. Deze borden
komen n.l. op de kruisende wegen voor het
punt van samenkomst als waarschuwing, dat
men een hoofdweg" nadert en dus voorrang
ook aan het van links komende verkeer moet
verleenen. Een ander type bord zal ingevoerd
worden, waaraan men zien kan, dat men op
een voorrangsweg rijdt.
Een andere zeer belangrijke kwestie, die zal
worden geregeld, is de verlichting. Alle kop
lampen van automobielen en motorrijwielen
zullen gekeurd moeten worden en van een
waarmerk voorzien. Verder zal het gebruik van
gloeilampen, die niet behoorlijk bij een bepaal
de lantaarn passen, worden verboden.
Wat het voorschrift betreft om bij het el
kaar tegemoetkomen op een afstand van min
stens 100 meter te dimmen, zal men als de
voorgestelde wijzigingen te gelegener tijd van
kracht worden, reeds moeten dimpen, zoodra de
tegenligger zich bevindt in den omgrensden
lichtbundel van de koplampen. Dit zou er op
neerkomen, dat men practisch zou kunnen
spreken van den plicht (in theorie althans)
om op ongelimiteerden afstand de koplampen
te dempen en met klein licht verder te rijden.
Voorts zullen er ook eischen worden gesteld,
waaraan dit „kleine licht" (het dimlicht) zaï
moeten voldoen.
Verder zal worden voorgeschreven om bij het
parkeeren aan de linkerzijde van den weg aan
de voorzijde van den auto een rood en van
achteren een wit licht te voeren.
Stilstaande auto's zullen in het vervolg ook
binnen bebouwde kommen weer hun lichten
op moeten hebben, tenzij ze op niet verder dan
ongeveer 25 meter van een straatlantaarn
staan. Vermoedelijk zal voor motorrijtuigen op
meer dan twee wielen bepaald worden, dat
deze roode achterlichten moeten hebben.
Ook overweegt men de mogelijkheid, om
evenals in het buitenland reeds voorge
schreven is, des avonds in plaats van geluids
signalen te geven met de koplampen te knip
peren, terwijl men van des avonds elf uur af tot
zonsopgang het geven van signalen met den
hoorn tot noodgevallen wil beperken. Ook de ge
luidssignalen zullen aan strenge eischen moeten
voldoen.
Tenslotte zullen, naar het blad meldt, nog
tal van andere zaken worden geregeld, zooals
het voorbijrijden van trams, de indeeling' van
wegen enz.
Op uitnoodiging van de Kamer van
Koophandel en Fabrieken voor de Gelder-
sche Vallei kwamen te Amersfoort afge
vaardigden bijeen van verschillende ge
meenten uit Utrecht en van de Veluwe, de
K.L.M., de Luchtvaartafdeeling Soesterberg,
het comité A.V.A. e.a.
Besproken werd de wenschelijkheid van
de totstandkoming van een vliegveld, voor-
loopig voor sportvliegerij en luchttaxidienst
en particuliere vliegtuigstalling in het cen
trum van het Sticht, waarvoor o.a. een ter
rein tusschen Amersfoort en Maam nader
beschouwd werd. omdat dit technisch en
waarschijnlijk ook financieel aan vele voor
waarden voldoet.
Hoewel uiteraard de belangen der velschil
lende aanwezigen, o.a. die der vertegenwoor
digde circa 15 gemeenten, van uiteenloopenden
aard zijn, zoo was er toch in elk geval voor na
genoeg al dezen het belang, dat, als er voor de
centrale provincie des lands, het Sticht, een
vliegveld komt, dit zoo dicht mogelijk bij eD
goed bereikbaar voor de gemeenten wordt aan
gelegd.
Nota werd genomen van een reeds bestaande
actie van een comité voor een vliegveld voor
de provincie Utrecht in den omtrek van Maar
tensdijk; dit punt werd echter vrij algemeen
als onwenschelijk verworpen, afgezien van an
dere bezwaren tegen het project van dat co
mité.
Wel werd algemeen de wenschelijkheid te
kennen gegeven, dat met dat comité een sa-
menspreking en zoo mogelijk een samenwerking
gezocht moest worden, om te komen tot het
meest juiste punt in Midden-Sticht voor den
aanleg van een vliegveld. Aan het bestuur der
K. v, K. werd dan ook met algemeene stem
men opdracht verleend om in die richting voe
ling te zoeken, waarvan t.z.t. rapport zal wor
den uitgebracht.
Over een nieuwe overeenkomst betreffende
de wederzijdsche behandeling van Duitsche en
Nederlandsche werklieden en bedienden, heb
ben van 10 t.e.m. 23 Maart 1936 in Berlijn on
derhandelingen plaats gehad, welke tot over
eenstemming tusschen de beide delegaties heb
ben geleid.
De bestaande overeenkomst is in haar essen-
tieele punten in het algemeen gehandhaafd.
Het resultaat zal den beiden regeeringen ter
goedkeuring worden voorgelegd.
Omtrent den grooten brand in het hoofdge
bouw van de Veilingvereeniging „Over-Betuwe"
te Eist vernemen wij nader, dat deze zich over
een gebouwencomplex van ongeveer 2500 vierk.
M. heeft uitgebreid.
Gezien het groote gevaar voor uitbreiding,
dat werd geducht, werd, zooals reeds gemeld,
de hulp van de Arnhemsche brandweer inge
roepen, en toen kon met twaalf stralen op de
waterleiding en op de nabij liggende slooten
het blusschingswerk worden voortgezet. Dank
zij het gezamenlijk energiek optreden wist men
het hotel en het winkelhuis, die tegen de vei
linghal zijn aangebouwd te behouden.
Van heinde en verre stroomde het publiek
toe, om dezen geweldigen brand, welke tot ver
in den omtrek werd waargenomen, te aanschou
wen. Het kostbare mijntoestel. alsmede een
auto, zijn door het vuur vernield.
Aangezien het veilingbedrijf over verschil
lende uit elkander liggende gebouwen is ver
deeld, zal het niet behoeven te worden stilge
legd.
Het is de grootste brand, dien de Betuwe na
vele jaren heeft gekend.
Het veilinggebouw, alsmede de loodsen welke
met manden en kisten voor het a.s. seizoen tot
den nok gevuld waren, zijn geheel afgebrand.
Slechts het ijzeren geraamte staat nog ver
wrongen overeind.
Onder de aanwezigen werd opgemerkt Mr.
J. E. Th. C. Baron Speyart van Woerden, sub
stituut-officier van Justitie bij de Arrondisse
mentsrechtbank te Arnhem.
Het vuur werd ontdekt in het middenstux
en breidde zich uit tot het van ouderen datum
dateerende veilinglokaal, om daarna over te
slaan naar het andere gedeelte der manden-
loodsen, waardoor ongeveer 275.000 fruitbushels
verloren zijn gegaan.
Een geluk is het te noemen, dat met het
oog op het as. fruitseizoen deze voorraad voor
de grootste fruitveiling van ons land nu nog
kan worden aangevuld. Het ingebouwde veiling-
lokaaltje zelf had voor deze streek een zekere
historische waarde, omdat daarin in 1903 de
eerste veilingen plaats vonden, die als voor-
looper dienden voor het uitgebreide veiling
wezen, waaraan de handel in ooft en groente
in deze omgeving groote behoefte had gekregen.
In het verbrande gedeelte werd in 1912 de
groote internationale fruittentoonstelling ge
houden, welke werd geopend door wijlen mi
nister Talma en bezocht werd door H. M. de
Koningin en wijlen H. M. de Koningin-Moeder.
Te ongeveer vijf uur hedenmorgen kon de
Arnhemsche brandweer, die onder leiding stond
van haar commandant, den heer Jonker, naar
Arnhem terugkeeren. De Elster brandweer blijft
echter nog steeds in actie voor nablussching,
welke nog den geheelen dag zal moeten duren.
Aan de overzijde van het uitgebrande ge
deelte heeft men nog een gebouw van ongeveer
7500 M2 oppervlakte kunnen behouden, waarin
het bedrijf wordt voortgezet, al is het dan ook
op de oorspronkelijke primitieve en verouderde
wijze.
Door de windstilte heeft de gevreesde uit
breiding van den brand geen voortgang kun
nen vinden en zijn de in de onmiddellijke na
bijheid gelegen kapitale boerderijen, waarvoor
groot gevaar bestond, behouden gebleven.
Op het terrein van den brand was ook aan
wezig de burgemeester van Eist, de heer W. Th.
de Leeuw, alsmede de burgemeesters van Bem-
mel en van Westervoort.
Het Amsterdamsche Gerechtshof heeft arrest
gewezen in de strafzaak tegen de beide Amster
damsche recidivisten, die in de Nijenrode-straf-
zaak als „verhuizers" optraden en die thans te
recht hebben gestaan wegens diefstal met
braak in het' abattoir te Amersfoort.
Wegens diefstal in vereeniging is het twee
tal thans door het Hof veroordeeld tot een jaar
gevangenisstraf met aftrek van drie maanden
voorarrest. Het Hof nam bij de strafmaat in
aanmerking, dat de verdachten zich reeds van
Juni 1935 af in voorarrest bevinden.
De procureur-generaal had in hooger beroep
vrijspraak geëischt, daar hij het bewijs niet
geleverd achtte.
Voor de Arr. Rechtbank te Maastricht is
Maandag tegen den kantoorbediende J. H. Gr.,
terzake van verduistering van ongeveer f 17.000
ten nadeele van de M. T. S. en Ambachtsschool
te Heerlen twee jaar en zes maanden gevange
nisstraf geëischt.
Maandag is de kapitale boerderij van den
landbouwer Giesen, in eigendom toebehoorend
aan dten heer Rottink, te Deldenerbroek, Gem.
Ambt-Delden, uitgebrand. Slechts met moeite
kon een 18-tal stuks hoornvee gered worden.
Een groote partij hooi en stroo" ging in de
vlammen verloren, zoomede de geheele inboedel.
De oorzaak van den brand is onbekend. Ver
zekering dekt de schade.
De motorschokker Sch. 1, schipper J. Hoef
nagel, is hedennacht, terwijl hij dwars voor
Noordwijk vischte, ongeveer 6 mijl uit de kust,
op 11 vadem diepte met zijn vischtuig aan een
wrakstuk vastgeraakt. Na veel moeite is het de
bemanning gelukt het wrakstuk aan boord te
krijgen. De netten zijn vrijwel geheel vernield.
Voor het congres „Nederland Weerbaar", dat
op Vrijdag 17 en Zaterdag 18 April a.s. in café
restaurant „Boschlust" te 's-Gravenhage zal
worden gehouden, bestaat veel belangstelling.
Thans is reeds van personen uit negen provin
cies van ons land toezegging ontvangen, dat zij
het congres zullen bijwonen. Verschillende
landgenooten, die verhinderd waren, zonden
betuigingen van sympathie.
De Congresvoorzitter, dr. J. C. Eringaard, zal
de openingsrede uitspreken; de heer N. van
Zalinge, onder-voorzitter van het Centraal Co
mité tot Waarschuwing tegen Eenzijdige Ont
wapening en voorzitter der Kon. Ned. Vereeni
ging „Onze Vloot", de sluitrede.
i
Wij signaleeren deze uitlating van den
voorzitter van Horecaf, omdat wij meer
malen gepleit hebben voor fsrlaging der
listen op het hotel- .en cafébedrijf. Maar
wanneer de exploitanten zoo lichtvaardig
tot prijsverhooging over gaan, dan betwij
felen wij toch, of een verlaging van lasten
ooit aan het publiek ten goede zou komen
en vermeerdering van het tourisme in eigen
land waar het om te doen is wel uit
dien maatregel zou voortvloeien.
Onder het treurig opschrift: „Mussert is er
niet bij", schrijft „Volk en Vaderland he
orgaan van Ir. Mussert:
,De K.L.M. heeft een aardige reclame voor
haar luchtdiensten bedacht, door in de etalage
Van haar Amsterdamsch vrachtbureau (Leid-
scheplein naast 't politiebureau) op de manier
Van een Panopticum-in-miniatuur alle bekende
figuren die ooit een K.L.M.-vlucht maakten,
ten toon te stellen. Colijn, Deterding en Kns-
namurti staan er in gezelschap van Erna Ru
binstein den marahadja van Patiala, Norman
Davis, Willy den Ouden en generaal Snijders.
Mevr. de Boervan Rijk, prof. Brouwer en
graaf van Limburg Stirum zijn present; ook
Stanley Woods. Sir Cecil Clementi, Koning
Leopold, Ibn Saoed en Renate Müller verschij
nen ons daar.
Het zijn inderdaad passagiers van diverse
Pluimage en het is ontegenzeglijk een uit
nemende propaganda voor onze nationale
luchtvaart, juist omdat al deze min of meer
beroemde althans vooraanstaande en populai
re dames' en heeren hier bij elkaar zijn gezet.
Wij schrijven alle, maar wij moeten hieraan
toevoegen: op één na. Mussert staat er niet bij.
Dn dat nog wel, terwijl Mussert op Schiphol
-- bij zijn vertrek in de morgenvroegte nas'
tndië een uitgeleide kreeg als gèen der da
mes en heeren ooit op eenig Nederlandseh
Vliegveld te beurt viel. Het stemt wel droevig
te moeten constateeren, dat onze populaire
R.L.M zoo weinig ruggegraat toont, juist dezen
Passagier niet in het heterogene gezelschap
te laten voorkomen.
Onze Mussert wordt er niet minder van; de
tC.L.M. echter maakt met haar reclame op
deze wijze uitgevoerd al een zeer bekrompen
Ihdruk, hetgeen kwalijk past bij de franke on-
Vervaardheid en het nationale zelfbewustzijn,
tvelke zij in practisch opzicht weet hoog te
Louden
De Residentiebode teekent hierbij aan:
Inderdaad, 't is wel treurig, dat de kop van
Mussert, die in alle N.S.B.-uitgaven, beschei
den, soms tot twee-, driemaal toe, wordt afge
beeld hier niet onder de bekende figuren" is
°Pgenomen
Dat deze leider zich zelf als reclamepop aan
biedt, spreekt intusschen boekdeelen. De N.S.B
een en al speculatie op onevenwichtige figu-
ben, die .geïmponeerd" moeten worden.
En in dit verband is het van de K.L.M. nog
°1 begrijpelijk, dat ze zulke „figuren uit haar
Electie weert.
Bet ,,Vova"-stukje is wel heel kostelijk.
Nu Abessinië staat in het brandpunt der be
langstelling, vindén onze lezers het zeker wtel
interessant, eens een H. Hart-schild te zien in
een der vele talen van Abessinië, in de eigen
aardige karakters. Zooals bekend, worden deze
H. Hart-schilden door het secretariaat „Regina
Coeli" te Amersfoort gratis verspreid over de
geheele wereld, in de talen der Missiën en zijn
zij nu gedrukt in 363 talen! De taal van het
hierbij afgebeelde schild is het „Amharisch" en
de vertaling' van het schietgebed luidt:
„Jezus, zachtmoedig en ootmoedig van Harte,
maak ons hart gelijkvormig aan Uw Hart."
Reeds verscheidene jaren heeft het secretariaat
Regina Coeli vele duizenden H. Hart-schilden
doof geheel Abessinië verspreid, in de volgende
talen:
Amharisch, Tigray, Géez, Guragué, Bilerio,
Wallamo, Oromo, Tigrinya en Somali in Ita-
liaansch Somaliland.
Moge ook in Abessinië, zooals over geheel de
wereld, het H. Hart van Jezus worden gekend
en bemind:
„in alle stam en taal"!
Zie hier twee vragen wij zouden er nog
?eer kunnen noemen die u zich zeker
^bwijis zult stellen, hoewel dat eigenlijk niet
6er noodig zou moeten zijn.
Tóch lijkt het voor velen nog wel eens de
?°éite waard er een oogenblik over na te
ehken.
f Er Zit aan 'deze en dergelijke vragen zoo het
eh en ander vast, waarover ge in het eerste
°8enblik niet denken zoudt. Wij willen dus
^achten u op den goeden weg te helpen.
yLereerst iets voor hem, die een product wil
eritoopen of zijn zaak bekend wil maken.
•jP0 fabrikant moet zich vóór alles afvragen:
r*eb ik een product te leveren, dat het publiek
(Tranig bevredigt dat het dit niet alleen één
(iier, maar ook wéér zal koopen?" Kan hij
ijer niet bevestigend op antwoorden, dan be-
[Peft hij niet te trachten zijn artikel per
^®rtentie te verkoopen.
g^ant Juist door adverteeren, hetgeen in zijn
WV°udigsten vorm niets anders is, dan het
jjjT'nd maken van een product (of zaak), is dit
e duct (of zaak) blootgesteld aan algemeene
openlijke critiek.
•>dv k is dan 00^ verkeerd te meenen, dat
erteeren altijd wonderen kan verrichten,
nt geen advertentie verbergt op den duur
De ruiten van den internationaal politie-
ken warwinkel blijven beslagen, ondanks
de overeenstemming, welke de Locarno-
mogendheden bereikten, welke overeenstem
ming geformuleerd is in de zgn. voorstellen van
Londen met militair-consultatieve annexen.
Deze voorstellen van Londen bezitten eenige
elementen, welke gemotiveerd kunnen worden
als concessies aan Frankrijk om dit binnen de
perken van mogelijk vruchtbaar vredesoverleg
en buiten die van actieve représailles tegen het
verdragschendende Duitschland te houden,
maar welke van den anderen kant getuigen
van een met het beoogde doel, n.l. den opbouw
van een nieuwe vredesorganisatie op de puinen
van de ondeugdelijke, en onklaar gemaakte oude,
in strijd zijnde inconsequentie. Consequent,
maar hoogstgevaarlijk zou het geweest zijn, in
dien de Locarno-mogendheden onmiddellijk met
actieve dwangmaatregelen zouden hebben aan
gestuurd op een herstel van den status-quo in
de Duitsche Rijnzone. Frankrijk wilde deze zui
ver Versaillaansche consequentie trekken, maar
kon niet alleen Engeland en Italië, maar ook
België niet meekrijgen. Vanaf het oogenblik dat
dit duidelijk was, had Frankrijk, indien het
niet bereid was op eigen gelegenheid door te
bijten, niet moeten trachten om van het onmo
gelijk geblekene nog zooveel mogelijk te reali-
seeren. Het heeft dit echter wel gedaan, met het
gevolg, dat er voorstellen zijn geconstrueerd,
waarmee noch Engeland, noch België, noch
Italië het in zijn hart oprecht eens kan
zijn, omdat zij ongeschikt geacht moeten wor
den om welk definitief doel dan ook te dienen.
Duitschland heeft een einde willen maken aan
den discrimineerenden geest van Versailles en
aan het Locarno-pact, voorzoover dit met dien
onzaligen na-oorlogschen geest was geïnfec
teerd. Dat is op zichzelf zeer begrijpelijk. Het
heeft dien geest echter niet door overreding
naar het schimmenrijk trachten te verbannen,
maar een methode toegepast, waardoor juist
het spook, dat het bezweren wilde, tastbaarder
en grooter werd opgeroepen. Duitschland eischt
volledige rechtsgelijkheid met de andere mo
gendheden en volledige souvereiniteit over ge
heel zijn eigen grondgebied. Had het de verwe
zenlijking van dien eisch niet geforceerd, maar
overeenkomstig de daarvoor internationaal
vastgestelde en aanvaarde procedure nage
streefd, het zou waarschijnlijk minder tegen
stand hebben ontmoet, en in ieder geval de
eigenmachtigheid als uiterste noodzaak nog in
reserve hebben kunnen houden. Hitler is er
echter de man niet naar om den weg van den
geringsten weerstand te verkiezen, hij wil poli
tiek voeren met doortastende dictatorshand
zoowel in Duitschland zelf als in Europa.
et is natuurlijk een even absurde symbo
liek, een eenzijdige gedemilitariseerde
zone onder politie-toezicht van Engelsche
