Paschen een bloemenfeest?
LUXE-ROME-REIS
*i
ALS HET WEER MEDE
WERKT
PRIJS F 2ÏO.-
CENTRAAL REIS-ADRES DER
VEREENIGDE KATHOLIEKE PERS
l!
KATHOLIEKE WERELD-PERSTENTOONSTELLING
VAN 13 TOT EN MET 26 MEI
Het wrekend verleden
ZATERDAG 11 APRIL 1936
Mooie tochtjes naar de bloeiende
bollenvelden
Hyacinten en narcissen
in bloei
Omgeving Haarlem
Te Uitgeest
Egmond-Binnen
Te Noordwijkerhout
Te Limmen
DE BOER-VAN RIJK ENSEMBLE
„La Cousine Bette"
Matthaeuspassion
In de Groote Kerk te Naarden
WERKVERRUIMING EN
WELVAART
Zuidhollandsche stichting in het
leven geroepen
GOUDEN JUBILEUM
Prof. Hesseling
HARTIG HAPJE VOOR
PASCHEN
Groote partij vleeschwaren
ontvreemd
REIZEN IN ITALIË
Vreemdelingen en touristen zijn
welkome gasten
Kerkelijk Leven
H.H. WIJDINGEN
Bij de Paters van het H. Hart
VOORAANSTAAND BEZOEK
OP DE PRIMAVERA
BENOEMINGEN
In het bisdom 's Hertogenbosch
ONTVLUCHTE VERPLEEGDE
AANGEHOUDEN
Stuurlieden-examen
si iiitki' 'MY/g! 'i
3*
Kinderen doodgereden
Jeugdige slachtoffers van
het verkeer
Onder bestelauto
Ernstig zedenmisdrijf
Arbeider pleegde het met hem
toevertrouwde kinderen
BRAND TE SNAKKERBUREN
Tegen petroleumstel gestooten
GAS ONTSNAPT TE TILBURG
Echtpaar bewusteloos aangetroffen
NOODLANDING ENGELSCH
VLIEGTUIG
De machine aan den staart
beschadigd
De postvluchten
DOOR J. S. FLETCHER
In verband met de gunstige weersomstandig
heden was een week geleden het vermoeden ge
wettigd, dat tyds de Paaschdagen de bollen in
een vergevorderd bloeistadium zouden verkee-
ren, hetgeen helaas door de intrede van het
koude weer niet geheel bewaarheid zal worden,
aldus schrift ons de K.N.A.C.
Niettemin zullen de velden tijdens de Paasch
dagen het critische oog van vele bloemenlief
hebbers kunnen bekoren, want hoewel de tulpen,
op enkele vroege exemplaren na, nog door af
wezigheid schitteren, hebben de narcissen en
hyacinten hun hoogtepunt bijna bereikt, zoo
dat de lucht reeds vervuld is met den heerlijken
geur, die uit het rood, wit, blauw en gele bloe-
mendorado opstijgt.
De enkele braakliggende velden, die ons sinds
de teeltbeperking aanstaren, kunnen aan den
feërieken aanblik van het geheel nauwelijks
iets afdoen. Binnenkort zullen de smalle wegge
tjes tusschen Noordwykerhout, Lisse en Kille-
gom dus weer wemelen van de duizenden bollcn-
liefhebbers, die de muffe stadsmuren voor enkele
Uren verlaten om ze voor „Nederland op z'n
mooist" af te wisselen. De omtrek van Lisse en
Hillegom zal, zooals elk jaar het geval is, het
centrum zijn, waar de meeste „toeren" zullen
heenleiden.
Bij Hillegom kan men b.v. tegenover de
kerk um ae Zuidzijde van het doro de Vee-
nenburgerlaan inslaan, zooals bijgaand doet
zien. Bij den volgenden driesprong kan men
zoowel links als rechts den Loosterweg III op
rijden. Beide wegen voeren dwars door eenige
mooie velden en men bevindt zich hier in een
net van binnenwegen, waarvan deeen beter dan
de andere is te berijden, maar die allen door
den rijkdom aan natuurschoon het eventueel
slechte wegdek doen vergeten. Mooi ook zijn de
Wegen van Sassenheim naar Noordwijkerhout,
do binnenweg van Lisse n ra- Voorhout, de ach
terweg iaar Noordwijk aan Zee. Al deze wegen
kan men als basis gebruiken voor een
bezoek aan de velden. Wie panorama
liefhebber is, zal op den uitzichttoren te Noord-
wijk een prachtig vergezicht vinden op de vel
den, de duinen en de zee van Scheveningen tot
Zandvoort toe.
Bijgaand kaartje vestigt tevens de aandacht
op de minder bekende bollenstreken, die ons
land rijk is. Ten Westen van Santpoort en Alk
maar, b.v. tusschen CastricumEgmond, Ber
gen en Schoorl zijn velden te vinden, die een
bezoek zeker ten zeerste waard zijn. Vooral op
een Zondag zal men waarschijnlijk rustiger van
de bloemen kunnen genieten dan ten Zuiden
van Haarlem, waar het begrip rust omstreeks
den bollentijd wel eens ietwat te wenschen
overlaat.
Juist in verband met de drukte doet men goed
zoo voorzichtig mogelijk te rijden en stipt de
verkeersregels in acht te nemen. Het genot zal
er niet door verminderen.
In aansluiting hierop deelen onze correspon
denten ter plaatse nog mede:
Ook in de omgeving van Haarlem zijn be
koorlijke plekjes vol bloemen, kleur en geur te
vinden. Voor de liefhebbers, die de voorkeur
geven aan een rustige wandeling, zelfs tusschen
de velden door, is de volgende route te verkie
zen. Met de bus van deN.Z.H. vanaf station of
Groote Markt naar het eindpunt. De Ramplaan
uit, langs de Marcelisvaart en langs de Hout
vaart terug naar Haarlem. Hier zijn de oude,
bekende velden te vinden, die ieder jaar dui
zenden bezoekers trekken en waar men volop
kan genieten van de pracht, die flora's kin
deren hier ten toon spreiden.
Bovendien loopt het jonge groen al uit en
geeft de omgeving van Elswout al een voor
proefje van den komenden zomer.
Maar niet alleen in Haarlem en omgeving,
ook in andere dorpen vindt men prachtige bol
lenvelden, zoo melden onze correspondenten ter
plaatse:
Het zijn hier en daar langs Middelweg,
Molleveld, Hoogeweg en Slemppad slechts eenige
narcissenbedden te zien en wat bedden scilla's
(witte en blauwe), die langzaam beginnen te
kleuren. Dat is hetgeen wat er met Paschen voor
de bezoekers van elders te zien is.
.Langs den Heerenweg tusschen Castricum en
Bergen ziet men te Egmond-Binnen verschil
lende velden met gele narcissen, hier en daar
afgewisseld met rood en blauw van wat vroo-
lijke hyacinten. Het zal zeker nog wel een week
duren, voor deze geheel ontplooid zijn; dan kun
nen ook de kortstelige tulpjes verwacht worden.
Opgemerkt moet worden, dat de Vennewaters-
weg (HeiloEgmond-Binnenlangs de abdij) we
gens wegverbreeding onberijdbaar is voor auto's.
Na het mooie weer der laatste dagen staan
ook hier de bollenvelden in vollen bloei. Een
bezoek aan deze gemeente loont dan ook zeer
zeker de moeite. Vanaf het station heeft men
een heerlijke wandeling of rit langs Schraven-
damscheweg, de Kerkstraat naar het dorp, of
wel in de richting Noordwijk langs Lange Laan
en Buurtweg. Vanuit de richting Vogelenzang
heeft men een zeer mooi gezicht langs Heeren
weg en Gooweg naar Noordwijk, waar uitge
strekte velden langs deze wegen gelegen zijn.
Voor de wandelaars is er nog 'n mooie wande
ling te maken lands de Leidsche vaart en dan
langs een der binnenwegen naar het dorp,
waardoor men midden in de velden de bloe-
mensehoonheid kan bewonderen.
Het is juist het bekoorlijke van dit dorp als
bloemenplaats, dat het afwisselende vergezicht
het zoo mooi maakt en vooral geschikt voor
kiekjes nemen.
Komt men per fiets of auto, dan zouden wij
aanbevelen uit te stappen bij Hotel' „Centrum"
of „Wapen van Limmen" en vervolgens de rus
tige binnenwegen op te zoeken, dan kan men
naar hartelust genieten van het schoone, dat
ons dorp biedt.
Voorts een wandeling langs den Molenweg,
Middenweg, Kerkweg, Desseldorp, Oudeweg,
Vischweg tot de Westerzijde.
Men passeert daar de groote kweekerijen van
de firma Valkering, Van t Hof Blokker,
Kieft, Swart en Eldering, benevens de kleinere
tuinen, waar een keurig tapijt zich aan 't oog
ontrolt.
Voor het aanstaande najaar heeft het De
Boervan Rijk Ensemble, artistiek leider Nico
de Jong, een zeer bijzonder manuscript verwor
ven: de bekende uitgever en kenner bij uitstek
der Nederlandsche en Fransche litteratuur,
Charles Nijpels, heeft een geheel oorspronke
lijke bewerking voor tooneel geschreven van
Honoré de Balzac's „La Cousine Bette."
Dit is een van de machtigste en merkwaar
digste romans van den grooten Franschen ro
manticus, dien deze eenige jaren vóór zijn
dood voltooide.
De stof, de comedie van het bedrog, de af
gunst en de wraak, speelt voor precies honderd
jaren van 1838 af tot 1848. Een romantisch ge
beuren, waarvoor in onzen tijd de onverflauw
de belangstelling zoo overtuigend herleefd is,
groepeert zich om de centrale figuur, die voor
Mevrouw de Boervan Rijk als het ware ge-
RICHTING DEN HELDER
EN AFSLUITDIJK
SCHOOKllWI
SCHOORl
OICHTING
HOOBHM
'ALWAAR
HEILOO
EGMOND "/ZEE
EGMOND
BINNEN
LIMMEN
CASTRICUM
UITGEEST
WIJK A/zËË
BEVERWIJK
VELSEN
fis
UMUlOE
DRIEHUIS
BUI NE VAN
BRtOEROD
SANTPOORT
S PAAR N DAM
BLOEnEtfJDAA
HALFWEG
HAARLEM
ZANDVOORT
AEROENHOU
BENNEBROEK
VOQELEN2ANG
7
RUIGENHOEKS r«i HILLEGOM
NOORDWUK ER.
HOUT
HOOFDVERKttRS
WEGEN
VERHARDE
ZIJWEGEN
NOORDWUK
SASSEN.
HEIM
DE MOOISTE BOLLEN.
VELDEN TREFT MEN AAN
1OP DE BINNENWEGEN
TUSSCHEN WASSENAAR
EN AERDENHOUT
2? TEN WESTEN
VAN SANTPOORT
31 TEN WESTEN VAN
ALKMAAR TUSSCHEN
CASTRICUM-EGMOND.
BERGEN en SCHOORL
VOORHOUT
RUHSBURO
LEIDEN
WAfyENAAH
DENDEYL
RICMTIN0 DIN MAAO
creëerd werd en nu voor het tooneel geschre
ven is.
De grootheid en het verval uit het tijdperk,
dat door den Europa-bedwinger Napoleon vol
komen werd beheerscht, wordt hier in den
tragischen gang van de familie Hulot ten voe
ten uit geteekend.
De tragi-komische rol van La Cousine Bette
vormt de spil van het gebeuren, dat in de
schilderachtige costumes van de Restauratie en
het strenge, stijlvolle Empire-décor een geheel
zelfstandige plaats zal innemen onder de a.s.
Nederlandsche répertoire-stukken.
Een Fransche vertaling van de hand van den
auteur zal in Frankrijk in druk verschijnen,
terwijl over opvoeringen aldaar bereids onder
handeld wordt.
De mogelijkheid is niet uitgesloten, dat de
Hollandsche en Fransche premières gelijktijdig
zullen plaats vinden.
Wederom was men met duizenden uit alle dee
len des lands opgetrokken om op Witten Don
derdag of Goeden Vrijdag het Lijden onzes
Heeren te bemediteeren in Naaxdens muziek
tempel. Het diep, innig-vroom gemoed, gepaard
aan de sedert dien nooit meer geëvenaarde mu
zikale genialiteit van den grooten Thomascantor
heeft een werk weten te concipieeren, zooals
er wel nooit meer een tweede zal voortgebracht
worden.
Over de technische bijzonderheden en de
wijze, waarop het Bach-probleem in casu
't Matthaeuspassion-probleem door de Bach-
vereeniging met haar eminenten leider Anth.
van der Horst is opgelost, kunnen wij gevoeg
lijk zwijgen. Een volmaakter uitvoering X n die
in de Naarderkerk hebben wij echter nog nooit
bijgewoond, èn wat entourage een prachtige
oude kerk in een vreedzaam dorp, dat te mid
den der landerijen ligt èn wat koren, so
listen, enz. betreft. Steeds weer opnieuw valt
op, wat een gevoelig ensemble het Bachkoor is,
zijn enorme zangcultuur, hoe diaphaan het
stemmenweefsel klinkt, met wat een devote
overgave gezongen wordt!
Wien niet de tranen in de oogen sprongen, by
het inzetten van het jongenskoor met het oer
oude koraal: „O, Lam Gottes unschuldig" in
het eerste deel, als het groote koor zingt
„Kommt ihr Töchter, helft mir klagen", heeft
wel een hart, kouder dan steen. En dan begint
zich voor onze omwaasde blikken de Lijdensge
schiedenis volgens het Evangelie van Mat-
thaeus te ontrollen, afgewisseld met muzikale,
meditatieve onderbrekingen in den vorm van
koralen, koren, recitatieven en aria's. Steeds
meer en meer verstilt het gemoed, tot aan het
koor „O Mensch, bewein dein' Siinde grosz",
waar het eerste deel eindigt; dan heeft een
ieder gelegenheid gedurende eenigen tijd in zich
zelf in te keeren.
In het tweede deel zijn de engelenstemmen
van het jongenskoor verdwenen en wordt de
meer eigenlijke Passie verhaald. En als dan
na den verheven vrede van „Am Abend, da
es stille war" het slotkoor „Wlr setzen uns mit
Tranen nieder" inzet, dan behoort weldra deze
wijdingsdag wederom tot het verleden, en heb
ben wij, dank zij de Bachvereeniging, weder
om de grootste en diepste kunstontroering en
wijding van het jaar ondergaan.
De verschillende medewerkenden in hun su
blieme prestaties afzonderlijk te vermelden, is
vrijwel overbodig. Een uitzondering echter voor
den voortreffelij ken evangelist, den Frankforter
ténor Willi Lorrscheider, die te elfder ure voor
den plotseling ziek geworden Louis van Tulder
inviel.
Dat de Bach-vereeniging ons nog vele jaren
haar traditioneele, piëteitsvolle Matthaeus-
passion-uitvoering op Goeden Vrijdag moge
brengen
HUGO VERMEER
Te 'sGravenhage is in het leven geroepen
de Zuid-Hollandsche stichting Werkverruiming
en Welvaart, welke stichting beoogt:
a. mede te werken aan de opleving van han
del, nijverheid, scheepvaart, landbouw en land-
ontginning in Nederland en overzeesche ge
westen;
b. bemiddeling en voorlichting te verleenen
tot het verruimen van werkgelegenheid;
c. daad werkeiy ken steun te verleenen aan
werkloozen in het algemeen en aan de jeugd-
en intellectueele werkloozen in het bijzonder;
d. in den ruimsten zin des woords leiding te
geven aan jeugdige personen door cursussen,
werk- en leerkampen, ten einde hen voor te
bereiden voor den werkkring of den arbeid,
waarvoor zy aanleg hebben of roeping gevoe
len.
Vrijdag was het 50 jaar geleden, dat dr. D.
C. Hesseling, oud-buitengewoon hoogleeraar in
het Nieuw-Grieksch aan de rijksuniversiteit te
Leiden, tot doctor in de klassieke letteren aan
deze universiteit promoveerde.
In den loop van den dag ondervond de oud-
hoogleeraar van zeer vele zijden belangstelling,
zooais brieven en telegrammen van oud-stu
dievrienden en andere relaties. Ook ontving
prof. Hesseling Vrijdagmiddag te zijnen huize
te Wassenaar vele bezoekers.
ONDER ARTISTIEK GELEIDE VAN MEVR.
ELLEN RUSSE
MET AUDIËNTIE BIJ Z. H. DEN PAUS EN
BEZOEK AAN DE
UITSLUITEND lie KLASSE TREIN
PRIMA HOTELS
VERHOOGD MET 10.- VOOR ADMINISTRATIE
N.Z. VOORBURGWAL 65—73 AMSTERDAM
In den nacht van Donderdag op Vrijdag
hebben onbekenden zich toegang weten te ver
schaffen tot de engros-slachterij „De Rijn
streek" van de firma J. Zandvoort te Hazers-
woude.
In het gebouw was een groote hoeveelheid
vleeschwaren aanwezig, waaruit de inbrekers
met zorg hun keuze hebben gedaan. Zoo werd
behalve een groote partij worst, vleeschwaren
en spek, een geslacht varken van niet minder
dan 200 kilogram meegenomen, zoodat het
vermoeden voor de hand ligt, dat een en an
der per vrachtauto of per boot over den Ouden
Rijn is vervoerd.
Er schijnt verdenking te bestaan tegen
eenige personen, doch Vrijdagmiddag was de
poliie er nog niet in geslaagd, de daders te
arresteeren.
De consul-generaal te Genua, de heer W. C.
Schimmel schrijft ons:
Af en toe blijkt mij, dat landgenooten, die op
doorreis naar of van Oost-Indië Genua aan
doen of als tourist Italië bezoeken, er aanvan
kelijk tegen op hebben gezien onder de tegen
woordige omstandigheden in dit land te reizen.
Zy zijn dan eenigszins verwonderd hier alles
normaal te vinden. Inderdaad is er geen spra
ke van eenige onaangename bejegening van
vreemdelingen, waarvoor, ten onrechte, wel
eens gevreesd wordt. Vreemdelingen en touris
ten, van welke nationaliteit ook, worden hier
als welkome gasten beschouwd, niet alleen voor
de regeering, die talrijke faciliteiten verleent
om het vreemdelingenverkeer te bevorderen
(hotel- en benzinebons, spoorwegreducties, enz.),
doch ook door de bevolking.
Aan werkzoekenden echter, die, ook weer ten
onrechte, in de meening verkeeren, dat er thans
voor hen werkgelegenheid in Italië zou zijn,
wordt ten sterkste afgeraden hierheen te ko
men.
Voor alle werkzoekenden is het in elk geval
gewenscht, eerst inlichtingen te vragen.
Z. H. Exc. Mgr. Dr. J. M. Buckx zal heden
in de kapel van het Studiehuis St. Jozef te
Hees-Nymegen de volgende H. H. Wijdingen
toedienen:
het Ostiariaat en Lectoraat aan frater J. A.
Welage;
het Exorsistaat en Acolythaat aan de fraters
J. Ph. Stierum, O. V. Oomes, J. L. Naber, J.
F. Hooft van Huysduynen, P. P. Rijs, G. J.
Vergouwen, C. M. Dankers, A. T. van Buuren,
J. P. Roovers, H. G. Geraerts, B. J. Brügemann,
Th. F. Rietveld, Chr. A. v. Uden, E. J. v. d.
Velden, A. J. A. Smeets, F. G. Borrenbergs en
W. Ph. v. d. Vleuten;
het Diaconaat aan de fraters G. Th. Elling,
P. G. Koevoets, J. B. v. Alphen, J. V. Roes-
sen, P. C. Denis, J. G. Bos, W. J. Boeren,
F. A. Heus, A. F. Weisenborn, C. I. Evers, P.
L. Tromp, A: F. de Visser, B. C. Zieke, D. A.
v. Lil, J. J. Cremers, A. F. Boot, G. J. Wijf
jes, J. J. Ruth, H. W. Vink, B. L. Veldhoven,
L. A. Linssen, J. C. Ponsioen, L. J. Jamar,
S. I. Bastiaanse en B. Wolterink, allen van de
Congregatie der Priesters van het H. Hart vair
Jesus.
Ondanks den vacantietijd kwamen toch
eenige onderwijzers met een vierhonderdtal
kinderen alsmede de tuinbouwschool Barend-
recht de Rotterdamsche Voorj aars-bloementen
toonstelling Primavera bezoeken.
In den loop van den middag bracht de Zwit-
sersche gezant, Z. Exc. Arthur de Bury met
zijn echtgenoote een langdurig bezoek aan het
bloemenfestjjn, terwijl ook Minister mr. J. a.
de Wilde en zijn echtgenoote van hun belang
stelling deden blijken.
Z. H. Exc. de bisschop van Den Bosch heeft
benoemd tot rector van het jongenspensionaat
te Reusel den weleerw. heer Jos. G. M. Ver-
bunt, kapelaan der St. Antoniusparochie,
(Hoefstraat), te Tilburg. Tot kapelaan der
parochie van St. Antonius (Hoefstraat), te
Tilburg, is benoemd de weleerw. heer A. Tim-
mers, te Cuyk.
De 21-jarige verpleegde R. K., die Don
derdagmorgen uit het Academisch Zie
kenhuis te Groningen wist te ontsnappen, is
Vrijdagochtend om acht uur te Meppel door de
plaatselijke politie aangehouden en op trans
port naar Groningen gesteld.
Hij is in het hoofdbureau van politie inge
sloten, in afwachting van de beslissing van
den Officier van Justitie, of hij weer in het
Academisch Ziekenhuis zal worden opgeno
men, of dat hij naar Veenhuizen zal worden
getransporteerd, waar hy nog twee jaar straf
moet doorbrengen.
DEN HAAG. Geslaagd voor eersten stuurman
groote stoomvaart de heeren: A. Klop, F. A. Maas
en C. H. den Breejen.
i' -tfr.
Vrijdagmiddag om drie uur is in de Burge
meester Lemmensstraat te Lutterade een drie
jarig kind van de familie Stein, dat op straat
speelde, onder een vrachtauto geraakt en vrij
wel op slag gedood.
De wagen werd bestuurd door A. uit Geleen.
De politie heeft lijkje en auto in beslag ge
nomen.
Vrijdagavond ongeveer half zes is op den
Rijksstraatweg te Rijsoord, gemeente Ridder
kerk, het vierjarige kind van de familie L. Kui
per bij het oversteken door een bestelauto over
reden en op slag gedood. Het ongeluk gebeurde
bij de ouderlijke woning.
De marechaussee te Appingedam heeft den
45-jarigen arbeider H. H. te Zeerijp, gemeente
't Zandt, gearresteerd, verdacht van een ern
stig zedenmisdrijf met aan hem toevertrouwde
minderjarige kinderen. H. heeft een volledige
bekentenis afgelegd en is naar Groningen over
gebracht.
Voorts is van Nieuwe Pekela naar Gronin
gen overgebracht en ter beschikking van den
officier van justitie gesteld de arbeider B. A.,
verdacht van aanranding van een minderjarig
meisje.
Omtrent den hevigen brand te Snakkerbu-
ren vernemen wy nog het volgende:
Het blok van zes woningen werd bewoond
door de familie J. Kabel, van beroep sigaren
maker, voorts door J. Jurrema, H. Bottema,
P. Rozema en W. de Boer, allen arbeiders, en
de weduwe van der Heide.
De brand is ontstaan in de woning van
Jurrema, waar een brandend petroleumtoestel
stond. Toen de bewoonster haar dochtertje, dat
wegliep, wilde tegenhouden, stootte zij tegen
het toestel, dat omviel. De wegvloeiende petro
leum vatte oogenblikkelijk vlam, en wegspat
tende vonken kwam terecht in beddegoed, dat
in de nabijheid van het toestel lag. Spoedig
stond de woning in lichter laaie. Het vuur
zette zyn vernielende taak voort, en in een
minimum van tyd waren ook de andere wonin
gen aangetast, waarvan alle bovenverdiepingen
een laaienden vuurpoel vormden.
Slechts een gedeelte van de inboedels kon
worden gered. Het verbrande meubilair was
slechts voor een gedeelte verzekerd. De huizen,
bewoond door de weduwe Van der Heide en
J. Kabel waren verzekerd, evenals die, be
woond door H. Bottema en W. de Boer, en
toebehoorende aan den heer F. Dekenga te
Leeuwarden.
Dezer dagen ontdekten buren, dat er iets
gaande was bij de familie S. te Tilburg. Op
herhaald kloppen kreeg men geen antwoord;
de politie werd daarom gewaarschuwd, die in
de woning binnendrong, en daar man en vrouw
bewusteloos te bed vond.
Het bleek, dat door een lek in de gasbuis gas
was ontsnapt, waardoor het echtpaar werd ver
giftigd; dank zij het feit echter, dat een ven
ster open stond, was hun toestand niet ern
stig, hoewel zij voorloopig ter observatie in het
ziekenhuis zijn opgenomen.
De man zonder zenuwen: „Heeoooahh!
Dat gapen werkt waarlijk aansteke
lijk!"....
Omtrent de noodlanding van het Engelsche
passagiersvliegtuig te Barger Oosterveld ver
nemen wij nog, dat de staart van het toestel
gebroken was en het vliegtuig zoodoende niet
kon vertrekken. De bedoeling is, dat het per
vrachtauto naar het vliegveld Eelde zal wor
den vervoerd. Het vliegtuig was niet, zooals
aanvankelijk gemeld, op weg naar Hamburg,
maar naar Berlijn, waar de heer Steffensan
een voetbalwedstrijd zou bijwonen.
De Sperwer (uitreis) is uit Caïro vertrokken
en in Bagdad aangekomen.
De Lijster (thuisreis) is uit Rangoon ver
trokken en in Jodhpur aangekomen.
48
„Maar koestert u zelf eenige verdenking,"
vroeg Brereton.
„Ik onderzocht de zaak verder," antwoordde
Stobb met een bevestigend knikje. „Ik ervoer
dat mijnheer Stilman slechts van zijn pensioen
leefde en een kapitaaltje bezat van ongeveer
tweeduizend pond plus zijn inboedel. Dat kapi
taal en den inboedel had hij bij testament aan
zijn huishoudster vermaakt en de acte daarvan
werd ongeveer een jaar voor zijn dood opge
maakt. Aangezien alles op wettelijke wijze was
geregeld, ontving juffrouw Pett haar legaat. Zij
verkocht den inboedel en verliet daarna die
stad."
„Wat is uw conclusie?" vroeg Brereton.
Mijnheer Stobb knikte over de tafel heen in
de richting van mynheer Carfax.
„Conclusie trekkten ligt niet op mijn weg,
mijnheer Brereton," antwoordde hij. „Al wat ik
te doen had, was de feiten opsporen en ze aan
mijnheer Carfax en mijnheer Wraythwaite rap-
porteeren."
„In elk geval," zei Brereton kalm, „acht u het
mogelijk, dat juffrouw Pett, wetende, dat Stil
man die groote hoeveelheden narcotische mid
delen gebruikte, hem een nog sterker dosis toe
diende?"
Stobb glimlachte, masseerde zijn kin en keek
naar Carfax, waarop deze naar mijnheer Leyton
wees. Deze detective was een kort, gezet, rustig
man, met slimme oogen, waaraan niets ontging
en een stem, die uitsluitend scheen ingesteld op
fluisteren.
„Nu is het uw beurt, mijnheer Leyton. Vertel
mijnheer Brereton uw bevindingen eens," zei
Carfax.
„Wat juffrouw Pett over haar betrekkingen
in twee hotels te Londen heeft verteld, was vol
komen juist. In het eene was zij chef van het
magazijn en in het andere linnenjuffrouw,
dat was, vóór zy by majoor Stilman in dienst
kwam. In die betrekkingen is niets gebeurd, dat
tegen haar pleitte. Doch ik wilde natuurlijk meer
van haar weten. Ik wist, dat zij u had gezegd,
dat zij voor dien tijd bij haar vader in Sussex
had gewoond. Dat bleek ook juist te zijn, doch
veel langer geledefi. Zij was in dien tusschen-
tijd tien jaren in Indië geweest, waar zij als kin
derjuffrouw met een officiersgezin was heen ge
gaan. En tijdens haai' verblijf in Indië, werd zij
aangekaagd wegens wurging van een meisje,
dat eveneens bij die familie in dienst uas een
halfbloed, die haar jalousie had opgewekt."
Opnieuw richtte Brereton zich plotseling vol
verrassing op en keek veelzeggend naar Carfax,
die knikte en Leyton een wenk gaf om zijn ver
haal te vervolgen.
„Ik heb een rapport van die zaak in myn zak,"
vervolgde Leyton nog zachter dan tevoren, ,,'t
Is zeer lezenswaardig, mynheer Brereton en
misschien kunt u er wel een poosje aangename
verstrooiing in vinden, doch den hoofdinhoud kan
ik u in enkele woorden mededeelen. Juffrouw
Pett was verliefd op den oppasser van den offi
cier in wiens dienst zij was, maar hij niet op
haar. Zy werd wanhopig jaloersch op het tweede
kindermeisje. Op zekeren avond werd dat kin
dermeisje gewurgd gevonden, dicht bij het huis;
het zijden koord zat nog om haar hals; er wer
den geen andere teekenen van geweld waargeno
men, doch eenige gouden sieraden van 't meisje
waren verdwenen. Pett werd verhoord en vrijge
laten, omdat zij een alibi opgaf, dat mij echter
niet voldaan zou hebben. Doch in het verslag
stond een eigenaardige omstandigheid, die u nu
misschien nog te pas kan komen. Een van de
getuigen verklaarde, dat Pett steeds met zeer
vele belangstelling boeken las over methoden
van de Indische sluipmoordenaars en dat zy in
het dfenstbodenvertrek er over gesproken had,
hoe die sluipmoordenaars hun slachtoffers met
shawls van de allerdunste zyde wurgden. Doch
men had geen overtuigend bewys tegen Pett en
daarom werd zy vrygesproken. Kort daarop ver
trok zij naar Engeland terug. Dat is alles, myn
heer."
„Stobb heeft nog iets, dat de aandacht ver
dient," zei Carfax met een blik naar den grooten
detective.
,,'t Is niet veel bijzonders, mynheer Brereton,"
zei Stobb. ,,'t Is eenvoudig, dat wy er ons van
hebben overtuigd, dat Kitely al wat hy had, aan
die vrouw heeft vermaakt en
„Dat weet ik," onderbrak hem Brereton. „Zy
maakte er geen geheim van. Of liever, haar neef,
die haar gevolmachtigde is, deed dat niet."
„Dat is zoo," verklaarde Stobb. „maar u weet
zeker nog niet, dat zy het testament reeds heb
ben laten registreeren en dat de eigendommen
al verkocht zyn! Niet? Nu dat heeft Christoffer
Pett gedaan. Hij heeft er geen gras over laten
groeien. Het is zoo vlug gedaan, als maar eenigs
zins mogeiyk is. En natuuriyk heeft juffrouw
Pett het legaat in ontvangst genomen, zoodat zy
nu in het bezit is van alles wat Kitely nagelaten
heeft."
Brereton wendde zich tot den procureur, die
gedurende het verhaal had geluisterd. „Is u van
meening, dat juffrouw Pett den moord op Kitely
heeft bedreven? Is u geneigd, dat voor mogelyk
te houden?"
„Beste collega!" riep Carfax. „Lykt 't u niet
waarschynlyk? U heeft den levensloop van die
vrouw gehoord. Daar Is de waarschynlykheid,
dat zy dat halfbloed meisje heeft gewurgd
dat zij gebruik maakte van de gewoonte van
Stilman om hem een groote dosis vergif in te
geven. Zeker is, dat zij geldeiyk voordeel van
Stilman's dood trok en even zeker is, dat met
den dood van Kitely eten zelfde voordeel haar in
den schoot viel. Ik vraag nog eens: lykt het niet
waarschynlyk?"
„Wat stelt u voor te doen?" vroeg Brereton.
De detectives keken Carfax vragend aan. Deze
nam den bril van zyn neus en antwoordde op
zeer gewichtigen toon: „Dat zal ik u zeggen,"
riep hy. „Ik ben van plan met deze twee heeren
vanavond naar Highmarket te gaan en het alles
nog eens aan de politie-autoriteiten te laten
vertellen!"
XXIX
Zonder de gevolgen te berekenen
Doodstil was het in het huis, waar Mallalieu
klaar wakker lag te luisteren. Het kwam hem
voor, dat het nog nooit zoo stil geweest was.
Het was er trouwens altijd zeer stil, zoowel bij
dag als bij nacht, want juffrouw Pett liep zoo
geruischloos als een kat en Christoffer scheen
geregeld zeer behoedzaam op vilten zolen te loo-
pen. Maar op dezten bijzonderen avond scheen
de stilte, nu er buiten geen windje roerde, nog
grooter te zyn. Mallalieu, wiens zenuwen tenge
volge van de jongste gebeurtenissen geleidelyk
boven spanning waren geraakt, en die door de
opsluiting overprikkeld waren, kon er zich byna
niet toe dwingen, stil te blijvfen liggen. Boven
dien gevoelde hij sterk het gemis van den drank,
die juffrouw Pett geregeld voor hem des avonds
had bereid en niettegenstaande hij het glas in
zijn eigen belang over den bloempot had uit
gestort, voelde hy terdege, dat zyn gestl op het
gemis er van reageerde.
Waar zouden die twee duivels nu mee bezig
zyn? vroeg hy zich nieuwsgierig af, terwyl hy
daar in de dichte duisternis lag. Met niets goeds
dat was zeker! Nu hy er over nadacht, was
hun manier van doen gedurende den middag
en avond niet van geruststellenden aard geweest.
Christoffer had zch schuil gehouden; sedert het
onderhoud van hedenmiddag, dat door juffrouw
Pett zoo plotseling was afgebroken, had hij hem
niet meer gezien.
Juffrouw Pett was nog twee of driemaal in
de kamer geweest. Zonder een woord te spreken,
had zy hem twee gebracht en by zijn souper
had zy niet meer dan het hoognoodige gezgd.
Het was een herlyk souper zij had het voor
hem opgediend met een uitdrukking op haar ge
rimpeld gelaat, die scheen te zeggen, dat, hoe
zij ook behandeld werd, zy tocsh haar picht
wilde dóen. Mallalieu had zich zeker niet kun
nen weerhouden een smalende opmerking te
maken. „U gevoelt u zeker erg verongelijkt,
juffrouw Pett?" riep hij lachend. „U vindt my
zeker vreeseiyk krenterig, niet?"
„Ik laat my niet uit over hetgeen ik vind of
gevoel,' antwoordde juffrouw Pett koel en ge
duldig, „ik geloof dat het beste middel om ver
standig te worden, nadenken is, mynheer Malla
lieu; ik zou," vervolgde zy, terwyl zy naar de
deur liep, „als ik u was, dat systeem ook maar
toepassen."
Mallalieu had daar geen bezwaar tegen, en
pastte het, terwyl hy daar lag, yverig toe. Hy
was in de macht van de twee, die hy reeds lang
als gewetenlooze en sluwe menschen had leeten
kennen. Indien zy wilden, hadden zy niets an
ders te doen, dan hem aan de politie overleve
ren; misschien hadden zy dat toch al reeds ge
daan. Doch dieper over de zaak nadenkend,
achtte hy dat niet waarschynlyk, want het was
duidelyk, dat tante en neef er zooveel voordeel
uit wilden trekken als mogelyk was. En van de
politie zouden zy geen belooning ontvangen.
Maar hoeveel zouden zy verwachten van hem te
krygen? Hy was wel eenigszins geschrokken
door hun houding, toen hy gevraagd had, of zy
dachten dat hy vluchteling zooveel geld by
zich had. Zou het mogelyk zijn die gedachte
trof hem als eten donderslag dat zy wisten
hoeveel hy werkelyk by zich had. Hy was er
zeker van, dat Juffrouw Pett hem eiken avond
een slaapmiddel had toegediend, welnu, in dat
geval kon zy zonder bezwaar in zyn kamer ge
komen zyn en zijn zakken nagezocht hebben,
speciaal die van zyn kostbaar vest. Hij had des
morgens nooit ets bemerkt, al zyn kleeren lagen
precies zooals hy ze 's avonds te voren had neer
gelegd. Doch dat was geen bewys, dat er 's nachts
niet in gesnuffeld was. Juffrouw Pett was er
handig genoeg voor!
(Wordt vervolgd)
