w
CRAVEN A
Parfumerie
T
I
O
P
16
13
24
3 PAARLAARSTEEG 5
WONING ZOEKENDEN
1936 - LENTE - 1936
In
elk
Roomsch
gezin
UT19LIEKE
ILLUSTRATIE
PLEIN 22 - J. J. VAN KOOTEN -r£L'12000
1.62'lp. kw.
N.V. HEES CO.
PLANT
AARDAPPELEN
TUIN - GRINT
JAN VAN WIJK
v
iód
33 ct.
25 ct.
39 ct.
CORNS. L. KWAK
38—
\Tk ct. p. w.
Zuivere vrede, die
alles verstilt
A. ZONDERLAND
s
LET OP DE ETALAGES EN DE PRIJZEN
WONINGBUREAU
ONS LENTE-NUMMER
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
ERRES RADIO
A
De zandhelling
•Vh?
Aft it»**
In verschillende plaatsen worden in deze dagen Paaschmarkten gehouden,
waarop menig typisch tafereeltje is vast te leggen. Immers de meest
uiteenloopende zaken worden er verhandeld
wmm.
KRUISSTR. no. 33
Eerste kwaliteit
SCHELPEN - ZAND
ZWARTE GROND
Brouwersvaart 106
-
10 voor l7V2ct.
A K RU
Scheerzeep
Gil ett e Mesjes
5 stuks voor Ct.
Paarl Scheermesjes -|
10 stuks voor I. O ct.
3 groote Tubes
Tandpasta voor
Haseline Snow p*
per potCt.
Pepsodent
Tandpasta vanaf
ct.
Coty Eau de
Cologne vanaf
NAGELLAK - per 1 A
flacon vanaf A"
Ct.
FIXIT voor het
haar vanaf
ct.
Groote bus
Lavendel-Poeder
ct.
HEEFT U STOF?
PRIMA LAMSVLEESCH
Schagchelstraat 4 - Tel. 13474
a GAAN NAAR
Koopt thans een FONGERS-RIJWIEL
MOTORRIJWIELEN Harley-Davidson Levis
B. M. W. RUDGE O. K. MOTOSACOCHE,
D. K. W.-PRIJZEN vanaf f 205.—.
I NTEEKENBILJET
Maartzon schijnt over het
stuifzand
De lente, die onder boesterige vlagen en vele
regenbuien hare intrede doet, is oorzaak,
dat men weer eens de ronde gaat doen
door tuin en hof om te zien, wat er steeds
schuchter boven den grond komt kijken óf
moediger de knoppen openvouwt.
Tegelijkertijd keert dan weer het genoeglijke,
amateuristische verlangen terug iets te doen:
*n nieuwen heester te planten, de borders zoo
mogelijk te verrijken met enkele der over
vloedig aangeprezen „nieuwtjes" uit een kleu
rige prijscourant, hier wat te snoeien, daar iets
te verpoten, en zoo meer, aldus schrijft J. G. van
Lohe Bosch in „De Wandelaar" (uitgever A.
G. Schoonderbeek te Laren).
Mijn oog viel bij deze eerste voorjaarsinspec
tie toen op een paar kleine Jeneverbessen, het
vorige jaar van de Mosselsche heide geïmpor
teerd en die ik liever op een andere plaats zag
staan. De schop werd te voorschijn gehaald en
ik stak de twee kleine wakels uit, waarbij ik nog
eens met alle aandacht de fraaie naaldjes be
keek, die deze wilde heesters dragen en welke
vooral aan de bovenzijde zulk een verrassend
fijne, zeegroene kleur vertoonen.
En toen ineens bleef ik staan, de juni-
perus met kluit-en-al in mijn handen, want
voor mij, helder en scherp, zag ik de roestbruine
wulpenheide van Mossel, wegwazend met paarse
en violette pastelkleuren naar den einder. Ik
zag de stammen der zilverberken aan den bui
tenzoom van het stuifzand en onder Gods
lachenden hemel de bizarre, blinkende koppen
der landduinen!
Ik zag dat alles duidelijk en snel, hoewel
slechts in verbeelding. Maar ik glimlachte,
Wetende dat dit een teeken was, een roepstem!
Snel werden de wakels op hun piaabs gezet,
de schop 'weggeborgen, de banden van de fiets
har-i opgepompt en, fluitend, maakte ik mij ge
reed bij elkander te zoeken, wat bij zulk een
«Ausflug"' onontbeerlijk is.
Nog platen genoeg in het chassis? Zit de
Verrekijker in den rugzak? Heb ik mijn mes?
En een leeg doosje, dat soms goed van pas
komt om een of ander prulletje in op te ber-
tten? Zoo'n prulletje, dat soms wel eens een
hiooi vuursteentje, een oeroud stukje brons, een
8a:iewerkscherf kan zijn....
Hoe prettig is dat: het oor te leenen aan
deze heerlijke verzoeking!" Alles in huis zoo
•naar te laten liggen, ineens eruit te trekken,
Weg te loopen van de boeken, de kamermuren,
het half-afgemaakte werk
Het geeft zulk een plezierig, overmoedig ge
joel en als je buiten op den weg langzamer
hand bemerkt, hoe een paar fiksche trappen
°P de pedalen je snelheid geven, de banden
*an je fiets beginnen te gonzen en de wind
Wappert en bromt in je ooren, dandan be-
Sin je te lachen tegen het zonnige land, tegen
het Jonge sterke licht van de Maartzon, tegen
«les, waar daar om je heen is.
Tot aan de oude herberg Zuid-Ginkel gaat
het berg-af en hebben we niets té doen dan
Spelenderwijs het pad te houden en naar de
Otngeving te kijken. Daar links steken de krui
en van de hooge Tradennen boven den helde
end uit en aan den anderen kant staan de
Twaalf Apostelen (laatste uitlooper van hetl
%sseltsche bosch) op hun hoogen heuvel sa
mengedrongen.
Nu komt ter weerszijden van onze route de
moo te Ginkelsche heide met links de toppen
v&n den Drieberg, merkwaardige cultusplek uit
v°orhistorischen tijd; de bosschen trekken zich
Verder, al verder terug om die wijde, wijde hei-
v'akte alle ruimte te laten, maar bij De Ginkel
"hit zich weer de blauw-groene dennenom-
Slhing, daar komen de bosschen weer tot aan
^en weg. i
Ginkel, een oude pleisterplaats aan den Hes-
^hweg, die in de richting Arnhem thans sa
menvalt met den betonnen verkeersweg, doch
Westwaarts de heide inschiet, rechttoe-rechtaan
m^r het stille land over Lunteren (Goudsberg),
^Srneveld naar Amersfoort en zoo verder.
Tinus, de bejaarde scheper van Zuid-Ginkel
"^ekt even de kluitschop omhoog bij v/ijze van
?r°et, als ik, voorbij-zoemend, met de hand
jW'aai. Maar meteen druk ik de terugtraprem al
.ff en draai over het fietspad en grasberm
eg; ik wil Tinus toch even wat rustiger „goe-
n morgen" wenschen.
Tinus, begrijpend, glimlacht en iif overigens
Wljgzaam als immer, wat daarom nog niet
e6ï?en wil, dat hij 't niet aardig vindt als je
afstapt en een praatje maakt. De schapen
eenigste nog overgebleven kudde uit den
'lJden omtrek) zijn in 't schemerige schot,
aar we kijken even in de kleine, terzijde afge-
-hoten ruimte, waar de lammeren zijn, die
„Voortjes straks, over een poosje) laót
'k ze dT uit," zegt Tinus, ,,'t is noe zó'k bar
mooi weer en daor motte ze van profiteere. Dan
züj-je die kleine dinge 'es zien springe!"
Ik knik met het hoofd, doch ik ga nu toch
maar verder om geen tijd te verliezen; daaren
boven maken de twee scherpe schaapshonden,
die buiten tegen de kooi een prii.iitief hok heb
ben, zulk een helsch kabaal over mijn aan
wezigheid, dat hooren en zien me vergaat. Ik
groet dén scheper en ga er van door om een
kwartier verder een binnenpad in te slaan, dat
noordwaarts naar de zandverstuiving leidt.
Eerst zijn het weer Jonge dennenbosschen,
die tot vlak aan het smalle pad komen, doch
dan ineens is er even een uitzicht over weg-
blauwende heide en verre schittering van stuif
zand. Dan opnieuw dennen aan weerszijden,
maar dit is oud geboomte dat niet bijster goed
heeft willen aanslaan en daardoor iets spook
achtigs, verwrongens heeft. Het is er doodstil en
lijkt vol mystieke schemerdiepte.
En daar wijken de bosschen voorgoed uit
eenals om een „general view" toe te laten op
het stuifzandgebied, dat nu in volle glorie het
gezichtsveld beslaat. Verblindend door de zon
beschenen toppen wisselen af met violette scha
duwpartijen en donkerblauwe boomgroepen.
De hemel daarboven is van een ontroerend,
droomerig diep-blauw en de langzaam overtrek
kende wolken hebben ijle rondingen en zacht
vervagende omtrekken.
Ik verstop mijn fiets in het dichte randbosch
en sta even in mezelf te overwegen wélke
richting ik kiezen zal. Naar den kant van den
Valenberg of meer naar het Otterlosche bosch?
Och, 't is eigenlijk gelijk.
Voor mij ligt de blinkende baaierd van het
Zand en ik zwerf tusschen de heuvels verder en
door de laagten, waar menigmaal een vrij we
lige vegetatie te vinden is van berk, vliegden en
kruipwilg. Een oogenblik ga ik daar zitten en
kijk naar het rustelooze, boeiende spel van zon
licht en schaduw.
Soms drijft hoog door den hemel een vlok
luchtig wolkenspinsel voorbij en het zonlicht
wordt even onderschept. Om snel daarna in
vroolijke glorie het terrein te heroveren, de
ranke berkenstammen te doen blinken, de den
nennaalden te verzilveren en de fijne windrib-
ben der zandhellingen te toetsen met paarse
schaduwtjes.
Ik voel er thans heelemaal niet voor mijn
camera ter hand te nemen en consciëntieus aan
het werk te gaan met motiefzoeken, instellen,
geelfilteren, enz. Dan diep ik nog wèl zoo lief
mijn kleine schetsboek uit den meegenomen in
ventaris op en maak ik enkele krabbels. Mijn
geweten zegt: „Een voorwendsel van je. Je
kunt dan beter luieren en rond je koekeloeren",
maar met mijn geweten maak ik in deze om
standigheden korte metten.
Even verder ontdek ik een prachtig plekje:
een met goudbruin mos beslagen heuvel, waar
over een zéér oude, grillige den de schonkige
armen rekt. Verder is aan alle zijden het ge
weldige laaien der blonde stuifheuvels.
Mijn rug rust tegen een hooge, gerimpelde
helling en wanneer ik de armen achter mijn
hoofd vouw en de oogen sluit, voel ik de warme
weelde van dit alles door me heen trillen. Ik
voel den zuiveren vrede, die alles verstilt.
Zacht suist de vlugge wind door den ouden,
ruigen den en de zon sprankelt op zijn naalden
duizenden glinsteringen. Hoog komen de zoele
wolken aangeschoven, met telkens wisselende
vormen omhoog glijdend van achter de blin
kende zandhoopen, hooger steeds hooger.
Ik volg ze met mijn oogen. Nu zijn ze recht
boven me en zie ik hun vage, gemarmerde
lagen. Dan deinzen ze en trekken naar den
tegenoverliggenden einder, de een na den an
der, alle denzelfden weg, hoog over de zonnige
aarde, tusschen den Tijd en de Eeuwigheid
Ik lig te mijmeren over allerhande kleine en
groote dingen: over de wolken en over de merk
waardige stuifzonden. over het leven en over
den dood en ik bepeins, hoe goed zulk een stilte
in de natuur wezen kan voor den steeds voort-
jachtenden mensch.
Maar dan zit ik plotseling recht op en zeg
tegen mezelf: „Nü zullen we eens aan 't werk
gaan!" Doch het plekje hier heeft thans een
minder goede belichting, zoodat ik besluit wat
verder te trekken. Van den eenen heuvel gaat
het naar den anderen en zoo koers ik het Zand
bijna in zijn volle breedte door. Ik scharrel een
half uur rond bij een mooie oerbank-tafel, die
met prachtige, sienna-bruine tinten boven het
zandige oppervlak uitsteekt, ik ga vervolgens
terug en stuit dan aan den kant van de Wolfs
bergen op een vossenspoor.
Het is ongetwijfeld van dezen nacht, de
kroontjes der klauwen staan scherp op het zand
afgeteekend en mijn interesse is zóó sterk, dat
ik het sporensnoer begin te volgen, kilometers
ver! Natuurlijk verlies ik het, waar 't een stuk
lage dennen ingaat
De zon is reeds over haar middaghoogte en
wat zoo dikwijls gebeurt in het voorjaar, zien
we ook thans: uit het Westen komen grijze wol
ken aangedromd, die regen voorspellen. Maar
nog is het stil en zoel en zonnig, zoodat ik de
verleiding niet kan weerstaan mij op een hoo
gen top neer te zetten en vandaar op mijn ge
mak dit schitterende natuurmonument te over
zien.
Wót werken? Dit is een dag om het voorjaar
te voelen diep in je ziel, wat rond te zwerven
in het lachende zonlicht, te luieren en van puur
geluk te fluiten of met groote sprongen den
eenen heuvel op, den anderen af te rennen.
Dit.... dit is een Fallieterdag
Tegen tweeën begint een groote, grauwe
wolk met regendroppels te spatten en de wind,
die opsteekt, doet onmiddellijk kil aan. Ik be
sluit huiswaarts te gaan. Een wijde, groote
schaduw valt over de zandverstuiving en de
verspreide dennegroepen worden somberblauw.
Maar majestueus, indrukwekkend blijft de aan
blik; dreigend met overweldigende eenzaam
heid
Uit den dichtgetrokken hemel valt de regen
dichter neer en de bodem wasemt alras zachte
geuren uit. Balsemieke geuren van warmge-
stoofden grond, die nu nat beregend wordt
Ik zoek en vind mijn fiets, gelukkig zit de
loden cape op den bagagedrager. Wat een heer
lijke intimiteit hangt hier in het regen-door-
ruischte bosch. Een intimiteit, die ook een klein
tikje geheimzinnig aandoet. Nog even sta ik
stil te luisteren, hoe de regen neerritselt met
het geluid van duizenden kleine, electrische
vonkendan gaat het over het smalle pad
naar huis terug.
De regen ontrolt zijn lange, golvende sluiers,
zie ze ginds stuiven in snelle, wentelende vaart
over de hei, zie de boschranden schuil gaan in
den grijzen schemer en alle kleuren dooven tot
een eendere, grauwe vaalheid.
Maar ondanks deze plotselinge kentering
in het weer, blijft er iets van de milde lente in
de lucht en de vochtige aarde is een en al geur,
belofte en donkere spanning van geheimzinnige
groeikracht
«le,
^aardigste lenteboden met hun kroezige
en stuntelige pooten.
K.Y. 145, een echt Erres toe
stel met bekrachtigde elee-
tro-dynamische luidspreker.
Schaal met 40 stationsna
men I In een prachtig noten
houten kastje. Komt deze
Erres bij ons eens bekijken!
Betaling in overleg met den
koper
Haarlem - Telefoon 15507
ALLE SOORTEN
SPAARNWOUDERSTR. 79—81
TELEF. 12915 HAARLEM
PER H.L. 0.60
TELEFOON 10748—28731
Probeer nu eens een Craven „A". Een engelsche
sigaret, maar zóó heerlijk zacht! Gemaakt van
louter volrijpe Virginia-tabakI Met als finishing
touch de zijdezachte kurken tip. Dit kurk houdt
Uw tabak droog: daarom smaakt het rooken nu
niet meer heet en scherp, maar heerlijk koel.
THANS Nu kleeft Uw sigaret ook niet meer aan de lip.
Eindelijk volmaakt engelsch rookgenot voor alle
20 VOOI? 35 Ct. nieuwe en oude Virginia-liefhebbers!
I
Damesmantel n. maat 15.Over
jas n. maat 16.Colbertcostuum
n maat t 20.Alles prima Four
nituren en afwerking. Colbert
costuum keren 13.Overjas
keren 9.
Adres: J. Mtlller Joh. de Breuk
straat 1, Bel op 16077 en wjj komen
bij l' thuis. - Op al deze prijzen
géven wy tijdelijk 10 pCt. korting.
HET ADRES VOOR
ls
W N.V. HEEMSTEDE'S
HEEMST.DREEF 276
TEL. 28236
EIKENLAAN 45
TEL 29526
ZANDV.LAAN f51
TÉL. 26829
PRIJZEN ZOO LAAG ALS NOOIT TE VOREN
VANAF
Een abonnement op het lei
dende geïllustreerde Katho
lieke weekblad ligt binnen
Ieders bereik. Wekelijks een
schat van prachtige Illustra
ties en boelende lectuur van
blijvende waarde voor
VRAAGT GRATIS CATALOGUS EN INLICHTINGEN
of
De administratie verstrekt
op aanvrage gaarne gratis
proefnummers. - Reeds ge-
abonneerden worden vrien-
dèlijk verzocht vrienden en
bekenden tot inzending van
onderstaand formulier aan
te sporen.
KATH. ILLUSTRATIE
Nassaulaan 51,
Haarlem.
Ondergeteokende abonneert
zich op de Kath. Illustratie
h 12% cent per week.
f 1.62% per kwartaal.
Naam
Adres
Woonplaats
doorhalen wat niet wordt
verlangd.
Inzending geschiedt met 1%
cent postzegel.
