Begrafenis van piloot
Beekman.
Plaats dan een „Omroeper"
voor 80.000 gezinnen
Zoekt gij betrouwbaar j
Personeel?
WEDSTRIJDEN
'n Voorjaarsfietstocht
Paaschei-versiering
DONDERDAG 2 APRIL 1936
'N VERSJE VAN VONDEL
zelfs in alle kranten vermeld. Zoo werd
mijnheer Mackey gehuldigd, omdat hij
honderd oesters in negen minuten had ver
orberd; Bob Barnett, omdat hij twee en
zestig eieren in één uur naar binnen had
gewerkt; Hauning Westnut om z'n record
van zeventig abrikozen in zeven minuten.
Patrick Driver is de wereld-biefstuk-kam
pioen, want hij at er acht kilo van bij een
enkelen maaltijd.
Wij zouden deze heeren wel kampioenen
gulzigheid kunnen noemen en wij, Hol
landers, kunnen dan beter voor den dag
komen met onzen schaakkampioen Max
Euwe. CEDA.
De V.P.D.
't Was een heel troepje, dat op dezen
mooien Maartschen dag een fietstochtje
maakte. Voorop reden Bram en Kees, dan
volgden Rob en Evelien en eindelijk kwa
men Mientje en Toos. Er was bijna geen
wind, de lucht was strak blauw, kortom 't
beloofde een schitterende tocht te zullen
worden. Het doel was eigenlijk driedubbel,
zooals Kees gezegd had. Ten eerste een
mooien fietstocht maken, ten tweede
boschanemonen zoeken en ten derde kij
ken of er van de boschbewoners ook iets
te zien was. Voor de boschanemonen was 't
terrein al gauw bereikt. Midden door den
grooten weg, die naar he,t bosch leidde,
stroomde een beekje en juist bij de brug
kon je gemakkelijk den slootkant bereiken,
waar het meestal wemelde van de bosch
anemonen. Nu was het nog wat vroeg in
den tijd, maar het was er ook eigenlijk om
te doen, plantjes mee te nemen om in den
tuin te zetten en daarvoor was deze tijd
juist de goede. Het duurde niet lang of
Mientje had tusschen de dorre bladeren de
fijne blaadjes ontdekt (fig. 1). Voorzichtig
werd een stuk wortelstok met de blaadjes
eraan uitgegraven en in een krant gepakt.
Het was nog flink vochtig, zoo van den
slootkant, gevaar voor uitdrogen bestond
niet. Nu ontdekten ook de anderen plaptjes
van anemonen en spoedig was een tiental
plantjes verzameld. Ook de dotterbloemen
(fig. 2) begonnen al voor den dag te ko
men en zelfs te bloeien; zij waren dus al
verder dan de anemonen.
pmniiiiininiiiiiiniiiniinimiiiinninniiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiinniiiiiiiiiiiniiiniiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiinniiiTi
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiminiiiiiiiiiiniiiiiiiiiniiiiniiiiiniiiiiiiiiiiiiuiiiiiuiiiiiiiiiiniitininniiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiii
Wielerwedstrijden zijn aan de orde
van den dag. Als je maar een
paar sterke longen hebt, ben je
al een heel eind op streek. Maar als iedere
deelnemer in zijn linkerhand een ei tus
schen duim en wijsvinger moet houden en
het eindpunt moet bereiken, zonder het ei
te breken, terwijl hij zoo snel mogelijk
moet rijden, nu dat is lang zoo gemakke-
lijk niet, want terwijl men rijdt moet men
zijn aandacht verdeelen tusschen het ei
en het stuur. Als je het laatste vergeet, lig
je in een oogenblik tegen de vlakte en ais
je het ei vergeet, heb je het gauw tusschen
je vingers stuk geknepen.
In Parijs hebben elk jaar wedstrijden
plaats van kellners, die met een blad vol
glazen en kopjes het eerst aan een zeker
punt moeten zijn; van winkelmeisjes, die
hun hoedendoos aan het eindpunt moeten
brengen en van de sjouwers van de „Hal
les", de groote levensmiddelenmarkt van
Parijs, die met vrachten van een paar hon
derd kilo moeten hollen. In Engeland heb
ben nu en dan wedstrijden plaats tusschen
de dragers van de fruitmarkt. De deel
nemers moeten wel een dozijn groente
manden op hun hoofd torsen. En dat is
geen kleinigheid, want deze manden zijn
in den regel -25 cM. hoog en 50 cM. in
doorsnee.
De Schotten houden er een eigenaardig
spel op na, waarvoor men al over een bui
tengewonen voorraad kracht moet beschik
ken. 'n Dikken stok, „caber" genaamd, die
6 M. lang is en wel 100 kilo zwaar, moeten
ze eerst tot aan hun schouder opheffen en
dan zoodanig wei-pen, dat de „caber" een
hal ven cirkel beschrijft.
Een spel in Perzië is dat, waarbij
twee mannen rug aan rug op een paard
zitten. Het kamp wordt in tweeën verdeeld
en het is nu zaak zijn tegenstanders van
het paard te werpen en degene, die de
meeste ruiters uit het zadel gelicht heeft,
is natuurlijk de, overwinnaar.
Dan hebben we nog de wedstrijden in
oehcndigheid, zooals er 'n poosje geleden
in Londen een gehouden is voor de kap
pers. De opgaaf was, om twee kinnen in
den kortst mogelijken tijd te scheren.
Twintig candidaten namen aan den wed
strijd deel en het was een Italiaan, die met
glans al zijn collega's versloeg door in den
tijd van 6 minuten en 12 seconden zijn twee
klanten te scheren.
In het organiseeren van wedstrijden
spant Amerika natuurlijk de kroon, want
de eene is hier al dwazer dan de andere.
Denk eens, dat er een prijs uitgeloofd werd
voor dengene, die het eerst een reusachti
ge taart had opgegeten, zonder er 'n drup
pel bij te drinken. Lekker, zeg je? Het zou
je niet meevallen, maar je zult van je moe
der wel geen kans krijgen om het te pro-
beeren. De namen van eenige winnaars
van zulke onzinnige wedstrijden werden
Hier is een versierd Paaschei 'n visch.
De vinnen en den staart knip je van
gekleurd papier, b.v. rood of oranje.
Jullie ziet wel hoe dat gaat. Er komen lip
jes aan, die omgebogen worden en op het
ei geplakt. Bij de kieuwen heeft de visch
aan weerszijden een vin. De oogen, schub
ben, kieuwen en bek worden er netjes op
geschilderd of geteekend. Je kunt 't heele
ei oranje kleuren, dan wordt het 'n goud-
visch.
de aandacht. Was het een vogel? Neen,
toen zij goed keken, was het een aardig
eekhorentje, dat, verbaasd over de bezoe
kers, even in het dorre gras bleef zitten en
toen met vlugge bewegingen naar den
naastbijzijnden boom wipte om langs den
stam omhoog klimmend te verdwijnen. En
het bleef niet bij een eekhoorn (fig. 4),
spoedig zagen zij een tweeden, een derden,
en zelfs een vierden; het leek wel of alle
eekhoorns mèt elkaar hadden afgesproken
hier bijeen te komen. Overal zag je de
mooie staartpluimen omhooggaan.
In het bosch werd een oogenblik halt
gehouden om de meegebrachte appels op
te eten. De schillen werden netjes in een
oud konijnenhol begraven. Toen herinner
de Evelien zich, dat zij beloofd had gagel
mee te brengen (fig. 5). Nu, dat was geen
bezwaar. Vlak bij was een soort vennetje,
waar gagel bij massa stond en een mes
was ook wel te krijgen. Nadat ieder zich 'n
bosje had gesneden, werd de thuisreis aan
vaard, die nog gemakkelijker ging dan de
heenweg, want nu hadden ze den wind,
die intusschen was opgestoken, in den rug.
Onder de belofte spoedig weer een derge
lijken tocht te ondernemen, ging het club
je in de beste stemming uiteen. A. L.
„Ik zal me op deez' wagen wagen,
Die me zal naar Leiden leiden;
God zal met Zijn plagen plagen,
Die in anders weiden weiden."
Is juffrouw Kip dan uitverkocht,
Dan moet de Haas betalen;
En dan gaat hij, je raadt het goed,
Vlug nog naar bakker Suikerzoet,
Om daar nog iets te halen!
Maar eindelijk heeft meneer de Haas
Genoeg voor al z'n vrinden;
Al wie er braaf heeft opgepast,
Die zal op 't goede Paaschfeest vast
Wel heel veel eitjes vinden!
R. F. W.
„Heer Leeuw," zei eens de beer beleefd,
,,'k word door verdriet verteerd,
dat gindse ezel, majesteit,
uw grootheid maar niet eert.
Hij spot met uw rechtvaardigheid
en hekelt uw talent,
zegt dat van alle dieren, u,
de grootste nietsnut bent.
En zelfs dat uw grootmoedigheid
niets dan komedie is!
Gooi toch die ezel, majesteit,
in de gevangenis."
Eens was Vondel, de meester van onze
Vaderlandsche dichters, zoo wordt ver
haald, op reis van Amsterdam naar Leiden.
Terwijl de dichter zijn weg vervolgde en
De leeuw keek peinzend voor zich uit
en zei toen: „Och welnee,
laat toch die ezel praten. Beer,
een „ezel" telt niet meel"
PIET BROOS
genoot van 't natuurschoon om hem heen,
kwam hem 'n boer achterop rijden, 't Was
toevallig 'n kennis van Vondel en daarom
maakte deze van de gelegenheid gebruik,
om den boer te vragen of hij mee mocht
rijden. De boer wilde al zeggen: „Natuurlijk
mag u dat," toen hij zich opeens bedacht.
„Nou goed," zei hij dan, ,,'t is voor mij 'n
groote eer, 'n dichter zooals u bent, naast
me op den wagen te hebben. U mag dus
méérijden, maar onder één voorwaarde..."
„En die is?" vroeg Vondel.
„Dat u éérst 'n versje maakt....", klonk
het plagend.
De dichter, die zijn man kende en drom
mels goed wist, dat deze zijn vee dikwijls
heimelijk liet grazen in de weiden van zijn
buurman, ging op die eigenaardige voor
waarden aanstonds in. Zonder lang na te
denken, zei hij:
De boer had méér dan genoeg aan dit
rake versje, en probeerde het niet, om er
nog 'n ander bij te vragen. Het lesje, dat
Vondel hem in dichtvorm zoo vlug en goed
koop gegeven had, had hij maar al te goed
begrepen
De allermooiste zoekt hij uit,
Hij moet het heel goed weten;
Voor alle kinderen groot en klein
Moeten er immers eitjes zijn.
Hij wil niet één vergeten!
Ezels tellen niet mee
Want ook een ei van chocola
Is heusch wel aan te raden;
Of suiker, lekker rose of wit,
Dat in een aardig mandje zit,
Is ook niet te versmaden!
Fabel van den beer en den leeuw
Paascheieren
Als het zoo tegen Paschen gaat,
Is juffrouw Kip vroeg bij de hand.
Dan kan ze heusch niet zeuren,
Ze heeft zooveel te keuren,
Te schikken in haar mand!
De mooiste, grootste eieren,
Die legt ze op een rijtje;
Want strakjes komt mijnheer de Haas,
Dat is in 't koopen vast een baas,
Die keurt altijd een tijdje!
Dr. J. Swierstra te Huizum (Fr.) is be
noemd tot inspecteur van den Vee-
artsenijkundigen Dienst, tevens inspec
teur van de Volksgezondheid
Het escadron pantserwagens, dat is opgericht, deed Woensdag zijn intocht in den Bosch, waar het nieuwe
escadron gestationneerd zal zijn
Prof. J. C. van Eerde, directeur der
afdeeling Volkenkunde van het Kolo
niaal Instituut te Amsterdam, is over
leden
Kroonprinses Ingrid, de echtgenoote van Kroonprins Frederik van
Denemarken, arriveerde Woensdag op Schiphol
Dotlttljloe»*
Speenkruid (fig. 3) werd ondanks alle
moeite niet gevonden. Wel waren hier en
daar in de slooten al kikkereieren te vin
den. Beladen met den buit werd weer ver
der gereden, een zijpad bracht hen mid
den in het bosch. Daar trok- eenig geritsel
FOTOREPORTAGE
Te Muiderberg is Woensdag het stof
felijk overschot van piloot Beekman,
den commandant van de „Uiver" ter
aarde besteld. Verschillende bekende
vliegers volgden de lijkbaar grafwaarts
RvT
K
Koning Leopold van België bracht
deze week een bezoek aan de Coc-
kerill-werven te Antwerpen, waar d»
„Ville de Liège" wordt omgebouwd
tot transportschip voor auto's
De afgetreden vlootvoogd, vice-admiraal
M. H. van Duim is Woensdag uit Indië
teruggekeerd in ons land met het m.s.
„Marnix van St. Aldegonde"
